นิทาน Hansel and Gretel

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีพี่น้องคู่หนึ่งชื่อว่า ฮันเซลและเกรเธล ซึ่งอาศัยในบ้านหลังเล็ก ๆ ในป่ากับพ่อและแม่เลี้ยง

ครอบครัวนี้ยากจนมากคืนหนึ่งพ่อและแม่เลี้ยงได้คุยกัน

คุณแม่:ที่รักคะ ถ้าเรายังอยู่กันแบบนี้ต่อไป ต้องอดตายแน่ 1
คุณพ่อ:เธอพูดถูก แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง



พ่อได้แต่ถอนใจ ที่ไม่รู้ว่าจะเลี้ยงทุกคนในครอบครัวอย่างไรให้อิ่มท้อง แล้วแม่เลี้ยงก็เล่าแผนการของเธอให้ฟัง 2
คุณแม่:คิดแผนออกแล้ว เราต้องเอาเด็กๆ ไปทิ้งในป่า
คุณพ่อ:โอ้ว ไม่นะ ไม่นะ พวกเขาเป็นลูกของเรา เธอพูดแบบนั้นได้ยังไง
คุณแม่:ก็ไม่อยากทำหรอก แต่ถ้าเราอยู่ด้วยกันทั้งหมดต้องอดตายแน่ ทำแบบนี้อย่างน้อยเรายังรอดได้นะ
ในที่สุดพ่อก็เห็นด้วยกับแม่เลี้ยง ฮันเซลที่หิวมากซะจนนอนไม่หลับ จึงได้ยินทุกสิ่งทุกอย่างที่พวกเขาพูดกัน



เช้าวันต่อมาพ่อและแม่เลี้ยงก็พาฮันเซลกับเกรเธลเข้าไปในป่า ฮันเซลที่รู้แผนการ จึงได้เตรียมก้อนหินมาด้วย ซึ่งโรย

ก้อนหินไว้ตามทาง เพื่อให้จำทางกลับบ้านได้ เมื่อมาถึงใจกลางป่าแล้วแม่เลี้ยงกับพ่อก็ทิ้งทั้งสองไว้ลำพังและหลอกว่า

คุณแม่: เด็กๆ รออยู่ที่นี่ก่อนนะจ๊ะ พ่อของพวกเธอกับชั้นจะไปหาฟืนก่อน

ฮันเซลกับเกรเธลที่รอแล้วรอเล่าพ่อและแม่เลี้ยงก็ไม่กลับมา 3



ป่ามืดลงเรื่อยๆ จนกระทั่งพระอาทิตย์ลับฟ้า ทั้งมืดและน่ากลัวจนเกรเธลเริ่มร้องไห้ 4
เกรเธล:ฮันเซล พ่อแม่ทิ้งเราแบบนี้ เราจะหาทางกลับบ้านได้ยังไง
ฮันเซล:อย่าร้องไปเลยเกรเธล ดูนั่นสิ พระจันทร์กำลังขึ้น อีกไม่นานพวกเราจะได้กลับบ้านแล้ว
ทันทีที่พระจันทร์ส่องสว่าง สองพี่น้องก็เริ่มเดินตามก้อนหินที่โรยไว้จนถึงบ้าน



เมื่อมาถึงบ้านพ่อและแม่เลี้ยงต่างพากันตะลึง ที่เห็นทั้งคู่กลับมาได้ 5
คุณแม่:เด็กพวกนี้หาทางกลับมาได้ยังไงกันนะ พรุ่งนี้จะพาไปให้ลึกกว่านี้ จะได้ไม่ต้องหาทางออกมาได้อีก
วันรุ่งขึ้นฮันเซลและเกรเธลก็ถูกพาเข้าไปในป่าอีกครั้ง แต่ฮันเซลไม่มีเวลาไปหาก้อนหินจึงใช้เศษขนมปังแทน
เกรเธล:ฮันเซลครั้งนี้พวกเราจะกลับบ้านยังไงดี
พวกเค้าเริ่มออกเดินทาง แต่ครั้งนี้กลับไม่พบเศษขนมปังที่โรยไว้เลย เพราะนกจิกกินหมดเสียแล้ว



ฮันเซล และ เกรเธล ถูกทิ้งให้หิวโหยและหวาดกลัวในป่ามืดมิด พวกเขาเดินเข้าไปในป่าลึกขึ้นเรื่อยๆ ทันใดนั้นพวกเขา

ก็พบกับบ้านเล็กๆ แสนน่ารักหลังหนึ่ง พวกเขาเข้าไปดูใกล้ๆ ก็ยิ่งประหลาดใจที่พบว่า บ้านทั้งหลังถูกทำขึ้นจากขนม

เกรเธล:ดูสิ หน้าต่างทำจากคุกกี้ ส่วนประตูก็ทำจากช้อกโกแลต

ฮันเซล:ว้าว แล้วก็ใช้ลูกกวาดทำผนังแทนที่จะเป็นอิฐ 6
ทั้งสองกำลังหิวเป็นอย่างมาก พวกเค้าจึงพากันหยิบขนมและคุกกี้ที่ใช้ทำบ้านมากิน



