2.รูปเล่ม Social Lab ทต.ศรีเตี้ย อ.บ้านโฮ่ง จ.ลำพูน-พร้อม QR Code

การปอ้ งกันและแกไ้ ขปัญหา COVID-19 ดว้ ยชมุ ชน

การปอ้ งกันและแกไ้ ขปัญหา COVID-19 ดว้ ยชมุ ชน

การปอ้ งกันและแก้ไขปญั หา COVID-19 ดว้ ยชุมชน ก

คำนำ

การดำเนินงานพื้นที่ปฏิบัติการพัฒนาสังคม (Social Lab) เป็นกิจกรรมตามโครงการศูนย์บริการ
วิชาการพัฒนาสังคมและจัดสวัสดิการสังคม ประจำปี พ.ศ. ๒๕๖๓ ซึ่งดำเนินการโดยสำนักงานส่งเสริม
และสนับสนุนวิชาการ ๙ ร่วมกับหน่วยงานสังกัดกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์
ในพื้นที่จงั หวัดลำพูน โดยเปน็ การศกึ ษาสภาพปัญหา ร่วมดำเนินงาน ติดตามและถอดบทเรียน เพ่ือส่งเสริม
ให้เกิดการมีส่วนร่วมของประชารัฐเพื่อสังคมในชุมชน โดยมีองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เป็นเจ้าภาพ
ซึ่งจังหวัดลำพูนดำเนินการในพื้นที่ตำบลศรีเตี้ย อำเภอบ้านโฮ่ง โดยเริ่มที่การจัดการข้อมูล ช่วยเหลือ
คุ้มครอง ป้องกัน นำไปสู่การจัดสวัสดิการสังคมและพัฒนาสงั คมอย่างเป็นระบบ ซึ่งตำบลศรีเตี้ยเป็นตำบล
ต้นแบบด้านการพัฒนาสังคม มีการทำงานที่โดดเด่นในการพัฒนาคุณภาพชีวิตคนทุกวัยด้วยการมีส่วนร่วม
จากชุมชน โดยในปี ๒๕๖๓ มีการแพร่ระบาดของโรคโคโรน่าไวรัส (COVID-๑๙) การดำเนินงานพื้นที่
ปฏิบัติการพัฒนาสังคม (Social Lab) จึงเป็นการศึกษาการขับเคลื่อนการดำเนินงาน “การป้องกัน
และแก้ไขปัญหา COVID-๑๙ ด้วยชุมชน” ผ่านการศึกษาข้อมูล รวบรวมข้อมูลและการสำรวจข้อมูล
ตามแบบสำรวจข้อมูลการดำเนินงานในพื้นที่ เพื่อวิเคราะห์ปัจจัยความสำเร็จในการดำเนินงานและทิศทาง
การพัฒนางานในอนาคตในพน้ื ทปี่ ฏิบัติการพัฒนาสังคม (Social Lab)

ขอขอบคุณทุกพลังการทำงาน ทุกความคิด ทุกการแลกเปลี่ยน การแบ่งปันความรู้ และการ
ปฏิบัติการเรียนรู้ร่วมกัน จากทีมงานหน่วยงานสังกัดกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์
ในพื้นที่จังหวัดลำพูน (ทีม One Home จังหวัดลำพูน) ทุกท่าน รวมถึงพลังจากชุมชนในตำบลศรีเต้ีย
ผ่านการทำงานที่เข้มแข็งของทีมงานเทศบาลตำบลศรีเตี้ย ท่ีได้ร่วมเป็นกำลังสำคัญในการขับเคลื่อน
การดำเนินงานด้านการพัฒนาสังคมในพื้นที่ ก่อเกิดพัฒนางานพื้นที่ปฏิบัติการพัฒนาสังคม (Social Lab)
ในมิติเชิงประเด็น ในการป้องกันและแก้ไขปัญหา COVID-๑๙ ด้วยชุมชน เพื่อนำไปสู่การพัฒนาสังคม
และจดั สวสั ดกิ ารสงั คมท่ีเหมาะสมกับบริบทของสภาพปัญหาและพน้ื ท่ีต่อไป

สำนกั งานสง่ เสริมและสนบั สนนุ วิชาการ ๙
กรกฎาคม ๒๕๖๓

การปอ้ งกันและแก้ไขปัญหา COVID-19 ดว้ ยชุมชน ข

บทสรปุ ผู้บรหิ าร

การดำเนินงานพื้นที่ปฏิบัติการพัฒนาสังคม (Social Lab) เป็นกิจกรรมตามโครงการศูนย์บริการ
วิชากาการพัฒนาสังคมและจัดสวัสดิการสังคม ประจำปี พ.ศ. ๒๕๖๓ ซึ่งดำเนินการโดยสำนักงานส่งเสริม
และสนับสนุนวิชาการ ๙ ร่วมกับหน่วยงานสังกัดกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์
ในพนื้ ท่ีจงั หวัดลำพูน โดยเปน็ การศึกษาสภาพปัญหา ร่วมดำเนนิ งาน ตดิ ตามและถอดบทเรียน เพ่ือส่งเสริม
ให้เกิดการมีส่วนร่วมของประชารัฐเพื่อสังคมในชุมชน โดยมีองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเป็นเจ้าภาพ
ซึ่งจังหวัดลำพูนดำเนินการในพื้นที่ตำบลศรีเตี้ย อำเภอบ้านโฮ่ง โดยเริ่มที่การจัดการข้อมูล ช่วยเหลือ
คุ้มครอง ป้องกัน นำไปสู่การจัดสวัสดิการสังคมและพัฒนาสังคมอย่างเป็นระบบ ซึ่งตำบลศรีเตี้ย
เป็นตำบลต้นแบบด้านการพัฒนาสังคม มีการทำงานที่โดดเด่นในการพัฒนาคุณภาพชีวิตคนทุกช่วงวัย
ด้วยการมีส่วนร่วมจากชุมชน โดยในปี ๒๕๖๓ มีการระบาดของโรคโคโรนาไวรัส (COVID-๑๙)
การดำเนินงานพื้นที่ปฏิบัติการพัฒนาสังคม (Social Lab) จึงเป็นการศึกษาการขับเคลื่อนการดำเนินงาน
“การป้องกันและแก้ไขปัญหา COVID-๑๙ ด้วยชุมชน” ผ่านการศึกษาข้อมูล รวบรวมข้อมูลและการ
สำรวจขอ้ มูลตามแบบสำรวจข้อมลู การดำเนินงานในพน้ื ท่ี เพอื่ วเิ คราะห์ปัจจัยความสำเร็จในการดำเนินงาน
และทิศทางการพัฒนางานในอนาคตในพื้นท่ปี ฏบิ ตั ิการพัฒนาสังคม (Social Lab)

สถานการณ์ในการ “ป้องกันและแก้ไขปัญหา COVID-๑๙ ด้วยชุมชน” การช่วยเหลือ การเยียวยา
ผู้ประสบปัญหาทางสังคมจังหวัดลำพูนนั้น หน่วยงานในสังกัดกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคง
ของมนุษย์ รวมถึงภาคีเครือข่ายภายนอกกระทรวง ทั้งภาครัฐและภาคเอกชนที่ดำเนินงานช่วยเหลือ
ผู้ประสบปัญหาทางสังคมจังหวัดลำพูน ทุกหน่วยงานร่วมกันขับเคลื่อนภารกิจด้านสวัสดิการสังคม
ในด้านการสงเคราะห์และคุ้มครองสวัสดิภาพ การจัดบริการทางสังคมที่เกี่ยวกับการป้องกัน แก้ไขปัญหา
การพฒั นา และการส่งเสริมการเขา้ ถึงสิทธิและความม่ันคงในชีวติ และทรัพย์สิน ให้ความช่วยเหลือผู้ประสบ
ปัญหาทางสังคมในภาวะวิกฤติเร่งด่วนตามสถานการณ์ ให้การช่วยเหลือคุ้มครองสวัสดิภาพ และจัดบริการ
สวัสดิการทางสังคมสำหรับทุกกลุ่มเป้าหมาย ไม่ว่าจะเป็น เด็ก เยาวชน สตรี ผู้ด้อยโอกาส รายได้น้อย
ไร้ที่พึ่ง เร่ร่อน และกลุ่มเป้าหมายอื่น ๆ ที่ประสบปัญหาทางสังคมในภาวะการแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อ
ไวรัสโคโรนา ๒๐๑๙ หรือ COVID-๑๙ โดยทุกหน่วยงานจะได้รับงบประมาณสนับสนุนจากกรม กระทรวง
ต้นสังกัดและมีการดำเนินการภายใต้ระเบียบการดำเนินงานของแต่ละงาน เพื่อร่วมกันดำเนินการ
ในการป้องกนั และแกไ้ ขปัญหา COVID-๑๙ อย่างเตม็ ที่

“การป้องกันและแก้ไขปัญหา COVID-๑๙ ด้วยชุมชน” ปัจจัยที่สำคัญในการดำเนินการ คือ
การสื่อสารที่มีประสิทธิภาพและระบบภาคีเครือข่ายในการทำงานอย่างมีส่วนร่วม เพื่อให้ชุมชนสามารถ
สร้างการรบั รู้ และสรา้ งความเข้าใจร่วมกันและสามารถนำไปปฏิบตั ิตามได้อย่างถูกต้อง ทั้งในระดับบุคลคล
ครอบครวั ชมุ ชน หน่วยงาน เน่ืองจากภาวะการแพร่ระบาดของโรคติดเช้ือไวรสั โคโรนา ๒๐๑๙ หรอื COVID-๑๙
เป็นสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นและแพร่ระบาดอย่างรวดเร็วไปทั่วโลก มีผู้ติดเชื้อและเสียชีวิตเป็นจำนวนมาก
ประชาชนส่วนใหญ่ต่างมีความหวาดกลัวการติดเชื้อ และพร้อมให้ความร่วมมือในการดำเนินการ
อยา่ งเขม้ งวดตามมาตรการของภาครฐั ซ่งึ การสื่อสารท่มี ปี ระสทิ ธภิ าพและระบบภาคเี ครือข่ายในการทำงาน

การป้องกันและแกไ้ ขปญั หา COVID-19 ด้วยชมุ ชน ค

อย่างมีส่วนรว่ ม เปน็ แนวคิดสำหรับการพฒั นาการดำเนนิ การในการป้องกันและแก้ไขปัญหาโรคติดเชื้อไวรัส
โคโรนา ๒๐๑๙ หรือ COVID-๑๙ ไดอ้ ย่างยัง่ ยืน

นอกจากนี้ การทำงานภายใต้มาตรการและนโยบายที่ชัดเจนจากภาครัฐ และการดำเนินการ
ตามมาตรการของภาครัฐและจังหวัดอย่างเคร่งครัด โดยจังหวัดลำพูนมีคณะกรรมการโรคติดต่อจังหวัด
ลำพูน มีการจัดตั้งศูนย์บริหารสถานการณ์การแพร่ระบาดโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา ๒๐๑๙ (COVID-๑๙)
ศูนย์ข่าวโควิด ๑๙ ลำพูน ศูนย์ข้อมูล COVID-๑๙ ซึ่งเป็นการบูรณาการทำงานจากทุกภาคส่วนที่เกี่ยวข้อง
เพื่อสร้างความเป็นเอกภาพชัดเจนในการทำงาน การสื่อสารประชาสัมพันธ์ และการประสานความร่วมมือ
ในการป้องกันและแก้ไขปัญหาการระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา ๒๐๑๙ หรือ COVID-๑๙ อย่าง
เข้มข้นและต่อเนื่อง มีการรายงานสถิติ ประกาศ ข่าวสาร สรุปมาตรการต่าง ๆ อย่างต่อเนื่อง รวดเร็ว ทัน
ต่อสถานการณ์วันต่อวัน การรับเรื่องร้องเรียน แจ้งเหตุ โดยการบูรณาการการทำงานจากทุกภาคส่วน ทั้ง
ภาครัฐ ภาคเอกชนและภาคประชาชน ทั้งในระยะที่มีการแพร่ระบาดของโรค ระยะของการบังคับ ใช้
มาตรการต่าง ๆ อย่างเข้มข้นในช่วงล๊อคดาวน์ จนกระทั่งเข้าสู่การผ่อนคลายมาตรการต่าง ๆ ลง เพื่อการ
สื่อสาร การสร้างความเข้าใจอย่างมีประสิทธิภาพ นำไปสู่การรับรู้ ความเข้าใจ และการปฏิบัติตามอย่าง
เคร่งครัดและต่อเนื่อง เริ่มจากมาตรการที่ชัดเจนของรัฐบาลในระดับประเทศ ระดับจังหวัด ระดับอำเภอ
นำไปสรู่ ะดบั ชมุ ชน เป็นการสรา้ งการรับรู้ สร้างความเข้าใจ แนวทางในการปฏบิ ตั ิตนและดำเนินการร่วมกัน
สง่ ผลใหก้ ารปอ้ งกันและแกไ้ ขปญั หา COVID-๑๙ ด้วยชมุ ชน เป็นไปอยา่ งดเี ย่ียมและมีประสทิ ธิภาพ อีกทั้งมี
การประสานความร่วมมือและการใหค้ วามร่วมมอื จากทุกภาคสว่ นอย่างเต็มท่ี

การปอ้ งกนั และแกไ้ ขปญั หา COVID-19 ด้วยชุมชน ง

สารบญั

เร่ือง หนา้

คำนำ ก
บทสรปุ ผู้บรหิ าร ข
สารบัญ ง
บทที่ 1 สถานการณ์การแพรร่ ะบาดของโรคติดเช้ือไวรสั โคโรนา่ 2019 (COVID-19 ) ๑
๑
- สถานการณ์ท่วั โลก ๒
- สถานการณ์ในประเทศไทย ๕
- สถานการณ์ในระดับจังหวดั ๖
- สถานการณ์ในระดบั ชุมชนและข้อมลู ชมุ ชน ๑๖
บทท่ี 2 ผลกระทบทเ่ี กิดจากสถานการณ์การแพรร่ ะบาดของ COVID-19 ๑๖
- ผลกระทบด้านเศรษฐกจิ ๑๗
- ผลกระทบด้านสงั คม การศึกษา สาธารณสขุ และวัฒนธรรม 2๒
บทที่ 3 การบรหิ ารจัดการสถานการณ์การแพรร่ ะบาดของ COVID-19 2๒
- การบรหิ ารจัดการและมาตรการการดำเนนิ การในระดบั จงั หวัด 2๔
- การบริหารจัดการและมาตรการการดำเนินการในระดบั ชุมชน ๒๘
บทท่ี 4 ผลสำเร็จของการดำเนนิ งานในระดบั พ้นื ท่ี ๒๘
- ผลสำเร็จของการดำเนนิ งานในระดบั พนื้ ท่ี ๒๘
- ทศิ ทางการพัฒนาในอนาคต 3๒
บทที่ ๕ สรปุ ผลการศกึ ษาและข้อเสนอแนะ 3๒
- สรุปผลการศึกษา 3๓
- ข้อเสนอแนะ 3๔
ภาคผนวก 4๒
เอกสารอ้างองิ

การป้องกนั และแกไ้ ขปญั หา COVID-19 ด้วยชมุ ชน ๑

บทที่ 1

สถานการณก์ ารแพรร่ ะบาดของโรคตดิ เชอ้ื ไวรสั โคโรนา่ 2019 (COVID-19)

สถานการณท์ ั่วโลก

ไวรัสโคโรนา (Coronavirus) เป็นไวรัสที่ถูกพบครั้งแรกในปี 1960 แต่ยังไม่ทราบแหล่งที่มา
อย่างชัดเจนว่ามาจากที่ใด แต่เป็นไวรัสที่สามารถติดเชื้อได้ทั้งในมนุษย์และสัตว์ ปัจจุบันมีการค้นพบไวรัส
สายพันธุ์นี้แล้วทั้งหมด 6 สายพันธุ์ ส่วนสายพันธุ์ที่กำลังแพร่ระบาดหนักทั่วโลกตอนนี้เป็นสายพันธ์ุ
ที่ยังไม่เคยพบมาก่อน คือ สายพันธุ์ที่ 7 จึงถูกเรียกว่าเป็น “ไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่” และในภายหลัง
ถูกต้งั ช่อื อย่างเป็นทางการว่า “โควิด-19” (COVID-19) น่ันเอง

แม้ว่าอาการโดยทั่วไปจะดูเหมือนเป็นเพียงไข้หวัดธรรมดา แต่ที่กลัวกันท่ัวโลกเป็นเพราะเชื้อไวรสั
นี้เป็นสายพันธุ์ใหม่ ที่ยังไม่มียาปฏิชีวนะตัวไหนที่สามารถรักษาให้หายได้โดยตรง การรักษาเป็นไป
แบบประคบั ประคองตามอาการเท่านั้น

นอกจากนี้ อันตรายที่ทำให้เสี่ยงถึงชีวิต จะเกิดขึ้นเมื่อระบบภูมิต้านทานโรคของเราไม่แข็งแรง
หรือเช้อื ไวรัสเข้าไปทำลายการทำงานของปอดได้ จนทำให้เชื้อไวรสั แพรก่ ระจายลกุ ลามมากขึ้น รวดเร็วข้นึ

องค์การอนามัยโลก (WHO) ประกาศให้การแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่
เป็น "การระบาดใหญ่" หรือ pandemic หลังจากเชื้อลุกลามไปใน 118 ประเทศและดินแดนทั่วโลก
และมีผู้ ติดเชื้อกว่า 121,000 คน ทั้งได้คร่าชีวิตผู้คนไปแล้วกว่า 4,300 คน อีกทั้งยังประกาศให้
การแพร่ระบาดของไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่เป็น "ภาวะฉุกเฉินด้านสาธารณสุขระหว่างประเทศ"
เนื่องจากมีการพบผู้ติดเชื้อรายใหม่อย่างต่อเนื่อง ทำให้เกิดความกังวลว่าการระบาดของไวรัสชนิดนี้
จะแพร่ไปสู่ประเทศทีม่ ีระบบสาธารณสุขอ่อนแอ

การป้องกันและแกไ้ ขปญั หา COVID-19 ดว้ ยชมุ ชน ๒

สถานการณใ์ นประเทศไทย

กระทรวงสาธารณสุขประกาศ "โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019" หรือ "โรคโควิด-19" เป็นโรคติดต่อ
อนั ตรายตามพระราชบญั ญัตโิ รคตดิ ต่อ พ.ศ. 2558 โดยให้มีผลบังคบั ใชต้ ง้ั แตว่ นั ท่ี 1 มนี าคม ๒๕๖๓

