นิทานสามก๊ก ตอน กวนอูรับราชการกับโจโฉ จัดทำ โดย นายอภิชาติ ท่อสียา ม.6/2 เลขที่ 7 นายกรวิชญ์ ศรีจันทร์ ม.6/2 เลขที่ 16 นายรพีภัทร อนันตศรี ม.6/2 เลขที่ 19 นายภูรินทร์ ศรีเจริญ ม.6/2 เลขที่ 20 นายสรวิศ จันทอน ม.6/2 เลขที่ 21
สารบัญ 1 2 5 ลักษณะตัวละคร ประวัติ เนื้อเรื่องย่อ
ประวัติ สามก๊ก เป็นวรรณกรรมจีนอิงประวัติ ศาสตร์ เป็นมรดกทางปัญญาของปราชญ์ชาว ตะวันออกที่สุดยอด มีการแปลเป็นภาษาต่างๆ มากกว่า 10 ภาษาและมีการตีพิมพ์อย่างแพร่ หลายทั่วโลก แต่งขึ้นในยุคสมัยราชวงศ์หมิง บทประพันธ์โดยล่อกวนตง แปลและเรียบ เรียงเป็นภาษาไทยครั้งแรกโดยเจ้าพระยา พระคลัง (หน) ในสมัยพระบาทสมเด็จ พระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช -การบรรยายโวหาร เป็นการเล่าเหตุการณ์ต่างๆ -อุปมาโวหาร การเปรียบเทียบ -สาธกโวหาร การยกตัวอย่าง ภาพพจน์ที่ปรากฏ 1
สูง 9 ฟุต หนวดยาว 2 ฟุต ใบหน้าเหมือน ผลพุทรา ริมฝีปากแดงเหมือนทาชาด ตาดั่งนก หงส์ คิ้วดั่งตัวหนอนไหม เป็นคนไว้ตัวต่อคนที่สูง ศักดิ์ แต่ถ่อมตัวต่อคนที่ต่ำ ศักดิ์ สู้กับคนที่เก่งกว่า ไม่รังแกคนที่อ่อนแอกว่า รู้คุณคน เจ็บแล้วจำ จน ตาย มีศีลมีสัตย์ รู้การทหาร ชำ นาญในการใช้ง่าว เป็นอาวุธ ชอบอ่านประวัติศาสตร์ชุนชิว ลักษณะนิสัย กวนอู 2
สูง 8 ฟุต หูยาน มือยาวเลยเข่า ตา ชำ เลืองเห็นถึงหู หน้าขาวราวหยก ริมฝีปาก แดงดั่งทาชาด ใจคอกว้างขวาง สุภาพ เรียบร้อย เยือกเย็น มีความกตัญญู พูดน้อย ยิ้มน้อย ดีใจหรือเสียใจไม่แสดงออกให้ ปรากฏ มีชื่อรองว่า เสียนเต๋อะ แปลว่า ผู้มี คุณธรรมอันประเสริฐ ลักษณะนิสัย เล่าปี่ 3
ลักษณะนิสัย โจโฉ สูง 7 ฟุต คิ้วเล็ก หนวดยาว มีไหวพริบ ดีเลิศ ชอบสุรานารี ชำ นาญในพิชัยสงคราม มีสติปัญญาสูงกว่าคนธรรมดา มีความรู้ทาง อักษรศาสตร์ เคยแต่งตำ ราพิชัยสงครางเล่ม หนึ่งชื่อว่า เหมิ่งเต๋อชินชู แต่ถูกสบประมาท จากเตียงสงว่า ลอกขี้ปากคนโบราณมาก็สั่ง ให้ทำ ลายตำ รานั้นเสีย 4
