การอ่านภาษาบาลี

การอ่านภาษาบาลี (เบอื้ งตน้ )

1. อักษรทไ่ี ม่มีสระกากบั ใหอ้ ่านเติมเสียงสระ อะ
เช่น
ภคว = (ภะ-คะ-วะ)
ปน = (ปะ-นะ)

2. อกั ษรที่มจี ุดอยู่ขา้ งบน เรยี ก “นิคหติ ”
ใหอ้ ่านออกเสยี งสะกด ง
เช่น
อรห = อะ-ระ-หงั

3. อกั ษรทีม่ ีจุดอยขู่ า้ งล่าง เรียก “พินท”ุ ทาหนา้ ที่เป็นตวั สะกด
เช่น
วชิ ชฺ า = วชิ -ชา
วชิ ชา = วิ-ชะ-ชา
พุทฺธ = พุท-ธัง
เมตฺตา = เมต-ตา
เมตตา = เม-ตะ-ตา
สตถฺ า = สัต-ถา
ธมโฺ ม = ธมั -โม

อฏุ ฐฺ าตา วนิ ฺทเต ธน : คนขยนั ยอ่ มหาทรพั ยไ์ ดพ้ าโล
อปริณายโก : คนโง่ คนพาล ไมค่ วรเปน็ ผู้นา
อตฺตา หเว ชติ เสยฺโย : ชนะตนนัน่ แหละประเสรฐิ กวา่
อณิ าทาน ทกุ ข โลเก : การก้หู น้ี เปน็ ทกุ ขใ์ นโลก
อตฺตาน ทมยนฺติ ปณฑฺ ิตา : บัญฑติ ย่อมฝึกตน
สจจฺ เว อมตา วาจา : คาจรงิ เปน็ สง่ิ ไม่ตาย