เพราะผู้ชายร้าย หรือผู้หญิงไม่รู้

เพราะผู้ชายร้าย
หรือผู้หญิงไม่รู้

คำนำจากผู้เขียน

เรื่องสั้นเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ดำเนินเรื่อง
โดยมนัส โดยได้รับแนวคิดมาจากเรื่อง
ขุนช้างขุนแผน จากความเจ้าชู้ของขุนแผน
และแสดงให้เห็นถึงการกระทำเจ้าชู้นั้นไม่
ได้มีผลดีกับใครทั้งนั้น เพียงการกระทำ
ของคนๆเดียว ทำให้ต้องเสียความรู้สึกถึง
สองคน

นำเสนออาจารย์เขมณัฎฐ์ สุวรรณวีรกำธร
รายวิชาภาษาไทย

ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6





นายกีรติ จันนาค ผู้เขียน
นายภัทธร สุขยวง ผู้เรียบเรียง

นายวิทิต ศุกระแพทย์ ผู้ช่วย

กาลครั้งหนึ่งไม่นานมานี้ ณ คู่รักคู่หนึ่ง

กีรติ จันนาค ผู้วาด
สวัสดิพงษ์ สีหานาม

มด:ที่รักเราไปทำอะไรกันดีวันนี้?
แดง:ไปกินข้าวที่ริมทะเลบนชายหาดกัน
ไหมเตง เขาอยากไป
มด:ไม่เอาอ่ะมันไกลกินร้านอาหารแถวนี้
ไม่ได้หรอ
แดง:ก็เขาอยากไปทะเลอ่ะ
มด:ก็ได้ๆเซ้าซี้จัง

จากนั้นมดก็พาแดงไปกินข้าวบน
ชายหาดที่มีทะเลและท้องฟ้าที่สวยงาม
แต่ทว่าเรื่องราวของมดแดงมาเจอกับ
ปัญหาครั้งยิ่งใหญ่

ณัฐสิทธิ์ แดงวิจิตร ผู้วาด

มดได้เจอกับผู้หญิงคนหนึ่ งซึ่งเล่นน้ำใน
ทะเลซึ่งเป็นผู้หญิงที่สวยมากจนทำให้
มดมีความรักครั้งใหม่เกิดขึ้น!

แดง:เขาไปเข้าห้องน้ำเดี๋ยวมาน๊ะ

มดได้พยักหน้าให้กับแดง และ ขณะ
เดียวกันผู้หญิงที่มดได้มองตอนที่ได้
เล่นน้ำทะเลนั้นก็ได้เดินมาทางมดซึ่ง
ทำให้มดนั้นทำตัวไม่ถูก

มด:สวัสดีครับมีอะไรให้ช่วยรึเปล่าครับ?
ผู้หญิง:ขอโทษน๊ะคะคือว่าทางไปห้อง
อาบน้ำไปทางไหนหรอคะ?
มด:อ๋อ ไปทางนี้ครับ

มดได้บอกทางไปห้องอาบน้ำให้กับผู้
หญิงที่ไม่รู้จักและมดเลยได้ถามชื่อของ
ผู้หญิงคนนั้นและทำความรู้จักกัน

มด: ว่าแต่คุณผู้หญิงชื่ออะไรครับผมชื่อ
มดน๊ะครับยินดีที่ได้รู้จัก
ดำ: เราชื่อดำน่ะยินดีที่ได้รู้จักน๊ะ

ดำพูดชื่อตัวเองพร้อมดับยิ้มใส่มดมัน
ทำให้มดตกหลุมรักผู้หญิงคนนี้มากกว่า
เดิมและเสียอาการหนักมากยิ่งขึ้น

มด:ครับผม คือว่า.....
ดำ:คะ?
มด:ผมขอเบอร์ติดต่อไว้ได้ไหมครับผม
อยากทำความรู้จักคุณดำมากกว่านี้จะ
ได้ไหมครับ

