การศึกษาแนวทางการจัดการพิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสันกำแพง (วัดป่าตึง) ตำบลออนใต้ อำเภอสันกำแพง จังหวัดเชียงใหม่

51 5) ค้านหน้าที่คั่นไฟสูงจากพื้นฐานที่ใส่ไฟ 0.58เมตร 6) ผนังด้านบนของเตาอยู่ลึกจากผิวดิน 0.65เมตร 7) พื้นฐานของเตาก่อเอียงไปตามพื้นที่เชิงลาดประมาณ 10องศา 8) ความสูงจากฐานเตาถึงผนังด้านบนประมาณ 1.80เมตร 9) ปล่องไฟสูงจากพื้นที่ 1.12เมตร 10) เส้นผ่าศูนย์กลาง 0.3 เมตร 11) ด้านข้างปล่องไฟมีรูเล็กๆอีกที่หนึ่ง ซึ่งมีเส้นผ่าศูนย์กลาง 0.20 เมตร ใช้เป็นที่สำหรับ ระบายความร้อนทางด้านหน้าของเตา หรือเผื่อมีการชำรุดของประตูใส่ไฟ ขนาคกว้างประมาณ0.50เมตร สูงประมาณ 0.50เมตร รูปที่26 ภาพแสดงด้านปล่องไฟเตาเผา

52 ประเภทของเคลือบและการตกแต่ง 1.ประเภทเคลือบเขียว ซึ่งส่วนใหญ่จะเคลือบด้วยสีเขียวนวล สีเขียวอ่อน สีเขียวแกม น้ำตาล มักจะทำเป็นลาย ขูด ขีด ใด้เคลือบ 2.ประเภทเคลือบน้ำตาล ส่วนมากการทำเคลือบประเภทนี้จะใช้ในการทำ ไหประเภทต่างๆ 3. ประเภทเคลือบสองสี พบในประเภท ไห ขนาดใหญ่ มีการทำเป็นลวดลายพิเศษ ที่ขอบปากของ ไห และคอของไหมักมีสีเขียวอ่อน สีเขียวนวลในขณะที่ส่วนไหล่ลงไปจรดก้นเคลือบสีน้ำตาล 4. ประเภทเขียนลายสีดำ - น้ำตาลใต้เคลือบ มีการเขียนเป็นลวดลายต่างๆลงบนภาชนะ เช่น ลาย วงกลม ลายพรรณพฤกษา ลายปลาคู่ เป็นต้น รูปที่ 28 แสดงภาพเขียน ลายปลาและลายพรรณพฤกษา บนภาชนะเครื่องปั่นดินเผา รูปที่27 ภาพแสดงด้านหน้าเตาเผาเครื่องถ้วยสันกำแพง

53 ส่วนการจัดแสดงที่3 หลักศิลาจารึกหมื่นดาบเรือน ศิลาจาริกหลักนี้ พระครูจันทสมานคุณ (ครูบาหล้า) พบฝังตินอยู่ที่วัดซียงแสน (ร้าง) เมื่อ พ.ศ. 2475 ต่อมาได้ย้ายมาเก็บไว้ ณ วัดป่าตึง นี้ ลักษณะจารึกเป็นภาษาไทย อักษไทยล้านนา (ฝักขาม) สันนิษฐานว่าทำขึ้นเมื่อ จ.ศ. 853(พ.ศ.2043) ในรัชกาลพระยอดเชียงรายโดยจารึกในขณะที่สร้างวัดสาลกัลป์ญาณหันตาราม ส่วนยอดจารึกแตกหัก หายไปหลายส่วน เหลือแต่ส่วนล่าง อ่านได้ความว่า "เมื่อพระเจ้าสิริสัทธัมมังกูรมหาจักวรรดิราชาธิราชได้ ขึ้นเสวยราชย์เป็นกษัตริย์เชียงใหม่ได้ทรงโปรดฯ ให้ราชมนตรีนายหนึ่ง ชื่อ เจ้าอติชวญาณบวรสิทธิ เป็น หมื่นดาบเรือน ในปีวอก สัมฤทธิศก (เปลิกสัน) จุลศักราช 850 เดือน 6ขึ้น 8ค่ำ วันพุธ หมื่นดาบเรือนได้มี จิตศรัทธาชักชวนบรรดาทายกทายิกาทั้งหลาย เป็นต้นว่า ชาวพูเลา มาประชุมกันเพื่อสร้าง พระวิหาร พระเจ ตีย์หอพระไตรปิฎกเมื่อเสร็จแล้วขนานนามวัดที่สร้างนี้ว่า “สาลกัญญาณมหันตาราม”ฝ่ายกษัตริย์เซียงใหม่ ก็พระราชทานที่ดินให้เป็นวิสุงคามสีมา หมี่นดาบเรือนจึงได้อาราธนาพระมหาเถระ เช่น พระมหาเถรสุนทร วัดหมื่นพาย พระมหาเถรวชิรโพธิ วัดหมื่นครีน พร้อมทั้งพระภิกษุอื่นๆ อีก 9 รูป มาเป็นองค์อุปถัมภ์วัดนี้ ในจุลศักราช 853กษัตริย์เชียงใหม่พระราชทานนามีค่า 540,000 เบี้ยแก่หมื่นดาบเรือน หมื่นดาบเรือน “ก็เอา มาถวายไว้กับวัดนี้โดยอ้างพันญาณรังสี ล่ามร้อยพรหม ล่ามโสมดาบเรือน และบุคคลอื่นๆ อีกหลายคนเป็น พยานรู้เห็นด้วยกับการถวายนานี้ไว้แก่วัดสาลกาลญาณมหันตาราน นอกจากนี้หมื่นดาบเรือนได้ซื้อทาส ถวายเป็นเลขวัดจำนวน 25ครัว มีจำนวน 78คน และได้แสดงบัญชีค่าก่อสร้างดังต่อไปนี้ สร้างเจดีย์14,600 เบี้ย สร้างวิหาร 11,700 เบี้ย สร้างหอพระไตรปิฎก11,000 เบี้ย สร้างพระคุ้มภีร์ ๒0,000 เบี้ยทำผ้าห่อคำภีร์ 1,000 เบี้ย ค่าหล่อพระพุทธรูป 5องค์6,000 เบี้ย และถวายเงินอีก 3,000 เบี้ย เพื่อตั้งเป็นมูลนิธิหาดอกผลใช้ จ่ายเป็นค่าจังหัน 10 สำรับ หมื่นดาบเรือนได้สาบแซ่งไว้ว่า ถ้าผู้ใดเอาทรัพย์สินของวัดดังกล่าวออกไปจาก วัดนี้แล้วใช้จ่ายเป็นค่าจังหัน 10 สำรับขอให้ไฟไหม้ในอบายทั้ง 4อย่าให้พ้น "

54 ส่วนจัดแสดงที่ 4"เครื่องปั้นดินเผาจากกลุ่มเตาต่างๆที่อยู่ในบริเวณ ตำบลออนใต้" จากการสำรวจสามารถสรุปรูปแบบและลักษณะของเครื่องปั้นดินเผาที่แสดงในพิพิธ ภัณฑ์เครื่อง ถ้วยสันกำแพง (วัดป่าตึง) มีที่มาจากกลุ่มเตาต่างๆ เช่น ต้นแหน เดารั้นโจ้ก เตาคงคำ เป็นต้น ซึ่งสามารนถ สรุปและจัดหมวดหมู่ดังนี้ เครื่องปั้นดินเผาแหล่งเตาสันกำแพงที่จัดแสดงภายในพิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสันกำแพง รูปแบบภาชนะ 1. เครื่องถ้วยชาม ขนาดใหญ่ กลาง เล็ก 2. แจกัน 3. ไห ลวดลาย 1. ลายสัตว์น้ำ เช่น ลายปลาคู่ 2 ตัว, ลายปลา 6 ตัว, ลายก้นหอย เป็นต้น 2. ลายที่มาจากคติความเชื่อ เช่น ลายจุดกลุ่มดาว (คติจักรวาล) เป็นต้น 3. ลายก้านขด ลายพรรณพฤกษา และบุปผาชาติต่างๆ รูปที่29 ภาพอนุสรณ์สถานหมื่นดาบเรือน รูปที่30 ภาพหลักศิลาจารึกหมื่นดาบเรือน

55 4. รูปสัตว์ ลักษณะของการเคลือบ 1. เคลือบสีน้ำตาล 2. เคลือบสีเขียวอ่อน 3. เคลือบสีเขียวแก่ 4. เขียนสีใต้เคลือบ 5. เผาแบบไม่เคลือบ ส่วนจัดแสดงที่ 5"ภาพพระพุทธรูปโบราณ" ในส่วนนี้ เป็นการจัดแสดงภาพของพระเจ้าฝนแสนห่า ซึ่งเป็นพระพุทธรูปสำคัญที่อยู่คู่กับชุมชน แห่งนี้มาอย่างช้านาน โดยพระเจ้าฝนแสนห่านั้นเป็นพระพุทธรูปแห่งความอุดมสมบูรณ์ ฝนฟ้าน้ำท่าตกต้อง ตามฤดูกาล มีพุทธลักษณะเป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัย ศิลปะล้านนาอยู่ในหมวดพระที่นั่งขัดสมาธิเพชร หรือที่คนล้านนามักเรียกว่า พระเพชร โดยมีอายุอยู่ในยุคกลางของล้านนา ราวพุทธศตวรรษที่ 20 หล่อด้วย สำริด หน้าตักกว้างประมาณ 25 นิ้ว สูง 35 นิ้ว รูปที่ 31 ตารางแยกประเภทเครื่องปั้นดินเผาในพิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสันกำแพง รูปที่32 ภาพแสดงเครื่องปั้นดินเผาจากเตาเผาในกลุ่มเตาเผาสันกำแพง

