ณ ป่าอันแสนกว้างใหญ่ สัตว์นานาชนิดอาศัยอยู่ด้วยกันอย่างสงบสุข และ มีกระต่ายตัวหนึ่งกำ ลังนอนกลางวันอยู่ใต้ต้นมะพร้าวอย่างเพลิดเพลิน ทันใด นั้นเองมีเสียงดังสนั่นหวั่นไหวจนทำ ให้กระต่ายตัวนี้ตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจ ณ ป่าอันแสนกว้างใหญ่ สัตว์นานาชนิดอาศัยอยู่ด้วยกันอย่างสงบสุข และ มีกระต่ายตัวหนึ่งกำ ลังนอนกลางวันอยู่ใต้ต้นมะพร้าวอย่างเพลิดเพลิน ทันใด นั้นเองมีเสียงดังสนั่นหวั่นไหวจนทำ ให้กระต่ายตัวนี้ตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจ
"เมื่อกี้มันเสียงอะไรทำ ไมน่ากลัวจัง ต้องเกิดแผ่นดินไหวหรือฟ้าถล่มแน่ ๆ ต้องรีบไปบอก ให้ทุกคนรู้ตัว เดี๋ยวจะหนีกันไม่ทัน" เมื่อกระต่ายตัวอื่น ๆ เห็นว่ากระต่ายตัวนี้วิ่งมาหน้าตาตื่นจึงตะโกนถาม "เจ้าวิ่งหนีอะไรมา ทำ ไมถึงได้รีบร้อนขนาดนั้น ? " "เมื่อกี้ตอนที่ข้านอนหลับอยู่ใต้ต้นมะพร้าว ข้าได้ยินเสียงฟ้าถล่มก็เลยรีบมาบอกทุกคน พวกเรารีบหนีกันเถอะ !" เจ้ากระต่ายตื่นตูมรีบอธิบายให้ฝูงกระต่ายฟังด้วยเสียงสั่นเครือ "เมื่อกี้มันเสียงอะไรทำ ไมน่ากลัวจัง ต้องเกิดแผ่นดินไหวหรือฟ้าถล่มแน่ ๆ ต้องรีบไปบอก ให้ทุกคนรู้ตัว เดี๋ยวจะหนีกันไม่ทัน" เมื่อกระต่ายตัวอื่น ๆ เห็นว่ากระต่ายตัวนี้วิ่งมาหน้าตาตื่นจึงตะโกนถาม "เจ้าวิ่งหนีอะไรมา ทำ ไมถึงได้รีบร้อนขนาดนั้น ? " "เมื่อกี้ตอนที่ข้านอนหลับอยู่ใต้ต้นมะพร้าว ข้าได้ยินเสียงฟ้าถล่มก็เลยรีบมาบอกทุกคน พวกเรารีบหนีกันเถอะ !" เจ้ากระต่ายตื่นตูมรีบอธิบายให้ฝูงกระต่ายฟังด้วยเสียงสั่นเครือ
จากนั้นฝูงกระต่ายนับร้อยก็รีบวิ่งตามมันไปด้วยความตื่นกลัวพร้อมช่วยกันตะโกนตลอดทางว่า "ฟ้าถล่ม ! ฟ้าถล่ม ! รีบหนีเร็วทุกคน’" จากนั้นฝูงกระต่ายนับร้อยก็รีบวิ่งตามมันไปด้วยความตื่นกลัวพร้อมช่วยกันตะโกนตลอดทางว่า "ฟ้าถล่ม ! ฟ้าถล่ม ! รีบหนีเร็วทุกคน’"
เหล่าสัตว์ป่านานาชนิดได้ยินเช่นนั้นก็พากันวิ่งหนีตามกระต่ายฝูงนี้ไป จนพบราชสีห์เจ้าป่าเห็นสัตว์วิ่งมาดังนั้น จึงถามว่า "พวกเจ้าวิ่งหนีอะไรมา ทำ ไมถึงได้รีบร้อนกันขนาดนี้" "ฟ้าถล่มน่ะสิท่าน หากไม่รีบหนีพวกเราจะตายกันหมด" ช้างเอ่ยขึ้นมา เหล่าสัตว์ป่านานาชนิดได้ยินเช่นนั้นก็พากันวิ่งหนีตามกระต่ายฝูงนี้ไป จนพบราชสีห์เจ้าป่าเห็นสัตว์วิ่งมาดังนั้น จึงถามว่า "พวกเจ้าวิ่งหนีอะไรมา ทำ ไมถึงได้รีบร้อนกันขนาดนี้" "ฟ้าถล่มน่ะสิท่าน หากไม่รีบหนีพวกเราจะตายกันหมด" ช้างเอ่ยขึ้นมา
