ลำนำก้นสมุทร

1

ลำนำก้นสมุทร

2

ก

คำนำ

เรื่องสนั้ เรื่องนี้เขยี นข้นึ มาหลงั จากท่ีข้าพเจา้ ได้ดูอนิเมชั่น
แฟนตาซีดราม่าเรอ่ื งหน่ึงทเ่ี กี่ยวกบั เจา้ หญงิ ท่ีปกครองโลกใตพ้ ืน้
สมุทร ส่งิ นั้นเองจงึ บงั เกดิ เปน็ แรงบัลดาลใจที่จะแต่งเร่อื งสน้ั เรอื่ งน้ี
ขึ้นมาซงึ่ เปน็ เร่ืงสั้นของเจา้ ชายองค์รองทอี่ ยูใ่ นอาณาจกั รที่มี
ความคิดล้าสมัยและงมงาย บางสิ่งที่เรายดึ ถอื บางทีอาจจะไม่ใช่
เร่อื งทถ่ี ูกตอ้ งเสมอไปเราจึงควรท่ีจะเปิดใจใหก้ บั ความคดิ หรอื
ความรู้อ่นื ๆบา้ ง(และหวังวา่ ผู้ท่อี ่านหนงั สอื เลม่ น้จี ะยอ้ นกลบั มาถาม
ตนเองอยเู่ สมอ)

สดุ ท้ายน้ีผ้เู ขยี นหวั งว่าเร่อื งสน้ั เลม่ น้ีจะสามารถมอบ
ประโยชน์ใหแกผ่ อู้ า่ นไม่มากกน็ อ้ ยและสามารถใช้เป็นแนวคดิ ใน
การดาเนนิ ชีวติ ในการเตือนใจไตร่ตรองสารท่ีไดร้ ับมาอย่าง
ละเอียดอ่อน ถ้าหากเรอ่ื งสน้ั เรื่องนม้ี ีขอผอดพลาดประการใดก็ขอ
อภัยมา ณ ที่น้ดี ้วย

มุก

สำรบญั ข

เรอื่ ง หน้ำ
คานา ก
สารบัญ ข
บทนา 1
บทที่ 1 3
บทท่ี 2 6
บทที่ 3 14
บทที่ 4 23
ประวตั นิ กั เขียน 26

1

บทนำ

ในโลกแห่งหนึ่ง โลกที่คล้ายกบั โลกชองเราในช่วงยุคกลางทุก
ประการยกเว้นซะแตผ่ คู้ นในโลกน้ีสามารถใชพ้ ลังรูปแบบหน่ึงทพ่ี วก
เราเรียกกันจนตดิ ปากวา่ ”เวทมนตร์” นอกจากน้ยี ังมีสิง่ มีชวี ติ อีก
เผา่ พนั ธุ์หนง่ึ ท่มี ีรูปร่างคล้ายครงึ่ คนครื่งสตั ว์ ท่ีในโลกแห่งนเ้ี รยี กวา่
”บีสต”์ ซง่ึ บสี ตเ์ หลา่ น้กี ย็ ังมียิบย่อยอกี หลากหลายสายพันธ์ุไม่วา่
จะเป็น ครง่ึ คนคร่ึงปลา คร่งึ คนครึง่ แมว คร่ึงคนคร่ึงนก เปน็ ตน้ ซ่งึ
ในคราวน้เี ราขอเลา่ ถึงเหตกุ ารณ์ท่ีเกดิ ข้นึ ในอาณาจกั รออคัส
อาณาจักรแห่งนี้มรี กรากอยใู่ ตท้ ะเลและผูค้ นในอาณาจกั รแหง่ น้ี
ล้วนเปน็ บสี ต์ที่เปน็ ครึง่ คนครง่ึ วาฬเพชรฆาตท่ีถ้าใหพ้ ูดใหเ้ ห็นภาพ
มากขนึ้ คอื ท่อนบนเป็นคนท่อนล่างเปน็ หางวาฬเพชรฆาต ทง้ั หมด
นอกจากน้ีระบบสังคมเป็นระบบท่ีผ้หู ญงิ เป็นใหญซ่ ่ึงคลา้ ยคลึงกับ
ระบบสงั คมของวาฬเพชรฆาตในโลกของเราและคนทีม่ เี พศสภาพ
เปน็ หญิงจะมีพละกาลงั พลังเวทมนตรแ์ ละขนาดร่างกายมากกว่า
ผชู้ าย สาหรับผู้หญงิ จะมีความยาวตวั ที่วัดต้ังแต่หัวจรดปลายหาง
อยูป่ ระมาณท่ี250เซนตเิ มตร ส่วนผู้ชายจะเฉลย่ี อยู่ที่200เซนตเิ มตร
ซ่งึ ในปัจจุบันผคู้ นในอาณาจักรน้ีถูกปกครองด้วยราชวงศ์ออคนิ ัส
และแนน่ อนวา่ ราชินมี ีอานาจมากกวา่ ราชาตามระบบสังคมของ
เมืองแหง่ นีแ้ ละมเี พยี งแค่คนในราชวงศเ์ ท่านน้ั ทสี่ ามารถแปลงหาง

2

เปน็ ขาและข้นึ มาบนบกได้ สามัญชนคนธรรมดาจะอย่ไู ด้เพยี งแค่
รปู แบบของมนุษย์เงือกเท่านน้ั

3

บทที่ 1

อแุ ว้ อแุ ว้

ตึก ตกึ ตึก ตึก ตึก

“ยนิ ดดี ว้ ยค่ะท่านลเู ซีย่ น องคร์ าชนิ คี ลอดพระราชธิดาคะ่ ”

เสียงรอ้ งไหข้ องเดก็ แรกเกดิ พร้อมกับเสียงตะโกนโหวกแหวก
โวยวายของเหล่าหมอตาแยดงั ออกมาจากหอ้ งทาคลอด สาหรบั
ราชวงศ์ออนคิ ัสท่ปี ัจจุบนั มเี พยี งแคพ่ ระราชกุมาร 2 พระองค์
เทา่ นนั้ ซ่ึงไมม่ อี านาจและกาลังมากพอท่จี ะสามารถปกครองอาณา
จักรพ์ ร้อมสืบทอกพระราชสมบัติตอ่ ในสมยั ตอ่ ๆไปได้ และพระราช
ธิดาองค์นี้เปรยี บเสมอื นด่ังแสงไฟริบหร่ีในอุโมงคอ์ นั มดื มดิ เป็น
ความหวังอนั หนง่ึ เดียวของราชวงศ์ออนคิ สั