ผู้ติดเชื้อรายใหมส่ ว่ นใหญ่พบในกรุงเทพฯ เป็นคนวัยหนุ่มสาวท่ีมีอาการเล็กน้อย จึงออกไปใช้ชีวิต
ตามปกติ มีการขอความร่วมมือประชาชนทุกคนว่าอย่าเดินทางกลับภูมิลำเนา แม้ว่าจะมีการหยุดงาน
เนื่องจากอาจแพร่เช้ือสู่คนในต่างจังหวดั ได้ ขณะที่คนในต่างจังหวัดก็ไม่ควรเดนิ ทางข้ามจังหวัด เพราะอาจ
เสี่ยงต่อการติดเช้ือได้ หน้ากากป้องกัน เจลทำความสะอาด และเครื่องฟอกอากาศหลากชนิด กลายเป็น
ของหายาก ขาดแคลน หรือราคาพุ่งสูงขึ้นหลายเท่า โรงพยาบาลหลายแห่งเรียกร้องรัฐบาลให้ช่วยจัดหา
หน้ากากอนามัยในเจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาล ส่วนหน่วยงานรัฐหลายแห่งออกมาสอนให้คนทั่วไป
เยบ็ หนา้ กากผ้าไว้ใช้เอง

เว็บไซต์ราชกิจจานุเบกษา เผยแพร่ประกาศกระทรวงสาธารณสุข เรื่อง "ชื่อและอาการสำคัญ
ของโรคติดต่ออันตราย (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2563" โดยประกาศให้ "โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019"
หรือ "โรคโควิด 19" เปน็ โรคตดิ ตอ่ อันตรายตามพระราชบัญญัตโิ รคตดิ ต่อ พ.ศ. 2558

การปอ้ งกนั และแกไ้ ขปัญหา COVID-19 ด้วยชมุ ชน ๓

โดยมใี จความสำคัญดงั นี้

โดยที่เป็นการสมควรให้มีการประกาศให้โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 หรือโรคโควิด 19
(Coronavirus Disease 2019 (COVID -19)) เป็นโรคติดต่ออันตรายตามพระราชบัญญัติโรคติดต่อ
พ.ศ. 2558 เพือ่ ประโยชนใ์ นการเฝา้ ระวงั ปอ้ งกนั และควบคมุ โรคตดิ ต่ออันตราย

อาศัยอำนาจตามความในมาตรา 5 วรรคหนึ่ง และมาตรา 6 (1) แห่งพระราชบัญญัติโรคติดต่อ
พ.ศ. 2558 รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุขโดยคำแนะนำของคณะกรรมการโรคติดต่อแห่งชาติ
จึงออกประกาศไว้ ดังต่อไปน้ี

ข้อ 1 ประกาศนี้เรียกว่า "ประกาศกระทรวงสาธารณสขุ เรื่อง ชื่อและอาการสำคัญ ของโรคติดตอ่
อนั ตราย (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2563"

ข้อ 2 ประกาศนใี้ หใ้ ชบ้ ังคบั ตัง้ แต่วนั ถัดจากวนั ประกาศในราชกิจจานเุ บกษาเป็นตน้ ไป

ข้อ 3 ให้เพิ่มความต่อไปนี้เป็น (14) ของข้อ 1 แห่งประกาศกระทรวงสาธารณสุข เรื่อง
ชอื่ และอาการสำคญั ของโรคตดิ ตอ่ อันตราย พ.ศ. 2559

"(14) โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 หรือโรคโควิด 19 (Coronavirus Disease 2019 (COVID -19))
มีอาการไข้ ไอ เจ็บคอ หอบเหนื่อย หรือมีอาการของโรคปอดอักเสบ ในรายที่มีอาการรุนแรง จะมีอาการ
ระบบทางเดินหายใจล้มเหลว และอาจถงึ ข้ันเสยี ชีวิต"

ประกาศ ณ วันท่ี 26 กมุ ภาพันธ์ พ.ศ. 2563

ประกาศดังกล่าวนี้ เป็นผลมาจากการประกาศภาวะฉุกเฉินด้านสาธารณสุขระหว่างประเทศ
ส่งผลให้กระทรวงสาธารณสขุ ของไทยยกระดับมาตรการปอ้ งกันการระบาดของไวรัสชนดิ น้ี

หลังจากประกาศดังกล่าวมีผลบังคับใช้ ทั้งประชาชน ผู้ประกอบการ เช่น โรงแรม มีหน้าที่
ตามกฎหมายที่ต้องรายงานและแจ้ง เมื่อสงสัยหรือมีเหตุอันควรสงสัยว่าจะเป็นโรคติดต่ออันตราย ในกรณี
เดินทางกลับมาจากพื้นที่ ที่มีการระบาด หรือมีโอกาสใกล้ชิดกับผู้ป่วย เมื่อมีอาการไข้ หรืออาการเกี่ยวกับ
ระบบทางเดินหายใจ ต้องให้ข้อมูลที่เป็นจริงกับแพทย์ พยาบาล และเจ้าหน้าที่ ตั้งแต่ขั้นตอนของการ
ซกั ประวตั ิ เพ่อื ชว่ ยในการรักษาและปอ้ งกนั ตนเองดว้ ย

สถานการณ์ไวรสั โควิด-19 เป็นวกิ ฤตทีก่ ระทบรนุ แรงกว่าที่เคยเกิดขึ้นก่อนหนา้ นี้ เพราะเป็นวิกฤต
ที่แพร่กระจายส่งผลกระทบไปทั่วโลก ต่างจาก Hamburger Crisis ในปี 2008 ที่มีผลเฉพาะสหรัฐ
และยุโรป แต่ด้านเอเชียยังดีอยู่ และวิกฤตต้มยำกุ้ง ในปี 1997 ที่กระทบแค่กับไทยและประเทศเอเชีย
ไม่ไปถึงยุโรปและสหรัฐ แต่วิกฤตโควิด-19 กระจายรุนแรงไปทั่วโลกกว่า 208 ประเทศที่มีผู้ติดเชื้อ
และมากกว่า 144 ประเทศท่ีมีผตู้ ดิ เชือ้ มากกว่าร้อยรายขึ้นไป

ในส่วนประเทศไทย แม้เราจะสามารถจัดการกับสถานการณ์ได้ดี โดยตัวเลขผู้ติดเชื้อลดน้อยลง
ในลักษณะ Flatten the Curve แต่ก็ต้องจับตาดูช่วงหลังการผ่อนคลายมาตรการล็อกดาวน์ ซึ่งเป็นสิ่งท่ี
ทุกประเทศทั่วโลกก็จับตามองในประเทศตัวเองเช่นกัน โดยเฉพาะการทดสอบตรวจหาผู้ติดเชื้อ (Testing)
ในส่วนประเทศไทย จำนวน Testing ไป 227,00 ราย คิดเป็นจำนวน 3,300 คนต่อจำนวนประชากร
1 ล้านคน ซึ่งนับว่าค่อนข้างน้อยอยู่ จึงต้องติดตามสถานการณ์และมาตรการ Testing ในช่วงหลังจาก
ผอ่ นคลายลอ็ กดาวน์

การปอ้ งกนั และแกไ้ ขปัญหา COVID-19 ดว้ ยชมุ ชน ๔

ท้ังหมดนี้ เมื่อดูจากดัชนลี ็อกดาวน์ของประเทศทม่ี ีการปิดเมือง มาพล็อตกบั ดัชนภี าคอุตสาหกรรม
จะออกมาเป็นกราฟ Downward Sloping หมายความว่ายิ่งล็อกดาวน์มาก เศรษฐกิจภาคอุตสาหกรรม
ลดลงมาก ชี้ให้เห็นวา่ การล็อกดาวน์มีนัยยะสำคัญต่อผลผลิตเศรษฐกิจอุตสาหกรรม อย่างไรก็ดี เศรษฐกิจ
จะกลับมาฟ้ืนตวั เร็วหรอื ช้า ไมไ่ ด้ขึ้นอยกู่ บั การผอ่ นคลายลอ็ กดาวน์อย่างเดยี ว แต่ขึ้นอย่กู บั ความเชอื่ มั่นและ
พฤติกรรมผู้บริโภคที่จะกลับมาใช้จ่าย ออกไปที่ชุมชนเหมือนก่อนเกิดวิกฤติโควิด ซึ่งตรงนี้มาตรการ
Testing ติดตามผู้ปว่ ยที่มีประสิทธภิ าพมสี ว่ นสำคญั ในการสร้างความเช่ือมั่นใหผ้ ู้บรโิ ภค

การระบาดของทั่วโลก ยังมีอัตราในการเพิ่มขึ้นมาโดยตลอด เมื่อเดือนเมษายนถึงต้นพฤษภาคม
อัตราการติดเชื้อเพิ่มขึ้น 1 ล้านคนจะใช้เวลา 12 วัน ต่อมาเมื่อถึงกลางเดือนพฤษภาคม ถึงต้นมิถุนายน
เป็นต้นมา อัตราการเพิ่มขึ้นในอัตรา 1 ล้านคนทุก 10 วัน มาในเดือนมิถุนายน 2563 มีแนวโน้มที่จะ
เพิ่มขึ้น อาทิตย์ละ 1 ล้านคน ที่สำคัญ โรคระบาดเข้าสู่ประเทศ ลาตินอเมริกา และมีอัตราการเพิ่มตัวสูง
มาก โดยเฉพาะในบราซิล นอกจากนี้การแพร่ระบาดอย่างรวดเร็วยังเพิ่มขึ้นในอินเดีย บังคลาเทศ
และประเทศในตะวันออกกลางสิ่งที่น่าเป็นห่วงคือการระบาด จะเข้าสู่ทวีปแอฟริกาในที่สุด ตัวเลขที่ไม่ได้
วินิจฉัยจะมีจำนวนมากในประเทศเพื่อนบ้านเรา ที่มีการระบาดมากและรวดเร็ว ก็คงจะเป็นอินโดนีเซีย
และฟลิ ิปปนิ ส์ การระบาดทวั่ โลกยังสงู อยู่ รวมท้ังประเทศท่ีไมอ่ ยไู่ กลจากบา้ นเรานักเรายังคงตอ้ งระมัดระวัง
อย่างมาก ไม่ให้มีการระบาดภายในประเทศเกิดขึ้นเราคงจะต้องต่อสู้ไปอีกยาวนานทุกคนจะต้องช่วยกัน
ทจ่ี ะไม่ลมื กำหนดระยะห่างสำหรบั บคุ คล สงั คม ล้างมอื ใสห่ น้ากากอนามัย

การป้องกันและแกไ้ ขปัญหา COVID-19 ดว้ ยชุมชน ๕

สถานการณ์ในระดับจงั หวดั

ด้วยสถานการณ์ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรน่า ๒๐๑๙ หรือ โควิด ๑๙ (Coronavirus
Disease ๒๐๑๙ (COVID-19) อันเป็นโรคติดต่ออันตรายตามประกาศกระทรวงสาธารณสุข เรื่อง ชื่อและ
อาการสำคัญของโรคตดิ ต่ออนั ตราย (ฉบับท่ี ๓) พ.ศ. ๒๕๖๓ มแี นวโน้มการแพร่กระจายและพบการเพิ่มข้ึน
ของผู้ปว่ ยอย่างรวดเรว็ จังหวดั ลำพูนจงึ มคี วามจำเป็นเร่งด่วนทจี่ ะต้องดำเนนิ การปอ้ งกันและยับยั้งการแพร่
ระบาดของโรค เริ่มจากมีการแต่งตั้งคณะกรรมการโรคติดต่อจังหวัดลำพูน จัดตั้งศูนย์บริหารสถานการณ์
การแพรร่ ะบาดโรคติดเช้อื ไวรสั โคโรน่า 2019 (COVID-19) ศูนยข์ า่ วโควดิ 19 ลำพูน ศนู ย์ข้อมลู COVID -19
ซึ่งเป็นการบูรณาการทำงานจากทุกภาคส่วนที่เกี่ยวข้องเพื่อประสานความร่วมมือในการป้องกันและแก้ไข
ปัญหาการระบาดของโรคตดิ เช้อื ไวรัสโคโรนา่ ๒๐๑๙ หรือ โควดิ ๑๙ อยา่ งเขม้ แขง็ และตอ่ เนือ่ ง

จังหวัดลำพูนมีผู้ติดเชื้อไวรัสโคโรน่า ๒๐๑๙ หรือ โควิด ๑๙ จำนวน ๔ คน และมีการรักษาหาย
ไม่พบผู้ติดเชื้ออีก ข้อมูลจนถึงวันที่ ๘ มิถุนายน ๒๕๖๓ ไม่พบผู้ติดเชื้อมาแล้ว ๖๕ วัน นับว่าประสบ
ความสำเรจ็ ในการดำเนินการป้องกนั และควบคุมโรคได้ดยี ิ่ง ดว้ ยความรว่ มมือจากทุกภาคสว่ นในจงั หวัดลำพนู

การปอ้ งกันและแกไ้ ขปัญหา COVID-19 ดว้ ยชุมชน ๖

การป้องกนั และแก้ไขปัญหา COVID-19 ด้วยชมุ ชน ๗

สถานการณใ์ นระดบั ชมุ ชนและขอ้ มลู ชุมชน

เทศบาลตำบลศรีเตย้ี อำเภอบา้ นโฮง่ จังหวดั ลำพนู

วิสยั ทศั น์

ตำบลการจดั สวสั ดกิ ารชุมชนอย่างทั่วถงึ มปี ระสิทธิภาพ
สง่ิ แวดล้อมชุมชนนา่ อยู่

ประชาชนมคี ณุ ภาพชีวติ ดีอยา่ งยั่งยนื

1 สภาพทั่วไปและข้อมูลพ้ืนฐาน

1.1 ประวัตคิ วามเปน็ มา

ตำบลศรีเต้ยี เป็นตำบลหนึ่งในอำเภอปากบ่อง (อำเภอป่าซางในปัจจบุ ัน) หลังจากราชการได้ยกฐานะ
ตำบลบา้ นโฮ่งเข้าเป็นก่ิงอำเภอ เมอื่ ปี พ.ศ. 2460 ตำบลศรเี ต้ียได้โอนมาขนึ้ กับก่งิ อำเภอบ้านโฮ่ง ส่วนชื่อตำบล
นั้นชาวบ้านได้ยึดเอาไม้สลีเตี้ยอยู่กลางหมู่บ้าน ชาวบ้านจึงตั้งชื่อหมู่บ้านว่า “บ้านศรีเตี้ย“ ต่อมามีกลุ่มชน
หลายกลุ่มได้อพยพเข้ามาอยู่มากขึ้นและมีหลายหมู่บ้าน จึงได้รับการยกฐานะเป็นตำบลและอาศัยช่ือ
“ศรเี ตี้ย” เป็นช่ือของตำบลเพ่ือเปน็ สิริมงคลเปน็ ตน้ มา

1.2 สภาพโดยทัว่ ไป

ตำบลศรีเตี้ยตั้งอยู่ในพื้นที่อำเภอบ้านโฮ่ง จังหวัดลำพูน มีการปกครองแบ่งเป็น 5 หมู่บ้าน ต่อมา
ได้มีการยกฐานะสภาตำบลเปน็ องค์การบริหารส่วนตำบล เมือ่ วนั ท่ี 30 มนี าคม 2539 ตามพระราชบัญญัติ
สภาตำบลและองค์การบริหารส่วนตำบล พ.ศ. 2537 โดยประกาศใช้ในราชกิจจานุเบกษา เมื่อวันท่ี
30 มกราคม 2539 และต่อมาได้มีการยกฐานะเป็นเทศบาลตำบลศรีเตี้ย เมื่อวันที่ 18 กรกฎาคม 2551
ตามพระราชบัญญัติสภาตำบลและองค์การบริหารส่วนตำบล พ.ศ. 2537 และแก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 5)
พ.ศ. 2546 และมาตรา 7 แห่งพระราชบัญญัติเทศบาล พ.ศ. 2496 รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย
จึงจัดตั้งองค์การบริหารส่วนตำบล เป็นเทศบาลตำบลศรีเตี้ย ปัจจุบันมีหมู่บ้านรับผิดชอบจำนวน
9 หมู่บ้าน มีการแบ่งการปกครองออกเป็น 2 เขต คือ เขตที่ 1 คือ หมู่ที่ 2 3 6 7 และ หมู่ท่ี 8 และเขต
ที่ 2 คือ หมู่ที่ 1 4 5 และ หมู่ท่ี 9 สมาชิกสภาเทศบาลเขตละ 6 คน รวมทั้ง 2 เขต มีสมาชิกสภาเทศบาล
จำนวน 12 คน โดยมีคณะผู้บริการท้องถิ่น จำนวน 5 คน คือ นายกเทศมนตรีตำบลศรีเตี้ย จำนวน 1 คน
รองนายกเทศมนตรี จำนวน 2 คน เลขานุการนายกเทศมนตรี จำนวน 1 คน และที่ปรึกษานายกเทศมนตรี
จำนวน 1 คน ที่ตั้งปัจจุบัน เลขที่ 279 หมู่ที่ 3 ตำบลศรีเตี้ย อำเภอบ้านโฮ่ง จังหวัดลำพูน 51130
โทรศัพท์ 053-528650-1 โทรสาร 053-528650-1 ต่อ 17 E-mail: [email protected]
Website: Sritia.go.th

การป้องกนั และแกไ้ ขปญั หา COVID-19 ดว้ ยชมุ ชน ๘

1.3 อาณาเขต
ทิศเหนือ ติดตอ่ กบั ตำบลหนองลอ่ ง อำเภอเวยี งหนองล่อง จังหวัดลำพนู
ทิศใต้ ติดต่อกับ ตำบลหนองปลาสะวาย อำเภอบา้ นโฮ่ง จงั หวดั ลำพูน
ทศิ ตะวนั ออก ตดิ ตอ่ กบั ตำบลเหล่ายาว อำเภอบ้านโฮ่ง จงั หวัดลำพูน
ทศิ ตะวันตก ตดิ ตอ่ กับ ตำบลหนองปลาสะวาย อำเภอบ้านโฮ่ง จังหวัดลำพูน
เนอื้ ท่ี เน้อื ทท่ี ัง้ หมดประมาณ 29.50 ตารางกิโลเมตร หรือประมาณ 22,350ไร่
ภมู ปิ ระเทศ เปน็ ท่ีราบล่มุ มแี มน่ ำ้ ไหลผ่าน มภี เู ขาล้อมรอบ และมนี ำ้ ลำเหมืองไหลผ่านหลายสาย เช่น

