คำวิเศษณ์

คำวเิ ศษณ์

ควำมหมำยของคำวเิ ศษณ์

คำวเิ ศษณ์ คือ คำที่ทำหนำ้ ท่ีประกอบคำนำม สรรพนำม
คำกริยำ และคำวเิ ศษณ์ดว้ ยกนั ใหไ้ ดค้ วำมชดั เจนยงิ่ ข้ึน
ตวั อยำ่ ง เช่น

• ประกอบคำนำม
- คนดีมีวำจำไพเรำะ
- โต๊ะกลมทำสีเหลอื ง
- คนอ้วนเป็นเพื่อนกบั คนผอม

• ประกอบคำสรรพนำม
- เขำจะมีอะไรกมี่ ำกน้อย
- ท่ำนท้ังหลำยโปรดฟังทำงน้ี
- เขำท้ังหมดจะมำหำเรำท้ังสองวนั น้ี

• ประกอบคำกริยำ
- มำ้ วิ่งเร็ว
- เขำพดู เพรำะ
- นอ้ งเดินช้ำ

• ประกอบคำวิเศษณ์
- เขำกินอำหำรจุมำก (ประกอบจุ)
- คนอว้ นตุ๊ต๊ะว่งิ ชำ้ (ประกอบอว้ น)
- เขำรักแมม่ ำกเหลอื เกนิ (ประกอบมำก)

ชนิดของคำวเิ ศษณ์

• คำวิเศษณ์ แบ่งออกเป็ น ๙ ชนิด ได้แก่
๑. คำวเิ ศษณ์บอกลกั ษณะ (ลกั ษณวิเศษณ์)
๒. คำวิเศษณ์บอกเวลำ (กำลวเิ ศษณ์)
๓. คำวเิ ศษณ์บอกสถำนท่ี (สถำนวเิ ศษณ์)
๔. คำวิเศษณ์บอกจำนวน (ประมำณวเิ ศษณ์)
๕. คำวิเศษณ์บอกควำมชีเ้ ฉพำะ (นิยมวิเศษณ์)

๖. คำวเิ ศษณ์บอกควำมไม่ชีเ้ ฉพำะ (อนิยมวเิ ศษณ์)
๗. คำวิเศษณ์แสดงคำถำม (ปฤจฉำวิเศษณ์)
๘. คำวิเศษณ์แสดงคำขำนรับ (ประตชิ ญำวเิ ศษณ์)
๙. คำวเิ ศษณ์แสดงควำมปฏเิ สธ (ประติเษธวเิ ศษณ์)

๑. คำวเิ ศษณ์บอกลกั ษณะ (ลกั ษณวเิ ศษณ์)

หมำยถึง คำวิเศษณ์ที่บอกลกั ษณะต่ำง ๆ
ตัวอย่ำงลกั ษณวิเศษณ์ และกำรใช้

- บอกอำกำร เช่น ไว เฉ่ือย ชำ ฯลฯ
- บอกกลน่ิ เช่น หอม ฉุน เหม็น อบั ฯลฯ
- บอกขนำด เช่น เลก็ ใหญ่ โต เขอื่ ง จ๋ิว ฯลฯ
- บอกรส เช่น หวำน ขม เผด็ เคม็ เปรี้ยว จืด ฯลฯ

- บอกสัณฐำน เช่น กลม รี ยำว แบน แหลม ป่ อง ฯลฯ

- บอกสี เช่น แดง ดำ เหลอื ง น้ำเงิน ม่วง ขำว ฯลฯ

- บอกเสียง เช่น แหบ ไพเรำะ ดัง ทุ้ม ก้อง กงั วำน สั่น

- บอกสภำพ เช่น เก่ำ ใหม่ กลำงเก่ำ กลำงใหม่ อ่อน แก่

สุก ดิบ สวย งำม เปี ยก แห้ง ร้อน หนำว เยน็ ฯลฯ

๒. คำวเิ ศษณ์บอกเวลำ (กำลวเิ ศษณ์)

