The words you are searching are inside this book. To get more targeted content, please make full-text search by clicking here.

รู้เท่าทันอันตรายรอบตัว ฝึกทักษะการปฏิเสธ
“นี่คือร่างกายของฉัน” ไม่ว่าจะเป็นเด็กหญิงหรือเด็กชาย มีสิทธิที่จะปกป้องร่างกายของตนเอง จากเรื่องไม่คาดฝันที่สามารถเกิดขึ้นกับเด็กได้ตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นการถูกสัมผัสโดยไม่ยินยอม การถูกล่อลวง การถูกกระทำอนาจาร ไปจนถึงการถูกล่วงละเมิดทางเพศ พ่อแม่และคุณครูจึงจำเป็นต้องสอนเด็กให้เรียนรู้ เพื่อรับมือกับเหตุการณ์เฉพาะหน้า และปลูกฝังทักษะชีวิตให้เด็กสามารถดูแลตนเองได้อย่างปลอดภัย

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
นิทานเรื่องนี้เป็นส่วนหนึ่งของโครงการฝึกภาคปฏิบัติ 3
ของนักศึกษาคณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์
มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ชั้นปีที่ 4 ประจำปีการศึกษา 2563

Discover the best professional documents and content resources in AnyFlip Document Base.
Search
Published by yasumin.kiw, 2021-04-27 10:59:48

ไม่ได้ไม่ได้ หนูไม่ยอม | นิทานสอนเรื่องสิทธิในร่างกายของเด็ก

รู้เท่าทันอันตรายรอบตัว ฝึกทักษะการปฏิเสธ
“นี่คือร่างกายของฉัน” ไม่ว่าจะเป็นเด็กหญิงหรือเด็กชาย มีสิทธิที่จะปกป้องร่างกายของตนเอง จากเรื่องไม่คาดฝันที่สามารถเกิดขึ้นกับเด็กได้ตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นการถูกสัมผัสโดยไม่ยินยอม การถูกล่อลวง การถูกกระทำอนาจาร ไปจนถึงการถูกล่วงละเมิดทางเพศ พ่อแม่และคุณครูจึงจำเป็นต้องสอนเด็กให้เรียนรู้ เพื่อรับมือกับเหตุการณ์เฉพาะหน้า และปลูกฝังทักษะชีวิตให้เด็กสามารถดูแลตนเองได้อย่างปลอดภัย

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
นิทานเรื่องนี้เป็นส่วนหนึ่งของโครงการฝึกภาคปฏิบัติ 3
ของนักศึกษาคณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์
มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ชั้นปีที่ 4 ประจำปีการศึกษา 2563

Keywords: #นิทาน​ #นิทานเด็ก​ #นิทานสอนเด็ก​ #ร่างกายของฉัน​ #สิทธิในร่างกาย​ #แม่และเด็ก​ #สิทธิของฉัน​ #การ์ตูนนิทาน​ #นิทานก่อนนอน​ #ไม่ได้ไม่ได้หนูไม่ยอม​

นิทานเสรมิ สรา้ งความตระหนักรู้
เรอื ง สิทธใิ นรา่ งกายของตวั เอง

นิทานเลม่ นีเปนส่วนหนึงของโครงการฝกภาคปฏบิ ตั ิ 3
ของนักศึ กษาคณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์
มหาวทิ ยาลยั ธรรมศาสตร์ ชันปที 4 ประจาํ ปการศึ กษา 2563

