74 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2004

ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2004 ΕΤΟΣ Ζ` ΤΕΥΧΟΣ 74

ΟΡΓΑΝΟ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΝΟΡΙΑΚΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ
ΜΕΛΕΤΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

ΤΗΣ ΜΙΑΣ, ΑΓΙΑΣ, ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ

Π ολλές εἶναι οἱ ἡμέρες πού ἡ ἀνθρώπινη ψυχή θέλει
νά τίς θυμᾶται καί νά τίς ἀπολαμβάνει μέ γιορτές
καί πανηγύρια.
Ὑπάρχουν γιορτές γιά νά χαροῦμε τίς ἡμέρες τῶν
γενεθλίων μας ἤ ἄλλων ἐπετείων
τῆς προσωπικῆς μας καί οἰκογε-
νειακῆς μας ζωῆς.
Ὑπάρχουν ἡμέρες ἀφιερωμένες
σέ ἱστορικά γεγονότα, ἡμέρες ἀφιε-
ρωμένς σέ σπουδαῖες ἐπιστημονι-
κές ἤ κοινωνικές προσωπικότητες,
ἀλλά καί ἡμέρες ἀφιερωμένες στή
μητέρα, στόν ἐκπαιδευτικό, στόν
μαθητή, στήν ἀγάπη, στήν εἰρήνη.

Βέβαια ὅλες αὐτές οἱ ἡμέρες ἄν καί θεσμοθετήθηκαν
γιά νά φέρουν λίγη χαρά καί νά προσφέρουν κάποια
ψυχαγωγία

2 ΑΠΡΙΛΙΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΛΑΙΑ

στήν πολύμοχθη ζωή μας., ἐν τούτοις καί πάλι ὁ ἄνθρωπος
δέν μπόρεσε νά ἀλλάξει ἤ νά ἐξαλείψει κάτι ἀπό τό βάρος τῆς
ζωῆς του. Γιά τόν σκοπό αὐτό ὁ ἄνθρωπος σοφίζεται καί θε-
σμοθετεῖ κι ἄλλες ἡμέρες ἑορτῶν. Ἔτσι ἔχουμε τήν ἡμέρα τοῦ
κερασιοῦ, τοῦ κάστανου, τῆς θαλάσσης, τοῦ κρασιοῦ, τῶν
λουλουδιῶν καί ὅ,τι ἄλλο ἐπινοήσει ἡ ἀνθρώπινη φαντασία
Ὅμως μέσα στήν ἀνθρώπινη ἀνάγκη τῆς ψυχαγωγίας μιά ἡ-
μέρα ἔλειπε. Ἡ ἡμέρα ἐκείνη πού θά εἶναι ἀφιερωμένη στή
Χαρά.

Καί βλέπει κανείς ὅτι ἐνῶ ἔχουμε τόση ἀνάγκη ἀπό
τήν χαρά κανείς δέν μπόρεσε νά θεσμοθετήσει μιά τέτοια
ἡμέρα ἀφιερωμένη στήν χαρά. Πῶς νά χαρεῖ ὁ ἄνθρωπος
ὅταν ἡ ζωή του εἶναι γεμάτη προβλήματα, πόνο, ἀρρώ-
στεια, θλίψη καί πένθος. Ποιός θά τολμοῦσε νά γιορτά-
σει τήν ἡμέρα τῆς χαρᾶς ὅταν ὅλα γύρω θά ἦταν σκεπα-
σμένα μέ τήν ἀπειλή τοῦ θανάτου; Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι γι-
ορτάζουν καί χαίρονται ἐξωτερικά, ἀλλά καί ὅλοι οἱ ἄν-
θρωποι ξέρουν ὅτι ὅλες οἱ γιορτές ἀφήνουν στό βάθος
μιά θλίψη, γιατί ἡ πραγματικότητα τῆς ζωῆς μᾶς φωνάζει
ὅτι �Ἡ ὥρα περνᾶ, ὁ χρόνος κυλᾶ κι ὅλα τελειώνουν�.

Ὅμως μέσα σ' αὐτό τό βαρύ κλῖμα τῆς ζωῆς τοῦ ἀν-
θρώπου μόνον Ἕνας μπόρεσε νά φέρει τήν χαρά στόν ἄνθρω-
πο.. Αὐτός πού εἶπε: �Ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ
ζωή� Ιω Ιδ-6. Καί βέβαια δέν τό εἶπε μόνο, ἀλλά καί τό ἀπέ-
δειξε μέ τήν ἀνάσταση τόσων ἀνθρώπων καί κυρίως μέ τήν
δική του Ἀνάσταση. Ἔτσι ἔγινε ἡ ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ
Κυρίου μας, ἡμέρα χαρᾶς, ὥστε γεμάτοι χαρά νά φψνάζουν
οἱ ἅγιοί μας. Ἀνέστη Χριστός καί χαίρουσιν ἄγγελοι, ἀνέστη
Χριστός καί οὐδείς ἐπί μνήματος.

Ἀνέστη Χριστός, ἡ χαρά μας.

ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΛΑΙΑ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 3

ΣΥΓΧΩΡΗΣΕ ΤΗΝ ΚΑΚΙΑ ΜΑΣ

π όσο μεγάλα καί πόσο σπουδαῖα εἶναι τά ἔργα
σου, Κύριε!!! Κανείς δέν θά μπορέσει νά
ὑμνήσει τό μεγαλεῖο Σου. Ἀκόμη, πόσο βαθύς
καί πόσο δραστικός εἶσαι στίς ἐνέργειές σου
Κύριε !!! κανείς δέν θά μπορέσει νά φθάσει καί
νά κατανοήσει τήν σκέψη σου, Κύριε.

Εἶναι ἀνερμήνευτα τά ἔργα σου, Κύριε, καί ἀνεξε-
ρεύνητες οἱ βουλές Σου, ἀλλά καί ἡ φιλανθρωπία Σου,
Κύριε, μαζί μέ τήν ἀπεριόριστη ἀγάπη σου εἶναι ἀδύ-
νατον νά κατανοηθοῦν ἀπό τήν ἀνθρώπινη λογική δύ-
ναμη καί τό ἀνθρώπινο ψυχικό συναίσθημα.

Δημιούργησες ἕναν κόσμο καί ἔβαλες τό κατ' εἰ-
κόνα καί καθ' ὁμοίωσιν πλάσμα σου, τόν ἄνθρωπο,
νά τόν ἐξουσιάζει, κι αὐτός ἀντί νά ἐργασθεῖ μέ χαρά
κι εὐγνωμοσύνη γιά τήν μεγάλη τιμή πού τοῦ ἔκαμες
θέλησε νά πειθαρχήσει στόν διάβολο κι ἔτσι ξέπεσε
ἀπό τό μεγαλεῖο τίς δικῆς Σου τιμῆς.

