วิเคราะหเ์ น้ือหา
ราชาธิราช
ตอน
สมงิ พระรามอาสา
เน้อื เร่อื ง
วนั หนึง่ พระเจา้ กรงุ ต้าฉงิ ต้องการจะดกู ามะนี
ประลองยุทธ์กับทหารเมอื งอื่นเพ่ือเปน็ ขวัญตา จึงได้
ปรกึ ษาเสนาบดี แลว้ จึงทราบว่า กรงุ รัตนบรุ ะองั วะและ
กรงุ หงสาวดี มที หารผู้เก่งกาจอยู่มากมาย จึงส่ังใหย้ กทพั
มงุ่ หน้าไปทก่ี รงุ อังวะทนั ที
เน้อื เรื่อง
เมอื่ มาถงึ กรงุ รตั นบุระอังวะ พระเจา้ กรงุ ต้าฉงิ
ได้ส่งั การหา้ มทหารไมใ่ ห้ทารา้ ยประชาชน หรอื ทหาร
ทง้ั ปวงของเมอื งน้ีเปน็ อนั ขาด หากผใู้ ดขดั คาสั่งจะ
ตัดหัวเสียบประจาน
ทหารเอกมีฝีมือเกง่ กาจ
ด้านการ “ขีม่ า้ แทงทวน”
หาผใู้ ดเสมอได้ยาก
กามะนี
เน้ือเร่อื ง
จากนั้นทรงมอบหมายให้ โจเปยี ว เปน็ ราชทูต
นาพระราชสาสน์ และเคร่อื งบรรณาการไปถวาย
พระเจา้ ฝร่งั มงั ฆอ้ ง พรอ้ มบอกจุดประสงคว์ า่
ต้องการทอดพระเนตรทหารเอกของกรุงรตั นบุระอังวะ
ต่อสู้บนหลงั ม้ากบั ทหารเอกของกรุงจีน
ถ้ากรุงองั วะแพ้ ก็ต้องยอมยกบ้านยกเมอื งให้เป็น
ของพระองค์ แต่หากกรงุ จีนแพ้กจ็ ะยกทพั กลับไป
เน้อื เร่อื ง
พระเจา้ ฝรง่ั มงั ฆ้อง เหน็ วา่ สงครามครัง้ น้ีนับ
วา่ เปน็ ธรรมยทุ ธ์ คือ รบกนั ตัวต่อตัวไมต่ อ้ งสูญเสีย
กาลังทหาร จึงตอบรับคาท้าไป และได้บอกว่าการ
ต่อสู้ครั้งนี้เป็นการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ จึงขอเวลา ๗ วัน
ในการเตรยี มตวั
เน้อื เร่อื ง
จากนั้นพระเจ้าฝรง่ั มงั ฆ้อง จงึ ประกาศ
หาผู้ท่ีจะรบั อาสาต่อสู้กับทหารเอกของกรุงจนี
แตไ่ ม่มที หารใดรับอาสาในคร้งั นี้
“สมิง” เปน็ ช่ือเรยี กตาแหน่ง
ขุนนางใหญข่ องมอญ
เช่น สมงิ พระราม
สมงิ พระราม
เน้อื เรื่อง
ฝ่าย สมงิ พระราม ทโ่ี ดนขงั อยู่ในคกุ
ไดย้ นิ ผคู้ ุมคุยกนั เร่ืองน้ี กค็ ดิ วา่ การทจ่ี ะเอาชนะ
กามะนี น้ันไม่ยาก แม้ตนเปน็ ทหารกรุงหงสาวดี
แต่ถ้ากรุงองั วะแพ้เปา้ หมายตอ่ ไปของพระเจ้า
กรุงจีนนา่ จะเปน็ กรงุ หงสาวดขี องเราเปน็ แน่
จงึ รับอาสาไปรบกบั กามะนี
เน้อื เร่อื ง
พระเจา้ ฝร่งั มังฆ้อง ทราบความเชน่ น้ันก็เกดิ
ความยินดี ซึ่งสมิงพระราม ทูลขอมา้ ฝีมือดีตัวหนึง่