คํานํ า

นิทานเรอื งไมไ่ ด้ ไมไ่ ด้ หนไู มย่ อมเลม่ นี จดั ทาํ ขึนเพือเปนส่วนหนึงของรายวชิ า
สค.401 การฝกภาคปฏบิ ตั ิ 3 โดยมจี ดุ ประสงค์เพือให้เดก็ อายุ 5-6 ปหรอื เดก็ กลมุ่ อนื ๆ
ไดเ้ รยี นรู้ เข้าใจและตระหนักถึงสิทธใิ นรา่ งกายของตนเองไดโ้ ดยงา่ ย รวมทงั คุณครู
ครูพีเลยี ง และครูผชู้ ่วยสามารถทาํ ความเข้าใจในเนือหาและสามารถอธบิ ายให้กบั เดก็
ไดอ้ ยา่ งถูกตอ้ ง นอกจากนีจะเปนการส่งเสรมิ ให้ผปู้ กครองนําสือนิทานนีไปอา่ นให้ลกู
ของตนเองฟง ซึงจะทาํ ให้ผปู้ กครองเองเข้าใจถึงเรอื งสิทธทิ างรา่ งกายทงั ของเดก็
และของตนเองไดม้ ากยงิ ขึน
โดยเนือหานิทานจะเปนในลกั ษณะกลอนทเี ดก็ อายุ 5-6 ป สามารถอา่ นและทาํ ความ
เข้าใจไดโ้ ดยงา่ ย ภาพมสี ีสัน สดใสเหมาะกบั เดก็ อายชุ ่วง 5-6 ป มกี ารยกตวั อยา่ ง
เหตกุ ารณ์พรอ้ มภาพประกอบทมี บี รบิ ทสังคมอยใู่ นพืนทที เี ดก็ อาศั ยอยู่ เช่น ปขู ้างบา้ น
ชวนไปดกู ารต์ นู ปารา้ นขายของทมี รี ถเข็นอยใู่ นชุมชน ฯลฯ เพือให้เดก็ ไดเ้ ข้าใจ
และตระหนักถึงความปลอดภยั ของตนเองไดอ้ ยา่ งเห็นภาพ

คณะผจู้ ดั ทาํ

วนั นีวันดอี ากาศแจม่ ใส รา่ งกายของหนู
หนไู ปเรยี นไวสดใสร่าเรงิ
คุณครูแสนดี มีนิทานใหม่
มาฟงเร็วไว ครูเลา่ ให้ฟง

ร่างกายของหนู เคยรู้บา้ งไหม
ตรงไหนอ่อนไหว ไมค่ วรให้จับ

คนรอบตวั หนู หนไู ม่รูจ้ กั
มาลบู มาจับ ไมไ่ ดไ้ มไ่ ด้

หนูหนทู กุ คน ตอ้ งระวังไว้
ใครมาทาํ ร้าย รีบหนีออกห่าง
ครูมตี วั อยา่ ง เหตกุ ารณ์สอนหนู

หนหู นูควรรู้ ดูไวร้ ะวงั ตวั

รา่ งกายของหนู นม กน้ จู๋ จมิ
ทกุ ส่วนจริงจรงิ จบั ไมไ่ ดน้ ะ
ขอกอด ขอหอม ขอจ๊บุ ได้ไหม
ส่ายหน้าบอกไป ไม่ได้ไมไ่ ด้

ปสู ิงบอกว่า "ขอปกู อดก่อน
ไมต่ อ้ งรีบรอ้ น ไดด้ ูนานนาน"
คิดถึงคําสอน คุณครูบอกไว้

รบี บอกปไู ป ไม่ไดไ้ มไ่ ด้

ปูสิงข้างบา้ น อย่บู า้ นคนเดียว
ชวนหนมู าเทยี ว หนรู ะวงั ไว้
ปสู ิงถามหนู "ดูการต์ นู ไหม"

หนตู อบอยา่ งไว อยากดูอยากดู

ปาเขียวร้านขายของ ขนมนมเนย ขนมอมยมิ รสหวานอร่อย
ไปซือเหมอื นเคย ทุกเช้าทกุ เยน็ แตค่ รูให้คอย ระวงั เนือตวั
ปาเขียวบอกหนู "ขอจบั จหู๋ น่อย ไมช่ อบให้จับ รีบส่ายหน้ารวั
อมยมิ แสนอรอ่ ย ปาแถมให้ฟรี" อยา่ จบั เนือตวั ไมย่ อมไมย่ อม

