เรื่องราวของการเดินทางสู่ความฝันไม่ใช่

เรื่องราวของการเดินทาง
สู่ความฝัน

บทที่ 1 ฤดูของการเดินทาง

ในเดือนพฤษภาคมของทุกปี
เราทุกคนต่างรู้กันว่าเป็นเดือนของการเดินทาง
เป็นเดือนที่บ่งบอกว่าเราได้เติบโตขึ้นอีกขั้นหนึ่งแล้ว
เราทุกคนต่างเตรียมตัว เตรียมความพร้อม
ที่จะออกเดินทาง เพื่อที่จะเรียนรู้และเติบโต

ตามเส้นทางที่อยากจะเดิน

บทที่ 2 สถานีแห่งความฝัน

เมื่อถึงเวลาของการเดินทาง
เราทุกคนต่างมีเป้าหมาย มีเส้นทางที่ต่างกันออกไป

ตามความชอบ ความสนใจ
และความถนัดของแต่ละบุคคล
ดังนั้นผู้คนจากที่ต่างๆจึงมารวมตัวกัน

ที่สถานีแห่งความฝัน
เพื่อรอเวลาขึ้นรถไฟ สายที่เราต่างเลือกกันไว้

บทที่ 3 รถไฟแห่งความฝัน

การเดินทางของเราในครั้งนั้น
เราเลือกที่นั่งรถไฟขบวนสีเหลือง-น้ำเงิน โบกี้ที่ 10

ตอนนั้นเราเชื่อว่า รถไฟขบวนนี้
จะสามารถพาเราไปถึงที่ๆเราต้องการได้

และในตอนนั้นเราก็หวังว่า
เราจะพบเจอกับความสุข บรรยากาศและสังคมที่ดี

ในโบกี้ที่ 10 นี้

บทที่ 4 ครึ่งทาง

ครึ่งทางของเส้นทางสายนี้
ใช้เวลาเดินทางถึง3ปี
ในระหว่างการเดินทาง

เราได้เจอกับบรรยากาศ
และสังคมที่เราได้หวังไว้
เรามีความสุขมากๆกับรถไฟขบวนนี้
เราและเพื่อนๆทุกคนต่างสนิทกัน
ในแต่ละวันจะมีแต่รอยยิ้มและเสียงหัวเราะ^-^

บทที่ 5

Cyclamen ดอกแรก

สุดท้าย แม้ว่าจะสนิท จะรักกันมากแค่ไหน
ทุกคนก็ต้องแยกย้ายกันไปในเส้นทาง
ที่พวกเขาต้องการจะเดิน

นี่จึงเป็นเหตุผลที่รถไฟขบวนนี้หยุดลงชั่วคราว
เพื่อให้ผู้โดยสารได้ตัดสินใจเปลี่ยนขบวน
เปลี่ยนเส้นทางที่อยากจะเดิน
พอคิดไปคิดมา

3ปีในตอนแรกที่คิดว่านาน แต่พอมองกลับไป
มันเป็นแค่ช่วงเวลาสั้นๆแค่นั้นเอง
ถ้าย้อนเวลากลับไปได้
เราจะใช้ชีวิตให้มีความสุข
ให้มากกว่านี้อีกสักหน่อย

บทที่ 6 ดีใจและยินดี

เริ่มต้นการเดินทางอีกครั้ง
มุ่งตรงไปยังปลายทางที่เหลืออีกครึ่งหนึ่ง
ดีใจกับเพื่อนๆที่ได้แยกย้ายไปในเส้นทางที่ชอบ
และยินดีกับสมาชิกใหม่ที่มาเข้าร่วมการเดินทาง

กับเราในครั้งนี้:)

บทที่ 7 แปรเปลี่ยน

การเดินทางในครึ่งหลังนี้
อะไรหลายๆอย่างล้วนที่จะเปลี่ยนแปลง
อาจจะเป็นเพราะว่าเราทุกคนต่างเริ่มเติบโต

