บันทึกความทรงจำถึงนุม

บนั ทึกความทรงจาํ ถึง......นมุ (แม)่

สดุดี...ถึงแม่

อันพระคณุ ของแมน่ ี้มีใดเปรียบ เอาฟา้ เทียบมหาสมุทรสดุ ไพศาล
มิอาจกล่าวได้หมดสดุ ประมาณ ทวั่ โลกขานแม่เป็นเชน่ พระพรหม
แมค่ ือผใู้ หก้ ําเนิดบังเกิดบุตร มอบความรกั บริสทุ ธิว์ ิเศษสม
โอ้แมจ่ ๋าลกู ซึ้งคา่ นา้ํ นม เลือดในอกแมผ่ สมกล่ันออกมา
เลีย้ งดูลูกจนเติบโตถึงวนั นี้ ลูกไดด้ ีเพราะแม่ไม่หนีหนา้
รกั ของแมล่ กู ซาบซึง้ ยังตรึงตรา พระคุณแม่ขอบูชาไวใ้ นกมล
สองมือกม้ กราบแนบแทบเท้าแม่ จิตแนว่ แน่อุทิศทนุ บุญกศุ ล
มอบแด่แมส่ ดุ ที่รักผวู้ ายชนม์ กิดกีห่ นขอเป็นลูกแม่ทุกชาติไป
ขอใหด้ วงวิญญาณแมม่ ีแตส่ ขุ พน้ บว่ งทุกข์พบกับวนั อนั สดใส
ล่องลอยสสู่ วงสวรรค์ครรลาไลย หมดหว่ งใยด้วยผลบญุ หนุนนําเทอญ

สิ่งที่ข้าพเจ้าจะเขียนต่อไปนี้เป็นความตั้งใจของข้าพเจ้าที่จะเขียน
ถ่ายทอด ความรักความผูกพันของลูกที่มีต่อแม่ ในช่วงเวลาต่างๆของชีวิต
เพื่อใหล้ กู หลาน ญาติมิตร ได้รับรู้เรื่องราวความเปน็ มาเป็นไปของผู้หญิงคนหนึ่ง
ที่เลี้ยงดูบุตรธิดา ด้วยความยากลําบาก ด้วยจิตวิญญาณของความเป็นแม่ นี่คือ
เรือ่ งราวบางส่วนบางตอนของนมุ ยา่ หลง ทวดหลง ของลูกๆหลานๆ

EP: 1 บา้ นของฉัน
บ้านของเรา ครอบครัวของเราถือว่าเป็นครอบครัวใหญ่ เพราะพ่อกับนุม

มีลูก 7 คน ต้ังแต่จําความได้พ่อกับนุม ได้อบรมเลี้ยงดูลูกทั้ง 7 คน ตามฐานะ
และ เศรษฐกิจในยุคน้ัน สภาพบ้านของเราเป็นบ้านยกพื้นตามแบบฉบับของ
ทางปักษ์ใต้ท่ัวไป ใต้ถุนโล่ง หลังคาปูด้วยกระเบื้องดินเผา ฝากั้นด้วยไม้กระดาน
ไม่มีเพดาน เปน็ บ้านแฝดสองหลัง มีทางเดินตรงกลาง มีหอ้ งนอนห้องเดียว ส่วน
ห้องครัวจะอยู่ด้านข้างของบ้าน สิ่งที่เห็นบ่อยมากในบ้านคือ ในครัวจะเป็นครัว

แบบโบราณ สมัยก่อนพอจําความได้ นุม จะหุงข้าวด้วยก้อนส้าว 3 ลูก วางตั้ง
ให้เป็นมุม มีไม้ฟืนเป็นเชื้อเพลิงช้ันดี ถ้าใครนึกภาพไม่ออก ก็จะมีภาพตาม
ขา้ งล่างนี้ แต่บ้านของเราไม่ใช่ภาพนี้