น้องหมนี ่ารัก หนกู ็อยากได้
แตน่ ่าเสียดาย คุณครูสอนไว้
ห้ามหอมห้ามจุบ๊ กับคนแปลกหน้า

หนูเลยบอกวา่ ไม่เอาไมเ่ อา

ลงุ พลมาบา้ น ใจดใี จดี

มตี กุ๊ ตาหมี ให้หนูหนดู ้วย

ลงุ พลบอกหนู "หอมแกม้ ตรงนี
จบุ๊ ปากหนึงที ให้น้องหมเี ลย"

หนูชอบเลน่ เกม เลน่ เกมสนกุ
มซี อมบีบกุ ตนื ตาตนื ใจ

แตค่ รูสอนไว้ จจู๋ มิ คนอนื หนหู ้ามไปจบั
ไมเ่ อาหรอกครบั ส่ายหน้าเรว็ ไว

วนั นีพีพา ไปเล่นบ้านเพือน
เห็นเพือนพีมี วิดิโอเกมอันใหม่

เพือนพีถามหนู "จบั จู๋พีไหม
พีไมท่ าํ ไร เดียวให้เล่นเกม"

ครูตกี ้นหนู ทาํ หนูตกใจ
คิดออกทนั ใด จบั กน้ ไม่ได้
หนูรบี เดนิ ห่าง วิงหาครูใหญ่
ตะโกนบอกไป หนโู ดนจบั กน้

คุณครูคนใหม่ ชือว่าครูปู
มาชวนพวกหนู เลน่ งูกนิ หาง

ครูปูมาตอ่ เอามอื มาชน
มาจบั ทกี น้ หัวเราะชอบใจ

คุณครูเลา่ จบ พรอ้ มถามเรว็ ไว
เดก็ เดก็ รูไ้ หม อะไรห้ามจับ
จบั จจู๋ บั จมิ จบั ก้นไดไ้ หม
หนตู อบยงั ไง "ไมไ่ ดไ้ ม่ได้"

ขอหอม ขอกอด ขอจุบ๊ ไดไ้ หม
หนูตอบยังไง "ไม่ไดไ้ ม่ได"้

ร่างกายของหนู หนคู วรรู้ไว้
ใครห้ามทําอะไร นอกจากตวั หนู

ถ้ามคี นขอ จบั รา่ งกายหนู
รบี บอกให้รู้ ไม่ไดไ้ ม่ได้
ถ้าเขาไมย่ อม ทาํ ไงรู้ไหม
วิงหนีเร็วไว เรียกหาคนช่วย
คุณพ่อ คุณแม่ คุณครูคนไหน
ทหี นูไวใ้ จ รบี บอกให้รู้

ทคี ุณครูสอน ระวงั ตวั ไว้
เรอื งอันตราย อย่รู อบรอบตวั

รา่ งกายของหนู ดแู ลให้ดี
อย่าให้มใี คร มาทาํ หนไู ด้

ไม่ได้ !

ห้ามจบั !

จาํ ทคี รูสอน แล้วนําไปใช้
ระวังตวั ไว้ ปลอดภยั ทันที
เดก็ ดขี องครู ขอให้ปลอดภยั
คนรา้ ยอนั ตราย ไมย่ งุ่ กบั หนู

คําแนะนํ าการอ่านหนั งสื อนิ ทานร่วมกนั

กอ่ นเรมิ อา่ นนิทานกบั เดก็ ๆ ขอให้คุณครูหรอื ผปู้ กครองอา่ นคําแนะนํานีกอ่ น เพือเตรยี มความพรอ้ มดงั ตอ่ ไปนี

กอ่ นการอา่ นรว่ มกนั คุณครูหรอื ผปู้ กครองสามารถจดั กลมุ่ ตวั ละครและพฤตกิ รรมในนิทานไวล้ ว่ งหน้า