ลูเซีย่ น(หรือท่ีเรารู้จกั กนั ในยศองคพ์ ระราชา)ไดเ้ ดินเขา้ มาใกล้ๆ
หมอตาแยที่อ้มุ พระราชธิดาตัวนอ้ ยเอาไว้พร้อมกบั เด็กชายแสนซน
ทัง้ สองเดนิ มาเกาะแขนคนเปน็ พอ่ เพือ่ ท่จี ะมองนอ้ งสาวสายเลือด
เดยี วกันท่เี พ่ิงเกิดได้ชดั ๆ ไซมอ่ นและไบรอันทั้งสองเปน็ พระราช
กุมารที่ไมม่ ีอานาจในการขึน้ ครองราชบลั ลงั ก์ท้ังๆทพี่ วกเขาเกิด
ก่อนแทๆ้

4

“น้องน่ารักไหม ไซมอ่ น ไบรอนั ”

ลูเซยี นพูดพร้อมกับมองพระราชิธดิ าตัวนอ้ ยในออ้ มแขนของตนเอง
ก่อนท่ีจะเดนิ เข้าไปในห้องท่ีมเี ตียงขนาดใหญ่อยู่ คนท่ีอย่บู นเตยี ง
นัน้ ก็ไม่ใช่นอกซะจากพระราชนิ ีของอาณาจักรน้ี ”ออคินัส โนร่า”
พระราชาย่ืนพระราชธดิ าของตนให้ผู้เป็นมารดาท้ังๆทร่ี อ้ งไหอ้ ยู่

“มีอำ...ออคนิ สั มอี า”

ทนั ใดนน้ั ก็โนร่ำกล่าวขึ้นมาทา่ มกลางสายตาของทุกคนในหอ้ ง
พรอ้ มกบั ลบู หวั ลูกนอ้ ยของเขาไปดว้ ย คาพูดเม่ือก้ีถึงจะเป็นคาพดู ท่ี
เอย่ ออกมาสนั้ ๆแตท่ กุ คนล้วนตระหนกั ดวี า่ น่ันคือชือ่ ของวา่ ท่รี าชินี
องค์ใหม่ น้องสาวคนสดุ ทอ้ งของทายาทรุน่ นี้

“มอี า! มีอา! มีอา!”

ในขณะน้ไี มม่ ีใครจะต่นื เต้นกบั ชีวติ ที่เกดิ ใหมย่ ิ่งไปกวา่ พี่ชายทั้งสอง
ไบรอันและไซมอ่ นกระโดดขน้ึ มาบนเตียงของผเู้ ปน็ แมแ่ ละมาเกาะ
แขนจอ้ งน้องสาวของตนเองตาเป็นประกาย พวกเขาจบั แขน
นอ้ งสาวของตนขยบั ไปมาพร้อมๆกับเรียกชื่อนอ้ งของตนเองไปด้วย
กอ่ นทจี่ ะโดนผู้เป็นพ่อมาดงึ ตัวเองไว้ห้ามปรามเพราะว่าสาวทง้ั สอง
ต้องการการพกั ผ่อน

5

“อนาคตมอี าตอ้ งเปน็ ราชนิ ที ่ีสวยเหมือนท่านแมแ่ นน่ อน”

“ใชๆ่ แลว้ ฉนั จะตอ้ งปกปอ้ งมีอาเหมอื นกับอัศวนิ ในหนังสือนิทาน
เลย”

“เวลามผี ้บู ุกรกุ เราต้องตอ่ สู้ ชว้งิ ๆ”

“พวกเราสองพน่ี ้องโคตรเจง๋ ไปเลย”

ไซมอ่ นกบั ไบรอันคุยกันออกรสออกชาตกิ นั ระหว่างทเ่ี ดินไปยงั
หอ้ งอาหารเพ่ือเตรยี มรับประทานอาหารเยน็ ถึงแมว้ ่าจะเปน็ เวลา
อาหารพวกเขาก็อดคดิ ไมได้ว่ามอี าจะชอบกินอะไร หรือจะชอบตัว
ละครไหนในรายการเด็กท่ีฉายตอนสองท่มุ ถึงแม้ว่าพวกเขาจะชอบ
อะไรต่างหรือเหมอื นกนั บา้ งแตม่ สี ิ่งหนงึ่ ทพ่ี วกเขารกั เสมอ นั่นคือ
อาณาจักรและครอบครัว

6

บทที่ 2

12 ปีผ่านไป

เหลา่ เด็กนอ้ ยได้เตบิ ใหญข่ ึ้นมาอย่างแข็งแรงและมี
ความสุข ไซมอ่ นเติบโตข้นึ มาเปน็ เด็กหนุ่มแขง็ แรงและซกุ ซน เขา
มักจะนานอ้ งๆเล่นอะไรแผลงๆเสมอ ไม่ว่าจะเป็นการเอาปากกา
ของทา่ นพ่อไปซ่อน โดดเรียนคาบมสี ซิสไนตงิ เกลหรอื ว่าจะเปน็ เอา
หนอนบงุ้ ใส่กระเป๋ากางเกงคุณลงุ คนสวน เรอ่ื งราวเหลา่ นี้ไซมอ่ นก็
ได้นานอ้ งทาภารกจิ พวกนคี้ รบหมดแล้วแตถ่ ึงแม้อยา่ งน้ันเขาก็เปน็
คนหวั ไวและสามารถเรียนรสู้ ่ิงต่างๆได้อยา่ งรวดเรว็ ผนวกกับหนา้ ตา
หลอ่ เหลาของเขาแลว้ ทาใหเ้ หล่าสาวรบั ใช้ทีโ่ ดนแกล้งหายโกรธได้
ในเวลาไมน่ าน

ไบรอนั พชี่ ายคนรอง คนนแ้ี ทบจะถอดแบบมาจากพ่ชี าย
ของเขาเลยก็วา่ ได้ ไม่สิ ใช้คาวา่ “เพราะเปน็ ลกู น้องของไซมอ่ น”
น่าจะสมเหตสุ มผลมากกวา่ พีช่ ายทาอะไรไบรอนั ก็พรอ้ มสนับสนนุ
ไปทกุ เร่อื งโดยเฉพาะตอนแกล้งลงุ คนสวน เขาเน่ียแหละท่ีเปน็ คน
หาหนอนบงุ้ ให้ไซมอ่ นเอง ถงึ แมว้ า่ ไบรอนั จะไมไ่ ดห้ นา้ ตาหล่อเหลา
เท่าพชี่ ายของตนเอง(ได้หนา้ ฝา่ ยแม่มาเยอะกวา่ )แตเ่ ร่ืองการเรียน
เขาก็ไมไ่ ด้น้อยหนา้ พ่ีชายของเขาเลย นอกจากนี้ไบรอันกม็ ี

