ทุกข์ของชาวนาในบทกวี

บทท่ี ๓ เรือ่ งท่ี ๘

ความทกุ ขข์ องชาวนาในบทกวี

วรรณคดวี จิ กั ษ ์
ชนั้ มธั ยมศกึ ษาปี ที่ ๔
ครูพตี่ ตี่ ี๋ – -อ. พรี ะเสก

บรสิ ทุ ธบิ์ วั ทพิ ย ์

ประวตั ผิ ูพ้ ระราชนิพนธ์

ทุกขข์ องชาวนาในบทกวี
พระราชนิพนธใ์ นสมเดจ็ พระเทพรตั นราชสุดาฯ สยามบรมราชกมุ ารี

ภาษาไทยกบั ครูพตี่ ตี่ ี๋ – อ. พรี ะเสก บรสิ ทุ ธบิ์ วั ทพิ ย ์

สมเดจ็ พระเทพรัตนราชสดุ า เจ้าฟ้ามหาจักรีสิรินธร
รฐั สมี าคุณากรปิยชาติ สยามบรมราชกุมารี

- พระราชธิดาในพระบาทสมเดจ็ พระปรมินทรมหาภูมิพลอดลุ ยเดชกับ

สมเดจ็ พระนางเจ้าสิรกิ ิติ์ พระบรมราชินีนาถ
- พระราชสมภพเมือ่ วนั ที่ ๒ เมษายน พ.ศ. ๒๔๙๘
- พระนามเดิม สมเดจ็ พระเจ้าลูกเธอ เจา้ ฟ้าสริ ินธรเทพรตั นราชสดุ า

กิติวฒั นาดุลย์โยภาคย์

ภาษาไทยกบั ครูพตี่ ตี่ ี๋ – อ. พรี ะเสก บรสิ ุทธบิ์ วั ทพิ ย ์

- ทรงพระราชนิพนธ์หนังสือประเภทตา่ งๆ มากกว่า ๑๐๐ เล่ม
- พระนามแฝง “กอ้ นหินก้อนกรวด” “แวน่ แกว้ ” “หนนู ้อย”

“บนั ดาล”
- บทพระราชนิพนธท์ ี่สําคญั เช่น กษตั ริยานสุ รณ์ แก้วจอมแก่น

แก้วจอมซน เกล็ดหิมะในสายหมอก ทศั นะจากอินเดีย
- เพลงพระราชนิพนธ์ ได้แก่ สม้ ตาํ รกั เมนูไข่

ภาษาไทยกบั ครูพตี่ ตี่ ี๋ – อ. พรี ะเสก บรสิ ทุ ธบิ์ วั ทพิ ย ์

รางวลั ทีท่ รงได้รับ

- รางวลั พระเกี้ยวทองคาํ
- รางวลั รามอนแมกไซไซ ปี ๒๕๓๔
- รางวัลนักวิจยั ดีเด่นแหง่ ชาติ พ.ศ. ๒๕๔๕
- รางวัลอินทิรา คานธี เพอ่ื สนั ติภาพการลดอาวธุ

และการพฒั นา

ภาษาไทยกบั ครูพตี่ ตี่ ี๋ – อ. พรี ะเสก บรสิ ุทธบิ์ วั ทพิ ย ์

เพลงส้มตํา
HTTPS://YOUTU.BE/KV-WQ3QYD-W

ภาษาไทยกบั ครูพี่ตีต่ ี๋ – อ. พรี ะเสก บริสทุ ธิ์บวั ทิพย์

ทกุ ข์ของชาวนาในบทกวี

เป็นบทความ พระราชนิพนธ์ในสมเด็จพระเทพรัตนราชสดุ า ฯ
สยามบรมราชกมุ ารี เพื่อสะท้อนแนวคดิ ของจิตร ภมู ิศกั ดิ์ และหลีเ่ ชิน
ทีเ่ กีย่ วกบั ความทกุ ขข์ องชาวนา

โดยอยูใ่ นหนังสือเรือ่ งมณีพลอยรอ้ ยแสงที่สมเด็จพระเทพรตั นราชสดุ าฯ
สยามบรมราชกุมารี ทรงพระกรณุ าโปรดเกลา้ ฯ ให้จัดพิมพข์ ึ้นเมือ่
พ.ศ.๒๕๓๓ ในวโรกาสทีพ่ ระองค์ทรงเจริญพระชนมายคุ รบ ๓ รอบ
โดยนิสิตคณะอกั ษรศาสตรจ์ ุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลยั รนุ่ ที่ ๔๑