ลำเหมืองดง ลำเหมืองกันงอ ลำเหมืองเปาโตน ลำเหมืองบ่องครก-พันตอง สภาพดินเป็นดินร่วนปนทราย
เหมาะสำหรับการเพาะปลกู

1.4 เขตการปกครอง ครัวเรือนและประชากร แบง่ ออกเปน็ 9 หม่บู ้าน 2,188 ครวั เรือน ประชากร
ท้งั สนิ้ 5,612 คน โดยมรี ายละเอียดดังนี้

หมู่ท่ี หมูบ่ ้าน จำนวนประชากร จำนวน
หญงิ รวม ครัวเรือน
1 หลา่ ยแก้ว ชาย
2 สันปูเลย 624 1,130 469
3 ศรีเตยี้ 506
4 หนองสะลงิ 318 312 630 257
5 ดงขเ้ี หลก็ 332
6 ศรเี จรญิ 281 367 699 295
7 ศรีลาภรณ์
8 ศรปี ทุม 234 291 572 233
9 ศรปี ทมุ 350
0- 250 242 476 178

รวมทั้งตำบล 175 358 708 271
281
2 242 492 170

2,729 157 332 116

289 570 197

1 32

2,883 5,612 2,188

ขอ้ มูล ณ เดือนเมษายน 2562

2. สภาพทางเศรษฐกจิ

2.1 อาชีพ ประชากรส่วนใหญ่ประกอบอาชีพเกษตรกรรม ซึ่งสามารถสร้างรายได้ให้กับเกษตรกร
ตลอดท้ังปี พืชเศรษฐกิจทส่ี ำคัญ คือ ลำไย หอมแดง กระเทยี ม และกะหล่ำปลี

2.2 หน่วยงานธุรกิจในเขตเทศบาล
- ปัม้ น้ำมัน 1 แห่ง
- ปัม้ นำ้ มันหลอด 2 แห่ง
- รา้ นจำหน่ายกา๊ ซ 10 แห่ง
- ตลาด 4 แห่ง
- ร้านคา้ ชุมชน 27 แห่ง
- รา้ นจำหน่ายรถยนต์/รถจกั รยานยนต์ 3 แหง่
- รา้ นจำหน่ายวัสดุ อปุ กรณก์ ่อสรา้ ง 2 แหง่
- ร้านจำหน่วยวสั ดุ อุปกรณเ์ ครื่องใช้ไฟฟ้า 2 แหง่

การป้องกันและแก้ไขปญั หา COVID-19 ดว้ ยชุมชน ๙

3. สภาพสงั คม

3.1 สถานศกึ ษา
- โรงเรยี นประถมศึกษา 5 แห่ง
-โรงเรียนบ้านหล่ายแกว้ หมู่ท่ี 1
-โรงเรยี นบา้ นหนองสะลิง หมู่ท่ี 4
-โรงเรียนบา้ นดงข้ีเหลก็ หม่ทู ี่ 5
-โรงเรียนบา้ นศรีเต้ยี หมู่ท่ี 7
-โรงเรียนบ้านสนั ปเู ลย หมูที่ 8
- โรงเรียนมัธยม 1 แห่ง (โรงเรียนบ้านโฮ่งรตั นวทิ ยา หมทู่ ่ี 1)
- โรงเรียนปริยตั ธิ รรม 1 แห่ง (วดั พระเจา้ ตนหลวง)
- ศูนย์การเรยี นรู้ชมุ ขน (ศรช.) 1 แห่ง (หมทู่ ่ี 9)
- ศูนย์พัฒนาเด็กเล็กก่อนวยั เรียน 2 แหง่ (หมู่ท่ี 4 และหมู่ท่ี 6)
- ทอี่ ่านหนังสอื ประจำหมู่บ้าน 9 แห่ง (หมทู่ ่ี 1-9)

3.2 สถาบนั และองคก์ รทางศาสนา 6 แหง่ (หมู่ท่ี 1 2 4 5 และ 7
- วดั /สำนกั สงฆ์ 1 แห่ง (หมู่ท่ี 6)
- สำนกั สงฆ์ 1 แห่ง (หมู่ที่ 2)
- ทพ่ี กั สงฆ์ 2 แห่ง (หม่ทู ่ี 1 และ 2)
1 แหง่ (หมทู่ ี่ 1)
3.3 สาธารณสขุ
- โรงพยาบาลส่งเสรมิ สขุ ภาพตำบล ร้อยละ 100
- สถานพยาบาลเอกชน
- อตั ราการมีและใชส้ ว้ มราดน้ำ

3.4 ความปลอดภัยในชวี ติ และทรัพย์สิน 1 แหง่ (หมู่ท่ี 1)
- สถานีตำรวจชมุ ชน 1 แห่ง (หมู่ท่ี 7)
- จดุ ตรวจประจำตำบล

3.5 กล่มุ /ชมรม

ตำบลศรีเตีย้ มีจำนวนกลุ่มทางสังคมอยู่มากมายหลายกลุ่ม อาทิ กลุ่มสภาเดก็ และเยาวชนตำบลศรีเตี้ย
กลุ่มหลังถ้ำศิลป์ กลุ่มสตรีแม่บ้านตำบลศรีเตี้ย ชมรมผู้สูงอายุตำบลศรีเตี้ย ชมรมอาสาสมัครสาธารณสุข
ตำบลศรเี ต้ีย เครอื ขา่ ยอาสาสมัครพิทกั ษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิง่ แวดล้อมหมู่บา้ นตำบลศรเี ตีย้ มีครัวเรือน
ในพน้ื ทเี่ ขา้ ร่วมเปน็ เครอื ข่าย “อาสาสมัครท้องถ่ินรกั ษโ์ ลก” จำนวน 900 ครวั เรือน

4. การบริการพน้ื ฐาน

4.1 การคมนาคม
- ถนนสายท่าล่ี-มว่ งโตน (ทางหลวงแผน่ ดนิ หมายเลข 1010 ผา่ นพ้ืนที่หมู่ที่ 1 2 3 5 6 7 8 9)
- ถนนสายสนั เหมอื ง-หลา่ ยแก้ว (กรมทางหลวงชนบท 2.4 กิโลเมตร)
- ถนนสายศรีเตย้ี -หนองเขยี ด (กรมทางหลวงชนบท)
- ถนน คศล. /คสม. เช่อื มภายในหมบู่ ้านและตำบลอ่นื ๆ (ระยะทาง 13 กโิ ลเมตร)
- สะพาน คสล. จำนวน 30 แหง่

การปอ้ งกนั และแกไ้ ขปญั หา COVID-19 ดว้ ยชุมชน ๑๐

4.2 การโทรคมนาคม
- โทรศพั ทส์ าธารณะ 9 ตู้ (หมทู่ ่ี 1-9)
- โทรศพั ท์สำหรบั ทอ่ี ยู่อาศยั 9 หม่บู า้ น

4.3 การไฟฟา้
จำนวนไฟฟา้ เข้าถึงครอบคลุมทง้ั 9 หมู่บา้ น

4.4 แหล่งน้ำ
- แหล่งนำ้ ธรรมชาติ 1 สาย (แมน่ ้ำล้ี)
- ลำห้วย/ลำเหมอื ง 5 สาย (เปาโตน บ่องครก พันตอง กนั งอ บ้านดง)
- แหลง่ นำ้ ที่สร้างข้ึน ได้แก่
1) ฝาย 2 แห่ง (บ้านดงขี้เหลก็ บา้ นศรเี ตีย้ )
2) สระน้ำ 3 แหง่
3) บอ่ นำ้ ต้นื 10 แหง่
4) บ่อโยก 7 แห่ง
5) ประปาหมูบ่ า้ น 11 แหง่

2 การวเิ คราะหส์ ถานการณ์ ชาย หญงิ รวม

2.1 วเิ คราะห์สถานการณ์กลมุ่ เป้าหมาย 110 104 214
1. สถานการณ์เด็กอายตุ ่ำกวา่ 18 ปี 236 202 438
รายการขอ้ มูล 55 66 121
1 12
1.1 เดก็ อายตุ ำ่ กว่า 18 ปี ทีอ่ าศยั อยูจ่ ริง ณ วันท่ีจดั เก็บข้อมลู
- เด็กแรกเกดิ -ปฐมวัย (อายแุ รกเกิด – 5 ป)ี 36 47 83
- เดก็ วยั เรยี นตามการศกึ ษาภาคบงั คบั (อายุ 6 ปขี ้ึนไป – 15 ป)ี 9 9 18
- เด็กวยั เรียน (อายุ 16 ปขี ้ึนไป – 18 ปี)
- เดก็ พิการ 55

1.2 สถานะความเป็นอยู่ของเด็ก จำแนกตามเพศและสถานภาพทาง 3 14
ครอบครัว - --
- -4
- อย่ใู นครอบครวั ยากจน - -1
- ทีอ่ ยู่อาศยั ไมม่ ่นั คง/สภาพที่อยอู่ าศยั ไมเ่ หมาะสมตอ่ การพกั อาศัย
1.3 เด็กท่ตี ัง้ ครรภก์ ่อนวยั อนั ควร และไมพ่ รอ้ มในการเล้ียงดบู ตุ ร 291 268 559
1.4 การไดร้ บั เบ้ียความพิการของเดก็ พิการท่จี ดทะเบียน จำแนกตามเพศ - --
- ไดร้ ับเบ้ยี ความพิการ 12 8 22
- ไมไ่ ดร้ ับเบยี้ ความพกิ าร 10 10 20
1.5 ศนู ยก์ ารเรียนรสู้ ำหรับเด็กปกติ
1.6 ศูนยก์ ารเรียนรู้สำหรับเด็กพิการ
1.7 ขอ้ มลู สถานการณ์ดา้ นการศกึ ษาของเด็ก
- ได้รบั การศกึ ษา
- ไม่ไดร้ บั การศกึ ษา
1.8 เด็กท่ีบดิ าหรือมารดาเสียชวี ติ
1.9 เด็กทบ่ี ดิ ามารตอ้ งโทษจำคกุ

การปอ้ งกนั และแก้ไขปญั หา COVID-19 ด้วยชมุ ชน ๑๑

2. สถานการณ์เยาวชน (อายุตง้ั แต่ 18 ปีขนึ้ ไป – 25 ปีบรบิ รู ณ)์

รายการขอ้ มลู ชาย หญิง รวม

2.1 เยาวชน อายุตงั้ แต่ 18 ปขี ึน้ ไป -25 ปบี รบิ ูรณ์ ท่ีอาศยั อย่จู ริง ณ วนั ที่ 220 215 435
จัดเก็บข้อมลู จำแนกตามเพศ

2.2 สถานะความเป็นอยู่ของเยาวชน จำแนกตามเพศและสถานภาพ

ครอบครวั

-อยู่กบั ครอบครวั ยากจน 58 53 111

-ทอ่ี ยูอ่ าศัยไม่ม่ันคง/สภาพทีอ่ ย่อู าศยั ไม่เหมาะสมต่อการพักอาศยั 24 13 37

-ดแู ลบคุ คลในครอบครวั อาทิ เด็ก ผสู้ ูงอายุ คนพกิ าร ผปู้ ว่ ยเรื้อรงั และจติ เวช 11 32 43

2.3 เยาวชนที่มพี ฤตกิ รรมไม่เหมาะสม จำแนกตามเพศและพฤตกิ รรม

ติดยาเสพตดิ 5 16

2.4 การได้รบั เบ้ียความพกิ ารของเยาวชนพกิ ารที่จดทะเบียน จำแนกตามเพศ

-ไดร้ ับเบ้ยี พิการ 1 -1

-ไมไ่ ดร้ ับเบย้ี พกิ าร - --

2.5 ศนู ย์การเรยี นรสู้ ำหรบั เยาวชนปกติ - -4

2.6 ศูนยก์ ารเรียนรูส้ ำหรบั เยาวชนพิการ - -1

3. สถานการณป์ ระชากร ช่วงอายุตั้งแต่ 25 ปขี ้นึ ไป – 60 ปบี รบิ รู ณ์

รายการข้อมูล ชาย หญิง รวม

3.1 ประชากรช่วงอายตุ ั้งแต่ 25 ปีขน้ึ ไป – 60 ปีบรบิ รู ณ์ ทอ่ี าศัยทอ่ี ย่จู ริง ณ 1,443 1,815 3,258
วันทจ่ี ัดเก็บข้อมลู จำแนกตามเพศ

3.2 สถานะความเป็นอยูข่ องประชากรชว่ งอายุตั้งแต่ 25 ปขี น้ึ ไป – 60 ปี

บรบิ รู ณ์ จำแนกตามเพศและสถานภาพของครอบครัว

- อย่กู ับครอบครวั ยากจน 110 143 253

- อยู่คนเดยี วตามลำพงั /ไม่มีผดู้ แู ล/ถกู ทอดทง้ิ 7 4 11

- ท่อี ยูอ่ าศัยไมม่ ัน่ คง/สภาพท่ีอยู่อาศยั ไมเ่ หมาะสมตอ่ การพกั อาศยั 12 22 34

3.3 ประชากรช่วงอายุตง้ั แต่ 25 ปขี ้ึนไป – 60 ปบี รบิ ูรณ์ ทม่ี พี ฤตกิ รรมไม่

เหมาะสมจำแนกตามเพศและพฤตกิ รรม

- ติดเครือ่ งดื่มแอลกอฮอล์ 35 2 37

- ตดิ ยาเสพตดิ 6 17

3.5 การไดร้ บั เบ้ียความพิการของประชากรชว่ งอายุต้งั แต่25 ปีข้ึนไป – 60

ปี บรบิ ูรณ์ พิการ ทจ่ี ดทะเบยี น จำแนกตามเพศ

- ได้รบั เบ้ยี ความพิการ 105 73 178

- ไม่ได้รบั เบยี้ ความพกิ าร - --

3.6 ประชากรชว่ งอายุต้งั แต่ 25 ปีขนึ้ ไป – 60 ปีบรบิ รู ณ์ พกิ ารที่ขาดแคลน 1 1 2
กายอปุ กรณ์ (รถเขน็ ไมเ้ ทา้ ขาเทยี ม อ่ืนๆ) จำแนกตามเพศ

3.7 ศูนยก์ ารเรยี นร้สู ำหรับประชากรชว่ งอายตุ ง้ั แต่ 25 ปขี น้ึ ไป – 60 ปี - -1

3.8 ประชากรผสู้ งู อายุท่ีพกิ าร 83 75 158

การปอ้ งกันและแก้ไขปญั หา COVID-19 ดว้ ยชมุ ชน ชาย หญิง ๑๒

4. สถานการณผ์ ูส้ งู อายุ (อายุต้งั แต่ 60 ปีขน้ึ ไป) 411 513 รวม
175 180
รายการข้อมูล 63 95 924
4.1 ผู้สูงอายตุ ้งั แต่ 60 ปี ขนึ้ ไป ท่อี าศยั อยู่จริง ณ วันที่จัดเก็บขอ้ มลู 8 12 355
จำแนกตามเพศ และชว่ งอายุ 228 153 158
12 13 20
- อายุ 60 ปี ขนึ้ ไป – 70 ปี 381
- อายุ 71-80 ปี 121 83 25
- อายุ 81-90 ปี 38 24
- อายุ 91-100 ปี 11 8 204
- พกิ าร 57 62
- คลงั ปัญญาผู้สงู อายุ 11 3 19
4.2 สถานะความเปน็ อยขู่ องผสู้ งู อายุ จำแนกตามเพศและสถานภาพ 57 12
ของครอบครวั 14
- อยใู่ นครอบครัวยากจน 8- 12
- อยคู่ นเดียวตามลำพงั /ไมม่ ีผดู้ แู ล/ถกู ทอดท้งิ
- ท่อี ยู่อาศยั ไมม่ ่ันคง/สภาพท่อี ยอู่ าศยั ไม่เหมาะสมต่อการพกั ผ่อน 606 893 8
- ดแู ลบคุ คลในครอบครวั อาทิ เดก็ ผู้สูงอายุ คนพิการ ผู้ป่วยเร้อื รัง 20 25
- ผู้สูงอายุทตี่ อ้ งเลยี้ งหลาน ตามลำพงั 14 28 1499
- สมองเสื่อม/อลั ไซเมอร์ 45
4.3 ผ้สู ูงอายทุ ่ีมีพฤตกิ รรมไมเ่ หมาะสม จำแนกตามเพศและพฤตกิ รรม 228 153 42
- ตดิ เครอื่ งด่ืมแอลกอฮอล์ --
4.4 การไดร้ บั เบย้ี ยงั ชพี ของผสู้ งู อายุ จำแนกตามเพศ 11 20 3891
- ไดร้ ับเบีย้ ยังชีพ -
- ไม่ได้รับเบยี้ ยงั ชพี จำนวน 31
4.5 ผู้สูงอายทุ ่เี ปน็ ผู้ปว่ ยเรื้อรัง ติดเตียง/ติดบา้ น จำแนกตามเพศ 2,188
4.6 การได้รบั เบ้ยี พิการของผู้สงู อายพุ ิการท่ีจดทะเบียน จำแนกตามเพศ
- ได้รบั เบ้ยี ความพิการ 143
- ไม่ได้รบั เบย้ี ความพกิ าร 105
4.7 ผ้สู ูงอายุพิการทขี่ าดแคลนกายอปุ กรณ์ (รถเขน็ ไมเ้ ทา้ ขาเทยี ม อ่นื ๆ)
15
5. สถานการณท์ างครอบครัว 24
45
รายการขอ้ มลู
5.1 ครอบครวั ทมี่ อี ยจู่ รงิ ณ วันท่จี ัดเกบ็ ข้อมูล
5.2 ครอบครัว จำแนกตามประเภท

- ครอบครัวเดย่ี ว
- ครอบครวั ขยาย
5.3 รูปแบบ หรอื องคป์ ระกอบของครอบครวั
- ครอบครวั ท่อี ยลู่ ำพังคนเดยี ว
- ครอบครวั ทม่ี ผี สู้ งู อายุอยู่ตามลำพังกับคู่สมรส
- ครอบครัวเล้ียงเดยี่ ว

การปอ้ งกนั และแก้ไขปัญหา COVID-19 ดว้ ยชุมชน ๑๓

รายการข้อมลู จำนวน
- ครอบครวั สมบูรณ์ 1,715
- ครอบครัวหย่าร้าง 111
5.4 ครอบครัวทส่ี มาชิกมีพฤตกิ รรมไม่เหมาะสม จำแนกตามพฤตกิ รรม
- ติดเครื่องดม่ื แอลกอฮอล์ 15
- ตดิ ยาเสพตดิ 13
5.5 ครอบครวั ทมี่ ีการกระทำความรนุ แรงตอ่ กนั (ความรนุ แรงดา้ นร่างกาย
จิตใจ และเพศ) 2