มดได้ยื่นโทรศัพท์ไปให้ดำพร้อมทำท่า
ทางเขินอาย
ดำไม่ได้ตอบโต้อะไรพร้อมกับรับ
โทรศัพท์ไว้และกดเบอร์ตัวเองให้และส่ง
โทรศัพท์คืนและยิ้มใส่มดและเดินไป
ทางห้องอาบน้าพร้อมกับพูดขณะเดิน
ไปด้วย ด้วยคำว่า "ไว้จะรอรับสายนะ
คะ" ทำเอามดหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
และดีใจยกใหญ่

ขณะเดียวกันแดงก็ได้กลับมาจาก
ห้องน้ำและเห็นมดดีใจเลยสงสัยว่าดีใจ
อะไรและได้เดินไปหามดซึ่งทำให้มด
ตกใจแทนดีใจ

แดง:ดีใจอะไรอ่ะอย่างกับถูกหวยแหนะ
มด:เปล่าไม่มีอะไร(เสียงสูง)
แดง:แน่ใจ?
มด:ครับ

หลังจากที่มดและแดงได้กินข้าวเสร็จ
และพระอาทิตย์เริ่มจะลอยลับฟ้าแสงสี
ส้มที่ผ่านหน้าทะเลก็ค่อยๆขึ้นมามดและ
แดงเลยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและถ่ายรู ป
คู่กันกันและทั้งสองก็ได้พูดคุยสัญญา
กันว่ามดแดงจะอยู่ด้วยตลอดไปจนแก่
ตายมดก็ฝืนๆยิ้มและรับปากไป

กนกพิชญ์ สัมฤทธิ์สุทธิ์ ผู้วาด

จากนั้นมดก็ได้ขับรถพาแดงกลับส่ง
บ้านของเธอและมดได้กลับบ้านของเขา

ณัฐสิทธิ์ แดงวิจิตร ผู้วาด

มดได้อาบน้ำและทิ้งตัวของเขาลงบน
ที่นอนที่นุ่มฟูพร้อมกับหยิบโทรศัพท์
กดเบอร์ของดำที่ให้ไว้ตอนไปที่ทะเล
และโทรไป...
เวลาไม่นานดำก็ได้รับสายมดและพูดคุย
กันจนดึกดื่น
ได้แลกเปลี่ยนความคิดและหยอดมุก
ตลกจนสนิทกันเหมือนกับว่าทั้งคู่เกิด
มาเพื่อคู่กันในไม่ช้าทั้งคู่เหมือนกับรู้จัก
กันมานาน

มด:ฝันดีน๊ะครับ วันพรุ่งนี้ตอน10โมง
เดี๋ยวผมไปรับน๊ะครับ
ดำ:ค่ะ แล้วจะรอน๊ะคะ

ทั้งคู่ได้นัดกันไปดูหนังกันในวันพรุ่งนี้
โดยที่แดงไม่รู้เลยว่ามดกำลังนอกใจ
แดงไปหาสาวอีกคน

ณ เวลา9:50

วิทิต ศุกระแพทย์ ผู้วาด

แดงได้โทรไปหามดว่ามารับหน่อยได้
ไหมพอดีว่าเราต้องรีบไปทำธุระที่
ทำงานเพราะแดงไม่มีรถขับไปแต่ทว่า
มดไม่ได้รับสายของเขาทั้งๆที่ทุกครั้งมด
ไม่เคยทิ้งให้แดงรอสายหรือตัดสาย
โทรศัพท์แดงเลยสักครั้งแดงสงสัย
แดงจึงต้องโทรหาเพื่อนที่สนิทของเขา
เพื่อให้เพื่อนพาแดงไปที่ทำงานให้ไว
ที่สุด

ซึ่งเพื่อนคนสนิทของแดงนั้นชื่อดำซึ่ง
เป็นคนเดียวกับที่มดกำลังชอบอยู่แดง
ไม่รู้เรื่องของมดและดำเลยได้โทรไป