ภาษาไทยกับครพู ีต่ ีต่ ี๋ – อ. พรี ะเสก บริสุทธิ์บัวทิพย์

จิตร ภูมิศกั ดิ์ หนงั สือมณีพลอยร้อยแสง

ลกั ษณะคําประพนั ธ์

ภาษาไทยกบั ครูพีต่ ีต่ ี๋ – อ. พรี ะเสก บริสุทธิ์บัวทิพย์

ลกั ษณะคาํ ประพันธ์

เรียงความท่มี ีแนวคิดท่ชี ดั เจน ลาํ ดับความง่าย
ใชถ้ ้อยคํากะทัดรดั สละสลวย และมีข้อคดิ โดยกลา่ วถึง
ความทกุ ข์ยากของชาวนาโดยแทรกบทกวีไทย
และบทกวีจีน

ทกุ ข์ของชาวนาในบทกวี

ภาษาไทยกับครพู ี่ตีต่ ี๋ – อ. พรี ะเสก บริสทุ ธิ์บวั ทิพย์

เนื้อเรื่อง

เมื่อมีการพฒั นาเศรษฐกิจของประเทศ ทาํ ใหช้ าวนาละทิง้ อาชีพ
เกษตรกรไปทาํ งานทางด้านอตุ สาหกรรมเพราะรายได้สงู กวา่ เร็วกวา่
และแน่นอนกวา่ ทั้งมสี วัสดิการสงู กว่า ชาวนาบางคนที่ยังทําการเกษตรทํา
อย่กู ็เปลี่ยนจากการปลกู ธัญพืชมาเป็นพืชเศรษฐกิจทีม่ ีราคาสูงกวา่ แตย่ ังมี
ชาวนาอีกเปน็ จานวนมากทีไ่ ม่สามารถขยับขยายไปทางอื่นทีด่ ีกวา่ ได้
ซึ่งจิตร ภมู ิศกั ดิ์ ก็ได้ใช้จินตนาการสะท้อนปญั หาเหลา่ นี้ออกมาใหร้ ู้แต่
ปัญหานก้ี ็ยังมอี ยู่

ภาษาไทยกับครพู ี่ตี่ตี๋ – อ. พรี ะเสก บริสทุ ธิ์บวั ทิพย์

เนือ้ หาตอนต่อมากลา่ วถงึ สมเด็จพระเทพรตั นราชสดุ าฯ
สยามบรมราชกุมารี ทรงแปลบทกวีจีน "ประเพณดี ั้งเดิม"
บทกวีของหลีเ่ ชิน ชาวเมืองอู่ซี ซึ่งมีชวี ิตอยใู่ นราชวงศถ์ งั
บรรยายความในใจเกี่ยวกับชาวนาท่มี ีชีวติ ความเป็นอยูล่ าํ บาก

ภาษาไทยกบั ครพู ีต่ ีต่ ี๋ – อ. พรี ะเสก บริสุทธิบ์ วั ทิพย์

จากบทกวีทง้ั ของไทยและจนี นีท้ าํ ใหเ้ ห็นว่าชีวติ ของชาวนา
ไทยและชีวติ ของชาวนาจนี ตา่ งมีความทุกขย์ ากเหมือนกัน
ต่างกนั ตรงเทคนิคในการเขียนบทกวี หลี่เชินใช้วิธีบรรยายภาพ
ทเ่ี หน็ ให้ฟงั แตจ่ ติ ร ภมู ิศักดิ์ ใช้วิธีเสมือนชาวนามาบรรยาย
เรือ่ งของตนเองดว้ ยตนเอง

ภาษาไทยกับครพู ีต่ ี่ตี๋ – อ. พรี ะเสก บริสุทธิ์บัวทิพย์

สมเด็จพระเทพรัตนราชสดุ าฯ สยามบรมราชกมุ ารี
ทรงแสดงความคดิ เหน็ ว่า แม้วา่ สภาพบา้ นเมืองจะเปลี่ยนแปลง
ไปและเปน็ เวลามานานแล้ว แตป่ ญั หาความทกุ ข์ยากของ
ชาวนาก็คงยงั สร้างความสะเทอื นใจแก่กวียุคคอมพิวเตอร์
ตอ่ ไป