ขณะอา่ นรว่ มกนั ชวนเดก็ ๆ คุยเรอื งตวั ละครตา่ ง ๆ วา่ อาจเปนบคุ คลและสถานการณ์ใดไดบ้ า้ งในชีวติ จรงิ

ทาํ ให้เดก็ ๆ รูว้ า่ คุณปาเขียว, คุณปสู ิง ในเรอื งยงั สามารถเปนญาติ เปนผใู้ หญ่ ครูอาจารยห์ รอื เพือนรุน่ เดยี วกนั ได้

ไมว่ จิ ารณ์และใช้อารมณ์ส่วนตวั ระหวา่ งการอา่ นนิทาน เช่น “คนคนนันเลวมาก!” การสอนแบบนีจะให้ผลตรงกนั ข้าม

ควรทาํ ให้ตนเองและเดก็ มเี วลามากพอในการเข้าส่บู ทบาท เหตกุ ารณ์และตวั ละคร เมอื เดก็ ฟงนิทานจบ

คําถามข้อสงสัยยอ่ มตามมาเอง จะเปนโอกาสให้ผใู้ หญ่กบั เดก็ สนทนากนั ดว้ ยเหตผุ ล

เตรยี มสือการสอนเรอื งเพศศึ กษาอนื ๆ ไวล้ ว่ งหน้า หลงั การอา่ นรว่ มกนั หากตอ้ งตอบคําถามกบั เดก็ ๆ เรอื งความรูส้ ึก

และขอบเขตของการสัมผสั รา่ งกาย สามารถนํามาใช้เปนเครอื งมอื เสรมิ ช่วยเสรมิ สรา้ งความรูเ้ รอื งสิทธิ

และเสรภี าพทางรา่ งกายของตนเองให้แกเ่ ดก็ ได้

หากระหวา่ งการอา่ น เดก็ พดู คลมุ เครอื หรอื ชัดเจนวา่ เขาเคยมปี ระสบการณ์ทใี กลเ้ คียงกบั ในนิทาน

ผอู้ า่ นตอ้ งตงั ใจรบั ฟง ดว้ ยทา่ ทใี จเยน็ เพือยนื ยนั เนือหาทเี ดก็ เลา่ แลว้ จงึ ดาํ เนินขันตอ่ ไป

หากรูอ้ ยแู่ ลว้ วา่ เดก็ มปี ระสบการณ์ตกเปนเหยอื การลว่ งเกนิ หรอื คุกคามทางเพศ ระหวา่ งการอา่ นรว่ มกนั

ควรใส่ใจการตอบสนองของเดก็ อยา่ งละเอยี ดออ่ น เพราะเดก็ เพิงถูกรอื ฟนความทรงจาํ ทเี จบ็ ปวด

จงึ อาจทาํ ให้มอี ปุ สรรคดา้ นการอธบิ ายความดว้ ยคําพดู ตอ้ งสังเกตภาษากายของเดก็ เปนพิเศษ

และตอ้ งแสดงออกวา่ จะเคารพการตดั สินใจของเดก็ วา่ จะอา่ นหรอื ไมอ่ า่ นนิทานตอ่ ไป หรอื อา่ นอยา่ งไร

หากเขาตอ้ งการแค่ฟง และดภู าพ กเ็ คารพการตดั สินใจของเดก็ ให้มากทสี ดุ

การอา่ นรว่ มกนั กบั เดก็ ทเี คยตกเปนเหยอื หากผอู้ า่ นขาดความรูค้ วามเชียวชาญดา้ นการบาํ บดั ความเจบ็ ปวด

หรอื เดก็ บรรยายดว้ ยคําพดู ยาก สามารถเทนาหนักมายงั ส่วนสนับสนนุ ในเรอื งกอ่ น เช่น ตวั ละครคุณครูสอนเรอื งการ

