The words you are searching are inside this book. To get more targeted content, please make full-text search by clicking here.
Discover the best professional documents and content resources in AnyFlip Document Base.
Search
Published by galilea.gr, 2019-07-05 13:44:10

70 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2003

70 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2003

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2003 ΕΤΟΣ Ε` ΤΕΥΧΟΣ 70

Ε ἶναι γεγονός. Ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ Ἰησοῦς
Χριστός, τό δεύτερο πρόσωπο τῆς Μίας καί Ἀδιαιρέτου
Τριαδικῆς καί Τρισηλίου Θεότητος σέ κάποια χρονική
στιγμή καί σέ συγκεκριμένο τόπο, τήν Βηθλεέμ,
γεννήθηκε. Ἦλθε νά κατοικήσει ἀνάμεσά μας, ὡς υἱός
ἀνθρώπου, ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ.

Ἄν καί εἶχε δόξα, θεότητα,
τελειότητα ὅλα τά ἄφησε γιά νά ἔλθει
νά ζήσει μαζί μας. Δέν ὑπερηφανεύθηκε
πού ἦταν Θεός, ἀλλά ἀντιθέτως «ἐν
μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων οὐχ ἁρπαγμὸν
ἡγήσατο τὸ εἶναι ἴσα Θεῷ, ἀλλ᾿ ἑαυτὸν
ἐκένωσε μορφὴν δούλου λαβών, ἐν
ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος, καὶ
σχήματι εὑρεθεὶς ὡς ἄνθρωπος
ἐταπείνωσεν ἑαυτὸν γενόμενος
ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δὲ
σταυροῦ.» Φιλιπ. 2,6-8

Δέν διαμαρτυρήθηκε πού θά ζοῦσε, τέλειος αὐτός ἀνάμεσα σέ μᾶς
τούς ἁμαρτωλούς. Δέν μᾶς ἀπεστράφη μέ τούς ρύπους τῆς ἁμαρίας καί

2 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΛΑΙΑ

τῶν κακιῶν μας. Γι' αὐτό «καὶ ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ
ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν. καὶ ἐθεασάμεθα τὸν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς
μονογενοῦς παρὰ πατρός, πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας». Ιω Α-
14. Καί τά ἔκανε ὅλα αὐτά γιατί μᾶς ἀγαποῦσε. Χρόνια ὁλόκληρα
ἔβλεπε τό ἀνθρώπινο γένος νά ὁδηγεῖται στήν καταστροφή. Ἔ-
βλεπε τήν ἀχαριστία μας, ἔβλεπε τήν ἀνηθικότητά μας, ἔβλεπε

τήν ἀπανθρωπιά μας, ἔβλεπε ὅτι μᾶς εἶχε βάλει νά ζήσουμε σ' ἕ-
να Παράδεισο κι ἐμεῖς τόν κάναμε μέ τήν ἀνυπακοή μας μιά Κό-
λαση. Κι ὅμως, ἐξ αἰτίας τῆς μεγάλης του ἀγάπης, καταδέχθηκε

νά ἔλθει καί νά μείνει ἀνάμεσά μας. Νά, λέγει στόν προφήτη Ζα-
χαρία, ἀνοίγω βόθρο καί πρόκειται νά κατεβῶ γιά νά ψηλαφήσω
τήν ἀδικία τῆς γῆς μέσα σέ μιά μέρα «ἰδοὺ ἐγὼ ὀρύσσω βόθρον,
λέγει Κύριος παντοκράτωρ, καὶ ψηλαφήσω πᾶσαν τὴν ἀδικίαν
τῆς γῆς ἐκείνης ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ» Ζαχ.3.9

Καί πράγματι εἴμασταν τά πιό ὄμορφα στολίδια τοῦ Παραδεί-

σου, ἀλλά πέσαμε μέσα σ' ἕνα βόθρο κι ὁ νοικοκύρης μας ἄφησε
τά πλούτη, τό βόλεμά του, τήν δόξα του καί κατέβηκε σ' αὐτόν τόν
βόθρο γιά νά ψηλαφήσει, γιά νά ψάξει μέσα σ' αὐτόν καί νά μᾶς

βρεῖ καί νά μᾶς βγάλει ἀπό τόν βόθρο αὐτό καί νά μᾶς βάλει ὄχι
πλέον μέσα στόν Παράδεισο, ἀλλά σέ πολύ καλύτερο μέρος. Νά
μᾶς βάλει στήν Αἰώνια Βασιλεία του.

Τό δυστύχημα ὅμως εἶναι ὅτι ἐμεῖς ἀγαπήσαμε αὐτόν τόν βό-
θρο. Ἀγαπήσαμε αὐτήν τήν κατάσταση. Ἀγαπήσαμε αὐτόν τόν κό-
σμο πού εἶναι γεμᾶτος προβλήματα, πίκρες, κακίες, ἀσθένειες, θά-

νατο. Ἀγαπήσαμε τό κακό, τό φθαρτό, τό ἐφήμερο καί δέν θέλου-
με νά πειθαρχίσουμε στήν φωνή τοῦ Κυρίου πού ἔρχεται νά μᾶς
σώσει ἀπό τήν κατάσταση στήν ὁποία ξεπέσαμε. Φωνάζει ὁ Σωτή-

ρας μας, ἔλα ἄνθρωπε δόσε μου τό χέρι, νά σέ ἐλευθερώσω, νά σέ
τραβήξω πάνω καί ἔξω ἀπό τό κατάντημά σου, κι ἐμεῖς δέν θέλου-
με. Ἐμεῖς ζητοῦμε βοήθεια, ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό σωτῆρες, ἀλλά

τούς θέλουμε μαζί μας μέσα στόν βόθρο. Δέν θέλουμε ἐμεῖς νά γί-
νουμε οὐρανός, ἀλλά ὁ οὐρανός νά γίνει γῆ. Βέβαια καί αὐτό ἔγινε.
Ὁ Οὐρανός ἦλθε στή γῆ, ἀλλά ἡ γῆ θά θελήσει νά γίνει Οὐρανός;

ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΛΑΙΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 3

ΕΛΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ

Τ ό ὅτι καταδέχθηκες, Κύριε, νά γίνεις ἄνθρωπος, νά
πάρεις σάρκα ἐκ τῆς Πανάγνου Θεοτόκου καί νά
ἔλθεις ἐδῶ στή γῆ γιά νά βρεῖς τό χαμένο πρόβατο
καί νά τό σώσεις, αὐτό μᾶς δίδει πολύ θάρρος καί
δύναμη γιά νά μποροῦμε νά προσευχόμαστε καί νά
στηρίζουμε τήν ἐλπίδα μας σέ σένα Κύριε.

Ὡς μόνος ἀγαθός καί δημιουργός ὅλων μας, συγχώρη-
σε τίς ἀνομίες καί τίς ἁμαρτίες μας, γιατί εἴμαστε ἀχάρι-
στοι. Μᾶς χάρισες ἕναν Παράδεισο καί τόν κάναμε κόλα-
ση. Μᾶς χάρισες τήν ζωή καί τήν γε-
μίσαμε μέ θάνατο. Μᾶς ἔκανες Εἰκό-
νες σου κι ἐμεῖς τίς πετάξαμε στά
σκουπίδια.