ภาษาไทยกับครพู ีต่ ี่ตี๋ – อ. พรี ะเสก บริสุทธิ์บวั ทิพย์

ทกุ ข์ของชาวนาในบทกวี

เมือ่ ครั้งเป็นนสิ ิต ขา้ พเจา้ ไดเ้ คยอ่านผลงานของจิตร ภูมิศักดิ์
อยู่บา้ ง แตก่ ็ไมไ่ ด้ศึกษาละเอียดหรือวิเคราะห์อะไร เพียงแต่ได้ยินคํา
เล่าลือว่าเขาเป็นคนทีค่ น้ ควา้ วิชาการไดก้ ว้างขวางและลึกซึ้งถีถ่ ้วน
ในสมัยที่เราเรียนหนังสือกนั ไดม้ ีผู้นาํ บทกวีของจิตรมาใสท่ าํ นองรอ้ ง
กนั ฟงั ตดิ หูมาจนถงึ วันนี้

ภาษาไทยกับครพู ี่ตีต่ ี๋ – อ. พรี ะเสก บริสุทธิบ์ วั ทิพย์

เปิปข้าวทกุ คราวคํา จงสจู าํ เป็นอาจณิ
เหงื่อกทู ่สี กู ิน จงึ ก่อเกิดมาเปน็ คน
ข้าวนี้น่ะมีรส ใหช้ นชิมทุกช้นั ชน
เบื้องหลังสิทุกข์ทน และขมขืน่ จนเขียวคาว
จากแรงมาเปน็ รวง ระยะทางนน้ั เหยียดยาว
จากรวงเป็นเม็ดพราว ลว้ นทกุ ข์ยาวลําบากเขญ็

ภาษาไทยกับครูพี่ตีต่ ี๋ – อ. พรี ะเสก บริสทุ ธิ์บัวทิพย์

เหงือ่ หยดสกั กี่หยาด ทกุ หยดหยาดล้วนยากเยน็
ปดู โปนกี่เสน้ เอ็น จงึ แปรรวงมาเปน็ กิน
น้ําเหงือ่ ที่เรื่อแดง และนํา้ แรงอนั อันหลง่ั ริน
สายเลือดกทู งั้ สิ้น ทส่ี ูซดกาํ ซาบฟัน

ภาษาไทยกบั ครพู ี่ตี่ตี๋ – อ. พรี ะเสก บริสทุ ธิ์บวั ทิพย์

ดูจากสรรพนามทีใ่ ชว้ า่ “ก”ู ในบทกวีน้ี แสดงว่าผทู้ ีพ่ ดู คือชาวนา
ชวนใหค้ ดิ ว่าเรือ่ งจริงๆ นนั้ ชาวนาจะมีโอกาสไหมที่จะ “ลําเลิก” กบั ใครๆ
วา่ ถ้าไม่มีคนทีค่ อยเหนือ่ ยยากตรากตรําอยา่ งพวกเขาคนอืน่ ๆ จะเอาอะไร
กิน อยา่ วา่ แตก่ ารลําเลิกทวงบญุ คุณเลย ความช่วยเหลือทีส่ งั คมมีตอ่ คน
กลุ่มนี้ในด้านของปจั จัยในการผลิต การพยุงหรือประกนั ราคาและการรักษา
ความยตุ ิธรรมท้ังปวงกย็ งั แทบจะเปน็ ไปไมไ่ ด้

ภาษาไทยกับครูพีต่ ี่ตี๋ – อ. พรี ะเสก บริสทุ ธิบ์ วั ทิพย์

ทาํ ให้ในหลายๆ ประเทศทีม่ ีการพฒั นาเศรษฐกิจ ชาวนาต่างก็ละทิง้
อาชีพเกษตรกรรมไปอยูใ่ นภาคอุตสาหกรรมหรือภาคบริการ ซึ่งทาํ ใหต้ นมี
รายได้สงู กวา่ หรือได้เงินเรว็ กว่า แนน่ อนกว่า มีสวัสดิการดีกว่าและไมต่ ้อง
เสีย่ งมากเทา่ การเปน็ ชาวนา บางคนที่ยงั คงอยใู่ นภาคเกษตรกรรมก็มักจะ
นิยมเปลี่ยนพืชทีป่ ลูกจากธญั พืช ซึ่งมักจะได้ราคาตาํ่