ปฏเิ สธ เพือเชือมโยงเดก็ ไปทางพลงั งานบวก แลว้ ให้กาํ ลงั ใจพวกเขาอยา่ งออ่ นโยน

ให้เขาแบง่ ปนความรูส้ ึกทมี ตี อ่ ตวั ละคร

อา้ งองิ : ซิงเจยี ฮยุ่ (2563). ผเี สือของตวั ตวั . สํานักพิมพ์: Mangmoom Kids

คําแนะนําการสอนเด็กเรืองสิทธใิ นรา่ งกาย

พ่อแม่ ผปู้ กครอง และคุณครู สามารถสอนเดก็ ไดว้ า่ บรเิ วณใด พ่อแม่ ผปู้ กครอง และคุณครู สามารถสอนเดก็ ให้เอาตวั รอด

ในรา่ งกายทไี มค่ วรให้ใครมาสัมผสั แมจ้ ะเปนผใู้ หญ่ในบา้ น จากสถานการณ์ส่มุ เสียง และฝกแกป้ ญหาเฉพาะหน้า ไดด้ งั นี
กไ็ มค่ วรสัมผสั เดก็ บรเิ วณเหลา่ นี

จดุ ตอ้ งห้าม 4 จดุ ไดแ้ ก่ ปองกนั กอ่ นเกดิ เหตุ
(1) รมิ ฝปาก (1) ห้ามคุยหรอื ไปไหนกบั คนแปลกหน้า
(2) หน้าอก (2) ห้ามไปในสถานทที ลี บั ตาคนหรอื อยใู่ นสถานทใี ด
(3) อวยั วะเพศและบรเิ วณระหวา่ งขา ทเี ปนห้องปดกบั ผใู้ หญ่หรอื ใครแบบสองตอ่ สอง เช่น
(4) กน้ ในห้องนา ห้องนอน ตรอก ซอก ซอย เปนตน้

ขันที 1 สอนเดก็ ให้รูจ้ กั ส่วนทไี วตอ่ ความรูส้ ึกไมส่ ัมผสั ใคร (3) ห้ามกนิ อาหารหรอื ดมื นาทไี ดจ้ ากคนแปลกหน้า
และระวงั ไมใ่ ห้ใครมาสัมผสั (4) สอนเดก็ ให้จดจาํ เบอรโ์ ทรศั พทแ์ ละชือจรงิ ของพ่อแมเ่ สมอ
เหตผุ ล คือ "จดุ เหลา่ นีเปนจดุ ทไี วตอ่ การสัมผสั (5) พ่อแม่ ผปู้ กครองไมค่ วรทงิ ลกู ไวก้ บั ผใู้ หญ่ใน
และละเอยี ดออ่ น บา้ นตามลาํ พัง

ถ้าคนอนื มาสัมผสั แลว้ เขาอาจจะเกดิ ความรูส้ ึกอยากทาํ อะไร

มากกวา่ แค่สัมผสั ซึงเขาอาจจะทาํ รา้ ยหนไู ด"้ "ในยามคับขัน ถ้าเผชิญสถานการณ์ทมี คี นจะมาทาํ รา้ ยหน"ู

ขันที 2 สอนเดก็ ให้รูจ้ กั ปฏเิ สธ กลา้ บอก ไมช่ อบให้จบั (1) ตะโกนหรอื กรดี ดงั ๆ ให้คนมาช่วย

หรอื ทาํ อะไร (2) วงิ หนีให้เรว็ ทสี ดุ วงิ ไปยงั ที ๆ คนอยมู่ าก ๆ

ขันที 3 ผใู้ หญ่ทแี มจ้ ะสัมผสั จากความเอน็ ดู แตห่ ากเดก็ พดู วา่ หรอื ถ้าตอ้ งซ่อนกต็ อ้ งตงั สตซิ ่อนตวั ให้เงยี บทสี ดุ
‘ไม’่ กต็ อ้ งเคารพคําปฏเิ สธ
(3) บอกทกุ อยา่ งทเี กดิ ขึนให้ผใู้ หญ่ทเี ราเชือใจฟง
สิงสําคัญ คือ ผใู้ หญ่เองกไ็ มค่ วรหยอกลอ้ เดก็ ๆ โดยการสัมผสั

