การอ่านวรรณคดี

การอ่านวรรณคดี

วรรณคดคี อื อะไร ?

วรรณคดี หมายถึง
บทประพนั ธ์ทไี่ ด้รับยกย่องว่าแต่งดี

มคี ุณค่าทางวรรณศิลป์
กระจกส่องวฒั นธรรม ให้ผู้อ่านได้เห็นภาพ

ได้เรียนรู้ถึงกาลสมยั ของยุคน้ัน ๆ

เราอ่านวรรณคดไี ปทาไม ?

+ อ่านเพอื่ ความเพลดิ เพลนิ
+ อ่านเพราะเป็ นเร่ืองทถ่ี ูกกบั นิสัยและชีวติ ของตน
+ อ่านเพราะเป็ นเรื่องทแ่ี ปลกและต่างกบั ทตี่ นเคยประสบ
+ อ่านเพอื่ วเิ คราะห์เนือ้ หาสาระ เกบ็ ข้อเทจ็ จริง เพอื่ ความรู้
+ อ่านเพอ่ื เพมิ่ พูนประสบการณ์ชีวติ
+ อ่านเพอื่ รับรสความงาม ความไพเราะของบทประพนั ธ์

การอ่านเพอื่ รับรสความงาม ความไพเราะ

บทประพนั ธ์มจี งั หวะลลี าและท่วงทานองอนั ไพเราะ ท่เี กดิ จาก
ถ้อยคาทเี่ รียงร้อยเป็ นวรรคเป็ นตอน มเี สียงสูงตา่ ส้ันยาว ทป่ี ระสาน
กนั อย่างไพเราะลงตวั การใช้คาให้เกดิ ความหมายสะเทอื นใจ
กระทบกบั ความคดิ หรือสะท้อนจติ ใจ ความรู้สึก ข้อเทจ็ จริง ต่าง ๆ
ทาให้ผู้อ่านมคี วามสุข และข้อเขยี นน้ันอุดมด้วยคุณค่า

บทประพนั ธ์มี ๒ รูปแบบคอื ร้อยแก้ว และ ร้อยกรอง

ร้อยแก้ว

• คอื คาประพนั ธ์ทเ่ี รียงร้อยถ้อยคาให้ได้อรรถและรส
อนั ซาบซึ้งโดยไม่กาหนดบงั คบั ฉันทลกั ษณ์ใด ๆ

ร้อยกรอง

• ได้แก่ กาพย์ กลอน โคลง ฉันท์ ทบี่ ูรพาจารย์ได้กาหนด
รูปแบบไว้แล้วอย่างลงตวั ทเ่ี รียกว่า ฉันทลกั ษณ์

การวจิ ักษ์และวจิ ารณ์วรรณคดี

หากวรรณคดคี อื กระจกส่องวฒั นธรรม
ทท่ี าให้ผู้อ่านได้เห็นภาพ ได้เรียนรู้ถึงกาลสมยั ของยุคน้ัน ๆ
ดงั น้ันจงึ ควรอ่านด้วยวจิ ารณญาณ สร้างปัญญาการเรียนรู้
กลน่ั กรองออกมาท้งั คุณค่า ความรู้ และความคดิ

การวจิ กั ษ์วรรณคดี การวจิ ารณ์วรรณคดี

การเข้าใจ เข้าถึงอย่าง การแสดงความคดิ เห็น ซ่ึง
แจ่มแจ้ง ตระหนักในคุณค่า ขนึ้ อยู่กบั ภูมริ ู้ของผู้วจิ ารณ์

มคี วามซาบซึง้ มอี ารมณ์ การวจิ ารณ์ต้องยดึ หลกั การ
ละเอยี ด ละเมยี ดละไม พจิ ารณาวรรณคดีถงึ คุณค่า
ด้านต่าง ๆ ตามหลกั วิชา
จติ ใจจรรโลงขนึ้
อย่างถูกต้อง

