พระสุพรรณกัลยา เดอะมิวสิคัล ตอนประกาศอิสรภาพ

ประกาศ

อิ ส ร ภ า พ

พระสพุ รรณกัลยา

การแขง่ ขนั ละครประวตั ศิ าสตร์ งานศลิ ปหัตถกรรมนักเรยี น ครง้ั ที่ ๖๙ ปกี ารศกึ ษา ๒๕๖๒
โรงเรยี นดดั ดรุณี จงั หวัดฉะเชิงเทรา สานกั งานเขตพน้ื ทกี่ ารศกึ ษามัธยมศึกษา เขต ๖

คำนำ

โรงเรียนดัดดรุณีได้รับพระราชทานนามโรงเรียน "ดัดดรุณี" จากพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้า
เจ้าอยู่หัว สร้างเมื่อ พ.ศ.2458 เป็นโรงเรียนสตรีประจาจังหวัดฉะเชิงเทรา โดยมีวิสัยทัศน์และปรัชญา
ท่ีมุ่งหวังพัฒนาให้นักเรียน "ประพฤติดี มีวินัย ใฝ่ศึกษา หาความรู้ คู่คุณธรรม" ด้วยเหตุน้ี การนาเสนอละคร
ประวัติศาสตร์ของโรงเรียนดัดดรุณีจึงมีความต้ังใจท่ีจะถ่ายทอดเร่ืองราวของสตรีท่ีมีบทบาทและคุณค่า
ต่อผืนแผ่นดินไทย อันเป็นการสะท้อนให้เกิดความรู้สึกท่ีว่า “แม้ร่างเป็นหญิง ก็สามารถทาในสิ่งท่ีชายทาได้”
เฉกเช่นกับละครประวัติศาสตร์ในเร่ืองนี้ท่ีมีผู้หญิงเป็นตัวดาเนินเร่ืองเพื่อให้เกิดความเข้าใจในเนื้อหา
อย่างสรา้ งสรรค์

โรงเรียนดัดดรุณีจึงขอนาเสนอละครประวัติศาสตร์เรื่อง พระสุพรรณกัลยา ตอนประกาศอิสรภาพ
ซ่ึงเรื่องราวของพระสุพรรณกัลยามีข้อมูลปรากฏอยู่น้อยมาก บทละครนี้ได้พยายามนาเสนอข้อมูลเก่า-ใหม่
เพื่อสนับสนุนการศึกษาเรื่องเก่าของเมอื งไทย และเชื่อมโยงกบั ข้อมลู ที่พบใหม่ จึงเป็นเร่ืองที่ต้องใช้เวลาศึกษา
จากแหล่งข้อมูลที่หลากหลายและกระจัดกระจายในทุกทาง การเรียบเรียงเรื่องราวจนนาไปสู่การสร้างสรรค์
บทละคร เรอ่ื ง พระสพุ รรณกัลยา นี้จึงเป็นเพียงสว่ นหนงึ่ ท่พี ึงทาได้เบ้ืองตน้

การศึกษาและวิเคราะห์เรื่องราว “พระสุพรรณกัลยา” พระพ่ีนางผู้ปิดทองหลังพระและยอมเสียสละ
พระชนม์ชีพเพื่อแผ่นดิน เม่ือคร้ังสมเด็จพระนเรศวรมหาราชทาสงครามกู้ชาติและประกาศอิสรภาพให้สยาม
นั้นจึงปรารถนาให้ปรากฎเป็นพระเกียรติยศอย่างชัดเจนจากข้อมูลท่ีแตกต่างกันหลายทาง ซ่ึงย่อมผิดได้
และเช่ือถือได้ เพราะเหตุการณ์น้ีได้ผ่านพ้นมานานกว่า ๔๕๐ ปีแล้ว ด้วยเหตุนี้ เรื่องที่สืบค้นจากหลักฐาน
ท่ีหลากหลาย จึงมีความแตกต่างกันและได้ถูกนามาเรียบเรียงเป็นบทละครอย่างสร้างสรรค์เพื่อจุดประสงค์
ในการนาเสนอ ถ่ายทอดเรื่องราวที่ยังมีผู้คนอีกมากมายไม่เคยได้รับรู้ถึง “วีรสตรี” อีกหนึ่งท่านที่เสียสละ
เพ่ือแผ่นดิน ขอให้คณะกรรมการได้รับชมเป็นกรณีศึกษาและยินดีแลกเปล่ียนความรู้เพื่อปรับปรุงแก้ไข
ให้เหมาะสมในโอกาสตอ่ ไป และขอขอบคณุ ไว้ ณ ท่นี ้ี

โรงเรียนดดั ดรณุ ี จงั หวดั ฉะเชิงเทรา
สานักงานเขตพื้นทก่ี ารศึกษามัธยมศึกษา เขต ๖

๑

รายช่อื นกั เรยี นเขา้ แข่งขนั งานศิลปหัตถกรรมนักเรยี น ครั้งที่ 69
รายการแขง่ ขนั ละครประวัตศิ าสตร์ (ชนั้ ม.1-6)

รายชื่อนกั เรยี น ม.3/3
1. เดก็ หญงิ มุทติ า ศิรสิ วสั ด์ิ ม.3/3
2. เดก็ หญิงวชริ ญาณ์ พุทธรกั ษา ม.3/3
3. เด็กหญิงจุฬาลกั ษณ์ กงั ฮวยสุน ม.4/6
4. นางสาวภฤพนั ธ์ พนั กุ้ย ม.4/6
5. นางสาวฉตั ราภรณ์ โพธ์อิ ่อง ม.4/6
6. นางสาววรญั ญา ทองสถิตย์ ม.4/7
7. นางสาวทานตะวนั ปอ้ มพิจิตร ม.4/8
8. นางสาวพทั ธกานต์ ฮะสูน ม.4/8
9. นางสาวโสภา ขาแย้ม ม.4/8
10. นางสาวกญั ญาณฐั ถงุ เป้า ม.4/8
11. นางสาวศศิกาญจนา แสงออ่ น ม.4/9
12. นางสาวกาญจนา เเตงอ่อน ม.4/9
13. นางสาวณัฐธดิ า ยงั ใหผ้ ล ม.4/9
14. นางสาวสดุ าทพิ ย์ สกลุ มโนทพิ ม.4/9
15. นางสาววรรณภา นชุ แดง ม.4/10
16. นางสาวชุญหกาญจน์ อฐั ชลสิ ังกาศ ม.5/6
17. นางสาวปรายรรรณรตั สมจติ ร์ ม.5/11
18. นางสาวดาริณี จนั ทอง ม.5/11
19. นางสาวเปมกิ า เอ่ียมอานวย

รายช่อื ครู
1. นายจมุ พล บุญมี
2. นายจริ ะศกั ดิ์ คชสหี ์
3. นายวฒุ ินันท์ สวสั ดว์ิ งษ์
4. นางสาวพรรณวรท แก้วดวงตา
5. นางสาวประภัสสร ทวีศรี

๒

บทละครเร่อื ง พระสพุ รรณกลั ยา เดอะมวิ สคิ ลั ตอน ประกาศอสิ รภาพ

ท่ีมา https://www.pinterest.com/pin/433119689143005296/?lp=true

ปฐมบท
พระสุพรรณกัลยา ทรงเป็นพระราชธิดาพระองค์ใหญ่ของพระวิสุทธิกษัตรีย์และพระมหาธรรมราชา

พระองค์ทรงเป็นพระพ่ีนางของพระมหากษัตริย์ไทย 2 พระองค์คือ พระนเรศวรมหาราชกับพระเอกาทศรถ
และท่สี าคัญทีส่ ุดคือทรงสืบสายพระโลหติ โดยตรงจากสมเด็จพระศรีสุรโิ ยทยั พระวรี กษัตรยี ์ไทยที่ทรงเป็นพระ
อยั กีพงศาวดารของไทยและพม่าไดจ้ ารึกพระประวัติของพระองค์ทรงเป็นเฉกเชน่ ขัตติยนารีอีกหลายพระองค์ที่
ไม่เพียงไม่ปรากฏพระนาม และพระจริยวัตรในพระราชพงศาวดาร แต่กลับมีเร่ืองราวปรากฏอยู่ในหลักฐาน
ต่างชาติ และหลักฐานประเภทคาบอกเล่า กล่าวได้ว่าฐานะและบทบาทของพระสุพรรณกัลยาแตกต่างไป
จากขัตติยนารีองค์อื่นๆ ไม่ว่าจะเป็นแม่อยู่หัวศรีสุดาจนั ทร์ พระสุริโยทัย พระมหาดิลก พระสุวัฒน์ พระวิสุทธิ
กษตั รยี ์ และพระเทพกษัตรยี ์ เนอ่ื งด้วยพระองค์ถูกสง่ ไปยังต่างแดนในฐานะตวั ประกนั อยา่ งเปน็ ทางการ

จังหวะเวลาท่ีพระสุพรรณกัลยาทรงเป็นองค์ประกันท่ีราชสานักหงสาวดีนั้น เป็นจังหวะเวลาเดียวกัน
กับที่อยุธยาสามารถฟ้ืนฟูบูรณะบ้านเมือง และเสริมสร้างความเข้มแข็ง จนภายหลังพร้อมท่ีจะท้าทายอานาจ
หงสาวดีได้อยา่ งเปิดเผย ในช่วงแห่งการปรับเปลยี่ นท่ีสาคัญยง่ิ มีพระสุพรรณกัลยาเพียงพระองค์เดียวท่ีเปน็ ผู้มี
ความสาคัญที่สุด ในฐานะที่เป็นสายใยเหน่ียวรั้งความสัมพันธ์ และ “ความไว้เนื้อเช่ือใจ” ระหว่างราชสานัก
หงสาวดแี ละอยธุ ยา นบั แต่ พ.ศ. ๒๑๑๒-๒๑๑๓ ทพี่ ระสพุ รรณกลั ยาไดต้ กเป็นองค์ประกัน จนถงึ พ.ศ. ๒๑๒๕
เม่ือสมเด็จพระนเรศวรทรงท้าทายอานาจหงสาวดีอย่างเปิดเผย ก็คือช่วงท่ีอยุธยาได้ฟ้ืนฟูบูรณะบ้านเมือง
และไพร่พลให้พร้อมประกาศตนเป็นอิสระจากเจ้าเอกราชพม่า และพร้อมจะเปิดศึกใหญ่ในทุกทิศทุกทาง
นั้นเอง

กลา่ วโดยสรุปคือ พระสุพรรณกลั ยานัน้ ทรงเปน็ ผู้เสยี สละและอยเู่ บื้องหลงั ความสาเร็จในการกูช้ าติ
ของพระนเรศวรมหาราช ทรงเป็นพระราชธิดาแห่งกษตั รยิ ์กรงุ ศรอี ยธุ ยา ทม่ี หี น้าทตี่ ่อแผ่นดนิ ดว้ ยการถวายตวั
ต่อพระเจ้าบเุ รงนองและภายหลังทรงดารงพระชนม์ชีพในพม่าด้วยฐานะพระมเหสขี องกษัตริย์พม่า เสมือนเปน็
ผมู้ ชี วี ติ รักในสองแผน่ ดนิ

๓

ดาเนินเรอ่ื ง

Scene 1 : ท้องพระโรง

คือนารีวรี ชนอกี คนหนึ่ง เป็นผซู้ ึ่งช่วยเราเหลา่ สยาม
กลบั คืนสเู่ อกราชอนั เรอื งนาม พน้ จากความเป็นเมอื งขน้ึ ของศัตรู
ชาตโิ อบเอื้อเลือดเน้อื ไทยอาศัยถนิ่ เกยี รตแิ ผ่นดนิ ถ่นิ ไทยลูกหลานรู้
บรรพบรุ ุษเสยี สละกายใจสู้ เชญิ ชมดูละครประวตั ฯิ ดัดดรณุ ี

(เพลง) โอพ้ น้ื แผ่นดินเปน็ พยาน..
ให้ลกู หลานแห่งไทยจงจาม่นั ..
สบื ตานานคนด.ี . "วีรสตร"ี ลือนาม..
สละชีพพระชนมเ์ พอื่ สยามธารง..
งามพิศงามพรรณ.."สพุ รรณกลั ยา"..
เอกองค์ขตั ติยนารวี ีรชน..
ผทู้ รงสละองค์ให้แผน่ ดนิ ไดห้ ลุดพ้น..
มีเอกราชทั่วแควน้ ไทย..