6. สถานการณ์ทางชมุ ชน จำนวน
24
รายการขอ้ มูล 1
6.1 กลมุ่ ชมรม สมาคม กลุ่มตา่ งๆ ทีม่ ีการจัดกจิ กรรมในชุมชน 45
6.2 พน้ื ทสี่ รา้ งสรรค์ เชน่ ลานกฬี า สถานทีอ่ อกกำลัง 11
6.3 กจิ กรรมเพ่ือการพัฒนาเดก็ เยาวชน สตรี คนพิการ ผสู้ งู อายุ ครอบครวั 10
6.4 ร้านขายเหล้า/บหุ ร่ที ี่อยใู่ นชุมชน
6.5 ชมุ ชนท่ีมปี ญั หาสงั คม เชน่ ยาเสพตดิ ตั้งครรภ์ในวนั รนุ่ ทะเลาะวิวาท

2.2 วิเคราะห์ศกั ยภาพในการพฒั นา
1. เทศบาลตำบลศรีเตี้ยมีการแบ่งส่วนโครงสร้างราชการออกเป็น 6 ส่วน มีความครอบคลุมในการ

ให้บริการสาธารณะตามอำนาจหน้าที่ของเทศบาล เช่น ด้านโครงสร้างพื้นฐาน ด้านเศรษฐกิจ การพัฒนา
ด้านการศึกษา ด้านสาธารณสุขและสิ่งแวดล้อม ด้านประเพณวี ัฒนธรรม

2. ผู้บริหารเน้นการบริหารงานแบบมีส่วนร่วมของทุกภาคส่วน บุคลากรสามารแสดงความคิดเห็น
และเสนอแนะความตอ้ งการในการดำเนินงานได้อย่างเต็มที่ ทำใหก้ ารขับเคลื่อนงานเป็นไปในทิศทางเดียวกัน
มปี ระสทิ ธิภาพและมีความโปรง่ ใสในการปฏิบัติงาน

3. ทรัพยากรในการปฏิบัติงานมีความเพียงพอทั้งในด้านทรัพยากรบุคคล วัสดุ ครุภัณฑ์ และมี
งบประมาณเพียงพอสำหรบั การดำเนินกิจกรรมพัฒนาตา่ งๆ ของเทศบาลมาโดยตลอด

2.3 ยทุ ธศาสตร์การพัฒนาเทศบาล
ยทุ ธศาสตร์ท่ี 1 ยทุ ธศาสตรก์ ารพฒั นาดา้ นโครงสร้างพนื้ ฐาน

1.1 แนวทางการพัฒนา เส้นทางการคมนาคม และขนส่ง
1.2 แนวทางการพัฒนาระบบสาธารณูปโภค และสาธารณปู การ
ยทุ ธศาสตรท์ ่ี 2 ยทุ ธศาสตร์การพฒั นาด้านเศรษฐกจิ การเกษตร และการท่องเท่ียว
2.1 แนวทางการส่งเสรมิ และสนับสนนุ เศรษฐกิจชมุ ชน
2.2 แนวทางการสง่ เสรมิ การเกษตร
2.3 แนวทางการส่งเสรมิ และพัฒนาแหลง่ ทอ่ งเที่ยว
ยุทธศาสตร์ที่ 3 ยทุ ธศาสตรก์ ารพัฒนาด้านสงั คม และคุณภาพชีวติ
3.1 แนวทางการส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตแกป่ ระชาชน
3.2 แนวทางการสรา้ งความเขม้ แข็งของชุมชน
3.3 แนวทางการสรา้ งความปลอดภยั ในสังคม และการแก้ไขปญั หายาเสพติด

การปอ้ งกันและแกไ้ ขปัญหา COVID-19 ด้วยชุมชน ๑๔

ยทุ ธศาสตรท์ ่ี 4 ยุทธศาสตร์การพัฒนาดา้ นศาสนา ศลิ ปวัฒนธรรมและภมู ปิ ญั ญาท้องถิ่น
4.1 แนวทางการส่งเสริมศาสนา และเสริมสรา้ งคณุ ธรรมจรยิ ธรรมแกป่ ระชาชน
4.2 แนวทางการอนรุ กั ษ์ ฟื้นฟู สืบสานประเพณวี ัฒนธรรม และภูมปิ ัญญาทอ้ งถิ่น
4.3 แนวทางการอนรุ กั ษแ์ ละพฒั นาแหลง่ โบราณสถาน โบราณวัตถแุ ละสถานท่ี
สำคัญในท้องถิ่น

ยุทธศาสตรท์ ี่ 5 ยทุ ธศาสตรก์ ารพฒั นาดา้ นทรัพยากรธรรมชาติและสงิ่ แวดลอ้ ม
5.1 แนวทางการอนรุ ักษ์ ฟื้นฟทู รัพยากรธรรมชาติและส่งิ แวดล้อมชมุ ชน
5.2 แนวทางการบริหารจัดการขยะมูลฝอย และสงิ่ ปฏกิ ูลในชุมชน

ยทุ ธศาสตร์ท่ี 6 ยทุ ธศาสตร์การพฒั นาด้านการศึกษา และกฬี า
6.1 แนวทางการส่งเสริมการศึกษาใหม้ ีคุณภาพเป็นรากฐานของการพัฒนาท้องถิ่น
6.2 แนวทางการสนบั สนุนและส่งเสริมการกีฬาและนันทนาการในทอ้ งถิ่น

ยุทธศาสตร์ท่ี 7 ยุทธศาสตรก์ ารพัฒนาด้านสาธารณสุขและการสร้างเสรมิ สขุ ภาพแก่ประชาชน
7.1 แนวทางการสง่ เสริมและพฒั นาคุณภาพการให้บรกิ ารสาธารณสุขแกป่ ระชาชน
7.2 แนวทางการพัฒนาศักยภาพบคุ ลากรดา้ นสาธารณสขุ
7.3 แนวทางการป้องกันและควบคุมโรคระบาด

ขอ้ มูลพน้ื ฐานประชากร
- ข้อมูลชุมชน จำนวน 9 ชุมชน ได้แก่ หมู่ 1 บ้านหล่ายแก้ว หมู่ 2 บ้านสันปูเลย

หมู่ 3 บ้านศรีเตี้ย หมู่ 4 บ้านหนองสะลิง หมู่ 5 บา้ นดงข้ีเหลก็ หมู่ 6 บา้ นศรเี จรญิ หมู่ 7 บ้านศรีลาภรณ์
หมู่ 8 บา้ นดงมะปินหวาน หมู่ 9 บ้านศรีปทุม

- จำนวนประชากร 5,551 คน ชาย 2,677 คน หญิง 2,864 คน ผ้สู ูงอายุ 1,457 คน
- จำนวนครวั เรือน 2,208 ครวั เรือน

ขอ้ มูลผู้ประสบปัญหาความเดอื ดร้อน

ที่ ประเภท จำนวน หมายเหตุ
(คน)
1 จำนวนผูม้ ีบตั รสวสั ดกิ ารแหง่ รัฐ 2,203 -
2 จำนวนมารดาทรี่ ับเงินโครงการเงินอุดหนนุ เด็กแรกเกดิ -
3 จำนวนผ้สู งู อายทุ รี่ บั เงินเบี้ยยังชพี ผ้สู ูงอายุ 78 -
4 จำนวนคนพิการท่รี ับเงินเบย้ี ยังชีพคนพิการ -
5 ผปู้ ระสบปญั หาความเดือดร้อนยากลำบากในการครองชีพ 1,552 -
6 เด็กและเยาวชนอยใู่ นสภาวะยากลำบาก -
7 เดก็ ออกจากโรงเรียนกลางคัน 373 -

116

104

2

การปอ้ งกนั และแกไ้ ขปญั หา COVID-19 ด้วยชมุ ชน ๑๕

ที่ ประเภท จำนวน หมายเหตุ
(คน)
8 เดก็ เยาวชน มีพฤติกรรมเส่ยี งตอ่ การกระทำผดิ 10 -
9 มารดาวัยรุ่น -
10 มารดาเลี้ยงเดย่ี ว 4 -
11 ครอบครวั แหว่งกลาง (ปู่ ยา่ ตา ยาย หรือ ญาติ ดูแลแทนบิดา -
23
มารดา)
12 ครอบครวั ประสบปญั หาความรุนแรงในครอบครัว 41
13 ผสู้ งู อายอุ าศัยอยตู่ ามลำพัง
14 ผ้ปู ่วยติดเตียง 3 -
15 ผปู้ ่วยเรื้อรงั 46 -
16 คนพกิ าร 6 -
17 คนเร่ร่อน ไร้ทพ่ี ่ึง 1,456 -
18 กลุ่มชาตพิ นั ธุ์ 373 -
19 ผ้ปู ระสบปัญหาทางสงั คมอนื่ ๆ - -
5 -
10 -

ข้อมูลสถานการณ์ ในการดำเนนิ งาน ป้องกนั และแก้ไขปัญหา COVID – 19 ด้วยชุมชน
- จำนวนผูป้ ว่ ย COVID – 19 ในพน้ื ที่ - คน
- จำนวนผทู้ ่มี กี ารดำเนนิ การในการกักตัว (State Quarantine) - คน
- สถานที่รบั รองการกักตัว (State Quarantine) 1 แหง่ ไดแ้ ก่ สาธารณสขุ อำเภอ (หลงั เกา่ )
- จำนวนผู้ได้รับผลกระทบจากสถานการณ์ COVID – 19 จำนวน

การปอ้ งกนั และแก้ไขปญั หา COVID-19 ด้วยชุมชน ๑๖

บทท่ี 2

ผลกระทบท่ีเกดิ จากสถานการณ์การแพร่ระบาดของ COVID -19

ผลกระทบดา้ นเศรษฐกิจ

อาการป่วยจาก COVID-19 อาจจะไม่รุนแรงสำหรับคนส่วนใหญ่ (ร้อยละ 81) แต่กลับเป็นโรค
ที่น่ากลัวสำหรับผู้สูงอายุและผู้ที่มีโรคประจำตัวบางอย่าง เช่น โรคหัวใจ โรคหอบ ฯลฯ และสิ่งที่จะช่วยลด
หรือ ป้องกันการระบาดของไวรัสเพื่อมิให้ระบาดไปถึงกลุ่ม เสี่ยง คือ การหลีกเลี่ยงการปฏิสัมพันธ์ระหว่าง
มนุษย์ ไม่ว่าจะเป็นคนกลุ่มเสี่ยงหรือไม่ มนุษย์เป็นสัตว์สังคม ด้วยความสามารถในการปฏิสัมพันธ์ที่ซับซ้อน
ของมนุษย์ ทำให้สังคมมนุษย์มีการพัฒนาก้าวหนา้ อย่างรวดเร็ว ไม่ว่าจะเป็นการพบปะหารอื เพื่อแลกเปลี่ยน
ความคิดและเจรจาต่อรอง การรวมตัวเพือ่ ถ่ายทอดความรู้เช่นในห้องเรียน และการเดินทางข้ามรัฐ ข้ามแดน
ดว้ ยเทคโนโลยีคมนาคมตา่ งๆ โดยเฉพาะในยคุ Globalization ทีม่ นษุ ยท์ ั่วโลกเชือ่ มต่อกันไมท่ างใดก็ทางหนึ่ง
แต่ตอนนี้กิจกรรมทางสังคม เหล่านี้ ได้กลายเป็นการสนับสนุน การระบาด รัฐบาล และ ผู้เชี่ยวชาญทั่วโลก
ขอความร่วมมือจากประชาชน ใหง้ ดการเดินทางท้ังในและต่างประเทศ งดการออกจากบ้าน งดการ รวมกลุ่ม
ข้อปฏิบัติต่างๆ เหล่านี้ ส่งผลกระทบทำให้การดำเนินชีวิตและการเข้าสังคมของมนุษย์เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง
เกดิ ผลกระทบหลากด้าน หลายปจั จัย

อาชีพทจี่ ำเป็นในชว่ งวิกฤต

เมอื่ พดู ถึงอาชพี ท่ีมคี วามสำคัญอยา่ งมากในชว่ งวกิ ฤตการระบาดของ Coronavirus แพทย์ พยาบาล
และผู้ให้บริการทางการแพทย์ในส่วนต่างๆ คงเป็นคนกลุ่มแรกที่ทุกคนนึกถึง เพราะเป็นสายอาชีพที่เป็น
ด่านหน้าในการรับมือกับไวรัสและผู้ป่วย อย่างไรก็ตาม ในขณะที่คนส่วนใหญ่ สามารถเก็บตัวในบ้านหรือ
ทำงานจากที่บ้าน (Work from Home) เพื่อป้องกันตัวเองจากการระบาด ยังมีคนในอีกหลายสายอาชีพ
ที่ยังต้องออกทำงานและเผชิญกับความเสี่ยง เช่น พนักงานในห้างสรรพสินค้าแผนกอาหาร และซุปเปอร์
มาร์เก็ตยงั คงต้องทำงานหนักในการจดั เตรียมสนิ ค้า เพื่อให้ลูกค้าสามารถซือ้ หาสินค้าท่ีต้องการได้ พนักงาน
ทำความสะอาด และเก็บขยะที่ต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่มีความเสี่ยง เพื่อรักษาความสะอาดของบ้านเมือง
คนขับรถแท็กซี่ และบริษัทขนส่งต่างๆ ที่ยังช่วยให้บริการคนในพื้นที่ต่างๆ ยังสามารถเดินทางหรือส่งของ
หรือสินคา้ ให้กนั ได้ รวมถึง เจา้ หนา้ ทีร่ ักษาความปลอดภัยตา่ งๆ ทีย่ งั ตอ้ งปฏบิ ตั ิหน้าที่เพื่อม่ันใจว่า ประชาชน
อยู่ในกฎระเบียบ และ เจ้าหน้าที่ภาครัฐบางภาคส่วน เช่น สถานเอกอัครราชทูตในต่างประเทศที่มีหน้าที่
ใหข้ อ้ มลู ใหค้ วามช่วยเหลอื กับประชาชน

ในขณะเดียวกนั มหี ลายอาชีพ ท่ีเปน็ ท่ียอมรบั กันวา่ สามารถทำเงินไดม้ ากกว่าอาชีพอืน่ ๆ หรอื มีความ
มั่นคง เป็นที่ใฝ่ฝันของหลายคน แต่กลับเป็น สายอาชีพแรกๆ ที่ถูกกระทบโดยวิกฤต COVID-19
ก่อนใคร เช่น นักบินสายการบินพาณิชย์ ซึ่งจะมีนักบินจำนวนมากต้องตกงาน เนื่องจากสายการบินต่าง ๆ
กำลังประสบปัญหา ไม่สามารถให้บริการได้ตามปกติ นักร้อง นักแสดง เนื่องจากงานแสดงงานโชว์ต่าง ๆ
ต้องถูกยกเลิก วิกฤตครั้งนี้ทำให้เห็นว่า อาชีพที่เกี่ยวข้องกับปัจจัยสี่และความอยู่รอดของมนุษย์เป็นอาชีพท่ี
จะยงั อย่ตู ่อไปได้ โดยเฉพาะในสถานการณ์ไม่ปกติ

การป้องกนั และแก้ไขปญั หา COVID-19 ดว้ ยชุมชน ๑๗

เมอื่ ความตระหนักกลายเป็นความตระหนก

จริงอยู่ที่ประชาชนจะต้องปรับตัว และเปลี่ยนพฤติกรรมหลายอย่าง เพื่อป้องกันตัวเองและช่วยลด
การระบาด แต่การตระหนกั บางครั้งกม็ มี ากเกนิ ไป จนกลายเปน็ ความตระหนกและก่อให้เกดิ ความวุ่นวายข้ึน
ในสังคม ปรากฏการแรก ท่ีเราได้เห็นกัน คือ การเหยียดเชื้อชาติในสถานการณ์ COVID-19 การเกลียดกลัว
ชาวต่างชาติหรือ คนจีน (Xenophobia) เกิดจากความไม่รู้ ความกลัว และการตัดสินคนที่ Stereotype
ซึ่งชาวตะวันตกมองว่า COVID-19 เป็นโรคที่เกิดจากคนจีน จึงเกิดความกลัวและความเกลียดชังคนเอเชีย
จงึ เกิดเหตุการณ์ทำร้ายชาวเอเชียขึ้นตามท่เี ห็นในข่าว แตใ่ นปจั จบุ ัน เหตกุ ารณ์กเ็ รมิ่ กลบั ตาลปัตร กลายเป็น
คนเอเชียกเ็ ร่มิ กลวั ฝรัง่ บ้าง เพราะการแพร่ระบาดในยุโรป และสหรัฐอเมริกา ดูจะรนุ แรงข้ึนเร่ือย ๆ

การกักตุนสินค้า เป็นที่เข้าใจได้ว่า ในสถานการณ์ที่ไม่ปกติ มนุษย์เรา ต้องการเตรียมความพร้อม
เพื่อความอยู่รอด อย่างไรก็ตามโดยหลักการแล้ว การกักตุนสินค้าจำนวนมาก ๆ ไม่มีความจำเป็น
ในสถานการณ์น้ี ถึงแม้ว่าหลายคนจะมองว่าเปน็ สิทธิส่วนบุคคลในการกักตุนสินค้า แต่การทำเช่นนีก้ ่อให้เกิด
ปัญหาที่ตามมา เช่น คนที่มีรายได้น้อยหรือผู้สูงอายุ ไม่สามารถเข้าถึงสินค้าที่จำเป็นได้ ความวุ่นวาย
การแก่งแย่งสินค้า ปัญหาการโก่งราคาและผู้ค้าที่ฉวยโอกาส ไปจนถึงปัญหาหน้ากากขาดแคลน ซึ่งกระทบ
ไปถึงแพทย์และผู้ให้บริการทางการแพทย์ซึ่งมีความจำเป็น ซึ่งหากประชาชนมีความเข้าใจและปฏิบัติตน
ในแบบที่เหมาะสมจะทำให้เราสามารถหลีกเล่ยี งปัญหาเหลา่ น้ีได้

