อาหารประจำชาติในอาเซียน

ภูตะวัน สาใจ ธิติรัตร์อุ่นเจริญ 10 อาหารประจ า ชาติในอาเซียน

ค าน า หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เรื่อง อาหารประจ าอาเซียน หนังสืออิเล็กทรอนิกส์เล่มนี้จัดท าขึ้นเพื่อ ศึกษาเรื่องอาหารประจ าชาติเพื่อให้ได้ศึกษาความรู้ใน เรื่องราวของอาหารประจ าอาเซียนโดยได้ศึกษาผ่าน แหล่งความรู้ต่างๆอาทิเช่น ต ารา หนังสือ หนังสือพิมพ์ วารสาร ห้องสมุดและแหล่งความรู้จากเว็บไซต์ต่างๆ โดยสมุดเล่มนี้ต้องมีเนื้อหาเกี่ยวกับความหมายของ ความส าคัญของอาหารประจ าอาเซียน ผู้จัดท าคาดหวังเป้นอย่างยิ่งว่าการจัดท าเอกสารฉบับ นี้จะมีข้อมูลที่เป็นประโยชน์ต่อผู้ที่สนใจศึกษาอาหาร ประจ าอาเซียนเป็นอย่างดี

ประวัติความเป็นมาของอาหารประจ าชาติในอาเซียน 1 ต้มย ากุ้ง(ไทย) 2 อโดโบ้(ฟิ ลิปปินส์) 3 ซุปไก่(ลาว) 4 โมฮินกา(พม่า) 5 เปาะเปียเวียดนาม(เวียดนาม) 6 กาโด กาโด(อินโดนีเซีย) 7 อาม็อก(กัมพูชา) 8 นาซิเลอมัก(มาเลเซีย) 9 ลักชา(สิงค์โปร) 10 อัมบูยัต(บรูไน) 11 สารบัญ เรื่อง หน้า หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เรื่อง อาหารประจ าอาเซียน

ตม ้ ยำ กง ุ ้ หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เรื่อง อาหารประจ าอาเซียน ท าความรู้จัก “ต้มย ากุ้ง” จากอดีตสู่ปัจจุบัน ที่มาของต้มย ากุ้งนั้นไม่ปรากฏหลักฐานแน่ชัดว่าใครเป็นผู้คิดค้น แต่หลักฐานหนึ่งที่ปรากฏชัดเจนคือมีการบันทึกถึงเมนู“ต้มย า” มา ตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 5 แต่เป็นต้มย าปลาต่าง ๆ ส่วนในต าราแม่ครัว หัวป่ าก์ (พ.ศ. 2451) โดยท่านผู้หญิงเปลี่ยน ภาสกรวงศ์ ซึ่งเป็นต ารา อาหารอย่างเป็นทางการของไทยเล่มแรกได้ปรากฏชื่อเมนูต้มย า เขมร หรือแกงนอกหม้อ แต่ก็หน้าตาไม่เหมือนต้มย ากุ้งที่เรากิน อยู่ในปัจจุบัน 1

อโดโบ้ •อาโดโบเป็ นอำหำรฟิ ลิปปิ นส์ที่ได้รับควำมนิยมปรุงจำก เน ้ ื อสตัวห ์ ร ื ออำหำรทะเลหมกัดว ้ ยน ้ ำ สม ้ สำยช ู และ กระเทียม ทอดในน ้ ำ มนัจนเป็ นส ี น ้ ำ ตำลคำ วำ ่ "อำโด โบ" มำจำกภำษำสเปน แต ่ วธ ิี กำรทำ อำหำรเป็ นของชน พ ้ ื นเม ื องชำวฟิ ลิปปิ นส์ เมื่อสเปนเอาชนะฟิ ลิปปินส์ในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษ ที่ 16 และต้นคริสต์ศตวรรษที่ 17 ชาวสเปนจึงรู้จัก ขั้นตอนการท าอาหารพื้นเมืองที่เกี่ยวข้องกับน ้าส้มสายชู ซึ่งเรียกว่า อาโดโบ ซึ่งเป็นภาษาสเปนหมายถึงการปรุง รสหรือหมัก 2

