เพลงชาตไิ ทย
วิชา ภาษาไทย
ชั้นประถมศกึ ษาปที ่ี ๕
ครู รวีวรรณ ปรงั ประโคน
ประวตั ผิ ้แู ตง่
ผู้แตง่ เน้ือรอ้ ง
พนั เอก หลวงสะระนปุ รฯพนั ธ์ (นวล ปะจณิ พยัคฆ์)
เกดิ เม่ือวันที่ ๒๔ สิงหะคม พ๚ศ๚ ๒๕๓๙ ทะ่ นไดร้ บั กะรยกย่อง
วะ่ เปน็ ผมู้ ีควะมรูท้ ะงดะ้ นหนังสืออย่ะงยิง่ เพระฯเปน็ ทง้ั นกั เขยี น
นักปรฯพันธ์บรรณะธิกะรหนังสือ รวมทง้ั อะจะรย์สอนวรรณคดไี ทย
ผลงะนทม่ี ีชือ่ เสียงของทะ่ น ไดแ้ ก่ กะรแปลนยิ ะยเรอื่ ง
เชอรล์ ็อก โฮล์มส ของ เซอร์ อะรเ์ ธอร์ โคแนน ดอยล์ เปน็ คนแรก ใน พ๚ศ๚ ๒๔๕๕
แลฯทส่ี ะคญั ทส่ี ุดคอื เปน็ ผปู้ รฯพันธ์คะรอ้ งเพลงชะตไิ ทยปจั จุบนั เมื่อครงั้ เปล่ียนชอ่ื ปรฯเทศ
จะก “ สยะม” เปน็ “ ไทย” เม่ือ พ๚ศ๚ ๒๔๘๒
พันเอกหลวงสะระนุปรฯพนั ธ์ถงื แกก่ รรมเม่ือวันท่ี ๑๔ มิถนุ ะยน พ๚ศ๚ ๒๔๙๗
สิรอิ ะยไุ ด้ ๕๘ ปึ
ประวตั ผิ ู้แตง่
ผู้แตง่ ทานอง
พรฯเจนดรุ ยิ ะงค์ (ปติ ิ วะทยกร)
เกดิ วนั ท่ี ๑๓ กรกฎะคม พ๚ศ๚ ๒๔๒๖ บดิ ะช่อื จะคอบ ไฟท์
มะรดะเปน็ คนไทยเชื้อสะยมอญ ชอ่ื ทองอยู่ ทะ่ นมีนะมเดมิ ว่ะ
ปเึ ตอร์ ไฟท์ ภะยหลังเปล่ียนช่อื เปน็ ไทยวะ่ ปติ ิ วะทยกร
พรฯเจนดรุ ยิ ะงคไ์ ดร้ บั กะรยกย่องว่ะเปน็ ปรมะจะรยท์ ะงดะ้ นดนตรสี ะกลแลฯ
ผวู้ ะงระกฐะนดนตรสี ะกลในปรฯเทศไทย ทะ่ นไดแ้ ตง่ บทเพลงอันไพเระฯไว้มะกมะย
รวมทง้ั ตะระวชิ ะกะรดนตรสี ะกลหละยเล่ม ซ่งื ล้วนมีคณุ คะ่ ตอ่ ปรฯเทศไทยอย่ะงยง่ิ
พรฯเจนดรุ ยิ ะงคถ์ งื แกก่ รรมดว้ ยโรคชระ เม่ือวันที่ ๒๕ ธันวะคม พ๚ศ๚ ๒๕๑๑
สิรอิ ะยุได้ ๘๕ ปึ
บทนาเรอื่ ง
ในสมัยทม่ี ีกะรปกครองรฯบอบสมบรู ณะญะสิทธิระชย์ สยะมใชเ้ พลงสรรเสรญิ
พรฯบะรมีบรรเลงตอ้ นรบั พรฯมหะกษตั รยิ ท์ ม่ี ะเยอื นปรฯเทศ แตห่ ลังจะกทเี่ ปล่ียนรฯบอบ
กะรปกครองจะกรฯบอบสมบรู ณะญะสิทธิระชยเ์ ปน็ รฯบอบปรฯชะธิปไตย รฐั บะลจืงให้
พรฯเจนดุริยะงค์แต่งเพลงที่มีเนื้อหะปลุกใจ แลฯก่อให้เกิดควะมสะมัคคีข้ืน เพลงน้ีมีช่ือว่ะ
