Memorial Book CUVet 80

C แจน
U
V
E
T

พราว

อน อู M
แพรวา E
M
O
R
Y

ดรีม

M
E
M
O
R
Y

มอธ ตน กลา

ฝน กิฟ
เฟน
C

U

V

E แอน
T

เฟส ไนซ M
แบมบี้ E
C M
U O
V R
E Y
T

เซน

แพรรี่ มาย

เบยี ร มีน

ออม จนี

C M
E
U M
O
V R
Y
E มอน เนตร
T

M
E
M
O
R
Y

เมย มนิ ท

อนิ เมสา
เจนนี่
C

U

V

E ทิพย
T

C นํา้ ขงิ
U
V
E
T

ออน

จนี า พล

M

E

M

O

เตย แนต็ ตี้ R
Y

แปง แพม M
น้าํ ฝน E
C M
U O
V R
E Y
T

เมงคบั

เนท แพท

C ปาย
U
V
E
T

กระแต

แพรว แปม M
E
M
O
R
Y

ตอง เดียว

ปอป แมค

พลอย เจมส

C M
E
U M
O
V R
Y
E วาวา น้ําตาล
T

C ออม
U
V
E

T ปลาย

ลกู เกศ นองนวิ M
แฟน E
M
O
R
Y

แพท

อวน โอค

C M
U E
V M
E O
T R
Y
ทนั
มวิ

ปน มมี ี่

C เตย M
E
U M
V O
E R
T Y

น้าํ หวาน มิ้ว

เบญ

มาย หมิว

บิ๊ก กาย

M C
E U
M V
O E
R T
Y
ฟา
เอมี่

อิฐ







CU First date

Freshy game

Trip nong

Freshy camp

ศภุ เสกข์ คงสมบัติ - โอค๊

จุดเริม่ ต้นของการเป็นผอค.ค่าย

โดนเพ่ือนแกล้งครับ แคน่ ้นั เลย เพือ่ นนา่ จะ
เหน็ เราเปน็ คนตลก บวกกับฮึกเหิม "มันจะแค่ไหนกนั
วะแค่ผอค.คา่ ย" กเ็ ลยตามน้ันครบั

โมเมนต์ที่นา่ จดจาํ

ประทบั ใจหลายเร่อื งมาก ๆ ครับ ท้งั กจิ กรรม
ทั้งความทมุ่ เทของเพ่อื น ๆ และน้อง ๆ เปน็ 3 วัน
หรือ 2 วนั นแ่ี หละ ท่ีโคตรจะแสนเหนือ่ ยแตอ่ ่ิมเอมใจ
มาก ๆ ครับ (ขอโทษทีล่ มื ว่าคา่ ยจัดกี่วัน555)
ประทบั ใจท่สี ุดคงเปน็ โมเมนตท์ ่ถี ่ายรูปรวมกับเพ่อื น
ๆ ท้ังรนุ่ ครบั ทําใหร้ ้ไู ดเ้ ลยว่าเพอ่ื นรักเราแค่ไหน

เรื่องพีคในค่าย

ผมว่าคา่ ยมันพีคมาตง้ั แต่ผมเปน็ ผอค.แล้ว
ครบั ใครกไ็ ม่เชื่อวา่ ผมจะเป็นผอค.จรงิ ๆ ครับ ยิง่
ทาํ ยิ่งพีค 55555 จรงิ ๆ เร่อื งพีคส่วนตวั ผมให้
ละครฆาตกรรมป่าไทยแลว้ กันครบั นกั แสดงชาย
ท่านหนง่ึ ประสบอุบัตเิ หตุ ผอค.เลยต้องมาแสดง
แทน เขยี นบทกันใหม่หมดทง้ั คืน ไม่ตอ้ งซอ้ ม เล่น
มนั สด ๆ น่แี หละ ผลตอบรับกเ็ กนิ คาดครับ เสียง
กรดี๊ ดังหแู ทบแตก ผมวา่ คนดูนา่ จะชอบมาก ๆ
ครับ ประทบั ใจครบั ยกให้เปน็ ฆาตกรรมป่าไทย
อันดับ 2 ในใจรองจากค่ายเด็ก จ.น่านครบั

#cuvetfreshycamp

พูดถงึ ค่ายน้องใหม่แลว้ นึกถึงอะไร

นึกถงึ BUDDY หรอื MONITO ครบั เปน็ การ
ละเลน่ ท่คี ่อนข้างจะสร้างสรรค์มาก ๆ ครับ เปดิ โอกาสให้
เราเทคแคร์ ดแู ลคนทีเ่ รารักขนาดทว่ี ่าเสริ ฟ์ ขา้ วป้อนให้
ถงึ ปาก ใหก้ นั แต่ของดี ๆ ท้งั นน้ั ครับ ยงิ่ วันสุดทา้ ยช่วงจับ
ฉลาก เปน็ กิจกรรมท่ใี ช้ความคิดสรา้ งสรรค์กันได้อย่าง
เต็มทใี่ นการเลอื กสรรของขวัญให้บัดดีค้ รบั ใคร ๆ ก็
อยากจบั ไดน้ า้ํ ผลไมด้ อยคาํ ครบั ผมรู้

อยากบอกอะไรกับชาวค่าย

อยากจะใชพ้ ้นื ทต่ี รงนีข้ อบคุณ และขอโทษเพอ่ื น ๆ ทุกคนในตอนนน้ั ด้วยครบั พอมองยอ้ นกลับไปรวม ๆ
ก็เป็นความทรงจาํ ทด่ี ีครบั ถงึ จะมผี ิดใจกันทะเลาะกัน พน่ ไฟใสก่ ันบา้ ง แตก่ ็ดคี รบั ดที ี่ไมต่ ายกันไปข้างครับ
5555 แลว้ ก็ขอบคณุ ทกุ คนที่คอยแบกคา่ ยนี้โดยเฉพาะอย่างยงิ่ เลขาค่าย ทที่ ัง้ แบกท้ังลากจนคา่ ยออกมาได้
สําเรจ็ สุดท้ายอยากฝากนอ้ ง ๆ ครับ ทําค่ายทําให้มันสนุกครบั อยา่ ไปหวั เสยี กับมนั มาก ทะเลาะกนั ใหต้ าย
สดุ ท้ายก็กลับมาน่งั เรยี นห้องเดยี วกันอยดู่ ี ขอบคุณครับ

Photo trip

สภาวฒุ ิ จนั ทรโ์ หนง - ทนั

จดุ เริ่มตน้ ของการเป็นผอค.ค่าย
เร่มิ ต้นจากความชื่นชอบในการถ่ายรปู ต้ังแต่ปี1 ไดม้ ี

โอกาสพกกลอ้ ง mirrorless ตัวเลก็ ๆมาถ่ายเพื่อน และกจิ กรรม
ในคณะ ทาํ ให้เพื่อน ๆ และพ่ี ๆ เห็นว่าเราชอบถา่ ยรูป พอขน้ึ ปี
2 พ่ที ่ีเคยทํา photo trip กเ็ ลยมาชวนใหล้ องทาํ ค่าย แลว้ หา
กลุม่ เพื่อนทชี่ อบในการถ่ายรูปเหมอื นกนั มาทาํ งานตรงนีร้ ว่ ม
กัน เลยไดม้ โี อกาสในการเป็นผอค photo trip ครบั

ความประทับใจทีไ่ ดจ้ ากค่าย

จรงิ ๆ PHOTO TRIP มคี วามแตกตา่ งจากคา่ ยอืน่ ๆ ทจ่ี ดั ในคณะ คือจดุ ประสงค์ของกิจกรรมหลัก ๆ คือการ
พฒั นาทกั ษะการถ่ายรปู เลย และเปน็ การรวมตัวของคนทีส่ นใจในการถ่ายรูปเหมอื น ๆ กัน ทําใหบ้ รรยากาศกจิ กรรม
เหมือนกบั การไปออกทรปิ เทีย่ ว ถา่ ยรปู กบั เพ่ือน ๆ สง่ิ ท่ปี ระทับใจมากทีส่ ดุ ก็คงเปน็ การได้เหน็ มมุ มองการถา่ ยภาพของ
เพ่ือน พ่ี น้อง ๆ แต่ละคนทีก่ ็มกี ารเลา่ เร่ืองราวแตกต่างกนั ไปตามประสบการณ์ และมุมมองของช่างภาพคนนัน้ ๆ ซ่งึ พี่
รู้สึกว่ามนั เปน็ สเน่หข์ อง PHOTO TRIP

เลา่ วีรกรรมสดุ แซบ่ ในค่าย
มีหลายเหตุการณท์ ่ีนา่ จดจาํ ตอนทาํ คา่ ยนะ แต่เหตกุ ารณ์

แรกทีน่ ึกถงึ ขนึ้ มาเลยคงเปน็ เหตุการณ์ท่เี กิดขน้ึ วนั สุดทา้ ยของทรปิ
หลงั จากท่ีเสรจ็ กิจกรรมสดุ ทา้ ย ชว่ งทกี่ ําลังจะขนึ้ รถกลับคณะ ทุก
คนก็ขึ้นรถบสั คณะกันครบแลว้ พจ่ี ะเป็นคนสุดท้ายทน่ี ับจํานวนคน
และขึน้ คนสุดท้าย พอขน้ึ รถมาทกุ คนกม็ ีสีหน้าแปลกๆ และมองมา
ทพี่ ี่ เลยสงสยั จึงถามไปวา่ มอี ะไร เลยได้รวู้ า่ พ่ีเหยยี บอจุ จาระสนุ ัข
ขน้ึ มาบนรถ เพราะวา่ มวั แต่นับคนจนลมื ดูพน้ื ถนนท่เี ดนิ มา จึงออก
ไปล้างรองเท้าท่หี อ้ งนา้ํ บรเิ วณใกล้ ๆ นจี้ งึ เปน็ เรอื่ งราวทโี่ ดนกลุ่ม
เพ่ือนแซวมาจนถงึ ปัจจบุ ัน

เสน่ห์ของคา่ ย.. ท่ีอยากบอกต่อ..
เสน่ห์ของค่าย หรือทริปนกี้ ็คงเหมือนกบั ที่พีพ่ ดู

