นินิ นิ ท นิ ทานสำสำ สำสำ หรัรั รั บรั บ เด็ด็ ด็ ก ด็ กปฐมวัวั วั ยวั ย
สารบัญ เรื่อง หน้านิทานอีสปเรื่องลากับหมาป่านิทานอีสปเรื่องราชสีห์กับหนูนิทานอีสปเรื่องนกนางแอ่นเตือนภัยนิทานอีสปเรื่องกบเลือกนายนิทานอีสปเรื่องชาวประมงกับปลาตัวน้อยนิทานอีสปเรื่องกระต่ายกับกบนิทานอีสปเรื่องหม้อหม้อสองใบนิทานอีสปเรื่องวัวสี่ตัวกับราชสีห์นิทานอีสปเรื่องชายหัวล้านกับแมลงวันนิทานอีสปเรื่องสุนัขจิ้งจอกและหน้ากากนิทานอีสปเรื่องสุนัขจิ้งจอกกับนกกระสานินิทานอีสปเรื่องนกเหยี่ยวแดงกับนกพิราบนิทานอีสปเรื่องแม่ปูกับลูกปูนิทานอีสปเรื่องสุนัขจิ้งจอกหางด้วนนิทานอีสปเรื่องสุนัขจิ้งจอกกับพวงองุ่นนิทานอีสปเรื่องหัวขโมยกับสุนัขเฝ้าบ้านอ้างอิง13579111315171921232527293133
นิทานอีสป เรื่อง ลากับหมาป่า ผู้แต่ง : อีสป นิทานอีสป เรื่อง ลากับหมาป่า ผู้แต่ง : อีสป 1
ลาตัวหนึ่งกำ ลังกินหญ้าในทุ่งแย่างเพลิดเพลิน บังเอิญหมาป่าตัวหนึ่ง ผ่านมาเห็นเข้าก็คิดจะจับลากินเป็นอาหาร ลารู้ว่าภัยกำ ลังจะมาถึงตัวจึง แกล้งทำ เป็นเจ็บเท้า แล้วขอร้องให้หมาป่าช่วย " ท่านช่วยดึงหนามที่ตำ เท้าข้าอยู่ออกให้หน่อยได้ไหม " หมาป่าถามว่า " แล้วทำ ไมข้าถึงต้อง ช่วยเจ้าด้วยล่ะ " " ถ่าท่านไม่ดึงหนามออกก่อน แล้วท่านกินข้าเข้าไป หนามมันก็จะไปตำ คอท่านน่ะสิ " หมาป่าเห็นว่าลาพูดมีเหตุผล จึงก้ม ลงไปจะดึงหนามออกจากเท้าลา ลาได้จังหวะก็เตะเช้าที่หน้าหมาป่าเต็ม แรงแล้วรีบวิ่งหนีไป หมาป่าได้แต่บ่นกับตัวเองว่า " ทำ ไมข้าถึงได้ พยายามช่วยมันทั้งที่ข้ารู้วิธีการฆ่ามันแท้ ๆ " :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: ความประมาททำ ให้คนฉลาดมีโอกาสเสียท่าคนที่โง่กว่าได้ 2
นิทานอีสป เรื่อง ราชสีห์กับหนู ผู้แต่ง : อีสป นิทานอีสป เรื่อง ราชสีห์กับหนู ผู้แต่ง : อีสป 3
ราชสีห์เจ้าป่าตัวหนึ่งกำ ลังนอนหลับพักผ่อนอย่างสบายใจ หนูตัว หนึ่งวิ่งเล่นซุกซนจนเผลอไต่ขึ้นไปบนร่างของราชสีห์ทำ ให้ราชสีห์ ตกใจตื่น คำ รามด้วยความโกรธและตะปบจับหนูไว้ เจ้าหนูกลัวจน ตัวสั่นร้องอ้อนวอนขอชีวิตว่า " ท่านได้โปรดไว้ชีวิตข้าด้วยเถิด แล้ว สักวันข้าจะกลับมาช่วยเหลือท่านเป็นการตอบแทน " ราชสีห์หัวเราะลั่น " หนูตัวจ้อยเช่นเจ้าจะช่วยอะไรเจ้าป่าอย่างข้า ได้ แต่เอาเถอะ เมื่อเจ้าไม่ได้ตั้งใจ ข้าก็จะปล่อยเจ้าเอาบุญแล้วกัน " หลายวันต่อมา ขณะที่ราชสีห์ออกล่าเหยื่อบังเอิญพลาดท่าไปติด