"แล้วพวกเจ้ารู้ได้อย่างไรว่าฟ้าถล่ม ?" ราชสีห์ถามกลับด้วยความสงสัย สัตว์ทุกตัว ต่างหันไปมองฝูงกระต่าย เพราะอยากรู้เรื่องราวเช่นเดียวกับราชสีห์ "กระต่ายตัวนี้เล่าว่าได้ยินเสียงฟ้าถล่ม" กระต่ายตัวหนึ่งพูดขึ้นพร้อมชี้บอก "เจ้าได้ยินอย่างนั้นจริงหรือไม่" ราชสีห์เอ่ยถาม "ข้าได้ยินจริง ๆ นะท่าน ขณะที่ข้ากำ ลังนอนพักผ่อนอยู่ใต้ต้นมะพร้าว อยู่ ๆ ก็เกิด เสียงดังสนั่นหวั่นไหวขึ้นจนข้าตกใจรีบวิ่งมาบอกทุกคนให้รีบหนี" กระต่ายพูดอธิบาย เหตุการณ์ทุกอย่างด้วยความตื่นเต้น "แล้วพวกเจ้ารู้ได้อย่างไรว่าฟ้าถล่ม ?" ราชสีห์ถามกลับด้วยความสงสัย สัตว์ทุกตัว ต่างหันไปมองฝูงกระต่าย เพราะอยากรู้เรื่องราวเช่นเดียวกับราชสีห์ "กระต่ายตัวนี้เล่าว่าได้ยินเสียงฟ้าถล่ม" กระต่ายตัวหนึ่งพูดขึ้นพร้อมชี้บอก "เจ้าได้ยินอย่างนั้นจริงหรือไม่" ราชสีห์เอ่ยถาม "ข้าได้ยินจริง ๆ นะท่าน ขณะที่ข้ากำ ลังนอนพักผ่อนอยู่ใต้ต้นมะพร้าว อยู่ ๆ ก็เกิด เสียงดังสนั่นหวั่นไหวขึ้นจนข้าตกใจรีบวิ่งมาบอกทุกคนให้รีบหนี" กระต่ายพูดอธิบาย เหตุการณ์ทุกอย่างด้วยความตื่นเต้น
"ไหนเจ้าลองพาข้าไปดูหน่อยสิว่าเจ้าได้ยินเสียงนั้นมาจากตรงไหน" ราชสีห์ผู้กล้าหาญเอ่ยขึ้นด้วยน้ำ เสียงที่เข้มแข็ง เจ้ากระต่ายจึงรีบพา ราชสีห์ไปดูบริเวณที่เกิดเสียงฟ้าถล่ม "ตรงใต้ต้นมะพร้าวนั่นไงท่านที่ข้าได้ยินเสียงฟ้าถล่ม" กระต่ายเอ่ยด้วยน้ำ เสียงหวาดกลัวเมื่อได้ยินเช่นนั้นราชสีห์ก็เดินเข้าไป อย่างกล้าหาญแล้วจึงใช้เท้าอันแข็งแรงเขย่าต้นมันพร้าวจนลูกมะพร้าว "ไหนเจ้าลองพาข้าไปดูหน่อยสิว่าเจ้าได้ยินเสียงนั้นมาจากตรงไหน" ราชสีห์ผู้กล้าหาญเอ่ยขึ้นด้วยน้ำ เสียงที่เข้มแข็ง เจ้ากระต่ายจึงรีบพา ราชสีห์ไปดูบริเวณที่เกิดเสียงฟ้าถล่ม "ตรงใต้ต้นมะพร้าวนั่นไงท่านที่ข้าได้ยินเสียงฟ้าถล่ม" กระต่ายเอ่ยด้วยน้ำ เสียงหวาดกลัวเมื่อได้ยินเช่นนั้นราชสีห์ก็เดินเข้าไป อย่างกล้าหาญแล้วจึงใช้เท้าอันแข็งแรงเขย่าต้นมันพร้าวจนลูกมะพร้าว