แดงโทรหาดำ..
ต่อมาดำก็ได้รับสายโทรศัพท์และได้คุย
กัน

ดำ:ว่าไงแดงมีอะไรเปล่า
แดง:มารับเราหน่อยได้เปล่าพอดีเรา
ต้องไปทำธุระที่ทำงานของเราอ่ะ
ดำ:พอดีว่าเราไม่ว่างอ่ะพอดีเรามีนัดแค่
นี้ก่อนน๊ะ มีคนมารับแล้ว
แดง:โอเคๆ

ดำก็ได้วางสายไปจากนั้น
แดงก็ได้หาวิถีทางเพื่อให้ตัวเองไปถึงที่
ทำงานให้ได้เร็วที่สุดแดงเลยต้องใช้แอป
เรียกรถเพื่อที่จะได้ไปที่ทำงานถึงแม้ว่า
มันจะแพงก็ตาม

พอรถที่แดงเรียกมาถึงแดงก็ได้ขึ้นรถไป
พร้อมกับคนขับรถที่พร้อมออกตัวไปยัง
ที่ทำงานก็แดง

ในระหว่างทางแดงก็ได้เหลือบไปเห็นรถ
ที่ดูคุ้นๆสีเทาที่เคยนั่งเกืิอบทุกวันที่จอด
ติดไฟแดงรอไฟเขียว
ผู้ชายและผู้หญิงที่ดูเหมือนคนไกล้ตัว
มากๆ
แดงจึงตั้งใจดูอีกทีว่านั่นใช่รถที่คิดไว้ใช่
หรือไม่
สรุ ปว่าแดงนั้นดูไม่ผิดนั่นคือรถของ
แฟนหนุ่มของเธอกำลังไปกับผู้หญิงอื่น
ที่ไมาใช่เขา แดงโมโหมากเลยหยิบ
โทรศัพท์มาโทรหามดแต่มดก็และก็รถ
ของรถก็ได้ขับออกไปพร้อมกับไฟเขียว

ณัฐสิทธิ์ แดงวิจิตร ผู้วาด

แดงทำท่าทางโมโหสุดขีดและได้หัน
กลับไปบอกคนขับว่าตามรถคันสีเทาที่
เป็นรถของมดไป

คนขับรถ:ผะ..ผมไม่สามารถทำได้ครับนี่
คือกฎของ..

คนขับยังพูดไม่จบแดงก็ได้พูดแทรก
ด้วยท่าทางที่โมโห

แดง:ถ้าคุณไปทำตามที่ฉันบอกฉัน
จะแจ้งว่าคุณบริการไม่ดีและทำให้นาย
ออกจากงาน!!!

คนขับรถทำสีหน้ากลัวพร้อมกับทำตาม
สิ่งที่แดงพูดได้ขับรถตามรถคันสีเทา
ตามที่แดงบอกไป

ณ เวลา10:30

วิทิต ศุกระแพทย์ ผู้วาด

มดกับดำก็ได้ขับรถมาถึงห้างชื่อดังแห่ง
หนึ่ งทั้งคู่ก็ได้ลงจากรถและเดินเข้าห้าง
ไปหาร้านอาหารชื่อดังเพื่อนั่งรับ
ประทานอาหารกันทั้งคู่ได้หยอกเล็ก
หยอกน้อยกันทำเหมือนว่าเป็นคู่รักใหม่

วิทิต ศุกระแพทย์ ผู้วาด

ในขณะเดียวกันแดงก็ได้ลงจากรถและ
แอบตามมดและดำไปซึ่งแดงยังไม่รู้ว่าผู้
หญิงคนนั้นคือดำที้เป็นเพื่อนสนิทท่สุด
ของเขาเองเพราะตอนที่มองอยู่ในรถ
มองเห็นลางๆ