Ὅμως καί πάλι τό μέγεθος τῆς ἀγάπης Σου δέν ἐγκα-
τέλειψε τόν ἄνθρωπο στήν ἀσχήμια τῆς πτώσεώς του. Ἔ-
τσι, ἦλθες στήν γῆ, ἔγινες ἄνθρωπος γιά νά κάνεις τόν ἄν-
θρωπο θεό. Ἀλλά ἡ ἀχαριστία τοῦ ἀνθρώπου πού σέ ἔ-
βρισε, σέ ἐνέπαιξε, σέ ράβδισε, σέ σταύρωσε, καί πάλι δέν
σ' ἔκανε νά θυμώσεις, ἀλλά ἀναστήθηκες χαρίζοντας
στόν ἄνθρωπο τήν αἰωνιότητα κοντά Σου.

Ἀναστήθηκες γιά νά μᾶς ἀνοίξεις τόν δρόμο γιά τήν
αἰωνιότητα. Ἀναστήθηκες γιά νά χαρίσεις τό μεγαλεῖο
τῆς Βασιλείας Σου σ' ὅσους θέλουν νά γίνουν τά ἐκλεκτά
παιδιά σου.

Σ' αὐτά τά ἐκλεκτά παιδιά σου βάλε κι ἐμᾶς τούς ἁ-
μαρτωλούς, Κύριε, γιατί ἀναγνωρίζουμε τήν ἁμαρτωλό-
τητά μας καί τήν ἀπέραντη ἀγάπη Σου καί σέ παρακα-
λοῦμε συγχώρησε τήν κακία μας. ᾿Αμήν.

4 ΑΠΡΙΛΙΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΛΑΙΑ

ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ

Ἐκεῖνο τό ὁποῖο ἀναστήθηκε ἐκ νεκρῶν
ἄνθρωπος ἦταν ἤ Θεός;

Ὁ ἀπ.Πέτρος, πού γνωρίζει τά γεγονότα
καλύτερα ἀπό μᾶς, ἐξηγεῖ λέγοντας· �Κατέβα-
σαν αὐτόν ἀπό τόν σταυρό καί τόν ἔβαλαν στό
μνημεῖο· ὁ Θεός ὅμως τόν ἀνέστησε ἐκ νε-
κρῶν� Πρξ.13.29. Λοιπόν τό νεκρό σῶμα τοῦ Ἰη-
σοῦ, τό ὁποῖο κατέβασαν ἀπό τόν σταυρό καί
τό τοποθέτησαν σέ μνημεῖο καί τό ὁποῖο ἐντα-
φιάσθηκε…, αὐτό ἀνέστησε ὁ Λόγος…. Διότι
αὐτός πού δίδει ζωή σέ ὅλους τούς νεκρούς, ἔ-
δωσε ζωή καί στόν ἄνθρωπο πού γεννήθηκε ἐκ
τῆς Παρθένου καί τόν ὁποῖο ὁ Λόγος ἀνέλαβε
ἐπάνω του.. Διότι ἄν Αὐτός, ἐνῷ ἦταν ἐπάνω
στόν σταυρό, ἀνέστησε τά νεκρά σώματα τῶν
ἁγίων τά ὁποῖα εἶχαν διαλυθεῖ πολύ πρίν, πολύ
περισσότερο μπορεῖ νά ἀναστήσει τό σῶμα πού
φόρεσε ὁ Λόγος καί ὁ ὁποῖος εἶναι πάντοτε ζω-
ντανός…

Ἡ ζωή δέν εἶναι δυνατόν νά πεθάνει, ἀλλά
μᾶλλον δίδει ζωή στούς νεκρούς.… Αὐτό δέ πού
πέθανε καί ἀναστήθηκε ἦταν ἡ ἀνθρώπινη φύ-
ση… τήν ὀποία φόρεσε ὁ Λόγος γιά χάρη μας…

Ἡ θεότης λοιπόν τοῦ Υἱοῦ εἶναι αὐτή πού
θυσιάζει καί παίρνει πίσω πάλι τήν ζωή τοῦ ἀν-
θρώπου τόν ὁποῖο ντύθηκε, διότι ἀνέλαβε ὁλό-
κληρο τόν ἄνθρωπο μέ ὅλες του τίς ἀδυναμίες
ἐκτός τῆς ἁμαρτίας, γιά νά ζωοποιήσει πάλι αὐ-
τόν ὁλόκληρο καί μαζί μέ αὐτόν τούς νεκρούς.

Μ.ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΛΟΓΟΣ ΕΠΕ τ.12 σ.264-275

ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΛΑΙΑ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 5

ΓΚΡΕΜΙΣΕ ΤΑ ΕΙΔΩΛΑ

Τ ά ἀνόητα καί χαμένα λόγια τῶν ἀθέων ἀνθρώπων
εἶναι τόσα πολλά πού ἀναγκαστικά ἀποκαλύπτουν
τόν παραλογισμό τους. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀρνεῖται
τόν Θεό γίνεται χειρότερος κι ἀπό τά ζῶα, τά ὁποῖα
πάντοτε ἀναγνωρίζουν καί εὐγνωμο-
νοῦν τό ἀφεντικό τους. Μιλοῦν οἱ ἄ-
θεοι καί διαμαρτύρονται γιατί κάποι-
οι χριστιανοί γκρέμιζαν τά ἀγάλμα-
τα. Ποτέ τους ὅμως δέν διαμαρτυρή-
θηκαν γιατί οἱ ἄθεοι κατεδίωκαν μέ
φρικτά μαρτύρια τούς χριστιανούς.
Ὁ χριστιανός κι ἄν γκρέμιζε, γκρέμι-
ζε τό ἐφήμερο καί τό ἄψυχο πού ἦταν
δημιούργημα τοῦ ψεύδους καί τῆς ἀ-
πάτης. Οἱ ἄθεοι ὅμως ὁδηγοῦσαν στό
μαρτύριο τόν ἄνθρωπο, τόν αἰώνιο
καί τόν ἔμψυχο πού εἶναι δημιούργημα τῆς ἀληθείας.

