Παραμύθι για το νερό

Μια φορά κι ένα νερό
στο διάστημα το λαμπερό
ζούσαν για καιρό πλανήτες ένα σωρό.

Ο Ερμής ο σιδερένιος, η Αφροδίτη η
γοητευτική, η Γη η γαλανή,

ο Άρης που ήταν ηφαιστειακός και ο Δίας ο
στρουμπουλός…

Και λίγο παραπέρα ο Κρόνος ο τρελός με τον
Ουρανό τον παγερό και τον Ποσειδώνα που

ήταν πονηρός.

Η Γη είναι μία και μοναδική
γιατί έχει ζωή.

Μέσα στο γαλάζιο της βυθό
ψαράκια θα βρεις χίλια δυο.

Δέντρα μεγάλα και μικρά την πρασινίζουν
και τον αέρα της τον καθαρίζουν.

Στη Γη θα βρεις νερό ευλογημένο,
καθαρό και δροσερό, στοιχείο μοναδικό.

Οι άνθρωποι που ζουν στη Γη
είναι πάντα χαμογελαστοί,
υγιείς και δυνατοί.

Όμως τα χρόνια σαν περνούν
οι άνθρωποι τη Γη ξεχνούν.
Σκουπίδια πετούν παντού
και για το περιβάλλον αδιαφορούν.

Ρυπαίνουν το νερό
και δεν νοιάζονται γι’ αυτό.

Το νερό το σπαταλούν
και δεν το εξοικονομούν.

Οι πλανήτες όλα τα παρακολουθούν,
κατασκοπεύουν και φθονούν.

Θέλουν να κλέψουν το νερό απ’ τη Γη
για μια καλύτερη ζωή.

Ο Ποσειδώνας λοιπόν ο πονηρός,
σκέφτεται να κλέψει το νερό.
Μα ο Άρης ο καλός

δεν τον αφήνει να το κάνει αυτό.

Τότε ο Ποσειδώνας την Αφροδίτη πάει να βρει

μαζί να καταστρέψουνε τη Γη.

- Ποσειδώνα τι ζητάς εδώ ένα τέτοιο βράδυ
σκοτεινό;

- Χρειαζόμαστε σχέδιο πονηρό για να
κλέψουμε της Γης το πολύτιμο νερό.

- Και τι θα κερδίσω εγώ μ’ αυτό;
- Θα κερδίσεις της Γης την ομορφιά

γρήγορα, εύκολα κι απλά.
- Και πώς θα περάσουμε τους φύλακες

της Γης;
- Θα πάμε στον Ήλιο τον σοφό, φίλτρο να

πάρουμε μαγικό.

Το ίδιο κιόλας βράδυ στον Ήλιο έχουν πάει να
πάρουν φίλτρο μυστικό,

τ’ αστεράκια να υπνωτίσουν,
το νερό να κατακτήσουν.

Το σχέδιο έχει πετύχει
και το νερό απ’ τη Γη έχει φύγει.

Το νερό έχουν φυλακίσει
μέχρι η Γη να το ξεχάσει.

Το επόμενο πρωί
λίγο πριν απ’ την αυγή,
η Γη το νερό μάταια αναζητεί
μα πουθενά δεν μπορεί να το βρει.

Οι άνθρωποι όταν χρειάστηκαν νερό
δεν βρήκαν σταγόνα από αυτό.
Ένα αγόρι πήγε να πλυθεί...
αλλά το νερό έχει εξαφανιστεί.

Τα ποτάμια είχαν στερέψει,
οι θάλασσες είχαν χαθεί

και τα ψαράκια είχαν στενοχωρηθεί.

Οι καταρράκτες δεν είχαν πια νερό
είχαν στερέψει εντελώς.

Οι βάρκες και τα πλοία άγγιξαν στη στεριά. Τα
δέντρα είχαν ξεραθεί

και οι άνθρωποι διψούσανε πολύ.

Κάποια παιδιά είχαν προβληματιστεί
κι άρχισαν να ψάχνουν
τη λύση να ξεθάψουν.

- Χωρίς το νερό έχουμε καταδικαστεί
γι’ αυτό πρέπει να κάνουμε κάτι στη
στιγμή, είπε ένα αγόρι σκεφτικό.

