ดนตรีในยุคสมัยศตวรรษที่ 20

PERIOD

modern

ส ภ า พ เ เ ว ด ล้ อ ม

ยุคสมัยศตวรรษที่ 20

หลังจากดนตรีสมัยโรแมนติกผ่านไป ความเจริญใน
ด้านต่าง ๆ ก็มีความสำคัญและมีการพัฒนาอย่างต่อ
เนื่องตลอดมา ความเจริญทางด้านการค้าความเจริญ
ทางด้านเทคโนโลยี ความก้าวหน้าทางด้านวิทยาศาสตร์
การขนส่ง การสื่อสาร ดาวเทียม หรือ แม้กระทั่งทาง
ด้านคอมพิวเตอร์ ทำให้แนวความคิดทัศนคติของมนุษย์
เราเปลี่ยนแปลงไปและแตกต่างจากแนวคิดของคน ใน
สมัยก่อน ๆ จึงส่งผลให้ดนตรีมีการพัฒนาเกิดขึ้นหลาย
รูปแบบ คีตกวีทั้งหลายต่างก็ได้พยายามคิดวิธีการแต่ง
เพลง การสร้างเสียงใหม่ ๆ รวมถึงรูปแบบการบรรเลง
ดนตรี เป็นต้น

ดนตรี

กับ ยุคสมัยศตวรรษที่ 20

จากข้างต้นนี้จึงส่งผลโดยตรงต่อการพัฒนาเปลี่ยนแปลงรูปแบบของ
ดนตรีในสมัยศตวรรษที่ 20 ความเปลี่ยนแปลงในทางดนตรีของคีตกวีใน
ศตวรรษนี้ก็คือ คีตกวีมีความคิดที่จะทดลองสิ่งใหม่ ๆ แสวงหาทฤษฎีใหม่
ๆ ขึ้นมาเพื่อรองรับความคิดสร้างสรรค์กับสิ่งใหม่ ๆ ให้กับตัวเอง ดนตรี
ในศตวรรษที่ 20 นี้ กล่าวได้ว่าเป็นลักษณะของดนตรีที่มีหลายรูปแบบ
นอกจากนี้ยังมีการใช้บันไดเสียงมากกว่า 1 บันไดเสียงในขณะเดียวกันที่
เรียกว่า "โพลีโทนาลิตี้" (Polytonality) ในขณะที่การใช้บันไดเสียงแบบ
12 เสียง ที่เรียกว่า "อโทนาลิตี้" (Atonality) เพลงจำพวกนี้ยังคงใช้
เครื่องดนตรีที่มีมาแต่เดิมเป็นหลักในการบรรเลง

"โพลีโทนาลิตี้" (Polytonality)

"อโทนาลิตี้" (Atonality)

ลั ก ษ ณ ะ เ ด่ น

ดนตรี ยุคสมัยศตวรรษที่ 20

ดนตรีในศตวรรษที่ 20 นี้ไม่อาจที่จะคาดคะเนได้มากนัก เนื่องจากมีการ
เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วตามความเจริญก้าวหน้าทาง ด้านเทคโนโลยี
การเลื่อนไหลทางวัฒนธรรม คนในโลกเริ่มใกล้ชิดกันมากขึ้น
(Globalization) โดยใช้เครือข่ายคอมพิวเตอร์ หรืออินเตอร์เน็ต
(Internet) ในส่วนขององค์ประกอบทางดนตรีในศตวรรษนี้มีความซับ
ซ้อนมากขึ้นมา ตรฐานของรูปแบบที่ใช้ในการประพันธ์และการทำเสียง
ประสานโดยยึดแบ บแผนมาจากสมัยคลาสสิก ได้มีการปรับปรุง
เปลี่ยนแปลงและสร้างทฤษฎีขึ้นมาใหม่เพื่อรองรับนดนตรีอีกลักษณะคือ
บทเพลงที่ประพันธ์ขึ้นมาเพื่อบรรเลงด้วยเครื่องดนตรีอีเลคโทรนิ ค ซึ่ง
เสียงเกิดขึ้นจากคลื่นความถี่จากเครื่องอิเลคโทรนิค (Electronic) ส่งผล
ให้บทเพลงมีสีสันของเสียงแตกต่างออกไปจากเสียงเครื่องดนตร ปี ระเภท
ธรรมชาติ (Acoustic) ที่มีอยู่ อย่างไรก็ตาม การจัดโครงสร้างของ
ดนตรียังคงเน้นที่องค์ประกอบหลัก 4 ประการเหมือนเดิม กล่าวคือระดับ
เสียงความดังค่อยของเสียง ความสั้นยาวของโน้ต และสีสันของเสียง