กาโดกาโด กาโด-กาโด หรือโลเต็ก เป็นอาหารยอดนิยมของประเทศ อินโดนีเซีย ประกอบไปด้วยผัก ทั้งผักสด ผักต้ม และผักลวก และธัญพืชหลายชนิด ราดด้วยซอสที่ท าจากถั่ว ทั้งแคร์รอต มัน ฝรั่ง กะหล ่าปลีถั่วงอก ถั่วเขียว ถั่วฝักยาวขนุน อ่อน ผักกาดหอม นอกจากนี้ยังมีเต้าหู้และไข่ต้มสุก และกิน กับข้าวเกรียบทอดหลายกรูชนิดเช่น ปุก ซึ่งเป็นข้าวเกรียบกุ้ง หรือปลา เอิมปิง เป็นข้าวเกรียบใส่เมล็ดของผักเหมียง หรือจะ กินกับเต็มเปทอด หรือข้าวต้มแบบลนตงก็ได้ รับประทานกับ ซอสถั่วที่คล้ายกับซอสสะเต๊ะซึ่งประกอบด้วย กะปิถั่วลิสงบด กะทิ น ้าตาลโตนด พริกแดง กระเทียม กะทิ มะขามเปียก ค าว่า กาโดในภาษาอินโดนีเซียแปลว่าย า 3

ซ ุ ปไก ่ อำหำรยอดนิยมประจ ำประเทศลำว - ซ ุ ปไก ่ อำหำรของชำวลำวจะม ี ควำมใกลเ ้ ค ี ยงคลำ ้ ยคล ึ งกนักบัอำหำร ไทยเป็ นอยำ ่ งมำก ดว ้ ยควำมท ี่เป็ นบำ ้ นพ ี่เม ื องนอ ้ งกนมำยำวนำน ั ประกอบกบักำรเด ิ นทำงไปมำหำส ู ่ กนัอยำ ่ งสม่ำ เสมอวฒันธรรม อำหำรก ็ กระจำยเขำ ้ มำในประเทศไทยด้วย ซ ุ ปไก ่ อำหำรยอดน ิ ยมอยำ ่ งหน่ึ งของชำวลำว ชะโงกหน้ำไปสวน หลงับำ ้ นก ็ ม ี ส ่ วนผสมสำ หรับทำ ซ ุ ปไก ่ เร ี ยบร ้ อยแลวโดย ้ ส ่ วนปร โดยจะเนน ้ เคร ื่องปร ุ งท ี่เป็ นสม ุ นไพรหร ื อผกัพ ้ ื นบำนเป็ นหลัก ้ สำมำรถหำทำนไดง ้่ ำยแค ่ ะกอบท ี่สำ คญัต ่ ำงๆก ็ไดแ ้ ก ่ หอมแดง กระเท ี ยม ตะไคร ้ใบสะระแหน ่ใบมะกร ู ด มะนำว พร ิ กโดยน ิ ยม ทำนค ู ่ กบัขำ ้ วเหน ี ยวถำ ้ เท ี ยบกบั ประเทศไทยแลว ้ ก ็ คงจะประมำณ ต้นแซ ่ บ เพ ี ยงแต ่ วำ ่ ถำ ้ เป็ นตม ้ แซ ่ บที่กรุงเทพ ชนิดของผักหรือ สม ุ นไพรท ี่ใส ่ ก ็ อำจจะนอ ้ ยกวำ ่ เท ่ ำน ้ นัเอง 4

โมฮินกำ โมฮิงกาหรือหม่อฮิงคา (Mohinga) ขึ้นชื่อว่าเป็ นอาหารประจ า ชาติของชาวเมียนมา เดิมทีคนเมียนมำนิยมทำนเป็ นอำหำรเช้ำแต ่ ปัจจ ุ บนัไดร ้ับควำมน ิ ยมมำกจนสำมำรถหำทำนไดต ้ ลอดท ้ งัวันตำม ร ้ ำนร ิ มทำงทวั่ประเทศเพรำะม ี รำคำถ ู กอร ่ อยและอ ิ่มทอ ้ งโมฮิงกา มีหน้าตาคล้ายขนมจีนน ้าเงี้ยวในบ้านเรา สูตรลับของตัวน ้ ำ แกงอย ู ่ ที่วัตถุดิบหลัก 2 อยำ ่ งค ื อปลำป่ นและหยวกกลว ้ ยเพ ิ่มสีสันด้วย กะปิ ข ิ ง ตะไคร ้ หวัหอม กระเท ี ยม พร ิ กและถวั่หวัชำ ้ งป่น เคี่ยว อยำ ่ งเขม ้ ขน ้ จนเป็ นเน ้ ื อเด ี ยวกนัตวัน ้ ำ แกงใหร ้สชำต ิ หวำน เปร ้ ี ยว เคม ็ และเผด ็ กลมกล ่ อมอยำ ่ งลงตวัคนเมียนมำแต ่ ละภำคจะปร ุ ง ส ่ วนผสมในสดัส ่ วนท ี่ต ่ ำงกนัออกไป เช ่ น ในรัฐยะไข ่ จะใส ่ กะปิ มำกกวำ ่ น ้ ำ แกงนอ ้ ยกวำ ่ และโมฮิงกำสูตรของทวำยในละครจาก เจ้าพระยาส ่ ู อร ิวดีจะใช้พริกไทยด ำแทนพริก 5