Εἶμαι ὅμως βέβαιος, ὅτι ἡ καλο-
σύνη σου καί ἡ ἀγάπη σου σέ κάνουν
νά δέχεσαι καί νά σπλαχνίζεσαι ὅ-
λους αὐτούς πού πλησιάζουν τήν κα-
λοσύνη σου. Μᾶς ἔδωσες δέ τήν βεβαιότητα αὐτή μέ τήν
Ἐνανθρώπησή Σου. Ἔγινες ἄνθρωπος ὄχι γιατί περίμενες
κάτι νά κερδίσεις ἀπό μᾶς, ἀλλά γιατί πονᾶς γιά τόν ἁμαρ-
τωλό καί ἐπιθυμεῖς τήν σωτηρία του.

Ἡ ἀγάπη Σου, Κύριε, ὅλους μᾶς δέχεται καί μᾶς δέχεται
ὅπως εἴμαστε, ἁμαρτωλοί, προδότες, ψεῦστες, φιλήδονοι,
φιλάργυροι. Καί ὄχι μόνο μᾶς δέχεται ἡ ἀγάπη Σου, ἀλλά καί
μᾶς ψάχνει στίς κακοτοπιές καί στούς γκρεμούς γιά νά μᾶς
σώσει. Πρίν ἀκόμη σέ φωνάξουμε, Κύριε, εἶσαι ἕτοιμος νά μᾶς
ἀκούσεις. Πρίν ἀκόμη κλάψουμε μέ δάκρυα, ἐσύ ἐκχέεις τούς
κρουνούς τοῦ ἐλέους Σου. Καί πρίν ἀκόμη νά σέ συναντήσουμε,
ἔρχεσαι νά μᾶς ὑποδεχθεῖς, γιατί θέλεις τήν σωτηρία μας. Γι'
αὐτό Κύριε, ἐσύ πού γιά μᾶς ἔγινες ἄνθρωπος ἔλα καί πάλι
κοντά μας καί σῶσε μας. Ἀμήν.

4 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΛΑΙΑ

ΖΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΜΕ;
Κ

Στιχηρά Ἑσπερινοῦ Χριστουγέννων.

Ἦχος β. Γερμανοῦ Τί νά σοῦ προσφέρουμε
Τί σοι προσενέγκωμεν Χριστέ, πού φανερώθηκες
Χριστέ, ὅτι ὤφθης ἐπί πάνω στήν γῆ ὡς ἄνθρωπος
γῆς ὡς ἄνθρωπος δι' ἡ- γιά χάρη δική μας; Κάθε τι μέ-
μᾶς; ἕκαστον γάρ τῶν ὑ- σα στήν κτίση πού δημιουρ-
πό σοῦ γενομένων κτι- γήθηκε ἀπό σένα ἔχει καί κά-
σμάτων, τήν εὐχαριστίαν τι νά σοῦ προσφέρει γιά νά
σοι προσάγει· οἱ Ἄγγελοι σέ εὐχαριστήσει· οἱ Ἄγγελοι
τόν ὕμνον· οἱ οὐρανοί τόν ὕμνο· οἱ οὐρανοί τό Ἀστέ-
τόν Ἀστέρα· οἱ Μάγοι τά ρι· οἱ Μάγοι τά δῶρα· οἱ Ποι-
δῶρα· οἱ Ποιμένες τό μένες τό θαῦμα· ἡ γῆ τό σπή-
θαῦμα· ἡ γῆ τό σπήλαι- λαιον· ἡ ἔρημος τήν φάτνη·
ον· ἡ ἔρημος τήν φάτνην·
ἡμεῖς δέ Μη- ἀλλά καί ἐμεῖς ἔχου-
τέρα Παρθέ- με νά σοῦ προσφέ-
νον. Ὁ πρό αἰ- ρουμε μιά Μητέρα
ώνων Θεός ἐ- Παρθένο. Ὅμως ἐσύ,
λέησον ἡμᾶς. ὁ πρό τῶν αἰώνων
Θεός, ἐλέησέ μας.
Ἦχος β.
Τοῦ Κυρίου Ἰ- Καθώς γεννήθηκε ὁ
ησοῦ γεννηθέ- Κύριος ἐκ τῆς ἁγίας
ντος ἐκ τῆς ἁγί- Παρθένου, τά σύμπα-
ας Παρθένου, ντα γέμισαν μέ φῶς.
πεφώτισται τά σύμπαντα. Τήν ὥρα δέ πού οἱ Ποιμένες
Ποιμένων γάρ ἀγραυλού- διανυκτέρευαν στούς ἀ-
ντων, καί Μάγων προσκυ- γρούς, οἱ δέ Μάγοι προσκυ-
νούντων, Ἀγγέλων ἀνυ- νοῦσαν καί οἱ Ἄγγελοι ἀνυ-
μνούντων, Ἡρώδης ἐτα- μνοῦσαν, ὁ Ἡρῴδης εἶχε με-
ράττετο· ὅτι Θεός ἐν σαρκί γάλη ταραχή. Κι ὅλα αὐτά γι-
ἐφάνη, Σωτήρ τῶν ψυχῶν ατί ἐμφανίσθηκε μέ σάρκα ὁ
ἡμῶν. Θεός, ὁ Σωτήρ τῶν ψυχῶν
μας.

ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΛΑΙΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 5

ΦΑΡΜΑΚΟΛΥΤΡΙΑ

Σ τήν Καινή Διαθήκη συχνά γίνεται λόγος γιά τίς Χριστιανές
γυναῖκες, πού ἔχασαν τό σύζυγό τους. Στήν κοινωνία τῆς
πρώτης Ἐκκλησίας οἱ χῆρες τύχαιναν τιμῆς καί σεβασμοῦ
ἀπ' ὅλους κι ἀποτελοῦσαν ἰδιαίτερη τάξη, γιά τήν ὁποία λαμβάνονταν
μέτρα προνοίας καί προστασίας. Ὁ ἀπ.Παῦλος συμβουλεύοντας τόν
ἀπ.Τιμόθεο σχετικῶς μέ τίς χῆρες τοῦ γράφει: «Χήρας τίμα τὰς ὄντως
χήρας. εἰ δέ τις χήρα τέκνα ἢ ἔκγονα ἔχει, μανθανέτωσαν πρῶτον
τὸν ἴδιον οἶκον εὐσεβεῖν καὶ ἀμοιβὰς ἀποδιδόναι τοῖς προγόνοις·
τοῦτο γάρ ἐστι καλὸν καὶ ἀπόδεκτον ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. ἡ δὲ ὄντως

χήρα καὶ μεμονωμένη ἤλπικεν ἐπὶ τὸν Θεὸν καὶ
προσμένει ταῖς δεήσεσι καὶ ταῖς προσευχαῖς νυ-
κτὸς καὶ ἡμέρας» Τμ ΑΕ-3-5.

