พระอาณาจักรพระเจ้า

พระอาณาจักร
พระเจ้า

จัดทำโดย
กัลยรักษ์ เสนอคำ
ม.3/1 เลขที่ 28
อภิชญา ตรียาภรณ์พันธ์
ม.3/1 เลขที่ 31

อุปมาเรื่องแกะที่หายไป

(ลก.15;4-7)

3พระเยซูจึงตรัสอุปมาต่อไปนี้ ให้พวกเขาฟังว่า4“ใคร
ในพวกท่านที่มีแกะร้อยตัวและตัวหนึ่ งหลงหายไป จะไม่ทิ้ง
เก้าสิบเก้าตัวนั้ นไว้ที่กลางทุ่งหญ้าแล้วออกไปตามหาตัวที่
หายไปนั้ นจนกว่าจะพบหรือ?5และเมื่อพบแล้ว เขาจะยก
ขึ้ นใส่บ่าแบกมาด้วยความชื่นชมยินดี 6เมื่อมาถึงบ้าน เขาก็
เชิญมิตรสหายและเพื่อนบ้านให้มาพร้อมกัน แล้วพูดกับ
พวกเขาว่า ‘มาร่วมยินดีกับข้า เพราะข้าพบแกะของข้าที่
หายไปนั้ นแล้ว’7เราบอกท่านทั้งหลายว่า ในทำนอง
เดียวกัน จะมีความชื่นชมยินดีในสวรรค์เรื่องคนบาปคน
เดียวที่กลับใจใหม่มากกว่าเรื่องคนชอบธรรมเก้าสิบเก้าคน
ที่ไม่ยอมกลับใจ”

สรุปข้อคิด

คนเลี้ยงแกะมีความสุขมากเมื่อพบแกะที่หายไป
ฉันใด พระเยซูก็ทรงมีความสุขมากฉันนั้ นเมื่อเรากลับ
ใจ

อุปมาเรื่องเงินเหรียญหาย

(ลก.15:8-10)

8“หญิ งคนใดที่มีเหรียญเงินสิบเหรียญเเละเหรียญหนึ่ ง
หายไป จะไม่จุดตะเกียงกวาดบ้านค้นหาอย่างละเอียด
ถี่ถ้วนจนกว่าจะพบหรือ? 9เมื่อพบเเล้วนางจะเชิญมิตรส
หายเเละเพื่อนบ้านมาพร้อมกัน เเล้วพูดกับพวกเขาว่า ‘มา
ร่วมยินดีกับฉัน เพราะฉันพบเหรียญเงินที่หายไปนั้ นเเล้ว’
10ในทำนองเดียวกัน เราบอกท่านทั้งหลายว่า จะมีความ
ชื่นชมยินดีท่ามกลางพวกทูตสวรรค์ของพระเจ้าเรื่องคน
บาปคนเดียวที่กลับใจใหม่”

สรุปข้อคิด

ผู้นำเเละสมาชิกศาสนจักรเปรียบเหมือนหญิ งในเรื่องนี้
เหรียญที่หายไปเปรียบเหมือนสมาชิ กของศาสนาจักรที่ไม่
ได้ไปโบสถ์หรือไม่พยายามดำเนิ นชีวิตตามพระบัญญัติอีก
ต่อไป ราวกับว่าพวกเขาหายไปจากศาสนจักร พระเยซู
คริ สต์ทรงต้องการให้สมาชิ กศาสนจักรตามหาพี่น้ องชาย
หญิ งที่หายไปเเละช่วยพาพวกเขากลับมาหาพระองค์
พระองค์ทรงมีความสุขมากเมื่อพวกเขากลับมาฉันใดพระ
เยซูก็ทรงมีความสุขมากฉันนั้ นเมื่อเรากลับใจ

คนที่เป็ นใหญ่ที่สุดใน
แผ่นดินสวรรค์

(ลก.22:24-27)