ทันใดนั้นประตูก็เปิดออก แล้วหญิงชราหน้าตาน่ากลัวก็ปรากฏตัว 7
หญิงชรา:ใครกันนะมากินบ้านของข้า
ฮันเซล:ขอโทษนะครับ แต่พวกเราหิวเหลือเกิน
หญิงชรา:โอ้ว เจ้าเด็กน่าสงสาร คงจะหลงป่าสินะ
หญิงชรามองดูทั้งสองอย่างมีแผน ก่อนจะเชื้อเชิญให้กินขนม และเข้าไปนอนพักในบ้านตามสบาย
ฮันเซล และ เกรเธลจึงกินขนมจนอิ่มแปล้ และนอนหลับไป



แท้จริงแล้วหญิงชราเป็นแม่มดใจร้าย นางจับฮันเซลขังไว้ในกรง บังคับให้เกรเธลทำงานบ้านทุกอย่าง ทุกๆ วันแม่มดจะ

ให้ฮันเซลกินอาหาร มากมาย ขุนฮันเซลให้อ้วนพี เพราะนางมีแผนจะกินฮันเซลนางจะมาดูว่าอ้วนพอที่จะกินหรือยัง

หญิงชรา:ฮันเซลยื่นนิ้วออกมาสิ ข้าจะดูว่าเจ้าอ้วนแค่ไหนแล้ววันนี้

ฮันเซลยื่นกระดูกไก่ออกมาแทนแม่มดที่มองไม่ค่อยเห็น ก็เชื่อว่าเป็นนิ้วที่มีแต่กระดูกของฮันเซล 8
หญิงชรา:ทำไมไม่อ้วนซะทีนะ ฮันเซล ข้าต้องขุนเจ้าอีก เอาให้อ้วนๆ เลย



แม่มดขุนฮันเซลด้วยอาหารดีๆ ขนมอร่อยๆ จนอดใจรอกินเนื้อฮันเซลไม่ไหว นางจึงตัดสินใจจะกินเด็กชาย

หญิงชรา:ข้าจะไม่รออีกต่อไปแล้ว เกรเธลจุดไฟซิ ข้าจะต้มเเฮนเซล

เกรเธลกลัวมาก แต่เธอก็คิดได้ว่าแม่มดตาไม่ดี จึงนั่งหน้าเตาแล้วทำเป็นจุดไฟไม่ติด จนแม่มดทนรอไม่ไหว

หญิงชรา:ทำไมไม่จุดซะที เกรเธล:หนูจุดไม่ติดค่ะ

แม่มดหมดความอดทนเดินเข้าไปใกล้เตาไฟ เพื่อจะจุดไฟเอง แต่นางไม่เห็นว่าไฟกำลังลุกท่วมอยู่ จึงเขยิบเข้าไป 9

ใกล้เตาเพื่อจะก้มจุดไฟ ทันใดนั้นเกรเธลก็ผลักแม่มดเข้าเตาไฟ ทำให้แม่มดถูกไฟเผาตาย



จากนั้นเกรเธลก็รีบปล่อยฮันเซลออกมาจากกรงขัง เมื่อพวกเค้าเข้าไปในห้องของแม่มดก็พบว่ามีสมบัติ 10
มากมายอยู่ในนั้น ทั้งสองดีใจมาก พากันหอบเอาของมีค่าออกมาเท่าที่จะแบกไหว แล้วก็เริ่มหาทางกลับบ้าน
อีกครั้ง



หลังจากเอาเด็กทั้งสองไปทิ้งในป่าแล้ว พ่อและแม่เลี้ยงของ ฮันเซล และ เกรเธลก็ยิ่งยากจนลง จนเริ่มรู้สึกผิดที่ทำลงไป

จึงได้พยายามออกหาเด็กทั้งสอง แต่มันก็สายไปแล้ว ตอนนี้พวกเขาได้แต่ร้องไห้ หวังว่าเด็กๆ จะหาทางออกมาได้เอง

เกรเธล:พ่อคะ แม่เลี้ยงคะ พวกเรากลับมาแล้วค่า

ทันใดนั้นประตูก็เปิดออก ฮันเซล และ เกรเธลกลับมาแล้วจริงๆแม่เลี้ยงรู้สึกสำนึกผิดต่อทั้งสองมาก 11
คุณแม่:โอ้ว เด็กๆ แม่เสียใจเหลือเกิน ที่ทิ้งพวกเธอไป และดีใจที่เห็นพวกเธอกลับมา เธอจะให้อภัยแม่ได้รึเปล่า



แต่ทั้งสองไม่นึกโกรธเคือง พวกเขาเข้าใจดีว่าพ่อแม่ลำบาก แต่พวกเขาจะไม่ต้องอดอยากอีกต่อไป ฮันเซลกับเกรเธล

นำสมบัติที่ได้มาจากบ้านของแม่มดให้พ่อกับแม่เลี้ยงดู ทั้งคู่ต่างพากันดีใจ เด็กๆ กลับมาอย่างปลอดภัย พวกเขามีเงิน

มากพอที่จะซื้ออาหารเลี้ยงทั้งครอบครัวได้ จึงมีชีวิตสุขสบายขึ้น แม่เลี้ยงเองก็สำนึกผิดที่เคยคิดร้ายต่อ

ฮันเซล และ เกรเธลจึงดูแลทั้งสองเป็นอย่างดี นับแต่นั้นมาทุกคนก็อยู่กันอย่างมีความสุข 12

สนุกกับการอ่านนิทานและติดสติ๊กเกอร์กว่า 100+ชิ้น