ใบความรู้-สระโอ

1

สระโอ หมายถึง สระที่ใช้นำหน้า
พยัญชนะต้น จะปรากฏตัวสะกดหรือไม่ก็
ได้
- แบบมีตวั สะกด เช่น โนน โยน โกรธ โชค
- แบบที่ไม่มีตัวสะกด เช่น โก้ โบ โช โม
และถา้ แบบทีไ่ มป่ รากฏ ตัว โ- จะออกเสียง
เป็นสระโอะ และมีพยัญชนะที่เป็น
ตวั สะกดตามหลัง เช่น ผล คน มล เป็นต้น

2

โท โย โซ
โจร โพด โบก
โต้ง โก้ โอบ
โนต๊ โก๋ โอง่

3
1

สะกดคำและแจกลูก

การแจกลูก หมายถงึ
การเทียบเสียง เริ่มต้นจากการ
สอนให้จำและออกเสียงคำ แล้วนำ
รูปคำซึ่งเปรียบเสมือนแม่มา
กระจายหรือแจกลูก โดยการ
เปลี่ยนสระ หรือเปลี่ยนพยัญชนะ
ต้น หรือเปลี่ยนพยัญชนะท้าย
(ตัวสะกด)
มีวิธกี ารดังนี้

สะกดคำและแจกลกู 4
1
4

ภ

1. ยดึ พยญั ชนะตน้ เปน็ หลัก แจกลกู โดยเปล่ียน
รปู สระ เช่น กะ กา กิ กี กึ กื กุ กู
2. ยดึ สระเป็นหลกั แจกลกู โดยเปลยี่ นพยญั ชนะ
ตน้ เชน่ กา ขา คา งา ตา นา ทา วา
3. ยึดสระและตวั สะกดเป็นหลกั แจกลูกโดย
เปลย่ี นพยญั ชนะตน้ เชน่ กาง ขาง คาง งาง
ตาง นาง ทาง วาง
4. ยึดพยญั ชนะตน้ และสระเป็นหลกั แจกลกู โดย
เปลยี่ นตวั สะกด เช่น คาง คาน คาย คาว คาก
คาด คาบ

สะกดคำและแจกลูก 5
5
5

การสะกดคำ หมายถึง การอ่าน
โดยนำพยัญชนะต้น สระ วรรณยกุ ต์ และ
ตัวสะกดมาประสมเป็นคำอ่าน ถือเป็น

การสะกดคา หมายถงึ การอา่ นโดยนาพยญั ชนะตน้ สระ วรรณยกุ ต์ และตวั สะกดมาประสมเป็นคาอา่ น ถือเป็นเครื่องมอื การ
อา่ นคาใหม่ ซง่ึ ตอ้ งใหน้ กั เรียนสงั เกตรูปคาพรอ้ มกบั การอา่ นการเขียน เม่ือสะกดคาจนจาคาอ่านได้แลว้ ต่อไปก็ไมต่ อ้ งใชว้ ธิ กี าร

เครื่องมือการอ่านคำใหม่ ซึ่งต้องให้สะกดคานน้ั ใหอ้ า่ นเป็นคาไดเ้ ลย จะทาใหน้ กั เรยี นอ่านจบั ใจความไดแ้ ละอา่ นไดเ้ รว็ การสะกดคา
นักเรียนสังเกตรูปคำพร้อมกับการอ่าน
การเขียน เมื่อสะกดคำจนจำคำอ่านได้
แล้ว ต่อไปก็ไม่ต้องใช้วิธีการสะกดคำนั้น
ให้อ่านเป็นคำได้เลย จะทำให้นักเรียน
อ่านจับใจความได้และอ่านได้เร็ว การ
สะกดคำไดด้ ังต่อไปนี้

สะกดคำและแจกลูก 6
5
5

1. สะกดตามรูปคำ เชน่
โก สะกดว่า กอ – โอ – โก
โคง สะกดวา่ คอ – โอ – งอ – โคง
โคง้ สะกดวา่ คอ – โอ – งอ – โคง – ไม้โท – โค้ง
2. สะกดโดยสะกดแม่ ก กา ก่อน แลว้ จงึ สะกดมาตรา
ตวั สะกด เชน่
โคง สะกดว่า คอ – โอ – โค – โค – งอ – โคง
โค้ง สะกดว่า คอ – โอ – โค – โค – งอ – โคง – โคง –
โท – โค้ง
3. คำทม่ี สี ระอยู่หน้าพยญั ชนะ ใหส้ ะกดพยัญชนะ
กอ่ นสระเสมอ เชน่
เก สะกดว่า กอ – เอ – เก