7

ความสามารถในดา้ นของการพูดและสานสัมพนั ธไ์ มตรีกับคนอืน่ ๆ
เช่นเดยี วกัน หรอื ถ้าใหพ้ ดู งา่ ยๆก็เป็นคนท่ีเขา้ สังคมเกง่ มากๆคน
หนึง่ นน่ั เอง

มอี านอ้ งสาวคนเลก็ ของบ้าน เขาเปน็ สาวน้อยขี้อาย
เรียบรอ้ ยแตกต่างจากพชี่ ายทั้งสองของพวกเขาอยา่ งสนิ้ เชิง อาจจะ
เป็นเพราะวา่ โนร่าหรือแมข่ องเขาใส่ใจกับการใช้ชีวิตมอี าเป็นพิเศษ
เพราะวา่ ในอนาคตมอี าตอ้ งข้นึ มาน่ังบนบลั ลังคร์ าชนี แี ละปกครอง
อาณาจักรแห่งนี้แทนเขา แตถ่ ้าถามวา่ มีอาเคยออกไปเลน่ ซนกับ
พชี่ ายทั้งสองบา้ งไหม จรงิ ๆกม็ บี ้างแตแ่ คม่ อี าฉลาดพอท่ีจะรวู้ ่า
จังหวะไหนควรเลน่ จงั หวะไหนควรถอยหา่ งทาให้เหล่าคนรับใชแ้ ละ
ท่านแม่ไมค่ ่อยได้รบั รู้ถงึ ความดอื้ และซนของเจา้ หญงิ องคน์ ี้ สาหรบั
เรอื่ งการเรยี นนนั้ มอี าไม่ได้ดอ้ ยไปกวา่ พช่ี ายท้ังสองเลย บางที
อาจจะเกง่ กวา่ ดว้ ยซา้ เพราะมีศกั ด์ศิ รีว่าท่ีผู้ปกครองเมอื งคา้ คอเลย
ท่ใี ห้มีอาต้องตั้งใจเรยี นหนังสอื มากกวา่ เป็นเทา่ ตวั ส่วนเรือ่ งหนา้ ตา
นั้นไมต่ ้องพดู ถงึ ไบรอันกับไซมอ่ นเคยมานง่ั จับเข่าคยุ กนั วา่ อนาคต
หัวบรรไดบา้ งของพวกเขาไมแ่ ห้งแนน่ อน

วันนีก้ เ็ ปน็ เช้าท่สี ดใสอีกวนั ไซม่อน ไบรอนั และมีอาเขา้
เรยี นคลาสวชิ าประวัตศิ าสตร์ โดยเนือ้ หาท่ีเขาเรยี นหลักๆจะเป็น
ประวัตศิ าสตรข์ องเมอื งพวกเขาเองแทนท่จี ะเปน็ ประวตั ิศาสตร์ของ

8

โลกท้ังโลก สว่ นเหตุผลทเี่ รยี นแค่ประวัติศาสต์ของเมอื งพวกเขาเอง
เท่านน้ั กค็ งเป็นเพราะวา่ อาณาจกั รออคัสเปน็ เมืองทส่ี ันโดษมากๆ
นานๆทจี ะไดไ้ ปเจอหรือทักทายกับอาณาจกั รอ่ืนๆบ้าง นานๆครัง้
แบบนานๆครัง้ จรงิ ๆ

“Mr.ไซมอ่ น ตอบคาถามของผมหนอ่ ยว่าใครเป็นผู้คน้ พบ
อาณาจักรออคัส”

ครูประจาวชิ าประวตั ิศาสตร์พูดพรอ้ มกับใชป้ ากกาชไ้ี ปยังผู้ที่ถกู ถาม

“ซ...เซอรเ์ อด็ เวิร์ดครับ”

ไซมอ่ นสะดงุ้ เล็กน้อยแต้กส็ ามารถตอบคาถามได้อยา่ งง่ายดาย

“เกง่ มากครับMr.ไซมอ่ น”

ครูประจาวิชาประวัตศิ าสตร์หนั กลบั ไปเกก็ หน้าขรึมเลก็ นอ้ ยกอ่ นท่ี
จะยกนาฬิกาข้อมือขน้ึ มาดู

“คาบของวนั น้ีผมเกรงวา่ จะสอนไดเ้ พียงเท่านห้ี วงั ว่าวัน
ต่อไปเราจะพบกนั ไหมนะครบั ”

“Good byeนะครับ อยา่ ลมื อ่านทบทวนบทที่5มาดว้ ย
นะ”

9

ไม่รู้ว่าอาจารย์เขาเป็นคนตรงตอ่ เวลาหรือแคห่ ิวข้าวกนั แน่ รบี เจ้นอ
อกจากห้องเรียนไปทิ้งไว้เหลอื แคเ่ ด็กนอ้ ย 3 คนกับหนงั สือกองโต
ขา้ งหน้า

“ไซม่อนนายวา่ เขาจะรไู้ หมวา่ ปากกาของเขาถูกสลบั ไปห
นะ”

ไบรอนั หนั หนา้ ไปหาพชี่ ายของตนพรอ้ มกับชูปากกาแทง่ สีดาราคา
แพง ไซม่อนเห็นดงั นัน้ แล้วกย็ ักไหล่และแบะปากตอบกลบั

“พนัน 10 เพิร์ลวา่ ไม่ร”ู้

สองพน่ี ้องตัวแสบหวั เราะคกิ คักกันก่อนที่จะวางปากกาไวท้ โ่ี ตะ๊ หนา้
ห้องเหมอื นเดิม เวลาเจา้ ของมาหาจะไดเ้ จองา่ ยๆหนอ่ ย ถึงพวกเขา
จะข้ีแกลง้ แต่ก็ใชว่ ่าอยากจะขโมยของคนอืน่ ไปเปน็ ของตนเองซกั
เท่าไหร่ อย่างมากกแ็ คป่ นั่ หัวเจ้าตัวใหร้ ู้สกึ หัวเสียเล่นๆดสู นกุ ๆก็
เปน็ อันพอ

ขณะทสี่ ามพ่ีนอ้ งกาลังเกบ็ ของเพ่อื เตรยี มตวั ออกไป
พักผอ่ น คนรับใชก้ ไ็ ด้เดนิ มาพรอ้ มนาคาส่ังขององค์ราชินมี าบอก
กับไบรอนั ว่าให้ไปพบหลงั รับประทานอาหารมือ้ เยน็ เสรจ็

10

บรรยากาศและเมนอู าหารมอ้ื เย็นวนั นเ้ี หมือนกับทกุ ๆวัน
เว้นซะแตว่ ่าไบรอันท่ีสงสยั และตน่ื เตน้ กบั คาสั่งของท่านแม่ ตวั ของ
เขาไดแ้ ตน่ ัง่ กินขา้ วและนกึ ถงึ ความเปน็ ไปไดต้ า่ งๆนานาว่าในอกี 15
นาทตี ่อจากนจี้ ะเกดิ อะไรขึน้ ไดบ้ ้าง เขามอิ าจร้ไู ดเ้ ลยว่าเรอ่ื งที่
เกดิ ขน้ึ จะเป็นเรอ่ื งที่ดีหรอื เรื่องทเ่ี ลวรา้ ย...

