สุนัขเกเร

สนุ ัขเกเร

มสี นุ ัขเกเรตวั หน่งึ ชอบกดั ชาวบานเวลาเผลอ

เม่อื เจา ของสนุ ัขทราบเร่อื งจงึ คิดวทิ เี เกไ ข

โดยการนำกระพรวนมาแขวนใว

เพ่อื ใหคนไดย ินเวลามนั เขา ไกล

แตเ จาสุนัขคดิ วา เขาใหม นั เปนของขวญั
มนั จงึ วิ่งทำเสยงกรุงกรง๊ิ อวดไปท่วั

สุนัขชราตวั หนง่ึ เห็นมันว่ิงเชนน้ันจงึ ถามมันวา
ทำไมเจาถงึ ว่งิ สน กระพรวนไปทั่วเชนน้ลี ะ

มนั ตอบกลับไปวา
"เพ่อื ใหท กุ คนไดย ินเสย งอันไพเราะของมันยังไงละ "

สนุ ขั ชราหวั เราะในความโงของมนั

"เจา เขาใจผิดแลวละ เจาหมานอ ย ไมม ใี ครชื่นชมเจา หรอก
คนที่ไดย ินเสยงกระพรวนของเจา มแี ตจ ะวงิ่ หนกี นั ทัง้ นั้น เพราะเขา

กลวั วา เจาจะไปทำรายเขาตา งหาก"

เจา สนุ ขั เกเรทราบดังน้นั จงึ รูสก เสย ใจ

:: นิทานเรื่องนี้สอนใหร ูวา ::
คนโงมกั ภมู ใิ จกบั ชือ่ เสยงในทางที่ไมดขี องตนเอง