กับดักของนายพรานเข้า ราชสีห์พยายามดิ้นหนีเท่าไรก็ไม่หลุดจึงได้ แต่ร้องคำ รามอย่างสิ้นหวัง เจ้าหนูได้ยินเสียงร้องของราชสีห์ก็จำ ได้ รีบวิ่งมาช่วยกัดแทะ บ่วงทีละเส้นจนขาดออกในที่สุด ราชสีห์จึงรอดชีวิตมาได้ เพราะ ความช่วยเหลือจากหนูตัวเล็กๆ นี่เอง :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: อย่าดูถูกผู้ด้อยกว่าเรา เพราะเขาอาจเป็นผู้ที่ช่วย เหลือเราก็เป็นได้ 4
นิทานอีสป เรื่อง นกนางแอ่นเตือนภัย ผู้แต่ง : อีสป นิทานอีสป เรื่อง นกนางแอ่นเตือนภัย ผู้แต่ง : อีสป 5
ณ ฟาร์มแห่งหนึ่ง มีเหล่านกอยู่มากมายต่างพากันมาอาศัยอยู่ ทำ ให้ พืชผลที่ถูกปลูกไว้ได้รับความเสียหาย วันหนึ่งชายผู้เป็นเจ้าของฟาร์ม จึงได้นำ เมล็ดฝ้ายมาหว่านเอาไว้ เมื่อนกนางแอ่นตัวหนึ่งเห็นเข้าก็รีบ ตะโกนบอกเพื่อนๆ ว่า “ พวกเรามาช่วยกันทำ ลายเมล็ดฝ้ายเหล่านี้กัน เร็วเข้า มันจะถูกเก็บเกี่ยวนำ มาถักทอเป็นตาข่ายสำ หรับจับพวกเรา ” เมื่อนกตัวอื่นๆ ได้ยินเช่นนั้นต่างก็พากันหัวเราะในความคิดที่ เหลวไหลของนกนางแอ่น เวลาผ่านไปเมล็ดฝ้ายก็ได้เจริญงอกงามจน กลายเป็นต้น นกนางแอ่นจึงได้พยายามเตือนเพื่อนๆ อีกครั้ง แต่ก็ ไม่มีนกตัวใดเชื่อในคำ เตือนของนกนางแอ่นแม้แต่ตัวเดียว นกตัว หนึ่งจึงเอ่ยขึ้นว่า “ เจ้าอย่าวิตกกังวลไปเลย เจ้าของฟาร์มคงนำ ฝ้าย เหล่านั้นไปทอผ้ามากกว่านะ ” แต่แล้วในที่สุดเจ้าของฟาร์มก็ได้นำ ฝ้ายไปถักทอเป็นเชือกและ สานเป็นตาข่ายสำ หรับดักจับนก และเหล่านกก็ถูกจับไปหมด เหลือ แต่เพียงนกนางแอ่นตัวเดียวเท่านั้นที่รอดชีวิต :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: จงรับฟังคำ เตือนของผู้ที่หวังดีกับเรา 6
นิทานอีสป เรื่อง กบเลือกนาย ผู้แต่ง : อีสป นิทานอีสป เรื่อง กบเลือกนาย ผู้แต่ง : อีสป 7
ณ ทะเลสาบแห่งหนึ่งอันอุดมสมบูรณ์ มีกบฝูงหนึ่งอาศัยอยู่ อย่างมีความสุข วันหนึ่งพวกมันปรึกษากันว่าน่าจะมีกษัตริย์ มาปกครอง พวกมันจึงไปร้องขอต่อเทพจูปิเตอร์ เทพจูปิเตอร์จึง ได้โยนขอนไม้ก้อนหนึ่งลงมาในทะเลสาบแห่งนี้ พวกกบต่าง ตื่นเต้นดีใจพากันขึ้นไปร้องเพลงเต้นระบำ กันอยู่บนท่อนไม้นั้น หลายวันต่อมาพวกกบต่างเบื่อราชาขอนไม้ที่ได้แต่ลอยน้ำ ไป มา จึงไปวิงวอนขอให้เทพจูปิเตอร์ส่งกษัตริย์มาให้ใหม่อีกครั้ง เทพจูปิเตอร์จึงได้ส่งปลาไหลลงมา แต่ปลาไหลก็เอาแต่มุดอยู่ ในรูพวกมันจึงได้ไปร้องขอต่อเทพจูปิเตอร์อีกครั้ง