“ให้ผมไปเรียนโรงเรยี นนอกอาณาจักร???”

ไบรอันพดู ทวนส่งิ ที่เขาไดย้ ินดว้ ยความประหลาดใจสุดขีด จริงๆ
แลว้ ท่ีเขาเรียนอยใู่ นวังก็เป็นไปด้วยดี ทาขอ้ สอบได้เกือบเต็มตลอด
ไมม่ ีปัญหาอะไรที่ทาใหค้ รอบครัวหนักใจแม้แตน่ ้อย(ยกเวน้ แต่เรอื่ ง
การแกล้งคนในวงั อะนะ) แล้วทาไมทา่ นแมถ่ งึ ใหเ้ ขาออกไปเรยี น
นอกอาณาจกั รหละ???

“ท้ังหมดน่เี พราะวา่ ฉันอยากใหแ้ กไปศกึ ษาอาณาจักรอื่นๆ
ดูบา้ ง เผ่ือเปน็ ประโยชนต์ ่ออาณาจักรของเราในอนาคต และก็
เตรยี มเกบ็ ของด้วยอาทิตย์หนา้ แกตอ้ งไปเรียนท่โี รงเรยี นแลว้ หวงั
วา่ แกจะไมท่ าให้แม่ผิดหวังนะ”

โนร่ากอดอกกล่าวเสียงเรียบกอ่ นที่จะหันหนา้ เดนิ กลบั ไปยัง
หอ้ งนอนของตนเองโดยทีไ่ มไ่ ด้ให้โอกาสกับไบรอนั แย้งหรอื
สอบถามอะไรไปมากกว่านี้

11

ไบรอันกามอื แน่นเดนิ คอตกกลับไปยงั หอ้ งนอนของตนเอง ทุกส่ิง
ทุกอยา่ งกาลังไปได้ดว้ ยดีแล้วทาไมเขาต้องเป็นคนเสยี สละละท้งิ ทกุ
สิง่ ทกุ อย่างเพื่อตอบสนองความต้องการของทา่ นแมด่ ้วยหละไบรอนั
เอาแต่นกึ สงสยั แต่อกี ใจนึงเขากร็ ูด้ วี ่าถ้าหากปฏเิ สธความต้องการ
ของทา่ นแมแ่ ลว้ จะเกดิ อะไรกบั ตัวของเขาเอง ตอนน้เี ขาทาไดแ้ ต่นั่ง
เก็บข้าวของเครือ่ งใชเ้ ตรียมพรอ้ มสาหรับการยา้ ยทีอ่ ยู่อาศัยในอกี
หนึ่งอาทิตยข์ ้างหนา้ แลว้ พรุ่งน้เี ขานา่ จะตอ้ งสอบถามรายละเอียด
ของโรงเรียนเพ่ิม ส่วนเรอ่ื งของไซม่อนกบั มีอา ใจจริงเขาอยากจะไป
เงยี บๆแต่มันออกดจู ะใจร้ายไปหน่อย สงสยั ต้องบอกไว้ตงั้ แตเ่ น่ินๆ
จะไดม้ เี วลาทาใจให้สอคนน้ันไม่ร้องไห้งอแงหน้าประตวู ัง

ไบรอนั คิดภาพแล้วก็หนักใจ สาหรับเขาแลว้ ไซมอ่ นกบั มีอาเป็นคน
สาคญั ของเขามากๆ พวกเขาทง้ั สามคนตวั ติดกนั ตั้งแต่จาความได้
ลมื ตาต่ืนมาอาบน้าแปรงฟนั กินข้าวคนแรกท่ีเจอก็ไซม่อนกับมอี า
เนี่ยแหละ ดูเหมือนว่าก่อนท่ีจะไปเขาอาจจะต้องขอเวลาทาใจซกั
สองถงึ สามวันเหมือนกัน

ไบรอนั ปาดนา้ ตาท่ีหางตาตัวเองก่อนที่เกบ็ ของต่อ คดิ ในทางทด่ี ี
อย่างน้อยเขาก็ไปเรียนแคไ่ ม่กป่ี แี ล้วกก็ ลบั มาชว่ ยไซมอ่ นและมอี า
บริหารอาณาจกั รออคสั เหมือนเดมิ เปน็ ปาท่องโก๋ 3 แทง่ แสนซน

12

เหมือนเดมิ บางทีเขากลับมาพี่ชายของเขาอาจจะควงออกา้ สาวสวย
แลว้ ก็เปน็ ได้ ใครจะไปรู้ ไบรอนั ยักไหล่แบะปากในใจ

“ถา้ นายกลับมาแลว้ เราไปเทย่ี วท่ีจตรุ ัสกลางเมืองดว้ ยกัน
นะ”

ไซม่อนพดู เสียงเศรา้ พรอ้ มกับมอื ท่กี อบกุมมือท่เี ล็กกวา่ ของนอ้ งชาย
เอาไว้ ไบรอนั ยักมอื อกี ข้างมาประกบพร้อมพยกั หนา้ และยิ้มให้ด้วย
ความโหยหา เขาจะรอวนั นัน้ ...วันทพ่ี วกเขาสามคนไดก้ ลบั มา
รวมกลุม่ กนั อกี ขณะทีไ่ บรอนั กาลังจ้องมองพช่ี ายของตนเองเขาก็
รับรถู้ งึ แรงกระตกุ เส้ือจากนอ้ งสาวของเขาเอง

“ไม่ตอ้ งหว่ งนะ เด๋ียวพี่ก็กลับมา”

ไบรอันลบู หัวมอี าอย่างเบามือ ถึงแม้ว่าเขาจะบอกถึงเร่อื งการ
เดินทางไปเรยี นนอกอาณาจักรไปหลายวันแลว้ แต่ทุกคนกด็ ูเหมอื น
จะร้องไห้อาลยั อาวรณก์ นั เป็นอย่างมาก ยกเวน้ แตแ่ ม่ของเขาเองที่
นอกจากจะเปน็ คนไล่ตะเพิดเขาไปเรยี นนอกอาณาจกั รแลว้ ยังไม่มา
ส่งเขาอกี อา้ งแตว่ ่างานย่งุ เขาละหนา่ ย