บทพากษ์ : หา้ ปหี ลังจากทส่ี มเดจ็ พระศรสี ุริโยทยั สน้ิ พระชนมล์ ง สมเด็จพระเจา้ บาเยงนอง* ที่เสดจ็ เถลิงถวัลย์
ข้ึนครองราชย์ต่อจากพระเจ้าตะเบ็งชะเวต้ีและได้กรีธาทัพมอญ พม่า เข้ากระทาศึกกับหัวเมืองฝ่ายเหนือของ
ราชอาณาจักรอโยธยา พระเจ้าบาเยงนองทรงพิชิตได้เมืองกาแพงเพชร สุโขทัย และสวรรคโลกได้สิ้นแล้ว
พระเจา้ บาเยงนองจงึ นาทัพเข้าลอ้ มเมืองพระพษิ ณุโลกสองแคว

(เพลง) ...แผ่นดินเราเรอ่ื งช่อื ลือนามเมืองสยามแดนทอง
ขา้ วเตม็ นาฝงู ปลาเต็มคลอง แผน่ ดนิ ทองสุขใจทกุ ยาม
โชคดจี รงิ เกดิ ในดนิ แดนทส่ี ุดแสนงดงาม
ผคู้ นดมี ากมีศลี ธรรม ชา่ งสุขล้าจะมีใครเทียบเรา
ฟ้าประทานพระผู้ทรงเลศิ ลา้ ฤทธา
พระบุญญาคุ้มครองให้มวลประชาเราต่างสขุ ใจ

___________________________________________________________________________

* พระเจา้ บเุ รงนอง พม่าออกเสยี งวา่ “บะ ยิ่ง เหนา่ ง”์ ไทยมกั ออกเสียง “เหนา่ ง”์ วา่ “หน่อง”
ซึ่งจะง่ายตอ่ การออกเสยี งมากกวา่ “บะยิง่ ทีเ่ ขียนมี จดุ พนิ ทุ ขา้ งล่าง แปลว่า “ของพระราชา”
ถา้ ไมม่ ีจดุ ขา้ งล่าง จะกลายเปน็ เสยี ง “บะหยิ่ง” แปลวา่ “พระราชา “เหน่าง”์ แปลว่า “พี่ชาย”
(แตใ่ นความเป็นจริง บเุ รงนอง มศี กั ดเิ์ ป็นพเี่ ขยของพระเจา้ ตะเบ็งชเวตี้)
พระนามทีเ่ ปน็ ทรี่ ู้จักคอื บุเรงนอง กะยอดนิ นรธา หรือบางคนออกเสียงว่า บายน่ิ หนอ่ ง จอถิงนรธา
ดังน้นั พมา่ เรียก บาเยงนอง (Bayinnaung) – ไทยเรยี ก บุเรงนอง - โปรตเุ กส เรยี ก Braginoco
ที่มา http://pimpatchara.com

๔

Scene ๒ : ท้องพระโรง พระวิสุทธิกษัตรีย์ มขี ่าวจากนอกวังเจา้ ค่ะ
นางกานลั ๑ (นกั ร้อง) : คราน้ีหงสาวดีรว่ มล้อมเมืองพิษณโุ ลกแลว้ เจา้ ค่ะ
นางกานลั ๒ (นกั ร้อง) : บัดนหี้ งสารว่ มลอ้ มเมืองพิษณุโลกทุกทิศทาง ไพรพ่ ลขา้ ศกึ เหนือขนานบั
พระวิสทุ ธิกษตั รีย์ : หามีครั้งใดที่พิษณุโลกต้องเผชิญศึกหนาถึงคราวนี้ ส่วนพระมหาจักรพรรดิ์
แลเสนาบดีต่างเร่งรัดและตกแต่งค่ายคูประตูหอรบ มุ่งเข้าพระนครรับศึกหงษา
คุณทา้ ว (แย้ม) : ฝ่ายเดียว หาได้สนใจจัดแต่งทัพขึ้นมาเพ่ือช่วยกู้พิษณุโลกแต่ประการใด มันน่า
น้อยใจ
พระสพุ รรณกัลยา : เมื่อคราอโยธยามีภัย พวกเรา แลขุนนางหัวเมืองฝ่ายเหนือ หาได้อาลัยแด่ชีวิตไม่
พระวิสุทธิกษตั รีย์ : ยอมแลกเลือดเน้ือ แต่งกาลังออกไปกู้กรุง แต่มาบัดนี้ พิษณุโลกมีภัย
พระสุพรรณกัลยา : อโยธยากลับคิดเอาตัวรอด หาได้เหลียวแลเราไม่ ฉะน้ีแล้ว พิษณุโลก กับอโยธยา
จะเป็นสุวรรณปฐพีเดียวกันได้ฉันใด ฝ่ายเราจาเป็นจึงต้องขออย่าศึกเพ่ือรักษา
บา้ นเมืองไว้เพื่ออาณาราษฎรของเรา
แยแ่ ลว้ ทูลกระหม่อม สมเด็จพระเจา้ หงสาวดผี ้เู ป็นใหญ่ในทศทิศ
ทรงมพี ระราชโองการประกาศตรัสสัง่ ว่า ใหเ้ อาสมเด็จพระนเรศราชกมุ าร
องคใ์ หญ่ เสดจ็ ไปชุบเลีย้ งยงั กรงุ หงสาวดี ในท่ีของพระราชโอรสเพคะ
ทูลกระหม่อมแม่ ข้าเปน็ หว่ งนอ้ งเหลือเกิน ทีจ่ ะต้องจากบ้านไปอยู่ที่
หา่ งไกล แล้วน้องจะเปน็ อะไรไหมทา่ นแม่
เจา้ ไมต่ ้องเปน็ ห่วงไปหรอก บุเรงนองตบปากรับคาให้สตั ย์เปน็ แม่นมน่ั วา่
จะดแู ลองคด์ าเย่ยี งโอรสในอุทร
เป็นเชน่ น้ัน หมอ่ มฉนั กอ็ ดเป็นหว่ งไมไ่ ด้ ที่องค์ดาจะตอ้ งไปอยู่ท่ามกลาง
อริราชศตั รู

บทพากษ์ : พุทธศักราช 2112 พระเจ้าบุเรงนองรับส่ังให้สมเด็จพระมหาธรรมราชาจัดทัพไปตี
กรงุ ศรีอยุธยาร่วมกบั พระองค์ สมเด็จพระมหาธรรมราชาจัดกาลงั พล 30,000 ไปกบั ทพั พระเจ้าบเุ รงนอง
จนกระท่ังกรุงศรีอยุธยาเสียทีเป็นเหตใุ ห้ต้องเสียกรุง พระเจ้าบุเรงนองจึงราชาภิเษกสมเดจ็ พระมหาธรรม-
ราชาธิราชเจ้าให้ครองกรงุ ศรีอยธุ ยาแทน

Scene ๓ : ทอ้ งพระโรง

คุณทา้ ว (แย้ม) : ทูลกระหม่อม ทูลกระหมอ่ ม พระเจา้ บุเรงนองทรงขอพระสุพรรณกลั ยา
จากพระมหาธรรมราชาไปอยู่ท่ีหงสาเพคะ
พระวิสุทธกิ ษตั รีย์ : แมค่ ิดแล้วว่าจะต้องเกดิ เรื่องเช่นน้ี
พระสพุ รรณกลั ยา : เสดจ็ พ่อใหล้ ูกทาการใด ลกู ยอมทาถวายทกุ สง่ิ
พระวิสุทธกิ ษตั รีย์ : แตเ่ สดจ็ พ่อของเจ้าหมายจะยกเจา้ ให้กับพระเจ้าบุเรงนองแหง่ หงสาวดี
พระสพุ รรณกัลยา : เพคะท่านแม่
พระวิสุทธกิ ษตั รีย์ : สุพรรณกลั ยาลูกแม่ ฟังแม่นะ เจ้าเป็นทองนพคุณ เป็นทองเน้ือเก้า
จะทาการอันใด กจ็ งไวพ้ ระยศให้ประจกั ษ์ ทองแทน้ น้ั แม้จะข้ึนรปู รา่ ง
อยา่ งไร เผาอยา่ งไร กย็ งั เป็นทองอยนู่ นั่ เอง

๕

คุณท้าว (แย้ม) : ทรงหกั ห้ามพระทยั บา้ งเถอะเพคะ

พระวิสุทธกิ ษัตรีย์ : คุณท้าว ขา้ ทนไมไ่ ด้

พระสุพรรณกลั ยา : ลกู ไม่อยากไปอยทู่ า่ มกลางอริราชศตั รูท่ีหวงั คิดร้ายกับอโยธยา

พระวิสุทธิกษตั รีย์ : เจ้าคือลูกแม่ ผู้สืบเชือ่ สายพระศรสี ุรโิ ยทัย โลหติ ทกุ หยดหยาดของเจ้า

จะเข้มขน้ มเิ ป็นรองผูเ้ ปน็ พระอยั ยกิ าของเจ้าท่ยี อมเสยี สละพระชนชีพเพอ่ื

แผน่ ดิน

พระสุพรรณกัลยา : ลกู ยอมกายถวายรา่ งเพื่อเสด็จพ่อ ยอมเสียสละเพือ่ แผ่นดนิ เย่ยี งสมเด็จ-

พระอัยยิกา* ถึงแม้หวั ใจลูกจะตอ้ งระทมทุกข์เพยี งใดกต็ าม

(เพลง) ดังเพชรพรรณารายดงั พลายรุง้ แก้ว..
กลั ยาเพริศแพร้วหามีใครเทียมได้..
อ่อนหวานปานบุปผา.. แกรง่ กล้าเกนิ ชาย..
พระหฤทัยงดงามเกนิ พรรณา...

Scene ๔ ท้องพระโรง

พระสพุ รรณกลั ยา : ขา้ คงจะไมไ่ ด้กลับมาเห็นแผ่นดนิ อโยยาอีกแลว้ เป็นแน่
อย่ารบั ส่ังอย่างนน้ั สิเพคะ วนั นึง พระเจา้ กรงุ หงสา จะต้องมีราชกิจ
คุณท้าว (แย้ม) : เสดจ็ ลงมาอโยธยา พระองคต์ ้องทลู กระหม่อมขอเสด็จตามมาดว้ ยเปน็ แน่
แลว้ เม่ือไหร่เล่าคุณท้าว คงจะเป็นอกี หลายขวบปี หรือไม่ก็อาจจะไม่มวี ัน
พระสุพรรณกลั ยา : นน้ั เลยกไ็ ด้
โถ.่ ..ทูลกระหม่อมของบ่าว รบี เกบ็ ของเถอะเพคะ เหลอื ของสาคญั สง่ิ ใดอีก
คุณท้าว (แย้ม) : ไหมเพคะ
เราจะเอาดินอโยธยาไปด้วย จะได้พงึ ระลึกถือเสมอเหมือนวา่ ขา้ ยงั อาศยั อยู่
พระสุพรรณกลั ยา : บนแผ่นดนิ อโยธยา แบบกค็ งจะพอบรรเทาโศกลงไดบ้ ้าง
เจา้ ค่ะ (เดนิ ไปหยบิ พาน)
คุณท้าว (แย้ม) :

_________________________________________________________________________

*พระอัยยกิ า น. หมายถงึ ย่า ยาย. (พระสพุ รรณกลั ยาเป็นพระราชธดิ าของพระวสิ ทุ ธิกษัตรยี ์ ซึ่งพระวสิ ุทธิกษตั รียเ์ ปน็
พระราชธิดาในสมเดจ็ พระมหาจกั รพรรดิประสูติแต่พระสรุ โิ ยทัย พระสุรโิ ยทัยจึงมศี ักดเ์ิ ป็นพระอยั ยิกาหรือกค็ อื เป็นยายของ
พระสุพรรณกลั ยานนั่ เอง)

๖

Scene ๕ : ตลาดการค้า

แมค่ า้ มอญ : อาภรพรรณ เหลา่ น้ี มาจากแดนภารตะ ดเู น้ือผา้ สแิ มน่ าง หาได้หยาบกว่า
ผ้าพื้นเมืองที่เราทอเองไม่ อยู ...เนย่ี หากแม่นางนาไปปรุงเป็นผา้ ถุงหรือโจง
พระวิสุทธิกษตั รีย์ : ก็จะงามกวา่ หญงิ ใดในอโยธยา นี่ น้ากุหลาบจากเปอร์เซยี แม่นางเพียงแต่
ปรงุ แตง่ ในน้าสรง กลน่ิ กุหลาบก็จะแทรกตามกลิ่นกาย อา้ หรอื ว่าพระนาง
พระวสิ ุทธิกษตั รีย์ : อยากจะทอดพระเนตรทับทิมสเี ลือดนก ….
คณุ ทา้ ว (แย้ม) : ที่ข้ามาพบเจ้า ขา้ หาได้ปรารถนาจะหาซื้อสนิ ค้าของเจ้าแต่ประการใด
พระวสิ ุทธกิ ษัตรีย์ : ขา้ อยากได้ข่าวคราวของลกู ข้า พระนเรศ เจา้ มาจากหงสาวดี เจ้านา่ จะได้
สดับขา่ วคราวของพระนเรศมาบา้ ง
แม่คา้ มอญ : สง่ นกมาให้ข้าที
เจ้าค่ะ น่เี จ้าค่ะทลู กระหม่อม
หากเบ้ืองหน้ามีขา่ วอันใดเกยี่ วด้วยพระนเรศท่ีข้าควรรู้ เจ้าจงใช้วิหคนส้ี ง่
ขา่ วมาอย่าช้าที เดี่ยวขา้ จะตบรางวลั ใหเ้ จา้ อยา่ งถงึ ขนาดเชียว
เพคะ

