สมชาย
อยาก
เลี้ยงหมา
วิธีคิดแบบคุณค่าแท้
และคุณค่าเทียม
วิธีคิดแบบนี้ที่จริงแล้วมันเกี่ยวข้องกับ
“ความต้องการ” และ “การประเมินคุณค่า” ถ้าคิดเพียง
แต่จะสนองตัณหาของตน ไม่ว่ากับสิ่งใด ก็เป็นการคิด
ด้วยคุณค่าเทียม แต่ถ้าคิดถึงแก่นหรือคุณประโยชน์
ที่แท้จริงของสิ่งนั้น ก็เรียกว่าคิดด้วยคุณค่าแท้
ในสถานการณ์โควิดที่กำลังระบาด
ทำให้ทุกอย่างหยุดชะงักลง
สมชายนั่งทำงานที่บ้านคนเดียวทั้งวัน
เขารู้สึกปล่าวเปลี่ยว และหมดไฟ
เขาต้องการเลี้ยงสุนัขสักตัวไว้แก้เหงา
ดังนั้นสมชายเลยค้นหาวิธีเตรียมตัวเพื่อเลี้ยงสุนัข
แต่เขาก็ได้ค้นพบว่าการเลี้ยงสุนัขนั้น
มีค่าใช้จ่ายมากมาย ไม่ว่าจะเป็นค่าอาหาร ค่ายา
รักษา ค่าของใช้ของเล่นให้สุนัข ไม่เว้นแม้แต่ค่า
เฟอร์นิเจอร์ที่สุนัขอาจจะทำลายได้
สมชายคิดได้ว่า การเงินของเขาไม่พอที่จะทำให้
ชีวิตของสุนัขนั้นมีคุณภาพชีวิตที่ดีพอ แต่ว่าเขาก็
ยังอยากเลี้ยงมันเพื่อแก้เหงาอยู่ดี จะได้มีเพื่อน ได้
ทำกิจกรรมร่วมกับมัน ไม่ต้องพบปะผู้คนทำให้
ปลอดภัยจากโควิด
สมชายมีความลังเล เขาจึงใช้หลักการโยนิโส
มนสิการ ในวิธีคิดคุณค่าแท้และคุณค่าเทียม
เขาก็คิดได้ว่าหากเราเหงาก็ยังมีกิจกรรมอื่นๆ ที่
สามารถคลายความรู้สึกตรงนี้ได้ แถมยังประหยัด
ค่าใช้จ่ายส่วนที่จะแบ่งให้สุนัขอีกด้วย เพราะการ
เลี้ยงสุนัขเป็นการรับผิดชอบต่อสิ่งมีชีวิต หาก
อยากเลี้ยงสุนัข ก็จงเลี้ยงเมื่อพร้อม
จัดทำโดย
นายยศภัทร ไชยโสดา ชั้นม.5/3 เลขที่ 4
นางสาวสาริศา ศรีบุญเรือง ชั้นม.5/3 เลขที่ 28
นางสาวสุธาสินี ชาวกล้า ชั้นม.5/3 เลขที่ 29
นางสาณิชานันท์ วังคะฮาต ชั้นม.5/3 เลขที่ 33