หลงั จากทรี่ ่าลาพอเปน็ พิธี คนขับรถมา้ กต็ ะโกนเรยี กให้ออกเดนิ ทาง
พอดี ไบรอนั ข้นึ ไปยงั รถม้าและโบกมืออาลาพ่อ ไซมอ่ นและมอี าจน

13

ลบั สายตาไป เขาอยากจะนอนไปแล้วลืมตากเ็ ปน็ ขากลบั พอดี แต่
น่ันอาจจะเพ้อเจ้อไปหนอ่ ย เอาเป็นวา่ เขาตง้ั ใจเรียนตามทีท่ ่านแม่
ของเขาส่งั เอาไวแ้ ล้วกัน จะเปน็ ยังไงกค็ ่อยวา่ กนั อกี ที

14

บทที่ 3

โรงเรียนแห่งนม้ี แี ตเ่ รื่องแปลกประหลาก หลังจากท่เี ขาได้เหยยี บ
ทน่ี ีเ่ ปน็ คร้ังแรก ไบรอันไดแ้ ตต่ กตะลงึ กบั ทุกๆส่งิ ไม่วา่ จะเปน็ ข้าว
ของเครอ่ื งใช้ ภาษาบางอยา่ ง รวมไปถึงรูปลักษณ์ของคนในโรงเรียน
นอ้ี ีกด้วย ปากของไบรอันอ้าขึน้ มาโดยไม่รู้ตัวต้ังแต่กา้ วแรกท่เี ดนิ
เขา้ มา เขาอ้ึงกบั ทกุ ๆสง่ิ รอบตวั จนไม่ทนั สังเกตกุ บั กลมุ่ คนอายรุ นุ่
ราวคราวเดียวกนั ทเ่ี ดินสวนทางกนั มา หลังจากทีไ่ หลข่ องไบรอันกับ
เขาคนนนั้ กระทบกนั ชีวติ ของไบรอันในโรงเรยี นนก้ี แ็ ตกตา่ งท่เี ขาคดิ
เอาไวม้ ากโข

ชีวติ ในรัว้ โรงเรียนของไบรอันแฮปปีม้ ากกวา่ ท่เี ขาคิดไวม้ าก เขามี
กล่มุ เพือ่ นทีไ่ วใ้ จไดถ้ งึ แม้วา่ อาจจะมีบางจุดที่เขาคิดว่าแปลก
ประหลาดไปบา้ งแต่กไ็ มไ่ ด้แย่ ออกจะเปน็ สีสนั ด้วยซา้ ไป ส่วนเขา
นะหรอ เขาตง้ั ใจเรียนตามทแี่ ม่ของเขาส่งั เอาไว้ บางทกี ็อาจจะทา
ตัวเกเรไปบ้าง(แต่จ่ายสนิ บนกบั เพอ่ื นแลกกบั อย่าเอาไปฟอ้ งท่านแม่
กพ็ อ) ซึ่งในชว่ งแรกของการเรียน ไบรอนั สอบได้คะแนนไม่ดนี ัก
เนือ่ งด้วยเน้ือหาท่ีเขาเคยเรียนกบั ทีเ่ รียนตอนน้ีค่อนขา้ งแตกตา่ งกนั
จากคนทีเ่ คยทาคะแนนได้สูงตอ้ งลม้ิ รสรสชาตขิ องความพ่ายแพ่ทา
ให้เขาเศรา้ ไมน่ ้อย แต่โชคดที ี่กลุ่มเพ่อื นของเขาคอยช่วยเหลือเขา

15

มาโดยตลอด จนตอนนีเ้ ขาก็สามารถถอื ครองพื้นทข่ี า้ งบนสุดของ
ตารางประกาศคะแนนสอบได้ เขาเชือ่ ม่ันวา่ ถา้ หากท่านแม่รเู้ ร่ืองน้ี
ต้องภมู ิใจมากแน่ๆ

หลงั จากพิธจี บการศกึ ษาจบลง ในท่ีสุดชว่ งเวลาที่ไบรอันรอคอยมา
ตลอด 6 ปีกม็ าถึง ช่วงเวลาท่เี ขาจะได้กลบั ออคัส บา้ นแสนสขุ ของ
เขา ถึงแม้ว่าจะเป็นชว่ งเวลาท่เี ขาตอ้ งจากเพื่อนตายที่คลกุ คลอี ยู่
ดว้ ยกัน 6 ปี ในใจลกึ ๆกเ็ สียใจอยบู่ ้างแต่เขากค็ ิดถึงบา้ น ไซมอ่ น
และมอี าเหมอื นกัน ไบรอนั ยกกระเปา๋ สมั ภาระตัวเองขึ้นรถมา้ ซงึ้ ถา้
เทยี บกบั ขามาก็เยอะเกอื บเท่าตัวและแนน่ อนเขามขี องฝากสาหรับ
ครอบครัวของเขาด้วย หวังวา่ ท่านแม่จะชอบส่ิงทเี่ ขาให้นะ

รถมา้ เดนิ ทางกลบั ไปยงั สถานท่ีทร่ี อเขาอยู่ ย่ิงเดินทางไปเรอื่ ยๆ
เสน้ ทางก็ยง่ิ คนุ้ ชินมากข้ึนเท่านัน้ ระหว่างทางไบรอนั จินตนาการถงึ
ปฏิกิริยาของครอบครวั เขาจะเป็นยังไง ใครจะเปน็ อย่างไรบา้ ง
นอ้ งสาวและพชี่ ายของเขาจะหนา้ ตาดมี ากขึน้ รึเปลา่ คิดไปคิดมา
เขาก็อดทนรอเจอมีอาและไซม่อนตอ่ ไปไมไ่ หวแลว้ ไบรอนั สูด
หายใจเข้าเฮอื กใหญ่ ก่อนท่จี ะเอนหลงั พงิ พนกั พิงและย้ิมด้วยความ
ตืน่ เต้นทล่ี ้นเออ่ อกมาจากอก

16

ระหว่างที่เขากาลงั จะเข้าไปยังวงั เขาก็เอะใจกับขบวนแห่อะไรซกั
อย่างของประชาชนในอาณาจกั ร ณ ขณะนัน้ เขาได้แตเ่ กบ็ ความ
สงสัยเอาไวถ้ ามหลังอาหารมอื เย็นในวังเทา่ นน้ั

“พี่ไบรอนั น!!”