เพลง (พรอ้ ม) ข่าวลือมา วา่ มนี วลนาง จับเป็นตัวประกนั
(เดยี่ ว 1) เค้าร่าลือกันซะจนวนุ่ วาย ไม่แนใ่ จวา่ ตายหรือเปน็
(พร้อม) ข่าวลอื มา ต่อ ๆ กันไป พดู ไปไดพ้ กิ ล ฉันขอเดาหละแมส่ าวหนา้ มล
ทา่ นเป็นคนท่านเป็นลูกเจา้ นาย
ลกู เจา้ นาย เขามาจากแดนแสนไกล จงเข้าใจ ตา่ งใครท่ดี แู ต่คนปะหลาดเกินใคร

Scene ๖ เมอื งพม่า

แม่ค้ามอญ : สวยจริงๆ เลยนะพระนาง สวยกวา่ สาวพมา่ รามัญของเราอีก
เจ้าไม่ต้องเจรจาคาหวานกับเราหรอก อนั ตัวเรามีคา่ เพยี งเชลยนางหนง่ึ
พระสพุ รรณกลั ยา : เจ้ากรงุ หงสาจะกระทาเย่ยี งใดกับเราก็ได้ตามพระประสงค์ แตอ่ ย่าได้หวังวา่
จะบังคับใจเรา ให้รกั พระองค์ได้
แมค่ ้ามอญ : ทา่ นแน่ใจกระนน้ั หรือ
พระสพุ รรณกลั ยา : มมิ ีอานาจใดจะแปรเปล่ยี นใจเรา
แมค่ า้ มอญ : อยา่ มั่นใจนัก วนั นึง พระเจ้าบาเยงนองจะทาให้ท่านรกั ใหจ้ งได้
พระสพุ รรณกัลยา : จะไม่มีวนั น้นั เป็นอนั ขาด
นางกานลั พม่า : ปาจดี อ พระยาบาเยงนอง ตีมาลาแด
คณุ ทา้ ว (แย้ม) : พ่ออยู่หัวบเุ รงนองเสดจ็ เพคะ

(เพลง) (เดี่ยว 1) อยา่ มัวคุย รีบ ๆ เข้ามา จดั หาผ้าให้ใหม่
(เดย่ี ว 2) ใหแ้ ม่คณุ พระสพุ รรณทรามวยั ผลัดเปล่ียนใส่จนดูงดงาม
เชญิ เจ้าค่ะ จะแตง่ จอมใจ จนชายตอ้ งมองตาม
ใหท้ ัง้ เมอื งเคา้ ร่าลือทุกทาง วา่ คนงามนี้เป็นลกู ใคร

๗

(เดี่ยว 1) ถอดกนั เลย ผลดั เปลยี่ นเร็วพลนั ใหเ้ ฉิดฉนั วไิ ล
(เดี่ยว 2) พระสพุ รรณน่ีมนั อะไร เก็บเอาไป เอา้ ..เรว็ เข้าซี
(พรอ้ ม) อยา่ โงนเงน ต้องดงึ แรง ๆ ให้มนั แน่นเตม็ ท่ี
ผา้ สไบช่วยพันให้ดี หลุดมาทีคงต้องกลมุ้ ตาย
ลกู เจา้ นายเขามาจากแดนแสนไกล
สวยเกินใครรับรองถูกใจถา้ ใครมาได้ยลนาง

นางกานลั (จนั ทร)์ : นีด่ นิ อะไรหรอ พระสุพรรณ
พระสพุ รรณกลั ยา : ดินอโยธยา
นางกานลั (จนั ทร์) : นี่ทา่ นเอาแผ่นดินอโยธยา มาสถติ ไว้กลางเมอื งหงสาเชยี วหรอเนยี่
พระสุพรรณกลั ยา : ใช่ เราหายอมย้ายไปพานักยังแผ่นดินใด นอกเหนือจากแผ่นดนิ อโยธยา
ศรีรามเทพนครของหม่อมชั้น และเราจะ ไมย่ อมเปลีย่ นชาติแปรเผา่ ไปเปน็
นางกานลั (จนั ทร)์ : อน่ื ใด นอกเหนือจากเป็นชาวสยาม ตราบชีวิตจะหาไม่
คุณทา้ ว (แย้ม) : หึหหึ ึ ท่านน่ีหยงิ่ ในเผา่ พันธ์ุของท่านยงิ่ นัก พระเจา้ บาเยงนองจะต้องพอ
พระทัยพระนางแนๆ่
ตอ่ แต่น้ีไปเบือ้ งหน้า ทา่ นจะเป็นทรี่ จู้ กั ในฉายา “อะเมยี้ วหย่ง”
ซง่ึ มีความหมายว่า ผู้ทจ่ี งรักและภักดใี นเผ่าพันธข์ องตน

เข้าถวายตัว หยงิ่ ในสยาม พระสพุ รรณไม่เป็นรองใคร
เพลง (พรอ้ ม) น่งุ ผา้ ห่มสไบมองแล้วหัวใจจนแทบสลาย
แตง่ ชาวสยาม เธอชา่ งงามพิชติ ใจชาย
บอกต่อ ๆ กนั ไป ใหเ้ คา้ ร่ารอื สมชอ่ื คนดี

Scene ๗ : ห้องพระสุพรรณกัลยา

คุณทา้ ว (แย้ม) : พระนาง !! พระนาง !! พระนางเจ้าขา พระองค์ดาจะหนีกลับอโยธยา

แตจ่ ะไม่ไปเพียงผเู้ ดียว จะพาพระองค์หญิงกลบั ไปดว้ ย หากคดิ จะอย่ยู งั้

ตอ่ ไป เห็นทีจะมภี ยั ถึงชวี ิต เจ้าราชนกิ ลุ พม่า คงไมป่ ลอ่ ยให้องคด์ าเป็น

เส้ียนตาตาตาใจอกี ต่อไป

พระองค์ทรงวางทางหนีทีไร่ไวแ้ ลว้ โดยไดเ้ ตรียมการซ่องสมุ พวกพราณท่ี

ชานาญทางแลข้าเกา่ เมอื งพิษณโุ ลกก็... กค็ ล่องตัวพอจะลอบนาพาพระองค์

ดากับพระนางกบั อโยธยาได้

คณุ ท้าว (แย้ม) : พระนางไมด่ ีพระทยั เลยหรอเพคะ ท่ีจะได้กลับสู่อโยธยาศรรี ามเทพนคร

หมอ่ มชัน้ จะรบี ไปเก็บข้าวของนะเพคะ พระองค์ดาจะเสด็จไปคืนน้ีแล้วนะ

เพคะ

พระสพุ รรณกลั ยา : คุณท้าว !!! คุณท้าว คิดหรือว่า บเุ รงนอง จะปล่อยใหเ้ ราหนีรอดไปได้

งา่ ย ๆ อยา่ ลืมนะ วา่ เราอยู่ในฐานะตัวประกนั

๘

คุณทา้ ว (แย้ม) : แลว้ เราจะไม่ต้องทนอยู่หงสาไปจนกว่าชวี ิตจะหาไม่หรือเพคะ

พระสพุ รรณกัลยา : ไมผ่ ดิ ตราบใดที่เรายงั อยู่ในขอบขันราชสีมาหงสาวดี และอโยธยายังไม่ได้

เอกราช เราจะต้องอยู่เปน็ ตวั ประกนั ท่นี ่ี

คณุ ท้าว (แย้ม) : แลว้ พระองค์ดาหระเพคะ พระองคจ์ ะหนรี อดไปหรือ

โถ่..พระองค์ดา (น้าตาไหล)

พระสพุ รรณกลั ยา : พระองคด์ า จะต้องเสดจ็ กลบั อโยธยา พระองค์คอื ความหวงั ของพวกเรา

คุณท้าว (แย้ม) : แล้วบุเรงนองจะปล่อยให้พระองค์ดาหนรี อดไปได้อย่างไรเพคะ

พระสพุ รรณกลั ยา : บเุ รงนองคือผเู้ ดียวท่ีจะช่วยพระองคด์ าให้หนรี อดไปได้ (พระนางเดนิ ออก)

คุณท้าว (แย้ม) : ก็ข้นึ อยู่กบั เวรกบั กรรมของพระองค์ ข้นึ อย่กู บั พระสุพรรณ แตข่ ้าเช่อื ว่า

พระสุพรรณทรงมอี ุบายท่ีจะช่วยใหพ้ ระองค์ดาหนรี อดไปได้

บทพากษ์ : ด้วยความเสน่หาทีพ่ ระเจา้ บุเรงนองมีต่อพระสพุ รรณ ทาให้ไมว่ า่ พระสพุ รรณจะทลู ขอส่ิงใด
กท็ รงประทานใหไ้ ด้ทัง้ นั้น

Scene ๘ : ปา้ หลาน ปา้ ป้า ป้า ปา้ ป้า ป้าเห็นด้วยกับขา้ หรือไม่ ที่พระองคห์ ญงิ
แมน้ : หลงรกั พระเจา้ บุเรงนอง
พระองคท์ รงเปน็ พระมหากษตั รยิ ์ท่เี ปยี่ มทศทิศราชธรรมและเมตตากรณุ า
คุณทา้ ว (แย้ม) : ย่ิงขนาดน้ัน จะไม่รักกันได้เยี่ยงไร เองลองคิดดูนะ การท่ีพระเจ้าบุเรงนอง
ทรงยอมปล่อยตัวพระองค์ดาให้หนีรอดไป ถ้าไม่ใช่เพราะความรักความ
แมน้ : เมตตา จะเพราะสิ่งใด เฮ้อออ คงมีแค่เพียงสิ่งเดียว ที่ทาให้พระองค์หญิง
คุณท้าว (แย้ม) : ทูลหัวของพวกเรา ยอมถวายใจให้พระเจา้ บเุ รงนองด้วยความเต็มใจ กค็ งจะ
แม้น : เป็นน้าพระทัยอันประเสริฐของพระองคใ์ นข้อน้ี
แล้วเมอ่ื ไหร่ ข้าจะมีความรกั กับเขาบา้ งเนาะป้า
คุณทา้ ว (แย้ม) : โอย๊ ยยย อแี ม้น ชาตินี้อ่านะ อยา่ ฝันไปหน่อยเลย
แมน้ : หอื อ.. ขา้ กฝ็ นั ว่า ขา้ จะมวี าสนาดีๆ อยูบ่ า้ งนะป้า
คณุ ท้าว (แย้ม) : นป่ี า้ ป้า ปา้ ถา้ เกิดวา่ วนั นงึ เนี่ยนะ ขา้ เดนิ อยู่ในหงสาวดี
แม้น : แล้วพระเจา้ มังกะยอชวา เสด็จมาขอขา้ ขา้ จะถวายตัวทันทีเลยนะป้า
โอ๊ย อีน่ี ผีเจาะปากมาพดู เสียอยา่ งไรวะ จึงพดู มาเยี่ยงน้ี !!!!!!
สืบไปภายหนา้ ป้าวา่ พระนเรศจะแปรถักดิ์มาเป็นศตั รหู งสาหรอื ไม่
ขา้ เชอ่ื วา่ องคด์ าจะไม่มีวนั แปรภักด์ิคดิ คดต่อหงสา
แล้วป้าจะเห็นจริงดั่งคาท่ขี า้ ทานายไว้ เมื่อได้ไร้ซง่ึ พระเจา้ สิบทิศบาเยงนอง
พระนเรศจะกรฑี าทัพกลบั มาเหยียบหงสา จงเช่อื ขา้ เถิด

๙

บทพากษ์ เม่ือครั้นสมเด็จพระเจ้าบุเรงนองสววรคต พระเจ้านันทบุเรงขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้ากรุงหงสา
องค์ใหม่ ต่อมาพม่าเกิดความวุ่นวายด้วยเหตุที่ พระเจ้านันทบุเรง กับ พระเจ้าอังวะ เกิดผิดใจกัน พระเจ้าหง
สาวดี จึงจดั ทพั หลวงไปตเี มอื งองั วะไปทาศึกที่เมืององั วะ และใหพ้ ระนเรศมาร่วมทพั ช่วยตอ่ ตีอังวะพร้อมกัน

ในครง้ั นน้ั พระเจา้ นนั ทบเุ รง ได้มีความระแวง พระนเรศวรอยู่แล้ว จงึ ให้ พระมหาอปุ ราชา รักษาพระ
นคร และส่ังว่าถ้า พระนเรศวรยกกองทัพมาถึงก็ให้คิดอ่านทางกาจัดเสีย แต่พระนเรศวรนั้น ทรงประวิงเวลา
มไิ ดย้ กกองทพั ไปตามกาหนด ดว้ ยพระองคท์ รงรู้เหตกุ ารณ์ดี

Scene ๙ : พระมหาอปุ ราชาคิดคดทรยศ
นางกานัล (จันทร)์ : ทลู กระหม่อม ทูลกระหม่อม ทูลกระหม่อม ข้าไดย้ ินข่าวจากพวกในวัง มนั