กอ่ นหน้านี้ ว่า PHOTO TRIP เป็นกจิ กรรมทีถ่ กู จัดขึ้น
โดยกลุ่มคนท่รี กั ในการถา่ ยรปู เหมอื น ๆ กนั ทาํ ให้
บรรยากาศโดยรวมเหมือนมาเท่ยี ว และถ่ายรูปกบั เพื่อน
ๆ และท่สี าํ คญั คอื ไดม้ กี ารแชรเ์ ทคนคิ การถ่าย และมุม
มองภาพของแตล่ ะคนซ่งึ ตรงนี้เปน็ ประโยชน์กบั ทุกคน
ทีม่ าคา่ ยท่สี ามารถเอาไปพัฒนาการถา่ ยรปู ของตวั เองได้

อยากบอกอะไรกบั ชาวค่าย

สง่ิ ท่อี ยากจะบอกคงเปน็ ความคิดถงึ ชว่ งเวลา
ทเ่ี กดิ ขึ้นในค่าย เพราะตลอดเวลาทีอ่ ยู่ในคา่ ย เราทกุ
คนในอยดู่ ับสิง่ ทเี่ รารกั คือการถ่ายรูป ทาํ ใหช้ ่วงเวลา
ในคา่ ยมีความสขุ และยังคงคิดถึงบรรยากาศนน้ั เสมอ
อยากฝากใหน้ อ้ ง ๆ รนุ่ ถัดไป จดั โฟโต้ทริปไปเรอ่ื ย ๆ
พ่เี ชื่อว่าคณะเรามีคนทสี่ นใจ และรักการถา่ ยภาพ
เยอะมาก และเชือ่ มน่ั ว่ารนุ่ น้องๆทําคา่ ยได้ออกมาดี
แน่ ๆครับ

1st Rabies

กมลชนก เกษมสุขประเสรฐิ - พราว

ทําไมถึงมาเปน็ ผอค.เรบส่ี ์ 1

กไ็ มม่ ีอะไรมาก ก็แบบเพอื่ นเลอื กๆกันมาแล้วกโ็ หวตๆกนั มา
เฉยๆอะ ก็เลยมาเปน็ เพราะวา่ เราก็ไปค่ายเยอะด้วยอะ ก็พอรแู้ บบ
การจดั การในค่ายต้องทาํ ยงั ไงบ้าง กเ็ ลยมาเป็นผอค.คา่ ย

ความประทบั ใจที่ไดจ้ ากค่าย

อยา่ งแรกกค็ งเปน็ ทต่ี ิดต่อที่วัดไร่ขิงที่นครปฐมได้ ก็เหมอื น
แบบตอนช่วงนัน้ มันปกติของคา่ ย 1 จะไม่ได้ FIX ว่ามนั จะไปทไ่ี หน
ตา่ งจากค่าย 2 สดุ ทา้ ยก็เหมือนได้ร้จู ักที่นจี่ ากเพ่ือนอีกทีนงึ แบบรูจ้ ัก
ตอ่ ๆ กันมา กเ็ ลยไดต้ ดิ ต่อทีน่ แี่ ลว้ ที่นกี่ ็ดแู ลดี จนสดุ ทา้ ยกไ็ ดต้ ดิ ต่อ
มาเร่ือย ๆ จนถึงคา่ ยปจั จบุ ัน เปน็ หนึ่งในความประทับใจ

แล้วคนในค่ายกค็ อื ทําหนา้ ทขี่ องตวั เองแบบดี ทาํ ไดเ้ ตม็ ที่
มาก เพราะตอนนน้ั พ่กี ว็ ุน่ ๆ มาก ยงิ่ แบบตอนวนั ค่ายก็คอื เหมอื น
ตวั พ่ีกแ็ บบดูภาพรวม หัวหน้าหน่วย และนอ้ ง ๆ กโ็ อเค ทกุ คนเต็ม
ท่มี าก พ่แี ทบไม่ตอ้ งทําอะไรเลย ดแู ลของอันไหนขาดอันไหนเกิน
ดูแลแค่การจัดการภาพรวมมากกว่า พวกหัวหน้าหน่วยก็แบบดู
จดั การภายในหน่วยเต็มทม่ี าก แล้วกแ็ บบมเี พ่ือนหลายฝา่ ย ท้ัง
สถานที่ สาราคือดี!! แบบชอบสีเสือ้ คา่ ยตัวเองมาก เพ่ือนในฝ่าย
สาราก็มาเลือกแลว้ กโ็ หวตๆกัน คือแบบชอบบ ใช้เสือ้ สครบั มา
จนถึงทกุ วันนี้

วรี กรรมสุดแซบ่
กอ่ นไปค่ายประมาณหน่งึ อาทิตย์ เพ่งิ มารวู้ า่ ที่

ฝากวคั ซีนไว้ในตูเ้ ยน็ ของท่ภี าควชิ าหน่ึง อยู่ ๆ ก็เกดิ
อบุ ตั เิ หตยุ งั ไงกไ็ ม่รู้ ทําใหต้ ู้เย็นทนี่ นั่ มันพงั ไป ทําให้
วัคซนี ส่วนหนง่ึ ทฝ่ี ากเอาไวก้ ็เยอะอยูเ่ หมอื นกัน ไมร่ ู้ว่า
หลายร้อย หรือเป็นพันโดสเสีย ทําใหเ้ กือบหาวคั ซนี มา
แทนไม่ทัน

เสน่หข์ องค่ายนท้ี ีอ่ ยากจะบอกต่อ…

เรบส่ี ์เป็นคา่ ยแรกที่น้องปี 1 เข้ามา กจ็ ะได้มาลอง
ฉดี ยาจริง ๆ ถึงอาจจะไม่ได้ฉีดเยอะ แต่กเ็ ปน็ คร้งั แรก ทกุ
คนก็อาจจะต่นื เตน้ คอื แบบค่ายอื่น ๆ กค็ งจะมตี อนช่วงท่ี
ปดิ เทอมไปแลว้ แต่คา่ ยนก้ี ็จะเป็นค่ายแรก ๆ ทุกคนตอน
อยปู่ ี 1 กอ็ าจจะอยากฉีดยา แบบฉันเขา้ มาคณะน้ี ฉันก็
ฉีดยาเปน็ แล้วนะ ได้ไปเจอชาวบา้ นที่เขาเลี้ยงหมาเล้ยี ง
แมว ฉีดยาเป็นครงั้ แรกของตัวเอง ก็น่าจะตนื่ เต้น
คา่ ยเรบ่สี ์ 1 กบั เรบี่ส์ 2 กจ็ ะมีบรรยากาศไม่เหมอื นกัน
คา่ ยแรกกจ็ ะเปลีย่ นสถานทีไ่ ปเรอื่ ย ๆ ก็ดนี ะ ได้ไปเทยี ว
กบั เพือ่ น 2-3 วัน

อยากบอกอะไรชาวค่าย

อยากขอบคณุ เพ่อื น ๆ ทท่ี าํ จนค่ายมนั สําเรจ็ ได้ ตั้งแตก่ อ่ นไปค่ายเลย โดยเฉพาะแบบหาทนุ เพราะกค็ ่อนขา้ ง
ลาํ บากมาก เพราะเปดิ เทอมมาแปบ๊ เดยี วก็ต้องไปแล้ว อีกคนก็คือฝ่ายพยาบาล ตอนน้ันมตี อ้ งทาํ เรอื่ งของฉดี บสู เตอร์
เรบส่ี ใ์ หน้ อ้ ง ๆ ดว้ ย แลว้ สถานทแี่ บบตดิ ตอ่ ทสี่ ถานเสาวภาให้ แลว้ กท็ างฝา่ ยสถานทก่ี ท็ ํางานหนกั มากเพราะตดิ ตอ่ ไป
หลายทเี่ หมอื นกนั เพราะตอนนน้ั มนั กย็ งั ไมม่ ที ป่ี ระจํา ตดิ ตอ่ เรอื่ งรถใหด้ ว้ ย เปน็ ปแี รกเลยมง้ั ทไ่ี ดร้ ถของจฬุ าทม่ี แี อรไ์ ป
เพอื่ นเกง่ มากก สารากท็ ํางานหนกั เหมอื นกนั โดยเฉพาะเสอ้ื อะไรงกี้ ถ็ กู ใจทกุ คนมาก ๆ โดยเฉพาะเราเอง ขอบคณุ ชาว
วชิ าการทง้ั หลายดว้ ย ทกุ คนแบบเกง่ มาก ๆ และเลขานก่ี ค็ อื ทํางานหนกั มากจรงิ ๆ จดหมงจดหมายกค็ อื เลขาจดั การให้
เปน็ อยา่ งดมี าก ๆ ตวั เองกค็ อื มงี านทร่ี บั ผดิ ชอบเยอะมาก คา่ ยของตวั เองกค็ อื ทาํ งานหนกั อยแู่ ลว้ ดว้ ย ขอบคณุ มาก ๆ เลย

2nd Rabies

ปาณศิ า ทพั พสารดํารง - แปม

มาเปน็ ผอค.ไดย้ ังไง
คือเรากโ็ ดนโหวตมาโดยไมร่ ูเ้ หมอื นกนั วา่ ทาํ ไมเพอ่ื นถึง

เลอื กเรา คนื วนั ค่ายวนั สุดท้ายมันก็จะมใี หโ้ หวตเลอื กผอค.ปถี ัดไป
เรากไ็ ม่คดิ วา่ ตัวเองจะโดนเลือกเพราะเรากไ็ มเ่ คยทาํ งานใหญ่อะไร
ขนาดนน้ั มากอ่ น ก็งงเหมอื นกัน555 พอไดม้ าเปน็ ผอค.ตอนแรกก็
ร้สู กึ กดดนั และกังวลมาก ๆ แต่พอไดม้ าทําจริง ๆ แล้วรวู้ า่ มีเพื่อน
หลาย ๆ คนพรอ้ มจะซัพพอร์ต มันกท็ ําใหก้ งั ลความกดดัน มันหาย
ไป พอวนั สุดทา้ ยท่ีเราได้เหน็ งานมนั ออกมาดี ทุกคนประทบั ใจ เรา
กร็ สู้ ึกวา่ เออ้ ทีท่ ําไปมนั กไ็ มส่ ูญเปลา่ อะ มนั อาจจะทลุ กั ทเุ ลบ้าง
แตส่ ดุ ท้ายเรากภ็ ูมใิ จท่มี ีคนรู้สกึ ชอบทไ่ี ดม้ าทําค่ายกบั เรา