ผลกระทบต่อเศรษฐกจิ โลกและความเหล่ือมลำ้ ทางสังคม

การเจ็บป่วย เสยี ชวี ิต การหยุดงาน หรอื ตกงาน ส่งผลไปสกู่ ารสญู เสียรายได้ ซึ่งจะส่งผลกระทบไปสู่
คา่ ใชจ้ ่ายภายในครัวเรือน โดยการสูญเสียงานหรอื เสยี รายไดน้ ี้ จะมีโอกาสเกดิ ข้ึนกบั คนที่มีฐานะยากจนที่เป็น
แรงงานนอกระบบ (Informal Worker) มากกว่าคนที่มีรายได้แน่นอนจากงานประจำ และมีโอกาสที่จะ
เกิดขน้ึ ในประเทศด้อยพัฒนา/กำลงั พัฒนามากกว่าประเทศทีพ่ ัฒนาแลว้ ดังนัน้ ผลกระทบจากการแพร่ระบาด
ของเชื้อไวรัสโควิด-19 น้ี จะสง่ ผลตอ่ เนื่องไปสู่ระดบั ความยากจนและความเหลอื่ มลำ้ ที่จะเพิ่มสงู ข้ึนได้

ผลกระทบในระยะสั้นเหล่าน้ี อาจส่งผลไปสู่ผลกระทบระยะยาวได้ เช่น การที่ประเทศจะสูญเสีย
ขีดความสามารถในการแข่งขันและการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจในระยะยาว (Long-Term Economic
Growth) เนื่องจากจะต้องใช้ทรัพยากรจำนวนมากในการป้องกันและรักษาเชื้อไวรัสโควิด-19 นี้ จนขาดแคลน
ทรัพยากรในการลงทุนในโครงสร้างพ้ืนฐานท่จี ำเป็น นอกจากนีย้ ังเกดิ การสูญเสียทางด้านทุนมนุษย์ (Human
Capital) ของประเทศ ที่จะต้องเจ็บไข้ได้ป่วยเรื้อรัง (เช่นโรคที่เกี่ยวข้องกับปอด) หรือการที่เด็ก นักเรียน
นักศึกษาจะต้องหยุดเรียน โดยเฉพาะในประเทศที่มีฐานะยากจน ที่ระบบการพัฒนาทุนมนุษย์อย่าง ระบบ
สาธารณสุขและระบบการศึกษายงั ไมค่ รอบคลมุ ทั่วถึงนกั

ผลกระทบดา้ นสังคม การศกึ ษา สาธารณสขุ และวัฒนธรรม

ในประวัติศาสตร์ มนุษย์เราได้ผ่านวิกฤตโรคระบาดมาแล้วหลายครั้ง แต่คงไม่มีครั้งไหน
ท่ีสง่ ผลกระทบตอ่ มนุษย์ สังคม และโลก ไดค้ รอบคลุมมิติได้กว้างขวางได้เท่ากับ COVID-19 เพราะไวรัสตัวนี้
ไม่เพียงแต่ส่งผลให้เกิดความเจ็บป่วยสูญเสียในระดับบุคคลแล้ว การระบาดของ coronavirus ยังส่งผล
กระทบไปทั่วทุกมิติ และเกือบทุกประเทศ เนื่องจากนับแต่เราได้เข้าสู่ ยุคโลกาภิวัตน์ แม้เส้นเขตแดนรัฐ
ยังจะแบ่งโลกออกเป็นประเทศ ตามที่แสดงในแผนท่ี แต่การติดต่อค้าขาย การไปมาหาสู่ รวมทั้ง การสื่อสาร
บนโลกออนไลน์ ทำให้ผู้คนบนโลก ถูกผูกไว้อย่างใกล้ชิด และผลกระทบของการสัมผัสทางตรง ที่มาจากการ
สัมผัส และติดเชื้อ และผลกระทบทางใจ ที่มาจากการสื่อสารในโลกออนไลน์ ที่ทำให้การรับรู้ขา่ วสาร การตั้งสติ
และการตื่นตระหนก เกิดเป็นกระแสไปทั่วโลก และมีพลวัตที่รวดเร็ว รวมทั้งยังไม่มีใครคาดเดาได้ว่า
วกิ ฤตการณ์ครงั้ น้ี จะยุตแิ ละผา่ นพ้นไปเมื่อใด

การปอ้ งกันและแกไ้ ขปญั หา COVID-19 ด้วยชมุ ชน ๑๘

“เป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน (SDGs)” ขององค์การสหประชาชาติจะได้รับผลกระทบจากการแพร่
ระบาดของไวรัสครั้งใหญ่แห่งศตวรรษเช่นกัน โดยกลุ่มคนที่เปราะบางและได้รับผลกระทบจากวิกฤตรอบน้ี
หนกั ทส่ี ดุ ก็คอื ผู้หญงิ เดก็ ผ้สู ูงอายุ และแรงงานนอกระบบ

สำหรับด้านสิ่งแวดล้อมนั้น หากมองในระยะสั้น ทุกอย่างก็ดูเหมือนจะดีขึ้น มลพิษลดลงไปตาม
กิจกรรมทางเศรษฐกิจที่น้อยลง เพราะผู้คนต้องเก็บตัวอยู่กับบ้าน มีการเดินทางน้อยลง หลายอุตสาหกรรม
ต้องหยุดงานชั่วคราว เช่น การบิน โรงงานอุตสาหกรรม ทำให้มีการปล่อยคาร์บอนน้อยลง แต่ก็เชื่อว่าหาก
ขาดความมุ่งมั่นที่จะพัฒนาอย่างยั่งยืนแล้ว มลพิษต่าง ๆ ก็คงกลับมาเหมือนเดิมเมื่อเศรษฐกิจโลกกลับมา
เดินหน้าตามปกตอิ ีกครง้ั

โควดิ -19 ส่งผลอย่างไรต่อเปา้ หมายการพฒั นาอยา่ งยงั่ ยืน

วกิ ฤตโรคระบาดครง้ั น้สี ่งผลกระทบตอ่ เป้าหมายการพัฒนาทย่ี ั่งยนื

• เป้าหมายที่ 1 การสูญเสียรายได้จะทำให้กลุ่มคนที่มีความเปราะบางในสังคมและหลายบ้านมีรายได้ต่ำกว่า
เสน้ ความยากจน

• เป้าหมายท่ี 2 เกิดปัญหาในการผลิตและการกระจายอาหาร
• เป้าหมายท่ี 3 ผลกระทบรา้ ยแรงต่อสุขภาพ
• เป้าหมายที่ 4 หลายโรงเรียนถูกปดิ การเรียนทางไกลอาจทำให้การเรยี นมีประสิทธิภาพน้อยลงและนักเรียน

บางคนไมส่ ามารถเข้าถึงการเรยี นออนไลนไ์ ด้
• เป้าหมายที่ 5 ผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจของผู้หญิงจะตกอยู่ในความเสี่ยง ความรุนแรงของผู้หญิงเพิ่มระดับขนึ้

และส่วนใหญข่ องคนทำงานสาธารณสขุ และสังคมเป็นผหู้ ญงิ จงึ มีโอกาสไดร้ ับความเสีย่ งมาก
• เป้าหมายที่ 6 การเข้าถึงน้ำสะอาดที่ไม่เพียงพอเป็นอุปสรรคต่อการเขา้ ถึงสิ่งอำนวยความสะดวกเพื่อล้างมือ

ซง่ึ เปน็ หนง่ึ ในมาตรการป้องกัน โควิด-19 ทสี่ ำคญั ท่สี ดุ
• เป้าหมายที่ 7 การจัดหาพลังงานและกำลังคนขาดแคลน ทำให้การเข้าถึงไฟฟ้าชะงักลง การตอบสนอง

ของระบบดูแลสขุ ภาพและสมรรถภาพตำ่ ลง
• เป้าหมายที่ 8 กิจกรรมทางเศรษฐกิจหยดุ ชะงกั ไดร้ ับรายได้นอ้ ยลง เวลาทำงานลดลง บางอาชพี ตกงาน
• เปา้ หมายที่ 11 ประชากรทอ่ี ยู่อาศัยในสลัมต้องเผชิญความเสี่ยงในการติดเชอ้ื โควิด-19 มากกวา่ เพราะความ

หนาแน่นในพื้นทีแ่ ละปัญหาเรอ่ื งสขุ าภิบาล
• เป้าหมายที่ 13 ความเข้มแข็งกับการต่อสู้กับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศลดลง แต่ผลกระทบต่อ

สิง่ แวดลอ้ มก็ลดลงจากการผลติ ลดลง เน่อื งจากปรมิ าณการผลิตและการขนสง่ ลดลง
• เป้าหมายที่ 16 ความขัดแย้งทำให้มาตรการต่อสู้โควิด-19 ไม่มีประสิทธิภาพ ประชาชนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่

ทมี่ คี วามขัดแยง้ มคี วามเสี่ยงมากท่สี ุดที่จะเกิดความสูญเสยี จากโรค
• เป้าหมายที่ 17 ซ้ำเติมความเห็นด้านลบต่อโลกาภิวัตน์ แต่ก็เป็นการเน้นย้ำให้เห็นถึงความสำคัญของความ

รว่ มมือระหว่างประเทศด้านสาธารณสุข

ทั้งนี้ผลกระทบที่เกิดขึ้นจากเป้าหมาย ที่ 11, เป้าหมายที่ 8,เป้าหมายที่ 5 และเป้าหมายที่ 4 จะส่งผล
กระทบอย่างมากกับเป้าหมายท่ี 10 ในการลดความเหลือ่ มล้ำ
ท่มี า https://thaipublica.org/2020/04/un-sdgs-effect-covid19/

การป้องกันและแก้ไขปัญหา COVID-19 ดว้ ยชุมชน ๑๙

ในรายงานระบุผลกระทบจากเป้าหมายด้านสุขภาพ ความเป็นอยู่ที่ดี การพัฒนาเมืองและชุมชน
ยั่งยืน (เป้าหมายที่ 11) การมีน้ำสะอาดและสุขอนามัยที่ดี (เป้าหมายท่ี6) เพราะการระบาดของโรค ส่งผล
เสียรุนแรงต่อสุขภาพของคน โดยเฉพาะคนที่อยู่ในสลัมจะต้องเสี่ยงติดเชื้อมากกว่า เพราะพื้นที่อาศัยแออัด
มีปัญหาด้านสุขอนามัย ไม่ต่างจากคนที่อยู่ในพื้นที่ขัดแย้งที่มีความเสี่ยงเสียชีวิตจากโรค เพราะความขัดแย้ง
ทำให้มาตรการรับมือโรคไม่มีประสิทธิภาพ ขณะที่คนจำนวนมากที่ไม่มีน้ำสะอาดใช้หรือมีไม่เพียงพอก็ได้รับ
ผลเสียเชน่ กนั เพราะนำ้ สะอาดเปน็ หน่ึงในมาตรการป้องกนั โควิด-19 ที่ดที ีส่ ุด

ขณะเดียวกัน ผลกระทบจากโควิด-19 ทำให้โอกาสในการบรรลุเป้าหมายด้านการเติบโตทาง
เศรษฐกิจ ได้แก่ การมีงานทำ (เป้าหมายที่ 8) การขจัดความยากจน (เป้าหมายที่ 1) และขจัดความหิวโหย
(เป้าหมายที่ 2) ความเท่าเทียมทางเพศ (เป้าหมายที่ 5) ลดความไม่เท่าเทียมโดยรวม (เป้าหมายท่ี10)
เพราะการป้องกันการแพร่ระบาดของไวรสั ประเทศตา่ ง ๆ ไดต้ ัดสินใจปิดเมือง ปดิ ประเทศ ส่งผลให้กิจกรรม
ทางเศรษฐกิจหยุดชะงัก คนมีรายได้น้อยลง เวลาทำงานน้อยลง และบางคนก็ตกงานทันทีโดยไม่ได้ตั้งตัว
โดยเฉพาะหากเกิดกับคนกลุ่มเปราะบางในสังคม ปัญหาก็จะยิ่งหนักหน่วงกว่าทั่วไป ทำให้หลายครอบครัว
มีรายได้ต่ำกว่าเส้นความยากจน และเมื่อพูดถึงงานพบว่า คนทำงานด้านสาธารณสุขและสังคมสงเคราะห์
ส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง ซ่ึงมีความเสี่ยงที่จะติดเชื้อ COVID-19 มากกว่าคนอาชีพอื่น อีกทั้งการระบาดของโรค
ทำให้หลายพ้ืนทีเ่ กิดปญั หาด้านการผลิตและการกระจายอาหารอีกดว้ ย

นอกจากนี้ วิกฤตโควิด-19 ยังส่งผลต่อคุณภาพการศึกษา (เป้าหมายที่ 4) เมื่อสถาบันการศึกษาปิด
การเรียนการสอนทางไกลยังไม่มีประสิทธิภาพเท่าที่ควร และเด็กจำนวนมากก็ขาดอุปกรณ์จำเป็นสำหรับ
การเรียนทางไกล ส่วนในแง่ของเป้าหมายพลังงานสะอาด (เป้าหมายที่ 7) ในราคาสมเหตุสมผลก็ได้รับ
ผลกระทบเช่นกัน เนื่องจากการขาดแคลนบุคลากรและอุปทานทำให้เกิดปัญหาการเข้าถึงไฟฟ้ า ซึ่งส่งผล
ต่อเนอ่ื งไปยงั ระบบดแู ลสขุ ภาพ

อย่างไรก็ตามในวิกฤตครั้งนี้ถือเป็นโอกาสดีที่ได้เห็นว่า ความร่วมมือระหว่างประเทศมีความจำเป็น
อย่างมากที่จะเดินหน้าไปสู่เป้าหมายที่ต้องการได้ ดังจะเห็นได้จากความร่วมมือระหว่างประเทศ
ดา้ นสาธารณสขุ เพื่อแกว้ กิ ฤตใหญข่ องมวลมนษุ ยชาติ

เราจะก้าวผา่ นวกิ ฤตให้สำเร็จอยา่ งยง่ั ยนื ไดอ้ ยา่ งไร

มาตรการระดับโลกรับมือวิกฤต

การล็อกดาวน์เพื่อสู้วิกฤต โควิด-19 ส่งผลกระทบรุนแรงต่อเศรษฐกิจทั่วโลกทั้งในแง่ของอุปสงค์
และอปุ ทานทช่ี ะงักงนั รฐั บาลประเทศต่าง ๆ จงึ ต้องออกมาตรการกระตุน้ เศรษฐกจิ ครง้ั ใหญ่เพอื่ พยงุ เยียวยา
ผู้ได้รับผลกระทบ และฟื้นความเชื่อมั่นให้คืนกลับมาในอนาคต นอกจากช่วยเหลือองค์ กรธุรกิจทุกขนาด
ให้ยืนหยัดในวงการได้ต่อไป เพ่อื หลีกเลยี่ งการปลดพนักงาน ขณะเดียวกนั ก็ต้องให้ความสำคัญและช่วยเหลือ
ซัพพลายเออร์และผู้บรโิ ภคไปพรอ้ ม ๆ กันดว้ ย

มาตรการการเงินการคลังที่ใช้จะต้องช่วยเหลือแรงงานทุกกลุ่ม รวมถึงลูกจ้างรายวัน และแรงงาน
นอกระบบ เพื่อช่วยให้คนเหล่านี้มีงานทำและมีรายได้เลี้ยงดูตัวเองและครอบครัว มีการชดเชยค่าจ้าง
อยา่ งเหมาะสม

การป้องกันและแก้ไขปัญหา COVID-19 ด้วยชุมชน ๒๐

มาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจต้องเน้นการกระจายทรัพยากรไปยังคนทุกกลุ่ม โดยเฉพาะกลุ่มที่
เปราะบางทส่ี ุด พรอ้ มยกระดบั ความพรอ้ มด้านการสาธารณสุขฉุกเฉนิ การดแู ลทางสังคม มกี ารลดหย่อนภาษี
ช่วยเหลอื ใหค้ นเขา้ ถงึ สินเชอ่ื ดอกเบ้ียตำ่ การประกนั สุขภาพ และเงนิ ชดเชยว่างงาน เปน็ ตน้

ช่วงวิกฤต โควิด-19 จำเป็นต้องผ่อนปรนมาตรการกีดกันทางการค้าต่างๆ โดยเฉพาะการขนส่งยา
และอุปกรณ์ทางการแพทย์ที่จำเป็นระหว่างประเทศ ด้วยการลดภาษีนำเข้าหรือการยกเลิกการห้ามขนส่ง
เป็นต้น เพื่อให้ทุกประเทศมียาและอุปกรณ์ทางการแพทย์เพื่อสกัดการแพร่ระบาดของไวรัสและรักษาผู้ป่วย
อีกท้งั ตอ้ งยกเลิกการคว่ำบาตรประเทศตา่ ง ๆ เพอื่ ใหป้ ระเทศเหล่าน้นั มีอาหาร และเครื่องมืออุปกรณ์จำเป็น
สำหรบั การป้องกันการแพรร่ ะบาดและรักษาผูป้ ่วย โควดิ -19 เพียงพอกับความต้องการ

นอกจากน้ี ตอ้ งมมี าตรการปรับโครงสร้างหน้ใี ห้กับประเทศพัฒนาน้อยท่ีสุดและประเทศกำลังพัฒนา
ที่มีรายได้น้อย เช่น ไม่ต้องจ่ายดอกเบี้ยตลอดปีนี้ การลดหนี้ การสว็อปหนี้ เป็นต้น รวมถึงการปล่อยเงินกู้
แก่ประเทศที่ต้องการความช่วยเหลือ ซึ่งที่ผ่านมา องค์กรระหว่างประเทศ เช่น กองทุนการเงินระหว่าง
ประเทศ (IMF) ธนาคารโลก ก็ได้ประกาศปลอ่ ยกเู้ พ่ือช่วยเหลือประเทศสมาชกิ ใหฝ้ ่าวกิ ฤตคร้ังนไี้ ปใหส้ ำเร็จ

ขณะที่บรรดาธนาคารกลางประเทศสำคัญ ๆ ของโลก และสถาบันการเงินระหว่างประเทศสามารถ
ผนึกกำลังกันเพื่อช่วยเพิ่มสภาพคล่องให้กับระบบการเงิน โดยเฉพาะในประเทศกำลังพัฒนาและตลาดเกิด
ใหม่ไดด้ ว้ ย

มาตรการระดบั ภูมภิ าค…รอดไปด้วยกัน

ในช่วงวิกฤต การค้าเสรีสินค้าและบริการภายในภูมิภาคเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่ง ต้องยกเลิกมาตรการ
กีดกันทางการค้าทุกรูปแบบที่จะส่งผลกระทบต่อการนำเข้าและส่งออกยาและอุปกรณ์เครื่องมือ
ทางการแพทย์ทจี่ ำเปน็ รวมถงึ ต้องมรี ะบบทีช่ ว่ ยให้การขนส่งสนิ ค้าข้ามแดนไปยังประเทศต่าง ๆ ได้อย่างสะดวก