หมำยถึง คำวเิ ศษณ์ท่ีบอกเวลำ เช่น เช้ำ สำย บ่ำย เยน็ อดีต
อนำคต เดี๋ยวนี้ ก่อน หลงั เดิม ปี กลำย ปี ก่อน ปี หน้ำ เป็ นต้น

ตวั อย่ำงกำลวเิ ศษณ์ และกำรใช้
- เขำมำโรงเรียนสำย
- พรุ่งนีเ้ ป็ นวันเกดิ ของคุณแม่
- คนโบรำณไม่ชอบทำงำนเวลำกลำงคืน
- ปี หน้ำเขำกจ็ ะเรียนจบช้ันมัธยมศึกษำปี ที่ ๓
- ในอดตี ประเทศไทยมปี ่ ำไม้คดิ เป็ นร้อยละ ๗๐

๓. คำวเิ ศษณ์บอกสถำนท่ี (สถำนวเิ ศษณ์)

หมำยถงึ คำวิเศษณ์ที่ บอกสถำนที่ เช่นใกล้ ไกล ชิด ห่ำง ข้ำง
บน ล่ำง หน้ำ หลงั เหนือ ใต้ เป็ นต้น

ตวั อย่ำงสถำนวิเศษณ์ และกำรใช้
- โรงงำนต้ังห่ำงจำกเขตชุมชน
- จำกทศิ เหนือเขำล่องเรือไปทำงทศิ ใต้
- รถจักรยำนยนต์จอดอยู่ข้ำง ๆ รถยนต์

๔. คำวเิ ศษณ์บอกจำนวน (ประมำณวเิ ศษณ์)

หมำยถึง คำวเิ ศษณ์ที่บอกจำนวน หรือปริมำณ เช่น หนึ่ง สอง สำม
มำก น้อย บ่อย บรรดำ ต่ำง บ้ำง ทุก หลำย กี่ บำง เป็ นต้น
• ตวั อย่ำงประมำณวิเศษณ์ และกำรใช้

- เขำมเี งนิ ห้ำบำท
- ไก่ย่ำงครึ่งตัวคงไม่พอ
- คุณสูบบุหร่ีมำกไม่ดนี ะ
- น้อยคนนักทไ่ี ม่ชอบเงนิ
- เด็กหลำยคนไม่ชอบกนิ ผกั

- เจ้ำหน้ำทตี่ รวจกระเป๋ ำเดนิ ทำงทกุ ใบ
- บรรดำพนี่ ้องต่ำงมำกนั อย่ำงครบถ้วน
- บำงสถำบนั เปิ ดสอนหลกั สูตรนำนำชำติ
- ผู้คนมำร่วมงำนประเพณสี งกรำนต์กนั อย่ำงหนำแน่น
- บรรดำผู้แสวงบุญท้งั หลำยต่ำงกไ็ ปร่วมงำนนีอ้ ย่ำงคบั คง่ั

๕. คำวเิ ศษณ์บอกควำมชี้เฉพำะ (นิยมวเิ ศษณ์)

หมำยถึง คำวเิ ศษณ์ทบี่ อกควำมชีเ้ ฉพำะ เช่น นี่ น่ัน โน่น นู่น นี้ น้ัน
โน้น นู้น ท้งั นี้ ท้ังน้ัน แน่นอน เช่นน้ัน เช่นนี้ แท้ จริง เอง เป็นต้น

• ตวั อย่ำงนิยมวิเศษณ์ และกำรใช้

- เสื้อน่ันยงั ไม่ได้ซัก - นวนิยำยน่ีใครเป็ นคนแต่ง

- ควำมจริงเป็ นเช่นนีเ้ อง - บ้ำนหลงั น้ันไม่มีคนอยู่

- เดี๋ยวฉันจะไปหำเธอเอง - เกำะนู้นอยู่ไกลออกไปมำก

- เยน็ นีฉ้ ันจะไปหำเธอแน่นอน - ต้นไม้ต้นนีอ้ ำยหุ ลำยสิบปี แล้ว

๖. คำวเิ ศษณ์บอกควำมไม่ชี้เฉพำะ (อนิยมวเิ ศษณ์)