1ในเวลานั้ นสาวกทั้งหลายมาเฝ้ าพระเยซูทูลว่า “ใคร
เป็ นใหญ่ที่สุดในแผ่นดินสวรรค์?” 2พระเยซูจึงทรง
เรียกเด็กเล็กๆคนหนึ่ งมา และให้มายืนท่ามกลางเขาทั้ง
หลาย 3แล้วตรัสว่า “เราบอกความจริงกับท่านทั้งหลาย
ว่า ถ้าพวกท่านไม่กลับใจและเป็ นเหมือนเด็กเล็กๆ ก็จะ
เข้าในแผ่นดินสวรรค์ไม่ได้เลย4เพราะฉะนั้ น ถ้าใคร
ถ่อมจิตใจลงเหมือนเด็กเล็กๆคนนี้ คนนั้ นจะเป็ นใหญ่
ที่สุดในแผ่นดินสวรรค์5“และถ้าใครจะยอมรับเด็กเล็กๆ
อย่างนี้ สักคนหนึ่ งในนามของเรา คนนั้ นก็ยอมรับเรา
ด้วย

สรุปข้อคิด

พระเยซูเจ้าทรงใช้ตัวอย่างของเด็กเล็กๆ เป็นต้นแบบของผู้
ยิ่งใหญ่ที่สุดในอาณาจักรสวรรค์ด้วยเหตุผล ความสุภาพถ่อม
ตน เด็กเล็กๆมีความซื่อบริสุทธิ์และเป็นต้นแบบของผู้ที่เชื่อและ
วางใจในพระเจ้า

เศรษฐีกับลาซารัส

(ลก.16:19-31)

19“มีเศรษฐีคนหนึ่ งนุ่งห่มผ้าสีม่วงเเละผ้าป่ านเนื้ อดี
อยู่อย่างรื่นเริงฟุ่ มเฟื อยทุกๆวัน 20 เเละมีคนยากจนคน
หนึ่ งชื่อลาซารัส เป็ นเเผลทั้งตัว นอนอยู่ที่ประตูรั้วบ้าน
ของเศรษฐี 21 เขาอยากจะกินเศษอาหารที่ตกจากโต๊ ะ
ของเศรษฐีคนนั้ น เเม้สุนัขก็มาเลียเเผลของเขา 22ต่อมา
คนยากจนนั้ นตาย เเละพวกทูตสวรรค์นำเขาไปอยู่กับอับ
ราฮัม ส่วนเศรษฐีคนนั้ นก็ตายด้วย เเละถูกฝังไว้ 23เเละ
เมื่อเขาเป็ นทุกข์ทรมานอยู่ในเเดนคนตายเขาเเหงนหน้าดู
เห็น

อับราฮัมอยู่เเต่ไกล เเละลาซารัสก็อยู่กับท่าน 24เศรษฐีจึง
ร้องว่า ‘อับราฮัมบิดาเจ้าข้าขอเมตตาข้าพเจ้าเถิด ขอใช้
ลาซารัสเอาปลายนิ้ วจุ่มน้ำมาเเตะลิ้นของข้าพเจ้าให้เย็น
เพราะข้าพเจ้าต้องทุกข์ระทมอยู่ในเปลวไฟนี้ ’ 25เเต่
อับราฮัมตอบว่า ‘ลูกเอ๋ย เจ้าจงระลึกว่าเมื่อเจ้ายังมีชีวิตอยู่
เจ้าได้สิ่งที่ดีสำหรับตัว เเละลาซารัสได้เเต่สิ่งเลว เวลานี้
เขาได้รับการปลอบโยนเเล้ว เเต่เจ้าได้รับเเต่ความทุกข์
ระทม 26ยิ่งไปกว่านั้ น ระหว่างเรากับพวกเจ้าก็มีเหวใหญ่
ตั้งขวางอยู่ เพื่อว่าถ้าใครอยากจะข้ามจากที่นี่ไปถึงพวก
เจ้าก็ทำไม่ได้ หรือถ้าจะข้ามจากที่นั่นมาถึงเราก็ทำไม่ได้’