Ἀλλ' ἐνῶ σύμφωνα μέ τό πνεῦμα τῆς Ἁγ.Γρα-
φῆς οἱ χῆρες θεωροῦνται ἀδύνατες κι ἄξιες ὑπο-
στήριξης, ὅμως στήν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας δέν
λείπουν καί τά παραδείγματα χηρῶν, πού ὄχι μό-
νο ἀντιμετωπίζουν μέ θάρρος τή ζωή, ὄχι μόνο ἐ-
παρκοῦν στήν ἀνατροφή τῶν παιδιῶν τους, ἀλλά διαθέτουν χρόνο σέ
ἔργα τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ ἱ.Χρυσόστομος τή γενναιόψυχη αὐτή χηρεία
τήν ὀνομάζει ἀξίωμα πολύ μεγάλο καί προσθέτει: «Εἶναι ἔργο τό νά
μή φέρνει δεύτερο ἄνδρα στό σπίτι, ἀλλά νά ἔχει ἀρκεσθεῖ στόν πρῶ-
το, στήν ἀνατροφή τῶν παιδιῶν, στή φιλοξενία τῶν ξένων, στή νί-
ψη τῶν ποδιῶν τους, στή

6 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΛΑΙΑ

φροντίδα τῶν θλιβομένων, στή συμπαράσταση σέ κάθε ἔργα
ἀγαθό».Ἔργο κοινωνικό καί θεοφιλές ἐπιτέλεσε καί ἡ ἁγία

μάρτυς Ἀναστασία ἡ φαρμακολύτρια, ἡ ὁποία καταγόταν πό
τήν Ρώμη. Ἦταν ὄμορφη καί πλούσια κόρη καταστόλιστη ἀπό χριστια-
νικές ἀρετές. Τήν πίστη στό Χριστό διδάχθηκε ἀπό τήν μητέρα της

Φαύστα. Ὁ σύζυγός της λεγόνταν Πούπλιος, ἀλλ' ἦταν εἰδωλολάτρης,
οἰνοπότης, μέθυσος, ἄσωτος καί διεφθαρμένος. Ὁ Θεός πού ἔβλεπε
τήν ταπέινωση καί τήν ἐγκαρτέρηση τῆς ἁγ.Ἀναστασίας σέ σχέση μέ

τόν ἄνδρα της, ἔδωσε ἐγκαίρως λύση στό δρᾶμα της. Τόν πῆρα ἀπό
τή ζωή καί ἡ ἁγία ἀπελευθερώθηκε ἀπό τίς ὑποχρεώσεις της. Πούλη-
σε τότε καί μοίρασε στούς φτωχούς τήν περιουσία της κι ἀπερίσπαστη

πλέον, ἐπιδόθηκε σέ μιά ἁγία διακονία. Ἐπισκεπτόταν τίς φυλακές ὅ-
που συναντοῦσε πολλούς πού φυλακίσθηκαν γιά τήν πίστη τους στό
Χριστό. Σάν ἄγγελος τούς συμπαραστέκονταν καί τούς παρηγοροῦσε,

τούς ἐνθάρρυνε, τούς ἁπάλυνε τόν πόνο, σκούπιζε τά δάκρυά τους.
Μέ μιά λέξη διέλυε τό φαρμάκι τοῦ πόνου ἡ φαρμακολύτρια.

Παρ' ὅλο πού ἐργαζόταν μέ πολλή προσοχή, τελικά κρατικοί

παράγοντες πληροφορήθηκαν τή δράση πού ἀναπτύσσει λόγῳ τῶν
χριστιανικῶν της πεποιθήσεων. Οἱ ἄνθρωποι τοῦ Διοκλητιανοῦ τήν
ἔπιασαν, τή βασάνισαν καί τέλος τήν ἔρριξαν στή φωτιά. Ἐνῶ τό

σῶμα της ἔγινε παρανάλωμα τοῦ πυρός, ἡ ψυχή της καιγόταν ἀπό
ἀγάπη πρός τούς φυλακισμένους.

Εἶπε δέ ὁ Κύριος: «ἐν φυλακῇ ἤμην, καὶ ἤλθετε πρός με»
Ματθ. 25.36 καί ἡ χαρισματοῦχος ἁγ.Ἀναστασία τό ἔκανε πράξη γι'
αὐτό καί ἡ φαρμακολύτρια ἀνήκει στούς εὐλογημένους ἐκείνους
ἀνθρώπους γιά τούς ὁποίους ὁ Κύριος θά πεῖ: «δεῦτε οἱ εὐλογη-
μένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν
βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου» Ματθ. 25.34 Γιά τούς λόγους
αὐτούς καί ἡ Ἐκκλησία μας τήν τιμᾶ ὡς μεγαλομάρτυρα καί τήν ἑ-

ορτάζει στίς 22 Δεκεμβρίου γιά νά γίνει καί γιά μᾶς ὁδηγός πρακτι-
κῆς ζωῆς, γιατί στήν ἐποχή μας πάρα πολλά ἀκοῦμε καί μαθαίνου-
με καί πάρα πολύ λίγα πράττουμε γι' αὐτό καί λέγει ὁ ἀπ.Παῦλος

«οὐ γὰρ οἱ ἀκροαταὶ τοῦ νόμου δίκαιοι παρὰ τῷ Θεῷ, ἀλλ᾿ οἱ ποι-
ηταὶ τοῦ νόμου δικαιωθήσονται». Ρμ Β-13

ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΛΑΙΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 7

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ

Τ ό ἁγιολόγιο τοῦ Δεκεμβρίου εἶναι πλουσιώτατο καί
ἑπομένως καί τό ὑλικό του ἀνάλογο.
Ὁ μῆνας αὐτός διακρίνεται ἀφ' ἑνός μέν γιά τήν
ἐνδυνάμωση τοῦ ψύχους, ἀφ' ἑτέρου δέ διότι ἀρχίζουν καί
πάλι οἱ ἡμέρες νά μεγαλώνουν. Δηλαδή ἀπό τό ἕνα μέρος μᾶς
στανοχωρεῖ κι ἀπό τό ἄλλο μᾶς παρηγορεῖ.
Εἰς τό πρῶτο ρωμαϊκό ἡμερολόγιο, τό ὁποῖο ἄρχιζε ἀπό τόν
μῆνα Μάρτιο, ὁ μῆνας αὐτός κατέχοντας τήν δέκατη σειρά
ἐλέγετο Δεκέμβριος. Ὅμως τήν ὀνομασία του αὐτή τήν
διατήρησε ἀκόμη κι ὅταν ὁ Κάρολος ὁ Θ` (1564) μέ τό ἔνδικτό
του καθιέρωσε τόν μῆνα Ἰανουάριο ὡς τόν πρῶτο μῆνα τοῦ
ἔτους. Ἀργότερα ὁ αὐτοκράτωρ Κόμμοδος ἔδωσε στόν μῆνα
αὐτόν τό ὄνομα Ἀμαζών, τῆς ὁποίας καί τήν προσωπογραφία
ἔφερε στό δακτυλίδι του.
Κατά τήν 21ην καί 22αν Δεκεμβρίου ὁ ἥλιος βρίσκεται στό
χειμερινό ἡλιοστάσιο, δηλαδή ἀρχίζει νά αὐξάνει ἡ ἡμέρα, ἀλ-
λά μετεωρολογικά ἀπό τότε ἀρχίζει καί ὁ χειμών.
Ἐξ αἰτίας τοῦ ψύχους ὀνομάζεται καί Ἀντριάς. Ἀκόμη λέγει
ὁ λαός ὅτι τῆς ἁγ.Βαρβάρας «βαρβαρώνει» τό ψῦχος, τοῦ
ἁγ.Σάββα «σαβανώνει» τήν γῆ μέ τό χιόνι καί τοῦ ἁγ.Νικολά-
ου «παραχώνει» ἀφοῦ τά πάντα τά σκεπάζει γιά τά καλά μέ
τό χιόνι. Στό Πόντο ὁ λαός λέγει: «Ἁγιαντρέα, φύσα, ἅε-
Βαρβάρα, βρέξον, ἅη-Σάββα σόντσον (=χιόνισον) καί ἅη-
Νικόλα, βόηθα». Πάντως τό τριήμερο αὐτό τό ὀνομάζουν
Ἁϊνικολοβάρβαρα. Τό ἀποκορύφωμα ὅμως τῆς χιονοπτώσεως
τό θέλει ὁ λαός κατά τήν ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων, ἀφοῦ
πολλοί τά ὀνομάζουν καί Χριστόχιονα.
Ὁ λαός γιά τόν μῆνα αὐτό ἔχει δημιουργήσει φυσικά καί τό
προστατευτικό πλαίσο τῆς ζωῆς του ἐξ αἰτίας τῶν