สิ่งอํานวยความสะดวกในขณะน้ัน ไม่มีเลย มีเพียงภาชนะหุงต้ม หม้อหุง
ข้าว หม้อแกง ถ้วยชาม ถังนํ้า และของใช้พื้นบ้าน เช่น แห สุ่ม เบ็ด มีดพร้า
ขวาน จอบ และอื่นๆ ความบันเทิงในบ้านมีอย่างเดียวคือวิทยุทรานซิสเตอร์
เก่าๆ 1 เครื่อง ที่รับฟังได้เฉพาะภาค AM อย่างเดียว ท้ังฟังข่าว ฟังเพลง ฟัง
ละครวิทยุ สมัยนั้นละครวิทยุดังมาก คือคณะเกศทิพย์ ลิเกบุษบา นิทานขําขัน
เกษม ฉายพันธ์ นีค่ ือความบนั เทิงในบ้าน ถา้ วันไหนถา่ นไฟฉายไม่มีก็อดฟัง ต้อง
ใช้วิธีเอาถา่ นไฟฉายไปตากแดด

ส่วนแสงสว่างยามคํ่าคืน ใช้ตะเกียงน้ํามันก๊าด เป็นบรรยากาศที่เงียบ น่าอยู่น่า
พักผ่อน ส่วนใต้ถุนบ้านคือสถานที่นั่งพักผ่อนตอนเที่ยงๆ เป็นที่รวมตัวของ
สมาชิกในบ้าน เพื่อนบ้านใกล้เคียง สนทนา พูดคุย น่ังนอนฟังเพลงจากวิทยุ
ทรานซิสเตอร์ ท่ามกลางลมพดั เย็นสบายรอบทิศทาง ในขณะที่พ่อ (ก๋ง ) นั่งเย็บ
ตับจาก หรือทํางานไป พวกเราวัยรุ่นก็มานั่ง มานอน กันเต็มพื้นที่ บุคคลที่มา
พักผ่อนบ่อยๆ เช่น ผู้ใหญ่ตุ้ย ช่างต้อย เฮียนิพนธ์(เสียชีวิตแล้ว) เขียว หลวงดม
และอีกหลานๆคน ผลัดเวียนกันมาพักผ่อน ส่วนยามคํ่าคืนบ้านของเราไม่ว่าง
เลย มีสมาชิกลูกๆหลานๆ มานอนเต็มบ้าน สร้างความครึกครื้น เฮฮาได้
ตลอดเวลา

Ep:2 แม่ของฉนั

ตั้งใจว่าจะเขียนบรรยายความรู้สึกต่อ นุม ให้มากที่สุดแต่สุดท้ายก็ไปต่อ
ไมไ่ หว เพราะมนั มีสิ่งทีจ่ ุกแน่นทีห่ น้าอก จนไม่สามารถบรรยายไดห้ มด

ความรักที่ลูกๆ ทุกคนได้รับจากแม่คนนี้ ยิ่งใหญ่มาก นุม เป็นผู้หญิงแกร่ง
ที่เหนื่อยลําบาก มามากตลอดชีวิต เลี้ยงดูลูกทุกคนด้วยความรักเท่าเทียมกัน
ท้ังหมด ไม่เคยได้ยินจากปาก นุม เลยว่ารักลูกคนนี้ มาก รักลูกคนนี้น้อย ด้วย
สภาพร่างกายที่ไม่ค่อยสมบูรณ์ แต่เลี้ยงลูกมาได้ดีทุกคน เหมือนกับตอนที่
หลวงชายเทศนาไว้ว่า นุม คือคลังความรู้ของชุมชน นุมคือผู้หญิงแกร่งที่ไม่ยอม
แพ้ นุม คือแม่ที่สอนลูกทุกคนให้เดินตามรอยทางพระพุทธเจ้า ให้ยึดหลักคํา
สอนของศาสนาพุทธ ลูกยังได้ยินคําสวดมนต์ของนุม ยังก้องอยู่ในหูตลอดเวลา
ภาพแห่งความทรงจําของนุมหลายๆภาพ ลอยให้เห็นอยู่ตลอดเวลา หลับตาลง
คราใด จิตใจยงั คิดถึงอยูท่ กุ เช้าคํ่า

12 สิงหาคม วันแมป่ ีทีแ่ ล้ว ลูก ยงั มีแม่ให้กอด แต่วันแม่ปีนี้ ลูกได้กอดแค่
เพียงรปู ถา่ ย แตเ่ ข้าใจในสัจธรรมแห่งความเป็นจริง เมื่อมีเกิด ก็ต้องมีดับ เมื่อมี
พบ กต็ ้องมีจาก

ความทรงจาํ ยังมีอีกมาก ค่อยทยอยเขียนมาเลา่ ฟังในโอกาสต่อไป

รกั นมุ ตลอดเวลา

จาก สม

9/ส.ค./62