เครื่องหมายเตือนสารเคมีอันตรายและประเภทของสารเคมีอันตราย (1)

Makr By

ด.ญ.พิชชาภา ภูไชยแสง
เลขที่ 28 ม.1/1

เครื่องหมายเตือนสารเคมีอันตราย

และประเภทของสารเคมีอันตราย

DANGEROUS

Danger warning sign

สารระเบิดได้หมายถึง ของแข็งหรือของเหลว หรือสารผสมที่สามารถเกิด
ปฏิกิริยาทางเคมีด้วยตัวมันเอง ทำให้

เกิดก๊าซที่มีความดัน และความร้อนอย่างรวดเร็ว ก่อให้เกิดการระเบิดสร้าง
ความเสียหายแก่บริเวณโดยรอบได้

ซึ่งรวมถึงสารที่ใช้ทำดอกไม้เพลิงและสิ่งของที่ระเบิดได้ด้วย
วัตถุระเบิด : ระเบิดได้เมื่อถูกกระแทก เสียดสี หรือความร้อน เช่น ทีเอ็นที

ดินปืน พลุไฟ ดอกไม้ไฟ

ก๊าซไวไฟ (FLAMMABLE GASES)
หมายถึง ก๊าซที่อุณหภูมิ 20 องศา

เซลเซียสและมีความดัน
101.3 กิโลปาสกาลสามารถติดไฟได้เมื่อ
ผสมกับอากาศ 13 เปอร์เซ็นต์ หรือต่กว่า
โดยปริมาตร หรือมีช่วงกว้างที่ สามารถ
ติดไฟได้ 12 เปอร์เซ็นต์ ขึ้นไป เมื่อผสม
กับอากาศโดยไม่คำนึงถึงความเข้มข้นต่่ำ
สุดของการผสม โดยปกติก๊าซไวไฟ หนัก

กว่าอากาศ ตัวอย่างของก๊าซกลุ่มนี้
เช่น อะเซทิลีน ก๊าซหุงต้มหรือก๊าซแอลพีจี

เป็นต้น

ก๊าซไม่ไวไฟและไม่เป็นพิษ

(NON-FLAMMABLE NON-TOXIC GASES)

หมายถึง ก๊าซที่มีความดันไม่
น้อยกว่า 280 กิโลปาสคาล ที่อุณหภูมิ 20
องศาเซลเซียส หรืออยู่ ในสภาพของเหลว

อุณหภูมิต่ำส่วนใหญ่เป็น
ก๊าซหนักกว่าอากาศ ไม่ติดไฟและ ไม่เป็นพิษ

หรือแทนที่ออกซิเจนในอากาศและทำ
ให้เกิด สภาวะขาดแคลน

ออกซิเจนได้ตัวอย่างของก๊าซกลุ่มนี้ เช่น
ไนโตรเจน คาร์บอนไดออกไซด์ อาร์กอน

เป็นต้น

ก๊าซพิษ

(POISON GASES)

หมายถึง ก๊าซที่มีคุณสมบัติเป็นอันตราย
ต่อสุขภาพหรือถึงแก่ชีวิตได้ จาก การ

หายใจ
โดยส่วนใหญ่หนักกว่าอากาศ มีกลิ่น
ระคายเคือง ตัวอย่างของก๊าซในกลุ่มนี้
เช่น คลอรีน เมทิล โบรไมด์ เป็นต้น

ของเหลวไวไฟ

หมายถึง ของเหลวหรือของเหลวผสมที่มีจุดวาบ
ไฟ (FLASH POINT) ไม่เกิน 60.5 องศาซลเซียส
จากการทดสอบด้วยวิธีถ้วยปิด

(CLOSED-CUP TEST)

หรือไม่เกิน 65.6 องศาเซลเซียส จากการทดสอบ
ด้วยวิธีถ้วยเปิด (OPENED-CUP TEST)
ไอของเหลวไวไฟพร้อมลุกติดไฟเมื่ อมีแหล่ง
ประกายไฟ ตัวอย่างเช่น อะซีโตน น้ำมันเชื้อเพลิง
ทินเนอร์ เป็นต้น

ของแข็งไวไฟ
(FLAMMABLE SOLIDS)

หมายถึง ของแข็งที่สามารถติดไฟได้ง่ายจาก
การได้รับความร้อนจากประกายไฟ/เปลวไฟ
หรือเกิดการลุกไหม้ได้จากการเสียดสี ตัวอย่าง

เช่น กำมะถัน ฟอสฟอรัสแดง ไนโตร

เซลลูโลส เป็นต้น หรือเป็นสารที่มีแนวโน้มที่จะเกิด
ปฏิกิริยาคายความร้อนที่รุนแรง ตัวอย่างเช่น เกลือได
อะโซเนียม เป็นต้น หรือเป็นสารระเบิดที่ถูกลดความไว
ต่อการเกิดระเบิด ตัวอย่างเช่น แอมโมเนียมพิเครต

(เปียก) ไดไนโตรฟีนอล (เปียก) เป็นต้น

สารที่มีความเสี่ยงต่อการลุกไหม้ได้เอง

(SUBSTANCES LIABLE TO SPONTANEOUS
COMBUSTION)




