นิทานพื้นบ้าน เรื่อง ปลาบู่ทอง

นทิ านพ้นื บา้ น เร่ือง ปลาบูท่ อง

เรื่องปลาบู่ทองเริ่มขึ้นโดยเศรษฐีทารก (อ่านว่า ทา-ระ-กะ) ผู้มีอาชีพจับปลามีภรรยา 2 คน คน
แรกช่ือขนษิ ฐา มลี กู สาวช่อื เอ้อื ย ส่วนคนทส่ี องชือ่ ขนษิ ฐี มีลูกสาวชอ่ื อา้ ย และ อ่ี

วนั หนง่ึ เศรษฐีทารกพาขนิษฐาไปจับปลาในคลอง ไม่วา่ จะเหวยี่ งแหไปก่ีครั้งกไ็ ด้มาเพียงปลาบู่ทอง
ที่ต้งั ทอ้ งตัวเดยี วเทา่ น้ัน จนกระทง่ั พลบคำ่ เศรษฐีก็ตัดสินใจทจ่ี ะเอาปลาบทู่ องท่ีจบั ได้เพยี งตัวเดียว
กลับบ้าน ทว่าขนิษฐาผู้เป็นภรรยาเกิดความสงสารปลาบู่ ขอให้เศรษฐีปล่อยปลาไป เศรษฐีทารก
เกดิ บันดาลโทสะจงึ ฟาดนางขนิษฐาจนตายและท้งิ ศพลงคลอง

เมื่อกลับถึงบ้านเอื้อยก็ถามหาแม่ เศรษฐีจึงตอบไปว่าแม่ของเอื้อยได้หนีตามผู้ชายไป และจะไม่
กลับมาบ้านอีกแล้ว นับตั้งแต่วันนั้นขนิษฐีผู้เป็นแม่เลี้ยงของเอื้อย และอี่กับอ้ายน้องสาวทั้งสองก็
กล่นั แกลง้ ใช้งานเอือ้ ยเป็นประจำโดยทีเ่ ศรษฐที ารกไมร่ บั รู้และไมส่ นใจ

เอื้อยคิดถึงแม่มากจึงมักไปนั่งร้องไห้อยู่ริมท่าน้ำ และได้พบกับปลาบู่ทองซึ่งเป็นนางขนิษฐากลับ
ชาติมาเกิด เมื่อเอื้อยรู้ว่าปลาบู่ทองเป็นแม่ก็ได้นำข้าวสวยมาโปรยให้ปลาบู่ทองกิน และมาปรับ
ทุกขใ์ ห้ปลาบ่ทู องฟงั ทุกวนั

นางขนิษฐีและลูกสาวเห็นเอื้อยมีความสุขขึ้น เมื่อถูกกลั่นแกล้งก็อดทนไม่ปริปากบ่นจึงสืบจน
พบว่านางขนิษฐาได้มาเกิดเป็นปลาบู่ทอง และได้พบกับเอื้อยทุกวัน ดังนั้นเมื่อเอื้อยกำลังทำงาน
นางขนษิ ฐีก็จบั ปลาบ่ทู องมาทำอาหารและขอดเกลด็ ท้งิ ไว้ในครวั

เอื้อยได้พบเกล็ดปลาบู่ทองก็เศร้าใจเป็นอย่างมาก นำเกล็ดไปฝังดินและอธิษฐานขอให้แม่มาเกิด
เป็นต้นมะเขือ เอื้อยมารดน้ำให้ต้นมะเขือทุกวันจนงอกงาม เมื่อขนิษฐีทราบเรื่องเข้าก็โค่นต้น
มะเขอื และนำลกู มะเขอื ไปจิม้ น้ำพรกิ กนิ
เอื้อยเก็บเมล็ดมะเขือที่เหลือไปฝังดินและอธิษฐานให้แม่ไปเกิดเป็นต้นโพธิ์เงินโพธิ์ทองในป่า และ
ไมใ่ หผ้ ใู้ ดสามารถโค่น ทำลาย หรอื เคลือ่ นย้ายต้นโพธิ์เงินโพธทิ์ องได้