56 15. การศึกษาและวิเคราะห์สภาพปัญหา ความเหมาะสมของที่ตั้ง และสภาพภูมิทัศน์ของ พิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสันกำแพง รูปที่33 ภาพแสดงรูปพระพุทธรูปโบราณ และจารึกพร้อมคำแปลตัวหนังสืออักษรฝักขาม รูปที่34 ภาพแสดงบริเวณหน้าพิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสันกำแพง

57 15.1 ความเหมาะสมที่ตั้ง อาคารสถานที่ และห้องจัดแสดง พิพิธภัณฑ์ชุมชนวัดป่าตึง ตั้งอยู่ที่วัดป่าตึง เลขที่ 81 หมู่ 1 ตำบลออนใต้ อำเภอสันกำแพง จังหวัด เชียงใหม่ 50130 ด้านความเหมาะสมของที่ตั้ง ไม่ค่อยมีความเหมาะสม เนื่องจากพิพิธภัณฑ์ชุมชนวัดป่าตึง อยู่ห่างไกลจาก ตัวเมือง เชียงใหม่ ถึงแม้ว่าถนน การเดินทางจะสะดวกแต่ ไม่มีรถโดยสารประจำทาง ผู้ที่ สนใจเข้าชมต้องเดินทางโดยรถส่วนตัว และ เส้นทางสันกำแพง เป็น เส้นทางคมนาคมที่รถติด การจราจรติด ขาดจึงส่งผลทำให้มีนักท่องเที่ยวจำนวนน้อยที่จะไปเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์ รูปที่35 ภาพแสดงบริเวณหน้าประตูทางเข้าพิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสันกำแพง รูปที่35 ภาพแสดงการคมนาคมเส้นทางสันกำแพง

58 15.2วิเคราะห์สภาพปัญหา ความเหมาะสมของตัวอาคาร การติดตั้งและการจัดแสดงพิพิธภัณฑ์ เครื่องถ้วยสันกำแพง วัดป่าตึง เนื่องจากประตูทางเข้าประตูที่ทำด้วยไม้สัก มีสภาพเสื่อมโทรมและเก่าขาดระบบรักษาความ ปลอดภัย เช่น การที่ประตูไม่มีกลอนกุญแจล็อก เพื่อกันขโมย หรือ ป้องกันทรัพย์สิน วัตถุโบราณ ต่างๆที่ จัดแสดงโชว์ภายใน พิพิธภัณฑ์ รูปที่36 ภาพแสดงแผนที่ตั้งพิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสันกำแพง วัดป่าตึง อ.สันกำแพง รูปที่37 ภาพแสดงประตูทางเข้าพิพิธภัณฑ์พิพิธภัณฑ์

59 รูปที่38 ภาพห้องเก็บของบนชั้น 2 ของอาคารพิพิธภัณฑ์ บริเวณชั้น 2 ของอาคารปัจจุบันยังขาดการดูแลมีสภาพชำรุดทรุดโทรม ขาดการจัดเก็บอย่างเป็น ระบบ ตัวอาคารชั้น 2 พื้นไม้ผุพังเพราะปลวกขึ้นและเกิดความเสียหายต่อชิ้นงานที่ทำจากวัสดุธรรมชาติเช่น คัมภีร์ใบราณ หรือธรรมใบราณ เป็นต้น รูปที่39 ภาพแสดงห้องว่างด้านข้างห้องจัดแสดงในพิพิธภัณฑ์ถูกแปรสภาพเป็น ที่เก็บของอุปกรณ์ เครื่องตัดหญ้า ทำสวน

60 รูปที่40 ภาพตู้จัดแสดงโบราณวัตถุและเครื่องถ้วย ระบบไฟฟ้าส่องสว่างใน อาคารไม่เพียงพอ รูปที่41 ภาพการจัดแสดงโบราณวัตถุและเครื่องถ้วย ปัจจุบันยังไม่ได้ประเภทหมวดอย่างชัดเจน และจำนวนมากอยู่ในสภาพชำรุดแตกหัก เนื่องจากการไม่ได้ รับการดูแลและการเก็บรักษาอย่างถูกวิธี

61 รูปที่42 ภาพแผงระบบไฟฟ้าและสายไฟในอาคารชำรุดไม่และระบบรักษาความปลอดภัย เช่น กล้องวงจรปิด เป็นต้น ใช้การไม่ได้ รูปที่43 แสดงพื้นที่ในการจัดแสดงนิทรรศการเครื่องถ้วยสันกำเพงมีพื้นที่จำกัดในการจัดแสดง ในส่วนการจัดแสดงเป็นการจัดวางวัตถุที่คล้ายๆกัน หรือ มีลักษณะเดี่ยวกัน การจัดวางในตู้โชว์ เป็นการว่างวัตถุร่วมกันเนื่องจาก ตู้โชว์บางตู้ชำรุด เก่า มีร่องรอยผุพัง สภาพเสื่อมโทรม มีฝุ่นเกาะ ไม่มี ระบบไฟฟ้า ให้แส่งสว่างต้องอาศัยแสงจาก ธรรมชาติ และไม่เหมาะสม วัตถุโบราณบางชนิดไม่ได้รับการ ดูแลจากผู้เชี่ยวชาญ ทำให้ขาดประสิทธิภาพ ประสิทธิผลและขาดความเพลิดเพลินในการศึกษา

62 รูปที่44 การจัดแสดงเครื่องถ้วย ชาม ไห ของวัตถุโบราณต่าง ศิลาจารึก โดยจัดแสดงในตู้โชว์เขียนอธิบายรายละเอียดของวัตถุแต่ละชนิดไม่ชัดเจน แสดงให้ผู้ชมอาจไม่เห็น และเข้าใจถึงประวัติความเป็นมาของวัตถุชื่อเรื่อง ป้ายเฉพาะวัตถุ หัวข้อ และ คำบรรยาย ต่างๆ มีตัวหนังสือ ถูกถลบเลือนออกไปเนื่องจากกาลเวลาและไม่มีบุคคลเข้าไปจัดการ ดูแล และเปลี่ยน ชื่อเรื่อง ป้ายเฉพาะวัตถุ หัวข้อ และ คำบรรยาย ต่างๆ ทำให้สภาพการจัดแสดง ไม่ได้มาตราฐาน ไม่มีสื่อให้ความรู้ ทำให้ขาดองค์ ความรู้ รูปที่45 รูปแบบและการจัดแสดงของพิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสันกำแพงเป็นการจัดแสดง เครื่องถ้วย ชาม ไห ของวัตถุโบราณต่าง ศิลาจารึก

63 โดยจัดแสดงในตู้โชว์เขียนอธิบายรายละเอียดของวัตถุแต่ละชนิดอย่างไม่ชัดเจน แสดงให้เห็นถึง ประวัติความเป็นมาของวัตถุแต่ละชนิดไม่ชัดเจนและขาคองค์ความรู้รูป แบบและการจัดแสดงของ พิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสันกำแพง เป็นการจัดแสดงแบบถาวร แบ่งออกเป็นสี่ส่วน ดังนี้ ส่วนจัดแสดงที่ 1 "เครื่องถ้วยกลุ่มเตาสันกำแพง" ส่วนจัดแสดงที่ 2 "จารึกหมื่นดาบเรือน" ส่วนจัดแสดงที่ 3 "เครื่องปั้นดินเผาจากกลุ่มเตาต่างๆ" ส่วนจัดแสดงที่ 4 "ภาพพระพุทธรูปโบราณ" รูปที่ 46 ภาพแสดงตู้โชว์ศิลาจารึกหมื่นดาบเรือน

64 ส่วนนี้เป็นการจัดแสดงเรื่องราวเกี่ยวกับ ศิลาจารึกหมื่นดาบเรือน เป็นการจัดแสดงและจัดวางวัตถุ บนแท่นไม้และครอบด้วยกระจก ซึ่งกระจก มีฝุ่นติดไม่ได้รับการทำความสะอาด และแท่นไม้มีสภาพเก่า มี สภาพเสื่อมโทรมไม่ได้รับการซ่อมแซ่ม ไม่มีคำอธิบาย บรรยาย หัวข้อเรื่อง ชื่อวัตถุ ทำให้ขาคองค์ความรู้ และขาดประสิทธิภาพประสิทธิผล และขาดความเพลิดเพลินในการชม รูปที่ 47 ภาพแสดงตู้โชว์เครื่องถ้วยสันกำแพง การจัดแสดงเครื่องถ้วยสันกำแพงในตู้โชว์ไม่มีคำอธิบาย บรรยาย หัวข้อเรื่อง ชื่อวัตถุ สภาพ ตู้โชว์ มีสภาพเก่า เสื่อมโทรม และไม่ได้รับทำความสะอาด ทำให้ขาดองค์ความรู้และขาดประสิทธิภาพ ประสิทธิ ผลและขาดความเพลิดเพลินในการชม รูปที่ 48 ภาพแสดงบอร์ดแสดงถึงเทคโนโลยีเตาเผา สมัยอดีตมาจนถึงปัจจุบัน จากภาพนี้ทำให้เห็นว่าการจัดแสดงหรือ จัดนิทรรศการภายในพิพิธภัณฑ์ชุมชนวัดป่าตึงไม่มีระบบ