ภาษาไทยกบั ครพู ีต่ ีต่ ี๋ – อ. พรี ะเสก บริสุทธิบ์ ัวทิพย์

เพราะรัฐบาลก็มีความจาํ เปน็ ทีจ่ ะต้องควบคุมราคามาเปน็ พืช
เศรษฐกิจประเภทอื่นที่ราคาสงู กวา่ แตก่ ็ยังมชี าวนาอีกเป็นจาํ นวนมากทีไ่ ม่
มีทางที่จะขยบั ขยายตัวใหอ้ ยูใ่ นสถานะที่ดีขึ้นได้ อาจแย่ลงเสียดว้ ยซํ้า
แล้วก็ไมม่ ีสิทธทิ ี่จะอทุ ธรณ์ฎีกากบั ใคร ถงึ จะมีคนแบบจิตรทีพ่ ยายามใช้
จินตนาการสะทอ้ นความในใจออกมาสะกิดใจคนอืน่ บ้าง แต่ปญั หากย็ ังไม่
หมดไป

ภาษาไทยกับครูพี่ตีต่ ี๋ – อ. พรี ะเสก บริสุทธิบ์ ัวทิพย์

หลายปมี าแล้วขา้ พเจา้ อา่ นพบบทกวีจีนบทหนึง่ ผ้แู ตง่ ช่อื
หลีเ่ ชนิ ชาวเมืองอซู่ ี มีชีวิตอยู่ในระหว่างปี ค.ศ. ๗๗๒ ถงึ ๘๔๖
สมัยราชวงศถ์ งั ทา่ นหลีเ่ ชินไดบ้ รรยายความในใจไว้เป็นบทกวี
ภาษาจีน ขา้ พเจา้ จะพยายามแปลดว้ ยภาษาท่ขี รขุ ระไมเ่ ปน็
วรรณศลิ ปเ์ หมือนบทกวีของจิตร ภูมิศักดิ์

ภาษาไทยกบั ครูพีต่ ีต่ ี๋ – อ. พรี ะเสก บริสทุ ธิบ์ ัวทิพย์

หว่านข้าวในฤดูใบไมผ้ ลิ ขา้ วเมล็ดหนึ่ง
จะกลายเป็นหมื่นเมลด็ ในฤดใู บไม้รว่ ง
รอบข้างไม่มีนาที่ไหนทิ้งวา่ ง
แต่ชาวนาก็ยงั อดตาย
ตอนอาทิตยเ์ ที่ยงวัน ชาวนายังพรวนดิน
เหงือ่ หยดบนดินภายใต้ต้นขา้ ว
ใครจะรบู้ า้ งวา่ ในจานใบนนั้
ขา้ วแต่ละเม็ดคือความยากแคน้ แสนสาหัส

ภาษาไทยกับครพู ีต่ ีต่ ี๋ – อ. พรี ะเสก บริสุทธิ์บวั ทิพย์

กวีผู้นร้ี ับราชการมีตําแหน่งเปน็ ขา้ ราชการสว่ นทอ้ งถ่นิ อยู่ใน
ชนบท ฉะนั้นเป็นไปได้ที่เขาจะได้เหน็ ความเปน็ อยขู่ องราษฎรชาวนา
ในยุคน้ันและเกิดความสะเทือนใจจึงได้บรรยายความรสู้ ึกออกเป็น
บทกวีที่เขาใหช้ อ่ื วา่ “ประเพณีดัง้ เดิม” บทกวีของหลีเ่ ชิน เรียบๆ
ง่ายๆ แตก่ แ็ สดงความขัดแยง้ ชัดเจน แมว้ ่าในฤดูกาลนน้ั ภูมิอากาศ
จะอํานวยให้พชื พันธุ์ธัญญาหารบรบิ ูรณ์ดี แตผ่ ลผลิตไมไ่ ดต้ กเป็น
ประโยชน์ของผู้ผลิตเท่าที่ควร