เสียงเลก็ สดใสดงั ขน้ึ พรอ้ มกับร่างทเ่ี ขา้ กระโดดกอดเขาอยา่ งรวดเรว็
หลังจากทีเ่ ท้าแตะพื้นได้ไม่นาน ซึง่ เจา้ ของเสียงและการกระทา
แบบน้เี ปน็ ใครไม่ได้นอกจากน้องสาวท่ีตอนนีต้ ัวไมน่ ้อยของเขาแล้ว
น่ันเอง ไบรอนั ตกใจไม้นอ้ ยท่ีอยๆู่ มีอากก็ ระโดดเขา้ มากอดแต่เขาก็
กอดกลบั

ครอบครวั ของเขาเปลยี่ นไปตามทเี่ ขาคิดเอาไว้เลย พช่ี ายของเขา
หล่อขนึ้ มาก ส่วนน้องสาวของเขามอี าสวยข้นึ เปน็ กอง มิหนาซา้ ยัง
ได้ควงแฟนหนุ่มมาต้อนรับเขาดว้ ย ไบรอันขมวดคว้ิ กวาดตามอง
วิลเลี่ยมต้งั แตห่ ัวจรดเท้า หนา้ ตา หนุ่ ทกุ อยา่ งผ่านเกฌฑ์หมด(แต่
หลอ่ นอ้ ยกว่าเขาและพช่ี ายหน่อยนงึ ) ทีเ่ หลือก็คน่ ิสัยก็เท่านน้ั แต่
ตอนนเี้ ขาขอตวี า่ เปน็ คนดีคนหนง่ึ แตถ่ า้ หากทาให้นอ้ งของเขาเสียใจ
ละก.็ ..เตรียมโรงรอไว้ไดเ้ ลย

รสอาหารมอื ค่าที่คุน้ เคยกย็ ังอร่อยเหมอื นเดมิ หลังจากท่ไี ดค้ ยุ กับวิ
ลเล่ยี มไปบา้ ง วิลเลย่ี มนนั่ อายุนอ้ ยกวา่ เขาซกั ปีหน่งึ ได้ โดยรวมแล้ว

17

เปน็ คนอบอนุ่ และพอไว้วางใจได้แลว้ กด็ เู หมือนวา่ จะมคี วามรู้
รอบตวั ไม่นอ้ ย นอ้ งสาวของเขาน่กี ็เลือกคนได้ไมแ่ ย่เหมอื นกนั นนี่ า
หลงั จากที่ผา้ เช็ดปากจรดปากของเขาเป็นครั้งสดุ ท้าย ไบรอนั ลกุ ขน้ี
ยืนพร้อมกบั ความตอ้ งการอนั แน่วแน่ในการสอบถามเหตกุ ารณ์ที่
เขาเจอในเมอื งใหไ้ ด้

ก๊อก กอ๊ ก ก๊อก

เขาเคาะประตูหอ้ งบานใหญ่ท่อี ยตู่ รงหนา้ ซ่ึงเปน็ หอ้ งของใครไมไ่ ด้
นอกจากห้องทางานมารดาของเขาเอง สน้ิ เสียงเคาะประตูไม่นานโน
ร่ากต็ อบรบั ทนั ที ไบรอันเปดิ ประตเู ข้าไปแต่ก็ตอ้ งประหลาดใจ
เพราะนอกจากแม่ของเขาแลว้ ยงั มีผ้หู ญงิ สูงอายคุ นหนง่ึ อยใู่ นหอ้ ง
ด้วยเช่นกนั

“ไบรอัน น่ีโอบำบำ้ ผสู้ ง่ สารแห่งเทพธิดา”

ไบรอนั ขมวดคิ้วกอ่ นท่ีจะทาความเคารพยายแก่นนั่ ไป โดยพืน้ เมือง
แลว้ เมอื งของเขามีความเชอ่ื เรอ่ื งของเทพธิดาแห่งท้องทะเลท่ีคอย
ปกปักษ์เมอื งของเขาเอาไว้โดยทีม่ บี อ่ กลางเมอื งท่ที ุกคนเชื่อว่าใต้
บ่อน่ันเปน็ หวั ใจของเทพธิดาคอยปลอ่ ยพลังเวทยมนต์หล่อเล้ียงคน
ทั้งเมือง ทกุ คนในเมืองจงึ ใหค้ วามเคารพเทพธิดาองคน์ ี้เปน็ อยา่ ง
มาก

18

ไบรอนั สงสัยในตัวของยายแก่น้ันเปน็ อย่างมาก แตด่ แู ลว้ มารดา
ของเขาน่าจะให้ความเคารพยายแก่คนนเ้ี ชน่ เดียวกันถ้าเขาต้งั ขอ้
สงสยั ไปมีหวังมเี รอ่ื งทะเลาะกบั แม่ของตนเองแน่นอน

“มวั แตอ่ า้ ๆอึ้งๆอย่ไู ด้ มอี ะไรก็พูดมา”

ไบรอนั ได้สติจึงถามเร่ืองทีส่ งสยั มานานออกไป

“คอื ขา้ เจอขบวนประชาชนในเมอื งแถวๆบอ่ ใจกลางเมอื ง ขา้ เลย
สงสัยวา่ เกดิ อะไรขึน้ หรอครบั ทาไมประชาชนตอ้ งต้ังขบ--”

“อาณาจักรเรากาลังเกดิ ภยั พบิ ัตขิ ึน้ เพราะท่านเทพธดิ าออ่ นกาลัง
ลงและตอ้ งการเครือ่ งบรรณาการ เหล่าเด็กหนุ่มคือเคร่อื ง
บรรณาการช่นั ดีท่จี ะช่วยบารงุ พละกาลงั ของเทพธิดา”

ไบรอนั ขมวดควิ้ หนักกวา่ เกา่ นอกจากยายแกค่ นนั้นจะขัดคาพดู
ของเขาแลว้ ยงั ตอบคาถามออกมาแปลกๆอกี เครื่องบรรณาการ
หรอ หวังว่าประโยคนัน้ จะเปน็ ส่วนหนงึ่ ของพธิ กี รรมอ้อนวอนปกติ
ท่ัวไป

“เด็กหนุ่มคอื เคร่ืองบรรณาการงั้นหรอครับ??”

“ใชแ่ ล้ว วิญญาณของออ้ กาเด็กน้ันบริสทุ ธ์เหมาะกบั การเสรมิ กาลัง
ของเหลา่ เทพเป็นอย่างมาก ไมม่ ีสงิ่ ใดมาแทนได้อีกแลว้ ”

19

หลงั จากฟงั ประโยคนนั้ ดวงตาของไบรอนั เบิดโพลงดว้ ยความตกใจ

“อย่าบอกนะวา่ พวกคุณสังเวยเหล่าเด็กพวกน้นั อยา่ งง้ันหรอ!!!”

