การท่องบทอาขยานชั้นประถมศึกษาปีที่ ๖

บทอาขยาน ชั้น ป.๖

ความหมาย คือบทร้อยกรองที่กำหนดขึ้นเพื่อท่องจำ



ประเภทบทอาขยาน

๑. บทหลัก เป็นบทอาขยานที่กระทรวงศึกษาธิการเป็น
ผู้กำหนดให้นักเรียนนำไปท่องจำเพื่อความเป็นอันหนึ่ง
อันเดียวกันทั่วประเทศ




๒. บทรอง เป็นบทอาขยานที่ครูผู้สอนหรือสถานศึกษา
เป็น ผู้ที่กำหนดให้นักเรียนท่องจำเสริมจาก บทอาขยาน
ที่กระทรวงศึกษาธิการกำหนด




๓. บทอิสระ เป็นบทอาขยานที่นักเรียนแต่ละคน
เลือกสรรมาท่องจำเอง หรือด้วยความชื่นชอบ

หลักการฝึกออกเสียง

เพื่อให้การอ่านออกเสียงมีประสิทธิภาพ

๑. ฝึกเปล่งเสียงให้ดังพอประมาณ ไม่ตะโกน ควรบังคับเสียง

เน้นเสียง ปรับระดับเสียงสูง-ต่ำ ให้สอดคล้องกับจังหวะลีลา

ท่วงทำนอง และความหมายของเนื้อหาที่อ่าน

๒. กล่องด้วยเสียงให้ชัดเจน

๓. ท่องออกเสียงให้ถูกอักขรวิธีและต้องเข้าใจเนื้อหา

๔. ออกเสียง ร ล คำควบกล้ำให้ถูกต้อง ชัดเจน

๕. ท่องให้ถูกจังหวะ และวรรคตอน

๖. ท่องให้ได้อารมณ์ และความรู้สึกตามเนื้อหา







การแบ่งวรรคตอน










นักเรียนต้องเว้นวรรคตอนให้ถูกต้อง กลอนสุภาพ ใช้จังหวะการ
อ่านเป็น ๓/๒/๓ หรือ ๓/๓/๓ ขึ้นอยู่กับจำนวนคำในแต่ละวรรค

บทอาขยานในบทเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๖



บทอาขยานบทหลัก

เรื่องขุนช้างขุนแผน ตอน กำเนิดพลายงาม

แม่รักลูกลูกก็รู้อยู่ว่ารัก คนอื่นสักหมื่นแสนไม่แม้นเหมือน
จะกินนอนวอนว่าเมตตาเตือน จะจากเรือนร้างแม่ไปแต่ตัว
แม่วันทองของลูกจงกลับบ้าน เขาจะพาลว้าวุ่นแม่ทูนหัว

จะก้มหน้าลาไปมิได้กลัว แม่อย่ามัวหมองนักจงหักใจ ฯ
นางกอดจูบลูบหลังแล้วสั่งสอน อำนวยพรพลายน้อยละห้อยไห้

พ่อไปดีศรีสวัสดิ์กำจัดภัย จนเติบใหญ่ยิ่งยวดได้บวชเรียน
ลูกผู้ชายลายมือนั้นคือยศ เจ้าจงอุตส่าห์ทำสม่ำเสมียน

แล้วพาลูกออกมาข้างท่าเกวียน จะจากเจียนใจขาดอนาถใจ
ลูกก็เเลดูแม่แม่ดูลูก ต่างพันผูกเพียงว่าเลือดตาไหล

สะอื้นร่ำอำลาด้วยอาลัย แล้วแข็งใจจากนางตามทางมมา
เหลียวหลังยังเห็นแม่เขม้น แม่ก็เห็นลูกน้อยละห้อยหา

แต่เหลียวเหลียวเลี้ยวลับวับวิญญาณ์ โอ้เปล่าตาต่างสะอื้นยืนตะลึง




พระสุนทรโวหาร (ภู่)










บทอาขยานและ
ทำนองการท่อง

บทอาขยานในบทเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๖





บทอาขยานบทเลือก
เป็นมนุษย์หรือเป็นคน




เป็นมนุษย์ เป็นได้ เพราะใจสูง
เหมือนหนึ่งยูง มีดี ที่แววขน
ย่อมเสียที ที่ตน ได้เกิดมา
ถ้าใจต่ำ เป็นได้ แต่เพียงคน
ถ้ามีครบ ควรเรียก มนุสสา
เปรมปรีดา คืนวัน ศุขสันติ์จริง
ใจสะอาด ใจสว่าง ใจสงบ
ใครมีเข้า ควรเรียก ว่าผีสิง
เพราะทำถูก พูดถูก ทุกเวลา
แต่ในสิ่ง นำตัว กลั้วอบาย
ใจสกปรก มึดมัว และร้อนเร่า
จงรีบยก ใจตน รีบขวนขวาย

เพราะพูดผิด ทำผิด จิตประวิง


คิดดูเถิด ถ้าใครไม่อยากตก


ให้ใจสูง เสียได้ ก่อนตัวตาย
ก็สมหมาย ที่เกิดมา อย่าเชือนเอย





พระธรรมโกศาจารย์ (พุทธทาสภิกขุ)



บทอาขยานและ
ทำนองการท่อง