แม่ปู

นิทานอีสป

แม่ปูกบั ลกู ปู

จัดทำโดย
นางสาวลัดาวัลย์ ศรีนิล

บรรณารกั ษ์

นิทานอสี ป
แมป่ ูกบั ลูกปู

กาลครงั้ หนึง่ นานมาแลว้ ณ ริมชายหาดสขี าวพาดยาวไปตามท้องทะเล
สคี ราม มคี รอบครัวปูอาศัยอยดู่ ้วยกันหลายครอบครวั รวมท้งั ยงั มแี ม่ปกู ับลกู
ปูครอบครัวหน่ึงที่แสนจะอบอุ่น และชอบทำกิจกรรมด้วยกนั อยตู่ ลอดเวลา
พกั อาศัยอยทู่ ี่แห่งนั้นด้วย

"วันน้อี ากาศดมี ากเลยจ้ะแม่ เราออกไปเดินเล่นกันดีไหม" เสียงลูกปู
บอกกลา่ วกับแม่ปูด้วยความสดใส

"นั่นสนิ ะ อากาศดีแบบนี้เห็นทเี ราต้องออกไปอาบแดดใหร้ ่างกายได้สดช่นื
หนอ่ ยแล้ว" แม่ปูตอบรบั อย่างเห็นด้วย

"ถา้ อย่างน้ันเราไปเดินเล่นจนถงึ ชายหาดฝ่ังนู้นเลยนะจะ๊ แม่ เราไมไ่ ด้
เดินไปทางน้ันนานมากแล้ว" ลกู ปเู ชิญชวนแมป่ ูใหพ้ าไปอีกฝั่ง

"ได้สิจ๊ะ อากาศดีขนาดนี้ ให้เดินไกลแคไ่ หนแมก่ ็พรอ้ มสู้อยแู่ ล้ว ปะ
ไปกันเลยดกี ว่า" ว่าแล้วแม่ปกู บั ลูกปูก็ออกเดินทางด้วยกนั อย่างร่าเรงิ แจ่มใส

ระหว่างทางทกี่ ำลงั เดินไปชายหาดอีกฟาก สองปูแม่ลกู ต้องเดนิ
ผา่ นบ้านของครอบครัวปูอีกหลายหลงั ซ่ึงวนั นีแ้ ตล่ ะบ้านก็ออกมาทำกจิ กรรม
กันอยา่ งสนกุ สนานเชน่ เคยเหมือนทกุ วัน และเมอื่ เดินใกล้บา้ นหลงั ใด ปบู ้าน
นัน้ กจ็ ะตะโกนทกั ทายกนั ตลอดทาง

"อ้าว แมล่ กู ค่นู จ้ี ะไปเทีย่ วไหนกนั จ๊ะ" เสียงป้าปจู ากบ้านใต้ตน้ มะพร้าว
ตะโกนถาม

"สวัสดีจะ้ วันน้ีฉันจะพาลูกไปเดินเลน่ ทางนู้นสกั หน่อย เหน็ ว่าวนั นี้
อากาศดี" แม่ปขู านตอบ

"จรงิ สิ อากาศดมี ากทเี ดียว ถา้ อย่างนัน้ กข็ อให้เที่ยวสนกุ ๆ นะ" ป้า
ปูอวยพรท่ามกลางเหลา่ ลกู หลานที่กำลงั ว่งิ เลน่ กันเต็มหน้าบ้าน

"ขอบคุณมากจ้า ฉันไปแล้วนะ" สิน้ คำกลา่ วลา สองแม่ลกู ก็ม่งุ หน้า
ไปยงั จุดหมายทนั ที

ในขณะท่ีเดินอยนู่ น้ั แม่ปูก็หันมาพดู คยุ กับลูกของเธอดว้ ยความกงั วล
ใจ เนื่องจากเธอเหน็ เหลา่ ลกู หลานของป้าปูพากนั เดนิ เฉไปเฉมาไม่น่ามองนัก

"นลี่ ูกแม่ ลูกเหน็ ไหมว่าเด็ก ๆ บ้านนน้ั เขาเดินไมค่ อ่ ยตรงกนั สกั
เทา่ ไร เดี๋ยวก็เฉไปทางซ้ายที มาทางขวาที" แม่ปูพดู อย่างกังวล

"เห็นจ้ะ แต่หนูว่าไม่แปลกอะไรเลยนจ่ี ะ๊ " ลูกปูตอบด้วยนำ้ เสียงไร้
เดยี งสา

"ไม่นะ แม่ว่ามันดแู ปลกมากทีเดียว ไหนลกู ลองเดินใหแ้ มด่ ูหนอ่ ยสิ"
พอกล่าวจบแมป่ ูก็หยุดเดนิ เพื่อรอดูวา่ ลูกของเธอจะก้าวเทา้ อยา่ งไร

แต่ภาพทีเ่ ห็นแทบไมต่ า่ งจากเดก็ ๆ ที่วิ่งเล่นในบ้านของป้าปเู ลยสกั
นดิ

"อะไรกนั !? ทำไมลกู ถงึ เดนิ อยา่ งนั้น เดนิ เฉไปเฉมาอยา่ งกับเดก็ บ้าน
น้นู เลย" เสยี งแมป่ ูพูดอยา่ งแข็งกร้าว "เอาอย่างนี้ ดูแม่เป็นตัวอย่างแล้วทำ
ตามนะ"

จากนน้ั แม่ปูจงึ ออกเดินนำหน้า ส่วนลกู ปกู ห็ ยุดยนื ดู แตแ่ ม่ปทู ่ีโตเตม็
วยั กลับเดินเฉไปเฉมาไม่ตา่ งอะไรจากปตู ัวนอ้ ยเลยสักนดิ

แถมเมอื่ หันกลับมาแม่ปูยงั เดินสะดุดขาตัวเองล้มครืนไปจนขายหนา้
เพราะทำตามทสี่ ่ังสอนลกู ปูเอาไว้ไมไ่ ด้น่นั เอง และหลังจากวันนัน้ แม่ปจู งึ ไม่
กลา้ สอนลกู ในส่งิ ท่ีตนทำไมไ่ ดอ้ ีกเลย

นทิ านเรอ่ื งนส้ี อนให้รู้วา่ :

หากต้องการสอนส่ิงใดใหแ้ กผ่ ้อู ่นื เราควรทำเปน็ แบบอย่างท่ี
ดีให้ไดเ้ สยี กอ่ น เพ่อื ทีค่ นอื่นจะไดเ้ รียนรู้และปฏิบตั ติ ามอย่างถูก
วิธีน่นั เอง