CLB221.Chepter.4

ความสาคญั ของกฎหมายแรงงานทางทะเล

กฎหมายทางทะเล
คือ กฎหมายที่เกี่ยวกับการใช้ประโยชน์ทางทะเลของประเทศไทยกฎหมายภายใน

ของประเทศไทยท่ีเก่ียวข้องกับกิจกรรมการใช้ทะเลมีบังคับใช้หลายฉบับ โดยแบ่งออกเป็น
กฎหมายท่ีเก่ียวข้องกับกิจกรรมทางทะเลในแต่ละด้าน ได้แก่ ... กฎหมายเก่ียวกับสิทธิใน
เขตต่อเน่ือง กฎหมายเก่ียวกับความมั่นคงหรือความสงบเรียบร้อยทางทะเล กฎหมาย
เก่ียวกบั กิจกรรมทางทะเลอืน่ ๆ

ความสาคญั ของกฎหมายแรงงานทางทะเล

กฎหมายทางทะเล
ทะเลยังเป็นแหล่งอาหารที่สําคัญของคนไทย โดยประเทศไทยสามารถทําการ

ประมงได้เป็นมูลค่ามหาศาลจนกลายเป็นสินค้าออกที่สําคัญอย่างหนึ่งของประเทศ (กอง
เรือประมงไทยเคยตดิ อันดบั 8 ของโลก) น่านนํ้าไทยยังมีทรัพยากรทั้งนํ้ามัน ก๊าซธรรมชาติ
และแร่ธาตุ อีกท้ังทะเลยังเป็นเส้นทางลําเลียงขนส่งสินค้า ประมาณร้อยละ90 ของการค้า
ระหว่างประเทศ

ความสาคญั ของกฎหมายแรงงานทางทะเล

กฎหมายทางทะเล
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสินค้าพลังงานอันได้แก่ น้ํามัน และก๊าซธรรมชาติ ที่ต้องนําเข้า

จากต่างประเทศเป็นหลัก ซ่ึงประเทศไทยจะสามารถใช้เส้นทางคมนาคมทางทะเลได้อย่าง
สะดวกและปลอดภัยก็ต่อเมื่อพ้ืนที่เขตทางทะเลของไทยและบริเวณใกล้เคียงปราศจาก
ความขดั แยง้ และภยั คกุ คาม ตลอดจนทะเลไทยและบริเวณชายฝง่ั ยังมีภูมิประเทศที่สวยงาม
เป็นแหล่งท่องเท่ียวที่มีมูลค่าทางเศรษฐกิจอย่างมหาศาล นอกจากนผี้ ลประโยชน์ทางทะเล
ของประเทศไทยไมจ่ าํ กัดอย่เู ฉพาะภายในพน้ื ทเี่ ขตทางทะเลของประเทศไทยเท่านน้ั

ความสาคัญของกฎหมายแรงงานทางทะเล

กฎหมายทางทะเล
หากยังรวมถึงทะเลหลวงและเขตทางทะเลของประเทศอื่นท่ัวโลกท่ีสามารถ ทํา

ความตกลงกันได้นับได้ว่าทะเลเป็นแหล่งท่ีมาของกําลังอํานาจทางการเมือง เศรษฐกิจ
สังคมจิตวิทยา ทหาร วิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี พลังงานและส่ิงแวดล้อม ที่ส่งเสริมความ
มั่นคงและความม่ังค่ังของชาติ ซึ่งในอนาคตพลังอํานาจของชาติที่มาจากทะเลจะยิ่งทวี
ความสาํ คัญมากขน้ึ

การดาเนนิ การเพอ่ื รกั ษาผลประโยชน์
และความมน่ั คงของชาติทางทะเลในหว้ งท่ีผ่านมา

สรุปภาพรวมการดําเนินการเพ่ือรักษาผลประโยชน์และความม่ันคงของ
ชาติทางทะเลในห้วงนโยบายความมั่นคงแห่งชาติทางทะเล (พ.ศ.๒๕๔๘ –
๒๕๕๒) มาถึงปัจจุบัน (ปี ๒๕๕๗) สรุปเร่ืองท่ีสําคัญได้ ๖ เร่ืองและปัญหาการ
ดําเนินงานที่สําคญั ๒ ประการ ดงั นี้