เปำะเปี๊ ยะเวียดนำม เปาะเปี๊ ยะ เป็ นอำหำรวำ ่ งท ี่พบในเอเชียตะวันออกและ เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มีต้นกำ เน ิ ดมำจำกประเทศจ ี น ส ่ วนมำกจะพบไดใ้ นต ิ่มซำ เปำะเปี๊ ยะ ยังเป็ นอำหำรมงคลอีกด้วยของชำวจีน จะ รับประทำนในเทศกำลตรุษจีน เพื่อให้เป็ นสิริมงคลท ำให้ ช ี วต ิ เจร ิ ญร ุ ่ งเร ื อง หลำยคนคงทรำบกนัด ี อยแ ู ่ ลว ้ วำ ่ เปำะเปี ๊ ยะ ม ี สญัชำต ิ มำจำกจ ี นโดยกำ เน ิ ด เพรำะโดยปกต ิ จะเห ็ น เปำะเปี ๊ ยะอยใ ู ่ นช ุ ดของต ิ่มซำ แต ่ประวตัิ ควำมเป็ นมำของ เปำะเปี ๊ ยะไม ่ไดบ ้ นัท ึ กเอำไวว ้ ำ ่ เก ิ ดข ้ึ นต ้ งัแตในสมัยไหน มี ่ แต ่ ขอ ้ ม ู ลท ี่บอกวำ ่ เปำะเปี ๊ ยะเป็ นอำหำรมงคลของชำวจีนที่ รับประทำนกนัต ้ งัแต ่ ชนช ้ นักษตัร ิ ยไ์ปจนถ ึ งชำวบ้ำน 6

อำม็อก อำม็อก บำงคร ้ังเร ี ยกวำ ่อำม็อกเขมร เป็ นอำหำรประจ ำ ชำต ิ ของกมัพช ู ำ มกัเปร ี ยบไดก ้ บัแกงสตูว์และมีจำ หน ่ ำย หลำยร ุ ่ นทวั่ประเทศโดยท ี่ม ี ช ื่อเส ี ยงท ี่ส ุ ดคือ ปลำอำม็อก ซ่ึ งใชป้ ลำน ้ ำ จ ื ดในทอ ้ งถ ิ่นเป็ นแหล ่ งโปรต ีน เรำเจำะลึก ถ ึ งตน ้ กำ เน ิ ดอนัน ่ ำท่ึ งของFish Amok ซึ่งบำงคนเช ื่อวำ ่ ย้อนกลับไปในอำณำจักรเขมรในศตวรรษที่ 9 ตลอดจน ส ่ วนผสมหลกัวธ ิี กำรเตร ี ยมอำหำรและท ี่สำ คญั ที่สุดคือ สถำนท ี่ท ี่ควรล ิ ้ มลองขณะท ่ องเท ี่ยวในกมัพช ู อำม็อก หมำยถึงกระบวนกำรนึ่งที่ใช้ในกำรท ำอำหำร นี่ค ื อส ิ่งท ี่ ทำ ใหเ ้ ขมรอำละวำดเน ้ ื อมูสท ี่โด ่ งดงัวิธีกำรปร ุ งอำหำรน ้ ี ยงัช ่ วยถ ่ ำยทอดรสชำต ิ ของอำหำรไดอ ้ ยำ ่ งแทจ ้ ร ิ งอำม็อก เป็ นอำหำรที่ใช้เวลำนำนมำกในกำรเตรียม Kroung เคร ื่องแกงชน ิ ดหน่ึ งของกมัพช ู ำ เป็ นส ่ วนประกอบส ำคัญ ที่ต้องบดให้ละเอียด จำกน ้ นันำ ไปน่ึ งเก ื อบคร่ึ งชวั่โมง ก ่ อนท ี่กระบวนกำรทำ อำหำรท ี่เหล ื อจะเร ิ่มตน ้ ข ้ึ น 7