Ἔτσι ἐνεργοῦσε καί ὁ μάρτυς ἅγ.Θεόδωρος. Ἔβλεπε
τήν ἀλήθεια τοῦ χριστιανισμοῦ καί τό ψεῦδος τῶν εἰδώλων
καί θύμωνε. Πήγαιναν οἱ ἄνθρωποι καί παρακαλοῦσαν τά
εἴδωλα νά φύγει ἡ ἀνομβρία καί δέν ἐγίνετο τίποτε. Ἔκα-
ναν προσευχή οἱ χριστιανοί κι ἄνοιγαν οἱ οὐρανοί. Θυσία-
ζαν οἱ εἰδωλολάτρες στούς θεούς τους καί οἱ ψυχές τῶν ἀν-
θρώπων ἔμεναν ἄδειες. Τελοῦσαν τά ἱ.Μυστήρια οἱ χριστια-
νοί καί γέμιζαν οἱ καρδιές τους μέ χαρά καί ἀγαλλίαση.

6 ΑΠΡΙΛΙΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΛΑΙΑ

Δέν ἄντεξε, λοιπόν ὁ ἅγ.Θεόδωρος αὐτόν τόν ἐμπαιγμό
καί μιά μέρα πῆγε καί γκρέμισε τά εἴδωλα στόν τόπο του.

Ἀμέσως ὁ ἅγιος συλλαμβάνεται καί ὁδηγεῖται σέ φρι-
κτά βασανιστήρια. Σάν θηρία ἀνήμερα καί πεινασμένα καί
δίχως αἰσθήματα ρίχτηκαν πάνω του. Τόν ὁδήγησαν πάνω
σέ μιά σιδερένια σχάρα. Ἔβαλαν ἀπό κάτω ἀναμμένα
κάρβουνα κι ἀπό πάνω ξάπλωσαν γυμνό τόν ἅγιο. Γρήγο-
ρα ὅμως τόν ἔβγαλαν γιά νά μή πεθάνει καί γιά νά μπο-
ροῦν νά ἀπολαύσουν πιό πολύ τόν βασανισμό του. Ἔτσι
ὅπως ἦταν μισοκαμμένος τόν πῆραν καί τόν ἔδεσαν στήν
οὐρά ἑνός γαϊδάρου. Κατόπιν ἔδειραν τό ζῶο τό ὁποῖο ἄρ-
χισε νά τρέχει στούς δρόμους τῆς πόλης, σύροντας τό σῶμα
τοῦ γενναιόψυχου ἁγίου.

Ὅμως ὁ ἅγιος καί πάλι ἄντεξε καί στό μαρτύριο αὐτό,
γι' αὐτό καί ἔδωσαν ἐντολή νά τόν σταυρώσουν καί νά
τόν ἀφήσουν ἐκεῖ μέχρι νά πεθάνει. Ἔτσι καί ἔγινε.

Βέβαια τό θαυμαστό στήν ὅλη ὑπόθεση δέν ἦταν μόνον ὁ
ἀγῶνας καί τό μαρτύριο τοῦ ἁγίου, ἀλλά καί ἡ καρτερικότη-
τα τῆς μητέρας του, τῆς ἁγ.Φιλίππης. Ἡ μητέρα τοῦ ἁγίου ἦ-
ταν παροῦσα σέ ὅλα τά μαρτύρια τοῦ παιδιοῦ της κι ἐνῶ
τρυποῦσε τήν μητρική καρδιά της δίστομη ρομφαία, αὐτή
τοῦ συμπαραστάθηκε ὡς πραγματική χριστιανή.

Ἡ ἁγία μητέρα δέν ἔτρεξε νά δωροδοκήσει τούς δημίους
τοῦ παιδιοῦ της. Δέν συμβούλεψε τό παιδί της νά ἀρνηθεῖ
τόν Χριστό γιά νά περάσει καλά στή ζωή του. Ἡ ἁγ.Φιλίππη
εἶχε μάθει στό παιδί της νά ἀναζητᾶ πρῶτα τήν Βασιλεία τοῦ
Θεοῦ καί μετά τά ἐπίγεια ἀγαθά. Γι' αὐτό καί φρόντισε νά
πλησιάσει τόν δήμιο, πού τήν εἰρωνεύετο γιά τό κατάντημα
τοῦ παιδιοῦ της, καί νά τοῦ πεῖ.

— Ὅταν σταυρώσεις τό παιδί μου τότε θά εἶμαι ἡ πιό
εὐτυχισμένη μάννα τοῦ κόσμου, γιατί θά ἔχω κάποιον νά
πρεσβεύει καί γιά μένα στόν Κύριο τῆς ζωῆς.

Γι' αὐτό καί ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τόν ἅγ.Θεόδωρο τῆς
Παμφυλίας στίς 19 Ἀπριλίου, γιά νά ἔχουμε στούς οὐρ-
ναούς ἀκόμη ἕναν ἅγιο πού θά πρεσβεύει καί γιά μᾶς.

ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΛΑΙΑ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 7

ΑΠΡΙΛΙΟΣ

ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Μ ῆνας τῆς ἀνοίξεως καί τῶν λουλουδιῶν εἶναι ὁ
Ἀπρίλιος. �Μῆνας λουλουδᾶτος�, μῆνας μέ τά ρόδα
ὅπως τόν ὀνομάζουν καί τά δημοτικά μας
τραγούδια, ἀλλά εἶναι κι ὁ μῆνας τῶν ἀνέμων, γι' αὐτό καί οἱ
σκηνῖτες ἀποφεύγουν νά τόν ὀνομάζουν ὅποτε ἀναφέρονται
στούς μῆνες τοῦ ἔτους.
Ἀπρίλιος. Ὄνομα λατινικό
Aprilis, ἐκ τοῦ aperire = ἀνοίγειν.
Εἶναι ὁ τέταρτος μῆνας τοῦ ἔτους
κατά τό Ἰουλιανό καί τό Γρηγορι-
ανό ἡμερολόγιο, ἀλλά ὁ δεύτερος
μῆνας κατά τό Ρωμαϊκό ἔτος.
Σ' ἕνα δημοτικό τραγούδι φαί-
νεται πολύ περιγραφικά ἡ ὀμορφιά τῆς ἀνοίξεως πού συνδυ-
άζεται μέ τήν χαρά τῶν κτηνοτρόφων γιά τήν νέα βλάστη-
ση, ἀλλά καί μέ τήν αἰσθητή παρουσία τῆς γιορτῆς τοῦ ἁγ.
Γεωργίου. Τήν γιορτή αὐτή ὁ λαός τήν πανηγυρίζει μέ πα-
σχαλινή λαμπρότητα. Ἡ γιορτή τοῦ ἁγ.Γεωργίου μαζί μέ τήν
Λαμπρή κυριαρχοῦν μέσα στόν μῆνα αὐτό, γι' αὐτό καί ὁ μῆ-
νας Ἀπρίλιος ὀνομάζεται καί �Ἁηγιωργίτης� καί �Λαμπριά-
της�.
Οἱ γεωργοί τόν προσέχουν πολύ γιά τήν εὐδοκίμηση τῶν
σπαρτῶν, καί ἔχουν διατυπώσει παροιμίες ἀνάλογες, πού
εὔχονται νά τούς βρέξει ὅσο περισσότερο μπορεῖ.
Λέγει λοιπόν, ἀνάλογα μέ τόν τόπο, τά ἑξῆς ὁ λαός:
Ἄν βρέξει ὁ Ἀπρίλης Ἄν κάμει ὁ Μάρτης
δυό νερά, δυό νερά,
κι ὁ Μάης ἄλλο ἕνα, ἤ κι' ὁ Ἀπρίλης ἄλλο ἕνα,
χαρά σ' ἐκεῖνα τά σπαρτά χαρά σ' ἐκεῖνον τόν ζευγᾶ,
πού 'ναι στή γῆ σπαρμένα πού' χει πολλά σπαρμένα.

8 ΑΠΡΙΛΙΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΛΑΙΑ

Τά νερά τῆς βροχῆς τοῦ Ἀπριλίου καί μάλιστα τήν
πρωταπριλιά, τά μαζεύουν οἱ κάτοικοι τῆς Θράκης, γιατί
τά θεωροῦν πολύ εὐεργετικά �διά τίς θέρμες�, ὅπως ὀνο-
μάζουν τόν πυρετό. Μάλιστα τό νερό αὐτό τό βάζουν μέσα

σέ μπουκάλια γιά νά πίνει ὁ ἀσθε-
νής.

Εἶναι πολύ κακή καί ἡ εἰδωλο-
λατρική συνήθεια πού ἔχουμε νά ἀ-
φιερώνουμε τήν ἡμέρα τῆς πρωτα-
πριλιᾶς στόν διάβολο, στόν ἄρχο-
ντα τοῦ ψεύδους, ἀφοῦ τό θεωροῦ-
με μεγάλη ἐξυπνάδα τό νά ποῦμε ἕ-
να ψέμα. Τό περίεργο ὅμως εἶναι ὅτι δέν ἔχουμε καμμιά ἡ-
μέρα ἀφιερωμένη στήν ἀλήθεια.
Ὁ Ἀπρίλιος ὅση χαρά κι ἄν μᾶς δίδει, γιατί μᾶς φέρ-
νει τά λουλούδια καί μυρίζει καλοκαίρι, δέν πρέπει νά
ξεχνοῦμε ὄτι ἔχει ἀκόμη πολλά κρύα. Ἔτσι ἐπισημαίνει ὁ
λαός μέ τήν σοφία του. �τό κρύο φύλαε ὥς τ' Ἀπριλιοῦ
τίς δώδεκα· ἀκόμα καί στίς δεκαχτώ πέρδικα ψόφησε στ'
αὐγό�.
Ἐπειδή αὐτός ὁ μῆνας δέν φημί-
ζεται γιά τήν καρποφορία του, οὔτε
καί γιά τήν σοδιά τῶν καρπῶν γι'
αὐτό καί λέγεται �ξεροκοφινᾶς� ἤ
καί �τιναχτοκοφινίδης�, διότι τόν
μῆνα αὐτό τελειώνουν ὅλες οἱ σοδιές
τῶν γεωργῶν καί δέν ἔχουν πλέον
στίς ἀποθῆκες τους τίποτα γιά τρο-
φή, περιμένοντας τήν νέα συγκομιδή.
Ὅμως ὁ μῆνας αὐτός ὅλους μᾶς
ἀποζημιώνει μέ τήν μεγάλη καί χαρούμενη γιορτή τῆς Πα-
σχαλιᾶς. Μιᾶς γιορτῆς πού ὅλοι τήν περιμένουν μέ μιά
μυστική χαρά καί μέ μιά ἐλπίδα ζωῆς στήν ψυχή τους.

ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΛΑΙΑ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 9

16ο

3) Ὑπέρ τῆς εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου, εὐστα-
θείας τῶν ἁγίων τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησιῶν καί τῆς τῶν πά-
ντων ἑνώσεως, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Τώρα ἡ Ἐκκλησία, μᾶς βοηθᾶ νά ξεφύγουμε ἀπό τόν ἑ-
αυτό μας καί νά ἀγκαλιάσουμε τά προβλήματα καί τίς δυ-
σκολίες ὅλων τῶν ἀνθρώπων.

α) Ὑπέρ τῆς εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου. Ἡ Ἐκ-
κλησία εὔχεται γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους χωρίς διάκριση
σέ πιστούς καί ἀπίστους, διότι εἴμαστε παιδιά τοῦ μόνου
ἀληθινοῦ Θεοῦ. Μπορεῖ νά εἴμαστε παιδιά ἄτακτα, ἄθεα,
ἄπιστα, ὅμως εἴτε τό θέλουμε, εἴτε ὄχι δέν πλασθήκαμε μό-
νοι μας. Ἔτσι ἡ Ἐκκλησία εὔχεται νά ὑπάρχει ἡ εἰρήνη
τοῦ Θεοῦ σ' ὅλον τόν κόσμο. Εἰρήνη ἀπό πολέμους, εἰρήνη
ἀπό διαμάχες, εἰρήνη ἀπό ψυχολογικές ἀκαταστασίες.

β) εὐσταθείας τῶν ἁγίων τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησιῶν. Εὔχε-
ται γιά νά ὑπάρχει στίς Ἐκκλησίες τοῦ Θεοῦ ἡ σταθερή πί-
στη, τό ὀρθόδοξο φρόνημα, ὁ σωστός τρόπος ζωῆς, γιά νά
εἶναι ἡ πορεία τοῦ σκάφους τῆς Ἐκκλησίας μας σταθερή
καί ὄχι ταλαντευομένη. Ὅταν στήν Ἐκκλησία ὑπάρχουν
ταραχές, αἱρέσεις, διαμάχες, παρανομίες, ἀνήθικη ζωή, κο-
σμικές ἐπιθυμίες τότε ὁ λαός τοῦ Θεοῦ ὁδηγεῖται στήν κα-
ταστροφή κι ὄχι στήν σωτηρία του. Γι' αὐτό καί εὐχόμαστε
νά εἶναι καλά ριζωμένη ἡ Ἐκκλησία μας.

10 ΑΠΡΙΛΙΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΛΑΙΑ

γ) καί τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως. Δέν ἀναφέρεται στήν ἑνό-
τητα μεταξύ τῶν διαφόρων δογμάτων, ἀλλά στήν ἑνότητα τῶν
ἀνθρώπων κάτω ἀπό ἕνα καί μοναδικό δόγμα, τήν Ἀλήθεια
στό πρόσωπο τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ, μέ ἕνα πιστεύ-
ω, ἕνα τρόπο ζωῆς, ἕνα σκοπό. Αὐτό ἦταν καί τό θέλημα τοῦ
Κυρίου μας Ιω Ια-52 � ἵνα καὶ τὰ τέκνα τοῦ Θεοῦ τὰ διεσκορπι-
σμένα συναγάγῃ εἰς ἕν�. Αὐτό ἐκφράζουμε κι ἐμεῖς ὅταν συνα-
ντώμεθα στήν θ. λειτουργία. Πηγαίνουμε γιά νά ἑνωθοῦμε καί
ἔμπρακτα μέ τούς ἄλλους πιστούς, μέ τούς ὁποίους συναποτε-
λοῦμε τήν Ἐκκλησία καί νά ζοῦμε αὐτό πού πραγματικά εἴμα-
στε, τέκνα Θεοῦ. Νά δείξουμε στόν Κύριό μας ὅτι θέλουμε νά
εἴμεθα, μέλη τοῦ λαοῦ του, μέλη τοῦ σώματός του καί νά βρι-
σκόμαστε ὅπου βρίσκεται κι Αὐτός, μέ ἀποκορύφωμα τῆς ἐπι-
θυμίας μας αὐτῆς τήν Κοινωνία τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματός
Του. Σχολιάζοντας δέ ὁ ἀπ.Παῦλος (Α Κρ Ιβ-25-27) τό θέμα αὐτό
λέγει ὅτι ἄν θέλουμε νά εἴμεθα μέλη ἑνός σώματος πρέπει νά μή
εἴμεθα διεσπασμένοι, ἀλλά ὅπου εἶναι τό σῶμα ἐκεῖ νά εἴμαστε
κι ἐμεῖς, τό ἴδιο νά πάσχουμε κι ἐμεῖς, τό ἴδιο ἐνδιαφέρον νά
δείχνουμε κι ἐμεῖς.. Ὅταν ὁ Χριστός στήν θ.λειτουργία θυσιάζε-
ται κι ἐμεῖς ἀπουσιάζουμε ἤ κοιμόμαστε τότε δέν εἴμαστε ἕνα
σῶμα Χριστοῦ γιατί Ἐκεῖνος πάσχει γιά μᾶς κι ἐμεῖς ἀναπαυό-
μαστε καί δέν πάσχουμε γιά Ἐκεῖνον καί δέν εἴμαστε παρόντες.

4) Ὑπέρ τοῦ ἁγίου οἴκου τούτου, καί τῶν μετά πίστεως, εὐ-
λαβείας καί φόβου Θεοῦ εἰσιόντων ἐν αὐτῷ τοῦ Κυρίου δεη-
θῶμεν. Οἱ εὐχές τώρα ἀρχίζουν νά γίνονται πιό συγκεκριμένες.
Εἶναι εὐχές πού ἀπευθύνονται στόν ἱ.ναό πού φιλοξενεῖ τήν ὅ-
λη τελετουργία τῆς Θυσίας τοῦ Κυρίου, ἀλλά καί στούς χριστι-
ανούς πού προσέρχονται σ' αὐτόν, μέ πίστη, μέ εὐλάβεια καί
μέ φόβο Θεοῦ. Ἄν δέν προσέρχεται κανείς μέ τά τρία αὐτά στο-
λίσματα τῆς ψυχῆς ὁ Κύριος θά τόν ἀπορρίψει. Θά ἔλθει καί θά
τοῦ πεῖ Μτ Κβ-12 �ἑταῖρε, πῶς εἰσῆλθες ὧδε μὴ ἔχων ἔνδυμα
γάμου;� Οἱ τρεῖς αὐτές ἀρετές εἶναι βασικότατες γιά νά μπορέ-
σει κανείς νά ζήσει καί νά κατανοήσει τό μυστήριο τῆς Θυσίας
καί νά γίνει δεκτικός τῶν εὐεργεσιῶν της.

Μέ τήν πίστη μας δημιουργοῦμε τίς προϋποθέσεις ὥστε νά
μπορέσουμε νά βιώσουμε τά γεγονότα τῆς Θυσίας τοῦ Κυρίου
μέ μιά ὑπέρβαση τῆς ἁμαρτωλῆς λογικῆς μας.

ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΛΑΙΑ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 11

Μέ τήν εὐλάβειά μας δημιουργοῦμε τό κατάλληλο κλῖμα
καί ἔδαφος γιά ν' ἀναπτυχθοῦν καί καρποφορήσουν μέσα
μας οἱ εὐλογίες τοῦ Θεοῦ.

Μέ τόν φόβο δέ, περιφρουροῦμε τήν ὕπαρξή μας γιά νά
μήν εἰσέλθει ὁ πειρασμός καί μᾶς καταστρέψει τήν ὀμορφι-
ά τῆς θ.Μυσταγωγίας μέ τήν ἐπιπολαιότητα, ἤ μᾶς κλέψει
τήν ἀγάπη πρός τόν Κύριό μας μέ τήν ἐξοικείωση, καί μᾶς
ἀποσπάσει τόν νοῦ μας σέ πράγματα φτωχά καί γήινα.

Σήμερα σέ μᾶς τούς χριστιανούς πού πηγαίνουμε στήν
ἐκκλησία πολλές φορές ἡ πίστη δέν ὑπάρχει, διότι ὄχι μόνο
δέν θά ἀπουσιάζαμε ἀπό τήν θ.λειτουργία, ὄχι μόνο θά
κοινωνούσαμε συχνά, ἀλλά καί θά νιώθαμε ὅτι χάσαμε
κάτι πολύ σπουδαῖο μέ τό νά μή πᾶμε μιά Κυριακή στήν
ἐκκλησία. Ἀκόμη ἄν πιστεύαμε σέ ὅσα διαδραματίζονται
κατά τήν θ.λειτουργία δέν θά λέγαμε �ἐγώ πηγαίνω ἄλλες
ὧρες καί προσεύχομαι, ὅταν δέν ἔχει κόσμο � ἤ �δέν πη-
γαίνω ἀφοῦ ὁ παπᾶς καί ὅσοι εἶναι ἐκεῖ μέσα εἶναι ὑπο-
κριτές� καί ἄλλα πολλά.