โมเมนต์ดีๆในค่ายท่ชี วนให้คดิ ถงึ

เรากไ็ มร่ ู้วา่ เป็นโมเมนตด์ ี ๆ ไหม แต่เราร้สู กึ วา่ สําหรบั เรา
โมเมนต์ตอนท่ปี ระชมุ คา่ ยออกความคิดเห็นกัน ทกุ คนไมว่ า่ จะรุ่นเดยี ว
กบั เรา หรอื น้องท่ีมาชว่ ยทาํ คา่ ย เวลาถกเถยี งปญั หากัน เราถกเถยี ง
ด้วยเหตผุ ล ไม่ได้ใส่อารมณ์ หรอื บางอนั ท่เี ราเห็นไม่ตรงกนั เราคยุ กนั
ให้มันจบลงตรงกลาง ซ่ึงสดุ ท้ายแล้วทกุ ฝา่ ยกพ็ อใจ เปน็ โมเมนต์ทีเ่ รา
รสู้ ึกดี พชี่ อบเวลาทํางานแลว้ สามารถคยุ ให้ทกุ คนพอใจได้

เรื่องพคี ในคา่ ย
คือเราไม่รวู้ ่าเรยี กว่าพคี ได้ไหม พอวันงานพี่เปน็

ตัวฟรี ทาํ หน้าที่ไหนกไ็ ด้ ใครตอ้ งการความช่วยเหลือ
อะไรก็ไปช่วยได้ ตรงหนว่ ยทพี่ ่ีไปอยูค่ อื ตอนจะกลบั มนั
เหมือนมคี นบ้ามายนื แบบ มายืนทาํ อะไรก็ไมร่ ู้ หรือมายนื
รอรถกไ็ มร่ ้อู ะ เอาจรงิ ๆ ตอนนั้นทกุ คนคือกลัวอะ แตร่ ถ
มนั ไม่ไปซักทเี พราะคนมนั ไมค่ รบอะ อันนค้ี ือท่ีพ่จี ําไดว้ า่
แปลก

ส่ิงแรกทนี่ กึ ถึง เม่ือพูดถงึ RABIES 2

สงิ่ แรกที่นึกถึง… เส้อื สครับสมี ว่ ง เราคดิ ว่ามัน
เปน็ สีท่แี ปลกอะ พอเวลานกึ ถึงคา่ ยของตวั เองเราก็จะเหน็
ภาพจําเป็นเสือ้ สครบั สมี ว่ ง แลว้ ก็ส่งิ ถัดมาคือเราเป็นคนข้ี
กังวลอย่แู ล้วอะ แลว้ หมายถึงว่ามนั ร้สู กึ กดดนั อะ ไม่ใชว่ า่
ค่ายนี้เปน็ ประสบการณ์ที่ไมด่ ีนะ แตพ่ อมองกลับไปแลว้
เรามองเห็นแตค่ วามเหน่ือยอะ จัดการหลายอยา่ งเตม็ ไป
หมด แต่เราก็เอาคา่ ยน้รี อดได้อะ

อวดคา่ ยหนอ่ ยคา่ าา

ก็คอื ไมร่ ้วู ่าเลขาอวยเลน่ ๆ หรอื เปล่านะ เขาบอกวา่
คนชมคา่ ยเยอะนะ คนประทบั ใจคา่ ยเยอะน้าา เราคิดวา่ อาจ
จะเพราะวา่ เราฟังความต้องการของคนหลาย ๆ คนอะ เราจะ
ไมป่ ฏเิ สธความต้องการของเขาอะ ท่ีแบบว่า เอาจดุ ร่วมกันท่ี
ทุกคนพอใจอะ เรากค็ ดิ วา่ น้ันแหล่ะทที่ าํ ใหค้ นอนื่ ประทับใจท่ี
ไมว่ า่ จะเปน็ ตวั ค่าย หรือ การไดท้ าํ งานรว่ มกัน

อยากบอกอะไรกบั ชาวคา่ ย

ถ้าบอกเปน็ คําสั้น ๆ ก็คงบอกวา่ “ขอบคุณ” คอื เราก็ไมไ่ ด้คดิ ว่าตวั เองจะเกง่ พอท่ีจะทาํ อะไรใหญ่ ๆ ได้ ขอบคุณที่
วางใจใหท้ ํา แลว้ ก็ชว่ ยซพั พอรต์ ในทกุ ๆ อยา่ ง คอื ถา้ สําหรบั เพือ่ น ๆ ปี 3 ในตอนน้ันขอบคณุ ท่แี บบคอยซัพพอรต์ เหมอื น
กบั ค่าย 2 อะคนกเ็ หนอื่ ยจากค่าย 1 มาก ๆ คนทาํ คา่ ย 2 ก็จะน้อย แตเ่ ราก็รสู้ กึ วา่ ยังมหี ลาย ๆ คนยอมเหนอื่ ยมาทําด้วย
กันอะ แลว้ กต็ ง้ั ใจทาํ หน้าทขี่ องตัวเองมาก คือใจกเ็ ห็นมมุ หน่งึ ท่ีเหน็ มมุ มองทีแ่ บบ ทกุ คนโตพอแลว้ โตพอทจี่ ะจดั การงาน
หนัก ๆ ไดแ้ ล้ว กป็ ระทบั ใจ ก็รูส้ ึกดี

แลว้ ก็สําหรับปี 2 ในตอนน้ัน กอ็ ยากขอบคุณอะ ตอนนน้ั เราไม่ไดร้ ู้จกั อะไรกนั เปน็ พิเศษอะ แตก่ ็ยังร้สู ึกแบบ รูส้ กึ ดี
ของคุณมาก ๆ ทไี่ วว้ างใจ และมารว่ มทํางานดว้ ยกนั ถึงแม้จะไม่ร้นู ิสยั ใจคอ แต่ก็เข้ามาทํางาน และสําหรบั น้องปี 1 ก็
ขอบคุณเพราะว่า ถ้าไม่มนี อ้ งเข้าร่วมกจิ กรรมพี่ กจิ กรรมพ่กี ็จะไมม่ ีความหมายอะไร

Survival camp

ภควรรธน์ มานพ - เดยี ว

มมุ มองของการเป็นผอค. ส่ิงทคี่ ดิ ในตอนแรก VS สง่ิ ท่ีไดห้ ลังจากทําค่าย
เอาจรงิ ไมเ่ คยคดิ มากอ่ นเลยวา่ ตวั เองจะไดเ้ ปน็ ผอค. กอ่ นหนา้ นนั้ มเี หตกุ ารณท์ ไี่ ดไ้ ปพดู เลน่ กบั ผอค.คน

กอ่ นวา่ เดยี๋ วเราเปน็ เอง สรปุ กไ็ ดม้ าเปน็ จรงิ ๆ เพราะเพอื่ นคนอน่ื กไ็ มม่ ใี ครคดิ จะเปน็ T_T ยอมรบั เลยวา่ ไมม่ น่ั ใจ
ในตวั เองเทา่ ไหรน่ กั วา่ จะทําหนา้ ทผ่ี อค. ออกมาไดด้ ไี หม แตม่ สี ง่ิ ทเ่ี ชอื่ มน่ั อยา่ งหนงึ่ คอื เชอ่ื วา่ ชาวคา่ ยจะตอ้ งทํา
หนา้ ทขี่ องตวั เองออกมาไดด้ จี นทําใหค้ า่ ยประสบผลสําเรจ็ และบรรลจุ ดุ ประสงคแ์ น่ ๆ ระหวา่ งการเตรยี มคา่ ยเรา
กร็ สู้ กึ แบบนน้ั จรงิ ๆ ไดเ้ หน็ เพอื่ น และนอ้ ง ๆ แตล่ ะคนตง้ั ใจทาํ งาน ทําใหเ้ ราไดเ้ รยี นรไู้ ปดว้ ยวา่ กวา่ จะทาํ งานแตล่ ะ
งานออกมาไดส้ ําเรจ็ มนั ขาดฝา่ ยไหนไปไมไ่ ดเ้ ลย ผอค.กเ็ ชน่ กนั ถงึ แมว้ า่ จะไมไ่ ดช้ ว่ ยงานในแตล่ ะฝา่ ยมาก แตก่ ็
มหี นา้ ทใ่ี นการประสานงานทําใหอ้ อกมาเปน็ คา่ ยคา่ ยหนงึ่ จนได้ สง่ิ ทไี่ ดห้ ลงั จากทําคา่ ยมนั คอื ความรสู้ กึ โลง่ และ
รสู้ กึ ดที ไี่ ดเ้ หน็ วา่ งานทเ่ี รา และเพอ่ื นพน่ี อ้ งชาวคา่ ยตง้ั ใจทาํ รว่ มกนั มานนั้ ออกมาเปน็ รปู เปน็ รา่ ง ไดส้ ง่ ทอดความ
รสู้ กึ ดี ๆ ใหก้ บั นอ้ งคา่ ยรนุ่ ตอ่ ไป ความรสู้ กึ กอ้ นโตนจี้ ะอยใู่ นใจไปตลอด และมคี วามสขุ ทกุ ครง้ั ทน่ี กึ ถงึ ขอบคณุ ตวั
เองทต่ี กลงเปน็ ผอค.ในวนั นน้ั คา่ ยนที้ าํ ใหเ้ ราโตขน้ึ เกง่ ขนึ้ และเปน็ สว่ นหนงึ่ ทที่ าํ ใหเ้ ราเปน็ เราในทกุ วนั นี้

โมเมนตด์ ี ๆ ในคา่ ย ทีท่ าํ ใหค้ ิดถงึ
นา่ จะเปน็ เรอื่ งการเตรยี มงานนแี่ หละ การไดเ้ หน็ เพอื่ น ๆ ดู

ตนื่ เตน้ กนั มากวา่ จะทาํ ยงั ไงใหค้ า่ ยออกมาดแี ละทาํ ใหน้ อ้ งประทบั
ใจ ตงั้ แตต่ อนเซอรเ์ วยเ์ ลยทไี่ ปไกลกนั ถงึ จงั หวดั ตากเพราะอยากให้
นอ้ งไดไ้ ปทที่ ธี่ รรมชาตอิ ดุ มสมบรู ณ์ แตส่ ดุ ทา้ ยกม็ าลงเอยทร่ี าชบรุ ี
555+ ระหวา่ งเตรยี มคา่ ยกไ็ ดเ้ หน็ ทกุ คนเตม็ ทกี่ นั ทง้ั ฝา่ ยงาน และ
ฝา่ ยกจิ กรรม ไดเ้ หน็ เพอื่ นฝา่ ยงานตงั้ ใจใหค้ า่ ยมนั ออกมาไดค้ วาม
รสู้ กึ เหมอื นไดอ้ ยใู่ กลช้ ดิ ธรรมชาตทิ ส่ี ดุ โดยไมค่ ดิ เลยวา่ ตวั เองจะ
ลาํ บาก นอ้ งปสี องฝา่ ยกจิ กต็ งั้ ใจเขยี นใบกจิ และทําของทร่ี ะลกึ กนั
เตม็ ท่ี สดุ ทา้ ยพวกเรากไ็ ดเ้ หน็ ผลของความพยายาม ทงั้ นก ผเี สอื้
ปา่ กองไฟ ดาวบนฟา้ เรอื่ งราวตลอด 6 วนั ทที่ กุ คนอยดู่ ว้ ยกนั ลว้ น
มแี ตค่ วามสขุ หวงั วา่ ทกุ คนจะชอบคา่ ยนเี้ หมอื นเรานะ