65 และประสิทธิภาพ ไม่เหมาะสมในการจัดแสดงวัตถุ เนื่องจากจากภาพแสดงว่าทางพิพิธภัณฑ์ไม่มีการเปลี่ยน บอรค์ภาพ และตัวหนังสือ หัวข้อเรื่อง ชื่อวัตุ และข้อมูลไม่ชัดเจน อักษรลบเลือน เสื่อมสภาพ ไม่มีคำอธิบาย ใต้ภาพและเรื่องราวของภาพ บรรยาย หัวข้อเรื่อง ชื่อวัตถุ ทำให้ขาดองค์ความรู้และขาดประสิทธิภาพ ประสิทธิผล และขาคความเพลิดเพลินในการชม รูปที่ 49 ภาพตู้จัดเก็บเครื่องชาม ไห ต่างๆที่ขุดพบภายในวัดเชียงแสน จากภาพนี้ทำให้เห็นว่าการจัดแสดงหรือจัดนิทรรศการภายในพิพิธภัณฑ์ชุมชนวัดป่าตึงไม่มีเจ้าหน้า ที่รักษาความสะอาดและดูแลรักษาวัตถุอันมีคุณค่าของพิพิธภัณฑ์ชุมชนวัดป่าตึงซึ่งเป็นการจัดวางที่ซับซ้อน วัตถุไม่ได้รับการคูแลและมีสภาพที่เสื่อมโทรมเนื่องจาก กาลเวลาและขาดผู้เชี่ยวชาญในการดูแลเอาใจใส่ไม่ มีคำอธิบายใต้ภาพและเรื่องราวของภาพ บรรยาย หัวข้อเรื่อง ชื่อวัตถุ ทำให้ขาดองค์ความรู้และขาดประสิทธิ ภาพประสิทธิผล และขาดความเพลิดเพลินในการชม

66 รูปที่ 50 ภาพแสดงพระพุทธรูปโบราณ จากภาพนี้ทำให้เห็นว่าการจัดแสดงหรือการติดตั้งจัดนิทรรศการภายในพิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสัน กำแพง ไม่ได้รับความสนใจจากผู้ดูแลหรือผู้ที่มีความรับผิดชอบไม่ได้ทำหน้าที่ การจัดแสดงขาดคำอธิบายที่ ชัดเจนซึ่งมีผลต่อการนำเสนอองค์ความรู้แก่ผู้เข้าชม ป้ายบรรยาย ชื่อเรื่อง อธิบายและบอกข้อมูลไม่ครบ ถ้วน และบางตัวอักษรรบเลือน เสื่อมสภาพ อ่านไม่รู้เรื่อง และไม่เข้าใจ ให้ขาดองค์ความรู้และขาดประสิทธิ ภาพ ประสิทธิผล และขาดความเพลิดเพลินในการเยี่ยมชม รูปที่ 51 ภาพแสดงการจัดการเก็บอุปกรณ์ต่างๆ อย่างไม่เป็นระบบและขาดระเบียบ จากภาพข้างบนแสดงให้เห็นว่าพิพิธภัณฑ์ชุมชนวัดป่าตึงขาดบุกลากรในการจัดการบริหารด้านการ จัดก็บอุปกรณ์กายในพิพิธภัณฑ์ชุมชนวัดปีาดีงซึ่งจากสภาพทำให้เห็นว่าวัตถุเหล่านี้ไม่ได้รับจัดเก็บในสถาน ที่หมาะสมและไม่ใด้รับการดูแลจากผู้เขี่ยวชาญ ขาดกวามเรียบร้อย สภาพห้องเก็บของมีสภาพที่เสื่อมโทรม สกปรก และ ไม่ใด้รับการซ่อมแซม 15.3การออกแบบและการจัดแสดงภายในพิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสันกำแพง ภายในอาคารชั้นล่างหลังนี้ การออกแบบติดตั้งการจัดแสดงภายในพิพิธภัณฑ์ชุมชนวัดป่าตึงจะ ประกอบด้วยเรื่องราว 4เรื่อง คือ

67 1.นิทรรศการเครื่องถ้วยกลุ่มเตาสันกำแพง เป็นการจัดนิทรรศการเกี่ยวกับ ประวัติคุณค่าและ ความ เป็นมาของเครื่องถ้วยกลุ่มเตาสันกำแพง การใช้เครื่องถ้วยกลุ่มเตาสันกำแพง เครื่องใช้ในครัวเรือน เครื่องมือ ประกอบอาชีพของคนในอดีต 2. นิทรรศการเครื่องปั่นดินเผาจากกลุ่มต่างๆ เป็นการจัดนิทรรศการเกี่ยวกับเครื่องปั่นดินเผาจาก กลุ่มต่างๆที่ขุดค้นพบในอำเภอสันกำแพง ประวัติเตาเผาสันกำแพง วิธีการทำ ลวคลายต่างๆ เอกลักษณ์และ ลักษณะเฉพาะของวัตถุที่จัดแสดง 3. นิทรรศการภาพพระพุทธรูปโบราณ เป็นการจัดนิทรรศการเกี่ยวกับศิลปะวัตถุที่เกี่ยวข้องกับ พระพุทธศาสนา ภาพพระพุทธรูปโบราณพิธีกรรมทางศาสนา 4. นิทรรศการ จารึกหมื่นดาบเรือน เป็นการจัดนิทรรศการเกี่ยวกับประวัติความเป็นมา ของหมื่น ดาบเรือน ประเพณี ความเชื่อ สภาพสังคม วัฒนธรรมประเพณีในอดีตของวัดเชียงแสน แผนผังส่วนจัดแสดงภายในพิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสันกำแพง นิทรรศการ เครื่องปั้นดินเผาจาก แหล่งเตาสันกำแพง นิทรรศการ เครื่องปั้นดินเผา จากแหล่งเตาอื่นๆนิทรรศการวิถีชีวิตชุมชน สังคม และวัฒนธรรม นิทรรศการยุคก่อน ประวัติศาสตร์ นิทรรศการพระพุทธรูป สำคัญคู่ชุมชน นิทรรศการจารึกหมื่นดาบ เรือน และประวัติศาสตร์ สังคมในพื้นที่นิทรรศการ เครื่องปั้นดินเผาจากแหล่งเตาสัน กำแพง นิทรรศการลายเขียน สันกำแพง นิทรรศการเขียน ลายใต้เคลือบ นิทรรศการพัฒนาการ เครื่องปั้นดินเผา

68 15.4การออกแบบและการปรับภูมิสถาปัตยกรรมภายนอกอาคารพิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสันกำแพง รูปที่53 ภาพการออกแบบจำลองปรับปรุงภายนอกอาคารด้านหน้าพิพิธภัณฑ์ รูปที่52 ภาพภายนอกอาคารด้านหน้าพิพิธภัณฑ์ก่อนปรับปรุงภูมิทัศน์

69 รูปที่54 ภาพภายนอกอาคารด้านหน้าพิพิธภัณฑ์หลังจากปรับปรุงภูมิทัศน์ รูปที่55 ภาพมุมขวาภายนอกอาคารพิพิธภัณฑ์ก่อนการปรับปรุงภูมิทัศน์ รูปที่56 ภาพการออกแบบจำลองปรับปรุงมุมขวาภายนอกอาคารพิพิธภัณฑ์

70 รูปที่57 ภาพมุมขวาภายนอกอาคารพิพิธภัณฑ์หลังจากปรับปรุงภูมิทัศน์ รูปที่58 ภาพภายนอกอาคารด้านหลังพิพิธภัณฑ์ก่อนปรับปรุงภูมิทัศน์ รูปที่59 ภาพการออกแบบจำลองปรับปรุงภายนอกอาคารด้านหลังพิพิธภัณฑ์

71 รูปที่60 ภาพภายนอกอาคารด้านหลังพิพิธภัณฑ์หลังจากปรับปรุงภูมิทัศน์ รูปที่61 ภาพภายนอกอาคารด้านข้างพิพิธภัณฑ์ก่อนปรับปรุงภูมิทัศน์

72 รูปที่64 ภาพมุมซ้ายภายนอกอาคารพิพิธภัณฑ์ก่อนการปรับปรุงภูมิทัศน์ รูปที่62 ภาพการออกแบบจำลองปรับปรุงภายนอกอาคารด้านข้างพิพิธภัณฑ์ รูปที่63 ภาพภายนอกอาคารด้านหลังพิพิธภัณฑ์ข้างจากปรับปรุงภูมิทัศน์

73 15.5การออกแบบนิทรรศการภายในพิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสันกำแพง รูปที่66 ภาพมุมซ้ายภายนอกอาคารพิพิธภัณฑ์หลังจากปรับปรุงภูมิทัศน์ รูปที่65 ภาพการออกแบบจำลองปรับปรุงมุมซ้ายภายนอกอาคารพิพิธภัณฑ์

74 รูปที่67 ภาพแสดงแผนผังการออกแบบและการจัดแสดง นิทรรศการจารึกหมื่นดาบเรือน ภายในพิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสันกำแพง รูปที่68 ภาพแสดงแผนผังการออกแบบและการจัดแสดงภายในพิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสันกำแพง

75 รูปที่69 ภาพแสดงแผนผังการออกแบบและการจัดแสดงภายในพิพิธภัณฑ์ส่วนที่หนึ่ง นิทรรศการจารึกหมื่นดาบเรือน และประวัติศาสตร์สังคมในพื้นที่ รูปที่70 ภาพแสดงแผนผังการออกแบบและการจัดแสดงภายในพิพิธภัณฑ์ส่วนที่สอง นิทรรศการลายเขียนสันกำแพง

76 รูปที่71 ภาพแสดงแผนผังการออกแบบและการจัดแสดงภายในพิพิธภัณฑ์ส่วนที่สอง นิทรรศการยุคก่อนประวัติศาสตร์ รูปที่72 ภาพแสดงแผนผังการออกแบบและการจัดแสดงภายในพิพิธภัณฑ์ส่วนที่สอง นิทรรศการเขียนลายใต้เคลือบ

77 รูปที่73 ภาพแสดงแผนผังการออกแบบและการจัดแสดงภายในพิพิธภัณฑ์ส่วนที่สาม นิทรรศการเครื่องปั้นดินเผาจากแหล่งเตาสันกำแพง รูปที่74 ภาพแสดงแผนผังการออกแบบและการจัดแสดงภายในพิพิธภัณฑ์ส่วนที่สี่ นิทรรศการเครื่องปั้นดินเผาจากแหล่งเตาอื่นๆ

78 รูปที่75 ภาพแสดงแผนผังการออกแบบและการจัดแสดงภายในพิพิธภัณฑ์ส่วนที่สี่ นิทรรศการนิทรรศการวิถีชีวิตชุมชน สังคม และวัฒนธรรม รูปที่76 ภาพแสดงแผนผังการออกแบบและการจัดแสดงภายในพิพิธภัณฑ์ส่วนที่สี่ นิทรรศการนิทรรศการพระพุทธรูปสำคัญคู่ชุมชน

79 15.6 สรุปผลการศึกษาด้านการบริหารจัดการของพิพิธภัณฑ์ชุมชนวัดป่าตึง 15.6.1 สภาพปัญหาด้านการบริหารจัดการพิพิธภัณฑ์ชุมชนวัดป่าตึงมีผลสรุปดังนี้ 1. การสื่อสารและการแปลความหมายผู้ที่ไม่มีความรู้พื้นฐานในเรื่องราวที่นิทรรศการนั้นนำเสนอ มาก่อนก็จะไม่สนใจ เนื้อหาทางวิชาการ นิทรรศการในพิพิธภัณฑ์ไม่มีองค์ความรู้ข้อความน้อยเกินไปบาง ครั้งก็เต็มด้วยศัพท์ ทางวิชาการ และคำบรรยาย หัวข้อ คำอธิบายเป็นภายาอังกฤษ ยากแก่ความเข้าใจ ของผู้ เข้าชม โดยเฉพาะเยาวชนและเด็ก 2. การจัดแสดง ส่วนใหญ่ยังเป็นการจัดแสดงในรูปแบบเดิมไม่ว่าจะเป็นป้ายคำ บรรยายประกอบ ภาพสีสันไม่สดใส เก่าซีด ฉีกขาด ชำรุดเสียหาย ขาคความเคลื่อนไหว และไรัชีวิตชีวาแต่บางพื้นที่ของการ จัดแสดงไม่ได้ให้ความสำคัญไปที่การพัฒนารูแบบนิทรรสการให้น่าสนใจและทันสมัย เช่น การนำสื่อ สำเร็จรูปมาใช้ หุ่นจำลองพร้อมฉากเหตุการณ์ วีดี ทัศน์ และสื่อคอมพิวเตอร์ จากการศึกษาทราบว่า สื่อ เหล่านี้ได้ชำรุดก็พบว่าเมื่อเปีดให้บริการในระยะแรกๆ ก็สามารถสร้างความตื่นเต้นและเป็นที่ดึงดู ความ สนใจของผู้ชมมาก แต่ก็จะชำรุดในเวลาอันรวดเร็ว เมื่อขาดบุคลากรและงบประมาณในการซ่อมบำรุงทำให้ พิพิธภัณฑ์ไม่ได้รับการทนุบำรุงและพัฒนาในทันตามยุคสมัยอย่างควรจะเป็น ทำให้ขาคความเคลื่อนไหวไม่ มีชีวิตชีวา 3. งบประมาณและบุคลากร ที่รัฐบาลให้แก่ พิพิธภัณฑ์ ไม่เพียงพอและไม่ต่อเนื่อง ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญ ทำให้พิพิธภัณฑ์ ทำให้ไม่สามารถติบโตเป็นแหล่งเรียนรู้ที่เกิด ประโยชน์แท้จริงแก่ประชาชนได้พิพิธภัณฑ์ ท้องถิ่นไม่เคยได้รับการเหลียวแลจากภาครัฐ และต้องดำเนินการ ตามอัตภาพ เนื่องจากพิพิธภัณฑ์ถูกมองว่า เป็นส่วนหนึ่งของงานด้านวัฒนธรรม 15.6.2 สรุปความสำเว็จและปัญทาของพิพิธภัณฑ์ชุมชนวัดป่าตึง ความสำเร็จของพิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสันกำแพง พิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสันกำแพง (วัดป่าตึง) เป็นพิพิธภัณฑ์ชุมชนที่มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักในระดับของ คนในท้องถิ่น และบุคคลภายนอกทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติจึงเป็นแหล่งเรียนรู้ของ นักเรียน นักศึกษา เยาวชน หรือโรงเรียนและนักท่องเที่ยว เนื่องจากเคยได้รับการสนับสนุนจาก กรมศิลปกร สื่อมวลชน ภาค ประชาสังคม และแวดวงสังคมโดยทั่วไปในการช่วยประชาสัมพันธ์ผ่านสื่อต่างๆ นอกจากนี้พิพิธภัณฑ์ เครื่องถ้วยสันกำแพง ยังเป็นแหล่งเรียนรู้ด้านเครื่องถ้วยสันกำแพงและเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญอีก สถานที่หนึ่งของจังหวัดเชียงใหม่ ซึ่งพิพิธภัณฑ์ชุมชนแห่งนี้เป็นแหล่งท่องเที่ยวประจำอำเภอแม่ออนใต้

80 โดยมีคำแนะนำรายละเอียดข้อมูลและการท่องเที่ยวของเว็บไซด์เทศบาลแม่ออนได้ อำเภอสันกำแพง จังหวัด เชียงใหม่ 15.7แนวทางการบริหารจัดการและปรับปรุง พิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสันกำแพง (วัดป่าตึง) จากการศึกษาภาคสนามผู้ศึกษาได้เสนอแนะแนวทางในการปรับปรุง เพื่อให้พิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วย สันกำแพง (วัดป่าตึง) เป็นพิพิธภัณฑ์ที่มีประสิทธิภาพประสิทธิผล และเพื่อความเพลิดเพลิน 1. ควรมีการปรับสภาพภูมิทัศน์และแวดล้อมโดยรอบ โดยเฉพาะโบราณสถานให้มีสภาพที่น่าสนใจ และปลอดโปร่ง และควรมีการดูแลอย่างสม่ำเสมอ 2.ควรเพิ่มการประชาสัมพันธ์ไห้มากยิ่งขึ้น จัดทำป้ายเพื่อระบุสถานที่ของพิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสัน กำแพง วัดป่าตึงอย่างชัดเจนเนื่องจากบางท่านยังไม่ทราบว่ามีพิพิธภัณฑ์มชนวัดป่าดึง อยู่ในบริเวณวัดป่าตึง 15.8 บทสรุป วิเคราะห์จากข้อมูลที่ได้จากการศึกษาพิพิธภัณฑ์ จากข้อมูลทั้งหมดที่ผู้จัดทำรายงานได้ไปศึกษา ค้นคว้า และเก็บข้อมูล ส่วนต่างๆของพิพิธภัณฑ์ เครื่องถ้วยสันกำแพงชุมชนวัดป่าตึง ผู้จัดทำรายงาน สามารถสรุปได้ว่า พิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสันกำแพนวัด ป่าดึงยังไม่ประสบความสำเร็จในการเป็นแหล่งการเรียนรู้ได้ในส่วนของทำเล ที่ตั้ง อยู่นอกเมืองทำให้คน เดินทางไปลำบาก และไม่มีรถสาธารณะผ่าน ทั้งนี้ผู้เขียน มีความเห็นว่า เนื่องจากพิพิธภัณฑ์อยู่นอกเมือง อีก ทั้งไม่มีป้าย บอกตำแหน่งสถานที่อย่างชัดเจน ทำให้ไม่ดึงดูดและน่าสนใจพอสำหรับทั้งกลุ่มเป้าหมาย คือ กลุ่มนักเรียนนักศึกษาในจังหวัดเชียงใหม่ และกลุ่มนักท่องเที่ยวจากต่างจังหวัด ต่างประเทศ และถึงแม้ว่า เนื้อหาสาระภายในพิพิธภัณฑ์จะเป็นประโยชน์เพียงใด หากแต่ผู้เข้าชมยังไม่มีความจำเป็นเข้าไป ยังไม่เข้าใจ ความหมายและความสำคัญที่แท้จริงของพิพิธภัณฑ์ พิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสันกำแพงแห่งชุมชนบ้านป่าตึงก็ คงจะไม่เเตกต่างจากสถานที่เก็บของเก่าตามที่หลายๆคนเข้าใจกันการปรับปรุงแก้ไขเพิ่มเติม ในความเห็น ของผู้เขียน คือ ต้องเริ่มจากทำให้ประชาชนกลุ่มเป้าหมายเข้าใจความหมาย ความสำคัญ ของพิพิธภัณฑ์ เสียก่อน โดยอาจมีการจัดประชาสัมพันธ์อาทิ เช่น โปสเตอร์ ระบุพิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสันกำแพง(วัดป่าตึง) ไว้ในหนังสือท่องเที่ยวของเชียงใหม่ มีงานกับสถาบันการศึกษาต่างๆทั้งของรัฐและเอกชน เพื่อจัดใหันัก เรียน นักศึกษา คันคว้า ทำรายงาน และสร้างเสริม เพิ่มพูนความรู้มากขึ้น สำหรับในส่วนของห้องจัด นิทรรศการควรมีการจัดวางวัตถุโบราณไว้เป็นหมวดหมู่และหมั่นดูแลทำความสะอาด ไม่ให้มีฝุ่นเกาะ และ หากมีโบราณวัตถุชิ้นไหนชำรุดเสียหายควรนำกลับไปซ่อมแซมและนำมาจัดว่างไว้ที่เดิม และควรเพิ่มไฟ ส่องสว่างให้ทั่วห้อง ซึ่งอาจเป็นไฟสปอร์ตไลท์ส่องตัววัตถุที่จัดแสดงเพื่อสร้างความโดดเด่นในส่วนเนื้อหา การจัดแสดงทั้งหมด ผู้เขียนมีความเห็นให้จัดทำเนื้อหาที่สำคัญของวัตถุแต่ละประเภทให้ชัดเจน พร้อมทั้งทำ สื่อ หรือป้ายข้อมูลทะเบียนเพื่อเป็นสื่อในการเผยแพร่องค์ความรู้และทั้งหมดเป็นข้อเสนอแนะที่ทางผู้จัดทำ