เริ่มจริงจังกับชีวิตมากขึ้น
ความสนุกสนานที่เคยมีก็ค่อยๆแปรเปลี่ยนไป

บทที่ 8 ปีแรกที่รู้จัก

ในปีแรก สมาชิกใหม่หลายๆคน
จากที่รู้จักกันแค่ชื่อ

ก็เริ่มเปลี่ยนกลายเป็นเพื่อน
เราต่างเปิดใจให้กันและกัน

ยินดีและยอมรับ
ให้เข้ามาเรียนรู้และได้รู้จักกันมากขึ้น

บทที่ 9 แตกแยก

ในปีที่2 การเปลี่ยนแปลงยังคงทำหน้าที่ของมัน
เปลี่ยนไปในทางที่ทั้งดีและร้าย

จากที่เคยสนิทสนมแปรเปลี่ยนเป็นเมินเฉย
จากที่เป็นแค่เพื่อนร่วมเดินทางกลับเริ่มสนิทกัน
จากที่มีเสียงหัวเราะกลับเงียบงันอย่างเห็นได้ชัด
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ทุกๆอย่างมันย่อมเปลี่ยนแปลง
ไปตามกาลเวลาอยู่แล้ว เราก็แค่ต้องปรับตัว

และเรียนรู้จากการแตกแยกในครั้งนี้

บทที่ 10 เรียนรู้

เวลายังคงเดินผ่านไปเรื่อยๆ
ตัวเราก็ยังคงใช้ชีวิตต่อไปในความแตกแยกนี้

แรกๆมันไม่คุ้นชินเสียเลย แต่พออยู่ๆไป
เราก็ปรับตัวได้และหลายๆคนก็เริ่มกลับมาพูดคุย

แต่ก็ไม่เป็นดังเดิม
เพราะจากการแตกแยก มันสอนให้เราได้เรียนรู้

ว่าอะไรที่ควรเลี่ยงและสอนให้เราได้เข้าใจ
กับความเปลี่ยนแปลงของผู้คน

บทที่ 11 มิตรภาพ

ปีที่3 ปีสุดท้ายของการเดินทางในเส้นทางสายนี้
มันเต็มไปด้วยความสุขและความทุกข์
รอยยิ้มและรอยน้ำตา
แต่เวลาก็ช่วยเยียวยาสิ่งต่างๆให้ดีขึ้น

กว่าจะมาถึงในจุดๆนี้ได้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
แต่มันก็ทำให้ฉันได้เห็นสิ่งที่มีค่ามากๆนั่นคือ

“มิตรภาพ”

บทที่ 12 Daffodil

แม้ว่าสิ่งต่างๆจะไม่เหมือนเดิม
หลายๆอย่างได้เปลี่ยนแปลงไป
แต่ทุกคนก็ยังคอยช่วยเหลือเรา
แม้ว่าจะทำด้วยความเต็มใจหรือไม่ก็ตาม

เรากลับมองว่านี่แหละ
“ เป็นมิตรภาพที่ไม่แย่เลย ”
ดอกDaffodil จึงค่อยๆเติบโตในใจเรา

บทที่ 13 เพื่อน

ในเวลา3ปีที่ผ่านมา
ได้สร้างสิ่งที่สำคัญกับเรามากที่สุดคือ

“เพื่อน”
เป็นคำสั้นๆแต่ความหมายมันช่างลึกซึ้ง

ฝังลึกลงไปในความรู้สึก

บทที่ 14 อาริกาโตะ

ในการเดินทางครั้งนี้
ขอบคุณที่ร่วมเดินทาง
ขอบคุณที่สร้างบรรยากาศดีๆ
สร้างความทรงจำดีๆไว้ให้เรา
ขอบคุณที่คอยช่วยเหลือ
ขอบคุณที่คอยอยู่ข้างๆและให้กำลังใจ
ขอบคุณที่ทำให้การเดินทางของเรามีแต่รอยยิ้ม
ขอบคุณที่มอบแต่สิ่งดีๆให้

และสุดท้ายนี้
“ขอบคุณที่เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในความทรงจำของเรา”

ขอบคุณ

บทที่ 15

Cyclamen ดอกที่ 2

18 กุมภาพันธ์ 2565
และแล้ววันนี้ก็มาถึง
วันสุดท้ายที่ทุกคนต่างต้องแยกย้าย
ไปตามทางของตัวเอง
ในวันนี้บรรยากาศมันช่างหม่น
มันทั้งสุขทั้งเศร้าในเวลาเดียวกัน
ฝนตกหนักก็คอยชำระล้างความทรงจำที่ไม่ดีออกไป
เหลือเพียงแต่สิ่งดีๆที่เคยได้รับ
เพราะถ้ามองกลับมาเมื่อไหร่
จะได้เจอแต่ความทรงจำที่งดงาม

สุดท้ายนี้
เราขอให้ทุกคนประสบความสำเร็จในเส้นทางของตัวเอง

ไม่ว่าจะเลือกเดินในเส้นทางไหน
ก็ขอให้เจอแต่สิ่งที่ดี

และใช้ชีวิตให้มีความสุข