เศรษฐีกับลาซารัส

27 เศรษฐีคนนั้ นจึงกล่าวว่า ‘ถ้าอย่างนั้ น บิดาเจ้าข้า ขอ
ท่านใช้ลาซารัสไปที่บ้านบิดาของข้าพเจ้า 28เพราะว่า
ข้าพเจ้ามีน้องชายห้าคน ให้ลาซารัสไปเตือนพวกเขา เพื่อ
ไม่ให้เขาต้องมาอยู่ในที่ทุกข์ทรมานเเห่งนี้ ’ 29เเต่อับราฮัม
ตอบว่า ‘เขามีโมเสสเเละพวกผู้เผยพระวจนะเเล้ว ให้พวก
เขาฟังคนเหล่านั้ นเถิด’ 30เศรษฐีคนนั้ นจึงกล่าวว่า ‘ไม่ได้
อับราฮัมบิดาเจ้าข้า เเต่ถ้ามีใครสักคนหนึ่ งจากพวกคนตาย
ไปหาพวกเขา เขาคงจะกลับใจใหม่’ 31อับราฮัมจึงตอบ
เขาว่า ‘ถ้าพวกเขาไม่ฟังโมเสสเเละพวกผู้เผยพระวจนะ
เเม้จะมีใครเป็ นขึ้ นมาจากตาย เขาก็ยังจะไม่เชื่อ’ ”

สรุปข้อคิด

ความสามารถในการ “เห็น” ความทุกข์ใจของผู้อื่นเป็ น
สัญลักษณ์ของสาวกพระเยซูคริสต์ดังพระบัญญัติของพระ
เยซูที่ว่า “จงรักพระเจ้าสิ้ นสุดจิตใจเเละจงรักเพื่อนมนุษย์
เหมือนรักตนเอง”

อุปมาเรื่องข้าวละมาน
ท่ามกลางต้นข้าวสาลี

(มธ.13:24-30) หรือ (มธ.13:36-43)

24พระองค์ตรัสอุปมาอีกเรื่องหนึ่งให้เขาทั้งหลายฟังว่า
“แผ่นดินสวรรค์เปรียบเหมือนคนหนึ่งได้หว่านเมล็ดพืชดีในนา
ของตน 25แต่เมื่อคนทั้งหลายนอนหลับอยู่ ศัตรูของคนนั้นมา
หว่านข้าวละมานปนกับข้าวดีนั้นไว้แล้วก็หลบไป 26เมื่อต้นข้าว
นั้นงอกขึ้นออกรวงแล้ว ข้าวละมานก็ขึ้นมาปรากฏด้วย 27บรรดา
ทาสของเจ้าบ้านจึงมาแจ้งแก่นายว่า ‘นายเจ้าข้า ท่านได้หว่านพืช
ดีไว้ในนาของท่านไม่ใช่หรือ? แต่มีข้าวละมานมาจากไหน?’
28นายก็ตอบว่า ‘นี่เป็นการกระทำของศัตรู’ ทาสเหล่านั้นจึงถาม
ว่า ‘ท่านปรารถนาจะให้เราไปถอนและเก็บข้าวละมานไหม?’
29แต่นายตอบว่า ‘อย่าเลย เกรงว่าเมื่อกำลังถอนข้าวละมานจะ
ถอนข้าวดีด้วย 30ให้ทั้งสองเติบโตไปด้วยกันจนถึงฤดูเกี่ยว และ
ในเวลาเกี่ยวนั้นเราจะสั่งบรรดาผู้เกี่ยวว่า “จงเก็บข้าวละมานก่อน
มัดเป็นฟ่อนเผาไฟเสีย แต่ข้าวดีนั้นจงรวบรวมไว้ในยุ้งฉางของ
เรา” ’ ”