ส่วนด้านการเงิน ควรมีความร่วมมือกับสถาบันการเงิน ซึ่งรวมบริษัทประกันเพื่อหาโซลูชั่นและ
แนวทางเพ่ือช่วยให้ภาคธรุ กจิ สามารถฟืน้ ตวั ไดห้ ลงั สถานการณ์คลี่คลายแล้ว

วกิ ฤตโควิด-19 ทำใหก้ ิจกรรมทางเศรษฐกิจชะงัก สะท้อนถงึ ความเปราะบางของซัพพลายเชนและ
การใช้ทรัพยากรที่ขาดประสิทธิภาพในช่วงที่ผ่านมา ดังนั้นจึงถึงเวลาต้องทบทวนเรื่องเหล่านี้กันใหม่
เพื่อสร้างความยืดหยุ่นให้กับระบบซัพพลายเชนและส่งเสริมการใช้ทรัพยากรอย่างคุ้มค่าที่สุด เช่น การให้
ความสำคัญและนำแนวคิดเศรษฐกิจหมุนเวียน (Circular Economy)ไปปฏิบัติอย่างจริงจัง การมีมาตรการ
ดูแลจัดการสภาพภูมิอากาศ และการยกระดับเป้าหมายการลดก๊าซเรือนกระจกของประเทศต่าง ๆ เป็นต้น
รวมถงึ ควรมีนโยบายดา้ นส่ิงแวดล้อมแบบเบ็ดเสรจ็ เพื่อจัดการประเดน็ ปัญหาข้ามพรมแดน ท่ีอาจช่วยป้องกัน
และลดผลกระทบของโรคระบาดระดับโลกแบบน้ใี นอนาคต ควรมีการวางกรอบนโยบายร่วมกัน เชน่ กำหนด
มาตรฐานสุขอนามัยที่สอดคล้องกัน การแก้ปัญหาภัยคุกคามที่เกี่ยวกับการค้าผิดกฎหมาย การเปลี่ยนแปลง
ของสภาพภมู อิ ากาศ เปน็ ตน้

มาตรการระดับประเทศ… ไม่ท้ิงใครไว้ขา้ งหลงั

มาตรการการคลังที่มีเป้าหมายชัดเจนเป็นสิ่งที่จำเป็นต้องทำ เพื่อช่วยเหลือคนที่ได้รับผลกระทบ
หนักทสี่ ุดจากการแพร่ระบาดของไวรัสครั้งน้ี เพ่อื ให้พวกเขาได้รับบริการทางการแพทย์อย่างเหมาะสมและใช้
ชีวิตต่อไปได้ เช่น การแจกเงินใหผ้ ู้ได้รับผลกระทบ การจัดสวสั ดิการสังคม การชดเชยรายได้ระหว่างเจ็บป่วย
ส่วนในระดับผู้ประกอบการอาจมีการลดหย่อนภาษีหรือยืดเวลาเสียภาษี สมทบการจ่ายค่าจ้างพนักงาน
เพอ่ื ทำใหบ้ ริษทั ดำเนนิ ธุรกจิ ต่อไปไดแ้ ละไม่ปลดพนักงานชว่ งเกิดวิกฤต

การป้องกนั และแก้ไขปญั หา COVID-19 ด้วยชุมชน ๒๑

ขณะเดยี วกัน ต้องดูแลเร่ืองสิทธิมนุษยชนและไม่เลือกปฏิบัติ โดยเฉพาะคนกลุ่มเปราะบางของสังคม
ที่มักได้รับผลกระทบหนักที่สุด เช่น ทุกคนต้องมีสิทธิรับบริการตรวจคัดกรองเชื้อและการรกั ษากรณเี จ็บป่วย
โดยไม่มีการเลือกปฏิบัติ มีการให้ข้อมูลจำเป็นและชัดเจนแก่คนทุกกลุ่มอย่างเท่าเทียมกัน ให้ความชว่ ยเหลือ
ทางการเงนิ แก่ผูพ้ กิ ารและครอบครัว ดูแลคนไรบ้ ้านและคนกลุม่ เปราะบางอน่ื ๆ เพื่อลดความเสย่ี งการตดิ เช้ือ
และมีการเตรียมมาตรการเปิดเรียนหลังวิกฤต ตลอดจนมีนโยบายส่งเสริมการจ้างงานในระยะสั้นและ
ระยะยาวใหค้ นทกุ กลมุ่ โดยเฉพาะคนรนุ่ หนมุ่ สาวดว้ ย

ในสว่ นของผู้ประกอบการ SMEs ต้องมมี าตรการช่วยเหลือเร่งด่วนโดยตรงทนั ที เพอื่ ช่วยให้ทำธุรกิจ
ต่อไปได้ หน่วยงานราชการอาจมีการจัดซื้อฉุกเฉินเพื่อสนับสนุนธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อม มีมาตรการ
ลดการจ่ายสมทบประกันสังคมชว่ั คราว ลดภาษีมูลค่าเพ่มิ มีสว่ นลดภาษี และอาจมกี ารอดุ หนุนเงินทุนเพื่อให้
SMEs สามารถนำไปใช้จ่ายค่าเช่า ค่าน้ำค่าไฟ จ่ายเงินเดือนพนักงาน และใช้จ่ายจำเป็นอื่นๆ ทั้งนี้ ต้องมี
มาตรการเพื่อธุรกิจนอกระบบ ซึ่งมีสัดส่วนสูงถึง 80% ของผู้ประกอบการทั่วโลก และโดยทั่วไปคนกลุ่มนี้
จะไดร้ ับประโยชนจ์ ากนโยบายภาครัฐ

อกี ภาคสว่ นที่ได้รบั ผลกระทบหนักจากวิกฤต โควิด-19 คอื สถาบันการศึกษาท่ีต้องปิดทำการ ทำให้
นกั เรยี นนักศกึ ษาตอ้ งหันไปเรยี นทางไกลแทน สำหรับเรื่องนี้ ต้องรว่ มมอื กันคดิ ค้นและจัดหาโซลูชน่ั การศึกษา
ทางไกลท่ีมีประสิทธภิ าพ พรอ้ มชว่ ยให้ครแู ละผู้ปกครองคุ้นเคยและบริการจัดการการเรียนที่บ้านได้ดีมากข้ึน
ต้องมีนโยบายและแนวทางปฏิบัติต่าง ๆ ที่ทำให้ทุกคนมีโอกาสเรียนรู้ได้เหมือนกัน โดยไม่ปล่อยให้วิกฤต
ซำ้ เตมิ ความเหลอื่ มล้ำทางการศึกษาใหย้ ำ่ แยล่ งไปอีก

นอกจากนี้ ต้องมีมาตรการส่งเสริมการกระชับความสัมพันธ์ทางสังคม หลังจากผู้คนต้องเว้น
ระยะห่างทางกายเพื่อลดความเสี่ยงการแพร่ระบาดของไวรัสมาระยะหนึ่ง ด้วยการเปิดโอกาสให้เข้าถึง
แหลง่ ขอ้ มูลดา้ นวัฒนธรรมและการศกึ ษาไดฟ้ รี เพื่อชว่ ยเยียวยาความรสู้ ึกโดดเด่ียวทางสังคมของผคู้ นลงได้

วิกฤต โควิด-19 คือ ความท้าทายครั้งสำคัญของมวลมนุษยชาติ ที่จะพลิกโฉมสรรพสิง่ ไปตลอดกาล
ซึ่งหากมีมาตรการรับมือวิกฤตได้ดีในทุกขั้นตอน และร่วมมือร่วมใจปฏิบัติกันอย่างจริงจัง ก็เชื่อว่า เราจะฝ่า
วิกฤตครงั้ ใหญค่ รง้ั นไี้ ปได้ และพรอ้ มจะรบั มอื วิกฤตอน่ื ๆ ในอนาคตไดอ้ ย่างดเี ช่นกนั

การปอ้ งกนั และแกไ้ ขปัญหา COVID-19 ด้วยชมุ ชน ๒๒

บทท่ี 3

การบริหารจัดการสถานการณก์ ารแพรร่ ะบาดของ COVID -19

การบริหารจัดการและมาตรการการดำเนนิ การในระดบั จังหวัด

จังหวัดลำพูนมีการบริหารจัดการและมาตรการการดำเนินการในระดับจังหวัด โดยมีคำสั่ง
คณะกรรมการโรคติดต่อจังหวัดลำพูน จนถึงวันที่ ๘ มิถุนายน ๒๕๖๓ จำนวนทั้งสิ้น ๒๑ ฉบับ ในเรื่อง
มาตรการเร่งดว่ นในการปอ้ งกนั วิกฤตการณจ์ ากโรคติดเช้ือไวรัสโคโรน่า ๒๐๑๙ หรือ โควดิ ๑๙ และมาตรการ
ตา่ ง ๆ ตามสถานการณ์ในขณะน้นั นอกจากนยี้ ังมปี ระกาศคณะกรรมการโรคตดิ ต่อจังหวัดลำพูน จนถึงวันท่ี
๘ มิถุนายน ๒๕๖๓ จำนวนทั้งสิ้น ๙ ฉบับ ได้แก่ มาตรการดำเนินงานควบคุมป้องกันโรคติดต่ออันตราย
การบริหารจัดการสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อ แนวทางและมาตรการในการจัดกิจกรรม
ประเพณีวันสงกรานต์ ปี พ.ศ.๒๕๖๓ การบริหารจัดการสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเช้ือ
(ยกเลิกฉบับท่ี ๒) มาตรการเร่งด่วนในการป้องกันวกิ ฤตการณ์สำหรับกิจกรรม พิธีการทางสังคมตามประเพณี
มงคล อวมงคลต่าง ๆ มาตรการเร่งด่วนในการเฝ้าระวัง ป้องกันและควบคุมโรคติดต่อ มาตรการกักตัวผู้ท่ี
เดินทางเข้ามาในพื้นที่จังหวัดลำพูน มาตรการกักตัวผู้ที่เดินทางเข้ามาในพื้นที่จังหวัดลำพูน (เพิ่มเติม)
มาตรการแยกเพ่ือสังเกตอาการดว้ ยตนเอง (Self Quarantine) ผู้ที่เดินทางเข้ามาในพน้ื ท่ีจังหวัดลำพนู

ซึ่งจังหวัดลำพูนมีผู้ติดเชื้อไวรัสโคโรน่า ๒๐๑๙ หรือ โควิด ๑๙ จำนวน ๔ คน และมีการรักษาหาย
ไม่พบผู้ติดเชื้ออีก ข้อมูลจนถึงวันที่ ๘ มิถุนายน ๒๕๖๓ ไม่พบผู้ติดเชื้อมาแล้ว ๖๕ วัน นับว่าประสบ
ความสำเร็จในการดำเนนิ การป้องกันและควบคุมโรคได้ดยี ิ่ง ดว้ ยความรว่ มมอื จากทุกภาคส่วนในจังหวัดลำพนู

นอกจากนี้การช่วยเหลือ การเยียวยา ผู้ประสบปัญหาทางสงั คมจังหวัดลำพูนนั้น หน่วยงานในสังกดั
กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ รวมถึงภาคีเครือข่ายภายนอกกระทรวง ทั้งภาครัฐและ
ภาคเอกชนที่ดำเนินงานช่วยเหลือ ผู้ประสบปัญหาทางสังคมจังหวัดลำพูน ทุกหน่วยงานร่วมกันขับเคลื่อน
ภารกิจดา้ นสวัสดิการสังคมและสงั คมสงเคราะห์ ในด้านการสงเคราะห์และคุ้มครองสวสั ดภิ าพ การจัดบริการ
ทางสังคมที่เกี่ยวกับการป้องกัน แก้ไขปัญหา การพัฒนา และการส่งเสริมการเข้าถึงสิทธิและความมั่นคง
ในชีวิตและทรัพย์สิน ให้ความช่วยเหลือผู้ประสบปัญหาทางสังคมในภาวะวิกฤติเร่งด่วนตามสถานการณ์
ให้การช่วยเหลือคุ้มครองสวัสดิภาพ และจัดบริการสวัสดิการสังคมสำหรับทุกกลุ่มเป้าหมาย ไม่ว่าจะเป็น
เด็ก เยาวชน สตรี ผู้ด้อยโอกาส รายได้น้อย ไร้ที่พึ่ง เร่ร่อน และกลุ่มเป้าหมายอื่น ๆ ที่ประสบปัญหา
ทางสังคมในภาวะการแพร่ระบาดของโรคติดเช้ือไวรัสโคโรน่า ๒๐๑๙ หรอื COVID ๑๙

โดยทุกหน่วยงานจะได้รับงบประมาณสนับสนุนจากกรม กระทรวงต้นสังกัดและมีการดำเนินการ
ภายใตร้ ะเบยี บการดำเนนิ งานของแตล่ ะงาน เพอื่ ร่วมกันดำเนินการในการป้องกันและแก้ไขปัญหา COVID-๑๙
อยา่ งเต็มที่

การป้องกนั และแก้ไขปญั หา COVID-19 ด้วยชมุ ชน ๒๓

การปอ้ งกันและแก้ไขปัญหา COVID-19 ดว้ ยชมุ ชน ๒๔

การบรหิ ารจดั การและมาตรการการดำเนนิ การในระดับชมุ ชน
การจัดการในการดำเนนิ งาน ปอ้ งกนั และแก้ไขปญั หา COVID – 19 ด้วยชุมชน

แนวนโยบายและระเบียบปฏิบตั ิ
ในการดำเนนิ การป้องกันและแก้ไขปัญหา COVID – 19 ด้วยชุมชนตำบลศรีเตี้ย

ด้วยสถานการณ์การระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (โควิด-19) มีแนวโน้มการแพร่
ระบาดทเ่ี พ่ิมมากขนึ้ ดงั นั้น เพื่อเป็นการป้องกนั และลดความเส่ียงในการแพรร่ ะบาดเข้าสู่หมู่บ้านและชุมนุม
ของตำบลศรีเตี้ย อำเภอบ้านโฮ่ง จังหวัดลำพูน ตลอดจนเพื่อป้องกันกลุ่มผู้สูงอายุซึ่งเป็นกลุ่มเสี่ยงที่ง่ายต่อ
การติดเชื้อที่อยู่ในหมู่บ้านและชุมชน แจ้งเทศบาลฯ ดำเนินการในการค้นหาและเฝ้าระวังคนในพื้นท่ี
ท่มี คี วามเสี่ยงต่อการติดเช้อื โควดิ -19 ทุกแหง่ ในตำบล ดงั นี้

1. มาตรการปอ้ งกันการแพร่ระบาดของโรคตดิ เชื้อเข้าสหู่ มบู่ า้ นและชมุ ชน

การคัดกรองผทู้ ่มี าจากพ้ืนที่เสยี่ ง ใหก้ ำนนั ผูใ้ หญบ่ า้ น ไดร้ ับความรว่ มมือของบุคลากรในหมู่บ้านและ
ชมุ ชน ทกุ ภาคสว่ น ได้แก่ ข้าราชการ สมาชกิ สภาองคก์ รปกครองส่วนท้องถนิ่ ผ้ชู ว่ ยผู้ใหญบ่ า้ น สารวัตรกำนัน
แพทย์ประจำตำบล คณะกรรมการหมู่บ้าน อสม. อปพร. ฯลฯ ร่วมกันค้นหาและคัดกรองว่ามีคน
ในหมูบ่ า้ นท่ีเปน็ กล่มุ ที่มคี วามเส่ียง เขา้ มาพักอาศัยอย่ใู นหมบู่ า้ นและชุมชน หรือไมด่ ังน้ี

1.1 ผูท้ เี่ ดนิ ทางกลับจากกรุงเทพมหานครและจังหวัดทเ่ี ปน็ พืน้ ที่สีแดง และกลบั มาจากต่างประเทศ
จากประเทศเพื่อนบ้าน หรือมีการเดินทางไปยังพื้นที่เสี่ยงต่อการแพร่ระบาดที่มีคนแออัดเบียดเสียด ได้แก่
สนามมวย สนามกฬี า สนามมา้ สนามชนโค สนามชนไก่ สถานบันเทิง หรอื การไปร่วมกิจกรรมท่ีมีคนเข้าร่วม
เป็นจำนวนมาก ฯลฯ ตั้งแต่วันที่ 6 มีนาคม 2563 เป็นต้นมาและผู้ที่อยู่ในระยะใกล้ชิดกับผู้ป่วยติดเช้ือ
โควิด-19 หรอื ไปรว่ มอยใู่ นสถานท่ีทผี่ ปู้ ่วยโควดิ -19 ไปปรากฏตวั

1.2 การปฏิบัติในกรณีที่หมู่บ้านและชุมชนใดมีผู้เข้าข่ายตามข้อ 1.1 ให้กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน จัดทำ
บัญชีรายชื่อตามสิ่งทีส่ ่งมาด้วย เพื่อเฝ้าติดตามสังเกตอาการเป็นระยะเวลา 14 วัน นับแต่วันที่ผู้นั้นเดินทาง
ไปยงั สถานทเ่ี ส่ยี งตอ่ การแพร่ระบาด และให้ขอความรว่ มมอื ผนู้ ัน้ ให้งดหรือหลีกเล่ียงการเดนิ ทางไปยังสถานที่
ต่างๆ นอกหมู่บ้านและชุมชนไว้กอ่ นหรือพักอาศัยอยู่แต่ในบ้านเรือนเป็นเวลาไม่น้อยกว่า 14 วัน และขอให้
รายงานข้อมูลดังกล่าวให้เทศบาล รพ.สต. อสม. ผู้นำชุมชน เพื่อติดตาม และเฝ้าระวัง และให้ส่งข้อมูล
ใหอ้ ำเภอทราบเพอ่ื บนั ทกึ ขอ้ มูลเข้าระบบรายงาน

2. มาตรการเฝ้าระวังโรคตดิ ตอ่ ภายในหมู่บ้านและชมุ ชน

2.1 การแจ้งเตือนราษฎรในหมู่บ้าน กำนันและผู้ใหญ่บ้าน ฯลฯ ในฐานะเจ้าพนักงานควบคุม
โรคติดต่อ แจ้งเจ้าบ้าน หรือ ผู้ดูแลบ้าน ให้ปฏิบัติ ตามพระราชบัญญัติโรคติดต่อ พ.ศ. 2558 ว่า กรณีมีผู้ท่ี
เป็นหรือมเี หตุอนั ควรสงสัยเป็นโรคติดเชื้ออยู่ในบา้ นให้รบี แจ้งกำนนั ผ้ใู หญบ่ า้ น แพทย์ประจำตำบล สารวัตร
กำนัน ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน ในฐานะเจ้าพนักงานควบคุมโรคติดต่อโดยทันที และให้กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน รีบแจ้ง
เจ้าหน้าที่สาธารณสขุ ประจำโรงพยาบาลส่งเสริมสขุ ภาพตำบล หรือขององค์กรปกครองสว่ นทอ้ งถ่นิ ทราบ