คราวนี้เทพจูปิเตอร์ได้ส่งนกกระสาลงมา นกกระสาได้ไล่จิก กินกบไปทีละตัวๆ ทุกวันจนกบแทบไม่เหลือ ส่วนกบที่เหลือก็ ไปร้องขอต่อเทพจูปิเตอร์อีกครั้ง เทพจูปิเตอร์นั้นด้วยความ รำ คาญพวกกบจึงกล่าวว่า “ หากพวกเจ้าไม่พอใจในความเป็นอยู่ แบบเดิม พวกเจ้าก็จงทนเผชิญกับหายนะที่ร้องขอกันต่อไป เถอะ ” :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: การไม่รู้จักพอในสิ่งที่มีอยู่ย่อมเกิดผลร้ายตามมา 8
นินิ นิ ท นิ ทานอีอี อี สอี สป เรื่รื่ รื่ อรื่ อง ชาวประมงกักั กั บกั บปลาตัตั ตั วตั วน้น้ น้ อ น้ อย ผู้ผู้ ผู้ แ ผู้ แต่ต่ ต่ ง ต่ ง : อีอี อี สอี สป 9
ชาวประมงคนหนึ่ง นั่งตกปลาอยู่ริมทะเลเป็นเวลานาน แต่ก็ยัง ไม่ได้ปลาสักตัว เขาจึงนั่งต่อไปจนเวลาเย็น เพราะหวังว่าจะได้ ปลากลับไปบ้าง ในที่สุดก็มีปลาตัวเล็ก ๆ ตัวหนึ่งมาติดเบ็ด ลูกปลาจึงร้องขอชีวิตว่า "ได้โปรดเถอะท่าน ข้ายังตัวเล็กเกินกว่า จะให้ท่านกินได้ในตอนนี้ ถ้าท่านปล่อยข้ากลับลงไปยังแม่น้ำ อีกไม่นานข้าก็จะเติบโตขึ้น แล้วท่านจะนำ ข้าไปปรุงอาหารชั้น เลิสได้ " ชาวประมงหัวเราะแล้วพูดว่า "ไม่หรอก เจ้าปลาน้อย ถ้าข้าปล่อยเจ้าไป เรื่องอะไรเจ้าจะกลับมาให้ข้าจับอีกเล่า " :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: ของที่ได้มาแม้เพียงเล็กน้อย ก็ยังดีกว่าไม่ได้อะไรเลย 10
นิทานอีสป เรื่องกระต่ายกับกบ ผู้แต่ง : อีสป นิทานอีสป เรื่องกระต่ายกับกบ ผู้แต่ง : อีสป 11
กระต่ายป่าฝูงหนึ่งมีนิสัยขี้ขลาด ชอบตื่นตกใจกับเรื่องไม่เป็น เรื่อง จึงมักโดนสัตว์ตัวอื่น ๆ แกล้งอยู่เป็นประจำ พวกมันรู้สึก เหนื่อยล้ากับการต้องอยู่อย่างอกสั่นขวัญแขวนแบบนี้เหลือเกิน จึงตัดสินใจจะจบชีวิตลงด้วยการกระโดดลงน้ำ แต่พอเจ้ากระต่าย วิ่งไปถึงสระน้ำ บรรดากบซึ่งกำ ลังนั่งเล่นอยู่ริมสระก็ตกใจนึกว่า มีอันตรายมา พากันกระโดดหนีลงน้ำ อย่างรวดเร็ว กระต่ายตัว หนึ่งเห็นดังนั้น จึงบอกกับกระต่ายตัวอื่น ๆ ว่า " ช้าก่อนเพื่อน ๆ เราอย่าคิดฆ่าตัวตายกันเลย เห็นมั้ยว่ายังมีสัตว์อื่นที่อ่อนแอและ ขี้ขลาดกว่าพวกเราเสียอีก " :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: ในโลกนี้ยังมีคนที่เป็นทุกข์กว่าเราอยู่เสมอ 12
นิทานอีสป เรื่องหม้อสองใบ ผู้แต่ง : อีสป นิทานอีสป เรื่องหม้อสองใบ ผู้แต่ง : อีสป 13