81 รายงานได้สรุปได้โดยสังเขปจากการสัมภาษณ์เก็บข้อมูล ลงสนามภาคปฏิบัติและจากการประเมินของ ผู้จัดทำเอง บทที่ 5 ข้อเสนอแนะและแนวทางการบริหารจัดการชุมชนพิพิธภัณฑ์วัดป่าดึง 5.1 สภาพปัญหา 5.1.1การสื่อสารและการแปลความหมาย นิทรรศการในพิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสันกำแพงมีป้าย ทะเบียนข้อมูล หรือสื่อสัมพันธ์ที่ให้ความรู้เกี่ยวโบราณวัตถุที่อยู่ในพิพิธภัณฑ์น้อยเกินไป และในส่วนที่มี อยู่ก็เต็มด้วยศัพท์ ทางวิชาการ ซึ่งยากแก่ความเข้าใจของผู้เข้าชมทั่วไปโคยเฉพาะเด็กนักเรียน หรือเยาวชน 5.1.2การจัดแสดง ส่วนใหญ่ยังเป็นการจัดแสดงในรูปแบบเดิมไม่ว่าจะเป็นป้ายคำบรรยายประกอบ ภาพสีสันไม่สดใส เก่าซีด ฉีกขาด ชำรุดเสียหาย ขาคความเคลื่อนไหว และไรัชีวิตชีวาแต่บางพื้นที่ของการ จัดแสดงไม่ได้ให้ความสำคัญไปที่การพัฒนารูแบบนิทรรสการให้น่าสนใจและทันสมัย เช่น การนำสื่อ สำเร็จรูปมาใช้ หุ่นจำลองพร้อมฉากเหตุการณ์ วีดี ทัศน์ และสื่อคอมพิวเตอร์ จากการศึกษาทราบว่า สื่อ เหล่านี้ได้ชำรุดก็พบว่าเมื่อเปีดให้บริการในระยะแรกๆ ก็สามารถสร้างความตื่นเต้นและเป็นที่ดึงดู ความ สนใจของผู้ชมมากการพัฒนารูปแบบนิทรรศการไม่น่าสนใจและ ประเด็นสำคัญที่ยังขาดอยู่ตอนนี้ คือบุคลา กรและงบประมาณในการซ่อมบำรุง ทำให้ พิพิธภัณฑ์กลับไปล้าสมัย เก่า ขาดความเคลื่อนไหว และไรชีวิต 5.1.3งบประมาณและบุคลากรที่รัฐบาลให้แก่ พิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสันกำแพงไม่เพียงพอและ ไม่ ต่อเนื่องซึ่งเป็นสิ่งสำคัญทำให้พิพิธภัณฑ์ ทำให้ไม่สามารถเติบโดเป็นแหล่งเรียนรู้ที่เกิด ประโยชน์อย่าง แท้จริงแก่ประชาชนได้พิพิธภัณฑ์ท้องถิ่น ตำบลแม่ออนใต้ได้ไม่เคยได้รับการเหลียวแลจากภาครัฐ และต้อง คำเนินการตามอัตภาพ เนื่องจากพิพิธภัณฑ์ถูกมองว่าเป็นส่วนหนึ่งของงานด้านวัฒนธรรมจึงมักถูกจัดอันดับ ความสำคัญท้ายๆ ในภารกิจของรัฐและองค์กรท้องถิ่น รวมถึงประชาชน ที่มุ่งเน้นไปที่การพัฒนาค้านเศรษฐ กิจและการแก้ปัญหาเรื่อง ปากท้อง บางครั้งการสนับสนุนของรัฐบาลจัดสรรมาให้เพื่อตื่นตัวในการสร้าง ผลงาน เงินงบประมาณเหล่านั้น 5.1.4กระบวนการจัดนิทรรศการของพิพิธภัณฑ์ ในวัดป้าดึง ที่ผ่านมาส่วนใหญ่มีระยะเวลาเตรียม การและดำเนินงาน ไม่มากนัก 5.1.5ผู้เข้าชม พิพิธภัณฑ์และเข้ามาศึกษามีน้อย คนในชุมชนไม่ใด้ให้ความสำคัญกับการเรียนรู้ ความสนใจต่อเรื่องศิลปะ เครื่องปั้นดินเผาการเร่งรีบการแข่งขันของวิถีชีวิตคนไทยที่ทำให้คนเคยชินกับการ เสพสิ่งต่างๆอย่างฉาบฉวยและสื่อและสิ่งที่ง่ายเร็วสะดวก และสบาย กลายเป็นสิ่งที่มีคุณค่มากกว่างาน ศิลปวัฒนธรรม ที่ลุ่มลึกพิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสันกำแพงจึงเป็นสถานที่อันดับ ท้ายๆที่คนในชุมชนคิดจะ

82 เดินทางไปสิ่งที่ถึงเป็นอันดับแรกๆ คือ ร้านสะดวกชื่อ ห้างสรรพสินค้า คนในชุมชนบางคนไม่เคยไป พิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสันกำแพง จากไปทำบุญวัดป่าตึง ส่วนนักเรียนนอกจากโรงเรียนจะจัดทัศนศึกษา ถ้าครูจัดจะมอบหมายงานให้ศึกษาก่อนเข้าชม นักเรียนก็จะกังวลกับโดยใช้เวลาส่วนใหญ่ นิทรรศการ และการฟังเจ้าหน้าที่รูปแบบการเรียนรู้จึงเป็น ในลักษณะการบังคับและขาดการ กระะตุ้นให้เกิดการเรียนรู้ที่หมาะสม และตรงกับความสนใจที่จะเรียนรู้ของแต่ละคน หรือถ้าไปกับ ครอบครัวสิ่งที่ได้มากว่าความรู้คือ รูปถ่าย และของที่ระลึก วัตถุมงคล 5.2จำนวนผู้เข้าชมและความสำเร็จของพิพิธภัณฑ์ในปี 2565 มีสถิติผู้มาเยือนวัดป่าตึงและ พิพิธภัณฑ์วัดป่าตึง ดังต่อไปนี้ สถิติผู้มาเยือนวัดป่าตึงและพิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสันกำแพง (มกราคม 2565 –ธันวาคม 2565) ประเภทบุคคล จำนวนผู้ที่เข้าชม / คน นักท่องเที่ยวชาวไทย 395 นักท่องเที่ยวต่างชาติ 9 นักเรียน นักศึกษา 48 พระภิกษุสามเณร 18 คณะศึกษาดูงาน 180 รวม 650 จากตารางแสดงจำนวนผู้ที่เข้ามาเยี่ยมชมวัดป่าตึงและพิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยมีจำนวนลดลง และส่วน ใหญ่ที่เข้ามากันจะเป็นกลุ่มนักท่องเที่ยวชาวไทยที่เข้ามากราบสักการะรูปจำลองหลวงปู่หล้าและแวะชม พิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วย ซึ่งถ้ามองจากวัตถุประสงค์หลักของการเข้ามาเยี่ยมชมวัดป่าตึงคือ การมาขอพรไม่ใช่ มาเพื่อศึกษาจากแหล่งเรียนรู้อย่างพิพิธภัณฑ์ 5.2ข้อเสนอแนะวิธีการจัดการดังนี้

