The words you are searching are inside this book. To get more targeted content, please make full-text search by clicking here.
Discover the best professional documents and content resources in AnyFlip Document Base.
Search
Published by galilea.gr, 2020-01-15 09:43:16

40. Ο ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ (ΙΑΝ 20)

40. Ο ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ (15-1-20)

40 15-1-2020

Ἀγαπητὲ ἐν Χριστῷ ἀδελφέ, χαῖρε «καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἄς
βασιλεύει στὴν καρδιά σου» (Κολ.3.15).

Εὑρισκόμενοι στὸ κατῶφλι τῆς καινούργιας χρονιᾶς εἴθισται νὰ τὴν
ἀτενίζουμε καὶ νὰ τὴν ὁραματιζόμαστε μὲ αἰσιοδοξία καὶ δημιουργικότητα.
Χαράσσουμε ἐπαγγελματικοὺς προσανατολισμούς, δημιουργοῦμε
οἰκογενειακὲς προοπτικὲς καὶ καθορίζουμε προσωπικοὺς
καὶ συλλογικοὺς στόχους. Ξεκινᾶμε ὅλοι μία νέα χρονιὰ
μὲ ἐλπίδα καὶ εὐχὲς γιὰ μία καλύτερη πορεία, ἔχοντας
κάνει φυσικὰ νωρίτερα τὸν καθιερωμένο ἀπολογισμὸ
τῆς χρονιᾶς ποὺ πέρασε. Ἐξετάζονται καὶ ἀναλύονται,
ἀπογραφές, οἰκονομικά, σχέδια, προκειμένου νὰ
ἐξαχθοῦν τὰ πλέον κατάλληλα συμπεράσματα, τὰ ὁποῖα
καὶ θὰ ἀποτελέσουν πολύτιμα βοηθήματα στὸ ξεκίνημα
τοῦ νέου ἔτους.

Ἐνῷ ὅμως οἱ διαδικασίες αὐτὲς εἶναι, σαφέστατα, χρήσιμες καὶ ἀξιόλογες
στὸν κοινωνικὸ καὶ ἐπαγγελματικό μας χῶρο, ἀναρωτιέται κανεὶς πῶς
ἄραγε κινούμαστε στὸν πνευματικό μας χῶρο; Πῶς ὀφείλουμε ἐμεῖς οἱ
χριστιανοὶ νὰ ξεκινοῦμε καὶ νὰ πορευόμαστε τὴ νέα αὐτὴ χρονιά; Μήπως,
ἄραγε, ἐνῷ γιὰ ὅλα τὰ ὑπόλοιπα μεριμνοῦμε καὶ ἀγωνιοῦμε γιὰ τὴν
καλύτερη καὶ ἀποδοτικότερη ἔκβασή τους, γιὰ τὴ σωτηρία τῆς ψυχῆς μᾶς
ἀφήνουμε τὰ πράγματα στὴν ‘’τύχη’’ τους; Μήπως ἐγκλωβιστήκαμε στὰ
ὑλικοβιωτικὰ καὶ μπερδέψαμε τὶς προτεραιότητες τῆς ζωῆς μας; Μήπως
ὀλισθήσαμε στὶς κοσμικὲς μέριμνες καὶ χάσαμε τὸν προσανατολισμό μας;
Μήπως ἐθιστήκαμε στὰ πρόσκαιρα καὶ μάταια χαρούπια τοῦ κόσμου
τούτου καὶ ἀδυνατοῦμε νὰ ἀκούσουμε τὴ φωνὴ τοῦ Κυρίου μας, ποὺ μᾶς
προτρέπει: «Μάρθα Μάρθα, μεριμνᾷς καὶ τυρβάζῃ περὶ πολλά,… Μαρία
δὲ τὴν ἀγαθὴν μερίδα ἐξελέξατο» (Λουκ.10,41-42).

Ἕνας χρόνος πέρασε καὶ προστέθηκε στὴν πλάστιγγα τῆς ζωῆς μας.
Πέρασε χωρὶς νὰ ἔχουμε πλέον τὴ δυνατότητα νὰ τὸν ἐπαναφέρουμε γιὰ