8 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΛΑΙΑ

ἑορταζομένων ἁγίων τοῦ μηνός αὐτοῦ. Ἔτσι ἔχει τήν ἁγ.Βαρ-
βάρα νά προστατεύει τά παιδιά ἀπό τήν ἀσθένεια τῆς εὐλογι-

ᾶς ἤ «τῆς εὐλογημένης». Τόν ἁγ.Νικόλαο τόν ἔχει προστάτη
τῶν ναυτικῶν καί ὅλων τῶν ἀνθρώπων πού ταξιδεύουν στή
θάλασσα, γι' αὐτό καί σέ κάθε γωνιά, σέ κάθε παραλία ὑπάρ-

χει ἐκκλησάκι τοῦ ἁγ. Νικολάου.
Ὁ γνωστός ὡς πολιοῦχος τῆς Κέρκυρας ἅγ.Σπυρίδων εἶναι

πολύ ἀγαπητός εἰς τόν κόσμο καί θεραπεύει τίς ἀσθένειες τῶν

σπυριῶν καί τούς πόνους τῶν αὐτιῶν. Ὁ ἅγ.Ἐλευθέριος προ-
στάτης τῶν αἰχμαλώτων ἀπό κάθε πάθος καί κακό ἤ τῶν ἐπι-
τόκων γυναικῶν. Ὁ ἅγ.Μόδεστος προστάτης τῶν ζώων καί μά-

λιστα παλαιότερα τῶν ζώων ἐκείνων πού ἦσαν εἰδικά γιατό
ὄργωμα.

Κορωνίδα ὅμως ὅλων τῶν ἑορτῶν τοῦ μηνός εἶναι τά Χριστούγεν-

να πού κατά τόπους λέγονται καί Χριστόγεννα ἤ καί Χριστούγεννος
στήν Κύπρο. Ἐκ τῆς μεγάλης ἀξίας τῆς ἑορτῆς αὐτῆς ὁλόκληρος ὁ μῆ-
νας αὐτός λέγεται σέ ἄλλους μέν τόπους Χριστουγεννάρης ἤ Χριστου-

γεννᾶς καί Χριστογεννᾶς, σέ ἄλλους δέ Χριστουγεννιάτης, Χριστουγεν-
νίτης καί Χριστιανιάρης. Κατά τήν παραμονή τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστου-
γέννων ψάλλουν τά παιδιά διάφορα κάλαντα πού ἀπό τόπου εἰς τό-

πον διαφέρουν, ἀλλά γενικά ἔχουν τό ἴδιο πάντα νόημα τήν γέννηση
τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τήν εὐτυχία καί προκοπή τῆς ζωῆς τῶν ἀνθρώ-
πων.

Η ΕΙΡΗΝΗ

ΕΙΝΑΙ .......... ΘΕΙΟ ΔΩΡΟ
ΕΡΧΕΤΑΙ ... ΟΤΑΝ ΦΕΥΓΕΙ ΤΟ ΜΙΣΟΣ
ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΘΑΡΕΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ
ΖΕΙ ............. ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟΝ ΑΕΡΑΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ
ΑΥΞΑΝΕΙ .. ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
ΠΕΘΑΙΝΕΙ .. ΟΤΑΝ ΛΕΙΨΕΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΛΑΙΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 9

12ο
Η ΙΕΡΑ ΠΡΟΣΚΟΜΙΔΗ *
7. Τό ἱερό Βῆμα ἤ τό Ἱερό. Ἔτσι ὀνομάζεται ὁ χῶρος πού
βρίκεται στό ἀνατολικό μέρος τοῦ ἱ.ναοῦ καί ξεχωρίζει ἀπό
τόν ὑπόλοιπο ἱ.ναό μέ τό ἱ.τέμπλο ὅπου εἶναι ἀναρτημένες οἱ
ἱ.εἰκόνες. Λέγεται ἱερό Βῆμα διότι ἐκεῖ μέσα κάθε τι πού γίνε-
ται, κάθε βηματισμός, κάθε περπάτημα δέν πρέπει νά εἶναι ἀ-
πρόσεκτο οὔτε ἄσκοπο. Δέν μπορεῖ μέσα στό ἱερό Βῆμα νά
μπεῖ ὁποιοσδήποτε, ὁποτεδήποτε καί χωρίς συγκεκριμένη ἀ-
ποστολή ἤ νά κάνει ὅ,τι νομίζει. Δέν μπορεῖ ἐκεῖ μέσα νά κά-
νει περίπατο, νά μιλᾶ, νά τρέχει, νά ἀσεβεῖ κ.ἄ.
Μέσα στό ἱερό, μόνο ἕνα βῆμα ἐπιτρέπεται νά γίνεται. Τό βῆ-
μα ἐκεῖνο πού σκοπό ἔχει τήν ἐπιτέλεση τῆς ἀναιμάκτου θυσίας
τοῦ Κυρίου καί τήν προετοιμασία της, ὅπως ὁ Κύριος ἐπί τῆς γῆς
μόνο ἕνα περπάτημα ἔκανε· «περπατοῦσε γιά νά βρεῖ τό χαμένο
πρόβατο γιά νά τό σώσει ὁδηγῶντας τόν ἑαυτό του στήν θυσία
τοῦ Γολγοθᾶ». Αὐτός εἶναι ὁ λόγος πού δέν ἐπιτρέπεται νά εἰ-
σέρχονται στό ἱερό ὅσοι ἐκ τῶν λαϊκῶν δέν ἔχουν κάποιο βα-
θμό ἱερωσύνης καθώς καί οἱ γυναῖκες. Ἐκ τῶν λαϊκῶν ἤ ἐκ τῶν
γυναικῶν εἰσέρχοτναι ἐκεῖνοι που ἔχουν ἐκ τοῦ ἐπισκόπου εὐ-
λογία γιά νά βοηθοῦν στήν προετοιμασία καί τήν καθαριότη-
τα τοῦ χώρου.

