51 บรรณำนุกรม กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลำงขั้นพื้นฐำน พุทธศักรำช 2551. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว. ชลูด นิ่มเสมอ. (2551). องค์ประกอบของศิลปะ. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช. ณัฐวรรณ ขนชัยภูมิ. (2551). กำรเปรียบเทียบผลของกำรใช้กิจกรรมฝึกประสำท สัมผัสทั้งห้ำในกำรวำดภำพกับกำรปั้นที่มีต่อควำมคิดสร้ำงสรรค์ของ นักเรียนชั้นอนุบำลศึกษำปีที่ 2 โรงเรียนวัดสระบัว เขตปทุมวัน. กรุงเทพมหานคร. ปริญญานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต(จิตวิทยา การศึกษา) มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. นะริน เทพโพธา. (2555). รำยงำนผลกำรใช้เอกสำรประกอบกำรเรียน กลุ่มสำระ กำรเรียนรู้ศิลปะ (สำระทัศนศิลป์) เรื่ององค์ประกอบศิลป์ ชั้นประถมศึกษำ ปีที่ 6. เพชรบูรณ์ : โรงเรียนบ้านห้วยข่อย. นันทนา เพ็งโตวงษ์. (2551). กำรพัฒนำเอกสำรประกอบกำรเรียน เรื่อง กำรวำด ภำพระบำยสี กลุ่มสำระกำรเรียนรู้ศิลปะ(สำระทัศนศิลป์) ส ำหรับ นักเรียนชั้นประถมศึกษำปีที่ 4 โรงเรียนวัดนิลเพชร. นครปฐม : โรงเรียนวัดนิลเพชร. พูลสวัสดิ์ มุมบ้านเช่า. (2553). ประติมำกรรม. กรุงเทพมหานคร : สุวีริยาสาส์น. มัย ตะติยะ. (2552). สุนทรียภำพทำงทัศนศิลป์.กรุงเทพมหานคร : วาดศิลป์. ส่งศักดิ์ ปัญญาจิระ. (2553). ผลกำรใช้กิจกรรมกำรปั้นเพื่อเพิ่มควำม คล่องแคล่วของมือในเด็กที่มีควำมบกพร่องทำงสติปัญญำ. วิทยานิพนธ์ ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. ส านักนิเทศและพัฒนามาตรฐานการศึกษา. (2553). แนวทำงกำรวัดและประเมินผล ในชั้นเรียน กลุ่มสำระกำรเรียนรู้ศิลปะ ตำมหลักสูตรกำรศึกษำขั้นพื้นฐำน พุทธศักรำช 2544. กรุงเทพมหานคร : ส านักงาน.
52