Ἀκόμη δέν ἔχουμε καί εὐλάβεια διότι ποτέ δέν θά μι-
λούσαμε μέσα στήν ἐκκλησία. Ποτέ δέν θά κοιτούσαμε ἐδῶ
κι ἐκεῖ. Ποτέ δέν θά κοιτούσαμε τί φορᾶ ὁ ἕνας καί τί ὁ
ἄλλος. Θά εἴχαμε πιό κατανυκτικές ψαλμωδίες, πιό θερμές
θ.λειτουργίες, πιό ἀσκανδάλιστους λογισμούς. Δέν θά λε-
ρώναμε ποτέ μέ κεριά τά δάπεδα, οὔτε μέ λάδια τίς κανδῆ-
λες. Θά μαθαίναμε νά κοινωνοῦμε σωστά, ἐμεῖς καί τά παι-
διά μας. Δέν θά ἀφήναμε ἄτακτα τό κάθισμά μας κ.ἄ.

Φυσικά οὔτε καί φόβος ὑπάρχει, διότι θά ψέλναμε πιό σε-
μνά καί θά εἴμασταν λιγότερο φιλάργυροι. Δέν θά εἴχαμε
ἀντιλογία στίς ἐντολές τοῦ ἐφημερίου. Θά εἴχαμε μέσα στόν ἱε-
ρό ναό προσεκτικό βάδισμα καί φυσικά σεμνότερο ἔνδυμα ὄ-
χι μόνο στήν θ.λειτουργία, ἀλλά καί κατά τούς γάμους, τά βα-
πτίσια καί πάντοτε. Πῶς πρέπει ἐμεῖς νά στεκόμαστε στόν
ἱ.Ναό ὅταν ὁ Κύριος λέγει στόν Μωϋσῆ Ἔξ.20.26. Ἀναβαίνο-
ντας τά σκαλιά γιά νά ἔλθεις στό θυσιαστήριό μου, δέν θέλω
νά φαίνεται ἡ ἀσχήμια τοῦ σώματός σου, ἀλλά καί ὁ λαός �ὅ-
ταν εἰσπορεύωνται εἰς τήν σκηνήν τοῦ Μαρτυρίου, νίψο-
νται ὕδατι καί οὐ μή ἀποθάνωσιν�Ἔξοδ.30.20.

12 ΑΠΡΙΛΙΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΛΑΙΑ

5) Ὑπέρ τῶν εὐσεβῶν καί ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τοῦ Κυρί-
ου δεηθῶμεν. Τώρα ἀναφερόμαστε σ' αὐτούς πού εἶναι μέν ὀρ-
θόδοξοι χριστιανοί ἀλλά ζοῡν καί μέ εὐσέβεια. Δηλαδή μπορεῖ
κανείς νά εἶναι μέν ὀρθόδοξος χριστιανός καί νά μήν εἶναι εὐ-
σεβής καί ἀντίστροφα. Τό νά λέγομαι ὀρθόδοξος χριστιανός
δείχνω τό τί πιστεύω, ἐνῶ μέ τήν εὐσέβειά μου κάνω πράξη
τό πιστεύω μου στήν ζωή μου. Ἄν δέν ὑπάρχουν καί τά δύο
στή ζωή μας τότε δέν εἴμαστε ἀληθινοί, ἀκέραιοι, ὁλοκληρωμέ-
νοι χριστιανοί ἑπομένως γιά τόν Θεό ἄχρηστοι, ὅπως καί γιά
μᾶς εἶναι ἄχρηστο τό αὐτοκίνητο πού δέν ἔχει ρόδες ὅσο καλό
κι ἄν εἶναι.
Ἄν ἔχω ὀρθόδοξο φρόνημα καί δέν ἔχω καί εὐσέβεια εἶμαι
ὑποκριτής γιατί ἄλλα λέω κι ἄλλα πράττω. Ἄν ὅμως ἔχω εὐσέ-
βεια καί δέν ἔχω ὀρθόδοξο φρόνημα τότε εἶμαι ἀνθρωπιστής
ἀφοῦ τήν εὐσέβειά μου δέν τήν ἐφαρμόζω ὡς θέλημα Θεοῦ, ἀλ-
λά γιατί ἔτσι ἀρέσει σέ μένα. Μόνο, λοιπόν ὁ εὐσεβής καί ὀρθό-
δοξος χριστιανός εἶναι πραγματικό καί ἀληθινό μέλος τοῦ σώ-
ματος τοῦ Κυρίου. Τό αἴτημα αὐτό εἰσήχθη κατά τήν Τουρκο-
κρατία, καί τό διετήρησε ἡ Ἐκκλησία γιά νά περιφρουρήσει
τόν λαό ἀπό φιλορωμαιοκαθολικές καί φιλοπροτεσταντικές ἐ-
νέργειες κάποιων διοικητικῶν παραγόντων τῆς πολιτείας μετά
τήν ἀπελευθέρωση. Φυσικά ἡ εὐχή δέν γίνεται ἐγωϊστικά, ἀλλά
ἀπό ἀγάπη γιά ἐκείνους πού ἐνῶ ἀγωνίζονται, ἀντιμετωπίζουν
προβλήματα καί δυσκολίες. Δυσκολίες ἀπό τούς συγγενεῖς καί
φίλους πού δέν ἀφήνουν τούς ἄλλους νά ζήσουν μέ εὐλάβεια
καί φόβο Θεοῦ καί πολλές φορές ἐμπαίζουν καί γίνονται χειρό-
τεροι κι ἀπό τόν διάβολο. Δυσκολίες ἀπό κοσμικούς παράγο-
ντες πού ἐπινοοῦν τρόπους γιά νά ἐμποδίσουν τούς πιστούς ἀ-
πό τήν ἐφαρμογή τοῦ θ.Θελήματος.
Δυσκολίες λόγω τῶν φυσικῶν καιρικῶν ἤ γεωγραφικῶν
συνθηκῶν ὅπου δέν ὑπάρχουν ἱερεῖς νά λειτουργήσουν, νά ἐξο-
μολογήσουν καί νά κοινωνήσουν τούς πιστούς.
Γιά ὅλους αὐτούς λοιπόν πού θέλουν νά ζήσουν εὐσεβῶς,
ἀλλά δέν βρίσκουν τίς κατάλληλες προϋποθέσεις, εὔχεται ἡ ἐκ-
κλησία μας, κι ἐμεῖς στίς προσευχές μας.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΛΑΙΑ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 13

Η ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ

ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Ο ταν συγχωρεῖς, κερδίζεις περισσότερα ἀπὸ ἐκεῖνα
ποὺ δίδεις», λέει χαρακτηριστικὰ ὁ Ἅγιος Ἰωάν-
νης ὁ Χρυσόστομος. Μιλάει ἁπλά, ἐποικοδομητι-
κά, θέλοντας νά μᾶς παιδαγωγήσει σὲ μία ἐποχὴ
ποὺ τὸ ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ μοιάζει νὰ ἰσχύει περισ-
σότερο παρὰ ποτέ. Ἂς παρακολουθήσουμε ὅσα ἐκεῖνος δι-
δάσκει. Μοιάζουν γνωστὰ κι ἁπλά.