เพลง

ยุคสมัยศตวรรษที่ 20

จากสักษณะเด่นของเพลงข้างต้นเเล้ว จึงมีบทเพลงในยุคสมัยศตวรรษที่่ 20
เช่น

1. Opera Duke Bluebeard’s Castle
2. The Miraculous Mandarin
3. Petrushka
4. The Rite of Spring (Le sacre du Printemps)
5. Symphony in three movements
6. The Song of the nightingale
7. Ragtime
8. Ebony concerto (Rhapsody concerto)

เครื่องดนตรี

ยุคสมัยศตวรรษที่ 20

เครื่องดนตรีแต่ละชิ้นขึ้นอยู่กับความต้องการของผู้ประพันธ์เพลง เช่นกันส่วน
ใหญ่ กลุ่มเครื่องสายจะเป็นอัตราส่วน 1 ใน 4 ของผู้เล่นทั้งหมด ส่วนเครื่องอื่น
ๆ ก็แล้วแต่ความ เหมาะสมและความสมดุล ประกอบด้วยเครื่องดนตรีดังนี้

- กลุ่มเครื่องสาย (String Instruments) ได้แก่ ไวโอลินที่หนึ่ง
ไวโอลินที่สอง วิโอลาเชลโลและ ดับเบิลเบส

- กลุ่มเครื่องลมไม้ (Woodwind Instruments) ได้แก่ ฟลูต
พิคโคโล โอโบ คลาริเนตเบสคลาริเนตและบาสซูน

- กลุ่มเครื่องทองเหลือง (Brass Instruments) ได้แก่ ทรัมเปต
ทรอมโบน ทูบา และเฟรนช์ฮอร์น

- กลุ่มเครื่องประกอบจังหวะ (Percussion Instruments) ได้แก่
กลองทิมปานี

เพิ่มข้อความในส่วนเนื้อหาเล็กน้อย

วิโอลาเชลโล่ โอโบ ทูบา กลองทิ มปานี

เครื่องสาย เครื่องลมไม้ เครื่องทองเหลื อง เครื่องประกอบจังหวะ

คี ต ก วี

ยุคสมัยศตวรรษที่ 20

อีกอร์ สตราวินสกี (1882-1971) งานของสตราวินสกีมีหลายสไตล์เช่น Neo
Classic คำว่า “Neo” แปลว่า “ใหม่” งานสไตล์ “คลาสสิกใหม่” กล่าวคือ คลาสสิก
ที่คงแบบแผนการประพันธ์เดิมแต่มีทำนอง เสียงประสานฯลฯ สมัยใหม่ นอกจากนี้ก็
มีสไตล์ อิมเพรสชั่นนิส ซึ่งมีหลักการสอดคล้องกับงานนามธรรมทางจิตรกรรม

เซอร์ไก โปรโกเฟียฟ (1891-1953) ผลงานที่ประพันธ์ที่สำคัญที่ประสบผล
สำเร็จมากที่สุดจำนวนหนึ่งถูกเขียนขึ้นซึ่งรวมทั้งซิมโฟนีหมายเลข 5 ประกอบ
ด้วย นิทานดนตรี Peter and the Wolf บัลเลย์เรื่อง Romeo and Juliet
และโอเปร่าเรื่อง War and Peace

MEMBERS
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4/4
นายโนอาร์ มะหะหมัด
เลขที่ 8

นางสาวนูรมุซิลลา หลีเส็น
เลขที่ 19

นางสาวณัฐรินา จิเหม
เลขที่ 20