ရု ရုပ် ပ်ေေသးသးသးသး การละเล่นหุ่นสาย
ส แ ก น เ พื่ อ ดู V D O ก า ร แ ส ด ง หุ่ น ส า ย
ชื่อหุ่นสายมาจากลักษณะการออกแบบที่มีเชือก ระโยงระยางอยู่บนตัวหุ่นเต็มไปหมด นั่นเป็นเพราะ ผู้ออกแบบต้องการให้ทุกส่วน เพื่อให้ผู้ชมได้รับ อรรถรสความบันเทิงจากการรับชมให้มากที่สุด หุ่นสายพม่า (Yoke Thay)
หุ่นสายหนึ่งตัวจะมีสายชักมากถึง 20-30 สาย เพื่อใช้ในการควบคุมหุ่น การสร้างหุ่นสาย จะมีวิธีการสร้างแบบเฉพาะตัว แต่ละตัวมีการสร้างให้สามารถควบคุมได้อ่อนช้อยเหมือนกับ ลักษณะของมนุษย์มากที่สุด สามารถเคลื่อนไหวได้แทบทุกส่วน ทั้งแขน ขา มือ เท้า ปาก ศีรษะ และดวงตา จะมีการตกแต่งอวัยวะส่วนต่างๆ โดยใช้สีวาดและสวมใส่เสื้อผ้าพร้อมกับ เครื่องประดับ ส่วนการควบคุมหุ่นเพื่อให้ชักได้อย่างเป็นธรรมชาติ ต้องอาศัยการฝึกฝน ประสบการณ์ และความชำ นาญเป็นอย่างมาก เพื่อให้การแสดงหุ่นนั้นสมจริงมากที่สุด
การแสดงของหุ่นสายพม่านี้มีมาตั้งแต่สมัยโบราณราว 500-600 ปีก่อน ถือว่า เป็นศิลปะพื้นบ้านที่สำ คัญและเป็นนาฏกรรมชั้นสูงของประเทศ ซึ่งจะขึ้นอยู่กับ วัตถุประสงค์ในการแสดงและลักษณะบริบทของการแสดงแต่ละครั้ง การแสดงหุ่น สายจะดำ เนินเรื่องเป็นฉากหรือเป็นตอน นิยมแสดงเรื่องที่เกี่ยวกับศาสนา ความเชื่อ เช่น ตำ นานเกี่ยวกับ นัต หรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ได้แก่ วิญญาณ เทพ เทวดา ภูตผี ที่ สามารถให้ทั้งคุณและโทษ หรือแสดงเรื่องของตำ นานองค์พระเจดีย์ วรรณคดี นิทานพื้นบ้าน โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อความบันเทิง การแสดงหุ่นสายพม่า
นัต “นัต” มาจากคำ ว่า นาถ ในภาษาบาลี หมายถึง ผู้เป็นที่พึ่ง นัตสร้างได้จากวัสดุหลายประเภทอาจแกะสลักจากไม้หรือปั้น เป็นรูปลักษณะต่างๆ เช่น องค์เทพ เทวี ผู้เฒ่า หรือรูปยักษ์ นัตในความหมายของวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของผู้ตายร้ายผู้เป็น ที่พึ่งของคนทั่วไป มีฐานะกึ่งเทพกึ่งผี คือมีระดับสูงกว่าผีทั่วไป แต่ไม่เทียบเท่าเทวดา เป็นวิญญาณของมนุษย์ผู้ตายจากด้วยภัย อันร้ายแรง ผู้คนให้ความเคารพบูชา และมีพิธีเข้าทรงลงผี เชื่อกันว่านัตจะให้ความช่วยเหลือและคุ้มกันภัยในหมู่ผู้ศรัทธา กราบไหว้ နတ်
สแกนเพื่อตอบคำ ถาม
ลักษณะตัวละครหุ่นสาย ตัวละครพระ มีลักษณะการแต่งกาย แบบพระภิกษุ ตัวละครชาวบ้าน ลักษณะเครื่องแต่งกาย สวมเสื้อผ้าธรรมดา ตัวละครกษัตริย์ ลักษณะเครื่องแต่งกาย หรูหรา มียศตำ แหน่ง
เดิมทีหุ่นสายพม่าใช้แสดงในราชสำ นัก นิยมแสดงชาดกทางพระพุทธศาสนานิทานพื้นบ้าน รวมทั้งวรรณคดีของเมียนมา การแสดงหุ่นสายพม่าเดิมเป็นเรื่องราชูปโภคของพระกษัตริย์และ ขุนนาง มีการใช้หุ่นเพื่อเป็นการรักษาเกียรติ โดยปกติแล้วหุ่นสายพม่าจะเล่นในงานมงคล งาน เฉลิมพระธาตุ และเทศกาลวันสำ คัญต่าง ๆ ของพม่า ก่อนที่จะแพร่หลายไปทั่วทุกพื้นที่ของเมีย นมา โดยในปัจจุบันใช้เป็นเครื่องมือในการเสียดสีสังคม แสดงเรื่องราวทางการเมือง เพื่อเรียก ร้องความเป็นธรรมให้คนในสังคมเมียนมาหลายยุคหลายสมัย การจัดแสดงหุ่นสาย
เรื่องราวที่นำ มาใช้เล่นหุ่นกระบอกจะมีความแตกต่างกัน ไปแต่ละคณะ มักนิยมเขียนบทขึ้นเพื่อแสดงเอง และไม่มี การหยิบยืมเรื่องราวระหว่างคณะมาใช้เล่นโดยเด็ดขาด แต่บทเพลงที่ใช้ประกอบการเล่นอาจมีการหยิบยืมใช้บ้าง ซึ่งแสดงผ่านหุ่นทั้งสิ้น 36 ตัว ต่อมาบางคณะใช้หุ่น ทั้งสิ้น 32 ตัว หรือ 24 ตัว และในขณะที่ไม่มีการแสดง หุ่นทุกตัวจะถูกเก็บรักษาไว้บนหิ้งเป็นอย่างดี การจัดแสดงหุ่นสาย
การแสดงหุ่นสายพม่าสามารถใช้ผู้แสดงได้ทั้งชายและหญิงผู้แสดง ประกอบด้วย ผู้เชิด นักดนตรี นักร้อง จำ นวนของผู้เชิดขึ้นอยู่กับจำ นวน ของตัวละครในท้องเรื่องนั้น ๆ ผู้เชิดต้องเป็นผู้ที่มีทักษะความสามารถ ได้ รับการฝึกฝนมาเป็นระยะเวลานาน เนื่องจากตัวหุ่นมีกลไกการเชิดที่ ค่อนข้างซับซ้อน มีนักร้องประจำ หุ่นแต่ละตัว ผู้เชิดหนึ่งคนสามารถเชิด หุ่นได้เพียงตัวเดียวเท่านั้น เหตุที่เป็นเช่นนี้อาจเป็นเพราะลักษณะของหุ่น พม่ามีสายชักจำ นวนมากทำ ให้เกิดความยุ่งยากในการสับเปลี่ยนตัวละคร การเชิดหุ่นสาย
ส แ ก น เ พื่ อ ดู V D O ก า ร แ ส ด ง หุ่ น ส า ย
สแกนเพื่อตอบคำ ถาม
สแกนเพื่อทำ แบบทดสอบย่อย