Παραμένουν ὅμως στὴ πράξη
δύσκολα καὶ μακρινά...

Θέλεις νὰ μάθεις τὴ σημασία
τῆς ἀρετῆς; Τὰ ἑξῆς παραγγέλλει ὁ
Θεὸς στοὺς ἀνθρώπους: «Κανεὶς
ἀπό σᾶς ἂς μὴ διατηρεῖ στὴν καρδιὰ του κακία γιὰ τὸν ἀ-
δελφό του» καὶ «κανεὶς ἂς μὴ συλλογίζεται τὴν κακίαν
τοῦ ἄλλου». Βλέπεις; Δὲν λέει μόνο, συγχώρεσε τὸ κακὸ
τοῦ ἄλλου, ἀλλὰ μὴν τὸ ἔχεις οὔτε στὴ σκέψη σου, μὴ τὸ
συλλογίζεσαι, ἄφησε ὅλη τὴν ὀργή, ἐξαφάνισε τὴν πληγή.
Νομίζεις, βεβαίως, ὅτι μὲ τὴν ἐκδικητικότητα τιμωρεῖς ἐκεῖ-
νον ποὺ σὲ ἔβλαψε. Ὅμως τό ἀντίθετο συμβαίνει, γιατί ἐσὺ
ὁ ἴδιος σὰν ἄλλος δήμιος ἐγκατέστησες μέσα σου τὸ θυμὸ
καὶ καταξεσκίζεις τὰ ἴδια σου τὰ σπλάχνα.

14 ΑΠΡΙΛΙΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΛΑΙΑ

Ἔχεις ἀδικηθεῖ πολὺ καὶ στερήθηκες
πολλὰ ἐξαιτίας κάποιου, κακολογήθη-
κες καὶ ζημιώθηκες σὲ πολλὰ σοβαρά
θέματά σου καὶ γι αὐτὸ θέλεις νὰ δεῖς
νὰ τιμωρεῖται ὁ ἀδελφός σου; Καὶ ἐδῶ
πάλι σου εἶναι χρήσιμο νὰ τὸν
συγχωρήσεις.

Γιατί, ἐὰν θελήσεις, ἐσὺ ὁ ἴδιος νὰ ἐκ-
δικηθεῖς καὶ νὰ ἐπιτεθεῖς ἐναντίον του
εἴτε μὲ τὰ λόγια σου, εἴτε μὲ κάποια ἐ-
νέργειά σου, ἤ μὲ τὴν κατάρα σου, ὁ Θεὸς ὄχι μόνο δὲν θὰ
ἐπέμβει κατ' αὐτοῦ -ἐφόσον ἐσὺ ἀνέλαβες τὴν τιμωρία του-
ἀλλὰ ἐπιπλέον θὰ σὲ τιμωρήσει ὡς θεομάχο. Ἄφησε τὰ
πράγματα στὸ Θεό. Αὐτὸς θὰ τὰ τακτοποιήσει πολὺ καλύ-

τερα ἀπ' ὅ,τι ἐσὺ θέλεις. Σὲ σένα ἔδωσε μόνο τὴν ἐντολὴ
νὰ προσεύχεσαι γιὰ τὸν ἄνθρωπο ποὺ σὲ λύπησε...

Ἐμάλωσες μὲ κάποιον καὶ κρατᾶς μέσα σου κακία;.
Μὴν προσέλθεις στὴ Θεία Κοινωνία!

Θέλεις νὰ προσέλθεις; Συμφιλιώσου πρῶτα καὶ τότε νὰ
ἔλθεις νὰ ἐγγίσεις τὰ Ἄχραντα
Μυστήρια!

Αὐτὰ δὲν τὰ λέγω ἐγώ, ἀλλὰ ὁ
ἴδιος ὁ Κύριος. Αὐτὸς γιὰ νὰ σὲ
συμφιλιώσει μὲ τὸν Πατέρα, δὲν
ἀρνήθηκε οὔτε νὰ σφαγιασθεῖ, οὔτε
τὸ αἷμα Του νὰ χύσει. Καὶ σύ, γιὰ νὰ
συμφιλιωθεῖς μὲ τὸν συνάνθρωπό
σου, οὔτε μιὰ λέξη δὲν καταδέχεσαι
νὰ βγάλεις ἀπὸ τὸ στόμα σου; Καὶ
διστάζεις νὰ τρέξεις πρῶτος;

Ἄκουσε τί λέει γιὰ ὅσους κρατοῦν τὴ στάση αὐτή: «Ἂν
προσφέρεις τὸ δῶρο σου στὸ θυσιαστήριο καὶ ἐκεῖ
θυμηθεῖς ὅτι ὁ ἀδελφός σου ἔχει κάτι ἐναντίον σου...
πήγαινε πρῶτα νὰ συμφιλιωθεῖς μὲ τὸν ἀδερφό σου».

ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΛΑΙΑ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 15

Ἂν ἔβλεπες ἕνα μέλος τοῦ σώματός σου ἀποκομμένο,
δὲν θὰ ἔκανες τὰ πάντα γιὰ νὰ τὸ ἑνώσεις μὲ τὸ σῶμα σου;
Αὐτὸ κάνε καὶ γιὰ τοὺς ἀδελφούς σου. Ὅταν τοὺς δεῖς νὰ
ἔχουν ἀποκοπεῖ ἀπὸ τὴν ἀγάπη σου, τρέξε γρήγορα καὶ
περιμάζεψέ τους. Μὴν περιμένεις ἐκείνους νὰ ἔλθουν, ἀλλά
σπεῦσε ἐσὺ πρῶτος, γιὰ νὰ λάβεις τὰ βραβεῖα!

