เเรื่รื่ รื่ อ รื่ องงย่ย่ ย่ อ ย่ อ เเสสภภาาเเรื่รื่ รื่ อ รื่ องง ขุขุขุ น ขุ นช้ช้ช้าช้างงขุขุขุ น ขุ นแแผผนน ตตออนน ขุขุขุขุ นนช้ช้ช้ช้าางงถถววาายยฎีฎี ฎีฎี กกาา ผู้สอน นางสาวมนัชยา ใจด้วง เเสสภภาาเเรื่รื่ รื่ อ รื่ องง ขุขุขุ น ขุ นช้ช้ช้าช้างงขุขุขุ น ขุ นแแผผนน ตตออนน ขุขุขุ น ขุ นช้ช้ช้าช้างงถถววาายยฎีฎี ฎี กฎี กาา
เนื้อเรื่องย่อขุนช้างขุนแผน ตอน ขุนช้างถวายฎีกา จมื่นไวยวรนาถคิดถึงมารดา เพราะขณะนั้นตนมีความพรั่งพร้อม มีข้าทาสบริวาร มีภรรยา ๒ คน คือ นางศรีมาลาและนางสร้อยฟ้า มีบิดาคือขุนแผน ขาดแต่มารดา จึงลอบขึ้นเรือนขุนช้างเพื่อไปพานางวันทอง มาอยู่ด้วยนางวันทองถูกลูกขู่จึงจำ ใจมาด้วย จมื่นไวยให้คนของตนมาส่งข่าวขุนช้างว่าตนป่วยขอแม่ให้ไปดูแล ขุนช้างรู้ทันและโกรธแค้นจึงร่างหนังสือถวายฎีกาต่อสมเด็จพระพันวษาในขณะพระองค์เพิ่งเสด็จกลับจากประพาส และยังประทับอยู่ในเรือขุนช้างลอยคอเข้าไปถวายหนังสือสมเด็จพระพันวษา กริ้วจึงมีรับสั่งให้โบยขุนช้าง ๓๐ ที ในฐานะที่ไม่รู้จักกาลเทศะ ส่วนนางวันทองเกิดนิมิตฝันและมีลางร้ายต่าง ๆ ขุนแผนจึงเสกขี้ผึ้งให้นางวันทองทาปาก และกินหมาก ที่เสกด้วยเวทมนตร์พร้อมทั้งกระแจะจันทน์เจิมหน้าก่อนเข้าเฝ้าสมเด็จพระพันวษา สมเด็จพระพันวษามีรับสั่งให้นางวันทองเลือกว่าจะอยู่กับใคร ขุนช้าง ขุนแผน หรือ จมื่นไวย นางวันทอง ตัดสินใจไม่ถูกทำ ให้สมเด็จพระพันวษากริ้วมากเพราะทรงเห็นว่านางวันทอง เป็นหญิงละโมบตัณหาจึงมีรับสั่ง ให้ประหารชีวิตนาง เเสสภภาาเเรื่รื่ รื่ อ รื่ องง ขุขุขุ น ขุ นช้ช้ช้าช้างงขุขุขุ น ขุ นแแผผนน ตตออนน ขุขุขุ น ขุ นช้ช้ช้าช้างงถถววาายยฎีฎี ฎี กฎี กาา ผู้สอน นางสาวมนัชยา ใจด้วง
สสรุรุรุ ป รุ ปเเรื่รื่ รื่ อ รื่ องงย่ย่ ย่ อ ย่ อ ผู้สอน นางสาวมนัชยา ใจด้วง จมื่นไวยลักพาตัวนางวันทอง ขุนช้างโกรธจึงถวายฎีกา พระพันวษาตัดสินประหารชีวิตนางวันทอง เเสสภภาาเเรื่รื่ รื่ อ รื่ องง ขุขุขุ น ขุ นช้ช้ช้าช้างงขุขุขุ น ขุ นแแผผนน ตตออนน ขุขุขุ น ขุ นช้ช้ช้าช้างงถถววาายยฎีฎี ฎี กฎี กาา