รา่ งกายของเขาในบรเิ วณเหลา่ นีโดยทเี ดก็ ไมไ่ ดย้ นิ ยอม

ผใู้ หญ่ควรเคารพการตดั สินใจตอ่ รา่ งกายของเดก็ บางคําพดู อา้ งองิ : เพจตามใจนักจติ วทิ ยา.2564.(ปกปองเดก็ ๆ จากการลว่ งละเมดิ ทางเพศ
และการกระทาํ อาจสรา้ งบาดแผลในใจเดก็ ได้ ดว้ ยการสอนพวกเขาวา่ "นีคือรา่ งกายของฉัน").สืบค้น 4 เมษายน 2564, จาก
https://www.facebook.com/followpsychologist/posts/895565407902881

ภาคผนวก

ขอขอบคุณผใู้ ห้สัมภาษณ์และให้คําแนะนําในการจดั ทาํ หนังสือนิทานเลม่ นี

คุณเรอื งศักดิ ปนประทปี นั กเขยี นหนั งสือสําหรบั เดก็
คุณครูสมหวงั เนตรระกาศ ผอู้ ํานวยการศนู ยพ์ ัฒนาเดก็ กอ่ นวยั เรยี น อนบุ าลดวงประทปี
คุณครูแตน คุณครูศนู ยพ์ ัฒนาเดก็ กอ่ นวยั เรยี น อนบุ าลดวงประทปี
คุณครูสกุ ลั ยา บวั ดว้ ง คุณครูศนู ยเ์ มอรซ์ ี
พีจี นางเพ็ญวดี แสงจนั ทร์ ผจู้ ดั การมลู นิ ธดิ วงประทปี
ปาหมวย นางนิ ตยา พรอ้ มพอชนื บญุ นั กสังคมสงเคราะห์มลู นิ ธดิ วงประทปี

และ
ผชู้ ว่ ยศาตราจารย.์ ดร ปนหทยั หนนู วล อาจารยท์ ปี รกึ ษาโครงการฝกภาคปฏบิ ตั ิ 3

รู้เท่าทันอันตรายรอบตวั ฝกทักษะการปฏิเสธ

“นีคือรา่ งกายของฉัน” ไมว่ า่ จะเปนเดก็ หญิงหรอื เดก็ ชาย มสี ิทธทิ จี ะปกปอง
รา่ งกายของตนเอง จากเรอื งไมค่ าดฝนทสี ามารถเกดิ ขึนกบั เดก็ ไดต้ ลอดเวลา
ไมว่ า่ จะเปนการถูกสัมผสั โดยไมย่ นิ ยอม การถูกลอ่ ลวง การถูกกระทาํ อนาจาร
ไปจนถึงการถูกลว่ งละเมดิ ทางเพศ พ่อแมแ่ ละคุณครูจงึ จาํ เปนตอ้ งสอนเดก็
ให้เรยี นรู้ เพือรบั มอื กบั เหตกุ ารณ์เฉพาะหน้า และปลกู ฝงทกั ษะชีวติ ให้เดก็
สามารถดแู ลตนเองไดอ้ ยา่ งปลอดภยั

เรอื งโดย
ชุตนิ ันท์ พ่มุ ไม้
กนกพร ดวงสวา่ ง
ญาศุมนิ ต์ คิววงศ์ งาม
ภาพโดย
พิมพ์ชนก วฒั นวงศ์
นักศึ กษาคณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์
มหาวทิ ยาลยั ธรรมศาสตร์ ชันปที 4
ประจาํ ปการศึ กษา 2563


Click to View FlipBook Version