เล่าเรื่องพคี ในคา่ ย 1.เซอร์ 15 เขา้ ป่ากับป้าเดียว ใครคดิ โคด้ นว้ี ะ อายทกุ คร้ังทป่ี ระชมุ อุบาทวม์ าก T_T
2.หาทนุ ขายขา้ วกลอ่ งกบั อิตาเลียนโซดา ชาวคา่ ยบ่นว่าเบ่ือมากแตก่ ็ต้องยอมกินกลัวค่ายไม่มีทนุ
3.เดินป่าเหมอื นออ้ มโลก สุดทา้ ยกลบั มาทเ่ี ดิม
4.พยายามทาํ ห้องนา้ํ ในป่าให้ได้ฟลี ธรรมชาติสุด แตล่ มื ไปวา่ เป็นลานเปิดโล่ง ชาวค่ายบอกว่านงั่ ออึ ยู่

มคี นขบั มอเตอรไ์ ซค์วบิ ากตามเนนิ เขามองลงมา...
5.ยหู นง่ึ เขา้ ป่าแลว้ บ้ามาก นา่ กลวั ทกุ คนเหมือนพรอ้ มจะยงิ ธนลู า่ สตั ว์
6.ยูสองขา้ วหายไปไหนไมร่ ู้ ไม่รู้ยสู ามคนไหนแอบไปขโมยมากินหรือเปล่า
7.ยสู ามตะกละมาก มอื้ นงึ ขา้ ว 5 หม้อ กนิ หมด หอยกระป๋องก็เปิดไมห่ ยุด
8.ยูสี่นา่ กลัวมาก ใครอยา่ เผลอไปต่อคิวลา้ งจานนะ ชาติหนา้ ถึงได้ล้างเพราะต้องลา้ งสะอาดจนไร้

กลิ่นก่อน
9.บอมแบมทาํ กับขา้ วโดนนา้ํ มันลวกทั้งขา คนท้ังค่ายเป็นห่วงนกึ วา่ สาหัส กลบั มาบูลล่คี นอนื่ ต่อ
10.หนงั อาร์ทเ่ี ขยี นบทโดยผอค.เอง เพราะไม่มใี ครจําได้เลยวา่ มนั เป็นยงั ไง
11.น้าํ ในลําธารแห้งมากกก ก็ยงั จะปีนโขดหินขน้ึ ไปเล่นกนั ยอมใจเด็ก ๆ
12.ตดั ภาพไปทปี่ ลายลาํ ธาร มแี ก๊งผหู้ ญิงปีสามนอนเอาผมแชน่ ํา้ สระผมกนั อยู่
13.ไอพ้ วกปีสามมั่นมากบอกวา่ แตง่ เพลงคา่ ยคนื วนั สดุ ทา้ ยก็ทนั สรุปหลบั กนั หมดเหลือแต่งกนั 3 คน
14.ปีโป้หมาทอี่ ุทยานนา่ รักมากกก อยากอุ้มกลบั กรงุ เทพฯ

พดู ถงึ ค่ายนกึ ถึงอะไร

ถา้ เป็นสมยั ยังไมเ่ คยไปมากอ่ นคงนึกถงึ ความลาํ บากมัง้
ฟลี เข้าค่ายรด. ซึ่งเราก็คดิ ว่ามาเรียนมหาลัยแล้วทาํ ไมยังต้องพา
ตัวเองไปลําบากอกี 555 แต่ช่วงนัน้ ก็มหี ลายเหตุการณท์ ีท่ ําให้เปดิ
ใจลองไปดู จนกลายมาเปน็ คนนึงทร่ี ักคา่ ยเซอรม์ าก ถ้าตอนนีถ้ าม
ว่าพูดถงึ ค่ายแล้วนึกถงึ อะไร ตอบไดเ้ ลยวา่ นึกถงึ ความสบายใจ
อาจจะลําบาก และเหนือ่ ยกายแหละ แตโ่ คตรรู้สึก FULFILLED
เลยทกุ คร้งั ที่ไดไ้ ปคา่ ยไมว่ า่ จะในฐานะอะไรก็ตาม คา่ ยเซอร์เป็น
เหมอื นบา้ น เหมอื นครอบครัวท่ีแตล่ ะปีทุกคนจะรอกลับไปเจอกัน
ให้หัวใจไดร้ ูส้ กึ พองโตอกี คร้ัง ไปอยกู่ บั ธรรมชาติ ได้พักผ่อนอย่าง
เต็มท่ี และมีความสุขรว่ มกนั

อยากบอกอะไรกบั ชาวค่าย

อยากขอบคุณทุกคนจริง ๆ ท่คี ร้งั หนงึ่ ในชีวติ ได้มามี
ความทรงจาํ ท่ีดรี ่วมกับเรา ขอบคณุ ทค่ี รงั้ หนึ่งเคยเหนอ่ื ยด้วยกัน
ท้งั เพือ่ นปีสามในตอนน้ันทีต่ อ้ งทํางานหนกั พร้อมกบั เรียน คนท่ี
ไม่เคยไปคา่ ยมากอ่ นทีต่ ้องมาทาํ งานอะไรไมร่ ทู้ ่ตี ัวเองไม่เคยอนิ
นอ้ งปสี องในตอนนนั้ ท่สี อบบ่อยแตต่ อ้ งมาประชมุ เลกิ ดึกทกุ
อาทติ ย์ ตอ้ งมาน่งั แก้กจิ ให้ดที ่ีสดุ เพ่ือนอ้ งปหี นง่ึ ทีไ่ มเ่ คยรู้จักมา
ก่อน และอยากขอบคุณนอ้ งค่ายปหี น่ึงในตอนน้นั ด้วยทเ่ี ข้ามา
เป็นสว่ นสําคญั ให้ค่ายของเราสมบูรณ์ขน้ึ มาได้ หวังว่าทกุ คนจะ
ชอบ SUR 15 และมีความสขุ ทกุ ครั้งท่นี กึ ถงึ นะ :)

Vet camp

ทิพยรตั น์ ตงั้ ไตรธรรม - จนี

เล่าจดุ เริม่ ต้นของการมาเป็นผอค.ใหฟ้ งั หน่อย

เล่าแบบสนั้ ๆ กค็ ือเพอื่ น ๆ คงเล็งเหน็ ความอิน
ของเรากับคา่ ยน้ี และกจ็ บทีเ่ ราได้ตําแหนง่ ผอค.ไปเลย
ตั้งแต่จบคา่ ยปี 1 ถถถถถ

เกย่ี วกบั ช่วงเวลาที่นา่ จดจาํ
ตอนแรกว่าจะดึงของคา่ ยก่อน ๆ มาเล่าแหละ แต่

เรากอ็ ยากพูดถงึ คา่ ยพวกเรา ถึงแม้ว่าจะไม่ไดจ้ ดั นะเพอื่ น
ๆ แตโ่ มเมน้ ที่เราจําไมล่ ืมคอื ตอนทเี่ รากาํ ลังจะเรมิ่ ค่ายปีเรา
น่ีแหละ วา่ ตามตรง สมาชกิ ถาวรเวทแคมปร์ นุ่ เรามีไม่เยอะ
ตอนจะเร่ิมทําเราก็กงั วลแหละ แต่ก็มีเพื่อน ๆ น้อง ๆ มา
คอยบอกตลอดว่าจะมาชว่ ยกนั ทําคา่ ยน้ขี ึน้ มา มตี ั้งแตค่ นที่
ไมเ่ คยไปคา่ ยเลย จนถงึ ไปมาทุกปเี ลยเพอื่ นรกั นี่แหละ ก็
เปน็ โมเมน้ เลก็ ๆ แตอ่ ิมแพคกบั คนเปน็ ผอค.มาก ๆ

เรือ่ งท่ีไมอ่ ยากจะเมาท์ แต่ขอเหลาก็ได้

คือว่า ขอระลกึ ชาติแปบ๊ 555 อนั น้ีด้วยว่าปีเราไมไ่ ด้จดั ค่ายนะ ขอเล่าเปน็ เร่อื งคา่ ยก่อน ๆ ละกนั เป็นค่ายเวท
แคมป์ 39 จัดทภี่ สู อยดาว ท่ีพวกเราปนี ภูเพ่อื ท่ไี ปกางเต็นท์ทาํ กจิ กรรมที่ลานสน ลักษณะภเู ปน็ เนินยกึ ยกั ขึน้ ๆ ลง ๆ มี
5 เนิน จําชือ่ เนนิ ทง้ั หมดไม่ได้ จาํ ได้แค่ชอื่ เนินสดุ ท้ายคอื เนนิ มรณะ อห มรณะจริง ความชันคอื บ้าบอ ซึ่งทุกคนเหน่ือย
โกโก้ บางทีใครไหวเลยนําหนา้ ไปกอ่ น ตอนนนั้ กม็ ีเพ่ือนนาํ ไปก่อนละ ซงึ่ เออ เพอ่ื นแกร่งว่ะ ตวั เราที่พกั มาพอสมควรก็
ตดั สินใจแยกตวั ตามเพอ่ื นไป ก็เดิน ๆ ปีน ๆ ไป เรื่อย ๆ เร่ือย ๆ แลว้ กเ็ ห็นอะไรบางอย่างว่ะ อยกู่ ลางทางเดินเล้ย ไม่ใช่
หญา้ ไม่ใชห่ ิน ไมใ่ ชส่ ตั วป์ ่า มนั คอ้ื ออ เพ่อื นนนนท่นี าํ ไปก่อนแล้ว นอนอยู่ท่ีพ้นื นน ดชิ ั้นนน ตกกใจจจจ เพอื่ นเปน็ อะไร
รรร กเ็ ลยรบี วิ่งไปปลุก ก็ถามไถ่ สรุปใจความว่าสถานการณ์ไม่ได้ซีเรียสมาก เพือ่ นไม่ได้เปน็ อะไร (คอื จําดเี ทลไมไ่ ด้ละ
เพราะตกใจมาก5555) สุดทา้ ยก็ไปตอ่ พากันขึ้นไปลานสนสําเรจ็ เสรจ็ สิน้ จบ เอวงั (ซง่ึ จบคา่ ยนไี้ ป เราก็ยงั กลบั ไปทภี่ ู
สอยดาวอีกครัง้ เนนิ ก็ยงั มรณะเหมอื นเดิมไมเ่ ปลีย่ น แตค่ รงั้ แรกเหน่ือยดันน้อยกวา่ งง คงเพราะฤทธิอ์ ะดรีนาลนี จาก
ความตกใจ)

อยากบอกอะไรกบั ชาวค่าย ไมไ่ ดข้ งิ นะ แตว่ า่ ค่ายเราอะ่ ...