เนื้อเรื่องย่อ โจโฉกลับพระราชวังปรึกษากับเทีย หยกว่าทำ ยังไงดีเล่าปี่กับเจ้าเมืองเสเหลียง ยังมีชีวิตอยู่เทียหยกจึงบอกว่าถ้าเราไปตี เมืองเขา ทางฝั่งบ้านเราก็น่ากังวลเพราะ อ้วนเสี้ยวอาจจะมาตีเมืองเรา โจโฉจึง ปรึกษากุยแกว่าจะยกทัพไปตีเมืองชีจิ๋ว ทำ ให้เล่าปี่พ่ายแพ้และหนีทัพไปอยู่กับ อ้วนเสี้ยว จากนั้นโจโฉก็คิดที่จะไปตีเอา เมืองแห้ฝือ และยังพูดอีกว่ากวนอูเป็นคน มีฝีมือกล้าหาญชำ นาญในการทำ สงคราม อยากได้ตัวมาเลี้ยงเป็นทหาร 5
เมื่อเตียวเรียที่เคยรู้จักกับกวนอู ได้ยินโจโฉพูดอย่างนั้นจึงอาสาไปเกลี้ย กล่อมกวนอู พอถึงเวลาสามยามโจโฉให้ แห่หัวตุ้นคุมทหารแล้วล่อให้กวนอูออกมา แล้วสกัดกั้นไว้คอยรบป้องกันอย่าให้กวนอู เป็นอันตราย หลังจากวางแผนเสร็จโจโฉ ก็คุมทหารตามไปตั้งอยู่แต่ไกล ส่วน แฮหัวตุ้นคุมทหารมาตั้งอยู่กำ แพงเมือง เมื่อกวนอูเห็นกองทัพมาตั้งประชิดอยู่จึงออก ไปรบ และโดนทหารฝ่ายโจโฉจาหยาบ ช้าจนโกรธและเกือบตามไปแต่คิดได้ว่า เมืองจะเป็นอันตรายจึงพาทหารกลับเมือง 6
แต่พอไปถึงหน้าเมืองก็พบกับทหาร และแฮหัวตุ้นอยู่ กวนอูกลับเข้าเมืองไม่ได้จึง คุมทหารหนีไปที่เนินเขา พอเวลาพลบค่ำ โจโฉเข้าเมืองแห้ฝือและเอาเพลิงเผาเมือง ขึ้นหวังให้กวนอูเสียน้ำ ใจ กวนอูเห็นแสง เพลิงจึงคุมทหารจะเข้าเมือง แล้วพบกับ เตียวเลี้ยว กวนกูคิดว่าจะมารบ แต่เตียวเลี้ยว กลับตอบว่าจะมาทดแทนคุณ และจะมาเกลี้ย กล่อมให้กวนอูไปเป็นทหาร กวนอูจึง ตั้ง สัญญามา 3 ประการ เตียวเลี้ยวจึงไปบอก กับโจโฉ และโจโฉก็ตกลงทำ สัญญา เมื่อทำ สัญญากันแล้ว กวนอูจึงเข้าเมืองเพื่อดู ความปลอดภัยของประชาชนและพี่สะใภ้ 7
จากนั้นโจโฉก็พากวนอูและพี่สะใภ้ กลับเมืองและพยายามซื้อใจกวนอูทั้งให้ข้าว ของเครื่องใช้ เงินทอง และนางสนมมากมาย ก็ไม่สามารถซื้อใจกวนอูได้ โจโฉรู้สึก น้อยใจจึงถามเตียวเลี้ยวว่าตัวเราเลี้ยงกวนอู ถึงขนาดนี้ทำ ไมกวนอูถึงยังฝังใจกับเล่าปี่อยู่ พอเวลารุ่งเช้า เตียวเหลียวจึงไปหากวนอู แล้วถามว่าตั้งแต่โจโฉได้ท่านมาก็ดูแลเป็น อย่างดี ถือเป็นบุญคุณมาก กวนอูจึงบอกว่าโจ โฉมีบุญคุณก็จริงแต่ก็ยังไม่เท่ากับ เมื่อถึง เวลาที่กวนอูออกรบแล้วก็จะไปจากที่นี่ พอ เตียวเลี้ยวได้ฟังอย่างนั้นจึงไปแจ้งกับโจโฉ ว่า อย่าให้กวนอูออกรบเป็นอันขาดเพราะถ้า กวนอูอาสาออกรบแล้วก็จะไม่มีความชอบที่จะ อยู่ที่นี่ โจโฉได้ยินแล้วก็ตกลง 8