Ἕνα μόνο ἐχθρὸ διαταχθήκαμε νὰ ἔχουμε, τὸν διάβο-
λο. Μὲ αὐτὸν νὰ μὴ συμφιλιω-
θεῖς ποτέ, πρὸς τὸν ἀδελφό σου
ὅμως ποτὲ νὰ μὴν ἔχεις βαριὰ
καρδιά.
Κι ἂν ἀκόμη συμβεῖ κάποια
μικροψυχία, ἂς εἶναι παροδική,
ἂς μὴν ὑπερβαίνει τὸ διάστημα

τῆς ἡμέρας. «Ἡ δύση τοῦ ἡλίου
νὰ μή σᾶς προφθάσει ὀργισμέ-

νους», λέει ὁ Ἀπόστολος.
Βέβαια πάντοτε λέμε στήν προσευχή μας τά ἑξῆς λόγια
τοῦ Κυρίου μας, ἀλλά ξέρουμε τί λέμε;
«... Ἄφες ἠμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς

ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν».
Βλέπεις; Ὁ Θεὸς ἐσὲ τὸν ἴδιο ἔκανε κριτὴ τοῦ ἑαυτοῦ

σου. Σέ ὁδηγεῖ νά πεῖς καί νά ὁμολογήσεις, ἀλλά καί νά ἀ-
ποδεχθεῖς ὅτι πρέπει, Κύριε, νά μέ συγχωρήσεις γιατί κι ἐ-
γώ συγχωρῶ τούς ἄλλους. Ἄν ὅμως δέν τούς συγχωρῶ ἤ ἄν
λίγο καί χωρίς ἀγάπη τούς συγχωρῶ τότε κι ἐσύ ἔτσι νά μέ
συγχωρήσεις λίγο ἤ καθόλου. Καί μέ τόν τρόπο αὐτό κα-
ταδικάζουμε ἤ δικαιώνουμε τόν ἑαυτό μας μέ τά ἴδια μας
τά ἔργα. Ἂν συγχωρήσεις λίγα, λίγα θά σου συγχωρηθοῦν.
Ἂν συγχωρήσεις πολλά, θά σοῦ συγχωρηθοῦν πολλά. Ἂν
τὰ συγχωρήσεις μὲ εἰλικρίνεια καὶ μὲ ὅλη σου τὴν καρδιά,
μὲ τὸν ἴδιο τρόπο θὰ συγχωρήσει καὶ τὰ δικά σου ὁ Θεός.
Ἄν, μετὰ τὴ συγχώρηση, κάνεις καὶ φίλο σου τὸν ἐχθρό
σου, ἔτσι θὰ διάκειται καὶ ὁ Θεὸς ἀπέναντί σου.

16 ΑΠΡΙΛΙΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΛΑΙΑ

Ὥστε ὄσον μεγαλύτερα κα- ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
κά μᾶς ἔκαμεν ὁ πλησίον, μέ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΗΣ
τόσο πιό μεγάλη προθυμία πρέ- ΜΕΛΕΤΗΣ

πει ἐμεῖς νά σπεύδουμε πρός Ι Ε Ρ Ε Μ Ι Α Σ
τήν συμφιλίωση, ἐπειδή μέ τόν
τρόπο αὐτό γίνεται αὐτός αἰτία ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤΙΧΟΣ
νά μᾶς συγχωρεθοῦν περισσό-
τερα ἁμαρτήματα. Δ 19 - 4 ΙΖ. 5 - 11
Τ 20 - 4 ΙΖ. 12 - 20
Τ 21 - 4 ΙΖ. 21 - 27
Π 22 - 4 ΙΗ. 1 - 12

Ποιᾶς, λοιπόν, τιμωρίας δὲν Π 23 - 4 ΙΗ. 13 - 23
εἶναι ἄξιος ἐκεῖνος, ποὺ ἐνῶ Δ 26 - 4 ΙΘ. 1 - 10
πρόκειται νὰ κερδίσει δέκα χιλι- Τ 27 - 4 ΙΘ. 11 - 15
άδες τάλαντα, ἐὰν χάσει ἑκατὸ Τ 28 - 4 Κ. 1 - 6
μόνο δηνάρια, οὔτε καὶ τὰ λίγα Π 29 - 4 Κ. 7 - 18
καὶ μικρὰ δὲν συγχωρεῖ, ἀλλὰ Π 30 - 4 ΚΑ. 1 - 6
στρέφει ἐναντίον σου τὰ ἴδια τὰ
λόγια τῆς προσευχῆς; Διότι ὅταν Δ 3 - 5 ΚΑ. 7 - 14
λὲς στὸ Θεὸ «συγχώρεσέ μας ὅ- Τ 4 - 5 ΚΒ. 1 - 9
Τ 5 - 5 ΚΒ. 10 - 19
Π 6 - 5 ΚΒ. 20 - 30
πως καὶ ἐμεῖς συγχωροῦμε τοὺς Π 7 - 5 ΚΓ. 1 - 8
ἐχθρούς μας» καὶ κατόπιν ἐσὺ Δ 10 - 5 ΚΓ. 9 - 18
δὲν συγχωρεῖς, γιὰ τίποτε ἄλλο Τ 11 - 5 ΚΓ. 19 - 29
δὲν παρακαλεῖς τὸ Θεό, παρὰ νὰ Τ 12 - 5 ΚΓ. 30 - 40
σὲ στερήσει ἀπὸ κάθε ἀπολογία Π 13 - 5 ΚΔ. 1 - 6
καὶ συγγνώμη... �. Π 14 - 5 ΚΔ. 6 - 10

Ἐπιμέλεια:Γ.Ψ. (Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν ὁμιλία Δ 1 - 12 ΜΔ. 21 - 28
Τ 2 - 12 ΜΕ. 1 - 6
κ΄ τῆς σειρᾶς λόγοι «Εἰς τοὺς Ἀνδριάντας»).
τφήιλνάΑρΝεσΑκΣοςΤ, ΑὁΣκΗα,κὁόψφυιχλΠΠΤοόςδ,οὁξ534οδςύ,---σὁ111τ222κραοΜΜΜπκοόΕΕΕςγ... ,λ12δω407ισόστ---ιο211ςἡ953,
ὁ Δέν χαίρεται
ζηλότυπος, ὁ
ΑΝΑΣΤΑΣΗ γίνεται κατανοητή μέ τό �ἀλλήλους περιπτυξώ-

μεθα� κι ὄχι μέ τό �ἀλλήλους ἀποθώμεθα�.

� ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΛΑΙΑ�

ΜΗΝΙΑΙΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΝΟΡΙΑΚΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ

ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΑΡΧΙΜ.ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ Θ. ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ, ΙΕΡΟΚΗΡΥΞ: ΤΗΛ. 2410 612 948
*ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ* ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΤΩΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ

● ΚΙΤΡΟΥΣ-ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ & ΠΛΑΤΑΜΩΝΟΣ κ.ΑΓΑΘΟΝΙΚΟΥ
● ΛΑΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΥΡΝΑΒΟΥ κ.ΙΓΝΑΤΙΟΥ

ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΕΚΤΥΠΩΣΗΣ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΕΥΛΑΒΕΙΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ
ΚΑΙ ΟΙ ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ ΛΑΡΙΣΗΣ �ΜΕΛΑΝΟΣ