"ใช่เสียงแบบนี้หรือเปล่าที่เจ้าได้ยิน" ราชสีห์เอ่ยถามเจ้ากระต่าย "ใช่เลยท่าน เสียงแบบนี้แหละที่ข้าได้ยิน" กระต่ายตอบพร้อมเกาหัวตัวเองด้วยความเขินอาย "เสียงฟ้าถล่มที่เจ้าได้ยินเป็นเสียงของลูกมะพร้าวที่ตกกระทบพื้นยังไงล่ะ คราวหน้าคราวหลัง หากเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นเจ้าควรหาสาเหตุก่อนว่าเสียงนั้นมาจากอะไร ไม่ควรโวยวาย ตื่นตูมจน ทำ ให้คนอื่นตื่นตกใจตามไปด้วย" ราชสีห์สอนกระต่ายด้วยความเป็นห่วง "ต่อไปข้าจะไม่ตื่นตูมแบบนี้อีกแล้ว" กระต่ายพูดพร้อมก้มหน้าด้วยความรู้สึกผิด จากนั้นราชสีห์จึงนำ ความจริงกลับมาบอกเหล่าสัตว์ทั้งหลาย และแยกย้ายกันกลับไปยังถิ่นที่พักเดิม ของตัวเอง "ใช่เสียงแบบนี้หรือเปล่าที่เจ้าได้ยิน" ราชสีห์เอ่ยถามเจ้ากระต่าย "ใช่เลยท่าน เสียงแบบนี้แหละที่ข้าได้ยิน" กระต่ายตอบพร้อมเกาหัวตัวเองด้วยความเขินอาย "เสียงฟ้าถล่มที่เจ้าได้ยินเป็นเสียงของลูกมะพร้าวที่ตกกระทบพื้นยังไงล่ะ คราวหน้าคราวหลัง หากเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นเจ้าควรหาสาเหตุก่อนว่าเสียงนั้นมาจากอะไร ไม่ควรโวยวาย ตื่นตูมจน ทำ ให้คนอื่นตื่นตกใจตามไปด้วย" ราชสีห์สอนกระต่ายด้วยความเป็นห่วง "ต่อไปข้าจะไม่ตื่นตูมแบบนี้อีกแล้ว" กระต่ายพูดพร้อมก้มหน้าด้วยความรู้สึกผิด จากนั้นราชสีห์จึงนำ ความจริงกลับมาบอกเหล่าสัตว์ทั้งหลาย และแยกย้ายกันกลับไปยังถิ่นที่พักเดิม ของตัวเอง
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : เมื่อต้องประสบกับเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด ควรมี สติตรวจสอบความจริงให้ดีเสียก่อนอย่าตื่นตกใจจนทำ ให้เรื่องเล็กกลาย เป็นเรื่องใหญ่ นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : เมื่อต้องประสบกับเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด ควรมี สติตรวจสอบความจริงให้ดีเสียก่อนอย่าตื่นตกใจจนทำ ให้เรื่องเล็กกลาย เป็นเรื่องใหญ่
https://baby.kapook.com/view45953.html อ้อ้ อ้ า อ้ างอิอิ อิ ง อิ ง
นางสาวกนกวรรณ วัดทอง 6594110033 นางสาวน้ำ ฝน วงษาสืบ 6594110043 นางสาวกนกวรรณ วัดทอง 6594110033 นางสาวน้ำ ฝน วงษาสืบ 6594110043 จบการนำนำนำนำเสนอ
Thank you