พดู กนั วา่ ตอนน้วี า่ พระมหาอุปราชาคิดคดทรยศต่อพระนเรศโดยหมายจะ
เอาชีวติ พระองค์
พระสพุ รรณกลั ยา : ดว้ ยฝ่ายหงสาวดี มิไดต้ ง้ั อยโู่ ดยครองสุจริตมติ รภาพขตั ตยิ ประเพณี
ประพฤตทิ างทุจรติ คดิ จะทาภยนั ตรายแกพ่ ระองค์ดา นบั แตน่ ไี้ ปเบื้องหน้า
กรุงพระมหานครศรอี โยธยากับเมอื งหงสาวดี คงขาดจากกันแตว่ นั นี้ไป
ตราบเท่ากาลปวสาร
แมน้ : ตอนน้ีพระองคด์ ามาตัง้ คา่ ยอยู่ท่เี มืองแครง ทรงมีพระดารจิ ะเทครวั เชลย
ศึกชาวกรุงศรีได้กลบั ยังแผน่ ดินไทยอีกครั้ง หลงั ประกาศอิสรภาพ
นางกานลั (จันทร์) : พระองค์มีพระประสงค์ให้พระนางโดยเสดจ็ ดว้ ย
พระสพุ รรณกลั ยา : ขา้ มอิ าจจากหงสาโดยเสดจ็ ด้วยพระนเรศได้ดอก
นางกานลั (จนั ทร์) : เหตุใดเล่าเพคะ
พระสุพรรณกัลยา : เจ้าก็รวู้ า่ ข้ามลี กู อ่อน หากจะพาไปพรอ้ มกบั ทพั พระนเรศ ก็จะถ่วงทางถอย
เปน็ ภาระ พระองคจ์ ะเพลยี้ งพล้าศัตรูได้ หากข้าทิ้งพระราชบตุ รไว้ มิพาไป
ด้วยเลา่ กไ็ ม่รวู้ า่ จะเกดิ ภยั อันตราย กลา้ กลายประการใด
แม้น : แตห่ ากพระองค์และพระโอรส จะยังประทับอยใู่ นหงสาสบื ต่อไป กจ็ ะต้อง
ราชภยั พ่ออยหู่ ัวเปน็ แน่แท้
พระสพุ รรณกลั ยา : เปน็ กรรมเป็นเวรของขา้ ทจ่ี ะต้องเปน็ องคป์ ระกนั แทนพระองค์ดา ขา้ หาได้
อาลยั แกโ่ ชคชะตา ขอเพียงชีวติ ข้า และลูกข้า แลกได้ด้วยชีวิตพระองคด์ า
ขา้ กต็ ายตาหลับแล้ว (ถอดปนิ่ ปักผม)
พระสุพรรณกัลยา : เจ้าจงนาปิ่นปักเกลา้ นีไ้ ปถวายพระนเรศ แลว้ กราบบงั คมทูลวา่ ขา้ มอิ าจ
ตามกลบั อโยธยาดว้ ยได้
นางกานัล (จนั ทร)์ : เพคะ

เพลง (พรอ้ ม) ไม่เคยทรงเสยี ดายเลอื ดเนื้อยอมพล.ี . ชีวติ เพ่ือกรุงศรีอยธุ ยา..
ยอมเป็นองคป์ ระกันแห่งกรุงหงสา.. ไม่กลวั เกรงแมช้ วี าจะประลัย..
โดดเด่ียวเดยี วดายกลางแดนศัตรู..

๑๐

บทพากษ์ : พุทธศักราช 2127 สมเดจ็ พระนเรศวรเสด็จยกทพั ขา้ มแมน่ ้าสะโตงไปใกล้ถงึ เมืองหงสาวดี
ประกาศอสิ รภาพ และจงึ ให้กองทัพแยกย้ายกันเทย่ี วบอกพวกครัวไทยท่ีพม่ากวาดต้อนไปแต่ก่อนใหอ้ พยพ
กลับบา้ นเมือง ไดผ้ คู้ นมาประมาณหม่นื เศษ

จนกระทัง่ ในปีพุทธศักราช 2135 พระเจา้ นนั ทบเุ รง โปรดให้พระมหาอุปราชา นากองทพั ทหารสอง
แสนสีห่ มนื่ คน มาตีกรุงศรีอยุธยาหมายจะชนะศึกในคร้งั นี้ สมเด็จพระนเรศวรทรงทราบว่าพม่าจะยกทัพใหญ่
มาตี จึงทรงเตรียมไพร่พล นากาลงั หนงึ่ แสนคนเข้าสู้ศึกออกทายุทธหัตถี ทา้ ยท่ีสดุ สมเด็จพระมหาอุปราชาก็
ปราชยั สิน้ พระชนม์ดว้ ยคมง้าวของสมเดจ็ พระนเรศวร ทัพหงสากม็ ีอันปราชัยต้องถอยทัพนาคนื สนู่ ครหงสาวดี
นับแตน่ ั้นมาก็ไม่มีกองทัพใดกลา้ ยกมากล้ากรายกรุงศรอี ยธุ ยาอีกเป็นระยะเวลาอีกยาวนาน

Scene ๑๐ : ห้องพระสพุ รรณ

คณุ ทา้ ว (แย้ม) : ทลู กระหม่อม ทูลกระหม่อม พระนเรศวรทรงทายุทธหตั ถีกับ
พระมหาอุปราชาเพคะ
พระสพุ รรณกลั ยา : จริงรึ เหตกุ ารณ์เปน็ อย่างไร
คุณท้าว (แย้ม) : พระมหาอปุ ราชามังสามเกยี ดถูกฟันด้วยพระแสงของ้าวของพระนเรศวรถึง
แกช่ ีวิตกบั คอช้างเลยเพคะ ทัพพมา่ รามญั แตกพา่ ยกลบั สู่หงสาสน้ิ แลว้
พระสุพรรณกัลยา : ข้ารอคอยวนั นีม้ านานแลว้ วนั ที่อโยธยา จะประกาศความเป็นไทย นับแต่น้ี
ขา้ จะนอนตายตาหลบั เพราะข้า และบา้ นเกิดเมืองนอนของขา้ จะคืนคง
พระสุพรรณกลั ยา : ความเปน็ ไทยแล้ว
ข้า...อยากกลับไปกราบแผน่ ดินอโยธยา อกี สกั คราครง้ั

เพลง (พรอ้ ม) โอพ้ ระทูลกระหมอ่ มแก้วผูเ้ ป็นมง่ิ ขวัญ..โอ.้ . "พระสุพรรณกัลยา"..
ปวงขา้ ไทขอถวายบชู า.. ตราบสนิ้ ดนิ ฟา้ พระนามมลิ ืมเลือน.

๑๑

Scene ๑๑ : ฉากรา

นามสุพรรณกัลยาสงู ค่ายิ่ง คอื ยอดหญิงวรี สตรที ี่ย่ิงใหญ่
เราลกู ดดั ฯขอถวายทงั้ กายใจ สถิตในใจปวงขา้ ถ้วนทั่วเมือง
เกยี รตคิ ุณเกรียงไกรไทยท้งั ชาติ ขอประกาศสดุดใี หล้ ือเลื่อง
นาม “สพุ รรณกลั ยา” จงรุ่งเรือง ใหฟ้ ูเฟ่ืองสมดัง “แผน่ ดินทอง”

(เพลง) แผ่นดินเราคือแผน่ ดนิ ทอง เราทุกผองประชา
(เดย่ี ว 1) ทะนบุ ารงุ ให้รงุ่ เรืองเกรยี งไกรได้เปน็ ไทยอยไู่ ปนานเท่านาน
(เด่ยี ว 2) แผ่นดินเราคอื แผ่นดินทองร่มเย็นเหมือนร่มไทร
(พร้อม) ขอดารงคงให้ไทยเป็นไท สสู้ ุดใจหากมใี ครรกุ ราน
รักบ้านเราเมืองเราด้วยใจภักดี
(พรอ้ ม) แม้ใครมาลองดีสตู้ าย ปกป้องสยามพ้นภยั
เราทุกคนผกู ใจเปน็ หนึง่ เดียวกัน
(พร้อม) หย่งิ ในสยาม พระสุพรรณไม่เป็นรองใคร
นุ่งผา้ ห่มสไบมองแลว้ หัวใจจนแทบสลาย
แต่งชาวสยาม เธอชา่ งงามพิชิตใจชาย
บอกต่อๆกนั ไป ใหเ้ คา้ รา่ รอื สมช่อื คนดี
เราชาวสยามขอคงม่ันรักสามคั คี
ยอมสละชพี พลีไมค่ ดิ ไม่กลัวผู้ใดฆ่าฟัน
เราชาวสยามพร้อมจะสพู้ ร้อมรบโรมรนั
เพ่ือใหล้ ูกให้หลานราลึกถึงวันน้ไี มเ่ สอื่ มคลาย

Scene ๑๒ : ฉากจบ

แม่คา้ มอญมาปล่อยนกแจ้งสารกลบั ไปยังกรุงศรีอยุธยาเรื่อง พระสพุ รรณกัลยา

พระวิสุทธกิ ษตั รีย์ : สพุ รรณกลั ยา เจ้าทาใหค้ นไทยเปน็ อิสรภาพ แต่ตวั ของเจา้ เองกลบั ไม่มี

อิสรภาพเลย จนวาระสุดทา้ ยของเจ้า

คุณท้าว (แย้ม) : ก่อนสนิ้ พระชนม์ พระนางมีรับส่ังให้นาของสงิ่ นมี้ าให้พระนางเพคะ

พระสพุ รรณกลั ยา : ด้วยหนังสือ ข้าขอลาทา่ นพอ่ ทา่ นแม่ และนอ้ งท้ังสอง ด้วยวันทเ่ี รารอคอย

ได้มาถงึ แลว้ อยธุ ยาของเราเปน็ อาณาจักรทร่ี ุ่งเรอื ง ลูกจึงสน้ิ ภาระ

และฝากเสน้ ผมนี้ มาฝงั ไวใ้ นแผน่ ดินท่ลี ูกรักด้วย ลูกลาก่อน

นบั ตง้ั แตเ่ สียกรงุ ศรีอยธุ ยา มาจนถึงคราวทหี่ งสาวดีล่มสลายน้ี เป็นระยะเวลานานทั้งสิ้น 24 ปี และเป็น
เวลา 24 ปี ท่รี าชนรแี หง่ กรุงศรีอยธุ ยาพระองคห์ น่ึงเสียสละความสุข ยอมรบั ความทุกขร์ ะทม อยใู่ นใจ
กลางแผน่ ดินของศตั รู ด้วยความอดทน จนถึงแลกด้วยชีวิต เพอ่ื สร้างหนทางอนั ยาวไกลให้ไทยไปจนสู่
อสิ รภาพ สมดังพระราชหฤทัยท่ีมุ่งมนั่ ไว้ในทส่ี ุด ราชนรอี งค์นี้ จึงควรได้รับการยกยอ่ งและจารึกพระนามไว้
ในฐานะสตรีอกี ผู้หน่ึงท่ีมพี ระคณุ ตอ่ แผ่นดินไทยอย่างเหลือล้น ราชนรีพระองคน์ ัน้ “พระสุพรรณกลั ยา”

...จบ..

๑๒

บทละครเร่อื ง พระสพุ รรณกัลยา เดอะมวิ สิคัล ตอน ประกาศอิสรภาพ

สรา้ งขึ้นเพื่อเทดิ พระเกียรติ และเผยแพร่พระเกียรติคุณของพระสพุ รรณกลั ยา

ถึงความเสียสละ กลา้ หาญ และความรักแผ่นดิน

๑๓

รายช่อื

นักแสดง นางสาววรญั ญา ทองสถิตย์
พระสุพรรณกลั ยา นางสาวภฤพันธ์ พนั กุย้
พระวสิ ุทธิกษัตรยิ ์ นางสาวเปมิกา เอยี่ มอานวย
คณุ ท้าว (แย้ม) นางสาวสดุ าทพิ ย์ สกลุ มโนทิพ
แม้น นางสาวพัทธกานต์ ฮะสูน
แมค่ ้ามอญ นางสาวกาญจนา เเตงออ่ น
นางกานัล (จนั ทร)์ นางสาวชญุ หกาญจน์ อฐั ชลสิ ังกาศ
นางกานลั (ยวง) นางสาวดาริณี จันทอง
ขับร้อง นางสาววรรณภา นุชแดง
ขับรอ้ ง นางสาวทานตะวนั ป้อมพจิ ิตร
ขบั ร้อง นางสาวณัฐธิดา ยังใหผ้ ล
ขับร้อง นางสาวศศิกาญจนา แสงอ่อน
ขับร้อง นางสาวณฐั ธดิ า ยังใหผ้ ล
ขับร้อง เดก็ หญิงมุทติ า ศิริสวสั ดิ์
ฉาก เดก็ หญิงวชิรญาณ์ พุทธรกั ษา
ฉาก เด็กหญงิ จฬุ าลักษณ์ กงั ฮวยสุน
ฉาก นางสาวโสภา ขาแยม้
ฉาก นางสาวกัญญาณัฐ ถุงเป้า
ฉาก นางสาวฉัตราภรณ์ โพธ์อิ อ่ ง
พากย์ นางสาวปรายรรรณรัต สมจิตร์
เสียง
นางสาวดารณิ ี จนั ทอง หัวหน้ากลุม่ สาระสงั คมศกึ ษาฯ
ทมี งาน นางสาวฉัตราภรณ์ โพธ์อิ ่อง ผอู้ านวยการโรงเรยี นดัดดรณุ ี
ผ้กู ากบั นางสาวภฤพนั ธ์ พนั ก้ยุ
ดาเนนิ เรอ่ื ง นางสาวเปมิกา เอี่ยมอานวย
บทละคร นางสาวกัญญาณัฐ ถุงเปา้
เครอ่ื งแต่งกาย นางสาวปรายรรรณรตั สมจติ ร์
ฉาก นายจุมพล บญุ มี
เสียง นายจริ ะศกั ดิ์ คชสหี ์
ผฝู้ กึ ซอ้ มการแสดง นายวฒุ นิ ันท์ สวัสดวิ์ งษ์
นางสาวพรรณวรท แกว้ ดวงตา
ผ้คู วบคมุ การแสดง นางสาวประภสั สร ทวีศรี
ผอู้ านวยการแสดง นางกง่ิ กาญจน์ บุญสร้าง
นางปนดั ดา มักสัมพนั ธุ์