อยากบอกว่าขอบคุณทกุ คนจริงๆ ท้งั ขอพดู ถึงเวทแคมป์โดยรวมๆทเี่ ราไปมาทกุ ปลี ะ
เพอื่ น ๆ นอ้ ง ๆ ไปดว้ ยกันมาตลอดตัง้ แตเ่ ราปี กนั น คอื ค่ายเราอะ อยา่ งวา่ เรื่องธรรมชาติ มนั ก็
1 2 3 หรอื แมก้ ระทั่ง เพอ่ื น ๆ นอ้ ง ๆ ที่ไม่เคย แน่นอนอยแู่ ล้ว ความ ADVENTURE ด้วย แต่ละคา่ ย
ไปคา่ ยเลยกต็ าม แต่กม็ าชว่ ยกันทําค่าย รวมไป มนั ก็จะไมค่ อ่ ยซํ้า ฉะน้นั จะไม่ขิงมาก จะขอพดู ท่ีเรา
ถึงพี่ ๆ และอาจารยท์ ่ีใหค้ าํ แนะนาํ ถงึ แม้คา่ ยจะ ชอบโดยสว่ นตวั ละกนั อย่างแรกเลยคือ RANGE อายุ
ไม่ไดถ้ ูกจัดขนึ้ มาเป็นรูปธรรม หรอื ถึงแม้ว่าจะ ชาวคา่ ย (แปลกป้ะ555) คือ VET CAMP อะ มนั มีการ
ผ่านมา 2 ปีแล้ว เรากย็ ังอยากขอบคุณทกุ คน รวมตัวของกลุ่มคนหลากหลายช่วงวยั คือมีทั้งน้อง ๆ
มาก ๆ จริง ๆ ดว้ ยรกั และคดิ ถึงนะทุกโคนน มธั ยมท่สี มคั รมาเป็นชาวคา่ ย พวกเราสตาฟค่าย แล้วก็
พี่ ๆ ศิษยเ์ ก่า/อาจารย์อีก ซง่ึ อยา่ งทร่ี ู้ ๆ วา่ คา่ ยเรามีมา
นานมา้ กก กย็ ิง่ เพ่มิ RANGE ของชว่ งวยั ไปอกี ซ่ึงเรา
ชอบนะ รู้สึกมี DIVERSITY ดี มุมมองต่อกจิ กรรมมนั
หลากหลายดี นอกจากนคี้ ือชอบเพลงค่าย สําหรับเรา
มันเหมือนเป็นเคร่ืองบว้ิ ทกุ คร้ังที่ไดฟ้ งั มันจะมี
บรรยากาศค่ายมาซ้อนในเพลง ไมว่ ่าจะร้องในค่ายหรือ
รอ้ งท่คี ณะหรอื รอ้ งทีไ่ หน เพลงจะสามารถสรา้ ง
บรรยากาศของเวทแคมปไ์ ดท้ ุกท่ี พ่ี ๆ ท่แี ต่งเพลงสดุ
ยอดมาก

ZWE

ประกาศติ ณ ธรรมบํารงุ - พล

มมุ มองการเป็นผอคค่าย ส่ิงที่คิดในตอนแรก VS สิ่งท่ีไดห้ ลงั จากทาํ คา่ ย
สิ่งท่คี ิดตอนแรก ผอคคา่ ย ZWE นา่ จะสบาย ๆ ชวิ ๆ คอยดูวา่ งานแตล่ ะฝ่ายทาํ อะไรบา้ ง คอยตามงาน เชค็ ความ

ถูกต้อง สิง่ ทไ่ี ด้หลงั จากทําคา่ ย ทาํ งานทุกอย่าง ไปดสู ถานท่ี งานเอกสาร งานปฏิคม บริหารการเงนิ หาเงินเข้าค่าย ต่นื เชา้
ไปเอาบะหมี่ ขายแคปหมู ถือกลอ่ ง บลา ๆ สุดทา้ ย ผอค.ค่าย ต้องทําเป็น 55555
โมเมนตด์ ีๆในค่าย ZWE ทท่ี าํ ให้คิดถงึ

งานกนิ เล้ียงหลงั จากเสร็จภารกจิ มาทั้งวนั คอื ชว่ งเวลาท่ีดี
ท่ีสุดในทกุ ๆ ปอี ม่ิ ตลอด555 กบั งานผกู ข้อมอื รบั ขวญั นอ้ ง โดย
เฉพาะคา่ ยเชียงใหม่ อายอยทู่ ่แี ตง่ เพลงเสย่ี ว ๆ ให้คนทัง้ ค่ายร้อง
แตก่ เ็ ป็นโมเมนตท์ ่คี ิดถึง

วรี กรรมสดุ แซ่บหรือเร่อื งราวพคี ๆ ในคา่ ย ZWE
เจอผใี นค่ายตัง้ แตส่ มัยอยู่ปี1 ค่ายท่เี ขาใหญ่

ตอนสมัยนน้ั ยังเกง่ อยูพ่ ่ีเขาใหไ้ หวเ้ จา้ ที่ ไอเราก็เก่งไง
ไมไ่ หว้ ปรากฎว่าออกมาคุยมือถอื นอกท่ีพัก เหน็ ตอน
แรกเปน็ เงาแวบ ๆ กไ็ มไ่ ดเ้ อะใจอะไร พอเหน็ เงาเดิน
ขึ้นมาที่บนั ได เราก็ก้มมองเหน็ เทา้ แคน่ ั้นแหละ วง่ิ เข้า
ที่พักปดิ ประตู สวดมนตน์ อน 55555

เสน่ห์ของค่าย ZWE ท่อี ยากบอกต่อ

คา่ ยที่ได้เท่ยี วไปด้วย เรยี นรู้
ไปดว้ ย และเปน็ คา่ ยเดียวท่ีรวมคน
ชอบสัตว์ป่า EXOTIC สตั ว์ในสวน
สัตว์ เขา้ ดว้ ยกนั เปดิ โลกของการ
เรยี นรู้

อยากบอกอะไรกบั ชาวคา่ ย

ขอบคณุ ทุกคนทที่ าํ ใหค้ า่ ยน้ีสมบรู ณ์ ต้งั แตเ่ รม่ิ หาเงิน จนจบคา่ ย
กข็ อฝากเนอื้ เพลง ZWE ไว้ เผ่อื เอาไวร้ อ้ งในวันทีเ่ ครยี ด ๆ 5555

เน้อื เพลง SEE WITH YOU AND ME (WE)
ในตอนเชา้ ฉนั ตืน่ ข้นึ มาพร้อมความสดใส
เม่ือรวู้ า่ จะไดไ้ ปเชยี งใหม่ หัวใจมนั ก็สดใสกว่าเดิม
*เม่ือรูว้ ่าฉนั นน้ั ไดม้ าพบเธอ ความร้สู กึ เราน้ัน
คงถึงวันไดร้ ู้ว่า ไมเ่ คยมีอะไร ที่เท่ากบั หัวใจ เทา่ เธอ

** โอ้เบบี้ เธอมาทําให้ZWEสมบูรณ์
มาเปน็ ชิ้นส่วนสุดท้าย ให้หวั ใจฉนั
และเปน็ คําตอบสดุ ท้าย ท่ีมีความหมายมากมายเหลอื เกิน
แล้วเธอรู้ไหมวา่ เธอสาํ คญั เท่าใด ถ้าไม่มเี ธอ แล้วสตั ว์เหลา่ น้ันจะ

เป็นเชน่ ไร
อยากใหร้ ู้เอาไว้ วา่ ฉนั รกั เธอ ZWEตลอดกาล

และตอนนี้ ใกลถ้ งึ เวลาทเ่ี ราจะจากกนั
รูไ้ หมว่าใจของฉนั มนั ส่ัน ไมร่ ู้ว่าเธอจะจาํ กันไดไ้ หม

(ซํ้า*, **) รอบซํา้ เปล่ยี น "เม่ือ" เปน็ "แต่"

Dek camp

ชวัลวทิ ย์ สมาชกิ ธรรมคณุ - ไนซ์

มมุ มองการเปน็ ผอคค่าย ส่งิ ท่ีคดิ ในตอนแรก VS สิ่งทไ่ี ดห้ ลังจากทําค่าย
ส่ิงแรกที่พ่คี ิดกค็ อื พไ่ี ปตั้งแต่ปี 1-2 แล้ว เป็นค่ายแรกทร่ี นุ่ พช่ี วน ๆ กันไป

บอกว่าคา่ นดี้ ีจริง ๆ พอผา่ นปี 1-2 มาปุ๊บ รสู้ ึกวา่ ยังไงปี 3 เราก็ตอ้ งได้ทาํ ค่ายน้ี
แลว้ ตอนนน้ั ได้โหวตมาเป็นผอค.ดว้ ย

สง่ิ แรกคอื กังวลนะ คอื คา่ ยทีพ่ ี่ ๆ เขาทําออกมามนั ดีมาก เลยกังวลว่าเรา
เปน็ ผอค.จะสามารถทําค่ายออกมาดไี ด้เท่าพ่เี ขาไหม เพราะมันก็กดดันแหล่ะนะ

