หน่วยที่ 4 การใส่เสียงและการบันทึกเสียง

เสียง (Sound) คือ พลังงานอย่างหนึ่งในธรรมชาติที่มีคุณสมบัติ 2 ประการที่ประสาทสัมผัสของมนุษย์สามารถ สัมผัสได้ นั่นคือ ความถี่ (Frequency) กับความดัง (Dynamic Range)ซึ่งในแง่ของความถี่นั้นตรวจจับไม่ยาก แต่ขึ้นอยู่กับความสามารถของหูที่มีวัยเข้ามาเกี่ยวข้อง ประสาทหูของเด็กจะมีความสามารถตรวจจับความถีได้กว้างกว่าผู้อาวุโส แต่ประเด็นของความถี่นี้อาจจะไม่สำคัญเท่ากับความดังเมื่อนำมาใช้ในการรับฟังเสียงเพลง เพราะแม้ว่าหูของคนที่มีอายุมากจะรับความถีได้แคบกว่าคนที่มีอายุน้อยแต่ความถี่ที่หูของคนที่มีอายุมากสูญเสียการได้ยินไปนั้น เป็นเพียงรายละเอียดในระดับฮาร์มอนิกสูง ๆ เท่านั้น คิดเป็นไม่กี่เปอร์เซ็นต์ของความถีทั้งหมดที่หูและผิวหนังของมนุษย์สามารถรับรู้ได้ ในขณะที่ยังคงได้ยินเสียงส่วนใหญ่ที่อยู่ในเพลงทั่ว ๆ ไปอย่างครบถ้วน จึงไม่ได้มีผลมากถึงกับทำให้ความสามารถในการเสพอรรถรสของดนตรีต้องเสียหายไปในขณะที่ความดังของเสียงกลับเป็นคุณสมบัติที่สำคัญมากกว่าความถี่ เพราะเป็นตัวกระตุ้นอารมณ์ของเพลงโดยตรงคำว่า Dynamic Range หมายถึง ช่วงของความดัง ซึ่งอาจจะวัดจากเบาที่สุดไปถึงดังที่สุด หรือตรงข้ามกันก็ได้เช่น ตั้งแต่ 0 B ขึ้นไปถึง 80 B (ศูนย์ถึงแปดสิบเดซิเบล) หรือ 80 dB ลงมาถึง 0B เสียงของเครื่องดนตรีแต่ละชนิดจะมีขอบเขตของความดังที่จำกัด เช่น เสียงร้องจะมีความดังที่แคบกว่าเสียงกลอง

Keywords: หน่วยที่ 4 การใส่เสียงและการบันทึกเสียง