ณ ริมฝั่งแม่น้ำ มีหม้อสองใบถูกนำ มาวางทิ้งไว้ ใบหนึ่งทำ จาก ทองเหลือง ส่วนอีกใบทำ จากดินเผา เมื่อระดับน้ำ สูงขึ้น หม้อทั้ง สองใบก็ถูกพัดให้ลอยไปตามกระแสน้ำ ตอนนี้เองหม้อดินเผา ได้พยายามที่จะรักษาระยะห่างจากหม้อทองเหลืองอย่างเต็มที่ แม้ว่าหม้อทองเหลืองจะร้องตะโกนว่า “ไม่ต้องกลัวหรอกเพื่อน เอ๋ย ข้าจะไม่ชนเจ้าหรอก ” หมอดินเผา ขอร้องว่า "ได้โปรด อย่าเข้ามาใกล้ข้ามากกว่านี้ เลย ไม่เช่นนั้นข้าอาจจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ได้ หากเจ้าชนข้า เพียงครั้งเดียว " :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: จงอยู่ให้ห่างผู้ที่จะเป็นภัยต่อเรา 14
นิทานอีสป เรื่องวัวสี่ตัวกับราชสีห์ ผู้แต่ง : อีสป 15
เรื่องมีอยู่ว่า ราชสีห์ตัวหนึ่งมักจะเข้าไปหากินบริเวณทุ่งหญ้า ซึ่ง เป็นที่อยู่อาศัยของวัวทั้ง 4 บ่อยครั้งที่ราชสีห์พยายามเข้าจู่โจมพวก วัว แต่เมื่อไดก็ตามที่มันเข้าใกล้ วัวทั้ง 4 จะหันหางเข้าหากัน ดัง นั้นไม่ว่าราชสีห์จะวิ่งไปทางไหนก็หนีไม่พ้นเขาของพวกวัว ราชสีห์จึงไปพูดยุแหย่วัวทีละตัวเพื่อให้มันแตกคอกัน " พวก เพื่อนของเจ้าหน่ะไปพูดกับวัวตัวอื่น หาว่าเจ้าอ่อนแอเป็นตัวถ่วง ต้องคอยปกป้องอยู่ตลอด " ราชสีห์พูดแบบนี้กับวัวทุกตัว จนกระทั่ง วันหนึ่งวัวทั้ง 4 เกิดทะเลาะกันและก็แยกย้ายกันไป ราชสีห์จึงใช้ โอกาสนี้จับวัวกินเป็นอาหารได้อย่างสะดวก :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: รวมกันเราอยู่ แยกหมู่เราตาย 16
นิทานอีสป เรื่องชายหัวล้านกับแมลงวัน ผู้แต่ง : อีสป 17
ในวันที่แสนร้อนระอุวันหนึ่งในฤดูร้อน มีชายหัวล้านคนหนึ่งนั่ง พักเหนื่อยหลังจากทำ งานเสร็จ ไม่นานก็มีแมลงวันตัวหนึ่งบิน มาตอมที่หัวของเขา มันบินวนไปมาจนเขาเริ่มรำ คาญ จึงใช้มือ ตบแมลงวัน แต่ก็พลาดไปโดนหัวตัวเองหลายครั้ง แมลงวัน หัวเราะชอบใจพูดจาเยาะเย้ยว่า " ท่านพยายามจะตีข้าแต่ทำ ไม กลับตีโดนแต่หัวของตัวเอง ช่างน่าขำ เสียจริง ฮ่า ๆ ๆ " จากนั้นมันก็บินเล่นรอบหัวของชายหัวล้านอย่างสนุกสนาน ทำ ให้ชายหัวล้านโกรธมาก จนทนไม่ไหว เขาจึงลุกขึ้นไล่ตบ แมลงวันและพูดว่า " ข้าจะต้องจัดการเจ้าให้ได้ ถึงแม้ว่าจะต้อง ทำ ร้ายตัวเองมากกว่านี้ก็ตาม " แต่ไม่ว่าจะพยายามอย่างไร เขาก็ ยังคงตีโดนแต่หัวตัวเองอยู่นั่น :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: การจองเวรและการล้างแค้นจะนำ ความเดือดร้อนมาสู่ตนเอง 18
นิทานอีสป เรื่องสุนัขจิ้งจอกและหน้ากาก ผู้แต่ง : อีสป 19
สุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่งแอบเดินเข้าไปในห้องเก็บของของโรงละคร มันรื้อค้นข้าวของเละเทะไปหมด ทันใดนั้นมันก็มีแสงแวววาว ส่องมาจากของสิ่งหนึ่ง มันจึงเดินเข้าไปดูใกล้ ๆ และพบว่าสิ่ง นั้นคือหน้ากากที่มนุษย์ใช้ส่วมใส่เพื่อความสวยงาม เวลาแสดง บนเวที สุนัขจิ้งจอกจึงอุทานว่า "โอ้ เจ้าช่างงดงามอะไรเช่นนี้ แต่เจ้ารู้ตัวไหมว่าเจ้าช่างไม่มีคุณค่าอะไรเลย ในเมื่อเจ้า ปราศจากสมองโดยสิ้นเชิง " :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: ความงดงามอยู่ที่สติปัญญา มิใช่ที่รูปร่างหน้าตาภายนอก 20
นิทานอีสป เรื่องสุนัขจิ้งจอกกับนกกระสา ผู้แต่ง : อีสป 21
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว…มีสุนัขจิ้งจอกกับนกกระสา เพิ่งเริ่มคบหากับได้ไม่ นาน และมันสองตัวมักจะไปหามาสู่กันเป็นประจำ และดูเหมือนว่าพวกมันจะ เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้ จนกระทั่งวันหนึ่งสุนัขจิ้งจอกได้เชิญนกกระสามาร่วม รับประทานอาหารเย็นที่บ้าน แต่สุนัขจิ้งจอกกลับแกล้งนกกระสาด้วยการไม่มีสิ่งใดมาเลี้ยงต้อนรับเลย นอกจากน้ำ ซุปที่ใส่ในจานแบนๆ ซึ่งวางไว้อยู่ตรงหน้านกกระสาเพียงอย่าง เดียวเท่านั้น สุนัขจิ้งจอกสามารถใช้ลิ้นตวัดกินซุปได้อย่างง่ายดาย แต่ใน ทางกลับกันนกกระสาทำ ได้เพียง ใช้ปลายจงอยปากของมันจุ่มลงไปในน้ำ ซุป นกกระสายังรู้สึกหิวแต่ก็ต้องปล่อยให้อาหารมื้อนั้นเหลือไว้ แล้วสุนัขจิ้งจอกก็เอ่ยขึ้นว่า “ข้าขอโทษนะ เจ้าคงจะไม่ชอบน้ำ ซุป” “ไม่ ต้องขอโทษข้าหรอก ” นกกระสาตอบ “ข้าหวังว่าอีกไม่นานเจ้าจะไปเยี่ยมข้า เป็นการตอบแทน และรับประทานอาหารมื้อเย็นกับข้าบ้าง ” ทั้งสองจึงมีการ กำ หนดวันนัดกันขึ้นเพื่อที่สุนัขจิ้งจอกจะได้ไปเยี่ยมนกกระสาบ้าง เมื่อวันนัดหมายมาถึงมันทั้งสองนั่งลงที่โต๊ะ อาหารทั้งหมดที่นำ มาเลี้ยงนั้น ถูกบรรจุอยู่ในเหยือกทรงสูงปากแคบ ซึ่งสุนัขจิ้งจอกไม่สามารถเอาปาก ใหญ่ๆของมันใส่ลงไปได้ ดังนั้นสิ่งเดียวที่มันจะทำ ได้คือเลียที่ขอบด้านนอก ของหยือก และนกกระสาก็กล่าวว่า “ข้าจะไม่ขอโทษสำ หรับอาหารเย็นมื้อนี้ หรอกนะ ” แล้วสิ่งที่สุนัขได้รับในวันนี้ก็ทำ ให้มันนึกถึงสิ่งที่เคยทำ ไว้กับนก กระสา :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: การกระทำ ใดๆที่ไม่ดีต่อผู้อื่น สักวันหนึ่งเราอาจได้รับสิ่งนั้นกลับมา 22
นิทานอีสป เรื่อง นกเหยี่ยวแดงกับนกพิราบ ผู้แต่ง : อีสป 23
