เจ้าหญิง ญิ ดอกไม้ กับ กั เจ้าชาย ดวงตะวัน วั วิ ริ ย า พ ร เ กื้ อ ก ฤ ษ ฎ า วั น วั ม . 4
…กาลครั้ง รั้ หนึ่ง นึ่ นานมาแล้ว…ท่ามกลางหมู่ มวลดอกไม้ห ม้ ลากสี มีดมี อกไม้ด ม้ อกหนึ่ง นึ่ ซึ่ง ซึ่ไม่เคยร่วงโรยกลีบ ลี ของเธอสีข สี าวละมุน เธอเป็น ป็ เจ้าหญิง ญิ ของมวลดอกไม้ทั้ ม้ ทั้ ง ทั้ ปวง
เมื่อ มื่ เธอแย้ม ย้ บาน เหล่าดอกไม้น้ ม้ น้ อยใหญ่ก็ ญ่ ก็ พร้อมใจกัน กั ผลิบ ลิ านเหล่าแมลง ผีเผี สื้อสื้ หลากสีสสี วย ก็ร้ ก็ ร้ องเพลงเต้น ต้ ระบำ ตาม จัง จั หวะของสายลม
เจ้าหญิง ญิ ดอกไม้แ ม้ ย้ม ย้ บานด้วย แสงแดดจากเจ้าชาย ดวงตะวัน วั ด้วยความรู้สึก สึ ดีๆ ดี ที่เ ที่ รีย รี กว่า ความรัก รั ทุกวัน วั …แบบนี้… นี้ มา เนิ่น นิ่ นาน จนเกิด กิ เป็น ป็ กาลครั้ง รั้ หนึ่ง นึ่ ….
เจ้าหญิง ญิ หลงรัก รั แสงแดดยามเช้า ที่เ ที่ ป็น ป็ สัญ สั ญาณทัก ทั ทายของเจ้าชายดวงตะวัน วั แต่เจ้าหญิง ญิ ก็รู้ ก็ รู้ สึก สึ เศร้าทุกครั้ง รั้ เมื่อ มื่ ถึง ถึ เวลาพลบค่ำ ที่ด ที่ วงตะวัน วั กำ ลัง ลั จะ ลาลับ ลั เธอไม่ช ม่ อบให้เป็น ป็ แบบนั้น นั้ …วัน วั หนึ่ง นึ่ เธอจึง จึ ขอร้องกับ กั เจ้าชาย
“เจ้าชายคะ จะเป็น ป็ ไปได้ไหม ถ้าหากฉัน ฉั จะขอให้โลกนี้ไนี้ ม่มี ม่ มี เวลากลางคืน คื ฉัน ฉั อยากอยู่กั ยู่ บ กั คุณตลอดเวลา” “เจ้าหญิง ญิ ของฉัน ฉั เธอคงรู้ว่าฉัน ฉั คงทำ อย่างนั้น นั้ ไม่ไม่ ด้ เราเองก็ต่ ก็ ต่ างมีห มี น้าที่” ที่
เจ้าหญิง ญิ จึง จึ ตอบว่า “ก็ฉั ก็ น ฉั ไม่ช ม่ อบ เวลาที่เ ที่ ราต้องไกลกัน กั ” เจ้าชายยิ้ม ยิ้ เล็ก ล็ ๆ แล้วถามเจ้าหญิง ญิ “ยัง ยั จำ ได้ไหมว่าทำ ไมเธอถึง ถึ รัก รั ฉัน ฉั ”
เธอตอบด้วยเสีย สี งสดใสว่า “ฉัน ฉั รัก รั คุณ เพราะคุณ คือ คื ดวงตะวัน วั ที่ส่ ที่ อ ส่ งแสงอบอุ่น อุ่ คุณ คือ คื แสงสดใสของเช้าวัน วั ใหม่ใม่ น ทุกๆวัน วั เพราะคุณให้ความอบอุ่น อุ่ กับ กั ทุกอย่างในโลกใบนี้ ไม่ใม่ ช่ แค่เพีย พี งแค่ฉั ค่ น ฉั ” อีก อี ครั้ง รั้ ที่เ ที่ จ้าชายอมยิ้ม ยิ้ แล้วตอบว่า “เหมือมื นกับ กั ฉัน ฉั ที่รั ที่ ก รั เธอ เพราะเธอ คือ คื ดอกไม้ที่ ม้ ที่ ร่ ที่ ร่ าเริง ริ เธอนำ ความสดใสมาให้กับ กั ผืนผื ดิน ดิ เห็น ห็ ไหม เราต่างก็มี ก็ ห มี น้าที่ข ที่ องตนเอง”
คราวนี้เ นี้ จ้าหญิง ญิ เข้าใจแล้ว เธอจึง จึ ยิ้ม ยิ้ กว้างให้กับ กั เจ้า ชาย เจ้าชายยิ้ม ยิ้ ตอบพร้อมกับ กั ให้เจ้าหญิง ญิ เอีย อี งหูมา เจ้าชายกระซิบเบาๆ ว่า “ฉัน ฉั จะบอกความลับ ลั หนึ่ง นึ่ให้ สิ่ง สิ่ ที่เ ที่ ธออาจไม่เคยรู้แม้ ในเวลากลางคืน คื ที่เ ที่ ธอคิด คิ ว่าเราห่างไกลกัน กั เธอรู้ไหม ว่าฉัน ฉั ไม่เคยไปไหน…เพราะฉัน ฉั ฝากความห่วงใยไว้กับ กั ดาวดวงหนึ่ง นึ่ ดาวดวงที่ไที่ ม่ไม่ ด้กระพริบ ริ ด้วยแสงของดวง จัน จั ทร์ แต่ส่อ ส่ งสว่างจากจากแสงจากหัว หั ใจของฉัน ฉั เมื่อ มื่ ถึง ถึ เวลากลางคืน คื ฉัน ฉั อยากให้เธอมองดูบนท้องฟ้า แล้วเธอจะรู้ได้ด้ ด้ ด้ วยหัว หั ใจของเธอเองว่าดาวดวงไหน บนท้องฟ้า คือ คื ดวงดาวของเธอ”
และเธฮจะเป็น ป็ ดวงดาวของฉัน ฉั เสมอ.. เจ้าหญิง ญิ ดอกไม้ กับ กั เจ้าชาย ดวงตะวัน วั