แตพ่ อเหมือนจบค่ายป๊บุ มันกต็ ้ืนตนั ใจนะ รูส้ กึ ดีเพราะค่ายมนั ออกมา
แบบว่าประสบความสําเร็จตามทีเ่ ราต้องการ แตไ่ มใ่ ช่เพราะเราคนเดียว เพอ่ื นใน
รุ่นชว่ ยกันทําใหค้ ่ายน้ีประสบความสําเร็จ แล้วก็นอ้ ง ๆ และชาวคา่ ยทุกคนทาํ ให้
ค่ายมันออกมาดี มนั กเ็ ปน็ ประสบการณ์ทดี่ ีนะ ท่เี ราได้เป็นผอค.ค่ายเดก็

เรือ่ งราวดีๆในค่ายท่ที ําให้ใจฟู
อยา่ งแรกเป็นเรื่องของ กิจกรรมในค่าย คอื ค่ายของเรามนั จะไม่ได้

เป็นคา่ ยทีเ่ ก่ยี วกบั วิชาชีพสตั วแพทย์โดยตรง ไม่ได้พัฒนาใหเ้ ราเป็น
สัตวแพทย์ทีเ่ กง่ แต่เหมือนเราย้อนวัยไปกบั เดก็ ๆ ท่ีเราไปรว่ มคา่ ย วา่ เคย
ร่วมกิจกรรมแบบนีต้ อนอยโู่ รงเรยี น หรือไดไ้ ปร่วมกจิ กรรมอยา่ งเช่น กีฬาสี
ละครรอบกองไฟ ละครคณุ ธรรม แบบวา่ ค่ายอ่ืนมันไม่มอี ะไรอยา่ งน้แี น่
เหมือนเราได้มาพกั ผ่อน อยู่กบั เพื่อน ๆ อย่กู ับ STAFF อยกู่ ับน้องโรงเรียน
ทีม่ ารว่ มกจิ กรรม มันก็ดีนะ

แล้วกเ็ รื่องราวดๆี อกี ก็คอื ค่ายเดก็ เปน็ ค่ายทีพ่ อทุกคนไปแล้ว เหมอื นผกู พันกนั เปน็ ครอบครัวอะไรอยา่ งง้ี แบบวา่ ทกุ คนกจ็ ะ
สนทิ กัน น้องบางคนทโี่ รงเรยี นต่างจังหวัดทีเ่ ราไปกม็ ีขอไลน์ ขอเฟสพส่ี ตาฟ บางคนก็คอื ยงั มีติดต่อกนั อยู่ มีทกั มาถาม "พ่ๆี เป็นยังไง
บ้างค้าบ" "คิดถงึ คา่ ยจงั เลย" เราก็รู้สกึ วา่ น้อง ๆ เขาหลงั จบคา่ ยไปก็ยังมคี วามรู้สกึ ดี ๆ จากคา่ ยที่เราต้งั ใจจัด รู้สึกว่าคา่ ยเราประสบ
ความสาํ เร็จนะ

เรือ่ งรปู แบบกิจกรรม กค็ ือมนั จะไมเ่ หมือนคา่ ยท่อี น่ื เหมือนพัฒนาเรอ่ื งคุณธรรม จริยธรรม การใชช้ ีวติ การเข้าสงั คม อะไร
อย่างนี้ แล้วมนั ก็ไดเ้ สริมบคุ ลิกภาพเรา ใหเ้ หมาะออกไปทํางาน

เรือ่ งพีคๆในคา่ ย

เรอื่ งแรกก่อนเลย! เราก็จะไปตามโรงเรียนต่างจงั หวดั อยา่ งแรกกจ็ ะ
เปน็ เรือ่ งของทีน่ อนก่อนเลย คือบางปีค่ายเรากจ็ ะไดไ้ ปโรงเรยี นที่ทีน่ อนมันไม่
ได้ดีขนาดนัน้ หอ้ งกเ็ หมือนไปนอนในห้องเรยี นของเขานี้แหละ่ พีค ๆ กค็ ือ
แบบปีพไี่ ปปแี รกหอ้ งอาบนาํ้ ผ้ชู ายเหมอื นเป็นบ่อปลา555 นาํ้ กค็ อื เขยี ว ๆ ไมร่ ู้
มีปลาหรือเปล่า พอเราไดไ้ ปปี 2 คา่ ยนา่ นของเรา ปนี นั้ กค็ ือจะดีขนึ้ เรอื่ งพีคก็
คือระยะหา่ งจากลานกจิ กรรมกบั ทีน่ อนกค็ อื ไกลกันมากก กค็ อื ตอ้ งเดนิ กัน
ตลอด ไรเงี่ย กค็ อื เดนิ จนเหนอื่ ย พอถงึ ปที พ่ี ี่เปน็ ผอค. จ.ราชบุรี คือโรงเรียน
ไมม่ ีทร่ี องรบั คนจาํ นวนมาก ๆ ก็คอื มีกฎว่าห้ามชารต์ โทรศัพท์ตอนกลางคนื นะ
เด๋ียวไฟจะไม่พอ ไฟจะดับทั้งโรงเรยี นเลย พวกผอ. พวกคุณครูกม็ าชว่ ยกนั

อีกเรือ่ งคือเรื่องกิจกรรมในคา่ ย กอ่ นกจิ กรรมรอบกองกจ็ ะมกี จิ กรรมนงึ ก็คือ ละครฆาตกรรมปา่ ไทย ก็คอื รนุ่ พีเ่ ขาทําพคี
ไว้ในแต่ละร่นุ พอรุน่ ตอ่ มาท่ีจะมารับชว่ งตอ่ กค็ ือตอ้ งเลน่ พคี มาก ๆ พคี จนตอนปี 2 ทพี่ ี่เล่นอาจารยต์ ้องบอกวา่ เพลา ๆ ลงหนอ่ ย
อนั นีม้ ันคา่ ยเดก็ นะ! อะไรประมาณนี้ น้องคอื ถึงข้นั ตอ้ งปดิ ตาดอู ะไรอย่างง้ี แบบมันเกินไปมากพี่

สิง่ แรกทีน่ ึกถงึ เมือ่ พูดถงึ ค่ายเด็ก

อยา่ งแรกคอื เพลงของคา่ ยเดก็ คือเพลงของค่ายเดก็ มนั มแี บบหลายเพลงมาก ๆ ถ้าไปเปิดดหู อ้ งชมรมก็จะมแี บบบอรด์

เขยี นเพลงแต่ละเพลงไว้เลย เหมือนเวลาชาวคา่ ยเราจะไปค่ายกต็ ้องมาฝกึ รอ้ งเพลงเยอะมาก ๆ แล้วก็อีกอย่าง เสน่ห์ของค่ายเดก็

คือแต่ละปที เ่ี ราจดั ค่ายเราจะมีการแตง่ เพลงข้ึนมาใหม่ในแต่ละปี ซง่ึ เพลงในแต่ละปนี ้นั มันจะเป็นการเลา่ ภาพรวมทั้งหมดของคา่ ย

ตลอดทเี่ ราไป 5 วนั รวมวา่ ทงั้ หมดเจออะไรบ้าง ไดท้ าํ อะไรมาบ้าง แลว้ เราก็เอามาชว่ ยกันแตง่ ตีความแล้วใสไ่ ปในเนอ่ื เพลง อยา่ ง

เชน่ อยา่ งปีท่ีพไ่ี ปนา่ น พี่จาํ ช่ือเพลงไมไ่ ดแ้ ลว้ แต่มนั ก็จะเลา่ ประสบการณืที่พไ่ี ปท่ีนา่ น พอเรามาอ่านฟงั เพลงน้ีปุ๊บ เหมือนความ

ทรงจํามันกจ็ ะยอ้ นกลับมาวา่ ในช่วงเวลาท่เี ราไปทีน่ ่าน เราไดไ้ ปทาํ อะไรกันมาบา้ ง หรือแบบวา่ ปที พ่ี ่ีไปราชบุรี เราแต่งเพลงออกมา

พอเรามาอา่ นเน้ือเพลงปบุ๊ พี่ก็สกึ วา่ เรากไ็ ดร้ าํ ลึกนะว่า คา่ ยเรา เราได้ไปทาํ อะไรมาบา้ งทคี่ ่ายนีใ้ นแตล่ ะปี ถือวา่ เพลงค่ายเดก็ เป็น

สง่ิ ทต่ี ้องนึกถึงเลย เวลาไปคา่ ย แลว้ กอ็ ีกอย่างนงึ เมอ่ื พูดถงึ ค่ายเด็กกจ็ ะนึกถึง อาจารยช์ มรมเรา พีไ่ ก่

และพี่ยศ เขาจะเปน็ 2 คนท่เี มอ่ื มคี า่ ยนี้ทีไร มาร่วมงานตลอด ไปร่วมคา่ ย

ตลอด พีไ่ กก่ จ็ ะเปน็ คนทน่ี า่ รักอยแู่ ล้ว น้อง ๆ ก็น่าจะร้จู ักกัน พไี่ กก่ จ็ ะแบบวา่

คอยช่วยเหลือ มาให้กําลังใจ มารว่ มกิจกรรมกบั ทกุ คนในคา่ ย เหมือนเปน็ พ่อท่ี

อบอุ่นของน้อง ๆ ในค่ายทกุ คน แล้วกพ็ ีย่ ศกจ็ ะมธี ุระเยอะกวา่ พี่ไก่ แตเ่ ขากจ็ ะ

คอยแบบ เวลาเขามเี วลาว่างจะมาเข้าค่ายเดก็ แลว้ ก็มาช่วย มาใหก้ าํ ลังใจ

เหมอื นทงั้ 2 ท่านเป็น SIGNATURE ของคา่ ยเลย ก็จะเป็นอาจารยข์ องค่าย

เดก็ ทท่ี ุกคนจะต้องรูจ้ กั เวลามีพิธีไหวค้ รเู รากจ็ ะต้องเอาพวงมาลยั ดอกไมไ้ ป

ไหว้ก็จะเปน็ ธรรมเนียมท่ีสบื ทอดกนั มาทุกปี
เวลาเราขายของค่ายเด็กกจ็ ะมเี มนหู นง่ึ ทส่ี ืบทอดกันมา กค็ อื กล้วยฉาบ