อ่านให้ได้ อ่านให้เป็ น

๑ อ่านเข้าใจเนือ้ เรื่อง คอื สามารถเล่าเร่ือง ตอบคาถาม และสรุปได้
๒ วเิ คราะห์สารทอี่ ่านถงึ สิ่งทมี่ อี ยู่ ทผี่ ้เู ขยี นเสนอไว้ แทรกไว้
๓ ข้อคดิ ทมี่ คี ุณค่า ทส่ี ามารถนามาประยุกต์ใช้ในชีวติ ประจาวนั
๔ บอกหรือเข้าใจจุดมุ่งหมายของสารได้

๕ เพอื่ พฒั นาการอ่าน ควรอ่านหนงั สือให้มาก ท้งั เรื่องง่ายและยาก

ตวั อย่างการอ่านให้ได้ อ่านให้เป็ น

โรงเรียนของหนูอยู่ไหน เคยไปทุกวนั ไม่หาย

วนั นีไ้ ม่เห็นแม้ป้ าย ใจร้ายหนอใครบอกที

เขาว่าโรงเรียนหนูเลก็ เดก็ เด็กแค่สามสิบส่ี

บอกเหตุสิ้นเปลอื้ งภาษี จึงยุบทุบตโี รงเรียน

แล้วหนูจะเรียนที่ไหน “โรง”ใหม่ทางไกลวนเวยี น

ไปช้าไม่ทันอ่านเขยี น “เขา”เปลย่ี นโรงเรียนหนูใหม่

ประภัสสุทธ

จคถขุด้อวาดมคม่คดิุงหาทปมไี่ รดายะ้จพขากอนั บงธบผท์ ทู้แปตปร่งะรพะพนั นัธ์ธ์

เบสรดาื่อีก็ยงงดคสขนส่ิงอีทผหงู้ทคี่นโรนเ่ีึงกงเอย่ีคเรนื่วยียอขไนป้าอจขงโมรนกงอบัาเดงรวีเยะล่านบก็เปทบใ็ นกุ สเวารรนัถ่ือศาแงึกนตเลษท่วก็ านัที่ นชนรุ้ันอกีโ้ ยผรนั ู้นงดไเารมาีรยแ่สลนมาะคถจี แญัูกาสนยดหบุวงรนใือหไ้เดห้ ็น

เนถผพึงลักรคปเราวระียาะมนมโเี ยนเดหช้อก็ ลนยไอ่ื ป์ไโมมเรรล่คงียา้เุมรนทคียนา่นาง้อสบจยังึาคสตงคิม้นอรงเเป้ังถพสลูกริ่งอืยานงะบุ ภ้สันไาปมษหเนั พีรทอับราาเใจดะหมเก็ ้ปเคีดบล่าก็าอืกงกงบักลภใล่มุ คาุ่มนษรีตแ้บมแ้อาฝง้มคไงนั ปในจหเมระ้เหีายเปกน็ ็ นทถึงอี่ นื่

ทคเโชรวอี่ นงายเกมรู่ไนีัยเกหนลลขเลอื่ ึน้ ก็มกลๆวา้ แท่าตจา่มงะสไนั ปังสคถามึงคกญั ส็ แาลยะมีค่ากบั ชีวติ เขา

แบบฝึ กทกั ษะ

ให้นักเรียนตอบคาถามจากบทประพนั ธ์ต่อไปนี้

ววั ลมื ตนี คนโบราณท่านกล่าวไว้ ถ้าเมอ่ื ใด ได้มา จงหย่าหลง

อย่าลมื ถน่ิ กาเนิดเกดิ เป็ นคน คดิ ว่าตนยงิ่ ใหญ่เหนือใคร ๆ

หากลมื สิ้นแม้ถ่ินกาเนิดแล้ว ไม่คาดแคล้วจะวบิ ัตเิ ป็ นไหน ๆ

จะเป็ นเพยี งเถ้าถ่านในกองไฟ ไม่มคี ่าอะไรให้จดจา

(นักสืบไร้ช่ือ)

๑. ให้นักเรียนบอกความหมายของบทประพนั ธ์
๒. นักเรียนคดิ ว่าผู้แต่งมจี ุดมุ่งหมายใดในการแต่ง
๓. ข้อคดิ ทไ่ี ด้จากบทประพนั ธ์นีค้ อื อะไร