เพลงชะตมิ หะชยั ซ่งื ใช้ในช่วงกะรปฏวิ ัตเิ พียงชว่ั คระวเทะ่ นน้ั ตอ่ มะคณฯผู้กอ่ กะรปฏิวัติไดข้ อให้
พรฯเจนดรุ ยิ ะงคแ์ ตง่ ทะนองเพลงชะติ แลฯใหข้ นุ วจิ ติ รมะตระแตง่ เน้อื รอ้ ง จงื ทะให้
เกดิ เพลงชะตใิ หม่แลฯใชอ้ ย่ะงไม่เปน็ ทะงกะรไปจนถงื พ๚ศ๚ ๒๔๗๗
บทนาเรื่อง (ตอ่ )
ในปเึ ดยี วกนั นัน้ รฐั บะลได้ ตง้ั คณฯกรรมกะรเพื่อพิจะรณะเรอ่ื งเพลงชะติ
อย่ะงเปน็ ทะงกะร โดยจัดกะรปรฯกวดแตง่ เพลงชะติ คณฯกรรมกะรคดั เลือกเนอื้ เพลง
ไว้ ๒ ฉบบั ฉบบั หน่งื เปน็ ของขนุ วิจติ รมะตระ (ฉบบั แกไ้ ข) อีกฉบบั หน่ืงเปน็ ของ
นะยฉนั ท์ ขะวิไล รฐั บะลปรฯกะศใหเ้ นื้อเพลงทงั้ สองเปน็ เพลงชะติ
ตอ่ มะใน พ๚ศ๚ ๒๔๘๒ มีกะรเปลี่ยนชือ่ จะก “ปรฯเทศสยะม” เปน็ “ปรฯเทศไทย”
จะเปน็ ตอ้ งแกไ้ ขเนอ้ื เพลงชะตใิ หม่ รฐั บะลจืงจดั ปรฯกวดแตง่ เพลงชะตไิ ทยขน้ื ใหม่ โดยมี
เงอื่ นไข คอื ตอ้ งใชท้ ะนองเพลงของพรฯเจนดรุ ยิ ะงค์ เนือ้ เพลงตอ้ งมีคะวะ่ “ ไทย” อยู่ดว้ ย
แลฯมีควะมยะว ๘ วรรคเทะ่ นัน้ ผู้ชนฯกะรปรฯกวด คอื พันเอกหลวงสะระนุปรฯพันธ์
ส่งเขะ้ ปรฯกวดในนะมกองทพั บก รฐั บะลจงื ไดป้ รฯกะศให้ใช้เปน็ เนื้อรอ้ งเพลงชะตไิ ทย
เม่ือวันที่ ๑๐ ธันวะคม พ๚ศ๚ ๒๔๘๒ แลฯใช้มะจนถงื ปจั จุบนั
เน้อื เพลงชาตไิ ทย
ทะนอง : พรฯเจนดรุ ิยะงค์ (ปิตวิ ะทยกร) พ๚ศ๚ ๒๔๗๕
คะรอ้ ง : พันเอก หลวงสะระนุปรฯพันธ์ (นวล ปะจิณพยคั ฆ์) พ๚ศ๚ ๒๔๘๒
ปรฯเทศไทยรวมเลือดเนื้อชะตเิ ชอ้ื ไทย
เปน็ ปรฯชะรฐั ไผทของไทยทกุ ส่วน
อยู่ดะรงคงไว้ไดท้ งั้ มวล
ดว้ ยไทยล้วนหมะยรกั สะมัคคี
ไทยน้ีรกั สงบแตถ่ งื รบไม่ขละด
เอกระชจฯไม่ให้ใครขม่ ขี่
สลฯเลือดทกุ หยะดเปน็ ชะตพิ ลี
เถลิงปรฯเทศชะตไิ ทยทวีมีชัย ชโย
สรุปความรู้
เพลงชะตไิ ทยเป็นบทเพลงทท่ี ะใหค้ นไทย
มีควะมรกั ชะติ มีจิตสะนืกในควะมเป็นไทย
กรฯตนุ้ ใหเ้ กดิ ควะมรกั ชะติ
หวงแหนแผ่นดนิ ไทย
แลฯกอ่ ใหเ้ กดิ ควะมสะมัคคี
เดก็ ๆ อยะ่ ลืม !!
ทบทวนบทเรียน
กนั ดว้ ยนฯคฯ