νὰ μποροῦμε νὰ ἀλλάξουμε ἢ νὰ διορθώσουμε κάτι. Μποροῦμε, ὅμως, νὰ
μελετήσουμε καὶ νὰ ἀξιολογήσουμε τὰ ὅσα μέσα στὸν χρόνο σκεφτήκαμε,
τὰ ὅσα εἴπαμε καὶ πράξαμε. Νὰ καθίσουμε νὰ ξεσκονίσουμε γιὰ λίγο τὸν
ἑαυτό μας καὶ νὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὸν τρόπο ποὺ κινήθηκε καὶ ἔζησε ὅλο
αὐτὸν τὸν καιρό. Νὰ κοιτάξουμε τὸ μέσα μας καὶ νὰ προσπαθήσουμε νὰ
δοῦμε τὸν ἑαυτό μας: «Ὁ ἀξιωθεὶς ἰδεῖν ἑαυτόν, κρείττων ἐστὶ τοῦ
ἀξιωθέντος ἰδεῖν τοὺς Ἀγγέλους». (Ἁγ.Ἰσαὰκ τοῦ Σύρου Ἅπαντα τὰ
εὑρεθέντα Ἀσκητικά, Λόγος 34, σελ.153. Ἔκδ.Σπανοῦ 1970.). Νὰ γίνουμε
γιὰ λίγο αὐστηροὶ κριτὲς μαζί του, χωρὶς διαρκῶς νὰ τὸν χαϊδεύουμε καὶ νὰ
τὸν δικαιολογοῦμε λέγοντας χαρακτηριστικά: «δὲν σκότωσα, δὲν ἔκλεψα,
εἶμαι καλά».

Δὲν εἶναι προνόμιο τῶν χριστιανῶν νὰ πορεύονται πνευματικὰ,
ἀρκούμενοι στὰ φθηνὰ καὶ στὰ λίγα. Δὲν ἀρκεῖ νὰ συμπεριφερόμαστε στὴ
ζωὴ μᾶς φοβούμενοι νὰ μὴ σφάλουμε καὶ νὰ μὴν ἁμαρτήσουμε. Δὲν
ἀκροβατεῖ ὁ χριστιανὸς στὸ χεῖλος τοῦ γκρεμοῦ κινδυνεύοντας νὰ πέσει μὲ
τὴν πρώτη ἁμαρτία. Μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ κινεῖται προσεχτικὰ νὰ μὴν
ἁμαρτάνει, ἀλλὰ ἔχει ὡς σκοπὸ τὴν καλλιέργεια τῆς ψυχῆς. Τὴν ἄσκηση
τῶν ἀρετῶν τῆς ἀγάπης, τῆς ὑπακοῆς, τῆς ταπείνωσης, τῆς συνεργασίας,
τοῦ σεβασμοῦ καὶ τῆς ἐφαρμογῆς τοῦ θείου θελήματος τοῦ Κυρίου μας, σὲ
κάθε στιγμὴ τῆς ζωῆς του.

Μαθαίνει ὁ χριστιανὸς ἀπὸ τὰ λάθη του, παραδειγματίζεται, ἀλλὰ δὲν
μένει σὲ αὐτά. Μετανοεῖ, ζητάει συγγνώμη καὶ καταθέτει τὸν ἑαυτό του
στὸ ἐπιτραχήλιο τοῦ πνευματικοῦ καὶ στὸ μυστήριο τῆς ἐξομολόγησης. Πιὸ
ἔμπειρος πνευματικὰ ξεχύνεται νὰ παλέψει μὲ τὰ κύματα τῆς ζωῆς καὶ τὴ
νέα χρονιά, ἔχοντας χαράξει σταθερὴ πορεία σωτηρίας.

Δὲν ἀσχολεῖται μὲ τὸν διάβολο καὶ τὰ ἔργα του, ἀλλὰ πορεύεται μὲ χαρὰ
νὰ σμιλεύει τὴν ψυχή του καὶ νὰ τὴ στολίζει μὲ δωρεὲς καὶ καρποὺς τοῦ
Ἁγίου Πνεύματος. Προσεύχεται, ἀγωνίζεται, κακοπαθεῖ καὶ σηκώνεται
μετὰ ἀπὸ κάθε πτώση, γιὰ νὰ μπορέσει νὰ λαμπρύνει τὸ ἔνδυμα τοῦ
γάμου μὲ τὸν Νυμφίο Χριστό. Λαχταρᾷ καὶ ὁ ἴδιος, ὅταν βρεθεῖ στὴν
ἀγκαλιά Του, νὰ προσφέρει σὰν τοὺς τρεῖς Μάγους τὰ δικά του πολύτιμα
δῶρα. Τὰ στολίδια τῆς ψυχῆς του, τὰ ἔργα καὶ τὶς πράξεις του,
προσμένοντας μὲ λαχτάρα νὰ ἀκούσει καὶ γιὰ τὸν ἑαυτὸ τοῦ τὸν λόγο τοῦ
Κυρίου μας: «εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ! ἐπὶ ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπὶ πολλῶν
σε καταστήσω· εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου» (Ματθ.25,21).

Μὲ πατρικὴ ἀγάπη, «οἱ ἀγρυπνοῦντες ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν ὡς λόγον

ἀποδώσοντες» (Ἑβρ.13.17).


Click to View FlipBook Version