* 1 Περίληψη ὁμιλιῶν πού ἐκφωνοῦνται κάθε Πέμπτη στά Ἐνοριακά Πνευματικά Κέντρα
τῶν Ἱερῶν Ναῶν, Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Πλαταμῶνος, Ἁγ.Μαρίνης Ν.Πόρων,
Ν.Ἁγ.Παντελεήμονος καί Ἁγ.Γεωργίου Λόφου.

10 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΛΑΙΑ

8. Ἡ ἁγία Τράπεζα. Μέσα στό ἱ.Βῆμα καί στό κεντρικό σημεῖο τῆς
κεντρικῆς κόγχης τοῦ ἱ.ναοῦ βρίσκεται ἡ ἁγ.Τράπεζα. Αὐτή εἶναι τό ἁ-

γιώτατο μέρος τοῦ ἱ.Βήματος, διότι ἐπ' αὐτῆς τελεῖται ἡ ἀναίμακτος

θυσία. Στήν ἁ.Τράπεζα δέν πρέπει νά ἀκουμπᾶ κανείς, μόνο ὁ ἱε-

ρεύς, ἀλλά καί πάλι μέ πολύ εὐλάβεια καί ὑπάρχουν πάνω σ' αὐτήν

μόνο ἀντικείμενα πού χρησιμοποιοῦνται στή θ.λειτουργία.

Ἔχει δέ τό σχῆμα τό τετράγωνο ἐπειδή ἔτσι ἐκφράζονται καί κά-
ποιοι συμβολισμοί:

α. Τήν τελειότητα τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ ὅπου τελεῖται ἡ αἰώνια
θυσία «τοῦ ἀρνίου τοῦ ἐσφαγμένου ἀπὸ καταβολῆς κόσμου» Ἀπ Γ-
8. καί «ἑστηκὸς ὡς ἐσφαγμένον» Ἀπ Ε-6. Αὐτή ἡ τελειότης ἀποκαλύ-
πτεται στόν εὐ.Ἰωάννη πού μᾶς τήν περιγράφει στό βιβλίο τῆς Ἀπο-

καλύψεως: Ἀπ Κα-9 «Καὶ ἦλθεν εἷς τῶν ἑπτὰ ἀγγέλων … καὶ ἔδειξέ
μοι τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν ῾Ιερουσαλὴμ καταβαίνουσαν ἐκ τοῦ οὐρα-
νοῦ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ, 16 καὶ ἡ πόλις τετράγωνος κεῖται, καὶ τὸ μῆκος
αὐτῆς ὅσον καὶ τὸ πλάτος. … τὸ μῆκος καὶ τὸ πλάτος καὶ τὸ ὕψος
αὐτῆς ἴσα ἐστί». Ἔτσι καί ἡ Ἁγ.Τράπεζα αὐτήν τήν πραγματικότητα
ἐκφράζει μέ τό νά εἶναι τετράγωνη, δείχνοντας ὅτι αὐτά πού τελοῦ-

νται ἐπ' αὐτῆς εἶναι τά ἴδια μέ ὅσα τελοῦνται στούς οὐρανούς.

β. Τήν καθολικότητα. Δηλαδή ὅτι ἡ δωρεά τοῦ Σώματος καί τό
Αἵματος τοῦ Κυρίου μας, μεταβιβάζεται ἐξ ὁλοκλήρου σ' ὅλη τήν οἰ-

κουμένη. Μόνο οἱ ἁμαρτίες μας ἐμποδίζουν νά ἐκδηλωθεῖ στήν ζωή
μας ἡ ὁλοκληρωτική αὐτή δωρεά τοῦ Κυρίου μας. Ὅπως καί ὁ ἥλιος

παντοῦ σκορπᾶ τό φῶς του, ἀλλ' ὅταν μεσολαβοῦν σύννεφα τότε τό

φῶς γίνεται γιά μᾶς θαμπό. Ἀκόμη ἄν κτίσουμε ἕναν τοῖχο ἀνάμεσα

σέ μᾶς καί στόν ἥλιο ἀναγκαστικά βρισκόμαστε σέ βαθειά σκοτάδια

πού ἐμεῖς τά προκαλέσαμε.

γ. Τήν Τράπεζα τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου.Ἡ σύναξη τῶν πιστῶν
στήν θ.λειτουργία εἶναι μιά πράξη ἀντίγραφο τῆς σύναξης τῶν ἀπο-
στόλων στό ὑπερῶο ὅπου τελέσθηκε ἀπό τόν Κύριό μας ὁ Μυστικός

Δεῖπνος. Δηλαδή ὅπως τότε σύναξε ὁ Κύριος τούς μαθητές του καί

τούς παρέθεσε τόν Μυστικό Δεῖπνο ἔτσι καί τώρα καλεῖ κι ἐμᾶς, μέ

τίς καμπάνες τῆς Ἐκκλησίας γιά νά μᾶς παραθέσει τό Δεῖπνο του τό

Μυστικό. Γι' αὐτό πρέπει νά σκεφθοῦμε μήπως κι ἐμεῖς σάν τόν Ἰού-

δα φεύγουμε καί πᾶμε στούς συγχρόνους Γραμματεῖς καί Φαρισαί-

ους (=ἐπιθυμίες, ἁμαρτίες,) γιά νά προδόσουμε τόν Κύριο;

ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΛΑΙΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 11

Ἄς γίνουμε ὅμως καί κατάλληλοι γιά νά μετέχουμε στό Δεῖπνο τοῦ

Κυρίου μας καί νά μήν εἴμαστε μόνο θεατές.

δ. Τόν τάφον τοῦ Κυρίου. Στήν ἁγία Τράπεζα συνυπάρχουν δύο
χῶροι. Ὁ Γολγοθᾶς, δηλαδή ὁ τόπος τῆς θυσίας τοῦ Κυρίου, ἀλλά καί

ὁ τόπος ἐνταφιασμοῦ Του.

ε. Τόν Θρόνο τοῦ Θεοῦ. Ἐπειδή ὑπάρχει ἐπάνω στήν ἁγία Τράπε-
ζα τό ἱ.εὐαγγέλιο, τό ὁποῖο εἶναι ὄχι μόνο ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἀλλά καί
ἡ παρουσία Του. Γι' αὐτό καί συμβολίζει τόν Θρόνο ὅπου ἵσταται ὁ

Κύριος στά δεξιά τοῦ Θεοῦ. Στό κέντρο τῆς Ἁγ.Τραπέζης καί κάτω ἀ-

πό τό μάρμαρο ὑπάρχουν πάντοτε ἱ.λείψανα μόνο μαρτύρων, τά ὁ-

ποῖα τοποθετεῖ ἐκεῖ ὁ ἐπίσκοπος κατά τήν ἡμέρα πού τελοῦνται τά ἐ-

γκαίνια τοῦ ἱ. ναοῦ. Τοποθετοῦνται δέ μόνο ἱ.λείψανα μαρτύρων δι-

ότι μόνο οἱ μάρτυρες ἔχυσαν τό αἷμα τους ὅπως καί ὁ Κύριός μας.