- Ας οργανωθούμε και το νερό να βρούμε,
αποκρίθηκε ένα κορίτσι που ήταν πιο
μικρό.

Έφτιαξαν ομάδα δυνατή και έψαξαν όνομα να
βρουν στο πι και φι. Ακούστηκαν ιδέες πάρα
πολλές:

«Μικροί διασώστες του νερού»

«Αναζητούμε το νερό»
«Μικροί εξερευνητές του νερού»

Άρχισαν να περπατούν, να ρωτούν και να
ψάχνουν να το βρουν. Τραγουδούσαν…

«Η Γη δεν έχει νερό
κι εμείς προσπαθούμε να το βρούμε.

Τι έχει γίνει παιδιά;
Δεν έχει νερό πια πουθενά!
Απερίσκεπτοι ήμασταν παλιά
και ίσως τώρα να είναι πια αργά.

Τώρα όλοι προσπαθούμε
τη Γη να σώσουμε, μπορούμε.

Το νερό να έρθει ξανά
τη ζωή να φέρει όπως παλιά!»

…περπατούσαν και όποιον έβρισκαν
ρωτούσαν:

«Πού να πήγε το νερό;
Μήπως πέρασε από ‘δω;»

Ο Άρης που κατάλαβε τι είχε συμβεί,

πήγε στ’ αστέρια την αλήθεια να τους πει.
Τους ζήτησε μήνυμα φωτεινό

να στείλουν στους ανθρώπους απ’ τον
ουρανό.

Κι εκείνα έφτιαξαν σχηματισμό στον σκοτεινό
ουρανό

«Πρέπει να δράσετε, απ’ την αδιαφορία σας το
χάσατε. Αν θέλετε το νερό νοιαστείτε γι’ αυτό».

Η Γη, με τη βοήθεια των άλλων πλανητών, τον
Ποσειδώνα και την Αφροδίτη περικυκλώνουν

και τους αναγκάζουν με λόγο ζωηρό
το νερό να επιστρέψουν στο λεπτό.

Σε επιτήρηση τους βάζουν…
και η Γη που δεν ξεχνά

την καλοσύνη που της έδειξαν οι άλλοι,
υπόσχεση δίνει,

νερό να προσφέρει
όταν ο Ήλιος θα τους καίει.

Έτσι το νερό επέστρεψε στη Γη
και οι άνθρωποι έστησαν γιορτή,

πίνοντας άφθονο νερό,
όχι κρασί μεθυστικό

ή χυμό που είναι υγιεινός.

Από εκείνη τη μέρα και μετά
οι άνθρωποι έβαλαν μυαλό,
δεν σπαταλούσαν το νερό

και το είχαν φυλακτό.

Δεν άφηναν τη βρύση ανοιχτή,

έβαλαν νόμους αυστηρούς
για τη σπατάλη του νερού.

Δεν γέμιζαν την μπανιέρα με νερό,
έκαναν μπάνιο σε μισό λεπτό.

Έγραψαν συνθήματα για το νερό,
ποιήματα, τραγούδια, παραμύθια ένα σωρό… μια

φορά κι έναν καιρό!

Το παραμύθι αυτό έχει γραφτεί από παιδιά της Δ’2 του

Δημοτικού Σχολείου Πεύκιος Γεωργιάδης
Υπεύθυνοι εκπαιδευτικοί: Ελένη Αποστόλου,

Άντρη Πλουτάχου
Διευθύντρια σχολείου: Βέρα Νεοφύτου

1. Γιάννος Ιωακειμίδης 11. Σοφία Ανδρέου
2. Χαράλαμπος Καλαϊτζής 12. Λυδία Ιωάννου
3. Βασίλης Λατίφ 13. Νικόλ Καΐμη
4. Άντης Παντελή 14. Θεοδώρα Κύπρου
5. Φοίβος Πιερίδης 15. Σύνθια Κωνσταντίνου
6. Αντρέας Ρουσογένης 16. Εστέλια Ναζίρη
7. Μάριος Στυλιανού 17. Μάγδα Παπαθεοδούλου
8. Ορέστης Συμεωνίδης 18. Έλενα Πέτεβη
9. Αντρέας Σωφρονίου 19. Κατερίνα Προτέστου
10. Αχιλλέας Φειδία 20. Άντρεα Χριστοδούλου
21. Δέσποινα Χριστοδούλου