แตส่ มิงพระรามไม่ถูกใจมา้ ท่ีพระเจ้าฝรั่งมงั ฆ้อง
จัดหาให้ พวกเสนาจงึ ออกไปหามา้ มาใหใ้ หม่ พบม้า
ตัวหนึ่งของหญงิ ม่าย เปน็ ม้าท่ีมลี กั ษณะดีมากจงึ
นาม้าน้นั มามอบใหส้ มงิ พระราม
เน้อื เร่อื ง
เมื่อวันประลองยทุ ธ์
มาถึง สมิงพระรามเห็นกามะนี
สวมเกราะมามดิ ชิดยากทีจ่ ะแทงได้
จึงวางอบุ ายขอให้กามะนี ราทวนใหด้ ู
เป็นขวัญตา แลว้ สมิงพระรามจะราตาม
จากนน้ั จึงค่อยสลับกนั
เน้อื เร่อื ง
ครั้นกามะนี ราสิ้นเพลงแล้ว สมงิ พระรามก็
ใหก้ ามะนี ราตามบา้ ง ในขณะที่สมิงพระรามให้
กามะนีราทวนตาม กค็ อยหาชอ่ งทางท่จี ะสอดทวน
แทงเขา้ ไป จึงเห็นว่ามีสองชอ่ งคือ ชอ่ งใตร้ กั แร้
และกลีบเกราะทีท่ ้ายหมวก พอท่ีจะยอ้ นฟันได้
จากนั้นสมิงพระรามจึงชกั ม้าหยดุ พกั พอให้หาย
เหน่ือย แล้วบอกกามะนวี ่า เรามาสกู้ ันได้แล้ว
เน้อื เร่ือง
ทงั้ สองสู้กนั เป็นเวลานานหลายสิบเพลง
สมิงพระรามคิดว่าหากตอ่ ส้กู นั อยูอ่ ย่างน้ี เห็นทีจ่ ะ
เอาชนะไดย้ าก ดว้ ยมา้ ของกามะนี ยงั มีกาลงั อยู่
คดิ แลว้ สมิงพระรามจึงแสรง้ ทาเปน็ เสียทีควบม้า
หนีออกไป กามะนี ควบม้าตามเต็มกาลัง จนมา้
ของกามะนี อ่อนกาลังลง
เน้ือเรอ่ื ง
ไดท้ ีสมงิ พระรามชกั มา้ กลับ รุกมา้ เข้าใส่
กามะนีอกี ครง้ั จังหวะน้นั ก็สอดทวนแทงถกู
ซอกรักแร้ของกามะนี กอ่ นจะชกั ดาบเขา้ ตัด
ศรี ษะของกามะนีขาดสะบน้ั ลง
ทหารของพระเจ้ากรงุ จีนโกรธแคน้ เป็น
อยา่ งมาก กราบทูลพระเจา้ กรุงจนี ใหต้ กี รุงอังวะ
เสยี แตพ่ ระเจา้ กรุงจนี ไม่ทาเชน่ นนั้ และสั่งให้
ถอยทัพกลับเมืองจนี
เนอื้ เรอ่ื ง
เม่อื ได้รับชัยชนะสมิงพระรามมคี วามปรารถนา
๔ ประการคือ
ตนเองตอ้ งพ้นจากการถกู จองจา
จะฝากฝีมอื ของตนไวเ้ ป็นเกียรตยิ ศสืบไป
ใหฆ้ า่ ตนเองทิ้งเสีย
หากไม่ฆา่ ทง้ิ ก็จะลากลับหงสาวดี
เน้อื เร่อื ง
ฝ่ายพระเจ้าฝรั่งมังฆ้อง นั้นชอบใจในตัวสมิง
พระรามเป็นอย่างมาก เมื่อสมิงพระรามมาขอตัว
กลับพงสาวดี ก็คิดว่าสมิงพระรามคนนี้มีฝีมือดี
ครั้นจะปล่อยให้กลับไปหงสาวดี ก็รู้สึกเสียดาย
ฝีมือ พระเจ้าฝรั่งมังฆ้อง จึงมาปรึกษากับ