Κατά τόν ἐγκαινισμό τοῦ ἱεροῦ ναοῦ γίνεται καί ὁ καθαγιασμός τῆς
ἁγίας Τραπέζης μέ ἅγιο Μύρο, τό ὁποῖο σκουπίζουμε μέ εἰδικά ὑφά-

σματα, γιά νά καθαγιασθοῦν καί πού λέγονται ἱ.ἀντιμήνσια.

στ. Τό ἱερόν ἀντιμήνσιον. Εἶναι τό ὕφασμα πού καθαγιάζεται ἐπί
τῆς ἁγίας Τραπέζης στά ἐγκαίνια ἑνός ἱ.Ναοῦ. Αὐτό φέρει τήν σφρα-

γίδα καί τήν ὑπογραφή τοῦ ἐπισκόπου διότι κάθε τι πού τελεῖ ὁ ἱε-

ρεύς τελεῖται μέ τήν ἐντολή καί τήν εὐλογία τοῦ ἐπισκόπου. Σέ κανέ-

να ἱ.ναό δέν μπορεῖ νά τελέσει ὁ ἱερεύς θ.λειτουργία ἄν δέν ὑπάρχει

ἐπί τῆς ἁγ.Τραπέζης τό ἱ.Ἀντιμήνσιο.
Χρησιμεύει καί ἀντί τῆς ἁγ.Τραπέζης, γι' αὐτό καί λέγεται ἀντί-

μήνσιο (ἑλληνολατ. ἀντί-mensa= ἀντιτραπέζιον). Δηλαδή σέ τόπους

πού δέν ὑπάρχει ἁγ.Τράπεζα, τελεῖται ἡ θ.λειτουργία μέ τήν χρήση

τοῦ ἱ.ἀντιμηνσίου.

ζ. Πρό τῆς Ἁγίας Τραπέζης.Ὁλοκληρώνοντας ὁ ἱερεύς τήν
ἱ.Πρόθεση ἔρχεται νά προετοιμάσει καί τόν τόπο πού θά τελε-

σθεῖ ἡ ἀναίμακτος Θυσία μέ τό νά θυμιάσει γύρω- γύρω τήν

ἁγ.Τράπεζα λέγοντας: «Ἐν τάφῳ σωματικῶς, ἐν ᾅδου δέ μετά
ψυχῆς, ὡς Θεός, ἐν παραδείσῳ δέ μετά Λῃστοῦ καί ἐν θρόνῳ
ὑπῆρχες, Χριστέ, μετά Πατρός καί Πνεύματος, πάντα πληρῶν
ὁ ἀπερίγραπτος». Τό τροπάριο αὐτό μᾶς βοηθᾶ νά κατανοή-
σουμε τόν θάνατο τοῦ Κυρίου ὡς Θεανθρώπου. Δηλαδή ὅτι

πραγματι-

12 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΛΑΙΑ

ἐπάνω στόν Σταυρό εἴχαμε θάνατο, ἀλλά ὄχι τῆς Θεία Φύσεως τοῦ
Κυρίου, ἀλλά μόνο τῆς Ἀνθρωπίνης Του Φύσεως.

Θάνατος ὅμως στήν ἀνθρώπινη φύση εἶναι χωρισμός τῆς ψυχῆς
ἀπό τό σῶμα. Ὅμως τό τροπάριο λέγει ὅτι μπορεῖ μέν στήν ἀνθρώπι-
νη φύση νά εἴχαμε θάνατο καί χωρισμό ψυχῆς καί σώματος, ὅμως ἡ
θεία Φύσις τοῦ Κυρίου παρέμενε ἑνωμένη καί μέ τό σῶμα μέσα
στόν τάφο καί μέ τήν ψυχή στόν ᾍδη, ἀλλά καί στόν Παράδεισο μαζί
μέ τόν ληστή καί στόν θρόνο τοῦ Κυρίου μέ τόν Πατέρα καί τό Ἅγιο
Πνεῦμα ὡς τό δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος.

Ἡ Ἐνανθρώπισις τοῦ Κυρίου δέν ἦταν κίνηση τοῦ Θεοῦ πρός τόν
ἄνθρωπο ἀλλά Ἀποκάλυψη, γι' αὐτό καί τά Χριστούγεννα ἐλέγο-
ντο Θεοφάνεια.

Δηλαδή ὅπως ὅταν εἶμαι μέσα στό σπίτι μου γιά νά καταλάβω ἄν
ἔξω φυσᾶ ὁ ἄνεμος, κοιτάζω νά δῶ ἄν κινοῦνται τά φύλλα στά δέν-
δρα -καί φυσικά αὐτό δέν σημαίνει ὅτι μόνο στά φύλλα ὑπάρχει ὁ ἀ-
έρας, ἀλλ'ὅτι μέσα ἀπό αὐτά ἀποκαλύπτεται ἡ παρουσία του, ἀφοῦ
τήν παρουσία του δέν μπορῶ νά τήν κατανοήσω παρά μόνο μέσα ἀ-
πό μιά αἰσθητή πραγματικότητα- ἔτσι καί μέ τόν Ἰησοῦ Χριστό. Εἶναι
πανταχοῦ παρών, πάντα πληρῶν ὁ ἀπερίγραπτος, καί σέ κάποια
στιγμή μᾶς ἀποκαλύπτεται μέσα ἀπό μιά αἰσθητή πραγματικότητα
πού λέγεται ἀνθρώπινη φύση κάνοντας ὅμως αὐτήν τήν ἀνθρώπινη
φύση νά ἑνωθεῖ μέ τήν δική του θεία φύση, ἀσυγχύτως καί ἀδι-
αιρέτως.

Αὐτό θά μᾶς βοηθήσει νά κατανοήσουμε καί τό Μυστήριο τῆς
θείας λειτουργίας. Δηλαδή ὅταν ἐπί τῆς Ἁγ.Τραπέζης ἔχουμε τό
ψωμί καί τό κρασί πού ἔγινε Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ δέν σημαίνει
ὅτι μόνον ἐκεῖ εἶναι παροῦσα ἡ Θεότητα τοῦ Κυρίου. Ὁ Κύριος εἶ-
ναι πάντοτε πανταχοῦ παρών. Ὅλος ὁ ναός καί ἡ κτίσις εἶναι πε-
πληρωμένη τῆς Θεότητος. Ὅμως, ὁ Θεός θέλει σέ μᾶς νά ἀποκα-
λύπτεται καί νά ἑνώνεται μαζί μας μόνο μέσα ἀπό τά στοιχεῖα τοῦ
Ἄρτου καί τοῦ Οἴνου, ὅπως ἕνας ἦχος γίνεται ἀντιληπτός σέ μᾶς
μόνο μέ τά αὐτιά μας ἐνῶ εἶναι διάχυτος παντοῦ.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΛΑΙΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 13