นกพิราบฝูงหนึ่งหวาดกลัวนกเหยี่ยวที่คอยโฉบจับกินเป็นอาหาร จึงประชุมปรึกษาหาทางแก้ไข นกเหยี่ยวแดงตัวหนึ่งอยากกินนก พิราบจึงออกอุบายเสนอว่า " ทำ ไมไม่ให้ข้าเป็นหัวหน้าฝูงล่ะ ข้าก็แข็งแรงไม่แพ้นก เหยี่ยว คุ้มครองดูแลพวกเจ้าได้ปลอดภัยแน่ " ฝูงนกพิราบหลงเชื่อจึงให้นกเหยี่ยวแดงเป็นหัวหน้าฝูง นก เหยี่ยวแดงก็ตั้งตนเป็นพระราชา สวมมงกุฏอย่างสง่างาม "ในเมื่อพวกเจ้ายินดีให้ข้าเป็นพระราชาของพวกเจ้าแล้วข้าก็ ควรจะได้กินนกพิราบตัวอ้วนๆ เพื่อให้มีกำ ลังใจปกป้องพวกเจ้าได้ " นับตั้งแต่นั้นมา นกเหยี่ยวแดงก็จับนกพิราบกินทุกวัน โดยไม่ ต้องโฉบจับให้เหนื่อย ฝูงนกพิราบได้รับความเดือดร้อนมากต่าง รำ พึงกันว่า " สมน้ำ หน้านักเชียวที่โง่เขลายอมให้ศัตรูร้ายเป็น หัวหน้าฝูง จึงต้องพบความลำ บากอย่างนี้ " :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: ผู้แข็งเแรงมักใช้อำ นาจข่มแหงผู้อื่น 24
นิทานอีสป เรื่อง แม่ปูกับลูกปู ผู้แต่ง : อีสป 25
เช้าวันหนึ่งแม่ปูพาลูก ๆ ออกมาเดินหาอาหารที่ชายหาด แม่ปู เห็นลูกปูเดินเฉไปเฉมา ไม่เป็นระเบียบจึงบอกลูกปูว่า " ลูก ๆ จ๋า เดินแบบนี้ไม่สวยเลยนะจ๊ะ ไหนลองเดินตรง ๆ หน่อยซิ " ลูกปูจึงพูดกับแม่ว่า " ถ้าอย่างนั้นแม่ช่วยเดินให้พวกหนูดูหน่อย สิคะ พวกหนูจะได้เดินตาม " แม่ปูจึงเดินให้ลูกดู แต่มันก็ไม่ สามารถเดินให้ตรงได้เช่นเดียวกัน หลังจากวันนั้น แม่ปูจึงไม่ กล้าสอนลูกในสิ่งที่ตนทำ ไม่ได้อีกเลย :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: ก่อนจะสอนใคร ควรทำ ตัวเป็นแบบอย่างที่ดีให้ได้เสียก่อน 26
นิทานอีสป เรื่องสุนัขจิ้งจอกหางด้วน ผู้แต่ง : อีสป 27
สุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่งหลุดออกจากกับดักของนายพรานมาได้เพราะดิ้นหนีจน หางขาดติดอยู่ที่กับดัก หมาจิ้งจอกรู้สึกอับอายมากที่หางด้วนเมื่อกลับเข้าฝูงจึง พูดจาหว่านล้อมให้สุนัขจิ้งจอกทุกตัวตัดหางทิ้งจะได้หางด้วนเหมือนกับตน “ข้าเพิ่งคิดออกว่า หางที่เป็นพวงยาวนี่มันช่างเกะกะ รุ่มร่ามจริงๆ วิ่งก็ ช้า ข้าจึงตัดหางทิ้งซะ…ทำ ให้สง่างาม โดดเด่น และวิ่งเร็วขึ้นกว่าเดิมเยอะ เลย พวกเจ้าก็น่าจะตัดหางทิ้งเหมือนข้านะ ” แล้วเพื่อนๆของมันทั้งหมด ต่างก็คล้อยตามไปกับวาจาที่เจ้าเล่ห์นั่น สุนัขจิ้งจอกอาวุโสตัวหนึ่ง ที่คอยเฝ้าดูเหตุการณ์อยู่ใกล้ๆจึงพูดขึ้นว่า “ พวงหางที่ดูสวยงามของพวกเราเป็นสิ่งที่มีค่า