นำซิ เลอมัก นาซีเลอมัก หร ื อท ี่ในภำษำมลำยป ูัตตำน ี เร ี ยกวำ ่ นาซิ ลือ เมาะ และท ี่ในบำงคร ้ังเร ี ยกเป็ นภำษำไทยวำ ่ ข้าวมัน มลาย ู เป็ นขำ ้ วเจำ ้ ห ุ งกบักะท ิ ซ่ึ งพบใน มำเลเซีย บรูไน ส ิ งคโปร ์ หม ู ่ เกำะร ิ ยำของอินโดนีเซียและภำคใต้ของ ไทย มำเลเซ ี ยกล ่ ำววำ ่ อำหำรชน ิ ดน ้ ี เป็ นอำหำรประจำ ชำติ และเป็ นมรดกทำงวฒันธรรมของมำเลเซ ี ยแมว ้ ำ ่ จะม ี กำร แพร ่ กระจำยในบร ิ เวณอ ื่น ๆ ] อำหำรน ้ ี เป็ นคนละชน ิ ดกบันำ ซ ี คำกงั (นำซิ ดำแกฺ) ซ่ึ งเป็ นท ี่น ิ ยมทำงชำยฝั่งตะวันออกของ คำบสมุทรมลำยูคือกลันตันและตรังกำน แต ่ ท ้ งันำซ ีเลอมัก และนำซ ี ดำกงัก ็ เป็ นอำหำรเชำ ้ ท ี่แพร ่ หลำย 8

ลักซำ ที่มำของคำ วำ ่ ลกัซำไม ่ เป็ นท ี่ทรำบ ม ี ทฤษฎ ี ท ี่วำ ่ เป็ นค ำในภำษำอูรดูหรือ เปอร ์ เซ ี ยวำ ่ ลัคชาฮ์ ท ี่แปลวำ ่ เส้นแวร์ มีเชลลี ชน ิ ดหน่ึ ง บำ ้ งก ็ วำ ่ มำจำกค ำ สนัสกฤตวำ ่ ลักษะ หรือลักขะ ที่ แปลวำ ่ "หนึ่งแสน" บำ ้ งก ็ วำ ่ มำจำกค ำ วำ ่ กวำงต ุ ง ้ วำ ่ หลาตซ้า ที่แปลวำ ่ "ทรำย เผ็ด ลักซำ หรือที่ในภำษำมลำยูปัตตำนี เร ี ยกวำ ่ ละซอ เป็ นอำหำรประเภท ก ๋ วยเต ี ๋ ยวรสเผด ็ ของชำวเปอรำนำกนั อัน เป็ นกำรผสมผสำนระหวำ ่ งวฒันธรรมจ ี น กบัมลำยใ ู นประเทศมำเลเซ ี ย, สิงคโปร์ ,อินโดนีเซียรวมท ้ งัทำงใตข ้ องประเทศ ไทย 9

อัมบูยัน ท ี่เร ี ยกวำ ่ ชำชะฮ์ท ำจำกผลบินไยหรือผลล ำพูนอกจำกน ้ นัยงัก ิ น กบัซมับลัเตอรำซี หรือซัมบัลเติมโปยก (น ้ ำ พร ิ กท ุ เรียนดอง) และกบัขำ ้ วอ ื่น ๆ ไดแ ้ ก ่ ผดัใบมนัผกับ ุ ง ้ ผดักะปิปลำยำ ่ ง เน ้ ื อ ยำ ่ ง เป็ นตน ้ ในอด ี ตใชเ ้ป็ นอำหำรเม ื่อขำดแคลนขำ ้ ว อัมบูยัตม ี ลกัษณะใกลเ ้ ค ี ยงกบั ปำเปดำที่นิยมรับประทำนทำง ตะวันตกของอินโดนีเซีย อม ั บ ู ยัต เป็ นอำหำพ ้ ื นเม ื องในเกำะบอร ์ เน ี ยวในรัฐซำรำ วักและบรูไน และถือเป็ นอำหำรประจ ำชำติของบรูไนด้วย โดยท ำจำกแป้งของปำล์มสำคูที่ขูดออกจำกล ำต้นมำกวนให้ สุกซึ่งจะเหนียวเหมือนแป้งเปี ยกใช้จันดัสซึ่งคลำ ้ ยตะเก ี ยบ แต ่ปลำยขำ ้ งหน่ึ งต ิ ดกนัจ ุ ่ มแลว ้ มว ้ นกอ ้ นแป้ งกนเป็ นค ำ ๆ ิ โดยรับประทำนค ู ่ กบัซอสเปร ้ ี ยว 10