เผือกทอดค่ายเดก็ เราก็จะมีขายเปน็ กลว้ ย เผือกฉาบเปน็ ของยอดฮิต ถา้ พดู ถึง

ก็จะเปน็ ท่ีรจู้ กั กันแนน่ อน

อยากบอกอะไรชาวคา่ ย

ปพี ่ีกเ็ ป็นปีสุดท้ายที่เราได้ไปคา่ ยเดก็ กอ่ นโควดิ ท่ีจังหวัด
ราชบุรี ก็รสู้ กึ คิดถึงเหมอื นกนั คิดถึงกิจกรรมในคา่ ย คดิ ถงึ เพือ่ น ๆ
น้อง ๆ แลว้ ก็ผู้ร่วมค่ายทกุ คนท่ีเราได้ทาํ คา่ ยด้วยกัน อยากจะบอกว่า
ถ้ามีโอกาสอกี อยากจะใหม้ คี า่ ยเด็กอีก อยากใหค้ า่ ยเด็ก เปน็ ค่ายที่อยู่
ต่อไปนาน ๆ คดิ ถงึ เมอ่ื ไรเรากก็ ลับไปดูเน้อื เพลงทเี่ ราเคยแตง่ กนั ไว้ ที่
เคยไปรว่ มค่ายกนั ไหว รอ้ งเพลงมันออกมา เรากจ็ ะคดิ ถึงชว่ งเวลาท่ี
เราไดไ้ ปคา่ ยดว้ ยกนั

Sor Por Aor

ชญานน์ นั ท์ นธิ ิฐานวฒั น์ - กฟิ

มาเปน็ ผอค.ได้อยา่ งไร
หลังจากกลบั ค่ายปี 2 ไปฝกึ งานสตั วบาลผลัดเล็ก

ทีน่ ครปฐมตอ่ ยกคา่ ยเลย กเ็ ลยไปโหวตกนั ทน่ี ่ัน ใหท้ ุกคนท่ี
ไปสพ.อในช้ันปเี ขียนชื่อคนที่คดิ ว่าอยากใหเ้ ปน็ ผอค.ลง
กระดาษแลว้ ค่อยเปิดมานับโหวตกัน พอออกมาเป็นเราก็
เลย โอเค เป็นก็ได้ 55555555555555

เรือ่ งราวดี ๆ ในค่ายท่ีทําใหใ้ จฟู
มหี ลายเรอ่ื งทท่ี ําใหใ้ จฟู แตถ่ า้ เรอ่ื งทร่ี สู้ กึ วา่ ประทบั ใจ

ทสี่ ดุ คอื ตอนไปสมั พนั ธช์ าวบา้ นปี 2 คา่ ยพเี่ บส ไดค้ ยุ กบั แม่
เจา้ ของบ้านทเ่ี ราไปหาวันน้ันแล้วได้รับคาํ พดู ดี ๆ พร้อมกับคําอวยพร พร้อมกําลงั ใจกลบั มา จําไดไ้ ม่แมน่ มาก แต่ ณ
ตอนนน้ั คือน้าํ ตาซมึ เลยหลงั จากทเ่ี หน่ือยมามาก ๆ แลว้ ก็เลยประทบั ใจโครงสัมพนั ธ์ชาวบา้ นมาก ๆ ที่ทาํ ใหไ้ ด้ใกล้ชดิ
กบั วถิ ชี มุ ชนพร้อมท้ังได้พดู คุยกับคนอ่ืน ๆ มากข้นึ เยอะมาก

ไม่อยากจะพดู เลยนะวา่ ...

เปน็ ผอค.งว่ งมาก สารภาพบาปวา่ เคยหลับ
ท้งั ๆ ที่เป็นคนนาํ ประชุมแลว้ พฒั นป์ ลกุ ดว้ ย ถถถถ

พูดถงึ คา่ ยสพอ นกึ ถงึ อะไร
คิดถึงฝีมอื ทาํ อาหารพ่แี กว้ ค่ะ รักบัวลอย

รกั ทองหยอด รกั พ่ีแก้วนะคะ

อยากบอกอะไรกับชาวคา่ ย

เหมือนจะเคยบอกไปหมดแลว้ ในค่าย มองเงา
วน มองเงาค่าย และตา่ ง ๆ แต่วา่ ถา้ ถามถงึ ตอนนี้เลย
วา่ มีอะไรอยากจะพดู ถงึ คนทีเ่ คยไปร่วมคา่ ยมั้ย กค็ งเปน็
คําวา่ คิดถงึ และหวังว่าจะไม่ลืมเรอื่ งตา่ ง ๆ ที่เกดิ ขึ้นใน
คา่ ย มนั มที ั้งดี ทง้ั ที่ได้เรียนรู้ ท้งั กระทบกระทง่ั กนั แต่ก็
คดิ วา่ สพ.อ.เปน็ ค่ายทท่ี าํ ใหม้ ิตรภาพทง้ั ในรุ่น ต่างรุ่น
อาจารย์ คนในชมุ ชนไดส้ ร้างมิตรภาพและความทรงจาํ
ดี ๆ รว่ มกัน ถา้ มีโอกาสกห็ วงั วา่ จะได้เจอกันอีกในคา่ ย
สกั ค่ายของน้อง ๆ ในอนาคต แล้วมาร้องเพลงดว้ ยกัน
อีกนะ เฮาส์แลว้ ค่า

Sor Por Chor

โมฆภมู ิ สขุ ศริ ิ - แมค

เลา่ ท่ีมาของการเป็นผอคให้ฟงั หน่อย
มเี พอื่ นในรุ่นเสนอชอื่ เราเปน็ แคนดเิ ดทผอค.ใน

กลุ่มไลนร์ ุ่น และผลก็ออกมาอย่างท่ีเห็นแหละครบั

โมเมนต์ดี ๆในคา่ ย…ทที่ ําใหค้ ิดถงึ
สงิ่ ที่ทาํ ให้คิดถึงเป็นการที่ไดท้ าํ งานรว่ มกันกับ

เพ่อื น ๆ ในรุน่ อีกครง้ั หนง่ึ หลงั จากทไี่ มไ่ ด้จดั คา่ ยอะไรดว้ ย
กันเลยตั้งแต่โควิดระบาดตอนปี 4 พอถึงตอนปี 6 ทต่ี ้อง
ทําค่ายสพช.ข้ึน เพ่ือนทุกคนก็ช่วยกันคดิ และจดั คา่ ยขึน้
มา สุดท้ายก็จบค่ายไปดว้ ยดี โดยสรปุ ก็คือคดิ ถงึ เพือ่ น ๆ
ครับ

เรอื่ งพคี ในคา่ ย
เร่อื งพคี ทไ่ี ดร้ ู้มาก็คอื มีเพ่อื นคนนึงในกลุ่มไป

ฉดี วัคซีนทส่ี ถานสงเคราะห์สตั วท์ จ่ี ังหวดั สระบุรี แล้ว
อีกอาทิตยน์ ึงต่อมาเพือ่ นคนน้ขี ับรถจากกรุงเทพไป
สระบุรอี ีกครง้ั เพ่อื ไปรบั เลย้ี งน้องหมามา 1 ตวั
เสนห่ ์ของค่าย…ที่อยากบอกต่อ

เสน่หข์ องค่ายคอื การได้ออกไปพูดคยุ กบั
ชาวบ้านคนเลย้ี งสัตว์ ไม่ใชแ่ คก่ ารท่เี ราออกไปแชร์
ความรู้ทางวิชาการให้ชาวบ้านอยา่ งเดยี วแตเ่ ราก็ได้
รับความรูจ้ ากเขากลบั มาเหมอื นกนั เปน็ การแลก
เปลยี่ นความรู้ภมู ิปัญญาทอ้ งถนิ่

อยากบอกอะไรกบั ชาวคา่ ย
ดว้ ยความที่คา่ ยปนี ้ีเปน็ ปที ี่แยกกนั ทําแตล่ ะกล่มุ

ฝกึ งาน ทําใหต้ ้องมกี ารประสานงานระหวา่ งกล่มุ มากขน้ึ
ขอบคณุ เพอ่ื น ๆ ในรุ่นทุกคนที่แมว้ า่ จะเหนื่อยจากการ
เรียนการฝึกงานมากขนาดไหนก็สามารถแบ่งจัดสรรเวลา
มาทํางานค่ายใหเ้ สรจ็ สมบูรณ์ ขอบคณุ เพ่ือนบอรด์ บริหาร
ทุกคนทช่ี ว่ ยกันคดิ ช่วยกันทําคา่ ยจนออกมาได้ดขี นาดนี้

Our memories

FACULTY OF VETERINARY SCIENCE
CHULALONGKORN UNIVERSITY



นิสติ สมั พนั ธ์
โมฆภมู ิ สขุ ศริ ิ - แมค

ทาํ ไมถึงมาทํานสิ ติ สัมพันธ์

กอ่ นหนา้ ทจี่ ะมาทํานิสติ สัมพันธ์ เราเคยเป็นอินเนอร์นสิ ติ สัมพนั ธ์ตอนปี 3 ในช่วงทเ่ี ปน็ อินเนอร์
จะได้ดูพน่ี สิ ิตสมั พนั ธ์ทํางาน คิดกิจกรรมขน้ึ มาให้นอ้ ง ๆ ปี1 แลว้ รสู้ ึกว่างานนสิ ิตสมั พนั ธ์เป็นงานสนุก
ได้คดิ กจิ กรรมข้นั ตอนตา่ ง ๆ ให้มนั เกดิ ข้ึนมาเปน็ งาน ๆ นงึ ไดเ้ จอคนจากหลาย ๆ คณะ และดว้ ยมีท้งั
งานในและนอกคณะทําใหม้ ีโอกาสเจอ ไดท้ าํ ความร้จู ักกบั นิสิตสัมพันธค์ ณะอื่น ก็เลยตดิ สนิ ใจทาํ นสิ ิต
สัมพนั ธต์ อ่ ในปี 4

เทคนคิ พชิ ิตใจนอ้ ง vet83
เอาความรสู้ กึ ตอนเป็นนอ้ งปี 1 ท่ีได้รบั การ

ดแู ลจากพี่ ๆ นสิ ิตสมั พนั ธ์มาส่งตอ่ ใหน้ ้อง ๆ ก็อยาก
ใหน้ ้องรสู้ กึ เดยี วกนั กบั ตอนท่ีเราอยปู่ ี 1

คิดวา่ อะไรท่ีเป็นสิ่งสาํ คัญในการรกั ษาความสมั พันธ์
สง่ิ สําคญั ในการรักษาความสัมพันธ์ คือ นัดแลว้