แดงได้แอบดูมดและแดงนั่งทานอาหาร
กันจากข้างนอกร้านซึ่งมีพุ่มไม้ทำให้
สามารถแอบมองได้พอแดงมองไปใน
ร้านแดงก็ตกใจเพราะว่าผู้หญิงคนนั้น
คือเพื่อนที่สนิทที่สุดของแดง แดงไม่
เคยบอกดำเลยว่าตัวเองมีแฟน แดงรู้สึก
เสียใจมากๆที่คนรักของจะมานั่งกับ
เพื่อนสนิทของตัวเอง

อยู่ดีๆน้ำตาของแดงก็ไหลออกมาไม่
หยุด...
พร้อมกับนึกถึงอดีตที่เคยอยู่ด้วยกันกับ
มดตลอดมาต้องมาจบลงแบบนี้

ในที่สุดแดงทนไม่ไหวกับสิ่งที่เห็นจึง
เดินเข้าไปในร้านและพุ่งตรงไปที่โต๊ะ
ของมดและดำ!

มดและดำตกใจอย่างมากที่เห็นแดงเดิน
มาพร้อมกับรอยน้ำตา

ดำ: ถามกับแดงว่าทำไมถึงร้องไห้มาล่ะ
เป็นอะไร ที่ทำงานต่อว่ามาหรอ? เกิด
อะไรขึ้น?
แดง:เลยบอกให้ดำรู้ว่า มดนั้นเป็นแฟน
ของแดง!!
ดำ:ทำไมเธอไม่เคยบอกฉันเรื่องแฟน
เลยล่ะ?!
แดง:ฉันอยากคบแบบไม่เปิดตัวไปก่อน
เพื่อดูว่าเราเข้ากันได้ไหม ตอนนี้ฉันรู้ละ
ล่ะ ว่า เรากับมดนั้นเข้ากันไม่ได้!!
มด:ผมขอโทษ ผมทำผิดไปแล้ว เตงขอ
โอกาสผมได้ไหม

กีรติ จันนาค ผู้วาด
สวัสดิพงษ์ สีหานาม

แดง:คงไม่มีโอกาสสำหรับคนอย่างคุณ
แล้วล่ะ

ดำเดินมาตบหน้ามดและรีบเดินออกมา
จากร้านอาหารเพื่อมาหาแดง

ดำ:ทีหลังถ้าเธอคบกับใครบอกฉันบ้าง
นะ ฉันไม่ได้ต้องการที่จะแย่งแฟนจาก
เธอเลย เหตุการณ์ในครั้งนี้เป็นเพราะ
เธอไม่ยอมบอกเพื่อน
แดง:เข้าใจละล่ะ เหตุการณ์ในครั้งนี้จะ
เป็นบทเรียนให้กับฉันไปอีกนานเลย

สมาชิก ผู้จัดทำ
ม.605

ธนภูมิ พิทักษ์ธานี เลขที่ 20
กฤตกาล สุริยะ เลขที่ 21

กาเวธ จิตบานชื่น เลขที่ 22
รัฐภัทร์ มั่งมี เลขที่ 23

วิทิต ศุกระแพทย์ เลขที่ 24
สวัสดิพงษ์ สีหานาม เลขที่ 25
กนกพิชญ์ สัมฤทธิ์สุทธิ์ เลขที่ 26

กีรติ จันนาค เลขที่ 27
ณัฐดนัย เกิดโภคา เลขที่ 28
ณัฐสิทธิ์ แดงวิจิตร เลขที่ 29
ธนวัฒน์ แสงชมภู เลขที่ 30

ภัทธร สุขยวง เลขที่ 31
ภูเบศ สิริเมธาวุฒิ เลขที่ 32

สหรัถ ลักเที่ยง เลขที่ 33
บรรพต บัณฑิตเนรู เลขที่ 34
สาโรช โชคอำนวย เลขที่ 35

ศิวกร ลอออินทร์ เลขที่ 36
อัครชัย บุญรอด เลขที่ 37
เมธาสิทธิ์ วราสินธ์ เลขที่ 38