คำนำ
นิทานเรื่องลูกหมู 3 ตัว จะมีเนื้อ หาให้ความเพลิดเพลินแก่ผู้อ่าน โดยจะมีการแทรกเนื้อข้อคิด คติสอนใจในนิทานเรื่องนั้น ๆ การนำเอานิทาน
ไปเล่าเรื่องประกอบคำสอนให้เด็ก ๆ ได้ฟังย่อมจะเป็นเครื่องทำให้เพลิดเพลินและเสริมความรู้ แบ่งเบาภาระที่จะต้องสอนเนื้อหาอย่างเดียว โดยอาศัย
บุคลาธิษฐานเป็นตัวอย่างประกอบ
นอกจากนี้นิทานเรื่อง ลูกหมูสามตัวยังให้ช่วยในการพัฒนาทักษะด้านการอ่าน การเขียน การใช้ภาษาที่ถูกต้อง เป็นการเพิ่มทักษะในด้านการเห็น การ
ฟัง หากเกิดความผิดพลาดประการใดก็ขออภัยมา ณ โอกาสนี้
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีลูกหมูสามตัวอาศัยอยู่กับแม่หมูในบ้านหลังเล็ก
ู้
ถึงเวลาแล้วที่พวกเขาจะต้องออกจากบ้านไป แล้วเรียนรที่จะอยู่ได้ด้วยตัวเอง
แม่หมูจึงเรียกลูกหมู 3 ตัวมาใกล้ ๆ แล้วพูดว่า “ ลูก ๆ ที่รัก ได้เวลาที่พวกหนูจะต้องออกไปเผชิญโลกกว้างแล้ว
จงไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ แต่อย่าลืมล่ะไม่ว่าจะทำอะไรจงทำให้ดีที่สุด นี่คือวิธีเดียวในการอยู่รอด ”
้
เมื่อลูกหมูสามตัวออกเดินทาง เขาเดินไปเรื่อย ๆ หลังจากนั้นสักพักหนึ่งเขาเจอพื้นที่ ที่เขาสามารถสร้างบ้านอยู่ได
ลูกหมูตัวสุดท้องมุ่งมั่นที่จะสร้างบ้านด้วยฟางให้ได้ เพราะคิดว่าเป็นวิธีที่ง่ายที่สุดและเร็วที่สุดเขาจะได้มีเวลาเหลือ
มากมายไปเล่นสนุก ทำให้เจ้าตัวเล็กสร้างบ้านเสร็จเรียบร้อยในวันเดียว
ลูกหมูตัวกลางตัดสินใจที่จะสร้างบ้านด้วยไม้ เขาเก็บกิ่งไม้มาจากในป่าเพื่อสร้างบ้านไม้หลังเล็ก ๆ เขาใช้เวลาในการ
สร้างบ้าน 3 วัน บ้านหลังนี้ดูมั่นคงกว่าบ้านที่ทำจากฟางนิดหน่อย
ในระหว่างที่ลูกหมูสองตัวกำลังมีความสุขอยู่กับการเล่นสนุก ลูกหมูตัวโตก็ทำงานตลอดเวลาเพราะเขาสร้างบ้านจาก
อิฐและหิน ลูกหมูตัวอื่นคิดว่าความพยายามของเขานั้นไร้ประโยชน์พวกเขาจึงเล่นสนุกฆ่าเวลาไปวัน ๆ
ลูกหมูตัวโตสร้างบ้านจากอิฐและหินจนเสร็จ เขาใช้เวลาในการสร้างบ้าน 1 อาทิตย์
ี่
ู
ู
ู
วันหนึ่งมีหมาป่าเดินมาหวังจะมาจับลกหมทั้ง 3 ตัวมาเป็นอาหาร มันเดินไปบ้านลูกหมทสร้างบ้านด้วยฟางก่อน พอมันมาถึงประตู มันก็พูดขึ้นว่า “ เจ้าหมูน้อยออกมาให้ข้ากินดีกว่านะ ’’
ลูกหมูจึงพูดว่า “ ฉันไม่เปิดประตูให้แกหรอก ไปให้พ้นนะ ’’ หมาป่าจึงตอบว่า “ ไม่เปิดไม่เป็นไร บ้านฟางแบบนี้ข้าเป่าก็พัง ’’ แล้วหมาป่าจึงขู่คำรามและเป่าลมใส่บ้านทำให้บ้านพัง
ลูกหมูตัวเล็กจึงวิ่งไปบ้านลูกหมูตัวกลาง หมาป่าจึงตามไปแล้วพูดว่า “ เจ้าหมูน้อยออกมาให้ข้ากินดีกว่านะ ’’ ลูกหมูสองตัวจึงพูดว่า “ ฉันไม่เปิดประตูให้แกหรอก
ไปให้พ้นนะ ’’ หมาป่าจึงตอบว่า “ ไม่เปิดไม่เป็นไร บ้านไม้แบบนี้ข้าเป่าก็พัง ’’ แล้วหมาป่าจึงขู่คำรามและเป่าลมใส่บ้านทำให้บ้านของลูกหมูพัง
ลูกหมูทั้งสองตัวจึงวิ่งไปบ้านลูกหมูตัวโต หมาป่าจึงตามไปแล้วพูดว่า “ เปิดประตูให้ฉันเข้าไปไม่อย่างนั้นฉันจะขู่คำรามและเป่าบ้านกระจุย ’’
่
ลูกหมูสองตัวโตจึงพูดว่า “ เจ้าหมาป่าวายร้ายแกเข้ามาไม่ได้หรอก’’ หมาป่าโกรธมากเขาขู่คำรามและเป่าลมใสบ้านแต่ก็ไม่เกิดอะไรขึ้น
เขาพยามแล้วพยามอีกแต่อิฐก็ไม่กระดิกสักก้อน จนในที่สุดหมาป่าเกิดความเหนื่อยล้า เขาเห็นปล่องไฟบนหลังคาแล้วจึงปีนขึ้น
เมื่อลูกหมูรู้ว่าเจ้าหมาป่าปีนขึ้นบนหลังคาเพื่อที่จะลงมาทางปล่องไฟ ลูกหมูจงจุดไฟในเตาผิงใต้ปล่องไฟและวางถังน้ำไว้บนไฟ
ึ
หมาป่าปีนขึ้นปล่องไฟและรีบโยนตัวลงมา เขาตกลงไปในถังน้ำเดือดทัน “โอ้ย ช่วยด้วย ฉันโดนเผา ช่วยฉันที”
เมื่อปลอดภัยจากหมาป่าลูกหมูสามตัวจึงกอดกันอย่างมีความสุข
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า “ไม่ว่าจะทำอะไรจงทำให้ดีที่สุด”
ที่มา : Youtube channel Okidokido ไทย Thai นิทานเรื่องลูกหมู 3 ตัว
จัดทำโดย
นางสาวพิชามญชุ์ สายเพียร
รหัสนักศึกษา 60121735 หมู่เรียน กฐ60.ค5.1