๑๔

เอกสารอ้างองิ

ฑิภากร บารเมษฐ.์ (2542). หนงั สอื ในโครงการประวัตศิ าสตร์สยาม พระสุพรรณกลั ยา. กรงเทพฯ :
บางกอกบคุ๊

สเุ นตร ชุตนิ ธรานนท์. (2546). ค้นหลกั ฐานชะตากรรมพระสพุ รรณกลั ยา “ขัตตยิ นารี” แหง่ อยุธยา และเหตุ
สิน้ พระชนม์. ศลิ ปวฒั นธรรม ฉบับมกราคม ๒๕๔๖

สเุ นตร ชุตนิ ธรานนท์. (2550). พระสุพรรณกัลยา จากตานานสู่หนา้ ประวัติศาสตร์. พิมพค์ ร้งั ท่ี 5

[ออนไลน์].
wikipedia. (2562). ตำนำนสมเดจ็ พระนเรศวรมหำรำช ภำค ๒ ประกำศอสิ รภำพ. สืบค้นเมื่อ

วันท่ี 8 ตุลาคม 2562 จาก https://th.wikipedia.org/wiki/ตานานสมเด็จพระนเรศวรมหาราช_
ภาค_2_ประกาศอสิ รภาพ
Near. (ม.ป.ป.). ตำนำนพระสุพรรณกัลยำ (หำอำ่ นยำก). สืบคน้ เมอ่ื วันที่ 8 ตุลาคม 2562 จาก
https://board.postjung.com/877633

ภาคผนวก

Main Script ละครประวัตศิ าสตร์ เรอื่ ง พระสุพ
กลุ่มสาระการเรยี นรู้สังคมศกึ ษา ศาส

ฉากที่ นาทที ่ี บทละคร

1 00.00 – คอื นารวี ีรชนอกี คนหนงึ่ เปน็ ผ้ซู ึ่งช่วยเราเหลา่ สย

02.45 กลับคืนสู่เอกราชอนั เรอื งนาม พ้นจากความเป็นเมืองข้ึน

ชาติโอบเอือ้ เลือดเน้อื ไทยอาศยั ถิ่น เกยี รตแิ ผ่นดนิ ถ่นิ ไทยลูกห

บรรพบุรุษเสยี สละกายใจสู้ เชิญชมดูละครประวตั ิฯด

(เพลง) โอพ้ นื้ แผน่ ดนิ เป็นพยาน..
ใหล้ กู หลานแหง่ ไทยจงจามนั่ ..
สบื ตานานคนดี.. "วรี สตร"ี ลอื นาม..
สละชีพพระชนมเ์ พ่อื สยามธารง..
งามพิศงามพรรณ.."สพุ รรณกลั ยา"..
เอกองค์ขัตติยนารีวีรชน..
ผู้ทรงสละองคใ์ ห้แผน่ ดนิ ได้หลดุ พ้น..
มีเอกราชทั่วแควน้ ไทย..

บทพากย์ : ห้าปีหลังจากที่สมเด็จพระศรีสุริโยทัยส้ินพระชนม์ลง
บาเยงนอง* ท่ีเสด็จเถลิงถวัลย์ขึ้นครองราชย์ต่อจากพระเจ้าตะเบ
กรีธาทัพมอญ พม่า เข้ากระทาศึกกับหัวเมืองฝ่ายเหนือของราชอาณ
พระเจ้าบาเยงนองทรงพิชิตได้เมืองกาแพงเพชร สุโขทัย และสวรรค
พระเจา้ บาเยงนองจึงนาทัพเขา้ ล้อมเมืองพระพิษณุโลกสองแคว

พรรณกัลยา เดอะมิวสิคัล ตอนประกาศอิสรภาพ
สนาและวัฒนธรรม โรงเรยี นดดั ดรณุ ี

วัสดอุ ุปกรณ์ เคร่ืองแต่งกาย หมายเหตุ

ยาม - ไมค์ไวเลส 3 ตวั - ชุดไทยห่มสไบ
นของศัตรู - ไมคส์ าย 2 ตัว - ชุดไทยนงุ่ กระโจม
หลานรู้ อก
ดดั ดรุณี

สมเด็จพระเจ้า
บ็งชะเวต้ีและได้
ณาจักรอโยธยา
คโลกได้สน้ิ แล้ว

ฉากท่ี นาทที ี่ บทละคร

1 02.46- (เพลง) ...แผ่นดินเราเร่อื งชือ่ ลือนามเมืองสยามแดนทอง
03.35 ขา้ วเต็มนาฝูงปลาเตม็ คลอง แผน่ ดินทองสุขใจท
โชคดีจรงิ เกิดในดนิ แดนทีส่ ุดแสนงดงาม
ผคู้ นดมี ากมีศลี ธรรม ชา่ งสขุ ล้าจะมีใครเทยี บเรา
ฟ้าประทานพระผู้ทรงเลศิ ล้าฤทธา
พระบุญญาคุ้มครองให้มวลประชาเราตา่ งสขุ ใจ

2 03.36- พระวิสุทธิกษตั รีย์ : บดั นห้ี งสาร่วมล้อมเมืองพิษณุโลกทุกทิศทาง ไพร่พ
05.20 เหนือขนานับ หามีครั้งใดทพี่ ิษณุโลกต้องเผชิญศึกหนาถึงคราวน้ี สว่ นพร
แลเสนาบดตี ่างเร่งรดั และตกแต่งค่ายคูประตูหอรบ มุ่งเขา้ พระนครรับศึก
หาได้สนใจจดั แต่งทัพข้ึนมาเพ่ือชว่ ยก้พู ิษณุโลกแต่ประการใด มันน่าน้อย
ยามภี ัย พวกเรา แลขนุ นางหวั เมืองฝา่ ยเหนือ หาได้อาลยั แด่ชีวิตไม่ ยอมแ
แตง่ กาลังออกไปกู้กรุง แต่มาบดั น้ี พิษณุโลกมภี ัย อโยธยากลับคิดเอาตัว
เหลียวแลเราไม่ ฉะนแี้ ลว้ พิษณุโลก กับอโยธยา จะเปน็ สวุ รรณปฐพีเดียว
เราจาเป็นจงึ ต้องขออย่าศึกเพื่อรกั ษาบ้านเมืองไวเ้ พื่ออาณาราษฎรของเรา
คณุ ท้าว (แย้ม) : แย่แล้ว ทูลกระหม่อม สมเดจ็ พระเจา้ หงสาวดีผเู้
ทศทิศ ทรงมีพระราชโองการประกาศตรสั สัง่ ว่า ใหเ้ อาสมเดจ็ พระน
องค์ใหญ่ เสด็จไปชบุ เลย้ี งยังกรุงหงสาวดี ในที่ของพระราชโอรสเพค
พระสพุ รรณกัลยา : ทลู กระหมอ่ มแม่ ขา้ เป็นหว่ งน้องเหลือเกิน ที่จ
ไปอยู่ที่ห่างไกล แล้วน้องจะเปน็ อะไรไหมทา่ นแม่
พระวิสุทธิกษตั รีย์ : เจ้าไม่ต้องเปน็ ห่วงไปหรอก บุเรงนองตบปากร
เป็นแมน่ มัน่ ว่าจะดแู ลองคด์ าเยยี่ งโอรสในอุทร
พระสุพรรณกัลยา : เป็นเช่นน้นั หมอ่ มฉันกอ็ ดเปน็ ห่วงไม่ได้ ทีอ่ งค
อยู่ท่ามกลางอรริ าชศตั รู

วสั ดอุ ุปกรณ์ เคร่อื งแตง่ กาย หมายเหตุ
ง - ไมค์ไวเลส 3 ตัว - นกั ร้องใส่ชุดไทย
ทุกยาม น่งุ กระโจมอก

า

พลข้าศึก - ไมคส์ าย 2 ตัว - ชุดไทยหม่ สไบ
- ชดุ ไทยนุง่ กระโจม
ระมหาจกั รพรรดิ์ - พดั อก

กหงษาฝ่ายเดียว - ตง่ั

ยใจ เม่ือคราอโยธ - หง้ิ พระ

มแลกเลือดเนื้อ -หมอนองิ

วรอด หาได้

วกันไดฉ้ ันใด ฝ่าย

รา

เปน็ ใหญใ่ น

นเรศราชกุมาร

คะ

จะต้องจากบ้าน

รบั คาให้สัตย์

ค์ดาจะต้องไป

ฉากท่ี นาทที ่ี บทละคร

2 05.26- บทพากย์ : พุทธศักราช 2112 พระเจ้าบุเรงนองรับส่ังให้สมเด็จ

05.48 ธรรมราชาจัดทัพไปตีกรุงศรีอยุธยาร่วมกับพระองค์ สมเด็จพระ

ราชาจัดกาลังพล 30,000 ไปกับทัพพระเจ้าบุเรงนอง จนกระ

อยุธยาเสยี ทเี ป็นเหตใุ ห้ต้องเสียกรุง พระเจ้าบุเรงนองจึงราชาภิเ

พระมหาธรรม-ราชาธิราชเจา้ ใหค้ รองกรงุ ศรีอยุธยาแทน

3 05.49- คณุ ท้าว (แย้ม) : ทูลกระหม่อม ทูลกระหม่อม พระเจา้ บุเรงน
07.12 พระสุพรรณกัลยา จากพระมหาธรรมราชาไปอยู่ท่ีหงสาเพคะ
พระวิสุทธกิ ษตั รีย์ : แมค่ ิดแลว้ วา่ จะต้องเกิดเรือ่ งเชน่ น้ี
พระสพุ รรณกลั ยา : เสด็จพ่อใหล้ กู ทาการใด ลกู ยอมทาถวายทุก
พระวสิ ุทธิกษัตรีย์ : แตเ่ สดจ็ พอ่ ของเจ้าหมายจะยกเจา้ ให้กับพ
บุเรงนองแหง่ หงสาวดี
พระสุพรรณกัลยา : เพคะท่านแม่
พระวสิ ุทธิกษัตรยี ์ : สพุ รรณกัลยาลูกแม่ ฟงั แม่นะ เจา้ เปน็ ทอง
เปน็ ทองเนื้อเก้า จะทาการอนั ใด กจ็ งไว้พระยศใหป้ ระจักษ์ ทอง
แมจ้ ะขึน้ รูปรา่ งอย่างไร เผาอย่างไร ก็ยังเป็นทองอยู่นน่ั เอง
คณุ ท้าว (แย้ม) : ทรงหกั ห้ามพระทัยบ้างเถอะเพคะ
พระวิสุทธิกษตั รีย์ : คุณทา้ ว ข้าทนไม่ได้
พระสุพรรณกัลยา : ลกู ไม่อยากไปอยูท่ ่ามกลางอริราชศัตรูที่หว
กับอโยธยา
พระวิสุทธิกษตั รีย์ : เจา้ คือลูกแม่ ผู้สืบเชอื่ สายพระศรสี รุ ิโยทัย
ทุกหยดหยาดของเจา้ จะเข้มขน้ มิเปน็ รองผเู้ ปน็ พระอยั ยิกาของเ
เสยี สละพระชนชพี เพอ่ื แผน่ ดิน

วสั ดอุ ุปกรณ์ เคร่ืองแตง่ กาย หมายเหตุ
- ชดุ ไทยหม่ สไบ
จพระมหา - ไมคส์ าย 2 ตัว
ะมหาธรรม
ะทั่งกรุงศรี
เษกสมเด็จ

นองทรงขอ - ไมค์สาย 2 ตัว - ชุดไทยหม่ สไบ
- พดั - ชุดไทยนุ่งกระโจม
- ตง่ั อก

กส่งิ - หิ้งพระ
พระเจ้า -หมอนอิง

งนพคุณ
งแทน้ นั้

วงั คิดรา้ ย

โลหิต
เจ้าท่ยี อม

ฉากท่ี นาทีที่ บทละคร

3 07.13- พระสพุ รรณกลั ยา : ลูกยอมกายถวายร่างเพือ่ เสด็จพ่อ ยอมเสยี

07.50 แผน่ ดินเยย่ี งสมเดจ็ พระอัยยกิ า ถงึ แม้หัวใจลกู จะต้องระทมทกุ ข

ตาม

(เพลง) ดังเพชรพรรณารายดังพลายรุง้ แก้ว..
กัลยาเพรศิ แพรว้ หามีใครเทยี มได.้ .
อ่อนหวานปานบปุ ผา.. แกรง่ กลา้ เกนิ ชาย..
พระหฤทยั งดงามเกนิ พรรณา...

