รอบรั้ววัดพระเชตุพนวิมลมังคลารามราชวรมหาวิหารและแหล่งเรียนรู้ที่ประทับใจ

ดังบทประพันธ มีการใช คําเเเสดงความรูสึก ท ี่ ทําให  ผูอ  านจินตนาการภาพตามได  ดังบทประพันธ“นึกสะเท ิ้ นเขินคิดผิดเเล  วเรา” (แสดงถึงความรูสึกเขินอาย ใช คําท ี่ ทําให  เห ็ นภาพ ) ดังบทประพันธ นึกสะเท ิ้ นเขินคิดผิดเเล  วเรา คิดถึงน ุ ชส ุ ดจะห  ามความวิตก ดังบทประพันธ สลดทรวงง  วงเหงาเศร  าโศกโทรม คิดถึงน ุ ชส ุ ดจะห  ามความวิตก มีการใชพ  รรณนาโวหาร ให  เห ็ นถึงความรูสึก เเสดงใหเห ็ นถึงชายผูเฝารอหญิงอันเป นท ี่ รัก เป นหวง จนตนเกิดความกังวลเเสดงใหเห ็ นความรักระหวางชาย หญิงสมัยกอน เห ็ นวับเเวบเดินด ู รวู าเสา น ึ กสะเท ิ้ นเขินคิดผิดเเล  วเรา สลดทรวงง  วงเหงาเศร  าโศกโทรม คิดถ ึ งน ุ ชส ุ ดจะห  ามความวิตก ค ุ ณ ุ ณค  า าด  า านเน ื้ อื้ อหา ค ุ ณ ุ ณค  า าด  า านวรรณศิ ลิ ลป มีการบังคับสัมผัสสระเป นคูภายในวรรค ดังน ี้ ไดเเกด ู-รู, วัน-ฝน, เจา-เฝา, ทรง-งวง, เหงา-เศรา, โศก-โทรม, หาม-ความ มีการใชสัมผัสพยัญชนะ ได  เเก  วับ-เเวบ การประพันธลําดับท ี่ 15 ค ุ ณ ุ ณค  า าด  า านสั งั งคม

ค ุ ณ ุ ณค  า าด  า านเน ื้ อ ื้ อหา ค ุ ณ ุ ณค  า าด  า านวรรณศิ ลิ ลป ค ุ ณ ุ ณค  า าด  า านสั งั งคม การทําอะไรเเล  วไม ได  ด ั่ งใจจะทําให  เกิดความไม  พอใจ หัว ร  อนหากได  อะไรด ั่ งใจจะทําให ส ุ ขใจ ม ี การใชสัมผัสพยัญชนะ ม ี การใชสั มผ ัสสระ ได  เเก ไฟ-ใส , หมาย-วาย, ชื่ น-ร ื่ น, ศรี-ดี ให  ร  อนอกดังเอาไฟใสฮ ือโหม ถ  าเสร ็ จสมอารมณหมายวายท ุ กขโทม ได  เชยโฉมชอบชื่ นร ื่ นระรวย จะเก ื้ อพักตรเปนศักด ิ์ศรีดขีึ้ นมาก ม ี การใช คําท ี่ ทําให  ผูอ  านสามารถจินตนาการภาพตามได  ดังบทประพันธ“ถ  าเสร ็ จสมอารมณหมายวายท ุ กโทม” ได  เเก  เสร ็ จ-สม, ท ุ กข-โทม, ชอบ-ชื่ น, ร ื่ น-ระ-รวย, ศักด ิ์-ศรี ม ี การใชโ วหารภาพพจน  ค ื อ อ ุ ปมา ด ั งบทประพ ั นธ  “ให  ร  อนอกด ั งเอาไฟใสฮื อโหม” การประพันธลําดับท ี่ 15

ประสายากยังอดส าหหาให สวย เขาก ็ ยังไมย  ินเย ื้ อนเอ ื้ อนโอษฐอวย เอาใจช วยคิดข  างได ไปเปล  าเปลือย คนก ็ใช เปนหลายเท ี่ ยวเท ี่ ยวสวนสื่ อ ค ุ ณ ุ ณค  า าด  า านเน ื้ อื้ อหา ม ี การใช คําท ี่ ทําให  บทประพันธ ไพเราะข ึ้ น เช น ยินเย ื อนเอ ื้ อนโอษฐ อวย ค ุ ณ ุ ณค  า าด  า านวรรณศิ ลิ ลป ม ี การใชสั มผ ัสสระ ได  เเก สา-ยาก, ส าห-หา, เย ื้ อน-เอ ื้ อน, ได -ไป ม ี การใชสั มผ ัสพย ั ญชนะ ไดเเก  ยาก-ยัง, ยิน-เย ื้ อน, เอ ื้ อน-โอษฐ-อวย, ไป-เปล  า-เปลือย, สวน-สื่ อ ม ี การใชค ําซํ้า ได  เเก  เท ี่ ยวเท ี่ ยว การประพันธลําดับท ี่ 15 ค ุ ณ ุ ณค  า าด  า านสั งั งคม กล  าวถึงการท ี่ พยายามหาสิ่ งท ี่ ดีใหเเลว เเต  ก ็ ยังไม  พอใจ ไม  ยินดียินยอม

สถานท ี่ประท ั บั บใจ ณ สั ทั ทธา เพราะ เป น นสถานท ี่ ที่ ท ่ เ่ เหมาะมากกับการถ  า ายร ู ป ู ป ได  เ เรียนรูถึงประวัติข ิของพระพ ุ ท ุ ทธร ู ป ู ปในร ู ป ู ปเเบบท ี่ ไม  น น  า าเบ ื่ อื่ อ สวยงามเต ็ ม็ มไปด  ว วยเเสงไฟมากมาย

นางสาว ศิริกาญจน ์ เนียมมีศรีม.5/10 เลขท ี 41

สถานท ี่ ท ี่ประท ั บใจ เหต ุ ผลท ี ชอบเพราะ ชอบโรง หน ั งจําลองสน ุ กด ี ด ู น ่ าต ื น เต ้ น สามารถถ ่ ายร ู ปในจอได ้