นิท นิ าน เรื่อ รื่ ง เจ้า จ้ ชายกบ THANAPAT PENGPHOM 138
นิทานเรื่องเจ้าชายกบ กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเจ้าหญิงองค์หนึ่งชอบเล่นโยนลูกบอล เพียงลำ พังในปราสาท วันหนึ่งเธอโยนลูกบอลขึ้นไปแต่รับพลาด ลูกบอลกระเด็นตกลงไปในสระน้ำ เจ้าหญิงเสียพระทัยมากทรงตรัสว่าถ้าผู้ใดเก็บลูกบอลมาคืนได้จะ ตอบแทนให้ด้วยสิ่งที่มีค่าที่สุด เจ้ากบน้อยตัวหนึ่งได้ยินก็เข้า ไป อาสา “ถ้าหม่อมฉันรับอาสาเอาลูกบอลทองขึ้นมาให้ เจ้าหญิงจะ ต้องรับหม่อมฉันไว้เป็นเพื่อนสนิท ให้นั่งคู่โต๊ะเสวย และนอน เคียงกับเจ้าหญิงได้ไหม” ด้วยความอยากได้ลูกบอลทองคืน เจ้า หญิงจึงรับปากตอบตกลงทันที เสร็จแล้วเจ้ากบน้อยก็รีบดำ ลงไป ในน้ำ สักพักใหญ่ ก็โผล่ขึ้นมา ปากคาบลูกบอลทองส่งให้เจ้าหญิง เจ้าหญิงรับลูกบอลทองแล้วก็เดินจากไป
พอตกถึงเวลา เย็น ขณะเจ้าหญิงนั่งอยู่ที่โต๊ะเสวย ร่วมกับพระราชา และพระราชินีทันใดนั้นก็มีเสียงดังกึกๆ มาหยุดที่หน้าประตู แล้วก็มี เสียงเคา ะที่ประตู เรียกชื่อเจ้าหญิง แต่เจ้าหญิงทรงนิ่งเฉย เสียงที่ หน้าประตูดังขึ้นอีก “เจ้าหญิงโปรดเปิดประตูรับหม่อมฉันด้วย” เจ้า หญิงทรงเดินไปเปิดประตู เห็นกบตัวที่พบในสวน เจ้าหญิงจึงทำ เฉย แล้วปิดประตู แล้วกลับไปนั่งโต๊ะ พระราชาทรงฉงนพระทัยมาก รับสั่ง ถามเจ้าหญิงว่า มีอะไรที่หน้าประตู ยังไม่ทันที่เจ้าหญิงจะตอบว่า อย่างไร ก็มีเสียงเคา ะประตูอีก และมีเสียงพูดว่า “โปรดเปิดประตูรับ หม่อมฉันด้วย เจ้าหญิงสัญญาว่าจะรับหม่อมฉันไว้เป็นเพื่อนสนิท หม่อมฉันมาถึงแล้ว โปรดเปิดประตูรับหม่อมฉันด้วย”
พระราชาและพระราชินีได้ยินดังนั้น ก็ไต่ถามเรื่องราวที่เกิดขึ้น เจ้า หญิงทรงเล่า เรื่องราวทั้งหมดให้ฟัง และกล่าวว่า “ลูกไม่คิดว่ากบ จะทิ้งสระขึ้นมาอยู่บนบกได้ จึงได้ให้สัญญา ” พระราชาพูดว่า “ถ้า ลูกได้สัญญา ไว้เช่นนั้นแล้ว ก็ต้องทำ ตามสัญญา จงไปเปิดประตู รับกบเข้ามา ” เจ้าหญิงทรงทำ ตามคำ สั่ง ฝ่ายกบเมื่อเข้ามา ในห้อง ได้แล้ว ก็กระโดดขึ้นนั่งบนเก้าอี้ นั่งคู่กับเจ้าหญิง กินอาหารใน จานอย่างเอร็ดอร่อย