การดาเนินการเพื่อรกั ษาผลประโยชน์
และความมนั่ คงของชาติทางทะเลในหว้ งท่ีผ่านมา

3.1 การเสริมสร้างขีดความสามารถและพัฒนากําลังทางเรือ แม่มี
ขอ้ จาํ กัดในด้านงบประมาณ แต่กองทัพเรอื ไดพ้ ัฒนากาํ ลังและขีดความสามารถให้
สามารถรองรับภารกิจสําคัญได้เป็นอย่างดีและมีประสิทธิภาพ โดยเฉพาะเมื่อ
พจิ ารณาเหน็ วา่ กองทัพเรอื มีภารกิจทีส่ าํ คัญในการธํารงไว้ซง่ึ อํานาจอธิปไตย และ
สิทธิอธิปไตย ของชาติทางทะเล รวมทั้งภารกิจท่ีเก่ียวกับการรักษาผลประโยชน์
ของชาติทางทะเล

การดาเนินการเพ่อื รักษาผลประโยชน์
และความมน่ั คงของชาตทิ างทะเลในหว้ งทผ่ี า่ นมา

3.2 การแก้ไขปัญหาความขัดแย้งและส่งเสริมความร่วมมืออันดีกับ
ประเทศเพื่อนบ้านประสบผลสําเร็จเป็นอย่างดีและมีความร่วมมือที่เก่ียวกับทะเล
มากขึน้ โดยเฉพาะในกรอบของอาเซยี นอยา่ งไรก็ตามยังมีความขัดแย้งในเรื่องเขต
แดนอยู่ในหลายพื้นท่ี แต่อยู่ในขอบเขตที่สามารถเจรจาและหาข้อยุติรวมกัน
ในทางสนั ติวธิ ไี ด้ สาํ หรบั ดา้ นเวยี ดนาม มกี ารตกลงแบ่งเขตทางทะเลร่วมกันเป็นท่ี
เรียบร้อยแล้วสําหรับด้านเมียนมายังคงมีปัญหาการกําหนดเส้นเขตแดนบริเวณ
เหนือเกาะสุรินทร์ถึงปากแม่นํ้าปากจ่ัน และสําหรับด้านกัมพูชาปัญหาอย่างสิทธิ
ทับซ้อนในทะเลยังไม่สามารถตกลงกันได้จึงจําเป็นต้องให้ความสําคัญกับปัญหานี้
อย่างจรงิ จังมากข้ึน

การดาเนนิ การเพอ่ื รักษาผลประโยชน์
และความมนั่ คงของชาตทิ างทะเลในห้วงท่ผี า่ นมา

3.3 การคมนาคมขนส่งทางทะเลและกิจการพาณิชยนาวี การคมนาคม
ขนส่งทางทะเลนับว่าเป็นผลประโยชน์ของชาติทางทะเลที่สําคัญ แม่เส้นทาง
คมนาคมในประเทศจะมีความปลอดภัยในระดับหนึ่งแต่เพื่อเป็นการส่งเสริม
ประสทิ ธภิ าพให้มากขนึ้ จงึ จําเป็นตอ้ งมียุทธศาสตร์การเช่ือมโยงเส้นทางคมนาคม
ทางทะเลกับเส้นทางคมนาคมทางบก และกรอบความร่วมมือระหว่างประเทศให้
ชดั เจนมากขึน้ นอกจากน้ี กิจการพาณชิ ยนาวียังคงขาดการสง่ เสรมิ จากภาครฐั

การดาเนนิ การเพือ่ รกั ษาผลประโยชน์
และความมน่ั คงของชาติทางทะเลในห้วงทผี่ ่านมา

3.4 การดําเนินการเพ่ือเข้าเป็นภาคีอนุสัญญาสหประชาชาติวาด้วย
กฎหมายทะเล ค.ศ.๑๙๘๒ส่วนราชการและภาคส่วนท่ีเก่ียวข้องได้ร่วมกันผลักดัน
จนประเทศไทยได้ให้สัตยาบันอนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยกฎหมายทะเล ค.ศ.
๑๙๘๒ เม่ือวันท่ี ๒๖ เมษายน พ.ศ.๒๕๕๔ ซ่ึงนําไปสู่ความจําเป็นในการพัฒนา
กฎหมายเพื่อรองรับพันธกรณีตามอนุสัญญาฯ รวมถึงการรับมือกับผลกระทบที่
ตามมาหลงั การเข้าเปน็ ภาคดี ว้ ย

