นิทานกะทิชาวเกาะ

กะทิ

ชาวเกาะ

ณ หมบู่ า้ น…แห่งหนึ ง มพี ืนทตี ดิ กบั ภเู ขา นาตก และทะเล ลว้ น
อุดมไปดว้ ยทรพั ยากรทางธรรมชาตทิ มี คี วามหลากหลาย จน
กลายเปนทตี งั ของโรงงานอุตสาหกรรมจํานวนมาก

ในชมุ ชนมบี า้ นหลงั เลก็ แสนอบอุน่
ทมี กี ะทิ และคุณพ่อ คุณแมอ่ าศัยอยู่

คุณพ่อ และคุณแม่ของกะทิ
ทาํ งานทีโรงงานอุตสาหกรรมใกล้บ้าน

และในวนั หยดุ ส่วนใหญ่ …
กะทมิ กั ไปเลน่ กบั เพือนแถวชายหาดทา้ ยชมุ ชน

เชา้ วนั อาทติ ยท์ แี สนสดใส
วนั นี เปนวนั ทกี ะทมิ อี ายคุ รบ 8 ขวบ
คุณแมไ่ ดจ้ ดั เตรยี มอาหารทกี ะทชิ อบไวเ้ ปนจํานวนมาก

เวลาผา่ นไปสักพัก…
กะทพิ ยายามกนิ แตก่ นิ อยา่ งไรกก็ นิ ไมห่ มด

เนื องจากอาหารมจี ํานวนมาก
แลว้ บางอยา่ งกเ็ กบ็ ไวก้ นิ ตอ่ ไมไ่ ด้
จงึ จําเปนตอ้ งทงิ อาหารส่วนนั นไป

หลงั จากกนิ อาหารเสรจ็ กะทไิ ดท้ าํ หน้ าทปี ระจํา คือ…
การนํ าเศษอาหารไปทงิ ไวห้ ลงั บา้ น บรเิ วณสวนผกั ของคุณพ่อ

กะททิ าํ หน้ าทนี ี อยเู่ รอื ย ๆ
จนกระทงั วนั หนึ งกเ็ กดิ เหตกุ ารณ์ไมค่ าดฝนขนึ

ครอบครวั ของกะททิ กุ คน
มอี าการทอ้ งเสียตดิ ตอ่ กนั เปนเวลาหลายวนั

กะทเิ ห็นวา่ สาเหตนุ ั น…
น่ าจะมาจากแมลงวนั จํานวนมาก

ทมี าตอมอาหารภายในบา้ น

เชา้ วนั ตอ่ มา…ผใู้ หญบ่ า้ นจงึ เรยี กรวมตวั คนทงั หมบู่ า้ น
เพือชว่ ยกนั หาวธิ แี กป้ ญหาสารพิษในดนิ
ผลสรุปประชมุ ออกมาวา่

“การใชว้ ธิ เี ผาจะเปนวธิ ใี นการแกป้ ญหาไดอ้ ยา่ งรวดเรว็ ทสี ดุ ”

ประชุมดว น !

หลงั จากนั นชาวบา้ นทกุ คนกลบั ไปเผาขยะบา้ นของตน
และไดเ้ ลอื กใชว้ ธิ กี ารเผาในการจดั การกองขยะกนั อยา่ งตอ่ เนื อง

จนกระทงั กลนิ และแมลงไดห้ มดไป !!
แตด่ นิ ยงั ไมก่ ลบั มาเปนเหมอื นเดมิ

ในวนั รุง่ ขนึ …
กะทติ นื ขนึ มาพรอ้ มกบั เสียงเอะอะ

ของคุณพ่อ และคุณแม่
จนตอ้ งวงิ ไปดวู า่ เกดิ อะไรขนึ

ทนั ทที ไี ปถงึ กพ็ บวา่ ถาดนาฝนทรี องไวใ้ ชเ้ มอื คืน
มตี ะกอนสีดําจากฝนุ ทาํ ให้นาขนุ่ จนไมส่ ามารถนํ าไปใชง้ านได้

ซงึ เหตกุ ารณ์ตา่ ง ๆ ทเี กดิ ขนึ นั น
ลว้ นมสี าเหตมุ าจากฝนุ ในอากาศทเี กดิ จากการเผาไหม้

บา่ ยวนั เดยี วกนั … กะทไิ ดไ้ ปเลน่ กบั เพือนใกลบ้ รเิ วณ
แหลง่ นาของชมุ ชน กะทสิ ังเกตเห็นวา่ นานั นมสี ีขนุ่

และมเี ศษฝนุ เหมอื นกบั นาทแี มร่ องไว้
กะทจิ งึ กวาดสายตามองไปรอบ ๆ และพบวา่

ทกุ สิงทกุ อย่างทเี กิดขึนนั น “ล้วนมาจากการกระทําของมนษุ ย์”
ขยะทเี ราทงิ กันวันละนิ ดก็ถูกสะสมขึนมาเปนกองใหญ่ ทสี รา้ งผลกระทบไปถึงดนิ
ทําให้เราไม่สามารถเพาะปลกู อะไรได้อีก วิธกี ารจัดการขยะมูลฝอยอย่างผดิ วธิ ยี ัง
สรา้ งมลพิษทางอากาศจนทําให้คนในสังคมต้องใส่หน้ ากากเข้าหากัน

อีกทงั การปล่อยของเสียลงสู่แม่นาถือเปนการทําลายแหล่งอาหารสําคัญของ
มนษุ ย์จนสุดทา้ ยสิงแวดล้อมแสนสวยทเี รารกั ก็ถูกทําลายลงด้วยนามือของเรา
เอง และในวันนี ผลกระทบเหล่านั นได้ยอ้ นกลับมา “ทําลายเราเชน่ เดียวกนั ”

จัดทําโดย

พัฒน์ นรี สวุ รรณรตั น์
พิมพ์ลภสั หวลถนอม

วชริ ญา คลนื แกว้
สิรกิ ร สมภกั ดี