การป้องกนั และแกไ้ ขปญั หา COVID-19 ด้วยชุมชน ๒๕

2.2 กรณีบุคคลที่เดินทางกลับจากกรุงเทพฯ จากจังหวัดที่เป็นพื้นที่สีแดงและกลับมาจาก
ต่างประเทศ จากประเทศเพื่อนบ้าน หรือมีการเดินทางไปยังสถานที่ที่เสี่ยงต่อการแพร่ระบาดที่มีคนแออัด
เบียดเสียดและ มีอาการป่วย ให้กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน รีบแจ้งเจ้าหน้าที่สาธารณสุขประจำโรงพยาบาลส่งเสริม
สขุ ภาพตำบล หรือขององค์กรปกครองส่วนท้องถ่ินทราบทันที เพือ่ เขา้ รับการรักษาและประเมินอาการว่าเข้า
ข่ายสงสัยว่าจะติดเชื้อโควิด-19หรือไม่ หากเข้าข่ายสงสัยให้ดำเนินการตามมาตรการที่คณะกรรมการ
โรคตดิ ตอ่ แหง่ ชาติกำหนด

2.3 กรณบี คุ คลทีเ่ ป็นผู้ทอี่ ย่ใู กล้ชดิ กบั ผ้ปู ่วยติดเช้ือโควดิ -19 หรอื ไปรว่ มอยูใ่ นสถานท่เี สีย่ งที่มีผู้ที่ติด
เชื้อโควิด-19ไปตามที่รัฐบาลกำหนดไว้ให้กำนัน ผู้ใหญ่บ้านรีบแจ้งเจ้าหน้าที่สาธารณสุขประจำโรงพยาบาล
ส่งเสรมิ สุขภาพตำบล หรอื ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ทราบทันที เพือ่ ดำเนนิ การตามมาตรการคัดกรอง
คดั แยก กักกัน หรือคุมไวส้ ังเกต ตามท่คี ณะกรรมการโรคตดิ ตอ่ แหง่ ชาตกิ ำหนด

2.4 กรณีมีคนในหมูบ้านและชุมชน ได้รับการยืนยันว่าติดเชื้อโควิด-19 ให้กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน
ดำเนินการกับผู้ที่อยูใ่ นระยะใกล้ชิดกับผู้ป่วยตามแนวทาง และให้แจ้งเทศบาลหรือองค์การบรหิ ารส่วนตำบล
เข้าไปดำเนินการทำความสะอาดฆ่าเชื้อพื้นที่ที่ผู้ติดเชื้อไปทำกิจกรรมเพื่อป้องกันการแพร่ระบ าด
ของโรคตดิ ต่อโดยเร็ว

3. การปอ้ งกนั และเฝ้าระวงั กล่มุ ผู้สูงอายุในหมบู่ า้ นและชุมชน

ให้อาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บา้ น ให้คำแนะนำแก่ผู้สูงอายุ และกลุ่มผู้ป่วยเรื้อรัง ในหมู่บ้าน
และชุมชน ซึ่งเป็นกลุ่มเสี่ยงต่อการติดเชื้อโควิด-19 ได้ง่าย ให้หลีกเลี่ยงการพบปะ และสัมผัสกับบุคคลท่ี
เดินทางกลบั จากกรุงเทพฯ จากจงั หวดั ทีเ่ ป็นพน้ื ทีส่ แี ดง และกลบั มาจากตา่ งประเทศ จากประเทศเพ่ือนบ้าน
หรือมีการเดินทางไปยังสถานที่เสี่ยง หรือบุคคลที่เป็นผู้ที่อยู่ในระยะใกล้ชิดกับผู้ป่วยติดเชื้อไวรัส โควิด-19
หรือไปร่วมอยู่ในสถานที่ที่ผู้ป่วยติดเชื้อไวรัสโควิด-19 ไปปรากฏตัวตามที่รัฐบาลกำหนด ที่อยู่ในช่วง
ระยะเวลาเฝ้าสังเกตอาการ 14 วัน รวมทัง้ งดกจิ กรรมนอกบ้านและงดการไปในที่ชมุ ชน

การป้องกนั และแก้ไขปญั หา COVID-19 ด้วยชมุ ชน ๒๖

การป้องกนั และแก้ไขปญั หา COVID-19 ด้วยชมุ ชน ๒๗

การป้องกนั และแกไ้ ขปัญหา COVID-19 ดว้ ยชุมชน ๒๘

บทที่ 4

ผลสำเร็จของการดำเนนิ งานในระดบั พ้นื ที่

ตำบลศรีเตี้ย อำเภอบ้านโฮ่ง จังหวัดลำพูน มีการดำเนินการในการป้องกัน และลดความเสี่ยงในการ
แพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (โควิด-19) ซึ่งมีแนวโน้มการแพร่ระบาดที่เพิ่มมากขึ้น ไม่ให้
เขา้ สหู่ มบู่ า้ นและชมุ ชน ตลอดจนเพอื่ ปอ้ งกันกลุ่มผูส้ งู อายุซึง่ เป็นกลุ่มเสีย่ งทง่ี ่ายต่อการติดเช้ือที่อยู่ในหมู่บ้าน
และชุมชน มีการดำเนินการในการค้นหาและเฝ้าระวังคนในพื้นที่ ที่มีความเสี่ยงต่อการติดเชื้อโควิด-19
ทุกแห่งในตำบล ในช่วงที่มีสถานการณ์การระบาดของโรค โดยมีการดำเนินงานการป้องกันและแก้ไขปัญหา
COVID-19 ดว้ ยชุมชน ไดแ้ ก่

การดำเนนิ งานการปอ้ งกันและแกไ้ ขปญั หา COVID-19 ด้วยชมุ ชน

1. กจิ กรรมการตดั เย็บหน้ากากอนามัย (ผา้ แมส) จากสมาชกิ ของชมุ ชนทุกคน จำนวนกว่า 60,000
ชิ้น โดยได้รับการสนับสนุนงบประมาณโดย เทศบาลตำบลศรีเตี้ย ดำเนินงานโดย กองสวัสดิการสังคมและ
กองสาธารณสุขเทศบาลตำบลศรเี ตี้ย พร้อมด้วยเครอื ขา่ ยชุมชนเชน่ กลุ่มสตรแี ม่บา้ น และกลมุ่ ผู้สงู อายุ

2. จัดให้มีเสียงไรส้ ายของเทศบาลตำบลศรีเตีย้ และเสยี งตามสายในชุมชน ให้ความรใู้ นการระวังและ
ป้องกนั เกยี่ วกับโรคโควดิ -19 โดยเนน้ การปฏิบัติตามแนวทางทีก่ ระทรวงสาธารณสขุ ได้กำหนดหรือแนะนำไว้
โดยได้รับการประชาสัมพันธ์โดยตัวแทนสภาเด็กและเยาวชนตำบลศรีเตี้ย,เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์เทศบาล
ตำบลศรเี ตย้ี

3.จัดมอบเบี้ยยังชีพให้แก่ ผู้สูงอายุ คนพิการ โดยวิธีเน้นเสี่ยงต่อ Social Distancing โดยให้
ผู้สูงอายุ คนพกิ าร รอรบั เบ้ียยงั ชพี อยู่ทบี่ ้าน และเทศบาลตำบลศรเี ต้ีย ไดจ้ ัดทมี เจ้าหน้าทล่ี งพืน้ ทีไ่ ด้โยจัดให้มี
การใสห่ นา้ กาก /ลา้ งมือด้วยเจลและแอลกอฮอล์ ทง้ั ผู้ให้และผู้รบั

4.ในงานพิธศี พ เน้นการจดั งานใหเ้ รียบง่ายใหเ้ รียบร้อยและมีระยะเวลาใหน้ ้อยท่สี ุด โดยเน้นใช้หลัก
Social Distancing คือ จัดระยะห่างระหว่างเก้าอี้ไม้น้อยกว่า 1 เมตร / ใช้เจลแอลกอฮอล์ล้างมือ / จัดอาหาร
และน้ำดื่ม โดยเน้นการใช้เฉพาะบุคคลไมใ่ ชน้ ั่งลอ้ มวงกันเหมือนที่ผ่านมา (เปน็ ข้าวกล่อง)

5. สภาเด็กและเยาวชนตำบลศรีเตี้ย(องค์กรสาธารณะประโยชน์) ลงมอบผ้าแมสปิดจมูก ให้กับ
ผ้สู ูงอายแุ ละคนพิการในพืน้ ทต่ี ำบลศรเี ตยี้

ทศิ ทางการพัฒนาในอนาคต

จากสถานการณ์การแพร่ระบาดเชื้อไวรัสโควิด-19 ที่เกิดขึ้น ทำให้สภาพเศรษฐกิจในประเทศไทย
ชะลอตัว ส่งผลกระทบต่อระบบสังคมและระบบเศรษฐกิจ ไม่ว่าจะเป็นผู้ประกอบการรายใหญ่ รายย่อย
ลูกจ้างทั่วไป พ่อค้า แม่ค้า เกษตรกร ชาวไร่ ชาวนา นักเรียนนกั ศึกษา หรือแม้แต่พนกั งานประจำ ล้วนได้รบั
ผลกระทบด้วยกันทั้งสิ้น แต่หากเรามองให้ดี สถานการณ์ในครั้งนี้ได้มอบบทเรียนสำคัญให้เราทุกคน มีสติ
ไม่ประมาท และเร่มิ ตน้ วางแผนชวี ิต การงาน สำหรับการเตรียมความพร้อมเมื่อเกิดสถานการณ์ฉุกเฉินขึ้นอีก
ครั้ง ในยุค New Normal ภายหลังผ่านวิกฤติโควิด-19 ชีวิตของเราทุกคน รวมทั้งการทำงานจะต้อง
เปล่ียนแปลงไป ไม่เหมือนเดิม สิ่งสำคัญในการทำงาน คือ การทำงานเป็นทีมและบูรณาการการทำงานกับ

การป้องกันและแกไ้ ขปัญหา COVID-19 ด้วยชุมชน ๒๙

เครือข่ายทุกภาคส่วน อาจจะต้องรักษาระยะห่างทางสังคม สร้างพลังใจให้ทีมงานให้พร้อม ฟันฝ่าอุปสรรค
ต่าง ๆ ที่ต้องเผชิญร่วมกัน ก้าวเดินร่วมกันอย่างมีความสุข ด้วยความหวังและพลังใจเพื่อก้าวข้ามผ่านทุก
ปญั หาและทุกอปุ สรรค

“ช่วงที่รัฐบาลมีการคลายล็อค พนักงานทยอยกลับเข้ามาทำงาน หน่วยงานยังต้องคงนโยบายเดิม
ท่ีทำมาตงั้ แตช่ ว่ งท่ีมกี ารระบาด ปอ้ งกันตนเองไมใ่ ห้รับและแพร่เชื้อให้คนอน่ื การทจ่ี ะตอ้ งใส่หน้ากากอนามัย
มาท่ที ำงาน ในระหว่างทำงาน การลา้ งมือ เวลาจับสมั ผัสพืน้ ท่ีต่าง ๆ ในสถานท่ที ำงาน พื้นทใ่ี ช้ร่วมกนั สิง่ ของ
ที่ใช้ร่วมกัน การวัดอุณหภูมิก่อนเข้าที่ทำงาน การสังเกตอาการ ว่ามีอาการไม่สบาย เจ็บป่วย หรือคนที่บ้าน
ที่มีอาการเจ็บป่วย ต้องรายงานหัวหน้าหน่วยงาน การแยกตนเองออกจากผู้อื่น และควรรีบไปพบแพทย์
เพอ่ื รบั การตรวจวินจิ ฉยั ตอ่ ไป”

“ที่สำคัญ พนักงานที่ไม่ได้เดินทางด้วยพาหนะส่วนตัว ใช้ระบบขนส่งสาธารณะต้องดูว่า นโยบาย
ของการขนส่งสาธารณะนั้น ๆ ใช้มากน้อยแค่ไหน มีการเว้นระยะห่างหรือไม่ ต้องระวัง แม้กระทั่งห้องน้ำ
ลิฟทส์ าธารณะ ในอาคารทีท่ ำงาน เป็นส่งิ ทีเ่ ราต้องปฏิบตั ิตอ่ ไป”

การปอ้ งกนั และแก้ไขปญั หา COVID-19 ด้วยชมุ ชน ๓๐

New Normal คืออะไร?
New Normal คือ ความปรกติใหม่ หรือฐานวิถีชีวิตใหม่ ซึ่งหมายถึง รูปแบบการดำเนินชีวิตอย่างใหม่

ที่แตกต่างจากอดีตเพราะได้รับผลกระทบจากบางสิ่ง บางเหตุการณ์ จนแบบแผนและแนวทางที่คุ้นเคย
เกิดการเปลี่ยนแปลงสู่วิถีชีวิตใหม่ เมื่อเวลาผ่านไปจะทำให้เกิดความคุ้นชิน และกลายเป็นส่วนหน่ึง
ของวิถีชวี ติ ปรกติ

ทม่ี าของ New Normal
New Normal ถูกใช้ครั้งแรกโดยบิลล์ กรอส (Bill Gross) ผู้ก่อตั้งบริษัทบริหารสินทรัพย์

ชาวอเมริกัน โดยใชอ้ ธิบายสภาวะเศรษฐกิจโลก หลังจากเกิดวิกฤติเศรษฐกิจแฮมเบอร์เกอร์ ในสหรัฐอเมรกิ า
ช่วงระหว่างปี 2007-2009 และถูกนำมาใช้สำหรับการเติบโตทางเศรษฐกิจที่ถดถอยลง และมีโอกาสที่จะ
ไมก่ ลบั มาเตบิ โตถึงระดับเดมิ ไดอ้ ีก

พฤติกรรมแบบ New Normal

1. การใช้เทคโนโลยี และอนิ เทอร์เน็ต
เทคโนโลยีควบคู่กับอินเทอร์เน็ตจะเข้ามามีบทบาทกับการใช้ชีวิตมากขึ้น ที่จากเดิมมีมากอยู่แล้ว
แต่ในสังคมยุค New Normal สิ่งเหล่านี้จะเข้าไปอยู่ในแทบทุกจังหวะชีวิต ไม่ว่าจะเป็น การเรียนออนไลน์
การทำงานที่บ้าน การประชุมออนไลน์ การซื้อสินค้าออนไลน์ การทำธุรกรรม และการเอ็นเตอร์เทนชีวิต
รปู แบบตา่ ง ๆ อยา่ งดหู นัง ฟงั เพลง

2. การเวน้ ระยะหา่ งทางสังคม
ผู้คนในสังคมจะเห็นความสำคัญของการเว้นระยะห่างที่เป็นแนวทางการใช้ชีวิตช่วงวิกฤติโควิด -19
และจะดำเนินชีวิตแบบนั้นต่อไป โดยรักษาระยะห่างทางกายภาพเพิ่มขึ้น และใช้เทคโนโลยีเข้ามามีส่วนช่วย
ในการสื่อสารและการใช้ชีวิต ลดการปฏิสัมพันธ์ การไปในสถานที่สาธารณะ และเน้นการทำกิจกรรมที่บ้าน
มากขน้ึ

3. การดูแลใส่ใจสุขภาพทง้ั ตัวเองและคนรอบข้าง
โดยเกิดความคุ้นชินจากชว่ งวิกฤติโควิด-19 ท่ีตอ้ งดแู ลดา้ นสุขภาพและความสะอาดเพ่ือป้องกันการ
แพรเ่ ชื้อ ดงั นนั้ พฤติกรรมการใช้หน้ากากอนามัย เจลแอลกอฮอล์ และการล้างมอื อย่างถูกวิธี และหมั่นสังเกต
ตัวเองเมื่อไม่สบายจะยังคงมีต่อไป รวมถึงการหันมาใส่ใจสุขภาพ การออกกำลังกาย และการทำประกัน
สขุ ภาพจะมแี นวโน้มมากขนึ้

4. การใชเ้ งนิ เพือ่ การลงทนุ
ยุค New Normal เป็นจังหวะที่ผู้คนยังระมัดระวังการลงทุนใหม่ ๆ และลดการใช้จ่ายฟุ่มเฟือย
เพราะแนวโน้มเศรษฐกจิ ยังไมแ่ นน่ อน

5. การสร้างสมดลุ ชีวิต
การมีโอกาสได้ทำงานที่บ้าน ลดจำนวนวันการเข้าทำงานในสำนักงาน หรือการลดการพะปะผู้คน
ในสงั คม แล้วหันมาใชช้ วี ิต และทำงานที่บา้ น ทำใหผ้ ู้คนมองเหน็ แนวทางทีจ่ ะสร้างสมดุลชีวติ ระหว่างอยู่บ้าน
มากขน้ึ และจะเป็นแนวทางในการปรบั สมดุลชวี ิตระหว่างเวลาสว่ นตวั การงาน และสังคมให้สมดุลมากยง่ิ ข้ึน

การปอ้ งกันและแก้ไขปญั หา COVID-19 ดว้ ยชุมชน ๓๑

ประชาชนคนทำงาน

1. การรักษาระยะหา่ งในทีท่ ำงาน คนทำงานที่เปลี่ยนจากการทำงานที่บ้าน และกลับมาเข้าทำงาน
ท่ีสำนักงาน ยังคงคุ้นเคยกับการปฏิบัติแบบรักษาระยะห่างเพื่อลดความเสี่ยงการติดเชื้อไวรัส และยังคงเห็น
ความสำคัญจากการดแู ลสขุ ภาพในที่ทำงานมากขึ้น

2. ใช้เทคโนโลยีช่วยทำงานมากยิ่งขึ้น จากการรักษาระยะห่างทางสังคมและการ work from
home ที่เคยปฏิบัติจนเคยชิด ทำให้เทคโนโลยีเข้ามามีบทบาทในการทำงาน โดยเฉพาะอินเทอร์เน็ต และ
แอปพลเิ คชนั ตา่ ง ๆ เช่นการประชุมงาน การส่งงาน

