ลักษณะเฉพาะของภาษาไทย
ลักษณะสำคัญของภาษาไทย
1. ภาษาไทยเป็นภาษาคำโดด คือ แต่ละคำมีความหมายสมบูรณ์ในตัวเอง
ใช้ได้อย่างอิสระ โดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงรูปศัพท์ เพื่อบอกเพศ
พจน์ การกระทำ
และกาลเวลา เช่น พ่อ แม่ สะใภ้ ฝูง เหล่า พรุ่งนี้
2. คำไทยแท้ส่วนมากมีพยางค์เดียว และมีความหมาย
สมบูรณ์ในตัวเอง เช่น โอ่ง หมา ดิน น้ำ นั่ง นอน กิน สั้น
ไม้ ใจ หัว
3. คำไทยแท้มีตัวสะกดตรงตามมาตราตัวสะกด
เช่น ชก กัด ตบ ถอง ชน ทุ่ม ต่อย เหนี่ยว
4. ภาษาไทยเป็นภาษาที่มีเสียงวรรณยุกต์ ทำให้คำเกิดระดับ
เสียงต่างกัน และมีความหมายต่างกันด้วย
เช่น เสือ เสื่อ เสื้อ
5. มีการสร้างคำ เพื่อเพิ่มความหมายให้มากขึ้น
เช่น การประสมคำ การซ้อนคำ การซ้ำคำ การสมาส
การสนธิ การบัญญัติศัพท์ การทับศัพท์ การแผลงคำ
คำประสม - ลูกน้ำ ไฟฟ้า ส้มตำ
คำซ้อน - ก่อสร้าง ชั่วดี มากมาย
คำสมาส - ราชการ วีรชน อักษรศาสตร์
คำทับศัพท์ - เซรุ่ม กาแฟ ลิฟต์ ช็อคโกแลต
6. การเรียงคำในประโยค ถ้าเรียงคำในตำแหน่งต่างๆสลับ
กัน จะทำให้ความหมายของประโยคเปลี่ยนไป
เช่น กัน ขัน มัน
7. คำขยายในภาษาไทยจะเรียงอยู่หลังคำที่ถูกขยายเสมอ
ยกเว้น คำที่แสดงจำนวน หรือปริมาณ อาจอยู่ด้านหน้าหรือ
หลังก็ได้
เช่น หมูดำสามตัวอยู่ในเล้าสีขาว มีคำขยายอยู่หลัง
ในเล้าสีขาวมีหมูสองตัว มีคำขยายอยู่หน้า
8. คำไทยมีลักษณนาม
ลักษณนาม คือ นามที่บอกลักษณะของนามข้างหน้า โดยมีหลักการใช้
เช่น นกฝูงนั้นมาจากไซบีเรีย หนังสือเล่มนั้นใครเขียน
9. ภาษาไทยมีวรรคตอนในการเขียน และมีจังหวะในการพูด หากแบ่ง
วรรคตอนผิด หรือพูดเว้นจังหวะผิด ความหมายก็จะเปลี่ยนแปลงไป
เช่น เขาทำบุญให้คน จนหมดตัว
10. ภาษาไทยเป็นภาษาที่มีการใช้คำให้เหมาะสมกับฐานะของบุคคล
และโอกาส
Thank
you
จัดทำโดย
นางสาวสิริยากร ทวีกัลป์
รหัสนักศึกษา 643110010228