เมื่อกบกินอาหารเสร็จแล้ว ก็พูดขึ้นว่า “ง่วงนอนจริง คราวนี้เจ้า หญิงจะต้องพาหม่อมฉัน ขึ้นไปนอนบนเตียงด้วยละ” เจ้าหญิงทรง เสียพระทัยมาก ถึงกับร้องไห้ออกมาด้วยเสียงอันดัง พระราชา ได้ รับสั่งว่า “ลูกได้ให้สัญญา ไว้อย่างนั้น จะต้องทำ ตามสัญญา จงพากบ ขึ้นไปนอนบนเตียงของลูกเดี๋ยวนี้” เจ้าหญิงได้พากบขึ้นไปข้างบน เมื่อเข้า ไปในห้อง เจ้าหญิงทำ ท่าจะโยนกบไปที่มุมห้อง แต่กบร้องขึ้น ว่า “เจ้าหญิงต้องทำ ตามสัญญา ” พูดแล้วกบก็กระโดนขึ้นไปนอนบน เตียงของเจ้าหญิง เจ้าหญิงรู้สึกรังเกียจมาก
กบพูดอีกว่า “ถ้า เจ้าหญิงไม่ยอมให้หม่อมฉันนอนบนเตียง หม่อมฉัน จะไปกราบทูลให้พระราชาทรงทราบว่า เจ้าหญิงไม่ทำ ตามสัญญา ” เจ้า หญิงได้ยินดังนั้นทรงโกรธมาก จับกบเหวี่ยงไปมุมห้อง กบก็เลยต้อง ลงไปหงายท้องนอนแผ่สองสลึง สลบแน่นิ่งอยู่ตรงนั้นในทันที ทันใด….. เจ้าหญิงเมื่อเห็นกบนอนสลบแน่นิ่งไม่ไหวติงเข้าดังนั้น ก็ ตกพระทัยเป็นอย่างมาก ทรงตรงเข้า ไปที่ใกล้ ๆ แล้วเอื้อมพระหัตถ์ ไปแตะตามร่างกายของมัน แล้วยิ่งเจ้าหญิงไม่เห็นว่ามันหายใจ และ ขยับเขยื้อนเข้า ให้อย่างนั้น… เจ้าหญิงจึงได้สำ นึกผิดว่านี่เราคงจะทำ โหดร้ายกับมันมากเกินไปเสียแล้ว… ” ฉันขอโทษ…ฉันไม่ได้ตั้งใจ… อย่า เพิ่งตายนะ…ได้โปรดลุกขึ้นมา เถิดเจ้ากบน้อยเอ๋ย… “ พูดจบ น้ำ ตาอันใสสะอาดจากดวงพระเนตรของพระองค์ก็เอ่อล้น ร่วงหล่น ลงไปสัมผัสเอา เข้ากับร่างของเจ้ากบ
ทันใดนั้นเอง ก็เกิดสิ่งมหัศจรรย์ กบที่มีรูปร่างน่า เกลียดได้กลายเป็น เจ้าชายหนุ่มรูปงาม เจ้าชายทรงเล่า ให้เจ้าหญิงฟังว่า “หม่อมฉันคือ เจ้าชายที่ถูกแม่มดสาปให้กลายเป็นกบ และสิ่งที่จะถอนคำ สาปได้ก็มี แต่หยาดน้ำ ตาอันบริสุทธิ์และมีเมตตาของพระองค์เท่านั้นพระเจ้าข้า ” มีแต่เจ้าหญิงองค์เดียวเท่านั้น ที่จะแก้คำ สาปได้ พระราชาและพระราชินีทรงดีพระทัยมาก ทรงทราบเรื่องที่เกิดขึ้น ทั้ง สองพระองค์ทรงจัดพิธีแต่งงานให้แก่เจ้าชายและเจ้าหญิงอย่างใหญ่ โตมโหฬาร ในพิธีแต่งงานมีชาวเมืองเป็นจำ นวนมาก พากันโห่ร้อง แสดงความยินดี ให้แก่เจ้าชายและเจ้าหญิงด้วยความพึงพอใจดีใจ เป็นอย่างมาก