วันหนึ่งพระเจา้ พรหมทตั เสด็จประพาสป่าได้พบกับต้นโพธิ์เงนิ โพธท์ิ อง โปรดใหน้ ำเข้าไปปลูกในวัง
แต่ไม่มีผู้ใดสามารถเคลื่อนย้ายต้นโพธิ์เงินโพธิ์ทองได้ พระเจ้าพรหมทัตจึงประกาศว่าผู้ใดท่ี
เคล่อื นยา้ ยตน้ โพธ์ิเงนิ โพธิ์ทองไดจ้ ะให้รางวัลอย่างงาม

ขนิษฐีและอ้ายกับอี่เข้าร่วมลองถอนต้นโพธิ์เงินโพธิ์ทองด้วยแต่ไม่สำเร็จ เอื้อยขอลองบ้างและ
อธิษฐานจติ บอกแมว่ า่ ขอยา้ ยแม่เข้าไปปลกู ในวัง เออื้ ยจงึ ถอนต้นโพธเ์ิ งนิ โพธ์ิทองไดส้ ำเร็จ

พระเจ้าพรหมทัตถูกชะตาเอื้อยจึงชวนเข้าไปอยู่ในวังและแต่งตัง้ ให้เอื้อยเป็นพระมเหสี ฝ่ายขนิษฐี
และลูกสาวอิจฉาเอือ้ ยจึงสง่ จดหมายไปบอกเอื้อยว่าเศรษฐีทารกปว่ ยหนักขอให้เอื้อยกลับมาเยี่ยม
ที่บ้าน

เมื่อเอื้อยกลับมาบ้าน นางขนิษฐีก็ได้แกล้งนำกระทะน้ำเดือดไปวางไว้ใต้ไม้กระดานเรือน และทำ
กระดานกลไว้ เมอื่ เอ้ือยเหยียบกระดานกลกต็ กลงในหม้านำ้ เดือดจนถึงแก่ความตาย ขนิษฐีให้อ้าย
ปลอมตวั เป็นเอ้ือยและเดินทางกลบั ไปยงั วงั ของพระเจา้ พรหมทตั

เอือ้ ยได้ไปเกิดใหม่เปน็ นกแขกเต้า เม่อื เกดิ ใหมแ่ ล้วกบ็ นิ กลบั เข้าไปในพระราชวงั พระเจา้ พรหมทัต
เห็นนกแขกเต้าแสนรู้ ไมร่ ้วู า่ เปน็ เออ้ื ยกลับชาติมาเกิดกเ็ ลี้ยงไว้ใกล้ตวั อ้ายเห็นดงั น้ันก็ไม่พอใจ ส่ัง
คนครวั ใหน้ ำนกแขกเต้าไปถอนขนและต้มกิน

แมค่ รัวถอนขนนกแขกเต้าและวางท้ิงไว้บนโต๊ะ นกแขกเตา้ จงึ กระเสอื กกระสนหลบหนีเข้าไปอยู่ใน
รูหนู มหี นูชว่ ยดแู ละจนขนขึน้ เป็นปกติ แล้วเอ้อื ยกบ็ นิ เข้าป่าไปจนเจอกบั พระฤๅษี
พระฤๅษีตรวจดูด้วยญานพบว่านกแขกเต้าคือเอ้ือยกลับชาติมาเกิดจึงเสกให้เป็นคนตามเดิม และ
วาดรูปเด็กเสกใหม้ ชี ีวิตเพื่อให้เป็นลกู ของเอ้ือย เมื่อเด็กนนั้ โตขึน้ กข็ อเออ้ื ยเดนิ ทางไปหาบิดา เอ้ือย
จงึ เล่าเรอ่ื งทงั้ หมดให้บุตรชายฟงั ร้อยพวงมาลยั เพ่อื ให้บุตรชายนำไปใหพ้ ระเจา้ พรหมทัต

เม่อื พระเจา้ พรหมทตั ได้พบกับบุตรชายของเออ้ื ยและพวงมาลยั กข็ อให้เดก็ ชายเล่าเรื่องท้ังหมดให้
ฟังว่าได้มาลัยมาอย่างไร เด็กชายก็เล่าตามที่เอื้อยเล่าให้ฟัง เมื่อทราบเรื่องทั้งหมดแล้วพระเจ้า
พรหมทตั กส็ งั่ ประหารชีวติ อ้าย อ่ี และขนษิ ฐี และไปรับเอ้ือยเพ่ือใหก้ ลบั มาครองบัลลังก์ร่วมกันอีก
ครั้ง