เราควรภาคภูมิใจกับมันแล้วข้า ก็เห็นว่าสุนัขจิ้งจอกหางด้วนไม่เห็นมีอะไรวิเศษตรงไหน! เจ้าอย่าพยายามมา หลอกพวกเราให้ยากเลยดีกว่า เจ้าอับอายที่ไม่มีหาง ก็เลยคิดจะให้พวกเราตัด หางทิ้งเหมือนอย่างเจ้าใช่ไหมล่ะ ” ในเวลานั้น สุนัขจิ้งจอกหางด้วนรู้สึกสมเพชตัวเอง และอับอายเป็น อย่างมากส่วนเพื่อนสุนัขจิ้งจอกตัวอื่น เมื่อได้ฟัง ก็พากันเมินหน้าหนีไม่มีตัว ใดหลงเชื่อและและคิดอยากคบค้าสมาคมกับสุนัขจิ้งจอกหางด้วนอีกเลย :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: 1) “ สิ่งที่ตนเห็นว่าน่าอับอาย ก็ไม่ควรหว่านล้อมให้ผู้อื่นเห็นดีด้วย ” 2) “ ผู้มีปัญญาย่อมไม่คล้อยตามคำ พูดของใครง่ายๆ ” 28
นิทานอีสป เรื่องสุนัขจิ้งจอกกับพวงองุ่น ผู้แต่ง : อีสป 29
สุนัขจิ้งจอกผู้หิวโหยตัวหนึ่งเดินผ่านมายังไร่องุ่น มันเห็นพวง องุ่นสุกฉ่ำ ห้อยอยู่บนกิ่งไม้สูง มันจึงพูดว่า " พวงองุ่นพวงนั้น คงจะพอช่วยดับกระหายให้ข้าได้บ้าง " มันกระโดดขึ้นคว้าพวง องุ่นแต่ก็พลาด มันจึงหาวิธีอื่น แต่ไม่ว่าจะทำ อย่างไร มันก็ไม่ สามารถคว้าพวงองุ่นลงมากินได้สักที ในที่สุดมันก็ล้มเลิกความ ตั้งใจ ก่อนจะบ่นกับตัวเองว่า " องุ่นนั่นคงจะเปรี้ยวมาก ไม่ เห็นจะน่ากินสักนิด " แล้วมันก็เดินจากไป :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: คนที่ทำ สิ่งใดไม่สำ เร็จ มักหาเรื่องตำ หนิว่าสิ่งนั้นด้อยค่า 30
นิทานอีสป เรื่อง หัวขโมยกับสุนัขเฝ้าบ้าน ผู้แต่ง : อีสป 31
กลางดึกคืนหนึ่ง หัวขโมยแอบปีนรั้วบ้านของเศรษฐี เขา วางแผนมาเป็นอย่างดีที่จะได้ของมีค่ากลับไป เขาจึงเอากระดูก และชิ้นเนื้อติดมาด้วย เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากสุนัขเฝ้า บ้าน แต่พอเขาโยนเนื้อให้มัน มันกลับไม่สนใจ แล้วพูดว่า " ท่านคิดผิดแล้ว เนื้อก้อนนี้ไม่สามารถปิดปากข้าได้ เรื่องอะไร ข้าจะปล่อยให้ท่านมาขโมยของจากเจ้านายที่ข้ารักไป แล้วเจ้า นายของข้าต้องมาเดือดร้อนด้วยล่ะ " :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: คนดีย่อมมีความซื่อสัตย์และความกตัญญูต่อผู้มีพระคุณ 32
อ้างอิง กัลยาณมิตร.นิทานอีสป.สืบค้นเมื่อวันที่23 มกราคม 2567, จากhttp://www.kalyanamitra.org/th/Aesop_list.php 33
เรียบเรียงโดย นางสาว จุฑามาศ หาญเสมอ 66121860125 สาขาการศึกษาปฐมวัย เรียบเรียงโดย นางสาว จุฑามาศ หาญเสมอ 66121860125 สาขาการศึกษาปฐมวัย 34