4 07.51- พระสพุ รรณกลั ยา : ข้าคงจะไมไ่ ดก้ ลบั มาเห็นแผ่นดนิ อโยยาอีก
09.00 แน่
คุณทา้ ว (แย้ม) : อยา่ รบั สัง่ อย่างนั้นสิเพคะ วนั นงึ พระเจ้ากรงุ
จะตอ้ งมรี าชกิจ เสดจ็ ลงมาอโยธยา พระองคต์ ้องทลู กระหม่อมข
ตามมาด้วยเปน็ แน่
พระสุพรรณกัลยา : แล้วเมอื่ ไหรเ่ ล่าคุณท้าว คงจะเปน็ อีกหลาย
หรอื ไม่ก็อาจจะไมม่ ีวนั นัน้ เลยก็ได้
คณุ ท้าว (แย้ม) : โถ.่ ..ทูลกระหมอ่ มของบา่ ว รีบเก็บของเถอะเ
เหลอื ของสาคัญสิ่งใดอีกไหมเพคะ
พระสุพรรณกลั ยา : เราจะเอาดินอโยธยาไปดว้ ย จะไดพ้ ึงระลึก
เหมอื นว่าข้ายังอาศัยอยู่บนแผ่นดินอโยธยา แบบกค็ งจะพอบรรเ
ไดบ้ ้าง
คณุ ทา้ ว (แย้ม) : เจา้ ค่ะ (เดินไปหยิบพาน)

วสั ดอุ ุปกรณ์ เครื่องแตง่ กาย หมายเหตุ

ยสละเพ่ือ - ไมคส์ าย 2 ตัว - ชุดไทยหม่ สไบ
ข์เพียงใดก็ - ไมค์ไวเลส 3 ตัว - ชดุ ไทยนงุ่ กระโจม
อก

กแลว้ เป็น - ไมค์สาย 2 ตวั - ชดุ ไทยห่มสไบ
- พดั - ชดุ ไทยน่งุ กระโจม
งหงสา - ตง่ั อก
ขอเสด็จ - ห้งิ พระ
- หมอนองิ
ยขวบปี - พาน
- ผ้าห่อดิน
เพคะ

กถือเสมอ
เทาโศกลง

ฉากท่ี นาทีท่ี บทละคร

5 09.01- แม่ค้ามอญ : อาภรพรรณ เหล่านี้ มาจากแดนภารตะ ดเู น้ือผ้าส

11.13 หาได้หยาบกวา่ ผ้าพืน้ เมืองทเี่ ราทอเองไม่ อยู ...เนี่ย หากแม่นางน

เปน็ ผ้าถุงหรอื โจง ก็จะงามกว่าหญงิ ใดในอโยธยา นี่ นา้ กหุ ลาบจ

เปอร์เซยี แมน่ างเพียงแตป่ รงุ แตง่ ในน้าสรง กลิ่นกหุ ลาบกจ็ ะแท

กลิน่ กาย อา้ หรือวา่ พระนางอยากจะทอดพระเนตรทับทมิ สีเลอื

พระวิสุทธกิ ษตั รีย์ : ท่ขี ้ามาพบเจา้ ข้าหาไดป้ รารถนาจะหาซอื้ ส

เจา้ แตป่ ระการใด ขา้ อยากได้ขา่ วคราวของลกู ขา้ พระนเรศ เจ้าม

สาวดี เจา้ น่าจะไดส้ ดบั ข่าวคราวของพระนเรศมาบา้ ง

พระวสิ ุทธกิ ษตั รยี ์ : สง่ นกมาใหข้ า้ ที

คุณทา้ ว (แย้ม) : เจา้ ค่ะ นีเ่ จา้ คะ่ ทลู กระหม่อม

พระวสิ ุทธิกษัตรยี ์ : หากเบ้อื งหนา้ มีข่าวอันใดเก่ยี วด้วยพระนเร

ควรรู้ เจ้าจงใช้วิหคนสี้ ง่ ขา่ วมาอยา่ ชา้ ที เดยี่ วขา้ จะตบรางวัลใหเ้

ถึงขนาดเชียว

แมค่ า้ มอญ : เพคะ

เพลง (พรอ้ ม) ขา่ วลอื มา วา่ มีนวลนาง จับเป็นตัวประกัน
เค้าร่าลอื กนั ซะจนวนุ่ วาย ไม่แน่ใจวา่ ตายหร

(เดีย่ ว 1) ขา่ วลอื มา ต่อ ๆ กันไป พูดไปไดพ้ ิกล
ฉนั ขอเดาหละแม่สาวหน้ามล
ท่านเปน็ คนทา่ นเป็นลูกเจา้ นาย

(พรอ้ ม) ลกู เจ้านาย เขามาจากแดนแสนไกล จงเข้าใจ
ต่างใครที่ดูแตค่ นปะหลาดเกนิ ใคร

วสั ดอุ ุปกรณ์ เครื่องแตง่ กาย หมายเหตุ

สิแม่นาง - ไมคส์ าย 2 ตวั - ชุดไทยห่มสไบ
นาไปปรงุ - ไมค์ไวเลส 3 ตวั - ชดุ ไทยนุ่งกระโจม
จาก - ผา้ อก
ทรกตาม - สร้อย - ชดุ แมค่ ้า
อดนก …. - แหวน
สินค้าของ - นา้ หอม
มาจากหง - กรงนก มนี ก

รศท่ีข้า
เจ้าอยา่ ง

รือเปน็
จ

ฉากท่ี นาทีท่ี บทละคร

6 11.14- แม่ค้ามอญ : สวยจริงๆ เลยนะพระนาง สวยกว่าสาวพมา่ รามัญ

13.21 อกี

พระสพุ รรณกลั ยา : เจา้ ไม่ต้องเจรจาคาหวานกบั เราหรอก อัน

ค่าเพยี งเชลยนางหนงึ่ เจา้ กรุงหงสาจะกระทาเย่ียงใดกบั เราก็ไดต้

ประสงค์ แต่อย่าได้หวังวา่ จะบงั คับใจเรา ใหร้ กั พระองค์ได้

แมค่ า้ มอญ : ทา่ นแนใ่ จกระน้ันหรือ

พระสพุ รรณกลั ยา : มมิ ีอานาจใดจะแปรเปลย่ี นใจเรา

แม่คา้ มอญ : อยา่ มั่นใจนกั วนั นึง พระเจ้าบาเยงนองจะทาใหท้ า่

จงได้

พระสพุ รรณกัลยา : จะไมม่ ีวันนัน้ เป็นอนั ขาด

นางกานัลพม่า : ปาจีดอ พระยาบาเยงนอง ตีมาลาแด

คณุ ท้าว (แย้ม) : พอ่ อยู่หัวบุเรงนองเสด็จเพคะ

(เพลง) (เด่ียว 1) อยา่ มัวคุย รีบ ๆ เขา้ มา จดั หาผา้ ใหใ้ หม่

ให้แม่คณุ พระสพุ รรณทรามวัย ผลัดเปล่ยี นใสจ่

(เด่ยี ว 2) เชิญเจา้ ค่ะ จะแตง่ จอมใจ จนชายต้องมองตาม

ใหท้ ั้งเมอื งเคา้ ร่าลือทุกทาง ว่าคนงามนเ้ี ปน็ ลูก

(เดีย่ ว 1) ถอดกันเลย ผลดั เปล่ยี นเร็วพลัน ใหเ้ ฉิดฉันวไิ ล

พระสุพรรณนม่ี นั อะไร เก็บเอาไป เอา้ ..เรว็ เขา้ ซ

(เดยี่ ว 2) อยา่ โงนเงน ตอ้ งดึงแรง ๆ ใหม้ ันแน่นเต็มท่ี

ผ้าสไบช่วยพันใหด้ ี หลดุ มาทีคงต้องกลุ้มตา

(พร้อม) ลกู เจา้ นายเขามาจากแดนแสนไกล

สวยเกินใครรบั รองถกู ใจถ้าใครมาไดย้ ลนาง

วสั ดุอุปกรณ์ เคร่อื งแตง่ กาย หมายเหตุ

ญของเรา - ไมคส์ าย 2 ตวั - ชดุ ไทยห่มสไบ
- ไมค์ไวเลส 3 ตวั - ชุดไทยน่งุ กระโจม
นตัวเรามี - ตง่ั อก
ตามพระ - หิ้งพระ
- หมอนองิ
- ผ้าผนื ยาว

านรักให้

จนดูงดงาม
ม
กใคร
ล
ซี

าย

ง

ฉากท่ี นาทที ่ี บทละคร

6 13.22- นางกานัล (จันทร์) : น่ดี ินอะไรหรอ พระสพุ รรณ

14.37 พระสุพรรณกัลยา : ดินอโยธยา

นางกานัล (จนั ทร)์ : น่ีทา่ นเอาแผ่นดนิ อโยธยา มาสถติ ไว้กลาง

สาเชยี วหรอเนยี่

พระสพุ รรณกัลยา : ใช่ เราหายอมยา้ ยไปพานกั ยงั แผ่นดนิ ใด

นอกเหนือจากแผ่นดินอโยธยาศรรี ามเทพนครของหมอ่ มชัน้ และ

ไมย่ อมเปลี่ยนชาติแปรเผา่ ไปเปน็ อ่นื ใด นอกเหนือจากเปน็ ชาวส

ตราบชวี ติ จะหาไม่

นางกานัล (จันทร์) : หึหึหึ ท่านน่หี ยง่ิ ในเผ่าพนั ธุข์ องท่านย่ิงนกั

บาเยงนองจะต้องพอพระทยั พระนางแนๆ่

คุณทา้ ว (แย้ม) : ต่อแต่นี้ไปเบ้ืองหน้า ท่านจะเป็นทร่ี ูจ้ กั ในฉาย

“อะเมยี้ วหยง่ ” ซึง่ มีความหมายว่า ผ้ทู ่จี งรกั และภักดีในเผ่าพันธ

เข้าถวายตัว
เพลง (พร้อม) หยิ่งในสยาม พระสพุ รรณไม่เปน็ รองใคร

นุง่ ผ้าห่มสไบมองแลว้ หัวใจจนแทบสลาย
แตง่ ชาวสยาม เธอช่างงามพิชิตใจชาย
บอกตอ่ ๆ กนั ไป ให้เค้าร่ารอื สมชื่อคนดี

7 14.38- คุณท้าว (แย้ม) : พระนาง !! พระนาง !! พระนางเจา้ ขา พระอ
15.15 หนกี ลับอโยธยา แต่จะไมไ่ ปเพียงผเู้ ดียว จะพาพระองค์หญิงกลบั
หากคิดจะอย่ยู ง้ั ตอ่ ไป เห็นทจี ะมีภัยถึงชวี ิต เจา้ ราชนกิ ุลพม่า คง
ให้องค์ดาเปน็ เสีย้ นตาตาตาใจอกี ต่อไปพระองค์ทรงวางทางหนที
โดยได้เตรยี มการซอ่ งสุมพวกพราณที่ชานาญทางแลข้าเก่าเมอื งพ
ก.็ .. ก็คลอ่ งตวั พอจะลอบนาพาพระองค์ดากบั พระนางกับอโยธย

วัสดอุ ุปกรณ์ เครือ่ งแต่งกาย หมายเหตุ

งเมืองหง - ไมคส์ าย 2 ตัว - ชดุ ไทยหม่ สไบ
- ไมค์ไวเลส 3 ตวั - ชุดไทยนงุ่ กระโจม
ะเราจะ - ตง่ั อก
สยาม - หิง้ พระ
ก พระเจ้า - หมอนองิ
- พานใสด่ ิน
- พานทองใส่
เครอ่ื งนงุ่ ห่มสาหรับ
เปลยี่ น

ยา
ธุ์ของตน

องค์ดาจะ - ไมค์สาย 2 ตัว - ชุดไทยห่มสไบ
บไปด้วย - ชดุ ไทยนงุ่ กระโจม
งไม่ปล่อย อก
ทไี ร่ไว้แล้ว
พษิ ณโุ ลก
ยาได้