การดาเนนิ การเพอ่ื รักษาผลประโยชน์
และความม่นั คงของชาตทิ างทะเลในหว้ งทผ่ี ่านมา

3.5 การพัฒนาขีดความสามารถของศูนย์ประสานการปฏิบัติในการรักษา
ผลประโยชน์ของชาติทางทะเล(ศรชล.) เนื่องด้วยมีข้อจํากัดท้ังด้านภารกิจ
งบประมาณ และทรัพยากรของหน่วยงานต่าง ๆ ที่เก่ียวข้องกับการรักษา
ผลประโยชน์ของชาติทางทะเล ทําให้ประเทศไทยมีความจําเป็นต้องมีหน่วยงาน
เ จ้ า ภ า พ เ พื่ อ ทํ า ห น้ า ท่ี บู ร ณ า ก า ร ภ า ร กิ จ แ ล ะ ท รั พ ย า ก ร เ พื่ อ ใ ห้ ก า ร รั ก ษ า
ผลประโยชน์ของชาติทางทะเลเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพโดยการพัฒนา
เสรมิ สรา้ งขีดความสามารถของ ศรชล.อยา่ งเปน็ รูปธรรม

การดาเนนิ การเพ่อื รักษาผลประโยชน์
และความมั่นคงของชาตทิ างทะเลในหว้ งทีผ่ ่านมา

3.6 การเข้ามามีส่วนร่วมของภาคประชาชน และการศึกษา คนควา้ วิจัย
และพัฒนาระบบข้อมูลทางสมุทรศาสตร์ ธรณีวิทยา นโยบายและยุทธศาสตร์
เกี่ยวกับความม่ันคงทางทะเลสําหรับใช้ประโยชน์ร่วมกันและปกป้องผลประโยชน์
ของชาติทางทะเลยังมีไม่มากพอและไม่ครอบคลุม ท้ังการสร้างจิตสํานึกของ
ประชาชนให้ตระหนักถึงความสําคัญของทะเลยังมีน้อยกว้างขวาง และการเข้ามา
มีส่วนร่วมในการปกป้องและรักษาความม่ันคงทางทะเลยังคงมีข้อจํากัดภาค
ประชาชนขาดการสนับสนนุ ดแู ลจากภาครฐั

การดาเนนิ การเพอ่ื รกั ษาผลประโยชน์
และความม่ันคงของชาตทิ างทะเลในห้วงทผ่ี า่ นมา

3.6 มีความขัดแย้งระหว่างกลุ่มผู้ใช้ประโยชน์จากทะเลอยู่ในหลายพื้นท่ี
โดยเฉพาะปัญหาจากการแย่งชิงทรัพยากรและการทําลายสิ่งแวดล้อม ตลอดจน
การสร้างระบบหมู่บ้านเพ่ือความมั่นคงทางทะเลยังไม่ครอบคลุมท่ัวถึงในทุกพื้นท่ี
รวมทง้ั ยงั ไม่มกี ารส่งเสริมการสร้างเครือข่ายภาคประชาชนเพ่ือเสริมความมั่นคงท่ี
เขม้ แข็งและเพยี งพอ

การดาเนินการเพือ่ รักษาผลประโยชน์
และความมนั่ คงของชาตทิ างทะเลในห้วงทผ่ี า่ นมา

3.6 ปัญหาสําคัญของการดําเนินการตามนโยบายของหน่วยงานท่ี
เก่ียวข้องงบประมาณและกําลังของหน่วยงานต่าง ๆ มีอยู่อย่างจํากัดไม่เพียงพอ
ต่อปริมาณงานที่ต้องดําเนินการ ขาดการส่งเสริมและพัฒนา อันกระทบต่อ
ประสิทธิภาพในการรักษาผลประโยชน์ของชาติและความม่ันคงทางทะเลอย่าง
มาก และเป็นข้อจํากดั ทีส่ ําคญั ในการพัฒนาศักยภาพของหนว่ ยงานต่าง ๆ

