คำ ยืมภาษาจีน-ชวามลายู
สารบัญ การเข้ามาของภาษาจีน-ชวามลายู 1 หลักการดูคำ ยืมภาษาจีน 2 หลักการดูคำ ยืมภาษาชวามลายู 3
การเข้ามาของภาษาจีน-ชวามลายู ไทยและจีนเป็นมิตรประเทศที่ติดต่อเจริญสัมพันธไมตรี และ ค้าขายแลกเปลี่ยนสินค้าและศิลปะ วัฒนธรรมอันดีงามมาช้านาน ชาวจีนที่มาค้าขายได้เข้ามาตั้งถิ่นฐานอยู่ในประเทศไทยเป็น จำ นวนมาก ภาษาจีนจึงเข้ามาสู่ไทยโดยทางเชื้อชาติ นอกจากนี้ ภาษาจีนและภาษาไทยยังมีลักษณะที่คล้ายคลึงกัน จึงทำ ให้มีคำ ภาษาจีนเข้ามาปะปนอยู่ในภาษาไทยจนแทบแยกกันไม่ออก ภาษาจีน
การเข้ามาของภาษาจีน-ชวามลายู ภาษาชวา ปัจจุบันเรียกว่าภาษาอินโดนีเซีย เป็นภาษา ตระกูลคำ ติดต่อ ตระกูลเดียวกับภาษามลายู ภาษาชวาที่ ไทยยืมมาใช้ส่วนมากเป็นภาษาเขียน ซึ่งรับมาจาก วรรณคดีเรื่อง ดาหลังและอิเหนาเป็นส่วนใหญ่ ถ้อยคำ ภาษาเหล่านี้ใช้สื่อสารในวรรณคดี และในบทร้อยกรอง ต่าง ๆ มากกว่าคำ ที่นำ มาใช้สื่อสารในชีวิตประจำ วัน ปัจจุบันเรียกว่า ภาษามาเลเซีย เป็นภาษาคำ ติดต่อ อยู่ในตระกูลภาษาชวา-มลายู คำ ส่วนใหญ่จะมีสอง พยางค์และสามพยางค์ เข้ามาปะปนในภาษาไทย เพราะมีเขตแดนติดต่อกัน จึงติดต่อสัมพันธ์กันทั้งทาง ด้านการค้าขาย ศาสนา วัฒนธรรม มาเป็นเวลานาน โดยเฉพาะจังหวัดชายแดนภาคใต้ ได้แก่ ยะลา สงขลา ปัตตานี นราธิวาส และสตูล ยังคงใช้ภาษา มลายูสื่อสารในชีวิตประจำ วันอยู่เป็นจำ นวนมาก ภาษามลายู ภาษาชวา
หลักการสังเกตุคำ ยืมภาษาจีน 1. คำ ยืมภาษาจีนมักมีเสียงวรรณยุกต์ตรีหรือจัตวา 2. คำ ยืมภาษาจีนมักมีพยัญชนะต้นเป็น อักษรกลาง ได้แก่ ก จ ด ต บ ป อ 3. คำ ยืมภาษาจีนมักประสมสระเสียงสั้น 4. คำ ยืมภาษาจีนมักเกี่ยวข้องกับวัฒนธรรมจีน และไทย จึงยืม มาใช้ในหมวดต่าง ๆ มาก ตัวอย่าง คำ ที่ใช้เกี่ยวกับอาหาร -โจ๊ก :ข้าวต้มที่ใช้ปลายข้าวต้มจนเละ -เฉาก๊วย :ชื่อขนมคล้ายวุ้นสีดำ กินกับ น้ำ หวาน -ก๋วยเตี๋ยว :ชื่อของกินทำ ด้วยแป้งข้าว เจ้าเป็นเส้นๆ คำ ที่ใช้เกี่ยวกับเครื่องแต่งกาย -เกี๊ยะ :เกือกไม้แบบจีน -ขาก๊วย :กางเกงจีนขาสั้น คำ ที่ใช้เกี่ยวกับวัฒนธรรม/ศิลปะ -งิ้ว :ละครจีนแบบโบราณ, อุปรากรจีน -กงเต๊ก : การทำ บุญให้ผู้ตายพิธีจีนโดย สวดและเผากระดาษรูปต่างๆ
คำ ในวรรณคดี เช่น -ตุนาหงัน หมายถึง การหมั้น -บุหลัน หมายถึง พระจันทร์ หลักการสังเกตภาษาชวามลายู 1. มักเป็นคำ 2 พยางค์ จะมีค่าพยางค์เดียวน้อยมากเช่น กะพง,กะปะ,โลมา 2. ไม่มีเสียงควบกล้ำ เช่น กํายาน,กุเลา,อังกะลุง 3. ส่วนใหญ่ไม่มีรูปวรรณยุกต์ บางคำ มีใช้เพื่อให้เข้าระบบ เสียงภาษาไทย เช่น ตุนาหงัน,กระดังงา,บุหงารำ ไป ตัวอย่าง ใช้เกี่ยวกับศิลปวัฒนธรรม เช่น -ยี่เก หมายถึง ลิเก ใช้เกี่ยวกับสถานที่ เช่น -ขุหนุง หมายถึง ภูเขา -สะตาหมัน หมายถึง สวน -บายสุหรี หมายถึง สระน้ำ
ไกรลาศ เกิดพุ่ม เลขที่9 เพ็ญพิชชา มัสสะอาด เลขที่25 วรรณชนก ข้าวสามรวง เลขที่39 ศิริณภา ดั้งขุนทด เลขที่41 -สมาชิกกลุ่ม-