หมายถึง สารที่มีแนวโน้มจะเกิดความร้อน
ขึ้นได้เองในสภาวะการขนส่งตามปกติหรือ
เกิดความร้อนสูงขึ้ นได้เมื่ อ
สัมผัสกับอากาศและ มีแนวโน้มจะลุกไหม้ได้

สารที่สัมผัสกับน้ำแล้วทำให้เกิดก๊าซ
ไวไฟ

(SUBSTANCES WHICH IN CONTACT WITH
WATER EMIT

FLAMMABLE GASES)

หมายถึง สารที่ทำปฏิกิริยากับน้ำแล้ว มีแนว
โน้มที่จะเกิดการติดไฟได้เองหรือทำให้เกิด
ก๊าซไวไฟในปริมาณที่เป็นอันตราย

สารออกซิไดส์
(OXIDIZING SUBSTANCES)

หมายถึง ของแข็ง ของเหลวที่ตัวของ
สารเองไม่ติดไฟ แต่ให้ ออกซิเจนซึ่ง
ช่วยให้วัตถุอื่ นเกิดการลุกไหม้และอาจ
จะก่อให้เกิดไฟเมื่ อสัมผัสกับสารที่ลุก
ไหม้และ เกิดการระเบิด
อย่างรุนแรง ตัวอย่างเช่น แคลเซียมไฮ
โปคลอไรท์ โซเดียมเปอร์ออกไซด์
โซเดียมคลอเรต เป็นต้น

สารอินทรีย์เปอร์ออกไซด์
(ORGANIC PEROXIDES)

หมายถึง ของแข็งหรือของเหลวที่มีโครงสร้าง
ออกซิเจนสองอะตอม -O-O- และช่วยในการ
เผาสารที่ลุกไหม้ หรือท าปฏิกิริยากับสารอื่น

แล้วก่อให้เกิดอันตราย
ได้หรือเมื่ อได้รับความร้อนหรือลุกไหม้แล้ว
ภาชนะบรรจุสารนี้อาจระเบิดได้ ตัวอย่างเช่น

อะซีโตนเปอร์ออกไซด์
เป็นต้น

สารพิ ษ

(TOXIC SUBSTANCES)

หมายถึง
ของแข็งหรือของเหลวที่สามารถทำให้เสียชีวิตหรือบาดเจ็บ
รุนแรงต่อสุขภาพของคน หากกลืน สูดดมหรือหายใจรับสารนี้

เข้าไป หรือเมื่อสารนี้ได้รับความร้อนหรือลุกไหม้จะ
ปล่อยก๊าซพิษ ตัวอย่างเช่น โซเดียมไซยาไนด์ กลุ่มสารกำจัด

แมลงศัตรูพืชและสัตว์เป็นต้น

สารติดเชื้อ

(INFECTIOUS SUBSTANCES)

หมายถึง สารที่มีเชื้อโรคปนเปื้ อนหรือสารที่มีตัวอย่าง การ ตรวจ
สอบของพยาธิ สภาพปนเปื้ อนที่เป็นสาเหตุของ การเกิดโรคใน
สัตว์และคน ตัวอย่างเช่น แบคทีเรียเพาะเชื้อเป็นต้น

วัตถุกัมมันตรังสี

(RADIOACTIVE MATERIALS)

หมายถึง วัตถุที่สามารถแผ่รังสี
ที่มองไม่เห็นอย่างต่อเนื่ อง

มากกว่า 0.002 ไมโครคูรีต่อกรัม
ตัวอย่างเช่น โมนาไซด์ ยูเรเนียม

โคบอลต์-60 เป็นต้น

สารกัดกร่อน

(CORROSIVE SUBSTANCES)

หมายถึง ของแข็งหรือของเหลวซึ่งโดย ปฏิกิริยาเคมีมี
ฤทธิ์กัด กร่อนท าความเสียหาย ต่อเนื้อเยื่อของสิ่งมี
ชีวิตอย่างรุนแรงหรือ ทำลายสินค้า/ยานพาหนะที่ทำการ
ขนส่ง เมื่อเกิดการรั่วไหลของสารไอระเหยของ สาร
ประเภทนี้ บางชนิดก่อให้เกิดการ ระคายเคืองต่อจมูก
และตา ตัวอย่างเช่น กรดเกลือ กรดกำมะถัน โซเดียมไฮ

ดรอกไซด์เป็นต้น

วัตถุอันตรายเบ็ดเตล็ด

(MISCELLANEOUS
DANGEROUS SUBSTANCES

AND ARTICLES)

หมายถึง สารหรือ สิ่งของที่ในขณะขนส่งเป็นสารอันตรายซึ่งไม่จัดอยู่ใน
ประเภทที่ 1 ถึงประเภทที่ 8 ตัวอย่างเช่น ปุ๋ยแอมโมเนียม ไนเตรต เป็นต้น
และให้รวมถึงสารที่ต้อง ควบคุมให้มีอุณหภูมิไม่ต่ำกว่า 100 องศาเซลเซียส ใน
สภาพของเหลว หรือมีอุณหภูมิไม่ต่ ากว่า 240 องศาเซลเซียสในสภาพ
ของแข็งในระหว่างการขนส่ง