ภาษาไทยกับครูพี่ตี่ตี๋ – อ. พรี ะเสก บริสุทธิบ์ วั ทิพย์

เทคนิคในการเขียนของหลีเ่ ชินกับของของจติ รตา่ งกัน
คอื หลี่เชินบรรยายภาพทีเ่ ห็นเหมือนจติ รกรวาดภาพใหค้ นชม
ส่วนจติ รใช้วธิ ีเสมือนกบั นาํ ชาวนามาบรรยายเรื่องของตนให้
ผูอ้ า่ นฟงั ดว้ ยตนเอง

ภาษาไทยกบั ครูพีต่ ีต่ ี๋ – อ. พรี ะเสก บริสทุ ธิ์บวั ทิพย์

เวลานีส้ ภาพบ้านเมืองกเ็ ปลี่ยนไป ตัง้ แต่สมยั หลีเ่ ชิน
เมื่อพันปีกว่า สมยั จติ ร ภมู ิศกั ดิ์ เมื่อ ๓๐ กวา่ ปีท่แี ล้ว สมยั ท่ี
ขา้ พเจา้ ไดเ้ หน็ เองก็ไมม่ ีอะไรแตกต่างกันนกั ฉะนนั้ ก่อนทท่ี กุ
คนจะหนั ไปกินอาหารเม็ดเหมือนนกั บินอวกาศ เรื่องความทกุ ข์
ของชาวนากค็ งยงั จะเป็นแรงสร้างความสะเทอื นใจใหแ้ กก่ วียุค
คอมพิวเตอร์สืบต่อไป

สิงหาคม ๒๕๓๓

ชาวนาในอดีตกบั ปจั จบุ นั

ภาษาไทยกบั ครพู ตี่ ่ตี ๋ี – อ. พีระเสก บริสทุ ธิบ์ วั ทิพย์

การทํานาในอดีต
จุดเด่น

- แรงงานจากควายและคนไม่สิ้นเปลืองมาก
- มีความสามคั คีสงู ในกลุ่มเกษตรกร
- ชวี ิตไมด่ ิน้ รนมากเกินเหตุ
- เกษตรกรขาดความภาคภูมิใจในอาชีพของตน
- เกษตรกรขาดความรู้ ไมม่ ีความม่ันใจในการแสวงหาความรู้

ภาษาไทยกับครูพตี่ ่ตี ๋ี – อ. พีระเสก บริสทุ ธิบ์ วั ทิพย์

โอกาส
- พื้นดินมีความอดุ มสมบูรณส์ ูง
- ฝนตกตามฤดูกาลคาดการณไ์ ด้

อปุ สรรค
- มีการสนบั สนุนจากภาครฐั นอ้ ย ดินมีความเคม็ สงู
- เกษตรกรถกู มองวา่ เปน็ คนชนั้ ตา่ํ ปัจจบุ ัน

ภาษาไทยกบั ครพู ตี่ ต่ี ๋ี – อ. พีระเสก บริสทุ ธิ์บวั ทิพย์

ชาวนาในอดีต

ภาษาไทยกบั ครพู ตี่ ต่ี ๋ี – อ. พีระเสก บริสทุ ธิ์บวั ทิพย์

ชาวนาในอดีต

ภาษาไทยกับครพู ตี่ ต่ี ๋ี – อ. พีระเสก บริสุทธิ์บัวทิพย์

การทาํ นาในปจั จุบัน
จดุ เดน่

- แรงงานจากเคร่อื งจักรทํางานได้เร็ว
- สารเคมีทใ่ี ชใ้ นการทํานาให้ผลต่อขา้ วเรว็
- มแี หลง่ นํ้าที่ขุดลอกเพื่อเก็บน้ําเพิ่มมากขึ้น

ภาษาไทยกบั ครพู ตี่ ่ตี ๋ี – อ. พีระเสก บริสทุ ธิ์บวั ทิพย์

โอกาส
- ไดร้ บั ความรจู้ ากภาครฐั เพม่ิ ข้นึ
- การคมนาคมสะดวกข้นึ

จุดดอ้ ย
- มีการลงทุนสงู ไม่คุม้ คา่ ลงทุนในการทาํ นา
- ดินขาดความอดุ มสมบรู ณ์ และมีสารพษิ สงู
- ที่ดินทํากินถูกเปลีย่ นมือไปเปน็ ของนายทนุ