ไมเ่ ท ตอบไลน์เพอื่ นด้วย ถ้าไมว่ ่างตอบอย่า read

จดหมายถึงฉนั ในอนาคต อยากบอกอะไรกบั ตวั เอง
โตไปไมโ่ กงนะ

โควทถงึ ชีวิตตอนน้ี
เอนจอยในการทาํ งาน เรม่ิ เรยี นรู้สิ่งใหม่ ๆ

ในทกุ ๆ วัน

สตั วแพทย์สอื่ สาร
ชญานน์ นั ท์ นิธิฐานวฒั น์ - กิฟ

ชอบคอลัมนไ์ หนมากทีส่ ุด
จริง ๆ ตงั้ แตท่ ําทองหลางลายมาตัง้ แต่ปี 1-4 รู้สึกชอบทกุ

คอลัมน์ เพราะทุกคนดไู ดส้ ะท้อนความเป็นตัวเองออกมา ทง้ั ทาง
บทความ เรอื่ งสั้น และ comic แต่มคี อลมั นห์ น่ึงทค่ี ดิ ว่าประทบั ใจ
ในการมีอยขู่ องมันมากคือ ฝากขอ้ ความไปถงึ เธอ เพราะเปน็ อะไร
ทีค่ นทงั้ คณะสนใจ ทัง้ สนใจอยากเขยี น และสนใจอยากรวู้ า่ มี
ข้อความไหนส่งมาให้ตัวเองบ้าง แตก่ ่อนการทเี่ ลม่ ออกแล้วเวยี น
กนั ดูในห้องกต็ ่นื เตน้ แลว้ พอมีอะไรแบบน้ีมาใหท้ ุกคนมสี ่วนร่วม
ได้ ก็ยิ่งรู้สกึ วา่ มสี ีสันเข้าไปอีกค่ะ

ธมี ทีเ่ หมาะกับชวี ติ ตอนน้คี อื อะไร
คงเปน็ ธมี ฟา้ หมน่ มั้ง 555555555 ทต่ี อบแบบนี้ไมใ่ ช่เพราะเป็นการเขียนอ้างองิ คณะลงหนงั สอื รนุ่ อะไร แต่

ก็มีความรูส้ ึกในชวี ติ ทว่ี า่ สบั สน และมองภาพอนาคตตวั เองมัว ๆ อยบู่ า้ ง มีคนเคยบอกว่าคําถามเรียนจบแล้วทาํ
อะไร เหมือนตายแล้วไปไหนก็คือไมเ่ กนิ จรงิ เพ่อื นบางคนกอ็ าจจะประสบปญั หาน้พี อ ๆ กนั รเึ ปล่าไม่รู้ แตถ่ า้ ใคร
อา่ นมาถึงตรงน้ีแล้วรสู้ กึ หมน่ เหมอื นกัน กอ็ ยากอวยพรใหธ้ ีมชีวิตเปลีย่ นเป็นฟา้ ทีส่ ีสดใสในเรว็ ๆ นะ

ทําไมถึงมาเปน็ บก.
เอาจรงิ ๆ ว่า จําไมไ่ ด้ 100% แตเ่ หมือนตอนน้นั จะตกลงกันในรนุ่ พร้อม ๆ กบั แบ่งหน้าที่สโม ฯ ไปดว้ ย คน

ท่ีเปน็ ประธานชมรมก็จะทําตําแหน่งอ่นื ไม่ได้ ดว้ ยความท่ตี วั เองกอ็ ยากเป็น และตาํ แหน่งของเพอ่ื น ๆ ลงตวั แลว้ ก็
เลยมาเปน็ บก.

ความรู้สกึ ตอนทําฉบบั แรกเปน็ อย่างไร

ตน่ื เต้น และกังวลมากกกกกกกกกกกกกกก เพราะฉบับแรกเป็นฉบบั ทย่ี ังไม่มีน้องปี 1 เข้ามาช่วยทํา พร้อม
ท้งั จัดเลม่ เองคร้งั แรก ตามงาน เปิดประชุม ติดต่อโรงพิมพเ์ องคร้ังแรก แล้วก็จําได้วา่ เปน็ เลม่ ทค่ี นทาํ อาร์ตยังน้อย
มากเลยต้องป่ันเองไปเยอะมากให้ทันจบหอ้ งกิจกรรม แตก่ ็เป็นเล่มท่ภี มู ใิ จมาก ๆ เหมอื นกนั ท่ีทํามันออกมาได้ และ
กระแสตอบรับกด็ จู ะโอเค โดยรวมเลยถือวา่ ประทับใจ
อยากบอกกับคนในทีมตอนน้นั วา่

เสียดายมาก ๆ ทีป่ ีน้ันจบลงดว้ ยโควิดเลยไมไ่ ดม้ ีการปดิ เล่มอย่างดเี ท่าไร เล่มสดุ ทา้ ยยังออกเป็นออนไลน์
100% ถา่ ยภาพจากทางบ้านเลย แต่สิ่งทอี่ ยากบอก แลว้ กไ็ ม่เคยได้บอกมาโดยตลอด คือ ขอบคุณเพอ่ื น ๆ และ
น้อง ๆ ทกุ คนมาก ทที่ าํ ทกุ เล่มออกมาอย่างต้ังใจทกุ ฝ่าย ต้ังแต่คอนเทนต์ อารต์ พรฟู โฟโต้ และส่งิ หนง่ึ ทรี่ สู้ กึ ได้
นอกจากความตั้งใจ คือ ความชอบของทุกคน ทถี่ ึงแม้เราจะเรยี นคณะวทิ ยส์ ายการแพทย์ แตค่ วามชอบเขียน
ชอบศิลปะ ชอบอา่ น ชอบถ่ายรูปของทุกคนพาเรามาเจอกันตรงนี้ อยากให้ทกุ คนยงั รักในการทํางานอดิเรกแบบน้ี
ตอ่ ไป รักท่จี ะเป็นตัวเอง และไม่ทาํ ตวั เองสูญหาย ภาวนาใหท้ กุ คนโชคดีคะ่ :)

CHEER ROOM
ธนบัตร ธรี ะกุลพิศุทธิ์ - มอ่ น

มาเป็นประธานหอ้ งเชยี ร์ได้อยา่ งไร
สถานการณ์มนั พาไป บวกกับการที่ตอนนัน้ รุ่นพี่ท่จี ะจัดหอ้ ง

เชียรอ์ ยากใหห้ อ้ งเชยี รเ์ ปน็ แค่ส่วนเสริมเพม่ิ โอกาสทําความร้จู ักกนั ได้
สอนนอ้ งร้องเพลงแล้วไปเพมิ่ เวลาสว่ นที่น้องๆจะได้ใชเ้ วลากบั เพอื่ น ๆ
นอ้ งห้องเชยี ร์มากกว่า แล้วกต็ ้องขอขอบคณุ เพื่อน ๆ ทเ่ี ชอ่ื ใจในตัว
ทา่ นประธานท้ัง 5 คนจริง ๆ

เหตุการณ์ทป่ี ระทบั ใจท่สี ดุ ในหอ้ งเชียร์
ตอนทน่ี อ้ ง ๆ โหวตไมจ่ ดั ห้องเชียรต์ อ่ ดกี วา่ 5555 จรงิ ๆ ต่อให้

ปนี ั้นพยายามลดระยะเวลากจิ กรรมในหอ้ งเชียรแ์ คไ่ หนกด็ ูเหมือนจะยัง
ไมพ่ อ ไมอ่ ยากใหน้ อ้ งๆต้องทํากจิ กรรมดกึ เกินความจาํ เปน็ รวมถงึ ตอน
นนั้ ในสายตาพวกพี่ งานของน้องๆเป็นรปู เป็นรา่ งมากแล้วเลยเสนอ
โหวตปิดห้องเชยี ร์ไปเพื่อจะได้ให้นอ้ ง ๆ มเี วลาทํางานเฟรชชนี่ อกหอ้ ง
เชยี รม์ ากขน้ึ

หอ้ งเชียร์ในความคดิ กอ่ นทาํ vs หลงั ทํา
ในมมุ มองพ่ี ตอนแรกในความคดิ คืออยากใหห้ อ้ งเชียร์ในปีนีเ้ ป็นเหมือนลานกจิ กรรม เปน็ ห้องกิจกรรมท่ีจะได้

สนุกสนานไปดว้ ยกันสไตล์พ่ี ๆ นอ้ ง ๆ ชาวคา่ ยเลย แตส่ ุดท้ายเราก็ยงั สลัดความเปน็ ห้องเชียรเ์ ดิม ๆ ไดไ้ มห่ มด แตก่ ็
สนกุ กวา่ ท่คี ิด ได้ร้จู ักได้พดู คุยกับน้องๆหลายคนมากกวา่ ท่คี ดิ เอาไว้ตอนแรก

อยากบอกอะไรกับเพอ่ื นๆ VET80

มากกวา่ อยากบอกคืออยากไปกอดทกุ คนแรง ๆ
ไม่ใช่แคง่ านห้องเชยี รแ์ ตใ่ นทกุ ๆ งานที่เกดิ ขึน้ เปน็ เรอื่ ง
ปกติทีใ่ นการทาํ งานหลายๆคร้ังเราอาจมีความเหน็ ทีไ่ ม่
ตรงกันบา้ งแต่ไม่มีใครเลยทจ่ี ะทิง้ กนั เลยจริง ๆ ขอให้
ทกุ คนสามารถกา้ วผ่านความทา้ ทายใหม่ ๆ ทีจ่ ะเขา้ มา
ในชีวติ นะครบั สุดทา้ ยถา้ มเี พอ่ื น ๆ VET80 คนไหนได้
อา่ นอยากบอกใหร้ ูไ้ ว้ว่าผมรู้สึกเปน็ เกียรตมิ ากท่ไี ดเ้ ปน็
เพอื่ นกบั ทกุ คน ขอบคณุ โชคชะตาทีพ่ ัดพาเรามาเปน็
เพอื่ นกนั

ข้อความถงึ นอ้ ง VET83
ขอแสดงความยินดีกบั ทกุ ความสาํ เรจ็ ของนอ้ ง ๆ

และขอเปน็ กําลังใจใหพ้ วกแกในทุก ๆ เร่ือง ขออวยพรให้
พวกแกทกุ คนไดใ้ ชช้ วี ิตอยา่ งมคี วามสขุ ตามแบบที่พวกแก
ต้องการ ขอใหท้ กุ คนค้นพบความตอ้ งการจรงิ ๆของตวั เอง
หรอื ใครอยากรวยขอให้รวย

รักเสมอ มอ่ น น.สพ.ธนบตั ร ธีระกลุ พศิ ทุ ธิ์ CUVet80