83 5.2.1 สิ่งที่กล่าวไว้ข้างต้นนั้นจะไม่สามารถเกิดขึ้นได้เลยหากขาดหน่วยงานที่รับผิดชอบหน่วยงาน ดังกล่าวทำให้โบราณสถานที่ครั้งหนึ่งกลายเป็นโบราณสถานที่รกร้าง โบราณนึ่งเคยขาดคนดูแล และเอาใจ ใส่ ได้กลับมามีบทบาททางสังคมและเป็นที่น่าสนใจอีกครั้ง ถึงเเป็นช่วงเวลาที่สั้นๆแต่ อย่างน้อยก็ทำให้ โบราณวัตถุและโบราณสถานเหล่านั้นกลับมามากยั่งขึ้น แต่ถ้าหากอยากให้ โบราณสถานและโบราณวัตถุ กลับมาเป็นที่นิยมอีกครั้งหนึ่งนั้น ควรมีหน่วยงานควรที่จะพัฒนาและปรับปรุงให้เป็นสถานที่ ที่น่าเข้าไป เยี่ยมชม หรือเพื่อให้ผู้ที่สนใจได้มีโอกาสเข้าไปศึกษาคันคว้ามากยิ่งขึ้น ควรมีการปรับสภาพแวดล้อมบริเวณ โบราณสถานให้มีสภาพที่น่าสนใจและปลอดโปร่ง และควรมีการดูแลอย่างสม่ำเสมอเตาเผาเครื่องปั้นดินเผา สันกำแพง ( วัดเชียงแสน ) และเตาเผาอื่นๆหน่วยงานควรเข้าไปจัดการ โคย การทำให้มีการรักษาความ ปลอดภัย เช่น ล้อมรั้วและควรนำข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับเตาเผาแห่งนั้นไป ทำเป็นนิทรรศการบริเวณเตาเผา เพื่อให้ผู้ที่สนใจได้มีโอกาสได้เห็นโบราณวัตถุและโบราณสถานจริง 5.2.2การประชาสัมพันธ์หน่วยงานที่รับผิดชอบ ควรให้การประชาสัมพันธ์ตั้งแต่ระดับท้องถิ่น จนถึงระดับจังหวัดหรือหน่วยงานราชการ ควรที่จะมีการประชาสัมพันธ์ถึงศิลปวัฒนธรรมอันดีงามของ สันกำแพง ให้บุคคลภายนอกได้ทราบละสร้างสิ่งจูงใจที่ก่อให้เกิดการอยากเรียนรู้จึงประวัติความ เป็นมา ของชุมชน ตลอดไปถึงการทำเครื่องปั้นดินเผา การทำเตาเผา ในกรรมวิธีต่างๆ 5.2.3 หน่วยงานที่รับผิดชอบควรมีงบประมาณจัดสรรลงมาเพื่อที่จะจัดอบรมอาสาสมัครที่จะดูแล โบราณสถานและ โบราณวัตถุ ควรจัดสรรงบประมาณให้ประจำในแต่ละปี เพื่อเป็นงบสนับสนุนการซ่อม แซมส่วนที่ชำรุดต่างๆ 5.2.4 การแก้ไข้ปัญหาอาจทำได้ การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้ในพิพิธภัณฑ์เป็นสิ่งที่เป็นสิ่งที่ พิพิธภัณฑ์หลายประเทศให้ความสำคัญควบคู่ไปกับการพัฒนางานด้านอื่นๆ เช่น การมีส่วนร่วมกับการ ทำงานร่วมกันระหว่างโรงเรียนในชุมชน และท้องถิ่น ซึ่งผู้วิจัยสนในการศึกษาพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นวัดป่าตึง ในการบริหารจัดการให้เป็นแหล่งเรียนรู้ตลอดชีวิต โดย พิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นในฐานะที่เป็นแหล่งเรียนรู้ใน ชุมชนที่จะต้องให้การสนับสนุนส่งเสริมการดำเนินงานเพื่อให้เกิด การศึกษาตลอดชีวิตในทุกรูปแบบ ซึ่ง ศึกษาแนวทางในการพัฒนาผู้จัดการศึกษาตลอดชีวิต 5.2.5 ควรปลูกจิตสำนึกในการอนุรักษ์โบราณสถานที่สำคัญเหล่านี้ มิให้ผู้ที่เห็นแก่ได้มาบุกรุกหรือ ทำลายโบราณสถานและโบราณวัตถุ เพราะทุกวันนี้ข้าพเจ้าเชื่อว่า ยังมีเตาเผาเครื่องถ้วยสันกำแพง อีกเป็น จำนวนมากที่ยังไม่ได้รับการขุดค้น ในบริเวณหมู่บ้านป่าตึงแห่งนี้ 5.2.6 วัด ควรมีส่วนร่วมในการจัดการเช่น ศิลาจารึก พระพุทธรูป เครื่องปั้นดินเผาและหลักฐาน อื่นๆอีกหลายประการ มีหน่วยงานผู้รับผิดชอบเข้ามาจัดการแล้วเนื่องจากในพิพิธภัณฑ์มีการจัดอย่าง เป็น ระบบมีการทำทะเบียนติดตู้โชว์ และมีการจัดวางไว้เป็นหมวดหมู่แต่ถึงกระนั้น การจัดการ โดยองค์กรต่างๆ เหล่านั้น ได้เข้ามาจัดการเพียงแค่ครั้งแรกเมื่อปี 2540และต่อจากนั้นมาก็ขาดการจัดการ และการดูแล เพราะ

84 สังเกตได้จาก ภาชนะต่างๆที่เก็บไว้ในตู้โชว์มีฝุ่น และใยแมงมุมเกาะอยู่เป็นจำนวนมากสภาพของพิพิธภัณฑ์ ไม่ต่างจากห้องเก็บของเก่า ที่ไม่ได้รับการทำความสะอาด ถ้าหากว่ามีหน่วยงานหรือบุคคลที่เห็นความสำคัญ เข้าไปดูแลรักษา และอนุรักษ์ไว้ให้เหมือนกับที่มีหน่วยงาน เข้ามาจัดการในตอนดันนั้น จะเป็นสิ่งที่ดีมาก เพราะจะง่ายต่อการหาข้อมูลและหาความรู้ 5.2.10 หน่วยงานราชการ หน่วยงาน ซึ่งไม่ว่าจะเป็น เทศบาล กรมศิลปากร หรือหน่วยงานจาก มหาวิทยาลัยต่างๆ ได้มีส่วนช่วยดูแลแล้วส่วนหนึ่ง ซึ่งทางเทศบาล ได้สร้างหลังคาไว้ครอบกับเตาเผาสัน กำแพง เพื่อป้องกันแดด ฝน แต่บริเวณข้างเคียงยังมีหญ้ารก ควรมีการจัดการรักษาความสะอาด และตัดหญ้า ที่รกบดบังทัศนียภาพบริเวณนั้นและทำการจัดเป็นสัดเป็น ควรมีการสร้างกิจกรรมเพื่อสร้างความตระหนัก และปลูกจิตสำนึกนอกห้องเรียนแก่เยาวชนในชุมชนบ้านออนใต้ ส่วนเตาเผาสันกำแพง วัดเชียงแสน ควร ส่งเสริมและพัฒนาให้เป็นสถานที่ท่องเที่ยว แห่งหนึ่งที่ยังมีประวัติศาสตร์ที่น่าจคจำอย่างมากไม่แพ้ชุมชน อื่นๆ ในจังหวัดเชียงใหม่ แต่เป็นที่น่าเสียดายที่ไม่ได้มีการประชาสัมพันธ์ที่สามารถฟื้นฟูแหล่งท่องเที่ยวที่ เป็นแหล่งผลิตเครื่องปั้นดินเผาที่ขึ้น ชื่อในอดีตในเยาวชนรุ่นหลังได้รู้จัก หากว่ามีการประชาสัมพันธ์ และมี วิธีการจัดการที่เป็นระบบ มีการ ร่วมมือกันของชาวบ้านในชุมชน จะทำให้ชุมชนลุ่มน้ำแม่ออนกับมาเป็น แหล่งผลิตเครื่องปั้นดินเผาที่ขึ้น ชื่ออีกครั้ง อีกทั้งยังสามารถเป็นแหล่งท่องเที่ยวให้แก่ผู้ที่สนใจ เป็นสถานที่ ที่ให้เยาวชนได้มาทัศนศึกษา และเป็นการปลุกจิตสำนึกในคนในชุมชนหวงแหนมรดกทางวัฒนธรรมของ ตน ไม่ให้เลือนหายไปตามกาลเวลาชาวบ้าน และชุมชนควรที่จะมีบทบาท ร่วมมือ ร่วมใจ สามัคคีกันเพื่อ อนุรักษ์ศิลปวัฒนธรรมอันล้ำค่าของชุมชนเอาไว้ 5.3 ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับกิจกรรมการบริการทางการศึกษา และการบริการสังคม เพื่อให้พิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสันกำแพงได้ดำเนินการสอดคล้องกับวัตถุประสงค์ในการดำเนินงาน พิพิธภัณฑ์ จึงมีส่วนในการดำเนินกิจกรรมร่วมกับชุมชนบ้านป่าตึง และเทศบาลตำบลออนใต้ ในหลาย กิจกรรมดังต่อไปนี้ 5.3.1.กิจกรรมบริการทางการศึกษา การให้บริการสืบค้น เพื่อดำเนินงานในโครงการหมู่บ้านอุตสาหกรรมสร้างสรรค์ของกรมการ ส่งเสริมอุตสาหกรรม หรือ Creative Industry Village : CIV เพื่อสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับผลิตภัณฑ์และ บริการตามยุทธศาสตร์ ประเทศไทย 4.0 ภายใต้กรอบการปรับโครงสร้างอุตสาหกรรมของประเทศ ตลอดจน บูรณาการงานพัฒนาผลิตภัณฑ์และบริการให้สอดคล้องกับนโยบายพัฒนาและการท่องเที่ยว กระทรวง อุตสาหกรรมจึงก่อให้เกิดโครงการสร้างสรรค์อุตสาหกรรมวัฒนธรรม การพัฒนาหมู่บ้านอุตสาหกรรม สร้างสรรค์เป็นการพัฒนาและส่งเสริมการท่องเที่ยวแหล่งท่องเที่ยวที่ได้เปรียบเชิงวัฒนธรรม โดยมี