ภาษาไทยกบั ครพู ตี่ ต่ี ๋ี – อ. พีระเสก บริสทุ ธิ์บวั ทิพย์

ชาวนาในปจั จบุ ัน

ภาษาไทยกบั ครพู ตี่ ต่ี ๋ี – อ. พีระเสก บริสทุ ธิ์บวั ทิพย์

ชาวนาในปจั จบุ ัน

คณุ ค่าของบทประพนั ธ์

ภาษาไทยกบั ครูพตี่ ตี่ ี๋ – อ. พรี ะเสก บรสิ ุทธบิ์ วั ทพิ ย ์

๑. ด้านวรรณศิลป์

ทกุ ขข์ องชาวนาในบทกวี นับเปน็ ตวั อยา่ งทีด่ ขี อง
บทความทีส่ ามารถยึดถือเปน็ แบบอยา่ งได้ ด้วยแสดงใหเ้ หน็
แนวความคดิ ชดั เจน ลาํ ดับเรื่องราวเขา้ ใจง่าย และมี
ส่วนประกอบของงานเขียนประเภทบทความอย่างครบถว้ น

ภาษาไทยกบั ครูพตี่ ตี่ ี๋ – อ. พรี ะเสก บรสิ ุทธบิ์ วั ทพิ ย ์

สว่ นนํา
อย่ใู นย่อหนา้ แรก ผ้ปู ระพนั ธ์กล่าวถึงบทกวีช่อื
“เปิบขา้ ว” ของจิตร ภมู ิศกั ดิ์ ซึ่งมีผ้นู าํ มาใส่ทํานองเพลง
(เพื่อชวี ิต)
เพลงเปิบข้าว

HTTPS://YOUTU.BE/TBLHMD2CW9C

ภาษาไทยกบั ครูพตี่ ตี่ ี๋ – อ. พรี ะเสก บรสิ ทุ ธบิ์ วั ทพิ ย ์

สว่ นเนอ้ื หา
มีหลายยอ่ หนา้ เริ่มจากการยกตัวอยา่ งบทกวี
“เปิบข้าว” ซึ่งแต่งเป็นกาพยย์ านี ๑๑ มีจาํ นวนคําน้อย
ใชภ้ าษาเลม่ สัมผัสแพรวพราวท้ังสัมผสั สระและสัมผสั พยญั ชนะ

ภาษาไทยกบั ครูพตี่ ตี่ ี๋ – อ. พรี ะเสก บรสิ ุทธบิ์ วั ทพิ ย ์

สว่ นสรุป
อยยู่ ่อหนา้ สดุ ท้าย ผปู้ ระพันธ์แสดงให้เหน็ วา่
ไม่ว่าจะผ่านมานานเพียงใด แตช่ าวนากย็ งั คงมชี วี ิต
ท่ลี าํ บากอย่เู ชน่ เดิม พรอ้ มกันนีก้ ็ไดเ้ สนอแนวคิดให้ทุกคน
ตระหนกั ในความสาํ คญั ของชาวนา

ภาษาไทยกบั ครูพตี่ ตี่ ี๋ – อ. พรี ะเสก บรสิ ุทธบิ์ วั ทพิ ย ์

๒. คณุ ค่าดา้ นสังคม

แสดงใหเ้ หน็ ถึงความเข้าใจและเอาใจใสใ่ นปัญหาการดาํ รงชวี ติ
ของชาวนาไทย ทงั้ ยังสะทอ้ นใหเ้ ห็นถึงพระเมตตา อันเปี่ยมลน้ ของ
พระองค์ที่ทรงมตี อ่ ชาวนาผมู้ ีอาชพี ปลกู ขา้ วเปน็ หลกั เริ่มชีวิตและ
การทาํ งานตั้งแตเ่ ชา้ จรดค่าํ ทาํ งานแบบหลงั สฟู้ า้ หนา้ สดู้ นิ ตลอดท้งั ปี
ดังนัน้ ในฐานะผู้บรโิ ภค จึงควรสาํ นึกในคุณคา่ และความหมายของ
ชาวนาทีป่ ลกู "ข้าว" อนั เป็นอาหารหลักเพื่อการมีชีวิตอย่รู อดของคน
ไทย

ภาษาไทยกบั ครูพตี่ ตี่ ี๋ – อ. พรี ะเสก บรสิ ทุ ธบิ์ วั ทพิ ย ์

ภาษาไทยกบั ครพู ี่ตีต่ ี๋