โคลงสี่สุภาพมะลิวัลย์

โคลงสี่สุภาพ
เรื่อง นี้เเหละตัวฉัน

จัดทำโดย
นางสาวมะลิวัลย์ เเสงวิเศษ
เลขที่๒๙ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๕/๓

เสนอ
คุณครู จินตนา วงศ์สุนทร
งานนี้เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษารายวิชาภาษาไทยพื้นฐาน๔(ท๓๒๑๐๒)ภาค
เรียนที่๒ ปีการศึกษา๒๕๖๔
โรงเรียนชุมพลวิทยาสรรค์ อำเภอชุมพลบุรี จังหวัดสุรินทร์

วันพุธที่สี่นั้น เป็นวัน(เกิดเรา)
คือเเม่มารดาฉัน กลัดกลุ้ม
พ้นผ่านคืนอัดอั้น คลอดเล่า

บุญท่านมากล้นฟ้า ล้ำค่า(ประเสริฐ)

มะลิวัลย์ชื่อนี้ ตัวฉัน

เพราะพี่เราผูกพันธ์ ตั้งให้

เเละเเสงวิเศษนั้น นามสกุล

ดุจดั้งงามเต็มฟ้า ค่าล้ำ (นามนาน)

ตัวฉันมีพี่น้อง สองคน(ลูกสาว)
คนที่หนึ่งสวยล้น ดั่งฟ้า
ผู้ที่สองเเสนซน ดื้อรั้น
อยู่ช่วยกันต่อสู้ ไม่ท้อ(ปัญหา)

พระคุณพ่อเเม่นี้ หลายนัก
ตอนค่ำกลางคืนมัก ร่ำร้อง
บัดนั้นเคยนอนตัก พลาดบ่า
สอนสั่งไห้เก่งกล้า ถูกต้อง(ฉะนี้)

การเรียนหากไขว่คว้า ศึกษา
มิใช่เราเฉยฉา ปล่อยทิ้ง
เรียนไปเพิ่มปัญญา ฉลาดล้ำ
เรียนจบประโยชน์ใด้ จักรู้(เลี้ยงตน)

การศึกษาเหล่านี้ ล้นหลาย
ตั่งดั่งเป้าพุ้งกลาย เเกล่งกล้า
ถ้านิ่งไปก็สาย ใช่ลือ
มั่นต่อสู้ค้นคว้า ไม่ช้า(เป็นจริง)

ตัวเธอคือเพื่อนเเท้ ใช่เเน้(ที่หา)
ยามทุกข์สุขดูเเล เพื่อนพ้อง
มิตรมากหมื่นเเลเเม้ หาง่าย
ตราบสิ้น(ชีวี)
ใจเพื่อนผูกใจคล้อง

ธอคือเพื่อนพี่น้อง ต่างคิด
อยู่ร่วมมิตรใกล้ชิด พวกพ้อง

สหายหนึ่งพึ่งรู้ อย่างว่า
เป็นเช่นเจ้ารักเเท้ ยิ่งล้ำ(ชีวา)

เราทุกคนต่างล้วน เคยรัก
บางกลุ่มก็เจ็บจัก โศกเศร้า
บ้างดีหน่อยความรัก เลอค่า(ดังปอง)
หัวใจเริ่มรักเข้า สุขทุกข์(ปนไป)

ขอบคุณที่รับชมนะคะ