ไป สะกดว่า ปอ – ไอ – ไป

7

สะกดคำและแจกลูก

4. คำท่เี ป็นสระลดรูปหรอื สระเปลย่ี นรูป อาจสะกดได้
ดงั นี้ เช่น
กนั สะกดวา่ กอ – อะ – นอ – กนั หรอื กอ – ไม้หนั
อากาศ – นอ – กนั
แข็ง สะกดวา่ ขอ – แอะ – งอ – แขง็ หรอื ขอ – แอะ
– ไม้ไตค่ ู้ – งอ – แข็ง
5. คำอกั ษรควบ อาจสะกดไดด้ ังน้ี
5.1 สะกดเรียงตวั อกั ษร มุง่ เพอ่ื การเขยี นให้ถูกตอ้ ง
เช่น
กลอง สะกดวา่ กอ – ลอ – ออ – งอ – กลอง
กวาง สะกดวา่ กอ – วอ – อา – งอ – กวาง
5.2 สะกดตวั ควบพร้อมกัน มงุ่ เพอื่ ออกเสยี งคำควบ
กลำ้ ให้ชดั เชน่
กลอง สะกดวา่ กลอ – ออ – งอ – กลอง
กวาง สะกดวา่ กวอ – อา – งอ – กวาง

สะกดคำและแจกลกู 8
5
6. คำอกั ษรนำ อาจสะกดไดด้ ังนี้ 5
6.1 สะกดเรียงตวั อักษร มุ่งเพื่อการเขยี นให้
ค
ถกู ตอ้ ง เช่น
อยาก สะกดว่า ออ – ยอ – อา – กอ – อยาก 8
หนา สะกดว่า หอ – นอ – อา – หนา
สนาม สะกดว่า สอ – นอ – อา – มอ – สนาม

6.2 อ่านอักษรนำแลว้ จึงสะกด มงุ่ เพ่อื ออก
เสียงคำให้ถูกตอ้ ง เช่น
อยาก สะกดวา่ หยอ – อา – กอ – อยาก
หนา สะกดวา่ หนอ – อา – หนา
สนาม สะกดวา่ สะหนอ – อา – มอ – สนาม
7. คำที่ตัวสะกดไมต่ รงตามมาตราตัวสะกด คำท่ี
มตี ัวการันต์ ให้ใช้หลักสังเกตรูปคำ รูค้ วามหมาย
ของคำและจำคำให้ได้โดยอ่านและเขียนอยู่เสมอ
เช่น เหตุ จันทร์

ปรศิ นาคำทาย 9
5
5

ปริศนาคำทาย หมายถึง ปัญหาหรือ
คำถามซึ่งผู้ถามอาจจะถามตรง ๆ หรือถาม
ทางอ้อมก็ตาม คำถามอาจจะใช้ถ้อยคำ
ธรรมดาเป็นภาษาร้อยแก้ว หรือจะมีสัมผัส
แบบภาษาร้อยกรองก็ได้ ภาษาที่ใช้นั้นเป็น
ภาษาสั้น ๆ ง่าย ๆ กระชับความ แต่ยากแก่
การตีความในตัวปริศนาอยู่บ้าง ส่วนคำตอบ
มักจะเป็นสิ่งที่พบเห็นในชีวิตประจำวันในสมัย
นั้น ๆ และในบางคำถามมักจะมีเค้าหรือ
แนวทางสำหรับคำตอบ ซึ่งผู้ตอบจะต้องใช้
ความสังเกต ความคิดและไหวพริบในการคิด
หาคำตอบ

10
55

ปรศิ นาคำทาย

ตัวอยา่ ง ปรศิ นาคำทาย

-สุกเตม็ ดนิ เกบ็ กินบห่ มด (แสงแดด)
-เหน็ บ่เอา เอาบ่กิน กินบ่ข่ี ขบ่ี เ่ หม็น (ตา มอื
ปาก ก้น)
-หีบน้อย ๆ ใส่ผ่าเหลือง คนหมดเมืองไขบ่ออก
(ไข)่
-บม่ ีขา มีแต่หวั กะหยา่ งได้ (หอย)
-ต้นทอ่ เข็ม ใบเต็มนำ้ (ผกั แว่น)