รวมนิทานอีสป ชื่อ ด.ญ.วิชญาดา หลีจ้วน ม.1/9 เลขที่ 30 โรงเรียน สตูลวิทยา คุณครู ตรีนุช ทิศเมือง
คำ นำ รายงานเล่มนี้จัดทำ ขึ้นเพื่อเป็นส่วนหนึ่งของวิช วิ าหนังสือ อิเล็กทรอนิกส์ ชั้นม.1/9 เพื่อให้ได้ศึกษาหาความรู้ ในนิทานอีสปและได้ศึกษาอย่างเข้าใจเพื่อเป็นประโยชน์ กับการเรีย รี น ผู้จัดทำ หวังว่า รายงานเล่มนี้จะเป็นประโยชน์กับผู้อ่าน หรือ รื นักเรีย รี น นักศึกษา ที่กำ ลัง หาข้อมูลเรื่อ รื่ งนี้อยู่ หากมีข้อแนะนำ หรือ รื ข้อผิดพลาด ประการใด ผู้จัดทำ ขอน้อมรับไว้และขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย ด.ญ.วิช วิ ญาดา หลีจ้วน ผู้จัดทำ
สารบัญ เรื่อ รื่ ง หน้า สุนัขล่าสัตว์กั ว์ กั บคนเลี้ยงแพะ ทองคำ กับก้อนกรวด หมาป่ากับแกะในคอก คนกับเงิน หมาป่ากับเด็กซุกซน คางคกจอมโว หัวขโมยกับสุนัขเฝ้าบ้าน 4 5 6 7 8 9 10
เรื่อ รื่ ง สุนัขล่าสัตว์กับคนเลี้ยงแพะ สุนัขตัวหนึ่งวิ่ง วิ่ ไล่กระต่ายป่ามาจากเชิงเขา มันวิ่ง วิ่ ตามมาติด ๆ จนเกือบจะจับเจ้ากระต่ายได้ แต่เจ้า กระต่ายก็วิ่ง วิ่ หนีสุดชีวิต วิ จนรอดจากสุนัขล่าสัตว์ไว์ ด้ ชายเลี้ยงแพะที่นั่งเล่นอยู่แถวนั้นเห็นเหตุการณ์ ตลอด จึงพูดเหน็บแนมสุนัขล่าสัตว์ว่ ว์ า ว่ "เจ้านี่ช่าง ไร้น้ำ ยาเสียจริง ริ กระต่ายป่าตัวเล็กนิดเดียวกลับ ปล่อยให้หนีรอดไปได้" มันจึงตอบว่า ว่ "ท่านไม่เห็น ความแตกต่างระหว่า ว่ งเรา ข้าวิ่ง วิ่ เพื่อหาอาหารค่ำ เท่านั้น แต่มันวิ่ง วิ่ เพื่อรักษาชีวิต วิ" :: นิทานเรื่อ รื่ งนี้สอนให้รู้ว่า ว่ :: สิ่งเร้าหรือ รื แรงกระตุ้นสามารถผลักดันความพยายามได้
เรื่อ รื่ ง ทองคำ กับก้อนกรวด ประเทศอันไกลโพ้น มีพ่อค้ามาจากประเทศอื่นได้เข้ามา ขายทองคำ แต่คนในประเทศนั้นไม่รู้จักทองคำ เลย จึงไม่ สนใจที่จะซื้อมาครอบครอง พ่อค้าแปลกใจเลยร้องถามว่า "อ้าว เจ้าไม่รู้จักทองคำ เลยหรือ รื มันเป็นของมีค่าสำ หรับ ประเทศข้ายิ่งนัก เจ้าไม่ต้องการของมีค่าของข้าบ้างหรือ รื" ชาวบ้านตอบว่า "ไม่หรอก ข้าเอามาก็ใช้ไม่เป็น ไม่รู้ประโยชน์ของมัน" "หากเจ้าคิดว่าของๆ ข้าไม่มีค่า ข้าอยากจะรู้ว่าของมีค่า ของประเทศเจ้าคืออะไร หากไม่ใช่ทองคำ " "ก้อนกรวดไง มีค่ายิ่งนักสำ หรับประเทศเรา" :: นิทานเรื่อ รื่ งนี้สอนให้รู้ว่า ว่ :: ไม่ควรยึดติดกับสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่คิดว่า ว่ มีค่าสำ หรับเรา เพราะบางทีของที่คิดว่า ว่ มีค่านั้นอาจะดูไร้ค่าสำ หรับคนอื่น
เรื่อ รื่ ง หมาป่ากับแกะในคอก หมาป่าตัวหนึ่งทราบข่าวมาว่า หมู่บ้านแห่งหนึ่งจะนำ แกะ มาบูชายัญ มันจึงมาคอยมองเฝ้าแกะในหมู่บ้าน แต่พวก แกะไหวตัวทันจึงอยู่แต่ในคอกไม่ยอมออกไปไหน หมาป่าจึง พูดหว่านล้อมพวกแกะว่า "พวกเจ้าออกมาจากคอกเถอะ เจ้าไม่รู้หรอว่าอีกไม่นานชาวบ้านจะมาจับเจ้าไปบูชายัญแล้ว ที่นั่นมันน่ากลัวมากเลยนะ มีแต่เลือดของเพื่อน ๆ ของพวก เจ้าเต็มไปหมด ขนาดข้ายังกลัวเลย" เมื่อแกะได้ยินดังนั้นจึง พูดว่า "ขอบใจนะที่เป็นห่วงพวกข้า แต่ถ้าพวกข้าจะต้อง ตายเพื่อถวายแด่พระเจ้า ก็ยังดีกว่าตายเป็นอาหารให้ หมาป่าอย่างเจ้า" :: นิทานเรื่อ รื่ งนี้สอนให้รู้ว่า ว่ :: หากจะตายก็ควรตายอย่างมีศักดิ์ศรี
