คำซ้ำ คืออะไร
คำซ้ำ คือ คำที่เกิดจำกกำรนำคำมูลคำ
เดิมมำกลำ่ วหรอื เขียนซ้ำอีกครั้ง แล้วเกิด
เปน็ คำทมี่ คี วำมหมำยใหมห่ รือยังคงมีเค้ำ
ควำมหมำยเดิม ในกำรเขียนจะใช้ไม้
ยมก (ๆ) แทนทค่ี ำซำ้
ตัวอย่ำงคำซ้ำ
๑. เพอื่ นมำแลว้
๒. เพ่ือน ๆ มำแล้ว
นักเรียนบอกได้หรอื ไมว่ ่ำ
ประโยคทั้งสองแตกตำ่ งกนั อย่ำงไร
ตวั อย่ำงคำซำ้
๑. เธอเหน็ คนที่ใสเ่ สอื้ สเี ขยี วไหม
๒. เธอเหน็ คนท่ีใสเ่ สื้อสเี ขยี ว ๆ ไหม
ถำมวำ่ ประโยคใดทีม่ คี วำมเจำะจงไปท่สี ีเสอื้ มำกกวำ่ กนั
คำซำ้ ท่อี อกเสยี งซำ้ คำซ้ำที่เนน้ เสียง
ในระดบั ปกติ วรรณยกุ ต์พยำงค์
แรกเปน็ พิเศษหรือ
คำซำ้ เปล่ยี นเสียงสระ
ไมเ่ ปลยี่ นเสยี ง
ในพยำงค์
คำซำ้
เปลย่ี นเสยี ง
คำซ้ำไม่เปลี่ยนเสียง คำซำ้ เปลยี่ นเสยี ง
พี่ ๆ นอ้ ง ๆ สำว ๆ เดก็ ๆ ด๊ีดี ชอ้ บชอบ อิ๊มอิม่ พ้อมผอม
เกอื บ ๆ ไหน ๆ กลว้ ย ๆ ฮิ้วหิว เบ๊ือเบ่ือ เรว้ เร็ว
พอดี ๆ รำว ๆ บำ้ นเบ้นิ สตงุ้ สตำงค์
อำหงอำหำร กำงกงุ้ กำงเกง
๑. ควำมหมำยเปลยี่ นไป คือ เม่อื ซำ้ แล้วควำมหมำยต่ำงไปจำกเดิม
๒. ควำมหมำยเป็นพหพู จน์ คอื เมื่อซ้ำแลว้ จะแสดงจำนวนท่เี พิม่ มำกข้นึ
๓. ควำมหมำยแยกจำนวน คือ เมื่อซำ้ แลว้ จะแสดงกำรแยกเปน็ ส่วน ๆ
๔. ควำมหมำยเนน้ หนกั ข้ึน คอื เมอื่ ซ้ำแลว้ จะเน้นย้ำให้มีควำมหมำยชัดเจนข้นึ
๕. ควำมหมำยอ่อนลง คือ เมื่อซำ้ แลว้ จะแสดงควำมไมช่ ัดเจน หรอื ไมเ่ จำะจง
๑. ควำมหมำยเปลี่ยนไป คือ เมือ่ ซำ้ แลว้ ควำมหมำยตำ่ งไปจำกเดมิ
ตวั อย่ำงเชน่ เร่ืองกล้วย ๆ แบบน้ีฉนั ทำได้สบำยมำก
(กล้วย ๆ หมำยถงึ ง่ำยมำก มไิ ดห้ มำยถึง ผลไม้)
๒. ควำมหมำยเปน็ พหพู จน์ คอื เม่อื ซ้ำแลว้ จะแสดงจำนวนท่เี พิ่มมำกข้นึ
ตัวอยำ่ งเช่น คุณครรู ักเด็ก ๆ ทุกคนในหอ้ ง
หมู่บำ้ นทจี่ งั หวดั สุรนิ ทรเ์ ลยี้ งช้ำงเปน็ โขลง ๆ
พวกคุณ ๆ จะช่วยงำนในฝำ่ ยใด
๓. ควำมหมำยแยกจำนวน คอื เมื่อซ้ำแล้วจะแสดงกำรแยกเปน็ สว่ น ๆ
ตัวอยำ่ งเชน่ ขอใหน้ ักเรยี นอำ่ นเอกสำรเป็นเรอ่ื ง ๆ ไป
กรุณำแยกเศษขยะเป็นกอง ๆ จะไดเ้ ก็บสะดวก
รบั ประทำนอำหำรใหห้ มดเป็นจำน ๆ ไป
๔. ควำมหมำยเน้นหนักขน้ึ คือ เม่อื ซำ้ แล้วจะเนน้ ย้ำให้มีควำมหมำยชัดเจนขน้ึ
ตวั อยำ่ งเชน่ ชว่ ยกรุณำตกั แต่ผกั ๆ ใหผ้ มหนอ่ ย
กรุณำขับชำ้ ๆ เม่อื ขนึ้ เขำ
เธอมกั ว่ิงตอนเช้ำ ๆ เสมอทำให้มีสขุ ภำพดี
๕. ควำมหมำยออ่ นลง คอื เมอ่ื ซ้ำแลว้ จะแสดงควำมไมช่ ดั เจน หรือไมเ่ จำะจง
ตวั อย่ำงเชน่ เชำ้ วนั นผี้ มรูส้ กึ คล้ำย ๆ จะเปน็ ไข้
จุดท่เี ขำหำยไปน่ำจะอยูบ่ รเิ วณแถว ๆ นี้
คำบำงคำทม่ี ีรูปลกั ษณเ์ หมอื นคำซ้ำ แต่ไม่ใชค่ ำซ้ำ เช่น
จะจะ, นำนำ
เพรำะคำว่ำ จะจะ เปน็ คำมลู ๒ พยำงค์ หมำยควำมว่ำ ชดั เจน กระจำ่ ง
และคำว่ำ นำนำ เปน็ ภำษำบำลี มีควำมหมำยว่ำ ต่ำง ๆ