สรุปข้อคิด

ในโลกของเรามีศัตรูอยู่เสมอ สอนให้เราเป็ นคนดีไม่
ทิ้งพระ

อุปมาเรื่องเมล็ดมัสตาร์ด

(มธ.13:31-32)

31พระองค์ยังตรัสอุปมาอีกเรื่องหนึ่ งให้เขาทั้งหลายฟังว่า
“แผ่นดินสวรรค์เปรียบเหมือนเมล็ดมัสตาร์ดเมล็ดหนึ่ ง ซึ่ ง
คนหนึ่ งเอาไปเพาะลงในไร่ของตน 32เมล็ดนั้ นเล็กกว่า
เมล็ดทั้งปวง แต่เมื่องอกขึ้ นแล้วก็ใหญ่กว่าผักอื่นและเติบโต
เป็ นต้นไม้จนนกในอากาศมาทำรังอาศัยอยู่ตามกิ่งก้านของ
ต้นนั้ นได้”

สรุปข้อคิด

พระเยซูเจ้าตรัสว่า “อาณาจักรสวรรค์เปรียบได้กับ
เมล็ดมัสตาร์ด” ความหมายจึงชัดเจนว่าอาณาจักรสวรรค์
เริ่มต้นจากสิ่งเล็กๆ แต่ในที่สุดทุกชาติจะมารวมกันใน
อาณาจักรแห่งนี้

อุปมาสามเรื่อง
(ขุมทรัพย์และไข่มุก , อวน)

(มธ. 13:44-46) (มธ. 13:47-50)

44 “แผ่นดินสวรรค์เปรียบเหมือนขุมทรัพย์ที่ซ่อนไว้ใน
ทุ่งนา เมื่อมีผู้พบแล้วก็กลับซ่อนเสียอีก และเพราะความ
ยินดีจึงไปขายทุกสิ่งที่เขามีอยู่แล้วไปซื้ อนานั้ น 45”อีก
ประการหนึ่ ง แผ่นดินสวรรค์เปรียบเหมือนพ่อค้าที่ไปหา
ไข่มุกอย่างดี 46และเมื่อพบไข่มุกเม็ดหนึ่ งมีค่ามาก ก็ไป
ขายทุกสิ่งซึ่ งเขามีอยู่ ไปซื้ อไข่มุกนั้ น 47“อีกประการหนึ่ ง
แผ่นดินสวรรค์เปรียบเหมือนอวนที่ลากอยู่ในทะเล ติดปลา
มาทุกชนิ ด 48เมื่อเต็มแล้วเขาก็ลากขึ้ นฝั่ง นั่งเลือกเอาแต่ที่
ดีใส่ตะกร้า แต่ที่ไม่ดีนั้ นก็ทิ้งเสีย 49ในเวลาสิ้ นยุคก็จะเป็ น
อย่างนั้ น ทูตสวรรค์ทั้งหลายจะออกมาแยกพวกคนชั่วออก
จากคนชอบธรรม 50แล้วจะทิ้งลงในเตาไฟที่ลุกโพลง ที่
นั่ นจะมีการร้ องไห้ขบเขี้ ยวเคี้ยวฟัน”

อุปมาสามเรื่อง
(ขุมทรัพย์และไข่มุก ,อวน)

(มธ. 13:44-46) (มธ. 13:47-50)

สรุปข้อคิด

ขุมทรัพย์และไข่มุก

ละทิ้งทุกสิ่งที่มีเพื่อเข้าสู่พระอาณาจักรสวรรค์ ไม่ให้ยึด
ติดกับสิ่งต่างๆ

อวน

ชาวประมงเปรียบเหมือนพระเยซู ทะเลเปรียบเหมือน
โลก อวนเปรียบเหมือนอาณาจักรสวรรค์ ปลาดีเปรียบ
เหมือนคนดี ปลาไม่ดีเปรียบเหมือนคนไม่ดี สอนให้ทำดี ถ้า
ทำไม่ดีผลกรรมของเราจะติดอยู่ที่ไฟชำระ