เเสสภภาาเเรื่รื่ รื่ อ รื่ องง ขุขุขุ น ขุ นช้ช้ช้าช้างงขุขุขุ น ขุ นแแผผนน ตตออนน ขุขุขุ น ขุ นช้ช้ช้าช้างงถถววาายยฎีฎี ฎี กฎี กาา ผู้สอน นางสาวมนัชยา ใจด้วง จมื่นไวยลักพาตัวนางวันทอง พร้อมญาติขาดอยู่แต่มารดา นึกนึกตรึกตราละห้อยหวน โอ้ว่าแม่วันทองช่างหมองนวล ไม่สมควรเคียงคู่กับขุนช้าง
เเสสภภาาเเรื่รื่ รื่ อ รื่ องง ขุขุขุ น ขุ นช้ช้ช้าช้างงขุขุขุ น ขุ นแแผผนน ตตออนน ขุขุขุ น ขุ นช้ช้ช้าช้างงถถววาายยฎีฎี ฎี กฎี กาา ขุนช้างโกรธจึงถวายฎีกา ร่างห้องท่องเทียบให้เรียบร้อย ถ้อยคำ ถี่ถ้วนเป็นนักหนา ลงกระดาษพับไว้มิได้ช้า อาบน้ำ ผลัดผ้าแล้วคลาไคล ผู้สอน นางสาวมนัชยา ใจด้วง
เเสสภภาาเเรื่รื่ รื่ อ รื่ องง ขุขุขุ น ขุ นช้ช้ช้าช้างงขุขุขุ น ขุ นแแผผนน ตตออนน ขุขุขุ น ขุ นช้ช้ช้าช้างงถถววาายยฎีฎี ฎี กฎี กาา ขุนช้างโกรธจึงถวายฎีกา ลอยคอชูหนังสือดื้อเข้ามา ผุดโผล่โง่หน้ายึดแคมเรือ เข้าตรงบโทนอ้นต้นกัญญา เพื่อนโขกลงด้วยกะลาว่าผีเสื้อ ผู้สอน นางสาวมนัชยา ใจด้วง
เเสสภภาาเเรื่รื่ รื่ อ รื่ องง ขุขุขุ น ขุ นช้ช้ช้าช้างงขุขุขุ น ขุ นแแผผนน ตตออนน ขุขุขุ น ขุ นช้ช้ช้าช้างงถถววาายยฎีฎี ฎี กฎี กาา ขุนช้างโกรธจึงถวายฎีกา .... สู้ตายขอถวายซึ่งฎีกา แค้นเหลือปัญญาจะทานทน ผู้สอน นางสาวมนัชยา ใจด้วง
เเสสภภาาเเรื่รื่ รื่ อ รื่ องง ขุขุขุ น ขุ นช้ช้ช้าช้างงขุขุขุ น ขุ นแแผผนน ตตออนน ขุขุขุ น ขุ นช้ช้ช้าช้างงถถววาายยฎีฎี ฎี กฎี กาา ผู้สอน นางสาวมนัชยา ใจด้วง พันพันวษาตัดสินประหารชีวิตนางวันทอง พระตรัสความถามซักไปทันใด ฤๅมึงไม่รักใครให้ว่ามา จะรักชู้ชังผัวมึงกลัวอาย จะอยู่ด้วยลูกชายก็ไม่ว่า ตามใจกูจะให้ดังวาจา แต่นี้เบื้องหน้าขาดเด็ดไป
เเสสภภาาเเรื่รื่ รื่ อ รื่ องง ขุขุขุ น ขุ นช้ช้ช้าช้างงขุขุขุ น ขุ นแแผผนน ตตออนน ขุขุขุ น ขุ นช้ช้ช้าช้างงถถววาายยฎีฎี ฎี กฎี กาา ผู้สอน นางสาวมนัชยา ใจด้วง พันพันวษาตัดสินประหารชีวิตนางวันทอง เร่งเร็วเหวยพระยายมราช ไปฟันฟาดเสียให้มันเป็นผี อกเอาขวานผ่าอย่าปรานี อย่าให้มีโลหิตติดดินกู