การดาเนินการเพื่อรักษาผลประโยชน์
และความม่ันคงของชาติทางทะเลในหว้ งทีผ่ ่านมา

3.6 ภารกิจของหน่วยงานต่าง ๆ มีความซํ้าซ้อน และขาดการบูรณาการ
ทําให้ขาดประสิทธิภาพในการรับมือกับสถานการณ์ต่าง ๆ ท่ีเกิดข้ึน รวมไปถึง
ความไม่ชัดเจนของขอบเขตอํานาจตามกฎหมายของหน่วยงานต่าง ๆยังคงเป็น
อุปสรรคที่สําคัญในการปฏิบัติงานและดําเนินการตามนโยบายความม่ันคง
แหง่ ชาติทางทะเลอกี ดว้ ย

ความสาคญั ทางทะเลเกยี่ วกบั การทอ่ งเทีย่ ว

1. อตุ สาหกรรมเรอื สาํ ราญในทกุ ภูมิภาคเติบโต
โดยเฉพาะในภูมิภาคเอเชีย การท่องเที่ยวเรือสําราญมีการเติบโตอย่าง

ต่อเนือ่ ง จากสถติ ิจํานวนนักทอ่ งเทีย่ วเรอื สาํ ราญตั้งแต่ปี ค.ศ.1990 จนถึงปัจจุบนั
พบวา่ จํานวนนักท่องเรือสําราญมีอัตราการเติบโตอย่างต่อเน่ืองในทุกภูมิภาค โดย
เกินคร่ึงเป็นกลุ่มนักท่องเท่ียวจากอเมริกา รองลงมาเป็นกลุ่มยุโรป และมีการ
คาดการณ์แนวโน้มท่ีจะเติบโตต่อไปในอนาคต แม้ว่าจะเผชิญกับวิกฤติและปัจจัย
ต่าง ๆ ทไี่ ม่สามารถควบคุมได้ เช่น วกิ ฤติเศรษฐกิจ ภยั ธรรมชาติ โรคระบาด หรือ
แมแ้ ต่อุบตั ิเหตุจากเรือสําราญ

ความสาคญั ทางทะเลเกี่ยวกบั การทอ่ งเท่ยี ว

1. อุตสาหกรรมเรอื สําราญในทกุ ภูมิภาคเติบโต
แม้ว่าจํานวนนักท่องเท่ียวเรือสําราญในทวีปเอเชียมีจํานวนไม่มากนัก

หากเปรียบเทียบกับภูมิภาคหลักอ่นื ๆ หากพิจารณาอัตราการเจริญเติบโตพบว่ามี
การเติบโตอย่างรวดเร็วและน่าสนใจ จากข้อมูลของ PATA (2010) และ CLIA
(2014) พบวา่ ในปี ค.ศ. 2010 สัดส่วนจํานวนผู้โดยสารท่ีเดินทางมาท่องเท่ียวโดย
เรือสําราญมีเพียงแค่ร้อยละ 2.4 และเพ่ิมข้ึนมาเป็นร้อยละ 3.3 และ 4.4 ในปี
ค.ศ. 2013 และ 2014 ตามลาํ ดับ

ความสาคัญทางทะเลเกีย่ วกับการท่องเทย่ี ว

1. อุตสาหกรรมเรอื สําราญในทกุ ภมู ิภาคเติบโต
แสดงให้เห็นศักยภาพของภูมิภาคเอเชียต่ออุตสาหกรรมเรือสําราญ

เหตุผลหลักๆ ท่ีส่งผลให้ภูมิภาคเอเชียมีอัตราการเติบโตที่สูงขึ้น คือ ท่าเรือท่ีมี
ความหลากหลายครอบคลุมในหลายพ้ืนที่ สินค้าทางการท่องเท่ียวของแต่ละ
ท่าเรือมีลักษณะเฉพาะ ฤดูกาลล่องเรือที่สามารถล่องเรือได้ตลอดปี ความคุ้มค่า
ของเงิน ความน่าสนใจของเส้นทางการล่องเรือระยะทางระหว่างท่าเรือท่ีเข้าถึงได้
ง่าย ทําใหห้ ลายสายการเดินเรอื ทกุ ขนาดได้นาํ เรอื เข้ามาว่งิ ในแถบเอเชียมากข้ึน

