Τα παιδιά του Α1 σας
παρουσιάζουν το
βιβλίο «Το δέντρο
που έδινε»
του Σελ Σιλβερστάιν,
αφού συνέχισαν την
ιστορία, την
εικονογράφησαν και
την αφηγήθηκαν…
Ε όχι και τέλος . . . .
Καθώς πέρασε ο καιρός, το αγόρι μετάνιωσε
για τον τρόπο που φέρθηκε στη μηλιά. . . Δεν
έπρεπε να της τα ζητήσει όλα.. Ήταν
άπληστος.. Τότε πήγε στη μηλιά και της είπε:
«Μηλιά μου συγγνώμη για το πώς σου
φέρθηκα. Θα τα επανορθώσω όλα ! Θα σε
φροντίζω, θα ξαναβγάλεις κλαδιά και φύλλα,
θα σε προστατεύω από όλους τους
κινδύνους!»
Τότε η μηλιά είπε: «Σε συγχωρώ αγόρι. Έλα να
κάτσεις στον κορμό μου».
Το αγόρι, που ήταν γέρος πια, φρόντισε τη
μηλιά και εκείνη μεγάλωσε και ομόρφυνε όσο
ποτέ ξανά. Έκτισε ένα σπίτι κοντά της και τα
εγγονάκια του μεγάλωσαν παίζοντας κούνια
στα κλαδιά της και ανεβαίνοντας στον κορμό
της.