“ออคนิ ัส ไบรอัน!!!! อยา่ มาขนึ้ เสียงกับผูห้ ลกั ผใู้ หญน่ ะ”

องค์ราชนิ ีตะโกนข้ึนหลังจากทล่ี ูกชายตัวเองเรมิ่ ประพฤตติ วั ไม่ดตี อ่
ผใู้ หญท่ สี่ าคญั ของบา้ นเมอื ง

“ต...แต.่ .ทา่ นแม.่ .”

“ไม่ตอ้ งมีแต่ กลบั ไปห้องตวั เองไปสงบสติตัวเองเดี๋ยวนเ้ี ลยนะ!!!”

โนร่าตัดบทลูกชายตัวเองอย่างไรเ้ ยื่อใย สาหรับไบรอันแลว้ เขาไม่
สามารถขัดคาส่ังมารดาของเขาได้เลย เขากดั ฟันและกาหมัดแนน่
กอ่ นทจ่ี ะเดนิ กลับห้องของตนเองไปสงบสติของตนเอง

ระหว่างท่ีเขาเดินกลับห้องของตนเอง จูๆ่ เขากน็ ึกขึ้นมาไดถ้ ึงสาเหตุ
ของภยั พบิ ตั ิขน้ึ ไบรอันรบี วง่ิ กลบั ไปห้องของตน คราวนี้ไม่ใช่เพราะ
สงบสติอารมณ์ แต่เป็นเพราะไปศึกษาเพมิ่ เติมต่างหาก
ยเู รกา้ เป็นดงั่ ทไี่ บรอันคิดจรงิ ๆดว้ ย

กน้ บ่อใจกลางเมอื งนนั้ ไม่ใชห่ วั ใจเทพธดิ า แตเ่ ป็นหนิ เวทยมนต์

20

ภัยพิบัติทเ่ี กิดข้นึ น้นั ไม่ใช่เพราะเทพธดิ าออ่ นกาลงั แต่เป็นเพราะ
หนิ เวทยมนต์ก้อนนั้นกาลังระเบดิ ต่างหาก!!!

ไบรอนั หาขอ้ มูลต้ังแตย่ ามจนั ทราปรากฎจนถงึ อาทติ ย์โผลพ่ น้ ขอบ
ฟา้ ไบรอันรีบว่ิงไปยงั ห้องโถงเร็วท่สี ุดเท่าท่จี ะเร็วได้และในทีส่ ุดเขา
ก็อย่เู บือ้ งหน้ามารดาของเขาอกี ครั้ง

“ไบรอัน ออคนิ ัส เหตุใดเจา้ ถึงรบี รอ้ นเพียงน้”ี

โนร่ามองลกู ชายตัวเองลงมาจากบลั ลังค์ ซ่ึงนอกจากไบรอันจะหอบ
เหนอื่ ยแล้วสภาพยงั โทรมมากทนดไู มไ่ ด้เลย

“ทา่ นแม่ เรื่องเมือ่ วานท่ขี ้าไดค้ ุยกบั ท่านเรอื่ งภยั พบิ ตั ิในอาณาจักร
เรา ขา้ เกรงวา่ ไม่ใช่เพราะท่านเทพธิดาอ่อนกาลงั ลงแต่เปน็ เพราะวา่
หินเวทยมนตก์ าลงั จะระเบิดต่างหาก”

สน้ิ เสียงชายหนมุ่ ห้องโถงกเ็ งียบสงัด

“เจ้าหมายความว่าอะไร อะไรคือหินเวทยมนต์แล้วเจา้ ไปเอามา
จากไหนวา่ มันจะระเบดิ ”

ราชนิ กี อดอกมองลูกชายตนเองดว้ ยสายตาโกรธเกรีย้ ว

21

“บอ่ ใจกลางเมืองนัน่ ไง กน้ บอ่ ไมใ่ ช่หวั ใจเทพธิดาแต่เป็นหินเวทยม
นตข์ นาดยกั ษ์ท่พี ร้อมระเบิดเมืองท้งั เหมอื นให้กลายเป็นฝุ่นใน
พริบตา”

“ไร้สาระ หัวใจทา่ นเทพธิดาก็คือหวั ใจท่านเทพธดิ า มนั จะเป็นเป็น
เจา้ กอ้ นหนิ กระจอกๆไดอ้ ย่างไร”

โนร่าเคาะไมเ้ ท้าตวั เองให้เปน็ เสยี งดงั กังวาลทวั้ ท้องพระโรง

“แทนท่ีทา่ นแม่จะเอาเวลาไปศึกษาตาราทม่ี ีเหตผุ ลรองรับและ
เชื่อถอื ไดแ้ ต่เอาแตง่ มงายกับความเชอ่ื ไร้สาระแล้วปลอ่ ยให้
ประชาชนตายเนี่ยนะหรอคนทป่ี กครองอาณาจกั ร”

โนรา่ ตาเบกิ โพลงดว้ ยความโกรธเกรยี้ ว
“ขา้ ผิดหวังทสี่ ง่ เจ้าไปเรยี นให้รับรโู้ ลกภายนอก แตแ่ กบงั อาจทาตวั
โอหังขนาดนเี้ ชียวหรอ”

“ข้าก็แค่มาบอกความจริงใหท้ ่านแมฟ่ ังก็เทา่ นัน้ เลอื กเอาระหวา่ ง
อพยพประชาชนกับโงจ่ มปลกั เสย่ี งอย่ทู นี่ แี่ ลก้ ็สังเวยประชาชนไปที
ละคนสองคน ท่านแมเ่ ลือกอะไร”

โนรา่ โกรธถึงขีดสดุ เขายืนข้ึนมาพรอ้ มตะโกนด่าลูกในไสข้ องตนเอง

22

“ไดส้ ิถ้าอยากออกไปนักก็ออกไปคนเดียวเลยสิ ไปเลย ท่านเทพธิดา
ไมม่ ีทางระเบดิ เมืองนีแ้ น่!!!!”