3. มีการพฒั นาทักษะผ่านคอรส์ ออนไลน์ ในการทำงานช่วงโควดิ -19 ทำให้ผู้คนบางกลมุ่ ถกู เลิกจ้าง
หรือถูกลดเงินเดือน การพัฒนาตัวเองเพื่อให้มีความสามารถ และเป็นผู้เชี่ยวชาญตามที่ตลาดแรงงานยัง
ต้องการจึงมีความสำคัญ ดังนั้นการเรียนรู้อยู่ตลอดเวลา เพื่อพัฒนาความรู้ ทักษะ และประสบการณ์
ผา่ นชอ่ งทางออนไลน์ จงึ เปน็ ทางเลือกของพนกั งานท่ีทำใหไ้ ด้พัฒนาตัวเองพร้อมกบั ทยี่ ังทำงานประจำได้อยู่

New Normal ในวันนี้อาจเป็นแนวทางในการปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ที่จะเกิดขึ้นในอนาคต
และจะกลายเป็นคำที่ถูกพูดถึงอยา่ งปรกติวธิ ีในอนาคตเหมือนกบั ที่เคยเกิดขึน้ แล้วในวิกฤติต่าง ๆ ก่อนหน้านี้
แตก่ ารเตรยี มพรอ้ มและตั้งรบั อย่างดียงั เป็นส่งิ สำคญั ทจ่ี ะทำให้ทัง้ ธุรกิจและชีวิตสามารถดำรงอยู่ได้ ไม่ว่าจะมี
อกี ก่ีวิกฤตผิ ่านเขา้ มา

การปอ้ งกันและแกไ้ ขปญั หา COVID-19 ดว้ ยชุมชน ๓๒

บทท่ี ๕

สรปุ ผลการศึกษาและข้อเสนอแนะ

สรุปผลการศึกษา

สถานการณ์ในการ “การป้องกันและแก้ไขปัญหา COVID-๑๙ ด้วยชุมชน” การช่วยเหลือ การเยียวยา

ผู้ประสบปัญหาทางสังคมจังหวัดลำพูนนั้น หน่วยงานในสังกัดกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคง
ของมนุษย์ รวมถงึ ภาคีเครือขา่ ยภายนอกกระทรวง ท้งั ภาครฐั และภาคเอกชนท่ดี ำเนนิ งานชว่ ยเหลือ ผู้ประสบ
ปัญหาทางสงั คมจังหวดั ลำพูน ทุกหนว่ ยงานร่วมกนั ขับเคลือ่ นภารกจิ ด้านสวสั ดิการสงั คมและสังคมสงเคราะห์
ในด้านการสงเคราะห์และคุ้มครองสวัสดิภาพ การจัดบริการทางสังคมที่เกี่ยวกับการป้องกัน แก้ไขปัญหา
การพัฒนา และการส่งเสริมการเขา้ ถึงสิทธแิ ละความมัน่ คงในชีวิตและทรพั ย์สิน ให้ความช่วยเหลือ ผู้ประสบ
ปัญหาทางสังคมในภาวะวิกฤติเร่งด่วนตามสถานการณ์ ให้การช่วยเหลือคุ้มครองสวัสดิภาพ และจัดบริการ
สวัสดิการสังคมสำหรับทุกกลุ่มเป้าหมาย ไม่ว่าจะเป็น เด็ก เยาวชน สตรี ผู้ด้อยโอกาส รายได้น้อย ไร้ที่พ่ึง
เร่ร่อน และกลมุ่ เปา้ หมายอนื่ ๆ ท่ปี ระสบปญั หาทางสังคมในภาวะการแพร่ระบาดของโรคติดเช้ือไวรัสโคโรน่า
๒๐๑๙ หรือ COVID ๑๙ โดยทุกหน่วยงานจะได้รับงบประมาณสนับสนุนจากกรม กระทรวงต้นสังกัด

และมีการดำเนินการภายใต้ระเบียบการดำเนินงานของแต่ละงาน เพื่อร่วมกันดำเนินการในการป้องกันและ

แกไ้ ขปัญหา COVID-๑๙ อยา่ งเตม็ ที่

“การป้องกันและแก้ไขปัญหา COVID-๑๙ ด้วยชุมชน” ปัจจัยที่สำคัญในการดำเนินการ คือ
การสื่อสารที่มีประสิทธิภาพและระบบภาคีเครือข่ายในการทำงานอย่างมีส่วนร่วม เพื่อให้ชุมชนสามารถ
สร้างการรับรู้ และสร้างความเข้าใจร่วมกันและสามารถนำไปปฏิบัติตามได้อย่างถูกต้อง ทั้งในระดับบุคลคล
ครอบครัว ชุมชน หน่วยงาน เนื่องจากภาวะการแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา ๒๐๑๙ หรือ COVID-๑๙
เป็นสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นและแพร่ระบาดอย่างรวดเร็วไปทั่วโลก มีผู้ติดเชื้อและเสียชีวิตเป็นจำนวนมาก
ประชาชนส่วนใหญ่ต่างมีความหวาดกลัวการติดเชื้อ และพร้อมให้ความร่วมมือในการดำเนินการ
อย่างเข้มงวดตามมาตรการของภาครัฐ ซึ่งการสื่อสารที่มีประสิทธภิ าพและระบบภาคีเครือข่ายในการทำงาน
อย่างมีส่วนร่วม เป็นแนวคิดสำหรับการพัฒนาการดำเนินการในการป้องกันและแก้ไขปัญหาโรคติดเชือ้ ไวรัส
โคโรนา ๒๐๑๙ หรือ COVID-๑๙ ไดอ้ ยา่ งย่ังยืน

นอกจากน้ี การทำงานภายใต้มาตรการและนโยบายที่ชัดเจนจากภาครัฐ และการดำเนินการ
ตามมาตรการของภาครฐั และจังหวดั อยา่ งเครง่ ครัด โดยจงั หวัดลำพนู มีคณะกรรมการโรคตดิ ต่อจงั หวดั ลำพูน
มีการจัดตั้งศูนย์บริหารสถานการณ์การแพร่ระบาดโรคติดเชื้อไวรัสโคโรน่า 2019 (COVID-19) ศูนย์ข่าว
โควิด 19 ลำพูน ศูนย์ข้อมูล COVID-19 ซึ่งเป็นการบูรณาการทำงานจากทุกภาคส่วนที่เกี่ยวข้อง เพื่อสร้าง
ความเป็นเอกภาพ ชัดเจน ในการทำงาน การสื่อสาร ประชาสัมพันธ์ และการประสานความร่วมมือในการ
ป้องกันและแก้ไขปัญหาการระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรน่า ๒๐๑๙ หรือ โควิด ๑๙ อ ย่างเข้มแข็ง
และต่อเนื่อง มีการรายงานสถิติ ประกาศ ข่าวสาร สรุปมาตรการต่าง ๆ อย่างต่อเนื่อง รวดเร็วทันต่อ
สถานการณ์วันตอ่ วนั การรับเรอ่ื งร้องเรียน แจง้ เหตุ โดยการบรู ณาการการทำงานจากทุกภาคสว่ น ทง้ั ภาครัฐ
ภาคเอกชนและภาคประชาชน ทั้งในระยะที่มีการแพรร่ ะบาดของโรค ระยะของการบังคับใช้มาตรการตา่ ง ๆ
อย่างเข้มงวดในช่วงล๊อคดาวน์ จนกระทั่งเข้าสู่การผ่อนคลายมาตรการต่าง ๆ ลง เพื่อการสื่อสาร การสร้าง
ความเข้าใจอย่างมีประสิทธภิ าพ นำไปสกู่ ารรับรู้ ความเข้าใจ และการปฏิบตั ิตามอย่างเคร่งครัด และต่อเน่ือง

การป้องกนั และแกไ้ ขปญั หา COVID-19 ดว้ ยชุมชน ๓๓

เริ่มจากมาตรการที่ชัดเจนของรัฐบาลในระดับประเทศ ระดับจังหวัด ระดับอำเภอ นำไปสู่ระดับชุมชน
เป็นการสร้างการรบั รู้ สร้างความเข้าใจ แนวทางในการปฏบิ ตั ติ นและดำเนินการร่วมกนั ส่งผลให้การป้องกนั
และแก้ไขปัญหา COVID-๑๙ ด้วยชุมชน เป็นไปอย่างดีเยี่ยมและมีประสิทธิภาพ อีกทั้งมีการประสาน
ความร่วมมือและการให้ความร่วมมอื จากทุกภาคส่วนอยา่ งเต็มที่

ข้อเสนอแนะ

๑. รัฐบาลและหน่วยงานต่าง ๆ รวมถึงชุมชน ควรมีการเตรยี มความพร้อม เพื่อรองรับกรณีการแพร่
ระบาดของโควิด-19 คลี่คลายลง ให้ทุกภาคส่วน รวมถึงประชาชนทุกคนมคี วามพร้อมเดินหนา้ ต่อไป เพื่อให้
สามารถดูแลตนเอง ครอบครวั ชุมชน สังคม รวมไปถึงการแขง่ ขันกับประเทศอืน่ ๆ ทั่วโลก

๒. รัฐบาลและหน่วยงานต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้อง ควรมีนโยบายในการช่วยเหลือประชาชนทุกคนและภาค
ธรุ กิจให้มากทีส่ ดุ ครอบคลมุ ทกุ กลุ่มเป้าหมายเพ่อื เยียวยาประชาชนและภาคธรุ กจิ อยา่ งเท่าเทียมและท่ัวถงึ

๓. รัฐบาลและหน่วยงานต่าง ๆ รวมถึงชุมชน ควรมีการเตรียมความพร้อม เพื่อรองรับวิกฤติ
และสถานการณต์ า่ ง ๆ ทอ่ี าจเกิดข้ึนในอนาคต

การปอ้ งกนั และแก้ไขปัญหา COVID-19 ดว้ ยชุมชน ๓๔

ภาคผนวก

การป้องกันและแกไ้ ขปญั หา COVID-19 ด้วยชมุ ชน ๓๕

ภาพกจิ กรรม
การขับเคล่อื นพ้ืนทปี่ ฏบิ ัตกิ ารทางสงั คม (Social Lab : SL)

วันท่ี 9 มิถุนายน 2563
ณ เทศบาลตำบลศรเี ต้ยี อำเภอบ้านโฮ่ง จงั หวดั ลำพนู

การป้องกันและแก้ไขปัญหา COVID-19 ดว้ ยชุมชน ๓๖

ภาพกจิ กรรม
การขบั เคลอ่ื นพืน้ ที่ปฏิบตั กิ ารทางสังคม (Social Lab : SL)

วันท่ี 9 มิถนุ ายน 2563
ณ สำนักงานพัฒนาสงั คมและความมัน่ คงของมนุษย์จงั หวดั ลำพนู

การปอ้ งกนั และแก้ไขปญั หา COVID-19 ด้วยชุมชน ๓๗

ภาพกจิ กรรมเทศบาลตำบลศรเี ต้ีย จ.ลำพูน

กิจกรรมที่ 1 กิจกรรมการตัดเย็บหน้ากากอนามัย (ผ้าแมส) จากสมาชิกของชุมชนทุกคน จำนวนกว่า
60,000 ชิ้น โดยได้รับการสนับสนุนงบประมาณโดย เทศบาลตำบลศรีเตี้ย ดำเนินงานโดย กองสวัสดิการ
สังคมและกองสาธารณสุขเทศบาลตำบลศรีเตี้ย พร้อมด้วยเครือข่ายชุมชนเช่น กลุ่มสตรีแม่บ้าน และกลุ่ม
ผู้สงู อายุ

การปอ้ งกันและแก้ไขปญั หา COVID-19 ดว้ ยชมุ ชน ๓๘

กิจกรรมที่ 2 จัดให้มีเสียงไร้สายของเทศบาลตำบลศรีเตี้ยและเสียงตามสายในชุมชน ให้ความรู้
ในการระวังและป้องกันเกี่ยวกับโรคโควิด-19 โดยเน้นการปฏิบัติตามแนวทางที่กระทรวงสาธารณสุข
ไดก้ ำหนดหรือแนะนำไว้ โดยได้รับการประชาสัมพันธโ์ ดยตัวแทนสภาเดก็ และเยาวชนตำบลศรเี ตย้ี เจ้าหน้าท่ี
ประชาสัมพันธ์เทศบาลตำบลศรเี ตยี้

การปอ้ งกนั และแกไ้ ขปัญหา COVID-19 ด้วยชุมชน ๓๙

กิจกรรมที่ 3 จัดมอบเบี้ยยังชีพให้แก่ ผู้สูงอายุ คนพิการ โดยวิธีเน้นเสี่ยงต่อ Social Distancing
โดยให้ ผู้สูงอายุ คนพิการ รอรับเบี้ยยังชีพอยู่ที่บ้าน และเทศบาลตำบลศรีเตี้ย ได้จัดทีมเจ้าหน้าที่ลงพื้นที่ได้
โดยจดั ให้มีการใสห่ น้ากาก /ล้างมอื ด้วยเจลและแอลกอฮอล์ ท้ังผู้ใหแ้ ละผรู้ ับ

การป้องกันและแก้ไขปญั หา COVID-19 ดว้ ยชุมชน ๔๐

กิจกรรมที่ 4 ในงานพิธีศพ เน้นการจัดงานให้เรียบง่ายให้เรียบร้อยและมีระยะเวลาให้น้อยที่สุด
โดยเน้นใช้หลัก Social Distancing คือ จัดระยะห่างระหว่างเก้าอี้ไม้น้อยกว่า 1 เมตร / ใช้เจลแอลกอฮอล์
ลา้ งมอื / จัดอาหารและนำ้ ด่มื โดยเนน้ การใชเ้ ฉพาะบุคคลไม่ใชน้ ่งั ล้อมวงกันเหมือนทีผ่ ่านมา (เป็นข้าวกล่อง)

การปอ้ งกันและแก้ไขปัญหา COVID-19 ดว้ ยชุมชน ๔๑

กจิ กรรมท่ี 5 สภาเด็กและเยาวชนตำบลศรเี ตีย้ (องค์กรสาธารณะประโยชน)์ ลงมอบผา้ แมสปดิ จมกู
ใหก้ บั ผ้สู งู อายุและคนพิการในพ้นื ท่ีตำบลศรีเต้ยี

การป้องกันและแกไ้ ขปัญหา COVID-19 ด้วยชมุ ชน ๔๒

เอกสารอ้างอิง

กรมควบคุมโรค. (๒๕๖๓) สถานการณก์ ารระบาดโรคโควดิ -๑๙ . สืบค้น 3 มิถนุ ายน 2563,จาก
http://www.ddc.moph.go.th/viralpneumonia/fag-more.php.

จงั หวดั ลำพูน. (๒๕๖๓) ขอ้ มูลสถานการณโ์ ควิด 19 . สืบค้น ๔ มิถุนายน 2563,จาก
http://www.lamphun.go.th.

เทศบาลตำบลศรเี ต้ยี . (๒๕๖๓) ขา่ วประชาสัมพันธ์ . สบื ค้น ๖ มถิ ุนายน 2563,จาก
http://www.sritia.go.th.

SCBThailand.(๒๕๖๓) ประเทศไทยหลังโควดิ -19 . สืบคน้ 7 พฤษภาคม 2563 , จาก
http://www.scb.co.th.

ThaiPublica. (๒๕๖๓) ผลกระทบ SDGs จากวิกฤตโิ ควิด-19 และมาตรการรับมอื หลังการระบาด .
สบื คน้ 2๖ เมษายน 2563,จาก http:// www.thaipublica.org.

We are CP . (๒๕๖๓) โควดิ -19 กับพฤตกิ รรม “New Normal” มาตรฐานวถิ ีชีวิตใหม่ในวันน้ี
และตลอดไป . สืบคน้ ๑๙ พฤษภาคม 2563,จาก http://www.wearecp.com.

การป้องกนั และแกไ้ ขปญั หา COVID-19 ด้วยชมุ ชน

เอกสารวชิ าการ ประจำปี 256๓
พื้นท่ีปฏิบัตกิ ารพัฒนาสงั คม (Social Lab : SL)

“การป้องกันและแกไ้ ขปัญหา COVID–๑๙ ดว้ ยชุมชน”

เทศบาลตำบลศรีเต้ยี อำเภอบ้านโฮง่ จงั หวัดลำพูน

เจ้าของและผู้จดั พมิ พ์ :
สำนกั งานส่งเสริมและสนบั สนนุ วิชาการ 9
บรเิ วณศูนย์ราชการจังหวดั ลำพนู ถนนโชตนา
ตำบลช้างเผอื ก อำเภอเมืองลำพนู
จงั หวัดลำพูน ๕๐๓๐๐
โทรศัพท์ ๐๕๓-๑๑๒๔๘๕-๖ โทรสาร ๐๕๓-๑๑๒๔๙๑
Email: [email protected]

ทีป่ รกึ ษาโครงการ : ธแิ ก้ว ผูอ้ ำนวยการสำนกั งานส่งเสรมิ และสนบั สนุนวชิ าการ ๙
นายธนู สใุ จ นกั พฒั นาสังคมชำนาญการพเิ ศษ
นางสาวอจั ฉรา ฉตั รภูติ นักพฒั นาสังคมชำนาญการพิเศษ
นายธนากร

คณะทำงาน:

หน่วยงานสังกดั กระทรวงการพัฒนาสงั คมและความมน่ั คงของมนษุ ยพ์ น้ื ทีจ่ ังหวดั ลำพูน

เทศบาลตำบลศรีเตยี้ อำเภอบ้านโฮง่ จังหวัดลำพนู
สำนกั งานสง่ เสริมและสนบั สนุนวิชาการ ๙
นางพรรครนิ อุดมวฒั นานนั ท์ นกั พฒั นาสังคมชำนาญการ
นางสาวภารำพงึ อริยะ นักพัฒนาสังคมชำนาญการ
นางสาวแคทรยิ า ฆววี งศ์ นักพฒั นาสงั คม
นายดนุพงศ์ กาญจนธีรานนท์ เจา้ หน้าที่พัฒนาสังคม
นางสาวจิรชยา ขตั ริ ตั น์ เจา้ หนา้ ที่พฒั นาสังคม
นางสาวเมษยา ตน้ คุณ พนักงานบริการ
นายไพฑูรย์ ชยั ชนะ พนกั งานบริการ

เรยี บเรียง อุดมวฒั นานันท์ นักพฒั นาสังคมชำนาญการ
นางพรรครนิ ฆวีวงศ์ นักพฒั นาสงั คม

ออกแบบปก-รปู เล่ม
นางสาวแคทรยิ า

การปอ้ งกันและแกไ้ ขปัญหา COVID-19 ดว้ ยชมุ ชน