ความสาคญั ทางทะเลเกี่ยวกบั การท่องเท่ยี ว

ความสาคัญทางทะเลเก่ียวกับการท่องเท่ยี ว

2. เรอื สําราญขนาดใหญข่ ้นึ และค่าตว๋ั ราคาลดลง

ขนาดของเรือสําราญเป็นประเด็นท่ีน่าสนใจและส่งผลต่อการจัดการ
ท่าเรือมากที่สุด ในอดีตเรือสําราญที่ให้บริการเป็นเรือขนาดเล็กบรรจุผู้โดยสาร
ประมาณ 100-200 คน โดยเน้นการตกแต่งท่ีหรูหรา ความสะดวกสบาย การ
บรกิ าร จาํ นวนคนไม่เยอะ กาํ หนดราคาสูง ตอ่ มาเมื่อเรือสําราญเป็นท่ีรู้จักมากขึ้น
สายการเดินเรือเริ่มขยายฐานลูกค้าเป้าหมายจากกลุ่มผู้สูงอายุไปยังกลุ่มที่
หลากหลายดังท่ีกล่าวมาข้างต้น ขนาดของเรือสําราญเร่ิมเปลี่ยนแปลงให้มีขนาด
ใหญ่มากข้ึน เพื่อรองรับจํานวนผู้โดยสารได้มากข้ึน และมีราคาลดลงเพ่ือ
สอดคลอ้ งกบั ความต้องการของกลุ่มเปา้ หมายใหม่

ความสาคัญทางทะเลเกีย่ วกบั การท่องเทย่ี ว

2. เรือสาํ ราญขนาดใหญข่ ้ึน และคา่ ตว๋ั ราคาลดลง

ทําให้ขนาดของเรือมีการพัฒนาให้ใหญ่มากข้ึน จาก 100-200 คน เป็น
1,000-2,000 คน จนปัจจุบันมีเรือขนาด 3,000-4,000 คน จํานวนเพิ่มมากขึ้น
โดยเรือสําราญที่ใหญ่ที่สุดในโลกขณะนี้อยู่ภายใต้บริษัท Royal Caribbean
International ชอ่ื เรือ Oasis of the Seas และ Allure of the Seas ซึ่งเปน็
เรือพี่เรือน้องมีขนาด 225,282 ตันกรอสส์ รองรับผู้โดยสารได้ท้ังสิ้น 5,400 คน
และลูกเรืออีก 2,000 คน และมีแนวโน้มว่าขนาดของเรือจะใหญ่มากขึ้นใน
อนาคต

ความสาคญั ทางทะเลเกี่ยวกับการทอ่ งเท่ียว

3. กลุ่มลูกคา้ เรือสาํ ราญมีความหลากหลายมากข้ึน
สายการเดนิ เรอื มองว่ากลุ่มผูส้ ูงอด ายุซึ่งเป็นกลุ่มเป้าหมายหลักมีขนาดเล็ก

เกินไปในการขยายฐานธุรกิจ โดยมุ่งทําการตลาดไปยังกลุ่มใหม่คือกลุ่มคนวัย
ทํางาน กลุ่มครอบครัว ซึ่งเป็นกลุ่มท่ีมีศักยภาพ ดังนั้น สายการเดินเรือต่างๆ จึง
กาํ หนดกลยทุ ธใ์ นการขยายฐานลูกค้าใหก้ วา้ งขึ้น เช่น การสร้างเรือขนาดใหญ่มาก
ขึ้น

ความสาคัญทางทะเลเก่ยี วกบั การท่องเทย่ี ว

3. กลมุ่ ลูกคา้ เรอื สาํ ราญมีความหลากหลายมากขึ้น
การพัฒนากิจกรรมและสาธาดรณูปโภคพื้นฐานบนเรือ การกําหนด

เส้นทางการเดินเรือท่ีหลากหลาย จํานวนวันในการล่องเรือสั้นลง ราคาสําหรับ
การล่องเรือให้สอดคล้องและเหมาะสมกับกลุ่มลูกค้า สําหรับตลาดเรือสําราญใน
เอเชีย สายการเดินเรือได้พยายามเจาะตลาดกลุ่มใหม่ ได้แก่ กลุ่มนักท่องเท่ียว
กลุ่มวัยทํางานและครอบครัวชาวจีนและอินเดียเป็นกลุ่มหลัก เพราะมีจํานวน
ประชากรเยอะ และมศี ักยภาพในการล่องเรือ

ความสาคญั ทางทะเลเกี่ยวกบั การท่องเทยี่ ว

3. กลมุ่ ลูกคา้ เรอื สาํ ราญมคี วามหลากหลายมากข้นึ
โดยพฤติกรรมการเดินทางของดกลุ่มน้ีจะเน้นการเดินทางกับครอบครัว