ฉากท่ี นาทีท่ี บทละคร

7 15.16- คุณท้าว (แย้ม) : พระนางไม่ดีพระทัยเลยหรอเพคะ ทีจ่ ะไดก้ ล

16.25 อโยธยาศรรี ามเทพนคร หม่อมชัน้ จะรบี ไปเก็บข้าวของนะเพคะ

ดาจะเสด็จไปคืนนแี้ ล้วนะเพคะ

พระสพุ รรณกัลยา : คุณท้าว !!! คณุ ท้าว คิดหรือว่า บเุ รงนอง จ

ให้เราหนรี อดไปไดง้ ่ายๆ อยา่ ลืมนะ วา่ เราอย่ใู นฐานะตัวประกัน

คุณท้าว (แย้ม) : แลว้ เราจะไม่ต้องทนอยู่หงสาไปจนกวา่ ชวี ติ จ

หรอื เพคะ

พระสุพรรณกัลยา : ไมผ่ ดิ ตราบใดท่เี รายังอยใู่ นขอบขนั ราชสีม

และอโยธยายงั ไม่ได้เอกราช เราจะต้องอยเู่ ปน็ ตัวประกันท่ีนี่

คณุ ท้าว (แย้ม) : แลว้ พระองค์ดาหระเพคะ พระองค์จะหนรี อด

โถ.่ .พระองค์ดา (น้าตาไหล)

พระสุพรรณกลั ยา : พระองค์ดา จะต้องเสด็จกลบั อโยธยา พระ

ความหวงั ของพวกเรา

คณุ ทา้ ว (แย้ม) : แล้วบเุ รงนองจะปลอ่ ยให้พระองคด์ าหนีรอดไ

อย่างไรเพคะ

พระสุพรรณกลั ยา : บเุ รงนองคอื ผ้เู ดยี วทจ่ี ะชว่ ยพระองค์ดาให้ห

ได้ (พระนางเดินออก)

คุณทา้ ว (แย้ม) : ก็ข้นึ อย่กู ับเวรกบั กรรมของพระองค์ ขนึ้ อยู่ก

สพุ รรณ แต่ข้าเช่ือวา่ พระสุพรรณทรงมอี บุ ายทีจ่ ะช่วยให้พระอ

รอดไปได้

บทพากย์ : ด้วยความเสน่หาทพี่ ระเจา้ บุเรงนองมีต่อพระสพุ ร
ไมว่ ่าพระสุพรรณจะทูลขอสิ่งใด กท็ รงประทานใหไ้ ดท้ งั้ นั้น

วัสดุอุปกรณ์ เคร่อื งแตง่ กาย หมายเหตุ

ลบั สู่ - ไมค์สาย 2 ตัว - ชดุ ไทยห่มสไบ
พระองค์ - ตง่ั - ชุดไทยน่งุ กระโจม
- หิ้งพระ อก
จะปล่อย - หมอนองิ
น - พานใสด่ นิ
จะหาไม่

มาหงสาวดี

ดไปหรือ

ะองค์คอื

ไปได้

หนรี อดไป

กับพระ
องค์ดาหนี

รรณ ทาให้

ฉากท่ี นาทีท่ี บทละคร

8 16.26- แม้น : ป้าปา้ ปา้ ป้า ป้า ปา้ เห็นดว้ ยกบั ขา้ หรือไม่ ท่ีพระองค

18.02 หลงรกั พระเจ้าบุเรงนอง

คณุ ท้าว (แย้ม) : พระองค์ทรงเป็นพระมหากษัตริย์ท่ีเปี่ย

ราชธรรมและเมตตากรุณายิ่งขนาดนั้น จะไม่รักกันได้เย่ียงไร เ

ดนู ะ การที่พระเจ้าบุเรงนองทรงยอมปล่อยตวั พระองค์ดาใหห้ นีร

ไม่ใช่เพราะความรักความเมตตา จะเพราะส่ิงใด เฮ้อออ คงมีแ

เดียว ท่ีทาให้พระองค์หญิงทูลหวั ของพวกเรา ยอมถวายใจใหพ้ ร

นองด้วยความเต็มใจ ก็คงจะเป็นน้าพระทัยอันประเสริฐของพ

ขอ้ น้ี

แม้น : แลว้ เมื่อไหร่ ข้าจะมคี วามรกั กบั เขาบา้ งเนาะป้า

คณุ ท้าว (แย้ม) : โอย๊ ยยย อีแม้น ชาตนิ ้ีอ่านะ อยา่ ฝนั ไปหน่อย

แม้น : หอื อ.. ข้า ก็ฝนั วา่ ขา้ จะมีวาสนาดีๆ อยู่บ้างนะปา้ นีป่ ้า ป

เกิดว่าวนั นึงเนยี่ นะ ขา้ เดนิ อยู่ในหงสาวดีแล้วพระเจา้ มังกะยอชว

มาขอข้า ขา้ จะถวายตัวทันทเี ลยนะปา้

คุณท้าว (แย้ม) : โอย๊ อนี ี่ ผีเจาะปากมาพดู เสียอยา่ งไรวะ จึงพ

น้ี !!!!!!

แม้น : สบื ไปภายหน้า ป้าวา่ พระนเรศจะแปรถกั ดิ์มาเป็นศัตรูหง

คณุ ทา้ ว (แย้ม) : ขา้ เช่อื ว่าองค์ดาจะไม่มีวนั แปรภักดค์ิ ิดคดต่อ

แม้น : แลว้ ป้าจะเห็นจริงดัง่ คาท่ขี ้าทานายไว้ เมื่อได้ไร้ซง่ึ พระเจ

บาเยงนอง พระนเรศจะกรีฑาทพั กลับมาเหยียบหงสา จงเชื่อขา้

วสั ดุอุปกรณ์ เครือ่ งแต่งกาย หมายเหตุ

คห์ ญิง - ไมค์สาย 2 ตัว - ชดุ ไทยนงุ่ กระโจม
- ตง่ั อก

ยมทศทิศ - หิ้งพระ
เองลองคิด - หมอนอิง
รอดไป ถ้า - พานใส่ดิน
แค่เพียงสิ่ ง
ระเจา้ บุเรง
พระองค์ใน

ยเลย
ป้า ป้า ถา้
วา เสดจ็

พูดมาเยีย่ ง

งสาหรือไม่
อหงสา
จ้าสบิ ทศิ
าเถดิ

ฉากท่ี นาทที ี่ บทละคร

8 18.03- บทพากย์ : เม่ือคร้ันสมเด็จพระเจ้าบุเรงนองสววรคต พระเจ้า

18.45 ขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้ากรุงหงสาองค์ใหม่ ต่อมาพม่าเกิดคว

ด้วยเหตุท่ี พระเจ้านันทบุเรง กับ พระเจ้าอังวะ เกิดผิดใจกัน พ

สาวดี จงึ จัดทัพหลวงไปตเี มอื งอังวะไปทาศึกท่ีเมืององั วะ และให

มารว่ มทพั ชว่ ยตอ่ ตอี งั วะพรอ้ มกัน

ในคร้ังน้ัน พระเจ้านันทบุเรง ได้มีความระแวง พระน

แล้ว จงึ ให้ พระมหาอุปราชา รักษาพระนคร และสง่ั ว่าถา้ พระน

กองทัพมาถึงก็ให้คิดอ่านทางกาจัดเสีย แต่พระนเรศวรน้ัน ท

เวลามไิ ดย้ กกองทัพไปตามกาหนด ด้วยพระองคท์ รงรเู้ หตกุ ารณด์

9 18.46- นางกานลั (จนั ทร์) : ทูลกระหม่อม ทลู กระหม่อม ทูลกระหม่อ

20.02 ยนิ ขา่ วจากพวกในวัง มันพูดกันว่าตอนนว้ี า่ พระมหาอปุ ราชาคิด

ต่อพระนเรศโดยหมายจะเอาชีวิตพระองค์

พระสพุ รรณกัลยา : ด้วยฝา่ ยหงษาวดี มิไดต้ ั้งอยู่โดยครองสุจริต

ขัตตยาประเพณี ประพฤติทางทุจรติ คิดจะทาภยนั ตรายแก่พระ

นบั แตน่ ไ้ี ปเบ้ืองหนา้ กรุงพระมหานครศรีอโยธยากับเมืองหงสาว

จากกันแตว่ นั น้ีไป ตราบเท่ากาลปวสาร

แมน้ : ตอนนีพ้ ระองค์ดามาต้ังค่ายอยู่ทเ่ี มืองแครง ทรงมพี ระดารจิ ะ

เชลยศึกชาวกรุงศรไี ด้กลับยงั แผน่ ดินไทยอีกครั้ง หลงั ประกาศอิสรภา

นางกานลั (จันทร)์ : พระองคม์ พี ระประสงค์ให้พระนางโดยเสด

พระสุพรรณกัลยา : ข้ามอิ าจจากหงสาโดยเสดจ็ ดว้ ยพระนเรศไ

นางกานลั (จันทร)์ : เหตุใดเลา่ เพคะ

พระสุพรรณกลั ยา : เจา้ ก็รูว้ ่าขา้ มลี กู ออ่ น หากจะพาไปพร้อมกับ

นเรศ ก็จะถว่ งทางถอยเป็นภาระ พระองค์จะเพล้ยี งพลา้ ศตั รูได้

พระราชบตุ รไว้ มพิ าไปด้วยเลา่ ก็ไม่รู้ว่าจะเกดิ ภยั อันตราย กล้าก

ประการใด

วัสดุอุปกรณ์ เครอ่ื งแต่งกาย หมายเหตุ
- ชดุ ไทยห่มสไบ
านันทบุเรง - ไมคส์ าย 2 ตัว
วามวุ่นวาย
พระเจ้าหง
ห้พระนเรศ

นเรศวรอยู่ - ชดุ ไทยหม่ สไบ
นเรศวรยก - ชดุ ไทยนุ่งกระโจม
ทรงประวิง อก
ดี

อม ข้าได้ - ไมค์สาย 2 ตัว
ดคดทรยศ - ตง่ั

- ห้งิ พระ
ตมติ รภาพ - หมอนอิง
ะองค์ดา - พานใส่ดิน
วดี คงขาด - ตุ๊กตาเดก็

ะเทครัว
าพ
ดจ็ ด้วย
ได้ดอก

บทพั พระ
หากขา้ ทงิ้
กลาย

ฉากท่ี นาทที ี่ บทละคร

9 20.03- แมน้ : แต่หากพระองค์และพระโอรส จะยงั ประทบั อย่ใู นหงสาส

21.20 กจ็ ะต้องราชภยั พ่ออยหู่ ัวเปน็ แน่แท้

พระสุพรรณกัลยา : เปน็ กรรมเปน็ เวรของข้า ท่จี ะตอ้ งเป็นองคป์

แทนพระองค์ดา ข้าหาได้อาลัยแก่โชคชะตา ขอเพียงชวี ติ ข้า แล

แลกไดด้ ้วยชวี ิตพระองคด์ า ข้าก็ตายตาหลับแลว้ (ถอดปิ่นปักผม

พระสพุ รรณกลั ยา : เจ้าจงนาป่ินปกั เกลา้ นี้ไปถวายพระนเรศ แ

บังคมทลู ว่า ข้ามิอาจตามกลบั อโยธยาดว้ ยได้

นางกานลั (จนั ทร)์ : เพคะ

เพลง (พร้อม) ไม่เคยทรงเสยี ดายเลือดเนื้อยอมพลี..

ชีวิตเพ่ือกรุงศรีอยธุ ยา..

ยอมเป็นองค์ประกันแห่งกรงุ หงสา..

ไมก่ ลวั เกรงแม้ชวี าจะประลัย..

โดดเดี่ยวเดยี วดายกลางแดนศตั รู..