เรื่อ รื่ ง คนกับเงิน ชายหนุ่มคนหนึ่ง มุ่งมั่นทำ งานตั้งใจเก็บเงินอย่างขยันขัน แข็ง จนเขามีเงินเก็บจำ นวนมาก เขานำ เงินไปสร้างบ้าน หลังใหญ่โตและจ้างบริว ริ ารมากมายมาคอยดูแล เขาใช้ชีวิต วิ อย่างสุขสบายบนกองเงินกองทอง ใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือย เที่ยวเตร่ไปวัน ๆ ในที่สุดเงินที่มีก็ค่อย ๆ หมดไป บริว ริ ารก็ หนีหาย จนต้องนำ บ้านและรถไปขายเพื่อใช้หนี้ เขาได้แต่นึก เสียใจกับสิ่งที่ทำ ลงไป แต่มันก็สายไปเสียแล้ว ชีวิต วิ ที่เหลือ ของเขาจึงต้องอยู่อย่างยากลำ บาก :: นิทานเรื่อ รื่ งนี้สอนให้รู้ว่า ว่ :: ควรใช้ชีวิต วิ อยู่บนความไม่ประมาท
เรื่อ รื่ ง หมาป่ากับเด็กซุกซน เมื่อปืนขึ้นไปนั่งเล่นบนหลังคาบ้านได้ เด็กน้อยผู้แสนชุก ซนก็ดีอกดีใจเป็นยิ่งนัก เที่ยวเอาก้อนหินขว้างแมว ขว้างไก่ เล่นเป็นที่สำ ราญใจ ครั้นเห็นหมาป่าเดินผ่านมา เด็กซุกซนก็ร้องตะโกน ท้าทายเป็นการใหญ่ "เจ้าหมาป่าหน้าโง่ ใคร ๆ ก็กลัวเจ้านักหนา...แต่ข้าไม่ กลัว... แน่จริง ริ ก็มาจับข้าสิ ฮ่า ฮ่า ข้าเป็นเด็กตัวเล็กๆ แค่นี้ เจ้ากลัวรึไรึ ง เจ้าหน้าโง่เอ๊ย ข้าน่ะเก่งกว่าเจ้า หลายเท่านัก ถึงได้ล้อเจ้าได้" หมาป่าส่ายหน้าอย่างระอาพลางว่า "เจ้าล้อข้าได้เพราะ หลังคาสูงนั่นต่างหากไม่ใช่ เพราะว่าเจ้าเก่งหรอก" : นิทานเรื่อ รื่ งนี้สอนให้รู้ว่า ว่ :: แม้จะอยู่ในสถานการณ์ที่ได้เปรีย รี บ ก็ควรประเมินดูความสามารถ
เรื่อ รื่ ง คางคกจอมโว คางคกเฒ่าตัวหนึ่งป่าวประกาศไปทั่วถิ่นที่มันอยู่ว่ามันเป็น หมอผู้รอบรู้และเยียวยาได้ทุกโรค เมื่อหมาจิ้งจอกได้ยินข่าว นี้จึงเร่งรุดมาพบคางคก มันมองคางคกอย่างพินิจ พิเคราะห์ "เจ้าคางคก" มันเอ่ยขึ้น "ข้าได้ยินคำ บอกเล่ามาว่า เจ้ารักษาโรคอะไรก็ได้ แต่ดูตัวเจ้าเองก่อนเถิด แล้วลองใช้ ยาของเจ้าดู ถ้าเจ้ารักษาผิวหนังตะปุ่มตำ ป่ำ และท่าเดิน เหมือนเป็นไขข้ออักเสบของเจ้าได้ ก็คงมีใครเชื่อเจ้า ไม่ อย่างนั้นข้าคงต้องแนะนำ ให้เจ้าลองไปหาอาชีพอื่นๆ ดู" :: นิทานเรื่อ รื่ งนี้สอนให้รู้ว่า ว่ :: คนที่จะรักษาคนอื่นได้ ควรรักษาตัวเองให้ได้เสียก่อน
เรื่อ รื่ ง หัวขโมยกับสุนัขเฝ้าบ้าน กลางดึกคืนหนึ่ง หัวขโมยแอบปีนรั้วบ้านของเศรษฐี เขา วางแผนมาเป็นอย่างดีที่จะได้ของมีค่ากลับไป เขาจึงเอา กระดูกและชิ้นเนื้อติดมาด้วย เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจาก สุนัขเฝ้าบ้าน แต่พอเขาโยนเนื้อให้มัน มันกลับไม่สนใจ แล้ว พูดว่า "ท่านคิดผิดแล้ว เนื้อก้อนนี้ไม่สามารถปิดปากข้าได้ เรื่อ รื่ งอะไรข้าจะปล่อยให้ท่านมาขโมยของจากเจ้านายที่ข้ารัก ไป แล้วเจ้านายของข้าต้องมาเดือดร้อนด้วยล่ะ" :: นิทานเรื่อ รื่ งนี้สอนให้รู้ว่า ว่ :: คนดีย่อมมีความซื่อสัตย์และความกตัญญูต่อผู้มีพระคุณ