Η ΠΡΟΝΟΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ*

Τ ίποτα δέν ὑπάρχει στόν κόσμο αὐτό πού νά μήν ἔχει ἐ-
ξάρτηση ἀπό τόν Θεό· καί τά καλά καί τά λυπηρά καί τά
ἄπρεπα. Ἀλλά τά καλά τά ἐπιτρέπει σέ ὅσους ἀγωνίζο-
νται μέ εὐλάβεια καί μέ ἀρετή γιατί ἔτσι τό θέλει καί τό
ἐπιθυμεῖ ὁ Κύριος. Πρέπει ὅμως νά ξέρουμε ὅτι «καλό» δέν
εἶναι κάθε τι πού ἀρέσει σέ μᾶς, ἀλλά κάθε τι πού ἀρέσει στόν
Θεό. Ἀρέσει δέ στόν Θεό ὅ,τι μᾶς ὁδηγεῖ στήν σωτηρία μας, γι'
αὐτό καί οἱ ἄγγελοι ἐκραύγαζαν «δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί
γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία».
Τά λυπηρά συμβαίνουν στή ζωή μας μέ τήν οἰκονομία τοῦ
Θεοῦ γιά νά μή γίνουν χειρότερα ἐξ αἰτίας τῶν ἁμαρτιῶν μας
ἤ γιά νά γίνουν ἀφορμή παιδαγωγίας, ἀφορμή μεγαλυτέρου
ἀγῶνος καί μετάνοιας, γιά νά ἔχουμε καί μεγαλύτερο κέρδος
στήν Βασιλεία του Θεοῦ. Ὁ Θεός θέλει νά μᾶς δόσει μέ κάθε
τρόπο εὐκαιρίες γιά νά μή καταδικασθοῦμε κι ἐμεῖς μαζί μέ ἐ-
κείνους πού στήν ζωή αὐτή δέν ἀξιοποίησαν τίς εὐκαιρίες καί
τώρα βρίσκονται στόν τόπο τῆς αἰώνιας τιμωρίας.
Γι' αὐτό καί λέγει ὁ ἀπ.Παῦλος: «κρινόμενοι δὲ ὑπὸ τοῦ
Κυρίου παιδευόμεθα, ἵνα μή σύν τῷ κόσμῳ κατακρι-

* ΟΣΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ Τ.6. σελ412-413 (ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ
ΠΑΝΑΓΙΑΣ)

14 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΛΑΙΑ

θῶμεν» Α Κορ 11,32. Ἀλλά καί ὁ προφήτης Ἀμώς λέγει*: «δέν
ὑπάρχει κανένα κακό πού δέν τό ἐπέτρεψε νά συμβεῖ ὁ
Κύριος, πρίν ὅμως συμβεῖ τό κακό ὁ Κύριος μᾶς εἰδοποιεῖ μέ
τόυς διδασκάλους του». Δηλαδή καί ἡ συμφορά σέ μιά πόλη
καί ἡ πεῖνα καί οἱ ἀσθένειες καί οἱ αἱματηροί πόλεμοι ἀπό τόν

Θεό ἐπιτρέπονται ἤ γιά νά μετανοήσουμε ἤ γιατί μᾶς εἰδοποί-
ησε νά ἀλλάξουμε τρόπο ζωῆς κι ἐμεῖς δέν τόν ἀκούσαμε.

Τότε ἀκριβῶς μᾶς συμβαίνουν ὅλα τά ἄπρεπα μέ τήν

παραχώρηση τοῦ Θεοῦ. Δηλαδή μέ τήν ἀπομάκρυνση τῆς
προστασίας του, διότι μᾶς ἔδωσε εὐκαιρίες, μᾶς ἔδωσε
ἀφορμές γιά νά καταλάβουμε ὅτι κάτι σωστό δέν κάνουμε στή

ζωή μας, ἀλλά ἐμεῖς τά περιφρονήσαμε. Ἐμεῖς μέ τόν ἐγωισμό
μας θελήσαμε νά κάνουμε ὅ,τι δέν ἀρέσει στό Θεό. Θελήσαμε
νά μένουμε στίς ἁμαρτίες μας, στίς παρανομίες μας καί στίς

κακίες μας.
Ὅμως γιά τήν ἀμετανόητη αὐτή συμπεριφορά μας, λέγει ὁ

Λόγος τοῦ Θεοῦ** «ὁ Θεός τούς τύφλωσε τά μάτια τους καί πώ-

ρωσε τήν καρδιά τους, καί τούς παρέδωσε σέ νοῦ ἀνίκανο νά δι-
ακρίνει τό σωστό, ὥστε νά κάνουν αὐτά πού δέν ἁρμό-
ζει»(Ρωμ.1.28), δηλαδή τούς ἄφησε ὀ Θεός στό αὐτεξούσιό

τους. Τούς ἄφησε χωρίς βοήθεια, χωρίς κάποια στήριξη, χωρίς
καμμία ἐπέμβαση τῆς σωτηρίου Χάριτός Του. Αὐτή ἡ ἀμετανόη-
τη συμπεριφορά μας ἀναγκάζει τόν Θεό νά συμπεριφέρεται καί

σέ μᾶς ὅπως ἔκανε κάποτε στόν Φαραώ, γιά τόν ὁποῖο εἶπε τότε:
«θά κάνω νά σκληρυνθεῖ πολύ ἡ καρδιά τοῦ Φαραώ» (Ἔξ.7,3
κ.ἑξ.), δηλαδή θά παραχωρήσω νά σκληρυνθεῖ ἐξαιτίας τῆς

ἀνυπακοῆς του.

* «εἰ ἔσται κακία ἐν πόλει, ἣν Κύριος οὐκ ἐποίησε; διότι οὐ μὴ ποιήσῃ Κύριος ὁ Θεὸς

πρᾶγμα, ἐὰν μὴ ἀποκαλύψῃ παιδείαν αὐτοῦ πρὸς τοὺς δούλους αὐτοῦ τοὺς προφήτας»
Ἀμ.3.6-7.
** «τετύφλωκεν αὐτῶν τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ πεπώρωκεν αὐτῶν τὴν καρδίαν, ἵνα μὴ
ἴδωσι τοῖς ὀφθαλμοῖς καὶ νοήσωσι τῇ καρδίᾳ καὶ ἐπιστραφῶσι, καὶ ἰάσομαι αὐτούς»
Ιω Ιβ-40

ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΛΑΙΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 15