85 เป้าหมายให้เกิด หมู่บ้าน อุตสาหกรรมสร้างสรรค์(Creative Industry Village: CIV) ที่ประยุกต์ใช้ทุน วัฒนธรรมและภูมิปัญญาท้องถิ่น ผนวกความรู้เทคโนโลยีร่วมกับนวัตกรรมสร้างสรรค์ทำการออกแบบเป็น ผลิตภัณฑ์และบริการที่เชื่อมโยงกับการพัฒนา แหล่งท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน 5.3.2 ข้อเสนอแนะในระบบรักษาความปลอดภัย กลไกการรักษาความปลอดภัย สำหรับพิพิธภัณฑ์วัดป่าตึง ในปัจจุบันตั้งมีการสร้างกลไกระบบ กล้องวิดีโอวงจรปิดโดยท่านเจ้าอาวาสหลวงพ่อเกษม ร่วมกับนายกเทศมนตรีและเทศบาลตำบลออนใต้ ได้จัดหาระบบกล้องวงจรปิด เพื่อดูแลตลอด 24 ชั่วโมง 5.4 ข้อเสนอแนะด้านการตลาด และการประชาสัมพันธ์ 5.4.1การตลาดและการประชาสัมพันธ์ การประชาสัมพันธ์สำหรับพิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสันกำแพง (วัดป่าตึง) เนื่องจากเป็นองค์กรที่ไม่ แสวงหาผลประโยชน์ และไม่หวังผลกำไรโดยให้บริการกับคนทุกระดับอย่างเท่าเทียมกัน ดังนั้นจึงไม่มีการ เรียกเก็บค่าเข้าชมจากผู้มาเยี่ยมชม มีเพียงแค่การตั้งตู้รับบริจาคไว้บริเวณด้านหน้าพิพิธภัณฑ์ เพื่อเป็น กองทุนไว้จัดซื้อจัดหาวัสดุอุปกรณ์มาซ่อมแซมส่วนที่สึกหรอและเพื่อใช้เป็นกองทุนสนับสนุนค่าดูแล รักษา ดังนั้นพิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสันกำแพงจึงไม่มีกลกลไกด้านการตลาดหลัก แต่มีบรรดาทีมงานภาค ประชาสังคมได้ดำเนินการประชา สัมพันธ์ให้กับพิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสันกำแพง (วัดป่าตึง) ดังต่อไปนี้ การประชาสัมพันธ์ผ่านสื่อสังคมออนไลน์ Facebook

86 รูปที่ 77 ภาพการโฆษณาประชาสัมพันธ์ผ่านสื่อสังคมออนไลน์ Facebook รูปที่ 78 ภาพการโฆษณาประชาสัมพันธ์ผ่านเวปไซต์

87 รูปที่ 79 ภาพการผ่านเพจข่าวสารออนไลน์ รูปที่ 80 ภาพการโฆษณาประชาสัมพันธ์ผ่าน YouTube

88 รูปที่ 81 ภาพการตั้งบู๊ทเพื่อประชาสัมพันธ์และขายสินค้าของชุมชน

89 บรรณาบุกรม เจษฏา นกน้อย และคณะ. นานาทรรศนะการจัดการความรู้และการสร้งองค์การ แห่งการเรียนรู้, กรุงเทพฯ : ส. เอเชียเพลส, 2552 ประเวศ วะสี. การจัดการความรู้กระบวนการปลดปล่อยมนุษย์สู่ศักยภาพ เสรีภาพและความสุข. กรุงเทพฯ : กรีน-ปัญญาญาณ, 2550. พัชรินทร์สิรสุนทร. ชุมชนปฏิบัติการด้านการเรียนรู้ แนวคิด เทคนิต และกระบวนการ. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2552. ศุภชัย เหมือนโพธิ์, การพัฒนาศักยภาพผู้ประกอบการชุมชนดามแนวคิดเศรษฐกิงสร้างสรรค์. วิทยานิพนธ์ คุมฎีนิพนธ์พัฒนศึกษาดุษีบัณทิต มหาวิทยาลัยศิลปกร. 2559. Australia ICOMOS. The Burra Charter: the Australia ICOMOS Charter for Places of Culural Signifieance. Victoria : Australia ICOMOS Secretariat, 2000. Benjamin B. Taxonomy of educational objectives : The classifieation of educational goals: Handbook I,cognitive domain. New York: Longman, 1956.

90 ภาคผนวก

91 โครงการทำนุบำรุงศิลปะและวัฒนธรรม “การอนุรักษ์และการจัดทำบัญชีศิลปวัตถุ -โบราณวัตถุ วัดป่าตึง ตำบลออนใต้ อำเภอสันกำแพง จังหวัดเชียงใหม่” คณะวิจิตรศิลป์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ 1. ชื่อโครงการ “การอนุรักษ์และการจัดทำบัญชีศิลปวัตถุ -โบราณวัตถุ วัดป่าตึง ตำบลออนใต้ อำเภอสันกำแพง จังหวัดเชียงใหม่” 2. หน่วยงานที่รับผิดชอบ คณะวิจิตรศิลป์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ 3. หลักการและเหตุผล วัดป่าตึง ตั้งอยู่เลขที่ 67 หมู่ 7 ที่บ้านป่าตึง ตำบลออนใต้ อำเภอสันกำแพง จังหวัดเชียงใหม่มี เนื้อที่ทั้งหมด 15 ไร่ 3 งาน 98 ตารางวา บริเวณที่ตั้งวัดป่าตึง เดิมทีเป็นป่าไม้แน่นหนาทางภาคเหนือ เรียกว่าไม้ตึง ป่าตึงนั้นเดิมทีเป็นเมืองเก่าประมาณอายุไม่ได้ เพราะมีซากปรักหักพังของเจดีย์วัดร้างอยู่ มี เตาเผาเครื่องถ้วยสังคโลกตามที่เจ้าหน้าที่กรมศิลปากรมาสำรวจ มีประมาณ 120 เตา จากหมู่บ้านป่าตึงถึง ป่าห้วยลาน ปัจจุบันเป็นอ่างเก็บน้ำห้วยลาน ถ้าขุดตรงไหนที่เป็นบริเวณเครื่องถ้วยสังคโลก ก็จะพบ เครื่องถ้วยโถ ชาม แจกันและพระเครื่องของใช้ต่างๆที่เป็นทองสัมฤทธิ์และทองคำบ้าง ห่างจากวัดป่าตึง ประมาณ 2 กิโลเมตรจะพบวัดร้างอีกวัดหนึ่ง ชื่อวัดสารกัลป์ญาณมหันตาราม (วัดเชียงแสน) ซึ่งพระครู จันทสมานคุณ (หลวงปู่หล้า)อดีตเจ้าอาวาสวัดป่าตึงได้ขุดพบหลักศิลาจารึก พระพุทธรูปและเจดีย์ ปัจจุบันนี้อยู่ที่พิพิธภัณฑ์วัดป่าตึง เครื่องถ้วยล้านนา มีอายุประมาณพุทธศตวรรษที่ 20 ส่วนมากมักทำด้วยเนื้อดินละเอียดและ บาง ไม่หนัก และเทอะทะ อย่างเครื่องสังคโลก แต่น้ำเคลือบนั้น ส่วนใหญ่แล้ว สวยงามสู้เคลือบ สังคโลกไม่ได้ ลักษณะเตาเผาในเขตภาคเหนือ ส่วนใหญ่เป็นเตากูบ ก่อด้วยดินแล้วเผาให้แข็งตัว ลักษณะรูปร่าง และการแบ่งสัดส่วนของเตา คล้ายกับเตาสมัยสุโขทัย คือ แบ่งออกเป็น 3 ส่วน ส่วน หน้าเป็นที่ใส่เชื้อเพลิง ตอนกลางเป็นที่ตั้งผลิตภัณฑ์เข้าเผา และส่วนท้ายเป็นปล่องไฟ ระบายความ ร้อน ผลิตภัณฑ์แต่ละแหล่งคล้ายกัน มาก จะแตกต่างเฉพาะในรายละเอียดปลีกย่อย เท่านั้น เตาสัน กำแพงตั้งอยู่ที่อำเภอสันกำแพง จังหวัดเชียงใหม่ ลักษณะผลิตภัณฑ์มีเนื้อดินปั้น สีเทาอมแดงและหยาบ เคลือบด้วยน้ำเคลือบสีขาวนวล มีสีเขียวอ่อน และน้ำตาล มักจะมีลักษณะ เคลือบขุ่น โดยทั่วไปตกแต่งด้วยลายเขียนใต้เคลือบสีดำ ลายที่นิยมมากที่สุดเป็นลายปลาคู่ซึ่ง ว่าย น้ำตามกันภายในวงกลม ซึ่งลักษณะลายปลา แบบนี้จีนเรียกว่า "หยิน-หยาง" แต่ที่น่าสนใจ คือ ลาย ปลาคู่ ประทับลงในเนื้อดินปั้น ลักษณะของจานปลานี้ คล้ายกับเครื่องถ้วยจีนมาก ส่วนลวดลาย