ไบรอันกัดฟันและกาหมัดแนน่ เขาจ้องเขมง็ ไปยังแม่ของตนเอง
พร้อมกับตาทแ่ี ดงก่า

“ไดส้ ิ เมอื งท่ีปกครองดว้ ยราชนิ ีอย่างน้มี ันจะไดไ้ ปซกั กี่นา้ ”

ชายหนมุ่ ผู้ถอื ยศเจ้าชายองคก์ ลางเดินหันหลงั ไปยังประตูทางออก
ถงึ แม้วา่ ระหว่างทางทเ่ี ขาเดนิ น้นั จะต้องเดนิ ผา่ นไซมอ่ น มีอาและวิ
ลเลย่ี มเขากไ็ มแ่ ยแส ไบรอนั ในชว่ งเวลานโ้ี กรธจนไมส่ นใจอะไร
ทง้ั สิน้ แลว้

และหลังจากน้ันก็ไมม่ ใี ครพบเจอเจ้าชายองค์กลางแหง่ อาณาจกั ร
ออคนิ ัสอีกเลย

23

บทที่ 4

2 ปีผา่ นไป

ในทีส่ ุดวันนก้ี ็มาถงึ วันท่หี นิ เวทยมนต์ใต้อาณาจักออคัสเกิดการ
ระเบดิ เปน็ หลมุ ทดี่ ูดทกุ สิง่ และทุกอยา่ งเขา้ ไปยังจุดศนู ย์กลาง มี
ประชาชนจานวนมากเสียชวี ิตลงด้วยแรงระเบดิ และแรงดดู ขณะที่
ทุกคนกาลังหนตี ายอยู่นั้นก็มชี ายปริศนาท่ใสห่ นา้ กากมาช่วยเจ้า
หญงิ ทีก่ าลงั จะถูกหนิ ขนาดใหญท่ ับ ในขณะน้นั เองหน้ากากท่ปี กปิด
ตัวตนกไ็ ดห้ ลดุ ออกมาเผยให้เหน็ ใบหน้าที่แท้จรงิ ของชายผนู้ ั้น

"ท่าน....พ"ี่

มีอาพูดออกมาด้วยความตกใจ หลงั จากทพ่ี ่ีชายคนรองของเขา
หายไปเมื่อสองปีท่แี ลว้ พวกเขากไ็ ม่เจอเบาะแสหรือขา่ วคราวของ
พ่ชี ายของเขาอีกเลย ถงึ แม้วา่ ใบหนา้ จะเป็นไบรอนั พ่ชี ายท่ีเขารู้จัก
ดีแต่ใบหนา้ ที่เย็นชาท่ไี รอ้ ารมณเ์ ขาไม่เคยร้จู กั เลย

หลงั จากทม่ี อี าถกู นาตัวไปยงั ทที่ ่ปี ลอดภยั ไบรอนั กห็ ยบิ หน้ากากมา
สวมใหม่แล้วไปช่วยคนอน่ ต่อ และในทสี่ ุดใบหนา้ ของคนที่เขาไม่
อยากเจอมากที่สดุ ในท่ีสุดเขาก็ได้เจอ โนรา่ ออคินัส คนทีเ่ ปน็
สาเหตุของทุกๆสงิ่ ซง่ึ ถึงแม้วา่ เขาจะใสห่ นา้ กากอยู่แต่สาหรับผู้ทีม่ ี

24

พลงั เวทยแข็งกลา้ ที่สดุ ในอาณาจักรน้เี ป็นเรอื่ งไม่ยากเลยท่ีจะล่วงรู้
ตัวตนของคนภายใตห้ น้ากาก ไบรอนั ทก่ี าลงั หนั หลงั หนีออกไปจาก
บริเวณนแี้ ตอ่ ยมู่ ือเรียวใหญ่ก็ร้ังเขาเอาไว้

“ไบรอนั .....”

“.....”

“แม่...”

“.....”

ขณะทีไ่ บรอนั เห็นวา่ ถา้ เป็นแบบนี้ตอ่ ไปจะตอ้ งเสียเวลาแนๆ่ เขาก็
เลยสบัดมืออกี ฝ่ายออกเพอื่ ที่จะไปทาอยา่ งอน่ื ตอ่

“แมข่ อโทษ”

โนรา่ ราชนิ ีหัวใจน้าแข็งจู่ๆก็กลา่ วคาขอโทษแล้วก็โผเขา้ ไปกอดลูก
ชายตวั เอง ไบรอันทพี่ ยายามป้ันหนา้ ตัวเองมาตั้งนานเมอ่ื เจอการ
ปฏิบัติเชน่ น้ีทาใหเ้ ขาอ้งึ ไปซักพกั และในทสี่ ดุ นา้ ตาที่อัดอัน้ เอาไว้ก็
ไหลหยดลงมา เขากอดตอบผเู้ ปน็ แม่ของเขาก่อนที่จะลูบหลังท่สี ่นั
สะท้านด้วยแรงสะอ้ืนเบาๆ

“ไมเ่ ปน็ ไรนะ”

25

เขากอดปลอบราชนิ ีน้าแข็งอยา่ งเบามอื เท่าทีทาได้ และสุดท้ายนน้ี ่ี
คงจะเปน็ ส่ิงสดุ ทา้ ยทเี่ ขาได้ทา

ไบรอันมองไปยังหลุมขนาดยักษท์ ี่พยายามดูดทุกสิ่งทุกอย่างเขาไป
เขาเชือ่ มน่ั วา่ แผนทเ่ี ขาคดิ เอาไวน้ ้ันเป็นวธิ ที ่ดี ีท่สี ดุ แล้วสาหรับภับ
พบิ ตั คิ ร้ังน้ี ขณะท่เี ขากา้ วเข้าออกไปก็มแี รงฉุดจากพี่ชายของตน ไบ
อันมองทุกคนด้วยสายตาอาลยั แลว้ กป็ ลดมอื ของพช่ี ายออก ไบรอัน
รบี ว่ายตรงไปยังใจกลางพายุหมุนพรอ้ มกับอัญมณไี ขม่ ุกจากรูปป้นั
เทพธิดาประจาเมอื ง หลงั จากนัน้ กม็ กี ารระเบิดเกดิ ขน้ึ อกี ครงั้ ก่อนที่
ทุกอยา่ งสงบลง ถึงแมว้ ่าไบรอันเคยจากไปครง้ั หน่งึ แต่ทกุ คนก็มี
ความหวังในการพบกนั ในครั้งใหม่ แต่ครงั้ นแ้ี ตกตา่ งออกไปไบรอนั
จากไปโดยทท่ี ุกคนมส่ ามารถคาดหวังท่ีจะได้เจอชายผนู้ อี้ ีกแลว้

ลานากน้ สมทุ ร เอวงั

26

ประวัติผูเ้ ขียน
นางสาวฐิตริ ตั น์ อฌั ายะสนุ ทร (มุก) ม.6/3
Facebook : Thitirat Atchayasoontorn
Twitter : @DuubutDoo
วาดรูป เล่นเกม ดองงาน แมว