ประเภทของละครไทย

ประเภทของ

ละครไทย

นางสาวพรพิมล ยางสูง เลขที่14

ละครรำ

เป็นละครประเภทที่ใช้ศิลปะการร่ายรําดําเนินเรื่อง มีการขับ
ร้องและเจรจา เป็นกลอนบทละคร แบ่งออกเป็น

2ประเภท คือ ละครรําแบบดังเดิม และ ละครรําแบบปรับปรุง

ละครชาตรี

ถือว่า เป็น ต้นแบบของละครรํา นิยมใช้ ผู้ชายแสดง มีตัวละคร 3 ตัว
คือ ตัวพระ ตัวนาง และเบ็ดเตล็ด ( เปน ตลก , ฤษี ฯลฯ ) เรื่องที่เล่น
คือ “ มโนห์รา ”ตอน จับนางมโนห์รามาถวายพระสุธน การแสดงเริ่ม
ด้วยการ บูชาครูเบิกโรง ผู้แสดงออกมารําซัดไหว้ครู โดยร้องเอง รํา

เอง ตัวตลกที่นั่งอยู่เปนลูกคู่เมืองร้องจบจะมีบทเจรจาต่อ

ละครนอก

ดัดแปลง มาจากละคร ชาตรี เปนละครที่เกิดขึ้นนอกพระราชฐาน
เป็นละครที่คนธรรมดา สามัญนิยมเล่นกัน ผู้แสดงเป็นชายล้วน
ไม่มีฉากประกอบ นิยมเล่นกันตามชนบทท่ารําและ เครื่องแต่งกาย
ไม่ค่อยพิถีพิถัน เรื่องที่ใช้แสดงละครนอกเป็นเรื่องจักร ๆ วงศ์ ๆ
เช่น สังข์ ทอง มณีพิชัย ไกรทอง สังข์ศิลปชัย โม่งปา พิกุลทอง
การะเกด เงาะป่า ฯลฯ การแสดง ดําเนินเรื่องรวดเร็ว โลดโผน ใน
บางครั้งจะพูดหยาบโลน มุ่งแสดงตลก ใช้ภาษาตลาด และ ไม่คํา

นึงถึงขนบธรรมเนียมประเพณี

ละครใน

เป็นละครไทย ที่พระมหากษัตรย์ทรงดัดแปลงมาจากละคร
นอก ใช้ผู้หญิง แสดงล้วน และแสดงในพระราชฐานเท่านัน
การแสดงละครไทยในมีความ ประณีตวจิตรงดงาม ท่ารํา
ต้องพิถีพิถันให้มีความอ่อนช้อย เครื่องแต่งกาย สวยงาม
บทกลอนไพเราะ สํานวนสละสลวยเหมาะสมกับท่ารํา เพลงท
ที่ใช้ขับ ร้องและบรรเลงต้องไพเราะ ช้า ไม่ลุกลน เรื่องที่ใช้

แสดงมี 3 เรื่อง คือ อิเหนา รามเกียรติ และอุณรุท

ละครดึกดำบรรพ์

เกิดขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 5 นําแบบอย่างมาจาก
ละครโอเปร่า (Opera) ของยุโรป ลักษณะการ
แสดงละครดึกดําบรรพ์ คือ ผู้ แสดงร้องและรํา
เอง ไม่มีการบรรยายเนื้อร้อง ผู้ชมต้องติดตาม

ฟังจากการร้องและบทเจรจาของผู้แสดง

ละครพันทาง

เกิดหลังละครดึกดําบรรพ์ เป็นละครรําแบบละครนอก
ผสมละครในมี ศิลปะของชาติต่าง ๆ เข้ามาปะปนตาม
ท้องเรื่อง ทั้งศิลปะการร้อง การรํา และการแต่งกาย

ผสมกับศิลปะไทย โดยยึดท่ารําไทยเป็นหลัก นิยม
แสดงเรื่องที่เกี่ยวกับต่างชาติ เช่น พระอภัยมณี ขุน
ช้างขุนแผน พระลอ ราชาธิราช สามก๊ก พญาน้อย

ฯลฯ จึงมีลีลาของต่างภาษา ตามท้องเรื่อง

ละครเสภา

เป็นละครที่ดําเนินเรื่องด้วยการรําประกอบบทร้องและ
บทขับเสภา มี เครื่องประกอบจังหวะพิเศษคือ “ กรับ
เสภา ” เรื่องที่นิยมแสดง มัก จะนํามาจากนิทานพื้น
บ้าน เช่น เรื่องขุนช้างขุนแผน ไกรทอง หรือ เรื่องจาก
บทพระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ ๖ เช่น เรื่องพญาราชวัง

สัน สามัคคีเสวก

ละครร้อง

ละครแบบหนึ่ง ได้รับอิทธิพลจากละครแบบ
ยุโรป ตัวละครร้องเพลงเองในการดำเนิน
เรื่องตลอดทั้งเรื่อง มีบทเจรจาทวนบทร้องที่

ร้องจบไป ตัวละครแต่งกาย และใช้
อากัปกิริยาตามสภาพของบุคคลในเรื่อง

ละครพูด

การแสดงที่ตัวละครพูดโต้ตอบกัน
พร้อมท่าทาง มีการจัดฉากและเครื่อง
แต่งกาย ให้เหมาะสมกับท้องเรื่อง แต่
ไม่มีการใช้ดนตรีการขับร้อง หรือการ

รำประกอบ