92 อื่นๆ ก็มี เช่น ลายวงกลมซ้อนกัน ลายรูปสัตว์ในวงกลม และลายดอกไม้ ผลิตภัณฑ์ที่ผลิต มาก ได้แก่ จาน ชาม ขวด ตะคัน ไห กระปุก และคนที เป็นต้น1 ด้วยเหตุนี้ กระบวนวิชาการจัดการภูมิทัศน์วัฒนธรรมและกระบวนวิชาการพัฒนามรดก ทางวัฒนธรรมและสถาปัตยกรรมอย่างยั่งยืน สาขาวิชา การจัดการศิลปะและวัฒนธรรม คณะวิจิตร ศิลป์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ เล็งเห็นว่า คณาจารย์และเจ้าหน้าที่ เป็นผู้มีความรู้ความเชี่ยวชาญ เครื่องมืออุปกรณ์ที่ครบครันและเครือข่ายร่วมมือกับบุคลากรจากหลายๆหน่วยงาน สามารถเข้าร่วม ดำเนินการให้บรรลุตามความมุ่งหมายของทางวัดป่าตึงอย่างมีกระบวนการและประสิทธิภาพ จึง เห็นสมควรที่จะเร่งรีบเข้าไปให้ความช่วยเหลืองานทำนุบำรุงศิลปะวัฒนธรรมโดยทำการศึกษา การ จัดอนุรักษ์งานศิลปวัตถุและโบราณวัตถุ บันทึกรวบรวมข้อมูลและจัดทำรายงานให้กับวัดเป็นส่วน หนึ่งของการทำนุบำรุงศิลปะและวัฒนธรรมให้กับชุมชน – สังคม เป็นที่คาดว่าความร่วมมือระหว่าง มหาวิทยาลัยเชียงใหม่กับวัด ชุมชนจะก่อให้เกิดประโยชน์ต่อการบริหารจัดการงาน ศิลปะวัฒนธรรมของวัดแห่งนี้อย่างมีประสิทธิภาพในอนาคตและก่อให้เกิดความตระหนักที่จะ ร่วมกันรักษามรดกทางวัฒนธรรมล้านาได้อย่างยั่งยืนสืบไป 4. วัตถุประสงค์ 4.1 เพื่อการอนุรักษ์ บันทึกจัดทำรายการบัญชีข้อมูลทะเบียนศิลปวัตถุและโบราณวัตถุของวัดป่าตึง ตำบลออนใต้ อำเภอสันกำแพง จังหวัดเชียงใหม่ 4.2 เพื่อทำนุบำรุงศิลปะและวัฒนธรรม ตามแผนกระบวนวิชาการจัดการภูมิทัศน์วัฒนธรรมและ กระบวนวิชาการพัฒนามรดกทางวัฒนธรรมและสถาปัตยกรรมอย่างยั่งยืน โดยเน้นกิจกรรมและ กระบวนการมีส่วนร่วมระหว่างสถาบันการศึกษา ชุมชนและวัด 5. ผลที่คาดว่าจะได้รับ 5.1 ฐานข้อมูลศิลปวัตถุ โบราณวัตถุ สำหรับเป็นแนวทางการนำเสนอข้อมูลทางวิชาการสำหรับการจัด แสดงนิทรรศการถาวรของวัดป่าตึง ซึ่งจะเป็นแหล่งรวบรวม ศึกษาและค้นคว้าเกี่ยวกับงาน พิพิธภัณฑ์ การจัดการศิลปะและวัฒนธรรม งานศิลปกรรมของท้องถิ่น 5.2 รายงานฉบับสมบูรณ์ –รายการบัญชีศิลปวัตถุและโบราณวัตถุของวัดป่าตึง สำหรับเป็นหลักฐาน เอกสารอ้างอิงในการตรวจสอบ ดูแลรักษาทรัพย์สินของวัดและชุมชน 1 https://saranukromthai.or.th/sub/book/book.php?book=2 2 &chap=2 &page=t2 2 - 2 - infodetail13.html เข้าถึงข้อมูลวันที่ 6 สิงหาคม 2566

93 5.3 สร้างจิตสำนึก ความตระหนักในคุณค่าความสำคัญของศิลปะวัฒนธรรมล้านนาของมรดกทาง ศิลปวัฒนธรรมล้านนาของท้องถิ่น ระหว่างวัด ชุมชนและสถานศึกษา 6. ระยะเวลาและขั้นตอนการดำเนินงาน “การอนุรักษ์และการจัดทำบัญชีศิลปวัตถุ -โบราณวัตถุ วัดป่าตึง ตำบลออนใต้อำเภอสันกำแพง จังหวัดเชียงใหม่” ดำเนินการระหว่างวันที่ 22 กรกฎาคม - 31 ตุลาคม พ.ศ. 2566 มีขั้นตอนการทำงาน ดังนี้ 1. คำเนินการขนย้ายศิลปวัตถุ โบราณวัตถุจากคลัง หรือรู้จัดเก็บ และนับจำนวนชั้นงานทั้งหมด พร้อมกับ การบันทีกภาพก่อน -หลัง 2 จัดระเบียบ จำแนกหมวดหมู่ ตามลักษณะทางกายภาพของตัวงานศิลปวัตถุโบราณวัตถุเพื่อกำหนดลำดับ ชิ้นงาน 3. ทำความสะอาดตัวงานศิลปวัตถุ โบราณวัตถุ 4. ทำทะเบียนรายการศิลปวัตถุ โบราณวัตถุ ได้แก่ ติดตั้งบัตรเลขทะเบียนกับตัวชิ้นงานหรือบันทึกเลข ทะเบียนที่ตัวชิ้นงาน 5. การบันทึกภาพถ่ายดิจิตอล 6. การกรอกข้อมูลรายละเอียดทางศิลปกรรม (ฐานข้อมูล) ในแบบบันทึกรายการตามลำดับ 7. จัดเก็บตัวงานศิลปวัตถุ โบราณวัตถุ เข้าคลังหรือตู้จัดเก็บอย่างเป็นระบบระเบียบ หรือจัดแสดงชิ้นงาน ที่มีลักษณะโดดเด่นทางศิลปกรรม 7. งบประมาณค่าใช้จ่ายการดำเนินงาน งบประมาณการดำเนินโครงการ “การอนุรักษ์และการจัดทำบัญชีศิลปวัตถุ -โบราณวัตถุ วัดป่าตึง ตำลออนใต้ อำเภอสันกำแพง จังหวัดเชียงใหม่”ประมาณการดังนี้ 1. ค่าวัสดุอุปกรณ์ซ่อมแซมอาคาร บาท 2. ค่าวัสดุอุปกรณ์ซ่อมแซมส่วนการจัดแสดง บาท 3. ค่าวัสดุอุปกรณ์จัดทำสื่อประชาสัมพันธ์ บาท หมายเหตุ ถัวจ่ายทุกกรณี 8. แหล่งทุนงบประมาณในการดำเนินงาน ชมรมคนตัวเล็กกับการอนุรักษ์ (The little people in Conservation group) 9. คณะทำงาน ชื่อหัวหน้าโครงการ/ปฏิบัติงาน 1. ผศ.ดร.วรลัญจก์ บุญยสุรัตน์ 2. รศ.ดร. ชาญณรงค์ ศรีสุวรรณ

94 ภาควิชา คณะวิจิตรศิลป์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ โทร 053 –944817 –18 ผู้เข้าร่วมโครงการ 1. นักศึกษาปริญญาโท สาขาวิชาการจัดการศิลปะและวัฒนธรรม คณะวิจิตรศิลป์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ 2. เจ้าหน้าที่ประจำสาขาวิชาการจัดการศิลปะและวัฒนธรรม คณะวิจิตรศิลป์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ผู้เข้าร่วมโครงการ หน่วยงานภายนอกมหาวิทยาลัย 1. พระครูวิสุทธิเขมรัต (หลวงพ่อเกษม) รองเจ้าคณะอำเภอสันกำแพง เจ้าอาวาสวัดป่าตึง 2. ปราชญ์ชุมชน 3. ชุมชนในพื้นที่บ้านป่าตึง คณะทำงาน 1. นักศึกษาปริญญาโท สาขาวิชาการจัดการศิลปะและวัฒนธรรม คณะวิจิตรศิลป์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ 2. ชาวบ้านในชุมชนบ้านป่าตึง ผู้ประสานงาน ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.วรลัญจก์ บุญสุรัตน์ โทร 10. ที่ปรึกษาโครงการ 11. อื่นๆ ประมวลภาพทัศนศึกษาดูงานการจัดการด้านพิพิธภัณฑ์ ณ วัดป่าตึง ตำบลออนใต้ อำเภอสันกำแพง จังหวัดเชียงใหม่ เมื่อวันที่ 23 กรกฎาคม 2566

95 ภาพด้านหน้าพิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสันก าแพง ภาพภายในพิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสันก าแพง

96 สภาพตู้จัดแสดงโบราณวัตถุภายในพิพิธภัณฑ์เครื่องถ้วยสันก าแพง ภาพโบราณวัตถุเครื่องถ้วยสันก าแพงท่ยีังไม่ถูกจัดแสดง ภายในพิพิธภัณฑ์

97 ภาพอธิบายกระบวนการท าเครื่องถ้วยสันก าแพง ภายในพิพิธภัณฑ์ ภาพตู้เก็บพระคัมภรี์ใบลาน ภายในพิพิธภัณฑ์