ΒΗΘΛΕΕΜ

Ἀρχαία πόλη, πού ἀνήκει στήν
φυλή Ζαβουλών. Τό ὄνομά της
εἶναι σύνθετο ἀπό τά ἑβραϊκά
καί ἀραμαϊκά Bêth - léhem καί
σημαίνει «οἶκος ἄρτου» Κάπο-
τε, κτισμένη πάνω σέ δυό λόφους, ἦταν ἔξω ἀπό τά Ἱεροσόλυμα 9χλμ.
πρός τόν Νότο, ἀλλά τώρα πλέον ἔχει ἑνωθεῖ μέ τήν πρωτεύουσά της.
Κατεῖχε κεντρική θέση στόν δρόμο πρός τήν Χεβρών καί τήν Αἴγυπτο.
Στήν ὑμνογραφία μας ἀναφέρεται καί μέ τό ὄνομα Ἐφραθά πού εἶναι
τοπωνύμιο ὅπου βρίσκεται ἡ Βηθλεέμ.
Στήν περιοχή τῆς πόλεως αὐτῆς ἀπέθανε καί ἐτάφη ἡ Ραχήλ, ἀ-
φοῦ γέννησε τόν τελευταῖο παιδί τοῦ πατριάρχου Ἰακώβ, Βενιαμίν.
Στήν Βηθλεέμ κατοικοῦσε καί ἡ Ρούθ ἀφοῦ ἐπέστρεψε ἀπό τήν ξε-
νιτειά καί πανδρεύθηκε τόν Βοόζ. Ὁ εὐ.Λουκᾶς τήν ἀναφέρει ὡς
«πόλιν Δαυίδ». Ἡ Βηθλεέμ ἦταν ἀπό τά χρόνια τοῦ Δαυίδ ὠχυρω-
μένη πόλη καί στά χρόνια τοῦ Σαούλ εὑρίσκετο στά χέρια τῶν Φιλι-
σταίων.
Ὁ προφήτης Μιχαίας προανήγγειλε τήν γέννηση τοῦ Σωτῆρος
στήν Βηθλεέμ λέγοντας: «Καί σύ, Βηθλεέμ, οἶκος τοῦ ᾿Εφραθά, ὀ-
λιγοστὸς εἶ τοῦ εἶναι ἐν χιλιάσιν ᾿Ιούδα· ἐκ σοῦ μοι ἐξελεύσεται
τοῦ εἶναι εἰς ἄρχοντα ἐν τῷ ᾿Ισραήλ, καὶ αἱ ἔξοδοι αὐτοῦ ἀπ᾿ ἀρ-
χῆς ἐξ ἡμερῶν αἰῶνος». Μιχ.5.1
Στό ἀνατολικό τμῆμα τῆς πόλεως, βρίσκεται τό Σπήλαιο ὅπου γεν-
νήθηκε ὁ Λυτρωτής μας Ἰησοῦς Χριστός. Ὁ τόπος αὐτός μαρτυρεῖται
ἀπό ἀρχαιοτάτη χριστιανική παράδοση. Ὁ Μ.Κων/νος καί ἡ Ἁγ.Ἑλένη
ἔκτισαν ἐκεῖ μεγαλόπρεπο ναό βασιλικοῦ ρυθμοῦ καί τόν στόλισαν μέ
πολυτίμους λίθους καί μέ πολλά ἀναθήματα χρυσά καί ἀσημένια. Κα-
τόπιν ὁ Κομνηνός τήν καλλώπισε μέ ψηφιδωτά πού ὑπάρχουν μέχρι
σήμερα. Κατεβαίνοντας κανείς μιά σκάλα ἐκεῖ στό σπήλαιο, ἀντικρύζει
τά κρανία τῶν νηπίων πού ἔσφαξε ὁ Ἡρώδης, ὅπου καί τά ἐναπέθεσε
ἡ ἁγ.Ἑλένη ἀφοῦ μέ ἀνταλλάγματα παρέλαβε ἀπό Ραββίνο.

16 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΛΑΙΑ

Ἀνατολικά τῆς πόλεως ὑπάρχει καί ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
τό χωρίον τῶν Ποιμένων ὅπου κατά πα-
ράδοση βρίσκεται ὁ τόπος πού «ἔμεναν ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΗΣ
οἱ ποιμένες καί φύλαγαν βάρδιες τή νύ- ΜΕΛΕΤΗΣ
χτα γιά τό ποίμνιό τους. Καί ἰδού ἄγγε-
λος Κυρίου παρουσιάσθηκε σ' αὐτούς ΗΣΑΪΑΣ
καί μιά θεία λάμψη τούς κύκλωσε καί
κατατρόμαξαν. Ὁ ἄγγελος ὅμως τούς ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤΙΧΟΣ
εἶπε μή φοβᾶσθε, γιατί σᾶς φέρνω ἕνα
χαρούμενο μήνυμα γιά ὅλο τόν κόσμο. Δ 12 - 1 ΝΗ. 1 - 6
Νά! σήμερα γεννήθηκε στήν πόλη Δα- Τ 13 - 1 ΝΗ. 7 - 14
βίδ σωτήρας, πού εἶναι Μεσσίας καί Τ 14 - 1 ΝΘ. 1 - 8
Κύριος. Θά τόν ἀναγνωρίσετε δέ βρί- Π 15 - 1 ΝΘ. 9 - 15
σκοντας τό βρέφος σπαργανωμένο μέ- Π 16 - 1 ΝΘ. 16 - 21
σα σ' ἕνα παχνί. Καί ξαφνικά παρουσι-
άσθηκε πλῆθος ἀγγέλων στόν οὐρανό Δ 19 - 1 Ξ. 1 - 12
πού δοξολογοῦσαν τόν Θεό λέγοντας Τ 20 - 1 Ξ. 13 - 22
«δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰ- Τ 21 - 1 ΞΑ. 1 - 11
ρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία». Καί σάν Π 22 - 1 ΞΒ. 1 - 6
χάθηκαν οἱ ἄγγγελοι τότε πῆγαν οἱ βο- Π 23 - 1 ΞΒ. 7 - 12
σκοί στή Βηθλεέμ καί βρῆκαν τήν Πα-
ναγία, τόν Ἰωσήφ καί τό βρέφος ξα- Δ 26 - 1 ΞΓ. 1 - 10
πλωμένο μέσα στό παχνί» Τ 27 - 1 ΞΓ. 11 - 19
Τ 28 - 1 ΞΔ. 1 - 12
Λουκ. 2.1-20. Π 29 - 1 ΞΕ. 1 - 6
Π 30 - 1 ΞΕ. 7 - 16

Δ 2 - 2 ΞΕ. 17 - 25
Τ 3 - 2 ΞΣΤ. 1 - 5
Τ 4 - 2 ΞΣΤ. 6 - 11
Π 5 - 2 ΞΣΤ. 12 - 18
Π 6 - 2 ΞΣΤ. 19 - 24

Δ 1 - 12 ΜΔ. 21 - 28
Τ 2 - 12 ΜΕ. 1 - 6
Τ 3 - 12 ΜΕ. 7 - 13
Π 4 - 12 ΜΕ. 14 - 19
Π 5 - 12 ΜΕ. 20 - 25

« ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΛΑΙΑ»

ΜΗΝΙΑΙΑΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΧΡΙΣΤ. ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΝΟΡ.ΠΝΕΥΜ. ΚΕΝΤΡ. ΜΕΛΕΤΗΣ ΑΓ.ΓΡ.

ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΑΡΧΙΜ.ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ Θ. ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ: ΤΗΛ. 2410 612 948
ΙΕΡΟΚΗΡΥΞ Ι.Μ.ΚΙΤΡΟΥΣ-ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ & ΠΛΑΤΑΜΩΝΟΣ *ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ*

ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΕΚΤΥΠΩΣΗΣ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΕΥΛΑΒΕΙΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ

ΚΑΙ ΟΙ ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ ΛΑΡΙΣΗΣ «ΜΕΛΑΝΟΣ»


Click to View FlipBook Version