หมำยถงึ คำวเิ ศษณ์ท่ีบอกควำมไม่ชีเ้ ฉพำะ เช่น ใด อน่ื ไหน อะไร
ใคร ฉันใด ต่ำง ๆ เป็ นต้น
ตวั อย่ำงอนิยมวิเศษณ์ และกำรใช้

- เธอจะมำเวลำใดกไ็ ด้
- คนอนื่ กลบั บ้ำนหมดแล้ว - คุณจะน่ังเก้ำอตี้ ัวไหนกไ็ ด้
- สิ่งใดกส็ ำคญั ถ้ำเป็ นส่ิงดีงำม - ธัญพชื ต่ำง ๆ ล้วนแต่มปี ระโยชน์
- ที่นี่ไปไม่ได้ เรำไปที่อนื่ กแ็ ล้วกนั

๗. คำวเิ ศษณ์แสดงคำถำม (ปฤจฉำวเิ ศษณ์)

หมำยถึง คำวิเศษณ์ที่แสดงคำถำม หรือแสดงควำมสงสัย เช่น ใด
ไร ไหน อะไร ไย ไฉน ส่ิงใด ทำไม เท่ำไร เมือ่ ไร เป็ นต้น
• ตัวอย่ำงปฤจฉำวิเศษณ์ และกำรใช้

- เขำจะไปเมือ่ ไร
- บ้ำนหลงั นีร้ ำคำเท่ำไร
- ทำไฉนถึงจะลมื เขำได้

• - เธอทำส่ิงใดยอ่ มรู้แก่ใจ
• - เขำอำ่ นหนงั สือวิชำอะไร
• - นกั เรียนคนไหนไมส่ ่งกำรบำ้ น
• - เรำจะทำใหอ้ ำกำศดีข้ึนไดอ้ ย่ำงไร
• - ทำไมสตั วป์ ่ ำหลำยชนิดจึงสูญพนั ธุ์

๘. คำวเิ ศษณ์แสดงขำนรับ (ประติชญำวเิ ศษณ์)

หมำยถงึ คำวิเศษณ์ท่ีบอกเสียงร้องเรียกและเสียงขำนรับ เพอ่ื แสดง

ควำมสละสลวยของภำษำ และแสดงควำมเป็ นกนั เองในระหว่ำงผ้พู ูด เช่น

ครับ ขอรับ ค่ะ โว้ย จ้ะ ขำ เป็ นต้น

• ตวั อย่ำงประติชญำวิเศษณ์ และกำรใช้

- คุณครูขำสวสั ดคี ่ะ - จ้ะ ฉันจะไปเดยี๋ วนี้

- หนูดีจ๋ำมำหำพหี่ น่อย - ค่ะ แล้วฉันจะติดต่อมำใหม่

- ผมจะรับทำงำนนีแ้ ล้วขอรับ - คุณครับรถไฟจะออกเดีย๋ วนีแ้ ล้ว

๙. คำวเิ ศษณ์แสดงปฏิเสธ (ประตเิ ษธวเิ ศษณ์)

หมำยถึง คำวเิ ศษณ์ทบ่ี อกควำมปฏเิ สธ หรือไม่ยอมรับ เช่น ไม่
ไม่ใช่ มิ มิใช่ ไม่ได้ หำมิได้ อย่ำ เป็ นต้น
• ตวั อย่ำงประติเษธวิเศษณ์ และกำรใช้

- ขอโทษท่ีลมื บ่ได้
- ฉันไม่ใช่คนอย่ำงทเ่ี ธอคิด
- ควำมรู้เป็ นทรัพย์ที่ประมำณค่ำมไิ ด้
- คนดี ๆ เช่นนีห้ ำมิได้ง่ำย ๆ นักหรอก
- อำยุมิใช่ปัญหำสำหรับกำรใฝ่ หำควำมรู้
- เขำไม่ทำงำนกม็ เิ ป็ นไร เพรำะเขำไม่ใช่ลกู จ้ำง