9 21.21- บทพากย์ : พทุ ธศักราช 2127 สมเดจ็ พระนเรศวรเสด็จยกทพั ข

22.22 สะโตงไปใกล้ถึงเมอื งหงสาวดี ประกาศอิสรภาพ และจงึ ให้กองท

ย้ายกนั เท่ียวบอกพวกครัวไทยทพ่ี ม่ากวาดต้อนไปแต่ก่อนใหอ้ พย

บา้ นเมือง ได้ผู้คนมาประมาณหมืน่ เศษ

จนกระท่งั ในปพี ุทธศกั ราช 2135 พระเจา้ นันทบเุ รง โป

มหาอุปราชา นากองทพั ทหารสองแสนสหี่ มน่ื คน มาตกี รงุ ศรีอย

จะชนะศึกในครง้ั นี้ สมเด็จพระนเรศวรทรงทราบวา่ พมา่ จะยกทพั

มาตี จึงทรงเตรยี มไพร่พล นากาลังหนง่ึ แสนคนเข้าสศู้ ึกออกทาย

ท้ายทส่ี ดุ สมเด็จพระมหาอุปราชากป็ ราชัยสิ้นพระชนม์ด้วยคมง้า

สมเด็จพระนเรศวร ทัพหงสากม็ ีอนั ปราชัยต้องถอยทัพนาคืนสนู่

ดี นับแต่นนั้ มาก็ไม่มกี องทัพใดกล้ายกมากลา้ กรายกรุงศรีอยธุ ยา

ระยะเวลาอีกยาวนาน

วัสดุอุปกรณ์ เครื่องแตง่ กาย หมายเหตุ

สบื ต่อไป - ไมค์สาย 2 ตัว - ชดุ ไทยห่มสไบ
- ไมค์ไวเลส 3 ตวั - ชุดไทยนุง่ กระโจม
ประกนั - ตง่ั อก
ละลูกขา้ - หงิ้ พระ
ม) - หมอนอิง
แล้วกราบ - พานใส่ดิน
- ปน่ิ ปกั ผม

ข้ามแม่น้า - ไมค์สาย 2 ตวั - ชดุ ไทยหม่ สไบ
ทัพแยก
ยพกลับ

ปรดให้พระ
ยุธยาหมาย
พใหญ่
ยุทธหัตถี
าวของ
นครหงสาว
าอีกเป็น

ฉากท่ี นาทที ี่ บทละคร

10 22.23- คณุ ทา้ ว (แย้ม) : ทลู กระหม่อม ทลู กระหม่อม พระนเรศวรทร

24.09 ยุทธหตั ถกี ับพระมหาอปุ ราชาเพคะ

พระสพุ รรณกัลยา : จริงรึ เหตุการณเ์ ปน็ อยา่ งไร

คณุ ท้าว (แย้ม) : พระมหาอปุ ราชามงั สามเกยี ดถูกฟันดว้ ยพระ

งา้ วของพระนเรศวรถงึ แก่ชีวติ กบั คอช้างเลยเพคะ ทัพพมา่ รามญั

พา่ ยกลบั ส่หู งสาส้ินแลว้

พระสพุ รรณกลั ยา : ข้ารอคอยวันนี้มานานแลว้ วนั ทีอ่ โยธยาจะ

ความเปน็ ไทย นบั แต่น้ี ข้าจะนอนตายตาหลบั เพราะขา้ และบา้

เมืองนอนของข้า จะคนื คงความเปน็ ไทยแลว้

พระสุพรรณกัลยา : ขา้ ...อยากกลับไปกราบแผน่ ดินอโยธยา อกี

ครัง้

เพลง (พร้อม) โอพ้ ระทลู กระหมอ่ มแก้วผู้เป็นมิง่ ขวัญ..
โอ้.. "พระสุพรรณกลั ยา"..
ปวงขา้ ไทขอถวายบูชา..
ตราบสนิ้ ดนิ ฟา้ พระนามมลิ ืมเลอื น.

11 24.11- นามสุพรรณกัลยาสูงค่ายิ่ง คอื ยอดหญิงวรี สตรีที่ยิ่งใหญ
25.00 เราลกู ดดั ฯขอถวายทั้งกายใจ สถิตในใจปวงขา้ ถ้วนทั่วเมอื
เกียรตคิ ณุ เกรียงไกรไทยทงั้ ชาติ ขอประกาศสดุดใี ห้ลอื เล่ือง
นาม “สพุ รรณกลั ยา” จงรงุ่ เรือง ให้ฟเู ฟอ่ื งสมดัง “แผ่นดินท

วัสดุอุปกรณ์ เครอ่ื งแต่งกาย หมายเหตุ

รงทา - ไมค์สาย 2 ตวั - ชดุ ไทยหม่ สไบ
- ไมคไ์ วเลส 3 ตัว - ชุดไทยนุ่งกระโจม
ะแสงขอ - ตง่ั อก
ญ แตก - หง้ิ พระ
- หมอนองิ
ะประกาศ - พานใส่ดนิ
านเกิด

กสกั ครา

ญ่ - ไมคไ์ วเลส 3 ตวั - ชดุ ไทยห่มสไบ
อง - ชุดไทยนงุ่ กระโจม

อก
ทอง”

ฉากท่ี นาทีที่ บทละคร
11 25.00- (เพลง)
แผน่ ดินเราคอื แผน่ ดนิ ทอง เราทกุ ผองประชา
28.00 (เด่ยี ว 1) ทะนบุ ารุงให้รุ่งเรืองเกรยี งไกรไดเ้ ป็นไทยอยู่ไ
เทา่ นาน
(เดยี่ ว 2) แผน่ ดินเราคือแผ่นดินทองร่มเย็นเหมือนร่มไท
(พรอ้ ม) ขอดารงคงให้ไทยเป็นไท สู้สุดใจหากมีใครรุก
รักบา้ นเราเมืองเราดว้ ยใจภักดี
(พร้อม) แม้ใครมาลองดีสู้ตาย ปกป้องสยามพน้ ภัย
เราทกุ คนผูกใจเป็นหน่ึงเดียวกัน
(พร้อม) หยง่ิ ในสยาม พระสุพรรณไม่เป็นรองใคร
นุ่งผ้าห่มสไบมองแล้วหัวใจจนแทบสลาย
แตง่ ชาวสยาม เธอชา่ งงามพิชติ ใจชาย
บอกต่อๆกันไป ใหเ้ ค้าร่ารือสมช่อื คนดี
เราชาวสยามขอคงม่นั รกั สามัคคี
ยอมสละชีพพลีไมค่ ดิ ไม่กลัวผู้ใดฆ่าฟนั
เราชาวสยามพร้อมจะสู้พร้อมรบโรมรัน
เพอ่ื ให้ลูกให้หลานราลกึ ถึงวันน้ีไม่เสื่อมคลาย

12 28.01- แมค่ า้ มอญมาปล่อยนกแจ้งสารกลับไปยังกรุงศรีอยธุ ยาเร่ือง พ

30.00 สุพรรณกัลยา

พระวสิ ุทธกิ ษตั รีย์ : สุพรรณกลั ยา เจา้ ทาใหค้ นไท

อิสรภาพ แตต่ วั ของเจา้ เองกลับไมม่ ี

อสิ รภาพเลย จนวาระสดุ ทา้

คุณท้าว (แย้ม) : กอ่ นสิ้นพระชนม์ พระนางมีร

นาของสงิ่ นี้มาให้พระนางเพคะ

วสั ดุอุปกรณ์ เครือ่ งแต่งกาย หมายเหตุ
- ไมค์สาย 2 ตัว - ชุดไทยหม่ สไบ
า - ไมค์ไวเลส 3 ตัว - ชุดไทยนงุ่ กระโจม
ไปนาน อก

ทร
กราน

ย

พระ - ไมคส์ าย 2 ตัว - ชุดไทยห่มสไบ
- ไมค์ไวเลส 3 ตวั - ชดุ ไทยนุง่ กระโจม

ทยเปน็ อก

ายของเจา้
รับสัง่ ให้

พระสุพรรณกัลยา : ด้วยหนังสือ ขา้ ขอลาทา่ นพ่อ
และนอ้ งท้งั สอง ดว้ ยวันทเี่ รารอคอย

ไดม้ าถึงแลว้ อยุธยาของเราเ
อาณาจักรทรี่ งุ่ เรือง ลูกจึงส้นิ ภาระ

และฝากเสน้ ผมน้ี มาฝงั ไวใ้ น
ลูกรกั ดว้ ย ลกู ลาก่อน

นบั ต้งั แต่เสียกรุงศรีอยุธยา มาจนถึงคราวที่หงสาวดลี ่มสลายน
ระยะเวลานานทัง้ สิ้น 24 ปี และเป็นเวลา 24 ปี ที่ราชนรแี ห
อยธุ ยาพระองค์หน่งึ เสยี สละความสขุ ยอมรับความทุกขร์ ะทม
กลางแผ่นดินของศตั รู ดว้ ยความอดทน จนถึงแลกด้วยชีวิต เพ
หนทางอันยาวไกลใหไ้ ทยไปจนสูอ่ สิ รภาพ สมดังพระราชหฤท
ไวใ้ นทส่ี ุด ราชนรีองค์นี้ จึงควรไดร้ ับการยกย่องและจารกึ พระ
ในฐานะสตรีอกี ผหู้ นึ่งที่มีพระคณุ ตอ่ แผ่นดินไทยอยา่ งเหลือลน้
พระองคน์ นั้ “พระสุพรรณกัลยา”

อทา่ นแม่

เป็น

นแผน่ ดินท่ี

นี้ เป็น
หง่ กรุงศรี
ม อยใู่ นใจ
พื่อสรา้ ง
ทัยทม่ี ุ่งมั่น
ะนามไว้
น ราชนรี

เพลง พระสุพรรณกลั ยา เพลง หยงิ่ ในสยาม
โอพ้ น้ื แผน่ ดินเป็นพยาน.. (พรอ้ ม) ข่าวลือมา วา่ มีนวลนาง จบั เป็นตวั ประกนั
ใหล้ กู หลานแห่งไทยจงจามั่น.. เค้ารา่ ลือกันซะจนวุน่ วาย ไม่แน่ใจวา่ ตายหรอื เป็น
สืบตานานคนดี.. "วีรสตรี" ลือนาม.. (เดี่ยว 1) ขา่ วลือมา ตอ่ ๆ กันไป พูดไปได้พิกล ฉนั ขอเดา
สละชีพพระชนม์เพ่ือสยามธารง.. หละแม่สาวหนา้ มล ท่านเปน็ คนท่านเปน็ ลูกเจา้ นาย
งามพิศงามพรรณ.."สพุ รรณกัลยา".. (พร้อม) ลูกเจ้านาย เขามาจากแดนแสนไกล จงเข้าใจ ตา่ ง
เอกองค์ขัตติยนารีวีรชน.. ใครทด่ี ูแต่คนปะหลาดเกินใคร
ผูท้ รงสละองคใ์ ห้แผ่นดนิ ไดห้ ลุดพน้ .. (เด่ยี ว 1) อยา่ มวั คุย รีบๆเขา้ มา จดั หาผ้าให้ใหม่ ใหแ้ ม่คุณ
มเี อกราชทว่ั แคว้นไทย.. พระสุพรรณทรามวัย ผลดั เปลย่ี นใสจ่ นดูงดงาม
(เดีย่ ว 2) เชญิ เจ้าค่ะ จะแต่งจอมใจ จนชายตอ้ งมองตาม
ดงั เพชรพรรณารายดงั พลายรุ้งแก้ว.. ให้ทั้งเมืองเค้าร่าลือทุกทาง ว่าคนงามน้ีเป็นลูกใคร
กัลยาเพรศิ แพรว้ หามีใครเทียมได.้ . (เดย่ี ว 1) ถอดกันเลย ผลัดเปลีย่ นเร็วพลนั ใหเ้ ฉดิ ฉันวิไล
ออ่ นหวานปานบปุ ผา.. แกรง่ กลา้ เกนิ ชาย.. พระสุพรรณนม่ี ันอะไร เกบ็ เอาไป เอา้ เรว็ เข้าซี
พระหฤทัยงดงามเกนิ พรรณา.. (เดยี่ ว 2) อยา่ โงนเงน ต้องดึงแรงๆ ให้มันแนน่ เต็มที่ ผา้
สไบช่วยพันใหด้ ี หลดุ มาทีคงต้องกลุ้มตาย
ไมเ่ คยทรงเสียดายเลือดเนือ้ ยอมพลี..
ชวี ิตเพอ่ื กรุงศรีอยุธยา.. (พรอ้ ม) หยง่ิ ในสยาม พระสุพรรณไม่เปน็ รองใคร
ยอมเป็นองค์ประกนั แหง่ กรงุ หงสา.. นุ่งผ้าห่มสไบมองแล้วหวั ใจจนแทบสลาย
ไม่กลวั เกรงแมช้ วี าจะประลยั ..
โดดเด่ียวเดียวดายกลางแดนศัตรู.. (พรอ้ ม) แต่งชาวสยาม เธอชา่ งงามพิชิตใจชาย
โอ้พระทูลกระหมอ่ มแก้วผู้เป็นมง่ิ ขวญั .. บอกต่อๆกนั ไป ให้เคา้ รา่ รือสมชือ่ คนดี
โอ้.. "พระสพุ รรณกัลยา"..
ปวงขา้ ไทขอถวายบชู า..
ตราบสน้ิ ดินฟ้าพระนามมิลมื เลือน.

เพลงแผน่ ดนิ ทอง
แผ่นดินเราเรื่องช่ือลือนามเมืองสยามแดนทอง

ขา้ วเตม็ นาฝูงปลาเต็มคลอง แผน่ ดินทองสขุ ใจทกุ ยาม
โชคดจี ริงเกิดในดนิ แดนทีส่ ุดแสนงดงาม
ผคู้ นดมี ากมีศีลธรรม ช่างสุขล้าจะมใี ครเทยี บเรา
ฟา้ ประทานพระผูท้ รงเลิศล้าฤทธา
พระบญุ ญาคมุ้ ครองให้มวลประชาเราตา่ งสุขใจ

แผน่ ดนิ เราคือแผน่ ดินทอง เราทุกผองประชา
ทะนุบารงุ ให้รงุ่ เรอื งเกรยี งไกรได้เป็นไทยอยู่ไปนานเท่านาน
แผ่นดนิ เราคือแผน่ ดินทองร่มเยน็ เหมือนร่มไทร
ขอดารงคงให้ไทยเป็นไท สูส้ ุดใจหากมีใครรกุ ราน
รกั บา้ นเราเมืองเราดว้ ยใจภกั ดี
แม้ใครมาลองดีสตู้ าย ( ไมย่ อมแพ้พวกมัน )
ปกปอ้ งสยามพน้ ภัย ( ไม่ยอมแพ้ผ้ใู ด )
เราทกุ คนผูกใจเปน็ หน่งึ เดียวกนั