พระมเหสี พระมเหสีแนะนาให้ยกธิดาของตนใหก้ บั
สมิงพระราม
เนื้อเร่ือง
สมิงพระรามเห็นพระธิดาก็ตะลึงในความงาม
พระเจา้ ฝรงั่ มังฆ้องเห็นเชน่ นน้ั ก็ดีพระทยั
จงึ ประทานยศใหส้ มงิ พระรามป็นพระมหา
อปุ ราชและมอบพระธดิ าใหเ้ ป็นรางวัล
เน้อื เร่อื ง
สมงิ พระรามจึงขอพระเจ้าฝร่ังมงั ฆ้องไว้
สองข้อคือ หนง่ึ ถา้ มีใครเรียกตนวา่ เชลย
ตนจะขอกลับหงสาวดที นั ที และสองตน
จะไม่ขอฝักใฝฝ่ ่ายใดเป็นอันขาด
เนื้อเรอื่ ง
จากน้ันสมงิ พระรามกอ็ ย่กู นิ กับพระธดิ า
ในฐานะอปุ ราช จนกระทง่ั มีลกู ชายดว้ ยกัน
คร้ันลูกชายอายุได้ ๑ ขวบเศษ วนั หน่งึ
พระเจา้ ฝร่ังมงั ฆอ้ งอมุ้ หลานชายนั่งบนตกั
ด้วยความไร้เดยี งสาและกาลังซกุ ซน
เนือ้ เรอ่ื ง
กล็ ุกขน้ึ มายุดบา่ แล้วเอื้อมมือไปจับหัวของพระเจา้ ฝรงั่ มงั ฆ้อง
พระเจา้ ฝรง่ั มงั ฆอ้ งเห็นดังนัน้ จึงพลง้ั ปากตรสั ออกไปว่า “ลูกอ้าย
เฉลยน้กี ล้าหาญนัก” สมิงพระรามได้ยนิ ดังนน้ั จึงนอ้ ยใจ ในคนื
น้นั จึงเขียนหนงั สือ ๒ ฉบับ ฉบบั หน่ึงซ่อนไวใ้ ตห้ มอน อีกฉบบั
หน่งึ พกติดตัวไวก้ ่อนจะควบมา้ หนอี อกจากกรงุ องั วะไป
เน้อื เรอ่ื ง
เมอ่ื ความทราบถึงพระเจ้าฝรั่งมงั ฆ้อง พระองค์จึงนาหนงั สอื
ไปให้พระมเหสีอ่าน เมื่อพระมเหสีอา่ นแล้วจงึ กราบทูลว่า
“พลั้งปากกย็ ่อมเสียการ พลงั้ มีดพลง้ั ขวานมักจะบาดเจ็บ”
ฝา่ ยสมิงพระรามเมอ่ื กลับถงึ กรงุ หงสาวดี พระเจา้ ราชาธริ าช
กด็ ีใจยิ่งนกั ถงึ กบั จัดมหรสพเพ่อื เฉลิมฉลองเป็นเวลา ๗ วัน
๗ คืน
วิเคราะห์ขอ้ ดขี องตวั ละคร
รกั บา้ นเมือง และจงรักภกั ดีต่อพระมหากษตั รยิ ์
มีความชานาญในการทาสงคราม
เปน็ ผู้มไี หวพรบิ
เป็นผูม้ องการไกล
ไมห่ วังลาภยศ
สมงิ พระราม
วเิ คราะห์ขอ้ ดขี องตัวละคร
รักการต่อสู้ แต่มีนา้ ใจเปน็ นักกฬี า
มีความเมตตาไมร่ ังแกผ้ทู ี่ออ่ นแอกว่า
รกั ษาคาพูด
พระเจา้ กรุงจนี
วเิ คราะห์ขอ้ ดีของตัวละคร
ใช้สติปญั ญา ไตร่ตรองในการแก้ปญั หา
มีความเมตตา ตอบแทนผทู้ ่ที าความดี
ความชอบ
พระฝรั่งมงั ฆอ้ ง
วิเคราะห์ข้อดขี องตวั ละคร
เปน็ ทปี่ รึกษาทดี่ ี มีปญั ญาหลกั แหลม
มีวาทศิลปใ์ นการพดู
พระมเหสี