เป็นหมู่คณะ ซึ่งแตกต่างจากกลุ่มยุโรปหรืออเมริกา นักท่องเที่ยวเอเชียนิยม
ลอ่ งเรอื ในระยะเวลาส้นั ระหว่าง 3-7 วัน โดยมวี ตั ถุประสงคเ์ พอื่ การพกั ผ่อนหย่อน
ใจ ให้ความสําคญั กับท่าเรือแวะพกั ท่นี า่ สนใจ

ความสาคญั ทางทะเลเก่ยี วกับการท่องเท่ยี ว

4. ความตอ้ งการทา่ เรือเพิม่ ขนึ้
เมื่ออุตสาหกรรมเรือสําราญเตเิบโตมากข้ึนภายใต้การแข่งขันท่ีรุนแรง

สายการเดินเรือได้กําหนดกลยุทธ์ต่าง ๆ เพ่ือสร้างความได้เปรียบในการแข่งขัน
หน่ึงในน้ันคือการคัดเลือกท่าเรือเพ่ือกําหนดเส้นทางการเดินเรือ เพราะเส้นทาง
การเดินเรือท่ีออกแบบให้น่าสนใจเป็นปัจจัยสําคัญที่สุด ปัจจัยหน่ึงที่ดึงดูด
นกั ท่องเท่ียวให้ตดั สินใจล่องเรือ

ความสาคญั ทางทะเลเก่ียวกับการทอ่ งเทยี่ ว

4. ความตอ้ งการทา่ เรือเพ่ิมข้ึน
ดังน้ัน ท่าเรือที่มีลักษณะเฉพาะส เหมาะสมกับกลุ่มเป้าหมาย มีกิจกรรม

การท่องเที่ยวหลากหลาย มีแหล่งท่องเที่ยวที่เป็นท่ีรู้จัก ชื่อเสียงของตัวท่าเรือ
ความปลอดภัยและความสะอาด ฤดูกาล ระยะทางไม่ไกลเกินไประหว่างท่าเรือ
ซงึ่ ไม่ควรจะไกลกวา่ 200 ไมลท์ ะเล และบริการอน่ื ๆ ท่ีเรือสําราญตอ้ งการ แต่ส่ิง
ท่ีสําคัญมากที่สุดคือ ศักยภาพและความพร้อมของตัวท่าเรือ ซ่ึงหมายถึง
ความสามารถในการรองรบั เรือสาํ ราญมีสาธารณูปโภคที่จําเปน็ พร้อม มีโครงสร้าง
พ้ืนฐานที่ครบครัน ส่ิงเหล่านี้คือปัจจัยในการพิจารณาในการคัดเลือกท่าเรือของ
สายการเดนิ เรอื ในปัจจุบัน

ความสาคัญทางทะเลเกีย่ วกบั การท่องเทยี่ ว

5. ความปลอดภยั ยังเปน็ เร่ืองสําคญั ทสี่ ดุ
ในการพิจารณาตัดสินใจเดินทางท่องเที่ยวของนักท่องเท่ียวในปัจจุบัน

โดยเฉพาะการท่องเท่ียวเรือสําราญซ่ึงการเดินทางส่วนใหญ่อยู่ในทะเลหรือแม่น้ํา
และมีความเสี่ยงจากผลกระทบอื่น ๆ และส่งผลต่อภาพลักษณ์เร่ืองความ
ปลอดภัยของการท่องเท่ียวเรือสําราญ เช่น อุบัติเหตุของเรือสําราญ Costa
Concordia เปน็ เหตุใหผ้ โู้ ดยสารเรือเสียชวี ิตเป็นจํานวนมาก ไฟไหม้ในเรือสําราญ
Insignia เป็นเหตใุ ห้ผู้โดยสารเสียชีวิตจํานวนหนึ่ง หรือไฟไหม้เรือ Grandeur of
the Seas แม้จะไม่มีผู้เสียชวี ิต อีกทั้งโรคซารส์ และไข้หวัดสายพันธใุ์ หม่ H5N1
โรคที่เก่ียวกบั ทางเดินอาหาร (Noro-Virus) ที่เกิดขึน้ ในเรือสําราญ หรือแม้แต่ภัย
ธรรมชาติต่าง ๆ เชน่ พายุ แผ่นดินไหว สนึ ามิ รวมไปถงึ ภยั จากโจรสลดั